تبیان، دستیار زندگی

گیرم اندوه تو خواب است ................ونگاه تو خیال
 

پس دلم منتظر کیست عزیز.......... این همه سال

پس دلم منتظر کیست ..................................................که من بی خبرم

که من از آتش اندوه خودم ..........شعله ورم

ماه یک پنجره وا شد....................................... به خیالم که تویی

همه جا شور به پا شد ............به خیالم که تویی

این چه رازی ست ....که در چشم تو باید................. گم شد

باید انگشت نمای....... تو و این مردم شد

به گمانم............................. دل من........... باز شقایق شده ای

کار از کار گذشته است ............................تو عاشق شده ای

یال کوب عطش است........... این که کنون می آید

این که با اسب گل از....................... سمت جنون می آید

بی تو ..بی تو ....چه زمستانی ام  اعرابـــــــــــــــی  من

چقدر سردم وبارانی ام ...اعـــــــرابی من

تو کجایی و.......................................منِ ساده ی درویش کجا؟

تو کجایی و .......................................................................من بی خبر از خویش کجا؟

دل خزانسوز بهاریست.......بهاریست    که نیست

روز وشب منتظر اسب و سواری ست ....که نیست

در دلم این عطش کیست ..........................خدا می داند

عاشقم................. دست خودم نیست خدا می داند

عاشق چشم تو هستیم و زما بی خبری

خوش به حالت که هنوز از همه جا بی خبری

همه چیزروبه راه است

باران

روی شیروانی ضرب گرفته

ماه

سرجای خودش

قرار

من هم که

پشت پرده ی کاج ها

ایستاده ام به انتظار.



حالا دیگر باید بیایی

- نه؟!

میلاد من تویی!

به یاد ندارم بودنم را

پیش از تو.

می ترسم

از شب كه بی رحمانه می گذرد در كوچه های سرد خاطرات....

و روز كه منتظررسیدن نسیم صبح است تا دشنه ای دیگر بر پیكرم بكوبد..

می ترسم از مستی كه رسوایست و از عشق كه آوارگیست........

واز تنهایی كه جفاییست بزرگ .....

 سرما  آسمان شهر را كبود كرده....و سیمای رهگذران را سرخ....

ودل مرا اسیر خود....

 جاده ای در مقابلم آرمیده تا ببلعد قدمهایم ها را......

و  ابرانی سیه كه به بدرقه ام آمده اند....

 اما..؛؛خسته ام.....خسته ام از ماندن ؛؛و چاره ای ندارم ؛ جز رفتن...

پس؛؛؛

چترم را می بندم تا باران ببارد برمن.....

می خواهم دوباره سبز شوم در این كویر......در شن های داغ و سوزانش ...

با من نساز؛ ای روزگار دشنه به دست...........برسینه ام بكوب دشنه ای دیگر را...

اما بدان كه می مانم....چونكه می دانم طوفان نگاهم ؛؛؛

از تو دیوانه تر است......

پیش چشمم روزها شب می شود
قصه ی این عاشقی بی انتهاست
شاهراه زندگی پر پیچ و خم
كوچه ی آخر...نمی دانم كجاست!

دل بی طاقتی چون طفل بدخو در بغل دارم

صائب تبریزی

بعضی از آدمها را باید چند بار خواند تا معنی آنها را فهمید

بعضی از آدمها را باید نخوانده دور انداخت..

بعضی آدمها جلد زرکوب دارند٬بعضی جلد ضخیم،

بعضی جلد نازک وبعضی اصلا جلد ندارند…

بعضی آدمها با کاغذ کاهی نا مرغوب چاپ می شوندو بعضی با کاغذ خارجی.

بعضی آدمها تر جمه شده اند وبعضی تفسیر می شوند.

بعضی از آدمها تجدید چاپ می شوند وبعضی از آدمها فتو کپی آدمهای دیگرند.

بعضی از آدمها دارای صفحات سیاه وسفیداند وبعضی از آدمها صفحات رنگی و جذاب دارند.

بعضی از آدمها قیمت پشت جلد دارند.

بعضی از آدمها با چند درصد تخفیف به فروش می رسند.

بعضی از آدمها بعد از فروش پس گرفته نمی شوند.

بعضی ازآدمها را باید جلد گرفت.

بعضی از آدمها را می شود توی جیب گذاشت و بعضی را توی کیف.

بعضی از آدمها نمایشنامه اند و در چند پرده نوشته و اجرا می شوند.

بعضی از آدمها فقط جدول سرگرمی اند وبعضی ها معلومات عمومی.

بعضی از آدمها خط خوردگی و خط زدگی دارند و بعضی از آدمها غلط های چاپی فراوان .

ازروی بعضی از آدمها باید مشق نوشت و از روی بعضی آدمها باید جریمه نوشت..

به راستی ما کدام کتابیم؟

(بعد از اینکه از مسافرت برگشتی ببینی هزار تا نامه داری)

.(برای مسافرت به یک جای خوشگل بری)

(کسی که معمولا زیاد نمی بینیش ولی دلت می خواد ببینیش بهت تلفن کنه)

(به رختخواب بری و به صدای بارش بارون گوش بدی)

(توی شلواری که تو سال گذشته ازش استفاده نمی کردی پول پیدا کنی)

            ( برای خودت تو آینه شکلک در بیاری و بهش بخندی !!!)

             (از حموم که اومدی بیرون ببینی حوله ات گرمه !)

( تلفن نیمه شب داشته باشی که ساعتها هم طول بکشه)

(به آهنگ مورد علاقت از رادیو گوش بدی)

(بدون دلیل بخندی)  

(بطور تصادفی بشنوی که یک نفر داره از شما تعریف می کنه)

(آخرین امتحانت رو پاس کنی)

(از خواب پاشی و ببینی که چند ساعت دیگه هم می تونی بخوابی !)

(آهنگی رو گوش کنی که شخص خاصی رو به یاد  شما می یاره)

(عضو یک تیم باشی)

(از بالای تپه به غروب خورشید نگاه کنی)

(دوستای جدید پیدا کنی)

(وقتی "اونو" میبینی دلت هری بریزه پایین !)

(لحظات خوبی رو با دوستانت سپری کنی)

(کسانی رو که دوستشون داری رو خوشحال ببینی)

 (عصر که شد کنار ساحل قدم بزنی)

(یادت بیاد که دوستای احمقت چه کارهای احمقانه ای کردند و بخندی و بخندی و....... باز هم بخندی) 

وقتی زندگی 100 دلیل برای گریه كردن به تو نشان میده تو 1000 دلیل برای خندیدن به اون نشون بده.

(CHOPLIN)