مشاهده مطالب کاربر

تعداد مطالب : 314

تعداد نظرات : 40

زمان آخرین مطلب : 5540روز قبل

اخبار

بهداشت در سفر

مسافرت، به علت استراحت کم، خستگی راه، تغییر شرایط آب و هوایی و تهیه آب و مواد غذایی از منابع گوناگون در شهرها و روستاهای مختلف مسیر سفر، کاهش مقاومت بدن را به همراه دارد و از طرفی مسافر بیش از سایر مواقع در معرض بیماریها قرار می‌گیرد و عوامل خطرآفرین بیش از همیشه او را احاطه می‌کنند. لذا رعایت ضوابط و نکات ایمنی و بهداشتی ضرورت بیشتری می‌یابد و با حساسیت مضاعف باید مورد توجه قرار گیرد.

مسائل مهم سفر عمده مسائلی را که در سفر بایستی بدان توجه نمود می‌توان به شرح زیر خلاصه کرد: · آب آشامیدنی خود را از منابع مطمئن تهیه نمایید با توجه به کیفیت پایین آبهای زیرزمینی در مناطق کویری، شبکه عمومی آب آشامیدنی طبس، با ایستگاههای متعدد برداشت آب در سطح شهر، طراحی و اجرا شده که آب آشامیدنی با کیفیت شیمیایی مطلوب را در اختیار اهالی و مسافرین می‌گذارد. پیشنهاد می‌شود آب آشامیدنی خود را حتما از ایستگاههای برداشت آب تامین کنید. در ییلاقهای اطراف شهر نیز بهترین منبع تهیه آب آشامیدنی، شبکه‌های لوله‌کشی روستایی است که تحت کنترل و نظارت خانه‌های بهداشت بوده و آب بهداشتی مورد نیاز ساکنین محل را تامین می‌نماید. به کودکان خود بیاموزید که آب برخی از شیرهای آب پارکها و معابر عمومی، ممکن است غیر آشامیدنی باشد. · مواد غذایی مورد نیاز خود را از فروشگاههای معتبر تهیه و قبل از خرید مواد غذایی بسته‌بندی شده، از درج شماره پروانه ساخت و سپری نشدن تاریخ انقضای مصرف آن اطمینان حاصل کنید. · از خرید مواد غذایی مخصوصا ساندویچ، بستنی، فالوده و آبمیوه از فروشندگان دوره گرد بپرهیزید. · از خرید کنسرو و کمپوت متورم، زنگ زده یا ضربه خورده و پنیر تازه محلی خودداری نمایید. کنسرو را قبل از بازکردن درب آن به مدت 20 دقیقه در آب جوش قرار دهید. توجه داشته باشید آلودگی کنسرو به سم کشنده و مرگ آور بوتولیسم هیچ گونه علامتی (مانند بادکردگی قوطی) ندارد و فقط با حرارت می‌توان آن را خنثی نمود. · از مصرف باقیمانده مواد غذایی پاستوریزه که پس از باز شدن درب ظرف، در خارج از یخچال نگهداری شده خودداری نمایید. · در سفر از غذاهای ساده و حتی‌الامکان مواد غذایی مطمئن که خودتان تهیه کرده‌اید استفاده نمایید. · آجیل و خشکبار مورد نیاز را حتی‌الامکان به صورت بسته‌بندی تهیه کنید. از خرید خشکبار و آجیل که آثار آفت‌زدگی، رطوبت و کهنگی در آنها دیده می‌شود، پرهیز کنید. · حتی الامکان از مصرف سالاد و سبزیجات در رستورانها خودداری کنید. · سالمسازی سبزیجات، قبل از مصرف، در پیشگیری از ابتلا به بیماریهای عفونی و انگلی روده‌ای موثر است. سالمسازی سبزیجات در چهار مرحله پاکسازی، انگل‌زدایی، گندزدایی و شستشو انجام می‌شود. · میوه‌جاتی را که خریداری می‌کنید، با آب تمیز و بهداشتی، یکی‌یکی و به دقت بشویید. ریختن میوه‌ها در داخل لگن دستشویی اماکن، می‌تواند بر آلودگی سطح آن بیافزاید. · در صورت نیاز به گوشت تازه، حتما آن را از فروشگاههای معتبر و گوشت دارای مهر نظارت دامپزشکی تهیه نمایید. · مرغ و ماهی را فقط از فروشگاههای مواد پروتئینی تهیه نمایید. · ظروف و وسایل پخت و پز را در داخل کیسه‌های نایلون تمیز نگهداری کنید تا در مدت سفر آلوده نشوند. برای شستن ظروف و البسه حتما از آب سالم استفاده نمایید. شستشو در آب جوی و رودخانه خطر آلودگی بیشتر را به دنبال دارد. · هنگام مسافرت با اتوبوس حتما از لیوان شخصی استفاده نمایید یا از راننده لیوان یکبار مصرف نو بخواهید. · ظروف یکبار مصرف را که در اماکنی مانند رستوران، آبمیوه فروشی یا اتوبوس در اختیار شما گذاشته می‌شود پس از استفاده خرد کرده در سطل زباله بیاندازید تا امکان استفاده مجدد از آنها میسر نشود. · از ریختن زباله در اماکن و معابر عمومی جدا خودداری نمایید. زباله‌های خود را در طول سفر، در کیسه‌های نایلون نگهداری و در اولین سطل زباله شهری بریزید. · جهت پیشگیری از بیماریهای پوستی، هنگام اقامت در هتل، حتی‌الامکان از ملافه و وسایل شخصی استفاده نمایید. · در حمل و نگهداری وسایل آتش‌‌زا و گازسوز مانند کپسول پیک‌نیک دقت نمایید. · همواره در مسافرت، صابون به همراه داشته باشید و پس از توالت رفتن، دستهای خود را با آب و صابون بشویید. · قبل از تشرف به اماکن زیارتی، پاها را شسته و از جوراب نخی تمیز استفاده کنید. سیگار کشیدن در مراکز زیارتی، اماکن عمومی و وسایل نقلیه همگانی، تجاوز به حقوق عمومی جامعه محسوب می‌شود و از نظر قانونی نیز ممنوع است. از این عمل غیر اخلاقی جدا خودداری کنید. · از مطالعه در داخل وسیله نقلیه در حال حرکت بپرهیزید. زیرا موجب خستگی چشم و وارد شدن آسیب جدی به آن و همچنین سردرد و بیحالی می‌شود. · از تعویض روغن در حاشیه جاده‌ها و ییلاقها جدا خودداری کنید. · توقف مکرر در مسیر راه برای استراحت و رفع خستگی، توان رانندگی و آمادگی راننده جهت مقابله با خطرات احتمالی را افزایش می‌دهد.

دوشنبه 23/10/1387 - 15:49

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

بیماری ها

134675

گیر کردن اجسام خارجی در مجرای تنفس اقدامات اولیه در فرد هوشیار در فرد هوشیار ابتدا وی را وادار به سرفه کنید و یا در حالی که سر و سینه بیمار به طرف جلو خم شده است چند ضربه محکم بین دو کتف وارد کنید تا ایجاد سرفه کند در صورت عدم موفقیت پشت بیمار بایستید دستها را دور کمر بیمار حلقه کنید. دست چپ خود را زیر قفسه سینه مصدوم مشت کرده و دست راست را روی آن بگذارید و با یک حرکت سریع و قوی به داخل و سمت بالا یک یا چند ضربه به شکم فرد وارد کنید در صورت عدم موفقیت بیمار را به مرکز فوریتهای پزشکی ببرید.

اقدامات اولیه در فرد بیهوش در فرد بیهوش به زمین افتاده ابتدا بیمار را به پهلو برگردانید و با کف دست چند ضربه محکم به ناحیه دو کتف او وارد کنید در صورت عدم موفقیت را به پشت بخوابانید دو دست خود را در بالاترین قسمت شکم بیمار حلقه کنید و یک ضربه سریع و قوی به سمت بالا و داخل وارد نمائید او را سریعاً به پهلو برگردانید دهانش را باز کنید تا محتویات آن خارج شود و به درون راههای تنفسی نرود در صورت عدم موفقیت بیمار را به سرعت به مرکز فوریتهای پزشکی برسانید.

اقدامات اولیه در شیرخواران ابتدا شیرخواران را از پا آویزان کنید و ضربه‌ای به پشت او بزنید و ضمن اینکه دهان او را باز می‌کنید جسم خارجی را بیرون آورده (این کار را هم می‌توان با مکیدن در دهان و بینی نوزاد انجام داد) دقت کنید جسم را عقب‌تر نبرید و وضعیت را بدتر نکنید.

نحوه پیشگیری ـ هنگام غذا خوردن از هیجانات روحی و صحبت کردن بپرهیزید.
ـ اجسام کوچک را از دسترس شیرخواران که معمولاً آنها را دهان خود می‌برند دور نگاه دارید و از خوراندن که معولاً آنها را به دهان خود می‌برند دور نگاه دارید و از خوراندن لقمه غذایی بزرگ به آنها بپرهیزید.

خفگی علل اصلی خفگیها، غرق شدگی و گیرکردن اجسام خارجی در راههای تنفسی می‌باشد.

غرق شدگی مهمترین مسئله در فرد غرق شده، کمبود اکسیژن است و نباید جهت خارج ساخن آب از ریه وقت را تلف کنید در صحنه حادثه ابتدا دهان و حلق مصدوم را از گل و لای و هر چیز دیگر پاک کرده و در صورت نیاز تنفس دهان به دهان و ماساژ قلب را شروع کنید و هنگام عملیات احیا با وجود هوشیار بودن مصدوم را به مرکز فوریتهای پزشکی ببرید. غرق شدگی از علل مرگ و میر بچه‌ها و جوانان می‌باشد. عوامل زمینه ساز عبارتند از: بیماری صرع، عقب ماندگی ذهنی، نداشتن آشنایی کافی با قواعد شناگری، دسترسی نداشتن به تجهیزات شنا، گسترش استفاده از چشمه‌های آب معدنی و استخر آب داغ، افزایش استفاده از قایقهای کوچک روباز و تندرو و استفاده از رودخانه‌های محافظت نشده افرادی که سابقه تشنج یا غش دارند و افراد عقب مانده و کودکان را از آب دور نگه دارید. به کودکان خود آموزش اولیه شنا را بدهید. هنگام رفتن به کنار دریا فقط مناطق حفاظت شده و دارای نجات غریق شنا کنید.

کمکهای اولیه در خفگی کمکهای اولیه در خفگی بالغین انسداد راههای تنفسی در افراد بالغ بیشتر به دلیل لقمه غذای نجویده و بزرگ است و در اطفال و عقب مانده‌های ذهنی می‌تواند به علل متنوعی روی دهد. در مواجهه با فردی که جسمی راه تنفسی وی را مسدود کرده باید بلافاصله و به سرعت اقدام به باز کردن راه تنفسی وی نمایید. اگر مصدوم بیهوش نباشد ابتدا وی را به سرفه وادار کنید. در صورت عدم خروج جسم، در حالی که مصدوم مختصری به جلو خم شده است، با کف دست چند ضربه محکم بین دو کتف وی وارد کنید تا باعث ایجاد سرفه و خروج جسم گردد.

در صورت عدم خروج جسم، باید پشت مصدوم بایستید و دستها را دور شکم بیمار حلقه کنید. دست چپ خود را زیر قفسه سینه وی به حالت مشت نگه دارید، دست راست را روی آن بگذارید و با یک حرکت سریع و قوی به سمت داخل و بالا باعث خروج ناگهانی هوا از ریه‌ها و در نهایت خروج جسم از مجاری تنفسی شوید. این اعمال را، در صورت عدم موفقیت، چندین بار تکرار کنید. پس از انجام اقدامات فوق ، مصدوم را به مرکز فوریتهای پزشکی اعزام کنید.

کمکهای اولیه در خفگی اطفال در اطفالِ زیر یک سال هرگز نباید از فشار شکمی استفاده شود و در اطفال بزرگتر فشار شکمی باید آرامتر انجام گیرد. چنانچه فرد مصدوم بیهوش شده باشد ابتدا داخل دهان وی را از نظر وجود جسم خارجی بررسی کنید و در صورت امکان، هرگونه جسم خارجی مزاحم از قبیل لقمه غذا، دندان یا زبان، که به حلق برگشته و مانع تنفس وی شده باشد از دهان خارج نمایید. سپس او را به پهلو برگردانید با کف دست چند ضربه محکم به ناحیه بین دو کتف وی وارد کنید. در صورت عدم موفقیت، بیمار را به پشت بخوابانید دو دست خود را به صورت ضربدر در بالاترین قسمت شکم، درست ناحیه زیر جناق سینه قرار دهید و یک ضربه سریع و قوی به سمت بالا و داخل شکم وارد نمایید تا راه تنفسی وی باز شود. این اعمال را، در صورت عدم موفقیت، چند بار تکرار کنید.

چنانچه با این عملیات بیمار استفراغ کند او را به سرعت به پهلو برگردانید تا محتویات استفراغ شده از دهان خارج شود و وارد راههای تنفسی نشود. در صورت عدم موفقیت باید بیمار را فوراً به مرکز فوریتهای پزشکی رساند. چنانچه مصدوم شیرخوار باشد ابتدا او را از پاها آویزان کنید و با کف دست چند ضربه به پشت او وارد کنید. سپس دهان او را باز نموده و جسم خارجی را بیرون بیاورید. باید دقت کنید تا جسم را عقب‌تر نـَرانید و وضعیت را بدتر نکنید. در اطفالِ زیر یک سال هرگز نباید از فشار شکمی استفاده شود و در اطفال بزرگتر فشار شکمی باید آرام‌تر انجام گیرد.

پیشگیری

هنگام غذا خوردن از هیجانات روحی و صحبت کردن پرهیز نمایید. اجسام کوچک را از دسترس شیرخواران که معمولاً آنها را به دهان می‌برند، دور نگه دارید و از خوردن لقمه غذای بزرگ پرهیز کنید. در فرد بیهوش یا دچار کاهش سطح هوشیاری، جهت جلوگیری از برگشت محتویات دهان و معده به مجاری تنفسی، بهتر است وی را به پهلو بخوابانید و سر را در موقعیت پایینتری قرار دهید.

دوشنبه 23/10/1387 - 10:42

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

بیماری ها

134675

پوششهای سطحی دندانپوشش با منشا تکاملی اپی‌تلیوم دندانی کاهش یافته قبل از اینکه دندان حرکات رویشی خود را آغاز کند، در ناحیه تاج توسط دو لایه سلول پوشانده شده است. سلول‌هایی که در تماس با مینا قرار دارند. همان آملوبلاست‌ها می‌باشند که پس از تشکیل مینا با ترشح غشا پایه و ایجاد همی‌دسموزوم محکم به سطح مینا می‌چسبند. لایه خارجی از سلول‌های مسطحی تشکیل یافته که بقایای عضو مینایی می‌باشد. این دو لایه سلولی با هم اپی‌تلیوم مینایی کاهش یافته (R.E.E) را می‌سازند. بین اپی‌تلیوم کاهش یافته و اپی‌تلیوم حفره دهان ، بافت همبند قرار دارد که پشتیبان اپی‌تلیوم‌های فوق‌الذکر می‌باشد.

بدنبال رویش دندان و همزمان با تکثیر و مهاجرت سلول‌های لایه خارجی اپی‌تلیوم مینایی کاهش یافته، سلول‌های لایه بازال اپی‌تلیوم دهان نیز تکثیر حاصل نموده و بسمت بافت همبند بین آنها که در حال دژنره‌شدن است، مهاجرت می‌نمایند. سرانجام این دو بافت پوششی بهم پیوسته و توده‌ای از سلولهای اپی‌تلیال را روی دندان در حال رویش ایجاد می‌کنند. در قسمت میانی این توده اپی‌تلیال ، آپوتوز سلول‌ها باعث تشکیل کانالی می‌گردد که دندان از آن طریق به داخل دهان رویش می‌کند، بدون آنکه بافت همبند به بیرون راه پیدا کند. اپی‌تلیوم مینایی کاهش یافته تا هنگام رویش دندان باقی مانده و پس از روئیدن دندان به سرعت سائیده شده، از بین می‌رود. همچنین این اپی‌تلیوم در تشکیل اتصال دندانی لثه‌ای در اطراف سطوح دندان شرکت می‌نماید.

سیمان تاج بندرت در انسان ، اپی‌تلیوم مینایی کاهش یافته، قبل از رویش دندان شکسته شده و در نتیجه سلولهای فولیکول دندانی تمایز حاصل کرده، سیمان را بر روی مینایی که تازه تشکیل شده است، رسوب می‌دهند. در انسان در اثر این عمل قطعات نازکی از سیمان بدون فیبریل در نیمه گردنی تاج بر روی مینا رسوب می‌نماید.

کوتیکول دندانی ساختمان آهکی نشده اما الکترون متراکمی متشکل از ترکیبات غشا پایه‌ای می‌باشد که بین سطح مینا و اپی‌تلیوم محل اتصال دندانی لپه‌ای قرار دارد. این ساختمان در محل اتصال دندانی لثه‌ای توسط اپی تلیوم اتصالی یا چسبنده تولید می‌شود.

پوشش‌های با منشا اکتسابی پلیکل بزاقی یا پلیکل دندانی هنگامی که دندان‌ها تمیز می‌شوند، پروتئین‌ها و گلیکوپروتئین‌های بزاقی با کشش قوی بطرف مینا کشیده شده و خیلی سریع توسط سطح دندان جذب شده و لایه بسیار نازکی را ایجاد می‌کنند. این پوشش بزاقی فاقد باکتری می‌باشد.

پوشش باکتریایی توده‌های غیر کلسیفیه روی سطح دندان هستند که از مواد بزاقی ، ترکیبات معدنی ، میکروارگانیسم‌ها و ماتریکس حاصل از عملکرد باکتریها تشکیل یافته‌اند. این پوشش در اثر فرسایش (مسواک ‌زدن) و این شستشوی بزاق از بین می‌رود.

جرم دندان همان پوشش باکتریایی است که معدنی شده است. جرم دندان در برابر فرسایش یا شستشوی بزاق مقاوم است و کمتر از بین می‌رود و محل مناسبی برای تجمع هرچه بیشتر باکتریها می‌باشد.

دوشنبه 23/10/1387 - 10:41

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

بیماری ها

134675

عوامل فعال کننده آلرژی

فصل بهار برای بسیاری از مردم فصلی آلرژی‌زا است تعداد مواد آلرژی زا فراوان است و رایجترین آنها گرده گیاهان، انگلهای خاکی، کپک، حیوانات خانگی، نیش حشرات، مواد لاستیکی و بعضی غذاها و داروها هستند. علایم آلرژی طیف وسیعی از خارش مختصر چشم و گرفتگی گلو گرفته تا عکس العملهای شدید منجر به خفگی را دربر میگیرد. مواد آلرژی‌زا در کسانی که مبتلا به آسم هم هستند، می‌توانند به حمله‌های بسیار شدید آسم منجر شوند. با این وجود راههایی برای پیش گیری از حملات آلژی وجود دارند که از این قرارند:

گرده گیاهان فرار گرفتن در معرض گرده گلها، می‌تواند موجب بروز تب یونجه یا حساسیتهای فصلی شود. علایم آن هم عطسه، آبریزش بینی، گرفتگی مجاری تنفسی و خارش و آبریزش چشم هستند. این حساسیت از طریق مصرف داروهای ضد حساسیت که از خانواده آنتی هیستامین Antihistamine هستند، داروهی دارای موادی به نام دکونژستان decongestant، ترکیب این دو ماده یا قطره‌های بینی حاوی استروئید steroid انجام می‌شود. تزریق داروهای ضد حساسیت که ایمنی درمانی نام دارد نیز، موثر است. موثرترین راه برای پیشگیری از تب یونجه، دور شدن از گرده است. سعی کنید در زمان اوج گرده افشانی در محیط بسته بمانید، پنجره‌ها را ببندید و از دستگاه تهویه مطبوع استفاده کنید.

انگلهای خاکی انگلهای خاکی موجودات میکروسکپی هستند که در گرد و غبار خانه زندگی می‌کنند. گرد و غبار خانه آمیزه‌ای از موادی است که ذاتا آلرژی‌زا هستند، از جمله الیاف مختلف، موی حیوانات خانگی، باکتریها، کپک یا قارچ، ریزه‌های مواد خوراکی، قطعاتی از گیاهان خانگی و مانند اینها. علایم ناشی از حساسیت به انگلهای خاکی مانند حساسیت به گرده است با این تفاوت که فصلی نیست و در تمام سال ادامه دارد. درمان این حساسیت هم با آنتی هیستامین و دکونژستان صورت می‌گیرد. می‌توانید برای پیشگیری از این آلرژی روی تشکها و زیر ملحفه (که محل مناسبی برای رشد و تکثیر این انگلها هستند) روکش پلاستیکی بکشید، از بالشهایی که با مواد ضد حساسیت ساخته شده‌اند، استفاده کنید (بالشهای hypoallergenic)، ملحفه‌ها را هر هفته با آب داغ بشویید و تمام مناطق خانه، به خصوص اتاق خواب را از وسایلی که خاک به خود می‌گیرند (مانند عروسکهاس پشمالو، قالی، موکتهای پرزدار و پرده‌های سنگین) تخلیه کنید.

برخی از غذاهایی که به شدت آلرژی کمک می‌کنند. کپکها، قارچکهای میکروسکوپی و انگلی هستند که هاگهای آنها مانند گرده در فضا منتشر می‌شود. آنها از مواد آلرژی‌زای رایج هستند و بیشتر در محیط مرطوب مانند حمام یا زیرزمین و همچنین در چمن، کپه‌های برگ باغچه، بسته‌های کاه و علف، کود گیاهی و حتا در زیر قارچهای بزرگ حوراکی یا باغچه‌ای، یافت می‌شوند. علایم حساسیت با کپک می‌تواند فصلی (بخصوص در تابستان و پاییز) باشد و اگر کپکها جایی در خانه باشند، ممکن است در طول سال وجود داشته باشند. این حساسیت نیز مانند دو مورد قبل است و شیوه‌های درمان آن هم مانند درمان آلرژی با گرده یا انگل خاکی است. پیشگیری از بروز این حساسیت، از طریق انجام ندادن فعالیتهایی مانند جمع آوری برگهای باغچه و همچنین بستن پنجره‌ها و دربها انجام می‌شود. باید مراقب مکانهای نمناک منزل باشید و آنها را با هوا دادن مرتب، تا حد امکان خشک نگه دارید.

حیوانات خانگی و سوسک پروتئینهای موجود در غدد پوست حیوانات و همچنین پروتئین موجود در بزاق آنها، می‌تواند برای عده‌ای ایجاد حساسیت کند. بروز آلرژی به حیوانات گاهی 2 تا چند سال برای شکل گیری و توسعه یافتن در بدن، زمان می‌برد و علایم آن تا ماهها پس از قطع ارتباط با جانور مورد نظر، باقی می‌ماند. این علایم شامل عطسه، التهاب و خارش و آبریزش چشم هستند. برای رهایی از این آلرژی علاوه بر داروهای ذکر شده می‌توان از تزریق یا ایمنی درمانی نیز استفاده کرد. اما بهترین پیشگیری و درمان، دور شدن از حیوان مورد نظر است. سوسک خانگی نیز می‌تواند چنین حساسیتی را موجب شود و درمان آن با داروهایی که نام بردیم، حاصل می‌شود. پیشگیری از حساسیت به حیوانت خانگی از طریق دور کردن حیوان از خانه یا حداقل از اتاق خواب است. حیوانات را از لوازم پارچه‌ای خانه نظیر مبل، پرده، کوسن و مانند آن دور نگه دارید و حیوان را هر هفته حمام کنید. برای رهایی از سوسک نیز بهترین روش رعایت نظافت و جمع آوری صحیح زباله و خارج کردن به موقع آن از محیط خانه است.

نیش حشرات هر کسی که نیش حشره را تجربه کرده باشد، می‌داند که محل نیش دردناک، ملتهب و قرمز رنگ می‌شود. اما کسانی که به نیش حشرات حساسیت دارند ممکن است دچار مشکلات حاد و مرگ‌آور شوند. علایم آلرژی به نیش شامل تورم شدید و قرمزی پوست است که ممکن است یک هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد. علاوه بر آن تهوع، خستگی و تب خفیف نیز از علایم این حساسیت هستند. در موارد نادر، گزیدگی می‌تواند عکس العملی در تمام بدن به دنبال داشته باشد که آنافیلاکسیس anaphylaxis نام دارد. علایم آنافیلاکسیس شامل تنگی نفس، کهیر، تورم صورت، گلو یا دهان، اشکال در بلع، تپش قلب، گیجی، کاهش ناگهانی فشار خون، بیقراری و اضطراب هستند. برای افرادی که حساسیت آنها به گزیدگی تا این حد باشد، مصرف داروی اپینفرین Epinephrine تجویز می‌شود و این دارو باید هرچه سریعتر به بیمار برسد تا از بروز علایم مرگ آور جلوگیری کند. البته در این مورد نیز، پیشگیری بهتر از درمان است.

بهترین روش دوری از حشرات و استفاده نکردن از مواد جذب کننده حشرات مانند لوازم آرایشی و بهداشتی بو دار، لباسهایی با رنگ درخشان و همراه داشتن مواد ضد حشره است. بهتر است در گردشها و هنگام رفتن به محیط خارجی، کفش و نه صندل، بپوشید و از زباله‌های باز و مکانهای تجمع حشرات دوری کنید. اگر دچار گزیدگی شدید، نیش حشره را خارج کنید و هرچه زودتر یک تزریق اپینفرین انجام دهید. داروهای ضد حساسیتی چون بنادریل Benadryl می‌توانند در کاهش علایمی چون خارش، تورم و کهیر کمک کنند. مصرف مسکن و گذاشتن کیسه یخ بر روی محل گزیدگی نیز کمک زیادی به کاهش درد خواهد داشت. تزریق مواد ضد آلرژی در هنگامی که مجبور به حضور در مکان پر حشره‌ای هستید، بسیار مفید است. حشراتی که نیش آلرژی زا دارند شامل زنبور عسل، مورچه جنگلی، زنبور زرد، زنبور سرخ و زنبورهای جنگنده هستند.

دستکش لاستیکی می‌تواند آلرژی‌زا باشد. دستکشهای لاستیکی از جمله ناگوارترین محصولات برای اشخاصی با این نوع آلرژی هستند. اما این حساسیت می‌تواند با هر محصول لاتکسی یا لاستیکی دیگر هم ایجاد شود. علایم حساسیت به لاتکس، شامل دانه دانه شدن پوست، کهیر، خارش و آبریزش چشم، آبریزش بینی، عطسه، سرفه، تنگی نفس، خس خس سینه و خارش پوست و بینی هستند. عکس العملهای آلرژیک به لاتکس طیفی را از سرخ شدگی پوست و خارش تا عکس العملهای شدید آنافیلاکسیس را در بر میگیرد که علاوه بر علایمی که پیشتر گفته شد، می‌تواند به مشکلات حاد معده و روده نیز منجر شود. درمان شامل دوری از مواد لاستیکی و مصرف داروهای آنتی هیستامین یا اپینفرین است. اگر شما به مواد لاستیکی و لاتکس حساسیت دارید، باید همواره یک کارت یا دستبند هشدار دهنده و کمی از داروی اپینفرین همراه داشته باشید، زیرا در موارد فوریتهای پزشکی، تعداد زیادی از لوازم پزشکی حاوی لاتکس هستند و تیم معالج باید از شرایط خاص بیمار آگاه باشند.

مواد غذایی شیر، ماهی، صدف، دانه‌های آجیلی، گندم و تخم مرغ، از جمله رایجترین غذاهای حساسیت‌زا هستند. حساسیت به مواد غذایی معمولا کمی پس از مصرف غذا بوجود می‌آید که می‌تواند شامل حمله آسم، کهیر، آبریزش بینی، تهوع، اسهال و التهاب دور دهان باشد. بهترین پیشگیری، اجتناب از غذاهای آلرژی‌زا است اما در صورت مصرف ندانسته این مواد، داروهای آنتی هیستامین و استروئید توصیه میشوند و در مواقع حاد تزریق اپینفرین لازم خواهد بود.

دارو بعضی از افراد به بعضی از داروها حساس هستند که شایعترین آنها پنی سیلین penicillin و آسپیرین aspirin هستند. علایم آلرژی از خفیف تا حاد و مرگ‌آور متغیرند و میتوانند شامل کهیر، تحریک پوستی، احتقان و التهاب هم باشند. بهترین درمان، اجتناب از این داروها است، با این وجود در صورت استفاده از داروهای آلرژِی‌زا، آنتی هیستامین و استروئید توصیه می‌شود. در صورت بروز سرفه و تحریک ریوی، دارویی به نام برونکو دیلاتور bronchodilator تجویز می‌شود که راه تنفسی و گوارشی را باز می‌کند و مانند موارد قبلی، در موارد بسیار حاد از تزریق اپینفرین استفاده می‌شود.

دوشنبه 23/10/1387 - 10:40

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 1 ]

بیماری ها

134675

نا منظمی دندانها مقدمه مطالعات باستان‌شناسان نشان می‌دهد در انسانهای اولیه، بی‌نظمی دندانها اینقدر شایع نبوده است و بیشتر آنها فک پایینشان جلوزده بوده است. ولی این روزها، حدود 65 درصد افراد جامعه به نوعی با مشکل نامرتبی دندانها و عقب یا جلو بودن فکها درگیرند. در انسانهای قرن 21 نسبت به قرنهای پیش، تعداد دندانها، اندازه دندانها، و اندازه فکها کوچکتر شده است. برخی دانشمندان می‌گویند انسانهای اولیه در رژیم غذایی خود، از غذاهای سفت و سخت مثل گوشت خام و استخوان استفاده می‌کردند و به همین دلیل آرواره‌های قویتر و بزرگتری برای جویدن این غذاهای سخت داشتند ولی در زندگی امروزی، انسانها معمولاً از غذاهای نرم و پخته استفاده می‌کنند، بنابراین در طول روند تکامل طبیعی، آرواره‌های انسانها ضعیفتر و کوچکتر شده است اما تعداد دندانهای آنها در طول این قرنها تغییری نکرده است. بنابراین فضای کمتری برای رویش دندانها وجود دارد و به همین دلیل دندانها نامنظم و نامرتب در دهان رویش می‌یابند و بسیاری از انسانهای امروزی به این دلیل دندانهایی نامرتب دارند؛ البته هنوز هم این نظریه مخالفان خاص خود را دارد.

کشیدن دندانها (دندانها در شیشه) شاید شما هم وقتی به مطب دندانپزشکی رفتید، به شما گفته‌اند که فضای دندانهایتان کم است و برای مرتب کردن آنها لازم است تعدادی از دندانهایتان را بکشید. کشیدن دندانها برای مرتب کردنشان، در درمان‌های ارتودنسی، امری طبیعی است و اصلاً جای نگرانی ندارد چون معمولاً فضای حاصل از کشیدن دندانها، پس از درمان ارتودنسی به طور کامل به وسیله دندانهای دیگر اشغال می‌شود و فضایی خالی در دهان شما باقی نخواهد ماند. اگرچه بهتر است دندان، کشیده نشود ولی در برخی بیماران بهترین نتایج با کشیدن دندان حاصل می‌شود. دندانهایی که معمولاً در درمان ارتودنسی کشیده می‌شوند، دندانهای آسیای کوچک هستند. کشیدن هر 4 دندان آسیای کوچک باعث می‌شود لبها تورفته‌تر به نظر برسند، ولی افراد جوامع امروزی لبهای پرتر و برجسته‌تر را می‌پسندند و این یکی از دلایل مخالفان کشیدن دندان در ارتودنسی است.

زمانی برای به صف کردن دندانها اگر شما در سن مناسبی شروع به درمان ارتودنسی کنید، حدود 5/1 تا 2 سال طول می‌کشد تا درمان ارتودنسی شما کامل شود و دندانهای شما مرتب شوند، البته به دنبال آن برای حفظ نتایج درمانی باید برای مدت مشخصی از پلاکهای ارتودنسی «نگاهدارنده» استفاده کنید. استفاده از این پلاکها برای حفظ و تثبیت موقعیت جدید دندانها لازم است. بنابراین بطور متداول یک درمان ارتودنسی 2 تا 5/2 سال طول می‌کشد. فراموش نکنید استفاده از پلاکهای نگاهدارنده، حتماً لازم است و اگر شما در استفاده از آنها کوتاهی کنید، ممکن است دندانهایتان دوباره نامرتب شوند و تمام زحمات شما در این مدت به باد رود.

اگر از پلاک ارتودنسی استفاده می‌کنید و دندانپزشک به شما توصیه کرده است در تمام ساعات شبانه‌روز جز هنگام غذا خوردن آن را در دهانتان نگه‌ دارید، حتماً این کار را انجام دهید و مرتب از پلاک ارتودنسی‌تان استفاده کنید چون اگر فقط گاه‌گاهی پلاک ارتودنسی را در دهان بگذارید، دندانها در طول زمان عدم استفاده از پلاک، جابه‌جا می‌شوند و پلاک به سختی در محل خود قرار خواهد گرفت و سفت‌تر از حالت اولیه‌ خود خواهد بود. بنابراین به دندانهایتان نیروهای نامناسب و مخرب وارد می‌کند و آن‌ها را به موقعیت صحیح هدایت نمی‌کند. اگر قرار است پیچ پلاک ارتودنسی را 2 بار در هفته و به مقدار مشخصی باز کنید، دقیقاً همان کار را انجام دهید؛ چون پیچاندن پیچ به میزانی بیش از مقدار توصیه‌شده، موجب وارد آمدن نیروهای مخرب به دندانهایتان و لقی آن‌ها خواهد شد.

از شما نگذشته است؛ باور کنید این روزها علاوه بر کودکان و نوجوانان، بسیاری از بزرگسالان نیز به ارتودنسی روی آورده‌اند و در کنار سایر جراحی‌های زیبایی مانند جراحی بینی، فک و گونه، ارتودنسی نیز به عنوان روشی برای زیباتر شدن، طرفداران خاص خودش را پیدا کرده است. اگر به یک مطب ارتودنسی سری بزنید، در میان بیماران کوچک و کم سن و سال، بیماران جوان و حتی میانسالی را هم خواهید دید که بر خلاف کوچکترها، بنابرخواست درونی خودشان، بازهم بر خلاف کوچکترها بدون اجبار والدین، به مطب ارتودنسی آمده‌اند! اما باید بگوییم که اگر شما فقط به این دلیل درمان ارتودنسی را انتخاب کرده‌اید که صرفاً زیباتر شوید و تصور می‌کنید تمام مشکلات اجتماعی شما مانند عدم اعتماد به نفس یا خجالتی بودن به یک‌باره برطرف می‌شوید، راه را درست نیامده‌اید. چون می‌توانید کمتر از این‌که خود را مجبور به تحمل کردن سیم‌ها و نگین‌های (براکت‌ها) نه چندان زیبا روی دندانهایتان کنید، می‌توانید با کار کردن روی اعتماد به نفستان در روابط اجتماعی، خیلی سریع‌تر به نتایج دلخواهتان برسید.

خوشبختانه اکثر بیماران بزرگسال ارتودنسی، آنقدر سخت‌کوش و فعالند که نمی‌گذارند ناهنجاری فک و صورت و نامرتبی دندان در روال عادی زندگی‌شان تأثیر بگذارد، اما گروهی از افراد نیز هستند که مشکلات اجتماعی خود را به ناهنجاری‌های صورت نسبت می‌دهند. اگر شما در سنین جوانی و میانسالی هستید و تصمیم گرفته‌اید دندانهایتان را ارتودنسی کنید، قبل از هر چیز باید به این مطالب توجه داشته باشید که دستگاه‌های ارتودنسی و سیمها و براکتها همواره در دید هستند. بنابراین باید با استفاده از این وسایل در دانشگاه‌، محل کار و در کنار سایر افراد خانواده کنار بیایید. اما به این نکته هم توجه کنید که امروزه دستگاه‌های ارتودنسی نامرئی یا نیمه‌‌مرئی هم وجود دارند که شما می‌توانید با مشورت دندانپزشکتان از آنها استفاده کنید، در این صورت دیگر شما در جلسه‌های شغلی و سخنرانی‌ها، مشکلی نخواهید داشت. همچنین باید در ابتدای درمان، مراحل درمانی و طول مدت درمان ارتودنسی دندانهایتان را از دندانپزشک بپرسید. شاید لازم باشد در طول درمان از دستگاه‌های مختلفی استفاده کنید یا طول مدت درمانتان خیلی طولانی‌تر از آن‌چه تصور می‌کردید، باشد. بنابراین با در نظر گرفتن تمام این جوانب تصمیم‌ نهایی خود را بگیرید.

اما جالب است بدانید ارتودنسی فقط برای زیباتر شدن نیست، گاهی دندانهای شما چنان نامرتب و نامنظم هستند که تغییر کردن تمام زوایای آن‌ها با مسواک و نخ کشیدن برایتان دشوار است در این صورت به راحتی پلاک میکروبی روی دندانهایتان در مجاورت لثه جمع و پس از مدتی لثه‌های شما ملتهب می‌شود و حتی تحلیل می‌رود و به بیماری‌های لثه‌ای مبتلا می‌شوید. اگر شما هم چنین مشکلی دارید، ارتودنسی را به شما پیشنهاد می‌کنیم. چون با مرتب شدن دندانها، می‌توانید آنها را به راحتی تمیز کنید و از بیماریهای لثه پیشگیری به عمل آورید. ولی شما به عنوان یک بزرگسال، باید بیش از کودکان مراقب بهداشت دهانی‌تان در طی درمان ارتودنسی باشید، چون خود این سیمها و براکتها محل مناسبی برای تجمع مواد غذایی و میکروب‌های پوسیدگی‌زای دندان و ایجادکننده بیماریهای لثه‌ای هستند، به علاوه اگر بهداشت دهانی‌تان را به صورت مطلوب رعایت نکنید و این عوامل بیماری‌زا را از روی دندانها و اطراف این سیمها پاک نکنید، خیلی سریعتر از کودکان به بیماریهای لثه‌ای دچار خواهید شد.

بستن فضا بین دندانهای جلویی شاید شما هم از آن دسته افرادی باشید که بین دندانهای جلویی‌تان فاصله باشد و این فاصله به نظرتان زیبایی چهره شما را تحت تأثیر قرار داده است. اگر اینطور است اصلاً نگران نباشید، ارتودنسی می‌تواند مشکل شما را حل کند. ولی عجله نکنید. غیر از ارتودنسی، روش دیگری نیز وجود دارد. دندانپزشک می‌تواند در یک یا 2 جلسه، فاصله بین دندانهایتان را با یک ماده ترمیمی هم‌رنگ دندان پر کند، به این شکل که مقداری از ماده هم‌رنگ دندان، یعنی همان کامپوزیت را در مجاورت یکی از دندانهایتان در فضای خالی و مقداری را در مجاور دندان دیگر قرار می‌دهد و با تاباندن اشعه، آن را محکم می‌کند و به این ترتیب در مدت کوتاهی این فاصله پر می‌شود و دندانهایتان با یکدیگر در تماس خواهد بود ولی ممکن است دندانهایتان کمی بزرگتر به نظر بیایند که این امر معمولاً مشکلی از نظر زیبایی ایجاد نخواهد کرد. اما گاهی فاصله بین دندانهای جلویی شما به دلیل بدزاویه قرار گرفتن این دندانها است که در این صورت مشکل شما با استفاده از یک پلاک ارتودنسی حل خواهد شد. ولی اگر دندانهایتان کاملاً حرکت کرده و از هم فاصله گرفته باشد، برای اصلاح موقعیت آنها و بستن این فضا، حتماً باید ارتودنسی ثابت انجام دهید و از بند و براکت روی دندانهایتان استفاده کنید.

از ارتودنسی تا جراحی شاید بگویید ارتودنسی چه ارتباطی با جراحی دارد؟ ولی بهتر است بدانید جراحی آخرین تیر متخصصان ارتودنسی است! گاهی فک پایین شما ممکن است به میزان زیادی بیرون زده یا تو رفته باشد یا بخش میانی فک بالایتان تورفته و بیرون‌زده باشد، گاهی این ناهنجاریها آن‌چنان شدید است که برای اصلاح آن ارتودنسی به تنهایی نمی‌تواند مشکل شما را حل کند و جراحی تنها راه در دسترس است. معمولاً نامرتبی و نامنظمی دندانها را در هر سنی با استفاده از وسایل ارتودنسی می‌توان برطرف کرد و به دندانهایی مرتب و ردیف دست یافت. ولی برخی مشکلاتی که در فک‌های شما وجود دارد، درمانشان تنها به وسیله ارتودنسی در سنین خاصی امکان‌پذیر است. یعنی اگر به عنوان مثال فک پایین کودک شما عقب است، اگر او را یک تا دو سال پیش از بلوغ نزد متخصص ارتودنسی ببرید، دست دندانپزشک برای درمان فرزندتان بسیار بازتر خواهد بود چون می‌تواند با استفاده از دستگاه‌های ارتودنسی خاصی، فک کودک را که همچنان در حال رشد است، وادار به رشد بیشتری کند و عقب‌ماندگی رشدش را جبران نماید، ولی اگر از این سنین بگذرد و کودک از دوره بلوغ بگذرد و پا به دوره بزرگسالی بگذارد، دیگر صرفاً با درمان ارتودنسی نمی‌توان فک را جلو آورد. ذکر این نکته لازم است که در سنین بالاتر در کنار ارتودنسی، باید از جراحی استفاده کرد. اگر دندانپزشک برای اصلاح روابط فک‌ها و دندانهایتان، جراحی را توصیه کرده است، به این نکته توجه کنید که برای دستیابی به موفقیت کامل و داشتن دندانهایی مرتب و فک‌هایی متعادل، لازم است قبل و بعد از جراحی، ارتودنسی انجام دهید.

مطلب دیگر آنکه در بسیاری از روشهای جراحی فک، پس از عمل، فک‌های شما را با سیم به هم می‌بندد تا سریعتر التیام یابد، بنابراین باید خود را برای 5/1 تا 2 ماه بسته بودن دهان و استفاده از مایعات آماده کنید. مدت بستری شدن در بیمارستان 2 تا 4 روز از سرگیری رژیم غذایی عادی6 تا 8 هفته پس از جراحی شروع فیزیوتراپی 1 هفته پس از جراحی شروع ارتودنسی بعد از جراحی 1 ماه پس از جراحی مدت درمان ارتودنسی پس از جراحی حداکثر 6 ماه گذشتن خطر از کنار گوش. اگر دندانهایتان را ارتودنسی کرده باشید، به یاد می‌آورید دردی را که در روزهای اولی که سیمها و براکتها را روی دندانهایتان نصب کرده بودند. شاید هم احساس می‌کنید دندانهایتان پس از ارتودنسی لق شده‌اند، درست. گرچه ارتودنسی، درمانی مطمئن است و اگر توسط متخصص این رشته انجام شود کمترین عوارض و خطرات را دارد، ولی به هر حال دارای عوارض خاص خود است. دندانپزشک قبل از درمان ارتودنسی، اثرات مخرب نیروهای ارتودنسی را برای شما توضیح خواهد داد و توصیه‌های لازم را به شما برای به حداقل رساندن این خطرات ارائه خواهد نمود. یکی از دلایلی که دندانپزشک از شما می‌خواهد هر 3 تا 4 هفته به او سر بزنید، کنترل نیروی وارد بر دندانها و جلوگیری از این عوارض است. بنابراین مراجعه سر وقت به دندانپزشکتان در طول درمان ارتودنسی را پشت گوش نیندازید.

لقی دندانها دندانها به وسیله الیافی به استخوان فک متصل شده‌اند. در طی درمان ارتودنسی برای حرکت دادن دندانها، این الیاف از استخوان جدا و بعداً مجدداً متصل می‌شوند و همین پدیده موجب ایجاد مقداری لقی در تمام بیماران ارتودنسی می‌شود. اگر در طول درمان ارتودنسی‌تان احساس کنید دندانهایتان به میزان متوسطی لق شده‌اند، قابل قبول است. ولی لقی شدید دندانها، نشان می‌دهد که نیروی زیادی به دندانهای شما وارد شده است و این یک زنگ خطر خواهد بود. در این شرایط باید درمان ارتودنسی را قطع کرد تا لقی دندانها به حد متوسط برگردد.

درد دندانها وقتی که سیمها و براکتهای ارتودنسی روی دندانهایتان نصب می‌شود یا پیچ دستگاه‌های ارتودنسی را در منزل باز می‌کنید، پس از چند ساعت درد شروع می‌شود و به طور طبیعی 2 تا 4 روز ادامه می‌یابد. این میزان درد طبیعی است و ناشی از اعمال نیرو به دندانها، برای حرکت دادن آنها و مرتب کردنشان است. برای اینکه کمتر احساس درد کنید، می‌توانید در این مدت آدامس بجوید. در این صورت درد شما به میزان زیادی کاهش خواهد یافت.

حساسیت به فلز جنس اکثر سیم‌های ارتودنسی از فلزی به نام «نیکل» است که برخی افراد به آن حساسیت دارند و مخاط دهانشان در اثر تماس با این سیم‌ها، قرمز و متورم می‌شود. این افراد باید از سیم‌ها و براکت‌های از جنس «تیتانیوم» استفاده کنند.

تحلیل ریشه دندان تمام دندانهایی که تحت درمان جامع ارتودنسی قرار می‌گیرند، دچار کوتاهی طول ریشه به دلیل تحلیل ریشه می‌شوند که اهمیت چندان زیادی ندارد اما اگر در درمانهای ارتودنسی از نیروهای سنگین و مداوم استفاده شود و زمان ارتودنسی بیش از حد طولانی شود، این نیروها که از طرف سیم‌ها و نگین‌ها (براکت‌ها) به دندان وارد می‌شوند، می‌توانند باعث تحلیل بیش از حد ریشه دندان شوند. به تازگی محققان کانادایی موفق به ساخت دستگاهی شده‌اند که می‌تواند با تولید امواج فراصوت، ریشه دندانهای تحلیل‌رفته را ترمیم و از تحلیل ریشه دندانها در طی درمان ارتودنسی جلوگیری کند. این دستگاه که به اندازه یک نخود است، روی سیم‌های ارتودنسی نصب می‌شود و به وسیله یک باتری کار می‌کند.

بهداشت دهان به هزار یک علت سیم‌ها و براکت‌های ارتودنسی محل مناسبی برای گیر کردن مواد غذایی در زیرشان و پوسیده شدن دندانهایتان است. بنابراین حتماً بعد از هر غذا، یا پس از خوردن تنفلات در طول روز، دندانهایتان را مسواک بزنید و اطراف سیم‌ها را از باقی‌مانده مواد غذایی پاک کنید. مسواکهای خاصی هم مخصوص افرادی که دندانهایشان را ارتودنسی کرده‌اند، در بازار وجود دارد که گاهی 3 سر زاویه‌دار دارند و می‌توانند همزمان دور تا دور سیم‌ها و براکت‌ها را تمیز کنند. مسواک‌های برقی جدید هم دارای سرهای مخصوص تمیز کردن دندانهای ارتودنسی‌شده هستند. پلاک ارتودنسی‌تان را در ظرف پلاستیکی مخصوصی که می‌توانید آنها را از فروشگاه‌های عرضه ظروف پلاستیکی تهیه کنید، نگهداری نمایید. بعد از صرف هر غذا، پلاکتان را با یک مسواک، کاملاً تمیز کنید. ممکن است در هنگام تمیز کردن، پلاکتان درون دستشویی بیفتد، بشکند و آسیب ببیند. برای جلوگیری از این کار بهتر است یک ظرف را پر از آب کنید و پلاکتان را بالای آن نگهدارید و در این حالت آن را مسواک بزنید.

ارتودنسی نامرئی (Invisalign) این روزها در آمریکا سیستم جدیدی به نام «ارتودنسی نامریی» به بازار ارایه شده است و بسیاری از دندانپزشکان برای مرتب کردن دندانهای بیمارنشان از آن استفاده می‌کنند. در این سیستم بدون استفاده از سیم‌ها و براکت‌ها و انواع پلاک‌های ارتودنسی دندانها مرتب می‌شوند و مزیت دیگر آن، این است که شما هنگامی‌که از این وسیله استفاده می‌کنید، طرف مقابل اصلاً نمی‌تواند وجود آن را روی دندانهایتان مشاهده کند. در این سیستم، در جلسه اول از دهان شما قالب‌گیری می‌شود و سپس یک‌سری پلاک‌های (قاشقک‌های) شفاف پلاستیکی که قابل گذاشتن و برداشتن است برایتان ساخته می‌شود. سپس شما هر دو هفته یک‌بار به نوبت یکی از یک پلاک‌ها را دهانتان می‌گذارید و هر کدام به میزان اندکی دندانهای شما را مرتب می‌کنند. در پایان درمان با تغییرات اندک اندکی که هر یک از پلاک‌ها در دندانهایتان ایجاد کرده‌اند، در نهایت دندانهای شما ردیف خواهند شد. طول زمان لازم برای مرتب شدن دندانها با این روش، کوتاه و حدود 6 ماه است. اما فراموش نکنید که فعلاً از آن تنها برای افرادی که دندانهایشان به میزان ناچیزی نامرتب است، می‌توان استفاده کرد.

دوشنبه 23/10/1387 - 10:39

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

بیماری ها

134675

فرورفتن‌ ناخن‌ پا در گوشت‌

فرورفتن‌ ناخن‌ پا در گوشت‌ عبارت‌ است‌ از وضعیتی‌ که‌ در آن‌ لبه‌ تیز ناخن در گوشت‌ یکی‌ از انگشتان‌ پا فرو رود. که معمولا در انگشت شست شایع است.

علایم‌ شایع‌ ضایعه می‌تواند در کناره داخلی یا خارجی (شایعتر) ناخن یا هر دو طرف ایجاد شود، درد در قسمت قدامی کناره گرفتار ناخن وجود دارد. درمعاینه، پوست ملتهب و قرمز بوده و ممکن است ترشحات چرکی در محل فرو رفتن ناخن دیده شود. درد، حساسیت‌ به‌ لمس‌، قرمزی‌، تورم‌ و گرمی‌ در انگشتان‌ پا در جایی‌ که‌ لبه‌ تیز ناخن‌ در چین‌ بافتی‌ اطراف‌ فرو رفته‌ است‌. وقتی‌ بافت‌ اطراف‌ ناخن‌ ملتهب‌ گردد، معمولاً در ناحیه‌ آسیب‌ دیده‌، عفونت ایجاد می‌شود. اگر عفونت‌ مزمن‌ بروز کند،‌ بدون‌ جراحی‌ قابل‌ علاج‌ نیست‌. علت فرو رفتن ناخن در گوشت چیست؟ ناخن برخی از افراد، مستعد فرو رفتن در گوشت می‌باشد. اما علل اصلی آن شامل ناخن گرفتن غلط، شکل غیر طبیعی ناخن (شکل‌ ناخن‌ بیش‌ از حد طبیعی‌ دارای‌ انحنا باشد.)، پوشیدن کفش نامناسب و فشار روی دیواره ناخن توسط کفش تنگ یا انگشت مجاور و تجمع چرک و عرق می‌باشند. هنگام گرفتن ناخن، کناره‌های آن باید به قدر کافی بلند باشد. اگر ناخن خیلی کوتاه گرفته شود گوشه تیز ناخن در مجاورت چین پوستی قرار می‌گیرد و بویژه اگر فشار موضعی هم بر آن وارد آید، ممکن است به درون پوست فرو رود، این محیط در حضور چرک و عرق مستعد ابتلا به عفونت می‌باشد. پیشگیری‌ استفاده از کفش مناسب و کوتاه نکردن ناخن تا گوشه و باقی نماندن قسمت تیز ناخن باعث جلوگیری از رشد ناخن به داخل بافت پا می‌گردد. · هرگز ناخنها را تا گوشه‌های آن کوتاه نکنید. چون ممکن است یک قسمت تیز از ناخن در بافت اطراف ناخن فرو رود و یا آن را آزرده کند. اگر ناخن خود را تا قسمت گوشه آن کوتاه کردید، مطمئن شوید که قسمت تیزی از ناخن باقی نمانده است. · از کفشهای‌ مناسب‌ و جادار که پا را حفاظت می‌نماید، استفاده کنید. ممکن‌ است‌ لازم‌ باشد تا زمان‌ بهبودی‌ انگشت‌ پا، از کفش‌ جلوباز استفاده‌ کنید. · ناخنهای‌ پا را با دقت‌ کوتاه‌ کنید. به‌ ویژه‌ افراد مبتلا به‌ دیابت شیرین یا بیماری‌ عروق‌ محیطی،‌ باید در کوتاه‌ کردن‌ ناخنهای‌ پا دقت‌ کنند. در این‌ اختلالات‌ به‌ خاطر جریان‌ خون ضعیف و مختل‌ پا، آسیب‌ به‌ پا خطرناک‌ است‌ و باعث عفونت شدیدی می‌شود. درمان‌ · ناخن انگشت پای افراد به درجات گوناگون می‌تواند به بافتهای اطراف خود آسیب برساند. در آن مورد، تنها راه حل مشکل، برداشتن حاشیه بیرونی ناخن، به وسیله یک جراحی کوچک است. گاهی‌ بخشی‌ یا تمامی‌ ناخن‌ با جراحی‌ برداشته‌ می‌شود و بستر ناخن‌ تراشیده‌ می‌شود و لذا این‌ مشکل‌ عود نخواهد کرد. این جراحی به طور نسبی بدون درد است و پس از عمل به سرعت بهبود می‌یابد و ناخن‌ دوباره‌ رشد می‌کند ولی‌ احتمالاً مثل‌ قبل‌ نخواهد شد. در موارد مزمن، شدید یا عودکننده‌، پزشکان اقدام به برداشتن کامل ناخن می‌نمایند. · برای‌ مقابله‌ با عفونت‌، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. آنتی‌بیوتیکهای‌ خوراکی‌ معمولاً علایم‌ عفونت‌ را ظرف‌ یک‌ هفته‌ تسکین‌ می‌دهند. · در موارد قبل‌ یا بعد از جراحی‌ می‌توانید از پوشش‌های‌ مرطوب‌ استفاده‌ کنید. و یا با قرار دادن‌ یک‌ تکه‌ کوچک‌ کتان‌ در زیر ناخن‌ در اطراف‌ لبه‌ها، گوشه‌های‌ ناخن‌ را از بافت‌ ملتهب‌ اطراف‌ آزاد کنید و بافت‌ ملتهب‌ را در برابر آسیب‌های‌ بیشتر حفاظت‌ کنید.

دوشنبه 23/10/1387 - 10:38

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

بیماری ها

134675

انرژی پزشکی ( بسیار جالب و خواندنی)

تا چند دهه پیش میدانهای انرژی زیستی از نظر پزشکی روز وجود خارجی نداشت در حالی که اکنون ... طبیعت سراسر آهنگ و ریتم است. چرخه های گردش سیارات آنقدر عظیم است که مبنای اندازه گیری آن واحد بزرگ سال نوری است و از طرف دیگر اجزای زیر اتمی هزاران تریلیون بار در هر ثانیه مرتعش می شوند.
زندگی در یک چنین طیف وسعیی غوطه ور است و در هر آن ریتم منحصر بفرد خود را حفظ می کند. یکی از دوره های طولانی حیات فاصله مرگ و زندگی است و این در حالی است که در درون این سیکل هزاران اتم در پی هم جایگزین می شوند تا تداوم حیات بدن را تأمین کنند اما با اینکه هر ارگان آهنگ فعالیت مخصوص به خود را دارد همواره گرایش در جهت پیوند زندگی با آهنگ طبیعت وجود دارد. تا چند دهه پیش میدانهای انرژی زیستی از نظر پزشکی روز وجود خارجی نداشت در حالی که اکنون وجود چنین میدانهایی بصورت علمی به اثبات رسیده است. اکنون ما می دانیم که ارگانیسم زنده با انواعی از نیروها سازگار شده و از آنها استفاده می کند .در بدن سیستم های متنوعی موجود است که انواع مختلفی از انرژی و اطلاعات را از محلی به محل دیگر منتقل می کند و در نهایت سلامتی برایند انواع مختلفی از ارتباطات نرمال آنهاست.انرژی پزشکی در واقع علم تشریح رخدادهای مرزی ذهن - بدن(Body & Mind Control) است و بسیاری از معماهای متافیزیکی در این علم به شیوه های علمی و کمی قابل توصیف می باشد. بر اساس این علم :
* هر انسان دارای یک میدان بیومغناطیسی است.
* این میدان در فرایندهای فیزیولوژیک بدن دارای نقش مؤثر وحیاتی است و انرژی حاصل از این میدان از فردی به فرد دیگر قابل انتقال است.
* این انرژی منتقل شده توان ایجاد تغییرات فیزیولوژیک را در آن فرد نیز دارا می باشد.
* انرژی حاصل از این میدان نیز تحت تأثیر میدان الکترومغناطیس محیط نیز قرار می گیرد. هر قسمت از بدن حتی مولکولهای آن چه از دیدگاه طب سنتی و چه علم پزشکی کلاسیک ( آلوپاتیک) از یک شبکه الکترونیکی نیمه هادی به هم مرتبط تشکیل شده است حتی کوچکترین بخش ها نه تنها درجریان پیوسته ای از اطلاعات غوطه ورند بلکه خود نیز می توانند اطلاعات تولید کنند. این جریان پیوسته حاوی اطلاعاتی راجع به هر گونه فعالیت انجام شده در هر قسمت از بدن می باشد.
سلامت کامل وابسته به یک هم پیوندی کامل درونی است. آسیبهای جسمی یا روانی می توانند این ارتباط را مخدوش کنند. در این صورت است که سیستم دفاعی و بازسازی بدن دچار اختلال شده و بیماری شانس بروز می یابد. در مانهای بر پایه انرژی در واقع سعی در برقراری دوباره تعادل در مدارهای ارتعاشی (Vibratory Circuitry) بدن دارند مثل لمس درمانی(Therapeutic Touch)، لمس شفابخش(Healing Touch)، ریکی(Reiki)، و یا قطبش درمانی(Polarity Therapy) که بر پایه میدان انرژی بدن استوار است.
امروزه بسیاری از کاربردهای میدان انرژی بدن را در پزشکی مدرن می بینیم که بر پایه اصل بیومغناطیس می باشد مثل نوار مغزی(EEG)، نوار قلب(EKG)، نوار عصب- عضله(EMG) و MRI همچنین انواع تکنیکهای کاربردی در امر درمان که در فیزیو تراپی استفاده می شود چون استفاده از پرتوهای مادون قرمز(IR) و لرزاننده ها (Vibrators).
بنابراین وجود میدانهای انرژی و حتی استفاده از آنها کاملاَ اثبات شده و علمی می باشد که امروزه به جایگاه بزرگ شفابخشی در مقوله طب سنتی و مکمل(CAM) رسیده است.
اما شگفتی های این دنیا بقدری گسترده و حیرت آور است که درک آنها قطعاً نیاز به بستری مناسب و شرایط ویژه ای دارد...

دوشنبه 23/10/1387 - 10:37

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

بیماری ها

134675

نحوه عملکرد بیهوش‌ کننده‌ها

دید کلی نظریات متعددی برای بیان نحوه عملکرد بیهوش کننده های عمومی ارائه شده است چرا که عملکرد آنها را نمی‌توان با یک نظریه واحد توضیح داد. در واقع این نظریات تنها آثار ایجاد شده با این بیهوش کننده ها را توصیف می‌کنند، بدون شرح اینکه چگونه این آثار ایجاد می‌گردند. به سبب اینکه ساختمان شیمیایی، خواص فیزیکوشیمیایی و آثار فارماکولوژیک این ترکیبات بسیار متفاوت است، پذیرفته شده است که آنها به طور غیر انتخابی سیستم اعصاب مرکزی را از طریق یک مکانیسم فیزیکوشیمیایی تضعیف می‌نمایند. یعنی اثر این مواد مدیون خواص شیمیایی بوده و با یک گیرنده فارماکولوژیک، تشکیل کمپلکس نمی‌دهند. به عبارت دیگر بیهوش کننده های عمومی داروهائی فاقد ویژگی ساختمانی هستند. مواد بیهوش ‌کننده مواد بیهوش کننده داروهائی هستند که سبب ایجاد بی دردی، از بین رفتن هوشیاری، شل شدن عضلات و فعالیت رفلکسی شده و این عمل را با تضعیف سیستم اعصاب مرکزی به طور غیر انتخابی و برگشت پذیر انجام می‌دهند. بیهوش کننده های عمومی به دو دسته بیهوش کننده های استنشاقی و داخل وریدی تقسیم میشوند معمولا این داروها را همراه با داروهای الحاقی تجویز می کنند. عملکرد مواد بیهوش کننده نظریات موجود درباره عملکرد بیهوش کننده ها را می‌توان به نظریات فیزیکی و نظریات بیوشیمیایی طبقه‌بندی نمود.
نظریات فیزیکی عمدتا بر اساس دو خاصیت فیزیکوشیمیایی مولکول ماده بیهوش کننده یعنی قابلیت قطبی شدن و حجم مولکول بنا نهاده شده است.
نظریات بیوشیمیایی بر پایه آثاری است که بیهوش کننده‌های عمومی در سیستم های بیوشیمیایی ایجاد می‌نمایند. ولیکن، هیچ یک از این نظریات با شواهد تجربی بدون شبهه حمایت نشده است. چند تن از محققین پیشنهاد کرده اند که اثر اصلی که توسط بیهوش کننده های عمومی ایجاد می‌شود از تداخلات فیزیکی مانند تداخلاتی که سبب تغییرات هم‌آرائی در ماکرومولکولها می‌گردد ناشی می‌شود و نقش دوم را تغییرات بیوشیمیایی داراست. نظریات فیزیکی · نظریات چربی: این نظریه توسط میر در سال 1899 و اورتون در سال 1901 پیشنهاد شده است. در این نظریه چنین فرض شده است که اثر بیهوش کننده ها مستقیما به ضریب توزیع عامل بیهوش کننده بین روغن زیتون و آب بستگی دارد، به این ترتیب که، هر چه این ضریب بزرگتر باشد فعالیت بیهوش کنندگی دارو نیز بیشتر است. این نظریه صرفا بیانگر یک مسیر موازی بین حلالیت در چربی و اثر بیهوش کنندگی می‌باشد و در هر حال، نحوه اثر بیهوش کننده ها را توضیح نداد. تعمیمی در نظریه اورتون- میر توسط ولینز در سال 1954 پیشنهاد شده است. طبق نظر او قدرت یک داروی بیهوشی نه فقط به غلظت آن در غشا بلکه به فضائی که اشغال می‌کند بستگی دارد. بیهوشی هنگامی رخ می‌دهد که در نتیجه جذب در یک ناحیه آب گریزی، بخشی از داروی بیهوشی که حجم آن دارای اهمیت است به درون فاز غشائی برسد. متعاقبا غشا با جذب مایع یا ایجاد ناهنجاری، منبسط شده و غشای دو لایه فسفولیپیدی سبب می‌شود که یا مستقیما هدایت یونی مهار شود و یا از تغییرات ضروری در هم‌آرائی پروتئین های غشا که برای هدایت یونی لازم است جلوگیری می‌کند.
شواهدی مبنی بر اینکه محل اثر بیهوش کننده‌های عمومی غشاست وجود دارد. تداخل این داروها با چربی‌ها سبب آثار غیر اختصاصی بیهوشی عمومی می‌شود، در حالی که تداخل با پروتئین غشا دلیلی برای اثر انتخابی و ویژگی می‌باشد.

· نظریات محیط مائی طبق نظر میر در سال 1961 و پاولینگ در سال 1961، محیطی که در سیستم اعصاب مرکزی برای بیهوشی مهم است، محیط چربی نبوده بلکه محیط مائی است. با در نظر گرفتن بعضی مواد مانند کلروفروم و گزنون که در محیط خارج از بدن بلورهای ریز هیدراته تشکیل می‌دهند، پاولینگ تاکید کرد که بلورهای مشابهی توسط مولکول های آب در مایع مغزی تشکیل می‌شود که" کلاتریت" نامیده می‌شود. این بلورها در اثر تشکیل پیوند مواد بیهوش کننده با زنجیره های جانبی پروتئین ها و دیگر مواد حل شده از طریق نیروهای واندروالس پایدار می‌شوند. این بلورهای ریز هیدراته هدایت پیامهای الکتریکی را که برای نگهداری هوشیاری لازم است تغییر می‌دهند. متعاقب این عمل تخدیر یا بیهوشی رخ می‌دهد.
میلر به طور مستقل پیشنهاد نمود که داروهای بیهوش کننده از طریق پایدار کردن غشای بافتهای تحریک شده با نظم دادن به مولکولهای آب در کوه یخ که بلورهای ریز کوچکتر از بلورهای ریز هیدراتها پاولینگ هستند، بیهوشی ایجاد می‌نمایند. حقایق متعددی این نظریات را رد می‌کند و هیچ شاهد تجربی مبنی بر تشکیل هیدرات‌ها در بیهوشی وجود ندارد. بسیاری از داروهای بیهوش کننده نمی‌توانند هیدرات تشکیل دهند. در دمای بدن هیدرات‌ها پایدار نیستند. رابطه تشکیل هیدرات با قدرت داروی بیهوشی خیلی ضعیف تر از رابطه حلالیت در چربی و قدرت آن می‌باشد. نظریات بیوشیمیایی مهمترین کوشش در زمینه بیوشیمی که برای توضیح بیهوشی عمومی انجام گرفته است نظربه مهار اکسایش است. کو استل "Quastel" در سال 1963 بیان کرد که داروهای بیهوشی برداشت مغزی اکسیژن را در آزمایشهای خارج بدنی مهار می‌کنند. برای مثال این مواد از اکسید شدن کوآنزیم NADH به NAD⁺(یا نیکوتینامید آدنین دی نوکلئوتید که سابقا دی فسفوپیریدین نوکلئوتید DPN نامیده می‌شد) جلوگیری می‌نمایند.
همچنین بیهوش‌کننده‌های عمومی عملکرد چرخه اسید سیتریک را تضعیف می‌کنند زیرا NAD⁺ در دکربوکسیله کردن اکسایشی در چرخه اسید تری کربوکسیلیک (کربس) ضروری است.
از آنجا که اکسید شدن NADH توسط فسفریله شدن ADP به ATP کنترل می‌شود، می‌توان نتیجه گرفت که بیهوش کننده‌های عمومی باعث مهار فسفریله شدن اکسایشی نیز می‌شوند.

بنابراین، این پدیده‌ها، عامل ایجاد بیهوشی نبوده و تنها متعاقب آن ایجاد می‌شوند. بسیار محتمل است که کاهش برداشت مغزی اکسیژن، ناشی از کاهش فعالیت سیستم اعصاب مرکزی که در اثر بیهوشی ایجاد می‌گردد، باشد.

دوشنبه 23/10/1387 - 10:35

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

بیماری ها

134675

گل مژه و شالازیون

کلیات بیماری گل مژه (‌sty) به صورت یک توده متورم ، حساس و دردناک و قرمز رنگ در نزدیکی لبه پلک تظاهر می‌کند. این توده در حقیقت یک آبسه کوچک با سر زرد رنگ است که در اثر عفونت یا التهاب ریشه مژه‌ها یا غدد ترشح کننده چربی پلک ایجاد می‌شود. از جمله عوامل ایجاد گل مژه باکتری چرکی به نام استافیلوکوک است و تماس با دستهای آلوده نیز سبب سرایت آن می‌شود.

گل مژه یا هوردئولوم hordeolum (عفونت غدد پلک) را به دو نوع داخلی (داخل لبه پلک) و خارجی (خارج لبه پلک) تقسیم می‌کنند. نوع داخلی گاهی به سمت پوست و گاهی به سمت ملتحمه چشم است. ولی نوع خارجی همیشه به سمت پوست است. شالازیون مثل گل مژه داخلی است. ولی علائم التهابی و علائم آبسه (درد و قرمزی و تورم) ندارد. و عبارت است از التهاب گرانولوماتو، مزمن، استریل (بدون عفونت) وبا علت نامعلوم در غدد چربی پلک.

گل مژه گل مژه التهاب غدد لبه پلک در چشم است که بروز مداوم آن نشان دهنده ضعف سیستم ایمنی است. این التهاب غالبا عفونی و بسیار دردناک است. گل مژه بیماری شایعی است که می‌تواند افراد را در سنین مختلف گرفتار کند. تماس دست آلوده با چشم (به خصوص اگر با ترشحات بینی آلوده شده باشد) و التهاب لبه پلک (بلفاریت یا شوره پلک) از عوامل مهمی هستند که باعث بروز گل مژه می‌شوند. علائم و نشانه‌ها · ایجاد یک توده برجسته قرمز رنگ دردناک در لبه پلک · احساس سنگینی و درد پلک · سوزش و خارش و اشکریزش · گاهی خروج ترشحات چرکی از گل مژه · تاری دید: تاری دید از عوامل معمول گل مژه نیست اما اگر گل مژه نسبتاً بزرگ باشد با فشار روی قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می‌شود. درمان اکثر گل مژه‌ها ظرف چند روز به تدریج بهبود می‌یابند و مشکل خاصی ایجاد نمی‌کنند. در چند روز اول، استفاده از کمپرس گرم باعث تسکین درد می‌شود و ممکن است به سر باز کردن گل مژه و تخلیه ترشحات چرکی کمک کند. برای این منظور یک حوله تمیز را با آب جوشیده گرم (نه داغ!) مرطوب کنید و برای مدت 10 تا 15 دقیقه روی چشم مبتلا قرار دهید. ماساژ ملایم هم به تسکین درد و تخلیه ترشحات کمک می‌کند. ماساژ کمپرس گرم را می‌توان روزی 4-3 بار انحام داد تا ترشحات تخلیه شود و گل مژه بهبود پیدا کند.

هرگز سعی نکنید گل مژه را بترکانید یا به زور تخلیه کنید، این کار می‌تواند باعث گسترش عفونت به بافتهای مجاور و یا حتی ورود عفونت به مغز شود. اگر پس از چند روز (تقریبا 2 روز) گل مژه بهبود پیدا نکرد حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید. چشم پزشک می‌تواند در صورت لزوم با یک جراحی کوچک گل مژه را تخلیه کند. تخلیه گل مژه با بی‌حسی موضعی با استفاده از قطره بی‌حس کننده انجام می‌شود. در گل مژه‌های معمولی استفاده از قطره‌های آنتی‌بیوتیک می‌تواند کمک کننده باشد. اما در بچه‌های کوچک یا افرادی که گل مژه‌های شدیداً ملتهب دارند ممکن است لازم باشد با نظر چشم پزشک آنتی‌بیوتیک خوراکی برای جلوگیری از گسترش عفونت به بقیه پلک و قسمتهای مجاور استفاده شود. پیشگیری در برخی از افراد گل مژه مکرراً عود می‌کند. برای پیشگیری از عود گل مژه: · از تماس دست آلوده با چشم جلوگیری کنید. · بهداشت پلک را رعایت کنید. شستشوی منظم پلکها با آب ولرم یا شستشوی لبه پلک با شامپو بچه رقیق شده می‌تواند به جلوگیری از عود گل مژه کمک کند. · در صورت بروز گل مژه‌های مکرر حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات بیماریهای چشمی دیگر مثل بلفاریت (التهاب لبه پلک) یا مشکلات غدد ترشح کننده چربی باعث بروز گل مژه مکرر می‌شود که تشخیص و درمان این بیماریها توسط چشم پزشک باعث جلوگیری از عود گل مژه می‌شود. به علاوه گاهی اوقات بعضی از بیماریهای جدی چشمی (مثلاً تومورها) ممکن است به صورت گل مژه‌های مکرر تظاهر کند که در این موارد معاینه توسط چشم پزشک راهگشا است. شالازیون شالازیون یکی دیگر از توده‌های لبه پلک است که در ابتدا تظاهری شبیه گل مژه دارد. شالازیون برجستگی کوچکی در لبه پلک در زیر پوست است که در اثر انسداد مجرای خروجی غدد ترشح کننده چربی پلک و تجمع مواد ترشح شده در غده ایجاد می‌شود. شالازیون ممکن است در ابتدا ملتهب باشد و باعث ایجاد درد و قرمزی شود که در این حالت شبیه گل مژه است. اما پس از مدتی درد و قرمزی فروکش می‌کند و توده متورمی در لبه پلک باقی می‌ماند. اندازه این برجستگی ثابت نیست و ممکن است به تدریج بزرگتر یا کوچکتر شود. معمولا شالازیون از ابتدا فقط به صورت یک توده برجسته ظاهر می‌شود و با درد و قرمزی همراه نیست.

شالازیون معمولاً مشکل چشمی مهمی ایجاد نمی‌کند و پس از چند هفته تا چند ماه خود به خود کوچک می‌شود و از بین می‌رود. استفاده از کمپرس گرم (روزی 3-2 بار و هر بار 5-10 دقیقه) با استفاده از حوله تمیز و ماساژ ملایم ممکن است به باز شدن مجرای غده چربی کمک کند و باعث بهبود سریعتر شالازیون شود. درمان شالازیون‌های خیلی کوچک که ظاهر ناخوشایندی ندارد احتیاج به درمان خاصی ندارند و معمولاً به مرور زمان خود به خود خوب می‌شوند. شالازیون‌های بزرگتر به دو علت اصلی نیاز به درمان پیدا می‌کنند: · اول آنکه شالازیون‌های بزرگتر ظاهر ناخوشایندی دارند و از لحاظ زیبایی ظاهری مشکل ساز هستند، ضمن آنکه بهبود خودبخودی آنها ممکن است چندین ماه طول بکشد. · دوم آنکه شالازیون‌های بزرگ به خصوص در پلک بالایی روی قرنیه فشار می‌آورند و با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می‌شوند.
پس در اینگونه موارد برای درمان حتماً از چشم پزشک کمک بگیرید.

روش اصلی درمان در این حالت جراحی شالازیون است که با استفاده از بی‌حسی موضعی انجام می‌گیرد. روش دیگر تزریق داروهای استروئیدی در داخل ضایعه در لبه پلک است که معمولاً در مواردی به کار می‌رود که یا تعداد زیادی شالازیون کوچک وجود داشته باشد که نتوان آنها را با جراحی خارج کرد و یا شالازیون در جایی باشد که جراحی آن احتمال ایجاد آسیب در ساختمانهای مجاور را به همراه داشته باشد. شالازیون‌های مکرر در برخی از افراد شالازیون مکرراً عود می‌کند. در این حالت لازم است فرد حتماً توسط چشم پزشک ویزیت شود زیرا: · اولاً گاهی اوقات بیماریهای جدی چشمی مثل تومورهای بدخیم پلک به صورت شالازیونهای مکرر تظاهر می‌کنند که تشخیص آنها از شالازیون معمولی فقط از عهده چشم پزشک برمی‌آید. · ثانیاً در برخی از موارد بیماریهای دیگر چشمی مثل التهاب لبه پلک (بلفاریت) یا مشکلات غدد ترشح کننده چربی لبه پلک (میبومینیت) باعث ایجاد شالازیونهای مکرر می‌شود. در این حالت کنترل این بیماریها توسط چشم پزشک به جلوگیری از عود شالازیون کمک می‌کند.

دوشنبه 23/10/1387 - 10:33

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

بیماری ها

134675

غش قلبی

غش یا سنکوپ ، از دست دادن موقت هوشیاری و بیهوشی در نتیجه نرسیدن خون کافی به مغز (کوتاه مدت) می‌باشد. هنگامی که جریان خون مغز کم شود، بدلیل اینکه مغز کنترل خود را روی اعضاء بدن از دست می‌دهد، فرد قدرت و هوشیاری خود را از دست داده و سقوط می‌کند. معمولا بعد از چند ثانیه یا چند دقیقه او دوباره هوشیار می‌گردد. اما اگر سنکوپ با یک ناراحتی جدی پزشکی همراه باشد، بیمار ممکن است نیم ساعت یا بیشتر در حالت بیهوشی بماند.

علائم اخطار دهنده غش · احساس بد حالی و سستی و سرگیجه · رنگ پریدگی و پوست سرد و عرق‌دار · تهوع و استفراغ · گزگز دست و پاها · نبض ضعیف ، تنفس سطحی و افت فشار خون · اختلال بینایی بصورت سیاهی رفتن چشم و احساس صدایی مثل سوت در گوش · از دست دادن تعادل و سقوط و بیهوش شدن علل غش علت آن ممکن است شوک هیجانی ، خستگی مفرط ، ایستادن طولانی ، گرما ، برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده ، سوء تغذیه ، کم خونی ، فقدان هوای تازه و غیره باشد. غش می‌تواند در یک فرد کاملا سالم در نتیجه یک عکس‌العمل عاطفی طبیعی و یا در نتیجه بازتاب اختلال تنظیم فشار خون ، حادث ‌شود. شنیدن ناگهانی اخبار خوب یا بد ، افت ناگهانی فشار خون یا قند خون و مسائل دیگر همگی باعث می‌شوند جریان خون مغز کاهش پیدا بکند و فرد به طور موقت غش بکند.
سنکوپ یا غش واقعی ممکن است طی یکسری بیماریهای قلبی و عروقی ، علل عصبی بیهوشی (مثل صرع) ، افت قند خون ، دیده شود. البته باید در نظر داشت که شل شدن ناگهانی عروق بدن در اثر محرکهای داخلی یا خارجی مهمترین و شایعترین علت غش می‌باشد مانند سنکوپ سینوس کاروتید ، سنکوپ دفع ادرار ، سنکوپ سرفه و سنکوپ عصبی و قلبی. غش قلبی در میان علل مختلفی که برای غش ذکر شده، علل قلبی و عروقی نیز از جمله علل مهم و قابل بررسی غش می‌باشند. غش قلبی ناشی از کاهش ناگهانی برون‌ده قلب ، در اثر سکته قلبی ، بیماری دریچه‌ای قلب ، تومورهای دهلیز چپ و آریتمی‌های قلبی (افزایش یا کاهش تعداد ضربان) می‌باشد.
شاید یکی از مهمترین دلایل غش قلبی آریتمی‌های مختلف قلبی باشند که باعث می‌شود جریان خون به طور موثر برقرار نشود و خون کافی به مغز نرسد. از میان این آریتمی‌ها کند شدن و تند شدن شدید ضربان قلب را باید نام برد، به گونه‌ا‌ی که اگر ضربان قلب به کمتر از 35 و بیشتر از 180 ضربان در دقیقه برسد، فرد سنکوپ می‌کند. بلوکهای قلبی و آریتمی‌های مختلف دیگر نیز ممکن است باعث کاهش برون ده قلبی و متعاقب آن ، سنکوپ گردند. سکته‌های شدید قلبی و تنگی دریچه آئورت نیز می‌تواند با مکانیسمهای خاص خود باعث غش قلبی شوند. در هر صورت اگر شک به قلبی بودن علت غش برود باید فرد توسط متخصص قلب و عروق بررسی شده و حداقل یک نوار قلبی از او گرفته شود تا در صورت وجود آریتمی‌ها درمان مناسب صورت گیرد. اقدامات اولیه در غش · باید بیمار در وضعیت درازکش قرار گیرد و پاهایش بالاتر از سرش قرار گیرد تا جریان خون برقرار شود. اگر امکان دراز کشیدن نباشد، بیمار در حالت نشسته سرش را خم کرده و وسط دو زانویش بگذارید. · می‌توان کمی آب سرد نیز به صورت بیمار پاشید یا محرکی دردناک (مثلا نیشگون) به او وارد کرد تا عروق به اصطلاح وارفته بار دیگر منقبض شوند. · سر بیمار را به عقب خم کنید تا زبان او جلوی راه تنفسی را نگیرد. و همچنین سر باید به یک سمت منحرف بشود تا مواد استفراغی به ریه بیمار نرود. · تا موقعی که بیمار هوشیار نشده مایعات یا خوراکی دیگر به بیمار داده نشود، چون وارد ریه‌های او می‌گردد. · اگر بیمار حین غش سقوط کرده باید مطمئن شوید که جایی از بدن او صدمه ندیده است. · اگر هوشیاری باز نگشت، ارزیابی علائم حیاتی را انجام دهید و در صورت لزوم اقدامات احیاء قلبی و ریوی را انجام دهید و بیمار را به مراکز درمانی برسانید. · با وجود اینکه مسئله غش مسئله ساده‌ای است، ولی می‌تواند نشانه بیماری مهم قلبی و یا غیره باشد، پس در صورت تکرار حتما باید بررسی شود.

دوشنبه 23/10/1387 - 10:32

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]