تبیان، دستیار زندگی

 با قلم سبز بهار دلها مینویسم تو همیشه بودی و هستی انتخاب آخرینم

نمی دانی چه دلتنگم

گفتم از عشقت جدا شوم
و دل دیوانه ام را از بند عشق آزاد کنم
دل من محبوس است
در زندانی که
میله هایش حرف های عاشقانه ی تو
و زندانبانش چشمان دلربای توست
ای کاش نامه های عاشقانه ام رابه همراه کبوتران سپید
برایت با اشک های شبانه ام راهی می کردم
نه نه !
نمی توانم هرگز زندان دلت را رها کنم
من این اسارت را از آزادی اما بی تو بیشتر می خواهم
واگر حتی روزی
وقت آزادی ام فرا رسد
به کبوتران سپید خواهم گفت
که خاکستر تن بی جانم را برایت آورند

سلام بچه ها

خوبین؟ این دومین باره که این مطلبو میدم!!!!!!!!!!!

یه خواهشی دارم اینکه کاربران

گرامیbenyamin_baran

و

Dokhtar_bahar

تا حداکثر 2 روز یه مطلب به تبیان بدین.اخه نمیدونم چه جوری پیداتون کنم .لطفا سریع.

 (مائده)

                                     دیدم غم است در میزند

                                   هر شب به من سر میزند