اهل بیت
ایستگاه عاشقان ابا عبدالله
حاجر (حاجز)
حدفاصل مکه به کوفه (عراق)، منطقه ای است از سرزمین بطن الرمه، این جا محل برخورد اهل بصره و کوفه برای رفتن به شهر مدینه است و حاجر به معنی نگهدارنده آب است، جایی که آب در آن می ماند و همین جا بود که امام نامه ای در پاسخ نامه مسلم بن عقیل و دعوت او نوشت و این اولین نامه امام بود که توسط "قیس بن مسهر صیداوی" و به نقل برخی توسط "عبدالله بن بقطر" برادر رضاعی اش برای مسلم و شیعیان به کوفه فرستاد. نام چند نفر از شیعیان "سلیمان بن صرد خزاعی"، "مسیب بن نجبه" و "رفاعة بن شداد" بود اما مضمون نامه چنین بود: بسم الله الرحمن الرحیم. از حسین بن علی به سوی برادرانش از مومنین و مسلمین سلام علیکم. پس از حمد و ثنای الهی، اما بعد نامه مسلم بن عقیل به من رسید و مرا از اجتماع و هماهنگی شما در راه یاری ما خاندان و مطالبه حق ما خبر داد. از خدا می خواهم که آینده همگی را به خیر و شما را اجر و پاداش بزرگ دهد. من نیز روز سه شنبه، هشت روز از ذیحجه گذشته، از مکه به طرف شما حرکت کردم. هر زمان که فرستاده من نزد شما رسید در کار خود شتاب کنید و کارهایتان را سروسامان دهید که در همین روزها نزد شما خواهم آمد. ان شاءالله. و قیس از همین جا روانه کوفه شد.
منابع:1.فرهنگ عاشورا.جواد محدثی 2.سخنان امام حسین ازمدینه تاکربلا .محمد صادق نجمی
سه شنبه 14/9/1391 - 9:35
اهل بیت
ایستگاه عاشقان اباعبدالله
صفاح
حدفاصل مکه تا عراق، صفاح به معنی کناره کوه، نام کوههایی میان مکه و طائف و نام جایی میان حنین و منطقه حرم خدا، منطقه ای که شمال راه مکه به طرف عراق (کربلا) است و بعدا از «تنعیم» واقع شده، اینجا مکانی بود که حسین بن علی (ع) آنگاه که از مکه بیرون آمده بود، با فرزدق (شاعر) که از کوفه برای حج می آمد، برخورد کرد و اوضاع مردم کوفه را از او پرسید. فرزدق می گوید: آنان را پشت سر گذاشتم، در حالی که دلهاشان با تو و شمشیرهایشان برعلیه تو (با بنی امیه) است، بعضی نام او را فرزدق بن غالب و برخی با عنوان دیگری ذکر کرده اند، همام بن غالب معروف به فرزدق از شاعران بزرگ قرن اول هجری است که دیوان او مکرر چاپ شده است. مشروح این ملاقات را آنگونه که شیخ مفید در «ارشاد» از خود فرزدق نقل کرده، می آوریم. او می گوید: سال شصت هـ.ق با مادرم عازم مکه و به حج می رفتیم، هنگامی که وارد به محدوده حرم (حدود مکه) شدم و افسار شتر مادرم را به دست گرفته و میراندم، کاروانی دیدم با سلاح تمام که از مکه بیرون آمده است، وقتی دانستم قافله حسین بن علی (ع) است نزدیکش رفتم و سلام کردم و عرض کردم یابن رسول الله، پدر و مادرم فدای تو، خداوند امید و آروزهایت را برآورد، برای چه اینگونه با عجله می روی و قبل از انجام مراسم حج از مکه خارج می شوی؟ امام فرمود: اگر تعجیل نمی کردم مرا دستگیر می کردند و آنگاه پرسید تو کیستی؟ فرزدق: مردی از عرب، سپس امام حسین (ع) پرسید که نظر مردم عراق نسبت به اوضاع چگونه است؟ من گفتم از مرد آگاهی سئوال کردی، دل های مردم با تو و شمشیرهای آنان برعلیه شما و مقدرات در دست خداست و هرچه که خدا خواهد همان شود و همین جا امام حسین علیه السلام فرمود:
«صدقت، لله الامر و الله یفعل ما یشاء... الی آخر، در برخی منابع آمده: لله الامر و کل یوم هو فی شان و بعد الی آخر سخنان...؛ راست گفتی، کارها همه با خداست و هر آنچه بخواهد می کند و هر روز کار تازه ای است، اگر پیشامدها و قضای او بر طبق مراد ما باشد او را شکرگزاریم و از او توفیق شکر هم می خواهیم و اگر حوادث و قضای او میان ما و آرزوهایمان حائل شود و کارها برطبق نظر ما پیش نرود کاری منکر نکرده ایم، باز آن کس که نیتش حق و تقوا بر دلش حکومت کند از مسیر صحیح خارج نشده و کسی او را ملامت نکند».
فرزدق: آری چنین است، خداوند امیدت را سهل کند و از هرچه می ترسی ترا نگه دارد، خیر پیش، آنگاه مسائلی راجع به حج و نذر و غیر اینها سئوال کردم و آن حضرت پاسخ داد و سپس بر اسب خود سوار شد و فرمود: «السلام علیک؛ درود بر تو» و از یکدیگر جدا شدیم.
منابع:1.فرهنگ عاشورا.جواد محدثی 2.سخنان امام حسین ازمدینه تاکربلا .محمد صادق نجمی
سه شنبه 14/9/1391 - 9:12
اهل بیت
ایستگاه عاشقان اباعبدالله
ذات عِرْق
| نام منزلگاهی برای کاروان حسین بن علی (ع) حدفاصل مکه تا عراق، این جا تا مکه «دو منزل» فاصله دارد. این جا میقات است برای حاجیانی که از شرق مکه آمده و از آنجا برای مکه احرام می بندند و عرق نام کوهی است در راه مکه و عراقی ها از این مسیر وارد مکه می شوند. بعضی منابع تاریخی گفته اند که امام حسین (ع) پس از رسیدن به این مکان یکی دو روز توقف کردند. شاید اینجا اولین منزلگاهی بود که امام بر آن وارد شده و توقفی داشته است و در اینجا آن حضرت با "بشربن غالب اسدی" که از عراق می آمد برخورد کرد و از مردم عراق پرسید، بشر گفت: مردم را دیدم که دلهایشان با تو و شمشیرهایشان با بنی امیه است. حسین گوید: برادر بنی اسدی راست گفت: هرچه خدای خواهد همان شود و هرچه اراده فرماید، به همان حکم نماید. منابع:1.فرهنگ عاشورا.جواد محدثی 2.سخنان امام حسین ازمدینه تاکربلا .محمد صادق نجمی | |
|
|
سه شنبه 14/9/1391 - 8:38
اهل بیت
ایستگاه عاشقان اباعبدالله
امیر المومنین (ع) فرمودند: آسمان و زمین جز بر یحیی بن زکریا و حسین بن علی (ع) نگریستند.
شباهتهایی که میان امام حسین (ع) و حضرت یحیی(ع) وجود داشت:
1-مدت حمل هر دو شش ماه بود.
2-از جانب خداوند به ولادت هر دو مولود ،بشارت آمد .
3-اسم هر دو بدون واسطه از جانب خداوند انتخاب شد.
4-هیچ کدام از پستان شیر نخوردند، حضرت یحیی به آسمان برده شد و از نهرهای بهشت تناول کرد و حضرت حسین (ع) از عرش عظیم یعنی با مکیدن زبان رسول الله (ص)تغذی نمود.
5-صورت هر دو بزرگوار می درخشید.
6-هیچ یک از آن دو بزرگوار در طول عمر خود خوشحال نشدند و اگر احیانا فرحی از برای ایشان می شد زود به حزن مبدل می گشت.
7-قاتلین هر دو زنازاده بودند. و در حدیث آمده که در جهنم منزلی است که احدی مستحق آن نیست مگر قاتل امام حسین(ع) و حضزت یحیی(ع)
8-زمین و آسمان برایشان گریستند.بلکه خون گریه کردند.
9-علاوه بر آسمان و اهل آسمان،خورشید نیز برای آن دو بزرگوار گریست و گریه خورشید بدین صورت شد که به رنگ خون طلوع کرده و به رنگ خون غروب نمود.
10-بعد از شهادت ، سر هر دو تکلم نمود ، سر حضرت یحیی به پادشاه گفت:از خدا بترس.و سر مبارک امام حسین (ع)مکرر قرآن می خواند.
11-حضرت یحیی را به طریق صبر کشتندو امام حسین (ع)با این که در میدان جنگ شهید شدندباز به طریق صبر بود.
12-سر حضرت یحیی را برای زنازاده ای از بنی اسرائیل هدیه بردند.و سر حضرت سید الشهداء(ع) را برای ابن زیاد و یزید هدیه بردند.
منبع:ترجمه الخصایص الحسینیه به نقل از بحار الانوار
سه شنبه 14/9/1391 - 8:12
اهل بیت
دوشنبه 13/9/1391 - 10:30
اهل بیت
دوشنبه 13/9/1391 - 10:23
اهل بیت
ایستگاه عاشقان ابا عبدالله
منبع:"تاریخ کربلا در یک نگاه" نوشته آیت‌الله حاج سید هادی غضنفری خوانساری
فرزندان عبدالله بن جعفر و زینب بنت علی
فرزندان عقیل ابن ابیطالب
دوشنبه 13/9/1391 - 10:6
اهل بیت
سپاه یزید
تعداد سپاهیانی که ابن زیاد برای جنگ با حسین گسیل کرد در منابع مختلف گزارش شده‌است. این تعداد دست کم ۴۰۰۰ نفر و در برخی گزارش‌ها تا ۸۰۰۰۰ نفر برآورد است. اما مشهورترین تخمین حدود ۳۰۰۰۰ نفر است. طبق تحقیقات ترکیب سپاه به شرح ذیر بوده‌است:
۱ـ ۴٬۰۰۰ نفر به فرماندهی عمر بن سعد *۲ـ ۴٬۰۰۰ نفر به فرماندهی شمر بن ذی الجوشن
۳ـ ۱٬۰۰۰ نفر به فرماندهی حربن یزید ریاحی *۴ـ ۲٬۰۰۰ نفر به فرماندهی یزید بن رکاب کلبی
۵ـ ۴٬۰۰۰ نفر به فرماندهی حصین بن نمیر تمیمی *۶ـ ۳٬۰۰۰ نفر به فرماندهی مغایر بن رهینه مازنی
۷ـ ۲٬۰۰۰ نفر به فرماندهی نصر بن حرشه *۸ـ ۳٬۰۰۰ نفر به فرماندهی کعب بن طلعه
۹ـ ۱٬۰۰۰ نفر به فرماندهی شبث بن ربعی *۱۰ـ ۱٬۰۰۰ نفر به فرماندهی حجّار بن ابجر
۱۱ـ ۴٬۰۰۰ نفر به فرماندهی عمر و بن حجاج زبیدی *۱۲ـ ۱٬۰۰۰ نفر به فرماندهی یزید بن الحرث بن رویم
۱۳ـ ۵۰۰ تیراندازان همراه حصین *۱۴ـ ۵۰۰ نفر به فرماندهی عزرة بن قیس *جمع کل: ۳۱٬۰۰۰ نفر
به روایت ابومخنف تعداد سپاه حسین ۳۲ سواره نظام و ۴۰ پیاده و به روایت محمد باقر چهل و پنج سوار و صد نفر پیاده بود. حسین زهیر بن قین را به فرماندهی جناح راست و حبیب بن مظاهر را به فرماندهی جناح چپ گماشت. میانه سپاه را نیز به برادرش عباس سپرد.
منبع: قیام جاوید، گردانیده مقتل الحسین ابی مخنف، ترجمه و تصحیح حجت الله جودکی
دوشنبه 13/9/1391 - 8:54
ایرانگردی
ایستگاه عاشقان اباعبدالله
اهل کاشانم رزگارم بد نیست ..... افتخارم نوکری آقا حسین ع است و...
از دیگر آداب و سنن ماه محرم در كاشان، برداشتن علم و علمات، كتل و بیرق، شامل عزاداری در بازار، نخل‌برداری، شمع زنی و چهل منبر، جریده است. نخل‌برداری كه نماد و نشانه تشییع جنازه حضرت سید الشهدا (ع) در روز عاشورا است، در بیشتر شهرهای ایران، همچنین كاشان انجام می‌شود كه البته نحوه پوشاندن نخل در این شهرستان ساده و بدون تشریفات است. در كاشان پنج نخل شامل نخل سرپره، نخل در فین، نخل در باغ، نخل كلهر و نخل باباشرف وجود دارد كه در مراسمی پرشكوه و پرشور و همراه با اعتقادی عمیق برداشته می‌شود. كشتن قربانی كردن متعدد گوسفند توسط صاحبان نذر در طول مسیر حركت در جلو نخل، دود اسپند توسط صاحبان منازل در مسیر راه نخل، دویدن پابرهنه زن و مرد و پیر و جوان به دنبال نذر و فریادهای پرسوز یا حسین و عبور به سختی جمعیت كثیر از كوچه‌ها و گذرهای تنگ قدیمی شهر جلوه‌هایی از عشق و ارادت مردم این خطه به اهل‌بیت (ع) به ویژه امام حسین (ع) را خلق می‌كند كه مرواریدهای اشك در صدف چشمان هر بیننده تحسین‌كننده آنست. همچنین ساعاتی به غروب روز تاسوعا، مراسم شمع‌زنی با روشن كردن 72 شمع به تعداد یاران امام(ع) در چهل مسجد و زیارتگاه به یاد چهل منزل اسرای كربلا توسط بسیاری از نذرداران و علاقه‌مندان به ویژه بانوان برگزار می‌شود. علم جریده نیز شبیه به نیزه بوده و دارای یك یا دو تسمه آهنین هلالی شكل، دو پنجه فولادین، دو عدد شیر، كشكول مسی، رشته‌های مروارید، جاشمعی و چند تكه پارچه قیمتی است. جریده در واقع نمادی از ویژگی‌های علمدار كربلاست، كشكول به نشانه سقایی حضرت، هلال تشبیه رخسار او به ماه، آینه صداقت و یكرنگی حضرت ابوالفضل (ع) و رشته‌های مروارید نشانه رشته الفت و وفاداری ایشان به حضرت سید الشهدا (ع)، است و علم نشانه علمداری و سپهداری، پنجه‌های فلزی نشانی از دستهای بریده قمر بنی هاشم (ع) است به اعتقاد مردم كاشان دادن آب از این كشكول به بیماران شفابخش است. از دیگر سنت‌های كاشان پختن و توزیع نانی در روز تاسوعا به نام نان عباسعلی است كه در قدیم در خانه‌ها پخت می‌شده و امروزه توسط نانوایی‌هایی خاص پخت می‌شود و مشتری فراوان دارد. از دیگر سنت‌های كاشانی‌ها در روز عاشورا آن است كه در گذشته كه در منازل دام نگهداری می‌شد هر دامداری برای بركت و یا ادای نذر شیر دام خود را در صبح روز عاشورا به یاد شش ماهه سیدالشهدا (ع) به هیئت‌هایی كه مزین به نام علی‌اصغر بودند می‌دادند و امروزه همچنان این سنت وجود دارد مردم با خریداری شیر و اهدای آن نذر خود را ادا می‌كنند. دادن غذاهای نذری در كاشان رواج بسیار دارد به گونه‌ای كه در طول ماه محرم در تمام محلات كاشان انجام می‌شود و منحصر به دو روز عاشورا و تاسوعا نیست كه از میان این غذاهای نذری در ماه محرم گوشت لوبیای آن بسیار شهرت دارد كه بسیار خوشمزه طبخ شده و خواهان بسیاری دارد. مردم كاشان به دلیل صبغه مذهبی و سابقه شكل‌گیری تشیع در این دیار كه بر اساس اسناد موجود به اواخر قرن اول هجری برمی‌گردد عشق و ارادتی خاص و مثال‌زدنی به اهل بیت (ع) دارند و در برگزاری مراسم محرم و صفر بسیار مقید هستند به‌گونه‌ای كه گرمای طاقت‌فرسای تابستان و سوز سرمای جانسوز زمستان كویر ذره‌ای در برگزاری مراسمشان تاثیر نمی‌گذارد. تعدد هیئت‌های مذهبی از ویژگی‌های كاشان است به گونه‌ای كه در یك محله چند تكیه یا حسینیه وجود دارد و نسبت به این امر حساسیت خاصی دارند كه در حال حاضر بیش از 500 هیئت رسمی و غیررسمی در كاشان فعالیت دارد و هر كدام از این هیئت‌ها دارای تشكیلات هیئت امنا یا هیئت رئیسه، رئیس، ناظم، میان‌دار صندوق‌دار، برقی، تاسیساتی، چای‌ریز، چای‌بده، آشپز، سفره‌بده، و دیگر است كه اینگونه وظایف افراد مشخص است.
يکشنبه 12/9/1391 - 15:46
ایرانگردی
ایستگاه عاشقان اباعبدالله
اهل کاشانم روزگارم بد نیست.... خدارا شکر افتخارم نوکری آقا حسین ع است و....
از نكات حائز اهمیت برای هیئت‌های كاشان است كه دسته هیئت با شكوه و ابهت به بازار برود بنابراین رفتن دسته عزاداری هر هیئتی به بازار با همیاری و كمك چند دسته همجوار كه حالت رقابتی بین آنها نباشد صورت می‌پذیرد. معمولا رسم بر این است كه هر هیئت در شب قبل از روز بازار خود با برپایی مراسم عزاداری از تعدادی از هیئت‌ها دعوت می‌كند تا در این محفل و مراسم روز بازار شركت كنند و بر مراسمشان رونق بخشند و آن هیئت‌ها نیز در قالب دسته‌هایی به كمك هیئت كمك‌خواه رفته و همنوا و هماهنگ می‌شوند و در پایان مراسم شب و نیز مراسم عزاداری روز بازار با شام و ناهار از عزاداران پذیرایی می‌شوند. گروهی از دسته‌های عزادار نمادها و نشانه‌هایی را در اختیار داشتند كه اغلب به آن شناخته می‌شوند علم، كتل، توغ، جریده یا جریته، شش گوشه، نهر علقمه، شط فرات و نخل از جمله نمادهایی هستند كه در پیشاپیش هیئت‌های عزادار حركت می‌كنند. نخستین دسته عزاداری كه به بازار می‌رود، دستهای است به نام چاووش عزا كه در آخرین روز ذی‌الحجه یعنی یك روز قبل از شروع ماه محرم به بازار شهر می‌آید و مردم را از فرا رسیدن ماه محرم مطلع كرده و نیز كسبه‌ها و بازار را برای استقبال از هیئت‌ها و دسته‌های عزادار آماده می‌كنند كه این دسته عزا مربوط به محله پشت‌مشهد كاشان است كه از سمت بازار مسگرها وارد شده در تیمچه امین الدوله مراسم خود را ختم می‌كنند. سقاها گروه دیگری از عزاداران هستند این گروه كه در قالب چهار دسته هستند در طول دهه نخست ماه محرم با بستن لنگی به كمر و انداختن مشك سقایی به دوش و جام‌های فلزی به دست در بازار شهر بین عزاداران ظاهر می‌شوند و به سقایی می‌پردازند. تشرف به مسلك سقایی در سنین نوجوانی بر اساس نیت پدر و مادر مبنی بر این كه فرزندشان همیشه سالم و تندرست بماند طی مراسمی به تشریفات خاص انجام می‌گرفته است كه معمولا كودك در هفت یا هشت سالگی در مجلسی توسط بابا و سرپرست هیئت سقایان لباس سقایی به او پوشانده می‌شده و این حین، قصیده‌ای ویژه می‌خواند. لباس و وصله‌های سقایی شامل كلاه ترمه به نشانه تاج افتخار خدمتگزاری امام حسین (ع)، شیر و قلاب به نشانه كمربند سقایی، كشكول به نشانه مشك آب سقایی، لنگ به جای نطع سقایی، رشته‌ای قرمز به نشانه رشته غم و ماتم امام حسین (ع) است كه به كمر كودك می‌بندند. پس از پوشاندن لباس، مراسم با دعا و فاتحه‌خوانی و پاشیدن گلاب و دادن شیرینی پایان می‌پذیرد و آن كودك از آن روز تا آخر عمر به طور رسمی سقا محسوب شده و عضو هیئت سقایان كاشان به شمار می‌رود.
يکشنبه 12/9/1391 - 15:22
