اگر خدا كفیل است                                                           غصه برای چه ؟

اگر رزق تقسیم شده                                                             حرص چرا ؟

اگر دنیا فریبنده است                                                    اعتماد به آن چرا ؟

اگر بهشت حق است                                                  تظاهر به ایمان چرا ؟

اگر قبر یك حقیقت است                                           ساختمانهای مجلل چرا؟

اگر جهنم راست است                                         این همه ناحق كردن چرا ؟

اگر حساب آخرت وجود دارد                                        جمع مال حرام چرا ؟

اگر قیامتی هست                                                     خیانت به مردم چرا ؟

اگر دشمن انسان شیطان است                                       پیروی از او چرا ؟

هر كس كار بد دیگران را انتشار دهد مثل همان را برای خودش خواهند نوشت

گاهی پیش می آید که غمگینی و افسرده......از دنیا و دنیائیان خسته....

پس یا علی بگو و دلت را راهی کن در شهر ...تک و تنها.....به کجا؟....تماشای دو ساعت فیلم.

آرامت می کند......برای مثال برو به سینما اریکه!

وارد مجتمع که می شوی فقط سعی کن تعجب نکنی!

آهنگ ها را شنیدی تعجب نکن...توجه نکن...

آدم ها را دیدی تعجب نکن...توجه نکن ...یک راست برو به طبقه دوم...

سمت گیشه.... روی شیشه اسامی فیلم ها را زده....دنبال چه هستی؟؟!

معطل نکن....دنبال فیلم دلخواهت...ژانر مد نظرت نباش که نیست!...یکی را انتخاب کن.

سخت نگیر ... .

برو به سالن انتظار....دیدی خواهران و برادران را دست در دست هم تعجب نکن...توجه نکن.

کنارت اگر دختری تازه جوان دیدی سر روی شانه پسرک گذاشته تعجب نکن...توجه نکن.

صبر کن تا خواهر دعوت کند برای دیدن فیلم..... خب حالا برو به سالن.

صندلی ات را پیدا کن....و دوباره اگر همان دختر و پسر کنارت نشستند

و صدای زنگ موبایل دخترک به صدا در آمد

و فهمیدی مادرش است و او گفت با زهرا آمده ام به سینما بازهم تعجب نکن...توجه نکن.

بنشین و فقط و فقط نظاره کن فیلم را.

اگر دیدی دو عاشق پیشه در فیلم را که با تو بیگانه اند....فکرشان...منششان...

باز هم تعجب نکن...توجه نکن.

اگر دیدی چه زیبا ابتذال چیره است در فیلم عشق بازان

و مردمی که هستند تایید کنان و ناظراند تشویق کنان... باز هم تعجب نکن...توجه نکن.

اگر در حین تماشای فیلم صدای بوسه های آتشین البته آرام به گوشت رسید ...

باز هم تعجب نکن ...توجه نکن...سعی کن با آرامش پفکت را بخوری و سخت نگیری.

و اگر در آخر دیدی اعتقاداتت ...باورهایت به زیر علامت سوالی بزرگ رفته

و اتفاقا صدای تشویق گوشت را کر کرد باز هم تعجب نکن....توجه نکن.

به خانه ات باز گرد....بنشین و پفکت را بخور

         و آرام و البته آسوده پاکدل منتظر مهدی باش.

 

 

صفات دشمنان از دیدگاه قرآن

قرآن کریم نیز به شناخت دشمن, براى حفظ و سلامت جامعه سفارش کرده و در قالب داستان هاى عبرتآموز به معرفى دشمنان توحید در اشکال گوناگونى چون شیطان شناسى, منافق شناسى, طاغوت شناسى و کفار و مشرکان اشاره مى کند.

قرآن شناخت اهداف دشمنان اسلام و جامعه اسلامى را از حساس ترین وظایف مسلمانان عنوان مى کند. مهمترین ویژگى دشمنان اسلام از نظر قرآن, پیمان شکنى آن ها است. قرآن کریم در این زمینه مى فرماید:

((کیف وان یظهروا علیکم لایرقبوافیکم الا و لاذمهچگونه (پیمان مشرکان ارزشى دارد) در حالى که اگر بر شما غالب شوند نه ملاحظه خویشاوندى با شما را مى کنند و نه پیمانى را (پایبند هستند).

قرآن دشمنان اسلام را داراى خصلت هاى ناپسندى نظیر نژادپرستى, قانون شکنى, خوى استکبارى و... مى داند. در آیه پنجم سوره حجر و در آیه 96 سوره بقره یکى از ویژگى هاى دشمنان اسلام دنیاپرستى عنوان شده است.

در آیه 54 سوره نسإ و آیه 105 سوره بقره حسادت و بدخواهى یکى دیگر از خصلت هاى ناپسند دشمنان شمرده شده است.

همچنین در آیه 100 سوره اسرإ و آیه 53 سوره نسإ و آیه هاى 75 و 119 سوره آل عمران و آیه 74 سوره نسإ و آیه 175 سوره آل عمران و آیه 71 سوره طه و آیه 22 سوره انفال تنگ نظرى, خیانت, خشم و کینه, شیطان صفتى, خود را قیم مردم دانستن, و بالاخره بى شعورى از خصلت هاى ناپسند دشمنان اسلام محسوب شده است.

قرآن در جاى دیگر خطر دشمن را چنین بیان مى کند:

((اگر (دشمنان) برشما دست یابند همچنان با شما دشمن اند و دستان شان (به زور) و زبان هایشان (به تبلیغات) به بدى به سوى شماباز است و دوست دارند کافر شوید و از ارزش هاى خویش دست بردارید.))

ویژه نامه پیام حوزه شماره ٢٨ و ٢٩

دشمن شناسى در نهج البلاغه

حضرت على(ع) در نهج البلاغه شناخت دشمن را رمز بینش معرفى مى کند و مى فرماید:

واعلموا انکم لن تعرفوا الرشد, حتى تعرفوا الذى ترکه ولن تإخذوا بمیثاق الکتاب حتى تعرفوا الذى نقضه و لن تمسکوا به حتى تعرفوا الذى نبذه...

((و بدانید که رشد نمى یابید مگر که ترک کنندگان آن را بشناسید و هرگز به کتاب خدا چنگ نمى زنید, مگر که فرو فکننده آن را چنانکه باید, شناخته باشید.))

على(ع) ماهیت دشمنان اسلام را چنین معرفى مى کند:

((به بالا دست خود نافرمان, به زیر دست ستم کننده, و با ستمکار هم دست اند. ))

آن حضرت درباره مکر و حیله دشمن مى فرماید:

((کن للعدو المکاتم إشد حذرا منک للعدو المبارز))

((از دشمن پنهان بیشتر از دشمن آشکار برحذر باش))

نیز در جاى دیگر به عدم غفلت از دشمن و پرهیز از کوچک شمردن آن سفارش کرده و مى فرماید:

((لاتستصغرن عدوا و ان ضعف))

((هرگز دشمنى را کوچک مشمار, هر چند ضعیف باشد))

همچنین مى فرماید:

((آفه القوى استضعاف الخصم))

((آفت قدرتمند ضعیف شمردن دشمن است.))

حضرت امام جواد(ع) نیز یکى از ارکان مهم دفاع را شناخت دقیق دشمن مى داند و مى فرماید:

((من لم یعرف الموارد اعتیه المصادر))

((کسى که نقشه ها و مواضع کلیدى دشمن را نشناسد, در رسیدن به هدف عاجز است))

از این احادیث و رهنمودها در مى یابیم, که یکى از اساسى ترین عوامل پیروزى, شناخت دشمن است. بررسى انقلاب هاى توحیدى نشان مى دهد که رهبران این انقلاب ها براى ایجاد انقلاب در جامعه ابتدا چهره دشمنان را شناسایى و سپس مبارزات علنى خود را شروع کردند.

معرفى دشمن یکى از اهداف اساسى معصومین(علیهم السلام)

پس از رحلت پیامبر(ص), اسلام واقعى از مسیر اولیه اش منحرف و خلافت از خاندان پیامبر اسلام(ص) گرفته شد, از این رو, از همان ابتدا, امامان شیعه تلاش خود را صرف شناسایى چهره دشمنان اسلام کردند. حضرت على, امام حسن, امام حسین و دیگر ائمه(علیهم السلام) تلاش هاى زیادى در جهت معرفى دشمن به جامعه مسلمین انجام دادند و مهمترین رمز پیروزى آن ها, بویژه پیروزى نهضت حسینى در این بود که دشمن را به مردم معرفى کرده بودند. بى تردید, مهمترین عامل در پیروزى انقلاب اسلامى ما نیز تإکید حضرت امام(ره) برشناخت و معرفى دشمنان بوده است و در سایه این شناخت انقلاب اسلامى به ثمر رسید.

اصلاحات حضرت على(ع) و شکل گیرى مخالفان

نویسنده فرخنده زرگران

منبع: ویژه نامه پیام حوزه ش29و28

داستان بوعلی سینا و مرد كناس

بوعلی سینا مدت زیادی از عمرش را به سیاست و وزارت گذراند و وزارت چند پادشاه را داشته است، و این از جمله چیزهایی است كه علمای بعد از او بر وی عیب گرفته‏اند كه این مرد وقتش را بیشتر در این كارها صرف كرد، در صورتی كه با آن استعداد خارق‏العاده می‏توانست خیلی نافع تر و مفیدتر واقع شود.

یك وقتی بوعلی با همان كبكبه و دبدبه و دستگاه وزارتی و غلام ها و نوكرها داشت از جایی عبور می‏كرد ، به یك كناسی برخورد كرد كه داشت كناسی می‏كرد و مستراحی را خالی می‏نمود. بوعلی هم معروف است كه سامعه خیلی قوی داشته و حتی مطالب افسانه‏واری در این مورد می‏گویند.

كناس با خودش شعری را زمزمه می‏كرد. صدا به گوش بوعلی رسید:

گرامی داشتم ای نفس از آنت

كه آسان بگذرد بر دل جهانت

بوعلی خنده‏اش گرفت كه این مرد دارد كناسی می‏كند و منت هم بر نفسش می‏گذارد كه من تو را محترم داشتم برای اینكه زندگی بر تو آسان بگذرد.

دهنه اسب را كشید و آمد جلو گفت: انصاف این است كه خیلی نفست را گرامی داشته‏ای! از این بهتر دیگر نمی‏شد كه چنین شغل شریفی انتخاب كرده‏ای.

مرد كناس، از هیكل و اوضاع و احوال شناخت كه این آقا وزیر است. گفت: نان از شغل خسیس خوردن به كه بار منت رئیس بردن.

گفت: همین كار من از كار تو بهتر است. بوعلی از خجالت عرق كرد و رفت.