این نوشته درباره خریدن یا نخریدن یک محصول خاص نیست بلکه بیشتر روی ایده های طلایی انتخاب لوازم خانگی، قیمت معقول و امکاناتی که باید داشته باشند تاکید شده است.

 

هفت صبح: انتخاب لوازم خانگی می تواند هیجان انگیز باشد. وقتی در میان مدل های متنوع گم می شوید و انتخاب بین طراحی های مختلف برای تان سخت می شود، وقتی فروشندگان دست از تعریف و تمجید از مدل تازه به بازار آمده برنمی دارند. کار جایی سخت می شود که بخواهید با بودجه ای مشخص آشپزخانه تان هم زیبا و مدرن به نظر برسد هم متناسب با نیازتان باشد. اینجاست که راهنمای زیر با مشخص کردن نکات ضروری خرید لوازم خانگی به دردتان می خورد. 

این راهنما تنها برای انتخاب لوازم آشپزخانه ایرانی با سلیقه ایرانی مناسب است. زمان خرید به این فکر کنید که قصد ندارید آشپزخانه ای برای یک تبلیغ تلویزیونی داشته باشید؛ در نتیجه بهتر است تا جایی که ممکن است لوازم را بسته به نیازتان انتخاب کنید. 

این نوشته درباره خریدن یا نخریدن یک محصول خاص نیست بلکه بیشتر روی ایده های طلایی انتخاب لوازم خانگی، قیمت معقول و امکاناتی که باید داشته باشند تاکید شده است.

ظرفیت لوازم خانگی به اندازه سایز لباستان مهم است

لوازم خانگی را هم باید مثل لباس متناسب با اندازه و نیازتان خریداری کنید. ظرفیت و گنجایش لوازم خانگی رابطه مستقیم با قیمت آنها دارد. هر چه ظرفیت محصول انتخابی تان بالاتر باشد مبلغ بیشتری بابت خرید آن پرداخت خواهید کرد. به علاوه اگر محصولی با گنجایش بیشتر از نیازتان بخرید در طولانی مدت هزینه بیشتری پرداخت خواهید کرد که به لحاظ اقتصادی اصلا به صرفه نیست. 

از طرفی نه تنها به خاطر هزینه بلکه به خاطر ابعاد لوازم خانگی هم مراقب ظرفیت آنها باشید. ابعاد لوازم آشپزخانه تان باید کاملا متناسب با فضای آشپزخانه انتخاب شوند. با این کار هم فضای بیشتری به لوازم می دهیدتا بهتر کار کنند و بازده بالاتری داشته باشند و هم خودتان استفاده راحت تری خواهید داشت. برای مثال حتی اگر بودجه تان به شما اجازه می دهد ماشین ظرفشویی 12 نفره بخرید و آشپزخانه تان فضای کافی برای قرار دادن آن را ندارد سراغ مدل های رومیزی با ظرفیت هشت نفره بروید. کمی اقتصادی تر فکر کنید. 

حتی اگر محصول انتخابی تان ظرفیت بالا و قیمت مناسبی دارد، سراغ خرید آن نروید. لوازم خانگی آنقدر متنوع هستند که با جست و جوی کمی می توانید محصولی با ظرفیت و متناسب با نیازتان پیدا کنید.

---

ظاهربین نباشید؛ به طراحی اهمیت بدهید

یکی از ابتدایی ترین ترفندهای شرکت های تولیدکننده لوازم خانگی برای جذب مشتری طراحی زیبای بدنه محصولات است. اینکه بخواهیدت طبق سلیقه تان خرید کنید هیچ اشکالی ندارد اما مراقب باشید گول ظاهر لوازم را نخورید. برای داشتن یک آشپزخانه زیبا به رنگ بدنه و نوع طراحی شان دقت کنید و سعی کنید لوازم انتخابی تان هم رنگ باشند. 

اگر به فکر خرید ارزان تر یا صرفه جویی هستید مدل هایی با بدنه سفید رنگ را انتخاب کنید که به طور متوسط حدود 50 هزار تومان قیمت ارزانتری دارند اما بیشتر از رنگ به چیدمان گزینه ها و صفحه تنظیمات آنها دقت کنید. خریدن یک لباسشویی با ظاهری بسیار مدرن و چشمگیر لذتبخش است اما تنظیمات دشوار آن و سر و کله زدن با گزینه های متعددش چندان هم لذتبخش نخواهد بود. 

هر چه نمایشگر روی بدنه پیشرفته تر باشد یا گزینه های غیرضروری بیشتری روی بدنه طراحی شده باشد قیمت محصول بالاتر می رود. پس باهوش باشید، دقت کنید امکانات و قابلیت هایی که انتظار دارید را روی بدنه ببینید اما بابت امکانات غیرضروری و بلکه هم جذاب پول بیشتری پرداخت نکنید.

---

خرید از یک برند خاص؟ این اشتباه را نکنید

خرید از برندهای معتبر، با گارانتی و ضمانت رسمی کاملا عاقلانه است اما خرید تمام لوازم آشپزخانه از یک برند چطور؟ خریدن تمام لوازم آشپزخانه تان از یک برند دقیقا مثل این است که بخواهید برای یک تبلیغ تلویزیونی، آشپزخانه ای کامل را به تصویر بکشید. اینکه یخچال و فریزرهای یک برند خاص کیفیت بسیار بالایی دارد دلیل بر این نیست که لباسشویی یا ظرفشویی همان برند هم این کیفیت را داشته باشد یا حتی برای شما مناسب باشد. 

حتی در بین محصولات برندهای شناخته شده و امتحان پس داده هم ممکن است لوازمی پیدا کنید که نه تنها کیفیت مناسبی ندارد بلکه اصلا برای استفاده در ایران مناسب نیست. مثلا اجاق گازهای وارداتی به خاطر مصرف بالای برق برای استفاده در ایران مناسب نیستند. 

برای خرید هر کدام از لوازم خرد یا درشت آشپزخانه سراغ برند متفاوتی بروید. برای خریدن لوازم خرد آشپزخانه بهتر است برندهای داخلی را انتخاب کنید. این محصولات قیمت ارزانتری دارند اما امکاناتشان تقریبا با مدل های مشابه وارداتی برابری می کند.

تبلیغات برای جذب مشتری است؛ همیشه به آنها اعتماد نکنید

طراحی بدنه یخچال با نگین های تزئینی ونقره، مصرف فقط هفت لیتر آب در هر سیکل شست و شوی ماشین لباسشویی یا تعداد دور دیگ درونی، شست و شوی ظروف تنها در 12 دقیقه، سیستم گردش چندگانه هوا برای ماندگاری دو برابر مواد غذایی در یخچال، جاروبرقی بسیار قوی که حتی قدرت مکش مبلمان را دارد و ... همه شعارهای تبلیغاتی هستند. 

طراحان تبلیغات آموزش دیده اند تا بدترین محصول را هم طوری به شما معرفی کنند که انگار بهترین و با کیفیت ترین محصول تولید شده در دنیای لوازم خانگی است. اگر از نظر شما استناد به این تبلیغات عاقلانه است احتمالا جزو کسانی هستید که هر دوسال یک بار لوازم آشپزخانه تان را تعویض می کنید یا مکررا با مرکز گارانتی تماس می گیرید و از ایراد لوازمتان شکایت دارید اما از نظر ما بهتر است تنها تبلیغات را به چشم معرفی نگاه کنید و خودتان برای بررسی امکانات و کیفیت این محصولات دست به کار شوید. حتی اگر کارشناس و حرفه ای هم نباشید با یک بار بررسی از نزدیک متوجه ایراداتی می شوید که در تبلیغات ندیده بودید.

---

رنج قیمت ها؛ رازهایی که باید بدانید

اگر نمی توانید چهار یا شش میلیون تومان بابت خرید یخچال ساید بای ساید هزینه کنید به معنی این نیست که بهترین محصول بازار را از دست داده اید. می توانید مدل هایی را انتخاب کنید که بین دو میلیون و 500 هزار تا سه میلیون قرار می گیرند. به طور حتم این محصولات کیفیتی مناسب دارند و امکاناتشان از حد استاندارد بیشتر است. 

برای خرید اجاق گازهای داخلی بیشتر از 750 هزار تومان هزینه نکنید اما مدل های وارداتی به درد بخور را از یک میلیون و 200 تا یک میلیون و 800 انتخاب کنید چون هزینه بیشتر از این تنها بابت برند خواهد بود نه امکانات. 

برای خرید جاروبرقی حتی اگر بخواهید یک مدل با کیفیت و البته مخزن دار را انتخاب کنید به راحتی مدل دهای 300 تا 450 هزار تومانی زیادی پیدا خواهید کرد. ماشین لباسشویی و ظرفشویی معمولا باید با کیفیت باشند و طول عمر بالایی داشته باشند پس بابت کیفیت ساخت و بدنه شان بیشتر از امکانات و برنامه های متنوع شست و شوی شان هزینه کنید.

 برای خرید لوازم خرد سراغ برندهای داخلی بروید. کامل ترین غذاساز داخلی را می توانید با حدود 100 هزار تومان خریداری کنید.

هر چه انسان قدم های بیشتری در مسیر زندگی برداشت، کلاه های بیشتری را بر حسب علاقه خود یا فرهنگش درست کرد و حتی اسم خاصی را هم برای آن انتخاب کرد.

همشهری سرنخ: کلاه از پوشش های محبوب مردم در سراسر دنیاست که در مدل های مختلف و متنوعی به بازار آمده است.

کلاه در زبان انگلیسی از یک واژه قدیمی در زبان آنگلوساکسون به معنای پوشاندن گرفته شده و البته خودش هم چیزی نیست جز پوششی که مردم سرشان را با آن می پوشانند! انسان ها در طول تاریخ برای محافظت در مقابل باران، برف و آفتاب از کلاه استفاده می کردند که بسته به اینکه در کجا زندگی می کردند جنس این کلاه ها هم فرق داشت؛ مثلا اگر در مناطق سرد شمالی زندگی می کردند کلاهی از جنس چرم و اگر در منطقه گرم و استوایی بودند کلاهی از جنس نی و حصیر به سر می گذاشتند. 

حتی نوع کلاه ها هم متفاوت بود. مثلا اگر قصد شرکت در یک جنگ و نبرد خونین را داشتند برای حفاظت سر از آسیب های وارده در برابر شمشیر، نیزه و تیر؛ کلاهخود جنگی که معمولا از جنس فلز بود بر سر می گذاشتند و اگر می خواستند در یک مراسم رسمی و یک مهمانی باشکوه شرکت کنند کلاهی مجلل و زیبا را انتخاب می کردند. 

نکته جالب اینجاست که هر چه انسان قدم های بیشتری در مسیر زندگی برداشت، کلاه های بیشتری را بر حسب علاقه خود یا فرهنگش درست کرد و حتی اسم خاصی را هم برای آن انتخاب کرد. مثلا اگر یک کلاه را اولین بار فرد خاصی به سر گذاشته بود، بقیه هم آن را به نام آن فرد می خواندند.

فیدورا


این کلاه بیشتر از اینکه برای محافظت سر در برابر باد و گرما مورد استفاده قرار بگیرد برای زیبایی و روی مد بودن استفاده می شد. فیدورا که در قرن بیستم میلادی در میان مردان جایگاه نسبتا خوبی داشت و بیشتر با نام کارآگاهان و حتی تبهکاران با آن بارانی های بسیار بلند همراه شده است.

 این کلاه اولین بار همراه همفری بوگارت در فیلم سینمایی کازابلانکا در سینما ظاهر شد اما جانی دپ یکی از بازیگرانی است که بیشتر وقت ها با این کلاه بر فرش قرمز قدم می گذارد و به همین دلیل حتما ظاهر آن برای سینمادوستان آشناست.

---

برت


کلاه برت یکی از افتخارات هر فرانسوی است. این کلاه که به صورت سنتی در کشور فرانسه تولید و یکی از نمادهای این کشور به حساب می آید در جنگ دوم جهانی به عنوان نشانه نیروهای نظامی ویژه این کشور به کار می رفت اما از سال 1960 میلادی در سراسر جهان محبوب شد و مورد استفاده قرار گرفت که این موضوع باعث خوشحالی و غرور فرانسویان شد. 

این کلاه که امروزه مردان و زنان بسیاری در رفت و آمدهای روزمره خود از آن استفاده می کنند به دلیل شکل ظاهری اش بیشتر به کلاه کج معروف است. البته این کلاه بیشتر در میان هنرمندان و دانشجویان هنر محبوبیت دارد که معروفترین هنرمندی که همیشه این کلاه را در هر شرایطی به سر داشت اولیور میسین آهنگساز معروف فرانسوی بود.

---

کابوی


کله انگلیسی گاوچران اولین بار در سال 1725 و از کله اسپانیایی «واکرو» به وجود آمد، به معنی کسی که مسوولیت گاوهای مزرعه را برعهده دارد. گاوچران ها کلاه مخصوصی داشتند که کلاه کابوی نامیده می شد؛ این کلاه یار همیشگی گاوچران های آمریکایی بود و مانند دوستی مهربان از آنها در مقابل آفتاب و باران محافظت می کرد. 

اما گاوچران ها از کلاهشان برای باد زدن و روشن کردن آتش یا جمع کردن آبی که از کوه پایین می ریزد کمک می گرفتند. امروزه این کلاه که روزگاری در هیچ حالتی گاوچران ها را تنها نمی گذاشت تنها در جشن ها و فستیوال ها به عنوان نمادی از فرهنگ آمریکا از گوشه خانه ها بیرون می آید.

---

بوتر


روزگاری مردها عادت نداشتند بدون کلاه از خانه خارج شوندت و کلاه بخشی از فرهنگ مردانه شان بود. فرقی نمی کرد کجا می روند محل کار، تفریح یا خرید هر چه بود باید کلاه به سر می گذاشتند اما نوع کلاه ها بنا به اینکه تابستان بود یا زمستان فرق داشت. 

کلاه بوتر روزگاری نمادی از آغاز فصل تابستان بود که با خود گرما و آفتاب را به همراه می آورد و مردان برای اینکه در یک روز گرم تابستانی نسوزند این کلاه را بر سر می گذاشتند. 

مائور یک چوالیر بازیگر معروف فرانسوی یکی از هواداران این کلاه بود که هیچ وقت حتی زمانی که این کلاه مد نبود و کسی به سر نمی گذاشت حاضر نبود از این مدل کلاه دوست داشتنی اش جدا شود.

---

بولر


اگر بخواهیم این مدل کلاه را به خوبی به شما معرفی کنیم توصیه می کنیم تا چهره چارلی چاپلین را به خاطر بیاورید. به این ترتیب هم لبخندی بر لبتان می آید و هم شکل ظاهری این کلاه به خوبی در ذهنتان تداعی خواهد شد. بولر کلاهی بود که در قرن 19 و اوایل قرن بیستم میلادی مردان انگلیسی زیادی هوادارش بودند اما نکته بسیار جالبی که درباره این کلاه وجود دارد این است که در انگلیس قدیم این کلاه دو معنی کاملا متفاوت و دور از هم داشت. اگر مردی این کلاه را در شهر لندن به سر می گذاشت در نظر همه احتمالا یک وکیل، بانکدار یا فعال بازار بورس بود اما در بقیه شهرهای این کشور گارسون ها، مستخدمین رستوران ها یا خانه های اشرافی این کلاه را بر سر می گذاشتند.

---

تاپ هت


به نظر بچه ها حتی اگر بحث شعبده بازی هم پیش نیاید همیشه از این کلاه یک خرگوش بیرون می آید. کلاهی که اولین بار از جنس نمد با لبه هایی پشمی درست شد اما به مرور زمان روش درست کردن آن تغییر کرد. ابتدا لایه های زیری این کلاه را با چندین لایه پارچه پنبه ای نرم و با چسبی قوی به هم می چسباندند بعد کلاه را روی شعله ملایمی از آتش می گیرند تا چسب و پارچه نرم و منعطف شود و صاحب آن بتواند با کلاه به راحتی در دستانش بازی کند و به آن شکل دهد. 

در قرن 19 میلفادی مردم این کلاه را نه با نام تاپ هت بلکه لوله بخاری می شناختند چون آبراهام لینکلن در دوران ریاست جمهوری اش از این کلاه که البته کمی بلندتر از نوع معمولی اش بود به سر می گذاشت. بعضی ها می گویند لینکلن برای اینکه بتواند نامه های مهم و محرمانه اش را در آن پنهان کند دستور داده بود تا قد کلاهش بلندتر از نوع معمولی آن باشد.

---

کلاه جوانان


برخلاف نامش، مردان در هر سن و سالی طرفدارش بودند و آن را بر سر می گذاشتند. این کلاه در قرن 19 و 20 میلادی جای خود را در میان مردان آمریکا و اروپا باز کرد به طوری که اگر در آن روزگار زندگی می کردید کافی بود تا نگاهی کوتاه به اطراف بیندازید تا این کلاه را بر سر هر مردتی ببینید. علت اینکه این کلاه را به جوانان نسبت داده اند این است که اوایل قرن 19 و زمانی که کلاه جوانان هنوز شناخته شده نبود بیشتر خبرنگاران جوان یا گلف بازان آن را بر سر می گذاشتند و به همین علت این کلاه به این اسم در میان طرفدارانش نامیده شد. اگر رایان رینالد بازیگر مشهور کانادایی را بشناسید و فیلم های او را دیده باشید مطمئنا چهره او را بدون کلاه جوانان به خاطر نخواهید آورد.

---

فز


این کلاه قرمز رنگ استوانه ای با آن منگوله زرد که از آن آویزان است اولین بار در قرن 17 میلادی در کشور مراکش بر سر مردان نشست اما به سرعت توانست جای خود را در کشورهای مختلف باز کند و کلی طرفدار پیدا کند. ساکنان امپراتوری عثمانی، کشورهای مسلمان نشین جنوب شرق آسیا و بعضی از ساکنین اروپایی جزو افرادی هستند که روزگاری از این کلاه استفاده می کردند. 

با وجود اینکه حدود 4 قرن از عمر این کلاه می گذرد اما این کلاه هنوز هم در کشورهای مختلف، خصوصا کشورهای عربی و اسلامی طرفداران خاص خودش را دارد. تصویری که از این کلاه به ذهن هر کسی خطور می کند به قرن 19 میلادی برمی گردد زمانی که مردان انگلیسی که آن را نمادی از آرامش می دانستند و بعد از یک روز کاری بر سر می گذاشتند تا در خیابان ها یا مزارع اطراف شهرهای عربی پیاده روی کنند. 

اگر خیلی اهل تماشای فیلم های انیمیشنی باشید دیده اید که خیلی از شخصیت های کارتونی بعد از انجام یک کار سخت یا زمانی که در تعطیلات روی یک تخت سفری دراز کشیده اند این کلاه را بر سر دارند. تامی کوپر کمدین و شعبه باز انگلیسی یکی از طرفداران پر و پا قرص فز بود که همیشه این کلاه را به سر داشت و حتی در لحظه مرگش در یک برنامه زنده تلویزیونی از این کلاه جدا نشد.

---

سومبرو


زادگاه اصلی سومبرو مکزیک است و به همین دلیل این کلاه نمادی از مردمان و جشن های کشورش است. اگر روزی به مکزیک سفر کنید می توانید این کلاه بزرگ را با آن لبه های برگشته و رو به بالا، در دو جنس متفاوت بخرید اما چرا یک کلاه با دو جنس کاملا متفاوت؟

 این کلاه که ابتدا تنها با یک هدف و برای جلوگیری از برخومرد نور آفتاب با صورت در این کشور رواج پیدا کرد از جنس حصیر برای کشاورزان و روستاییان  درست می شد اما افراد متمول برای اینکه خود را از مردم فقیر و کشاورز جدا کنند به تهیه کلاه هایی نرم از جنس پر روی آوردند. با اینکه دیگر مکزیکی ها از این کلاه در زندگی روزمره خود استفاده نمی کنند اما هنوز هم سومبرو پای ثابت جشن ها و مراسم سنتی این کشور آمریکای جنوبی است. پاپ بندیکت دوم زمانی که اواخر مارس 2012 به این کشور سفر کرد کلاه سومبرو را به عنوان نمادی از کشور مکزیک و نشانه ای از علاقه خود به این ملت به سر گذاشت.

---

بیسبال


کلاه بیسبال که بیشتر آن را به عنوان کلاهی ورزشی می شناسیم برای امروز و دیروز نیست، این کلاه سابقه ای بیشتر از اینها دارد. شاید از اواخر قرن 20 میلادی ورزشکاران و دختران و پسران جوان به استفاده از این کلاه روی آورده باشند اما اولین بار در دهه 1860 میلادی فردی به اسم بروکلین اکسیلسیرز این کلاه را بر سر گذاشت. البته نسل اولیه کلاه بیسبال به شکل امروزی نبود، لبه اش کوتاه تر بود به گونه ای که نمی توانست از چشم و صورت ورزشکار در مقابل آفتاب به طور کامل محافظت کند. همچنین بندی که امروزه در پشت کلاه برای اندازه کردن کلاه است وجود نداشت.

100 سال مردم این کلاه را بر سر گذاشتند تا اینکه به فرم استاندارد و یکدست امروزی درآمد. نکته جالب اینجاست که این کلاه تنها مخصوص بازیکنان بیسبال نیست بلکه بعضی از ارتش های دنیا نیز این کلاه را بخشی از یونیفرم نظامی خود کرده اند و به سر می گذارند.

طلاق روانی چیست؟ چقدر طول می کشد که ذهن ما دیگر درگیر رابطه با همسر قبلی نباشد؟ چطور می توان این فرایند را کوتاه تر کرد؟




سپیده دانایی:  آیا به ذهن شما هم فکر طلاق گرفتن خطور کرده است؟ وقتی که در ذهنتان همسرتان را می برید دادگاه و به هر شیوه ای حکم طلاق را از قاضی می گیرید، در مورد بعدش چه فکری می کنید؟ فکر می کنید وقتی از آن پله های معروف دادگاه خانواده که احتمالا از سریال های تلویزیونی رسوخ کرده اند به ذهنتان، پایین می آیید دیگر همه چیز تمام شده است؟ دیگر رهای رها شده اید؟ روانشناسان می گویند شاید طلاق قانونی تکلیف حضانت بچه ها و مهریه و نفقه را معلوم کند اما ذهنتان تا چندین ماه درگیر خواهد ماند.


در این مقاله می خواهیم همین درگیری های ذهنی و عاطفی بعد از طلاق را برای کسانی که فکر می کنند با طلاق همه چیز تمام می شود با هم مرور کنیم و راه حل مقابله با آنها را هم  برای کسانی که فرایند قانونی طلاق را طی کرده اند  بگوییم.

قبل از آنکه برویم سراغ درگیری های ذهنی، بد نیست نگاهی به یک تقسیم بندی بیندازیم که اتفاقا مبنایش به رسمیت شناختن درگیری های ذهنی و حتی اجتماعی بعد از طلاق است.


یک انسانشناس به نام پل بوهانان که عمرش را صرف مطالعه ازدواج و طلاق کرد، یک تقسیم بندی معروف از انواع طلاق دارد که شاید شما هم نام یکی دو وموردش را شنیده باشید.



طلاق قانونی همان چیزی است که در دادگاه خانواده اتفاق می افتد.البته فکر نکنید دادگاه شبیه سریال های تلویزیونی باشکوه و دراماتیک است و قاضی موقع اعلام حکمش چکشی هم روی میزش می کوبد.

نه، درست مثل فیلم «جدایی نادر از سیمین»، چندتا صندلی رنگ و رو رفته جلوی یک میز است و پشتش قاضی و فوقش منشی. به هر حال، بعد از طلاق یکسری امتیازات قانونی مثل حق ازدواج مجدد بعد از طی دوران عده را به دست می آورید و یکسری توافق های قانونی هم در مورد شیوه پرداخت یا دریافت مهریه می کنید. اما این همه ماجرا نیست.

---

در ایران، تکلیف طلاق اقتصادی معمولا همان موقع طلاق قانونی معلوم می شود اما تقسیم کردن اموال و املاک (در صورتی که در مهریه اموال منقول یا غیرمنقولی به کابین باشد) و حتی قرار گذاشتن برای دریافت قسطی مهریه فرایندی زمانبر است و بعد از آن است که تازه زن و شوهر خرج و دخلشان سوا می شود و طلاق اقتصادی اتفاق می افتد.

البته در ایران، قسط بندی مهریه یا اجرای حکم زندان برای مرد این فرایند را کشدار و بنابراین، پراسترس تر (برای دو نفر) می کند.

---

طلاق اجتماعی از آن چیزهایی است که معمولا خیلی تدریجی اتفاق می افتد و از چشم خیلی از مردم و حتی متخصصان پنهان می ماند.

در واقع، وقتی ما طلاق می گیریم همزمان با ما عده زیاد دیگری از شبکه اجتماعی (دوستان و بستگان) ما وهمسرمان هم از هم جدا می شوند. کم پیش می آید که دوستان و بستگان همسر همچنان با ما صمیمی بمانند، مخصوصا اگر خویشاوندی بین ما وهمسرمان برقرار نباشد. اگر ازدواج فامیلی باشد که دیگر وضعیت پیچیده تر و پراسترس تر است. جالب اینجاست که معمولا پیدا کردن دوستان تازه برای کسانی که تازه طلاق گرفته اند کار بسیار مشکلی است و این نشان می دهد که ما چقدر برای انتخاب دوست به نظر همسرمان متکی بوده ایم.

---

طلاق روانی حدود 2 سال طول می کشد. یعنی از وقتی که شما از پله های کذایی دادگاه خانواده بیرون آمدید، ذهنتان تا 2 سال هنوز با مسئله طلاق درگیری روانی دارد. شما یک رابطه از دست داده اید و به سوگ از دست رفتنش نشسته اید. برای همین، واکنشی که به مرگ عزیزی دارید ممکن است در مورد مرگ یک رابطه هم تکرار شود. اگر دو نفر وابستگی شدیدی به هم داشته باشند چه وابستگی فکری، چه وابستگی عاطفی و چه وابستگی اقتصادی  فرایند طلاق روانی سخت تر می شود. برای همین، افسردگی و نوسان خلق و عشق و تنفر همزمان به همسر سابق، در این 2 سال فراوان دیده می شود.

---

در دوره طلاق روانی، فرد چند مسئولیت روانی دارد که می تواند این دوره را کوتاه کند:

بتواند با احساس تنهایی کنار بیاید، بتواند معنایی جدید برای زندگی اش پیدا کند، بتواند بر خشمش غلبه کند، بتواند با احساس گناهش کنار بیاید اینجا می خواهیم از دیدگاهی دیگر به راه حل های این مشکلات بپردازیم.

1) رها کن

رها کردن ذهنی شخصی که از دستش داده ایم شاید مهمترین تکلیف کسی است که تازه طلاق قانونی اش را انجام داده است. ما از اینکه آدمی را که برای ما خاص بوده و دوره ای معمولا طولانی را با او گذرانده ایم از دست داده ایم عصبانی هستیم.

در این دوره وقتی بپذیریم که دیگران دیگر در تصاحب ما نیستند و ما اصلا حق نداریم دیگران را از لحاظ روانی تصاحب کنیم، بار عظیمی از دوش ما برداشته می شود.

2) تو بازنده نیستی

وقتی همسرمان ناگهان از زندگی ما می رود، احساس می کنیم باخته ایم، چون همه زندگی مان را صرفش کرده ایم.
این احساس باختن زندگی مخصوصا در خانم های طلاق گرفته ایرانی به شدت رایج است. این جمله را فراوان شنیده ایم: «زندگی و جوانی ام را ریختم پای این مرد». برای مقابله با این احساس بازندگی برقرار کردن یک رابطه عاطفی فوری جدید اصلا راه درستی نیست. شما باید باور خودتان را در مورد بازندگی تغییر دهید.

اول اینکه حتی اگر بازندگی وجود داشته باشد، دوطرفه است و نه یکطرفه.

دوم اینکه به هر حال همانطور که گفتیم، این ارضای نیازها در دوره ازدواج امتیاز زندگی شما بود و نه حق مسلمتان.

سوم اینکه وقتی به تدریج دوستان و آشنایان تازه پیدا کنیم، دستمان می آید که همه زندگی ما هم در روابط با همسر سابقمان خلاصه نمی شود و زندگی چیزهای دیگری هم برای گفتن دارد.


طلاق فقط یک فرایند حقوقی و اقتصادی نیست. بعد از طلاق حقوقی ذهن ما تا چندین ماه درگیر رابطه قبلی است. به این دوره درگیری، طلاق روایتی می گویند. رها کردن همسر سابقتان از نظر روانی و تغییر دادن باور غلط «بازنده بودن» می تواند این دوره را کوتاه کند.

مطرح کردن برخی سؤال‌های به ظاهر بی‌اهمیت در مقابل همسر آینده‌تان می‌تواند آینده زندگی مشترك‌تان را روشن كند

 برترین ها:  خجالت نكشید؛ پرسیدن یكسری مسائل و روشن كردن تكلیف خیلی چیزها قبل از ازدواج، می‌تواند تا حدودی آینده زندگی مشترك‌تان را تضمین كند. مطرح نکردن سؤال‌های اساسی، اشتباهی است كه خیلی از افراد در دوره نامزدی می‌كنند.


 بیشتر آنها گمان می‌كنند به اندازه كافی یكدیگر را می‌شناسند و آنقدر ذهن و اهداف‌شان به هم نزدیك است كه دیگر نباید چنین پرسش‌هایی را مطرح كنند؛ و همین تصور اشتباه است كه تنها بعد از گذشت مدت كوتاهی از تشكیل زندگی، این تازه عروس و دامادها را به دردسر می‌اندازد. خیلی از طلاق‌های زودهنگام، تنها به دلیل این اتفاق می‌افتد كه زن و شوهرها بعد از زندگی زیر یك سقف، می‌فهمند چقدر با هم فاصله دارند و چه چیزهای متفاوتی از زندگی‌شان می‌خواهند؛ پس فكر‌هایتان را بكنید که چه موضوعاتی در زندگی شما نقش حیاتی دارد و نبودن چه چیزهایی باعث می‌شود از همسر و زندگی مشترك‌تان ناامید شوید؟ به همه این موضوعات خوب فكر كنید و وقتی افكارتان را سر و سامان دادید، آن را با خواستگار‌تان بدون رودربایستی درمیان بگذارید و بعد تصمیم نهایی را بگیرید.



این آسان‌ترین سؤالی است كه می‌توانید از همسر آینده‌تان بپرسید. بیان كردن علایق و سرگرمی‌ها كار سختی نیست. اینكه چقدر اهل سفر است، وقت بیكاری‌اش را چطور می‌گذراند و چه سبك موسیقی‌ای گوش می‌كند یا خیلی از سؤال‌های دیگر، می‌تواند یك دید كلی نسبت به این خواستگار به شما بدهد البته این تنها قدم اول است. در دوره نامزدی می‌توانید قدم بلند‌تری بردارید و ببینید كه چقدر پاسخ‌هایی كه گفته را در زندگی‌اش پیاده می‌كند. گاهی افراد علایقی دارند و خیلی راحت و با اشتیاق در مورد‌شان صحبت می‌كنند اما آنچه واقعا در زندگی‌شان توانایی انجامش را دارند، یك دنیا با آنچه در ذهن دارند تفاوت دارد پس اگر چنین تفاوتی را دیدید، زیاد شوكه نشوید.

---

سؤال كردن در مورد موضوعات مالی، به معنای پول‌پرست بودن شما نیست. هرقدر هم كه آسان‌گیر باشید، باید دید دقیقی نسبت به شرایطی كه قرار است واردش شوید داشته باشید. در مورد كاری كه انجام می‌دهد، پس اندازی كه دارد و زندگی‌ای كه از عهده اداره كردنش برمی‌آید از او سؤال كنید. این سؤال‌ها برای آن نیست كه بدانید چقدر پول دارد و طبق این موضوع در موردش ارزش‌گذاری كنید برعكس. میزان پول خواستگار شما یكی از كم‌اهمیت‌ترین موضوعات است. اما اینكه او چقدر توانایی انجام كار‌های بزرگ را دارد و چقدر توانایی و استعداد بهتر كردن سبك زندگی‌اش را دارد مهم است، شاید او همه ثروتش را در کسری از ثانیه از دست بدهد ولی شما باید به این موضوع توجه كنید كه او چقدر هوش مالی دارد و می‌تواند فرصت‌های جدید را برای خودش ایجاد كند.

---

از او بخواهید خودش را برایتان شرح دهد. اینكه او خود را چطور می‌بیند و چه تصوری نسبت به‌خودش دارد، موضوعی است كه در همه مراحل زندگی شما می‌تواند تاثیر‌گذار باشد. از او بپرسید كه 5 سال بعد خود را كجا می‌بیند. با این سؤال او می‌تواند برنامه‌هایش در زمینه‌های تحصیلی، شغلی، مالی و... را برای شما توضیح دهد. البته زیاد هم زودباور نباشید و وقتی بلند پروازانه در مورد آینده حرف می‌زند، از او بپرسید كه چه مقدماتی را برای این موفقیت چیده و از چه راه‌هایی می‌خواهد به اهدافش برسد. نگاهی به وضعیت زندگی كنونی او هم می‌تواند تا حدودی درست بودن ادعاهایش را برای شما اثبات كند. اگر او یك مرد 35 ساله است كه هیچ پس اندازی ندارد و در شغلش هم پیشرفت خاصی نكرده، نمی‌توانید انتظار داشته باشید كه ظرف 5 سال، به یک پروفسور یا به یك مدیر ارشد در كارش تبدیل شود. بعد از جمع‌آوری داده‌هایتان، سعی كنید آن را با واقعیت موجود كنار هم بگذارید و بعد نتیجه‌گیری كنید. شاید او واقعا توانایی رسیدن به تمام چیزهایی كه می‌گوید را داشته باشد.

---

در مورد زمان ازدواج و تمامی مراسم‌هایی كه قرار است برگزار شود سؤال كنید. مهم نیست كه شما به‌دنبال گرفتن جشن عروسی باشید یا نه و چندان اهمیت ندارد كه چقدر از نظر مالی كم‌توقع و آسان‌گیر باشید بلكه تنها چیزی كه در این مرحله اهمیت دارد، توافق‌های دقیق شما در مورد این موضوعات است. شاید در عالم مجردی خیلی موضوعات برای شما بی‌اهمیت باشد اما مطمئن باشید كه با نزدیك شدن به آخرین روزهای این دوره، موضوعات تازه‌ای برایتان اهمیت پیدا می‌كند؛ موضوعاتی كه اگر همین حالا به آنها توجه نكنید، دلیل خیلی از بحث‌های بیهوده میانتان می‌شود.

---

وضعیت خانوادگی یكدیگر را نادیده نگیرید. خیلی از افراد فكر می‌كنند كه بعد از ازدواج به یك جزیره وارد می‌شوند و تنها چیزی كه باعث خوشبختی‌شان می‌شود، عشق به یكدیگر است. اگر شما هم از این دسته آدم‌ها هستید، سخت در اشتباهید. شرایط مذهبی و عقیدتی خانواده خود و او را درنظر بگیرید. نیازی نیست كه دقیقا مثل هم باشید اما به این فكر كنید كه خانواده‌هایتان چقدر توانایی پذیرش تفاوت‌ها را دارند. از طرف دیگر، آیا رفتارهای خوستگارتان یا خانواده‌اش، با اصولی كه شما در ذهن دارید مغایرت دارد؟ این مسائل تنها در آینده ارتباط شما تاثیر نمی‌گذارد. سبك و سیاقی كه عروسی و دیگر مراسم قبل از ازدواج برگزار می‌شود، سبك مهمانی‌هایی كه باید در آن شركت كنید و نوع آدم‌هایی كه قرار است با آنها معاشرت كنید و... همگی تحت‌تأثیر این موضوع قرار دارند. شاید فكر كنید كه با گذشتن از خیلی چیز‌ها می‌توانید عشق‌تان را حفظ كنید اما باور كنید شما نمی‌توانید تا آخر عمر از اصولی كه پیش از این برایتان اهمیت داشته صرف‌نظر كنید. گمان نكنید كه همه این موارد را می‌توانید خودتان كشف كنید. گاهی لازم است مسائلی را با همسرتان مطرح کنید  و بعد از گرفتن پاسخ قطعی، تصمیم‌تان را بگیرید.

---

ارتباط زناشویی موضوعی نیست كه بعد از ازدواج بخواهید در موردش صحبت كنید. قبل از زندگی زیر یك سقف، باید اطلاعاتی در مورد این ارتباط داشته باشید و تا حدودی به انتظارات‌تان در این مورد آگاه باشید. كلاس‌های مشاوره قبل از ازدواج بهترین كمك برای شما هستند. فهمیدن اینكه مزاج شما و همسرتان تا چه حد شبیه به هم است و شباهت شما در این مورد تا چه حد می‌تواند رضایت شما را از یك زندگی مشترك مشخص كند، موضوع بی‌اهمیتی نیست. آمارها را فراموش نكنید. بررسی‌ها می‌گوید بیش از 60 درصد جدایی‌ها به دلیل نارضایتی از رابطه زناشویی اتفاق می‌افتد. پس این زنگ خطر را جدی بگیرید و وقتی مطمئن شدید كه او براساس دلایلی كه در بالا گفتیم مرد زندگی شماست، به این گزینه آخر هم فكر كنید و بعد در مورد تشكیل یك زندگی تصمیم بگیرید.

---

سعی كنید او را همان‌طور كه هست بشناسید. برای خیلی از افراد گذشته همسرشان اهمیتی ندارد و آنها معتقدند رفتار و سبك زندگی او در آینده است كه زندگی را می‌سازد. اگر شما جزو این دسته از افراد نیستید یا در گوشه‌ای پنهان از دلتان، نگران زندگی گذشته همسران هستید، این موضوع را جدی بگیرید. مسائلی را كه برایتان اهمیت دارد، بپرسید و به او گوشزد كنید كه فهمیدن این موضوعات برایتان بیش از حد مهم است. او را به‌عنوان تنها منبع اطلاعات‌تان انتخاب نكنید. دوستان، محل تحصیل، اعضای فامیل و... از گزینه‌هایی هستند كه می‌توانند در شناخت بیشتر به شما كمك كنند، مثل یك كارآگاه رفتار نكنید و همه را به جان هم نیندازید. بلكه از دل خاطرات، عكس‌ها و گفت‌وگو‌های عادی سعی كنید در موردش اطلاعاتی را كسب كنید.

برای حفظ رابطه و زندگی مشترک خود، لازم است از بازگو کردن بعضی رازها حتی نزد بهترین دوستان خود داری کنیم. اما این رازها چه هستند؟ برترین ها: برای حفظ رابطه و زندگی مشترک خود، لازم است از بازگو کردن بعضی رازها حتی نزد بهترین دوستان خود داری کنیم. اما این رازها چه هستند؟

1.نارضایتی از رفتار همسر


شاید وقتی همسر شما طبق میلتان رفتار نمی کند و یا رفتار و کردار خود شما را عصبانی می کند، به درددل کردن با دوستان نیاز پیدا کنید. البته کمی غر زدن یا گلایه اشکالی ندارد، ولی مراقب باشید ذهنیت دوستانتان را نسبت به همسرتان خراب نکنید چراکه این کار تاثیری ماندگار بر ذهن آنها خواهد داشت. مسلما پس از مدتی شما و شوهرتان همه چیز را فراموش می کنید ولی دوستانتان حرف های شما را راجع به او فراموش نخواهند کرد.

2. میزان در آمد شما یا همسرتان


خوشبختانه یا متاسفانه اکثر زوج ها با زوج های دیگر  در رقابت هستند . خانه چه کسی بزرگتر است؟ اتومبیل چه کسی بهتر است؟ اگر میزان درآمد خود یا همسرتان را به دوستان بگویید، ممکن است با قضاوت نادرست آنها روبرو شوید. ممکن است شما را ثروتمندتر از آنچه که هستید ببینند و فکر کنند در زندگی مشکلی ندارید. همین طور ممکن است تنها به این دلیل که درآمد بیشتری دارند خود را بالاتر از شما ببینند و با شما مثل یک زیر دست رفتار کنند (هرچند دوستان واقعی هرگز عمدا چنین رفتاری نشان نمی دهند). با حفظ چنین اسراری تعادل را در دوستی خود برقرار خواهید کرد. 

3. نظر همسرتان نسبت به دوستان شما

اجازه ندهید ازدواج در دوستی هایتان خللی ایجاد کند. اگر همسرتان از یکی از دوستان شما خوشش نمی آید به او یا حتی سایر دوستان نگویید. به خصوص اگر این دوست مرتکب اشتباه یا رفتار بدی نشده باشد. 

همین طور اگر یک دوست از همسر شما بدگویی کرده یا از او خوشش نمی آید، به همسرتان نگویید.

4. میزان بدهی های شما و همسرتان


تقریبا همه زوج های جوان مقداری بدهی یا وام دارند، اما زیاد یا کم بودن این بدهی ها گواه ثبات مالی یک زوج است. اگر به دوستانتان بگویید که شما و همسران در سال های گذشته وام ها و بدهی های کمی داشته اید ممکن است حسادت کنند، یا احساس کنند که به آنها فخر می فروشید. همین طور اگر به آنها بگویید که بدهی های زیادی دارید، ممکن است نسبت به شما احساس ترحم کنند ( و البته اگر دوستان خوبی نباشند احساس رضایت). به دوستان فرصتی برای قضاوت کردن راجع به زندگی مشترکتان ندهید.

5. مشکلاتی که با خانواده همسرتان دارید.


بسیاری از زنان و مردان به خصوص در اوایل ازدواج به دلیل عدم شناخت کافی دچار اختلافاتی هرچند جزئی با خانواده همسرشان می شوند. بازگو کردن این اختلافات نزد دوستان اولا ذهنیت آنها را نسبت به خانواده همسر شما تحت تاثیر قرار خواهد داد،  ثانیا ممکن است در مواردی حرف هایی که از سر ناراحتی زده اید به گوش خانواده همسرتان برسد و بعد... عواقب چنین چیزی اصلا قابل پیش بینی نیست!