• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 449
تعداد نظرات : 661
زمان آخرین مطلب : 4525روز قبل
شعر و قطعات ادبی

 

ای كه می‌پرسی « نشان ِعشق چیست؟! » ،
عشق چیزی جز ظهور مهر نیست! ...

عشق یعنی مهر ِبی چون و چرا
عشق یعنی كوشش بی ادعا! ...

عشق یعنی مهر ِ بی اما ، اگر
عشق یعنی رفتن ِبا پای سر! ...

عشق یعنی دل تپیدن بهر دوست
عشق یعنی جان ِمن قربان اوست! ...

عشق یعنی خواندن از چشمان ِاو ،
حرف‌های دل بدون ِگفتگو! ...

عشق یعنی عاشق ِبی زحمتی
عشق یعنی بوسه‌ی بی شهوتی! ...

عشق ، یار مهربان زند‌گی
بادبان و نردبان زنده‌گی! ...

عشق یعنی دشت ِگل‌كاری شده
در كویری چشمه‌ای جاری شده! ...

یک شقایق در میان دشت خار
باور امكان ِبا یک گل ، بهار! ...

در خزانی برگ‌ریز و زرد و سخت ،
عشق تاب ِآخرین برگ درخت! ...

عشق یعنی روح را آراستن
بی‌شمار افتادن و برخاستن! ...

عشق یعنی زشتی ِزیبا شده
عشق یعنی گنگی ِگویا شده! ...

عشق یعنی مهربانی در عمل
خلق كیفیت به زنبور عسل! ...

عشق یعنی گل به جای خار باش!
پل به جای این‌همه دیوار باش! ...

عشق یعنی یک نگاه آشنا
دیدن افتاده‌گان زیر پا! ...

زیر لب با خود ترنم داشتن
بر لب ِغم‌گین تبسم كاشتن! ...

عشق : آزادی ، رهایی ، ایمنی
عشق : زیبایی ، زلالی ، روشنی! ...

عشق یعنی تـُـنگ ِبی ماهی شده
عشق یعنی ماهی ِراهی شده! ...

عشق یعنی آهویی آرام و رام
عشق صیادی بدون تیر و دام! ...

عشق یعنی برگ روی ساقه‌ها
عشق یعنی گل به روی شاخه‌ها! ...

عشق یعنی از بدی‌ها اجتناب
بردن پروانه از لای كتاب! ...

در میان این همه غوغا و شر ،
عشق یعنی كاهش ِرنج ِبشر! ...

ای توانا! ناتوان ِعشق باش!
پهلوانا! پهلوان ِعشق باش! ...

ای دلاور! دل به دست آورده باش!
در دل ِآزرده ، منزل كرده باش! ...


عشق یعنی تشنه‌ای خود نیز اگر ،
واگذاری آب را بر تشنه‌تر! ...

عشق یعنی ساقی كوثر شدن
بی پر و بی پیكر و بی سر شدن! ...

عشق یعنی خدمت بی منتی
عشق یعنی طاعت ِبی جنتی! ...

گاه بر بی‌احترامی ، احترام
بخشش و مردی به جای انتقام! ...

عشق را دیدی خودت را خاک كن!
سینه‌ات را در حضورش چاک كن! ...

عشق آمد ؛ خویش را گم كن عزیز!
قوّت‌ات را ، قـُـوت ِمردم كن عزیز! ...

عشق یعنی مشكلی آسان كنی
دردی از درمانده‌ای درمان كنی! ...

عشق یعنی خویشتن را گم كنی
عشق یعنی خویش را گندم كنی! ...

عشق یعنی نان ده و از دین مپرس!
در مقام بخشش از آیین مپرس! ...

هر كسی او را خدایش جان دهد ،
آدمی باید كه او را نان دهد! ... *

در تنور عاشقی سردی مكن
در مقام عشق ، نامردی مكن! ...

لاف مردی می‌زنی! مردانه باش!
در مسیر عاشقی ، افسانه باش! ...

دین نداری ، مردمی آزاده باش!
هر چه بالا می‌روی ، افتاده باش! ...

در پناه دین ، دكان‌داری مكن!
چون به خلوت می‌روی ، كاری مكن! ...

عشق یعنی ظاهر باطن نما!
باطنی آكنده از نور خدا! ...

عشق یعنی عارف ِبی خرقه‌ای!
عشق یعنی بنده‌ی بی فِرقه‌ای! ...

عشق یعنی آن‌چنان در نیستی ،
تا كه معشوقت نداند كیستی! ...

عشق یعنی ذهن زیباآفرین
آسمانی كردن ِروی زمین! ...

عشق گوید مست شو گر عاقلی
از شراب غیر انگوری ولی! ...

هر كه با عشق آشنا شد ، مست شد!
وارد یک راه بی بن‌بست شد! ...

كاش در جامم شراب ِعشق باد
خانه‌ی جانم خراب ِعشق باد! ...

هر كجا عشق آید و ساكن شود ،
هر چه ناممكن بوَد ، ممكن شود! ...

در جهان هر كار خوب و ماندنی‌ست ،
ردّپای عشق در او دیدنی‌ست! ...

شعرهای خوب ِدیوان جهان ،
سِرّ عشق است و سرود عاشقان! ...

« سالک »! آری ... ؛ عشق رمزی در دل‌ست
شرح و وصف ِعشق كاری مشكل است! ...

عشق یعنی شور هستی در كلام!
عشق یعنی شعر ، مستی ، والسلام! ...
************************************

مجتبی کاشانی ...
  

پنج شنبه 28/5/1389 - 11:32
شعر و قطعات ادبی

 

زیر باران بیا قدم بزنیم
حرف نشنیده ای به هم بزنیم
نو بگوییم و نو بیندیشیم
عادت كهنه را به هم بزنیم

و زباران كمی بیاموزیم
كه بباریم و حرف كم بزنیم
كم بباریم اگر، ولی همه جا
عالمی را به چهره نم بزنیم

چتر را تا كنیم و خیس شویم
لحظه ای پشت پا به غم بزنیم

سخن از عشق خود بخود زیباست
سخن عاشقانه ای به هم بزنیم

قلم زندگی به دست دل است
زندگی را بیا رقم بزنیم

«سالكم» قطره ها در انتظار تواند
زیر باران بیا قدم بزنیم


مجتبی كاشانی

سه شنبه 26/5/1389 - 21:52
شعر و قطعات ادبی

 

روز میلاد تو باران آمد
روز میلاد تو بود
كه هوا
بوی شبنم وشقایق می داد
و خدا می خندید
عطر یاس از در و دیوار هوا می پاشید
و نسیم از تو بشارت می داد
باد بر پنجره پا می كوبید
زلف افشانرا بید
در مسید تو پریشان می كرد
هر كجا سروی بود
به تواضع سر راه تو بر پا می خواست
تاكها با تو تبانی كردند
غوره ها از تپش قلب تو انگور شدند
سركه ها را خیر آمدنت شیرین كرد
برگ ها از سر تعظیم تو می رقصیدند
و خزان در قدم شاد تو نقاشی كرد
وبه تر دستی استاد ازل
شعبده ای برر پا بود
گوشها منتظر
اولین گریه ی شیرین تو بود
چشمها منتظر
اولین ساغر سیمای تو بود

روز میلاد تو باز
مثل همواره خدا حاظر بود
آمان جشن گرفت
ابر ها مژده ی دیدار تو را می دادند
رعد در حنجره از شوق تماشای تو غوغا می كرد
طبل آغاز تو را می كوبید
برق آغاز تو را می تابید
مه فضا را به هوای تو در آغوش گرفت
آنسوی پیله ی مه
ماه تا فرصت دیدار تو بیدار نشست
در جهان از قدم مهر تو مهمانی شد
شعر از مركب فرخنده ی احساس تو الهام گرفت
واژه ها در شعف وصف تو شادی كردند
و غزل
قالب همواره ی توصیف تو شد

روز میلاد تو باز
آسمان جشن گرفت
و به یمن قدم سبز تو باران بارید
ای تسلای خزان
سینه ی پر عطشم
كه ز گرمای حضور خشكی تاول زده است
از عبور نفس خیس تو بارانی
ای تمنای بهار
سینه از بركت میلاد تو نورانی باد
در دل خسته ام از عشق چراغانی باد
سرنوشت من و دل آنچه تو می دانی باد
عشقم از بیم رقیبان تو پنهانی بود.


مجتبی كاشانی

سه شنبه 26/5/1389 - 21:50
شعر و قطعات ادبی

 

اکنون کجایی ای خود دیگر من؟
ایا در این سکوت شب بیداری؟
بگذار نسیم پاک
تپش و مهربانی جاودانه ی قلبم را به تو برساند.
کجایی ای ستاره زیبای من؟
تیرگی زندگی مرا در اغوش کشیده
و اندوه بر من چیره گشته است.
لبخندی در فضا بزن؛ که خواهد رسید و مرا جانی دوباره خواهد داد!
از انفاس خود عطری در فضا بپراکن که حمایتم خواهد کرد!
کجایی ای محبوب من؟
اه ؛ چه بزرگ است عشق!
و چه بی مقدارم من!
جبران خلیل جبران
  

سه شنبه 26/5/1389 - 20:18
شعر و قطعات ادبی

 

مرور میکنم، نقش دوباره ی زندگی را
دستهایم برای دست یافتن
پاهایم برای رسیدن
نگاهم برای دیدن
 چه را میجوید؟
واژه هایم را
 چگونه بر شاخ زندگی
سرسبزی ببخشم
روح سبز اندیشه هایم را
 چگونه آبیاری کنم
تادر شکوفائی خویش
"بهاری" باشم
 درفصل آغاز؟
امید را
 درفصل دوباره زیستن
در باغ دل ،دوباره
خواهم کاشت
آب را از سرچشمه ی وجود
به سرزمین دل
خواهم آورد
من دوباره سبز میشوم....سبز
ف.شیدا
سه شنبه 26/5/1389 - 20:14
خاطرات و روز نوشت

 

به آنها بگوئید

 

من خدایم را با شما و دارائی های توخالیتان عوض نمی کنم، من عشقم را با حباب هایی که فرصت زندگیشان به خواست عشق منست عوض نمی کنم، من آسمان ساده ی گاهی ابری ام را با آسمان های پر از نورهای رنگارنگ مصنوعی شما عوض نمی کنم، من دل پاکم را حتّی کنارِ دل های پر رفت و آمد شما هم نمی گذارم، ما با هم فرق داریم، تا وقتی من دست خدا را رها نکنم.

حتی اگر گاهی از آسمان دلم بر سرم سنگ ببارد، پشت سر نمی گذارمش، حتی اگر گاهی هر چه بخواهم نشود و هر چه نخواهم بشود، من خدایم را رها نخواهم کرد.

 

بگوئید، به آنهایی که منتظر فرصت هستند تا مرا از او جدا کنند.

شنبه 23/5/1389 - 20:21
خاطرات و روز نوشت

 

«التّابعون العابدونَ الحامدونَ السّائحونَ الرّاکعونَ السّاجدونَ الامرونَ بالمعروفِ و النّاهونَ عن المنکَرِ والحافظونَ لحدودِ الله و بَشّرِ المومنین»

 

سوره ی توبه، آیه 112

 

 

«از گناه پشیمانان، خدا پرستان، شکر گذاران، روزه داران، رکوع کنندگان، سجده کنندگان، آمرین به معروف و ناهیان از منکر و حفاظت کنندگان حدود الهی و مومنان را بشارت باد»

جمعه 22/5/1389 - 3:52
شعر و قطعات ادبی

 

سبدی دارم در دست
                   می روم سوی خدا
                                    یا علی می گویم
می روم تا درگه نور و امید
              تا به جایی که ملک ره نبرد
                                   می روم سوی خدا
                                               سوی حق
                                                                    سوی اُمید
چون قرارم امشب است
می روم تا که به من تازه براتی بدهند
                    می روم تا در ِ رحم
                                  می زنم در با اشک
                                         و قسم می دهم او را از دل
                         به هم او
                         به محمّد
                         به علی
                         به فاطمه
                         به هر چهارده نور خدا
                         به قائم
                                    و به نور ...
                                       تا که مرا ره بدهد
                                                                        به سوی نور
                                 به چشمه غسل ذنوب
سبدم را به ملائک دادند
می برندش تا در ِ لطف خدا
حال ...
من منتظرم در ره عشق ...
                  و دعا می کنم امشب همه را
                      زیر لب ذکر خدا می گویم
            تشنگی را ز دهان دور کنم من با اشک 
                      به خدا بوی خدا می آید
آری ...
     نور آمد

           و ملائک سبدم آوردند
                                      لبالب از رحم
                                    سرریز از نور و کرم
و چه زیبا با نرگس فردوس پوشانیده شده
                            شکری می گویم به خدا
                                 می نوشم آب حیات
                        با دل و جان آن مبارک سحر آمد
و ز گلدسته دل بانگ اذان می شنوم
                            نیست خدائی جز او ...
                          نیست خدائی جز او
آری
صبح شد
و سبکبال ز جا بر می خیزم به خدا

ارسطو کروبی (وصال خوانساری)

پنج شنبه 21/5/1389 - 20:24
خاطرات و روز نوشت

 

 رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:

«ان شهرکم هذا لیس کالشهور انه اذا اقبل الیکم اقبل بالبرکة والرحمة و اذا ادبر عنکم ادبر بغفران الذنوب . . .»

این ماه، (رمضان) همانند دیگر ماهها نیست ، زیرا هرگاه به شما رو آورد همراه با برکت و رحمت است و آن گاه که از شما پشت کند آمرزش گناهان را در بردارد .

پنج شنبه 21/5/1389 - 20:19
خاطرات و روز نوشت

 

اولین افطار بود، از صبح خیلی حالم خوب نبود، حالم غریب نبود ولی تا حدودی عجیب بود، ولی خدا رو شکر، وقت افطار روبراه شد.

 

التماس دعا...

 

ستاره

پنج شنبه 21/5/1389 - 20:13
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته