پدرم!
روزهای پر هیاهو شور و شر یادش بخیر***شیطنت ها اخم وتنبیه یادش بخیر
کوچه هایی را که با پای نحیف کودکی***می دویدم از پیش بی پا وسر یادش بخیر
شب که می شد با دلی پر درد راهی می شدیم***تا دو دست تاول آجین پدر یادش بخیر
در عبور از کوره راه اضطراب و انتخاب***پندمان میداد بی قصد ونظر یادش بخیر
چون که بی پروا غزل می گفت از دوری سفر***هول می کردیم از اسم سفر یادش بخیر
تا که همپایش گذر کردیم از فصل خیال***حیف پاورچین گذشت از این گذر یادش بخیر