گرچه میدانم به نیش طعنه سنگم می زنید

باز می گویم خدا هم مبتلای زینب (س) است

سوگند بر شکوه دل مرتضایی‌اش

بر جلوه‌های حیدری‌اش مجتبایی‌اش

سوگند بر تقدس کرب و بلایی‌اش

بر ریشه‌های چادر سبز خدایی‌اش

سوگند بر نماز شب کبریایی‌اش

تا روز حشر کعبه ایثار زینب است

آسمان عشق را یک کوکب است

عشق اگر عشق است عشق زینب است

صبح ازل طلیعه ایّام زینب است

پاینده تا به شام ابد نام زینب است

در راه دین لباس شهامت چو دوختند

زیبنده آن لباس بر اندام زینب است

سرشارترین شعر خدایی؛ زینب

اسطورۀ طاقت و حیایی؛ زینب

تو زینت نقطه‌های بسم‌الله‌ وُ

تفسیر فصیح کربلایی؛ زینب

سر قافله شام بلایى زینب

تو شیر زن کرب و بلایى زینب

نون و قلم‌نبی ست و ما یسترون حسین

طاق فلک علی است به عالم ستون حسین

خلقت تمام حضرت زهراست خون حسین

هستی تمام ظاهر و مافی البطون حسین

با یک قیامت‌ست هم الغالبون حسین

(در این قیام نقطه پرگار زینب است )

در عصر به خون نشسته ی عاشورا

سرچشمه اى از صبر خدایى زینب

ای کاش فراغتی فراهم می شد

از وسعت دردهای تو کم می شد

این بار مصیبتی که بر شانه توست

ایوب اگر داشت قدش خم می شد

سردار سرسپرده جولان عشق کیست

تنها امیر فاتح میدان عشق کیست

عشق است حسین و گوش بفرمان عشق کیست

روح دمیده بر تن بی‌جان عشق کیست

(اذن دخول در حرم یار زینب است )

منصوره نرفته سر دار زینب است

اگر مقیاس کربلا نبود و اگر زینب(س) نبود چه بسیار مردان و زنانی که در نیمه‌ی راه باز می‌ماندند.

- صبر زینب یک شورش بر اساس حیاتی معقول است که همواره در بحرانی‌ترین شرایط، بهترین جهت را برای تاریخ و زمانه ساخته و پرداخته کرده و عالمی را درس داده است.

- بانویی که وقتی بر عمرسعد خطابه میخواند, مصیبت را بزرگتر از فهم و عقل او میشمرد.

- زمانی که فقط خود اوست و خدا و کشتهی غرقه به خونش، دستان خود را به زیر آن پاره پاره تن میبرد و تمام وجودش غرق در محبت و معرفت به خداوند التماس میکند: «ربنا تقبل منا هذا القربان»

- این ایمان و باور است که زینب را به چنان صبوری فرامیخواند و صبوری او عین علم اوست.

دانشمند بزرگ شیخ محمد باقر قاینى، صاحب کتاب کبریت الاحمر در کتاب کشکول خود به نام سفینة القماش مى نویسد: در عصرى که در نجف اشرف به تحصیل علوم حوزوى اشتغال داشتم در آنجا سیدى زاهد و پرهیز کار بود که سواد نداشت، روزى در حرم حضرت على (ع ) به زیارت آن حضرت مشغول بود، دید یکى از زائران ترک زبان، گوشه‌اى از حرم نشست و مشغول تلاوت قرآن شد، این سید جلیل احساساتى شد و به خود گفت :

آیا سزاوار است که ترک و دیلم قرآن، کتاب جدت را بخوانند و تو بى‌سواد باشى و از خواندن آیات قرآن محروم بمانى؟!

او از روى غیرت و همت قسمتى از اوقاتش را در سقایى (آبرسانى) صرف کرد تا مخارج زندگى‌اش را تأمین کند، و قسمت دیگر را به تحصیل علوم پرداخت و کم کم ترقى کرد تا به حدى که در درس خارج آیت الله العظمى میرزا محمد حسن شیرازى (میرزاى بزرگ، متوفى1312 ه ق) شرکت مى‌کرد و به درجه‌اى رسید که احتمال مى دادند به حد اجتهاد رسیده است. این سید جلیل و پارسا براى من چنین نقل کرد:

از آن روزى که عمه‌ام زینب وفات کرده، تا کنون، هر سال در روز وفات او، فرشتگان در آسمانها مجلس عزا به پا مى‌کنند و آن چنان مى‌گریند که من باید بروم و آنها را ساکت کنم،

در عالم خواب امام زمان حضرت ولى عصر (عج) را دیدم، بسیار غمگین و آشفته حال بود، به محضرش رفتم و سلام کردم، سپس عرض کردم:

چرا این گونه ناراحت و گریان هستى؟

فرمود: امروز روز وفات عمه‌ام حضرت زینب است. از آن روزى که عمه‌ام زینب وفات کرده، تا کنون، هر سال در روز وفات او، فرشتگان در آسمانها مجلس عزا به پا مى‌کنند و آن چنان مى‌گریند که من باید بروم و آنها را ساکت کنم، آنها خطبه حضرت زینب را که در بازار کوفه خواند، مى‌خوانند و مى‌گریند، من هم اکنون از آن مجلس فرشتگان مراجعت نموده‌ام.

و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستید و به پدر و مادر [خود] احسان كنید اگر یكى از آن دو یا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسیدند به آنها [حتى] اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شایسته بگوى

۶- سوره: ۲ , آیه: ۸۳

مرا در تن بود تا جان علی گویم علی جویم
بجنبد تا رگم در جان علی گویم علی جویم

ز پیدا و ز پنهانم همین یك حرف را دانم
كه در پیدا و در پنهان علی گویم علی جویم

اگر اهل خراباتم وگر شیخ مناجاتم
به هر آئین ، به هر دستان علی گویم علی جویم

علی دین است و ایمانم ،علی درد است و درمانم
چه با درد و چه با درمان علی گویم علی جویم

علی حلال مشكل ها ،علی آرامش دلها
كند تا مشكلم آسان علی گویم علی جویم

اگر در خانقه افتم وگر در میكده خفتم
به هر معموره و ویران علی گویم علی جویم

ز مهر او سرشت من ، جمال او بهشت من
هم اندر روضه ی رضوان علی گویم علی جویم

علی باب الله عرفان ،علی سرالله سبحان
به نور دانش و عرفان علی گویم علی جویم

اگر درویش و مسكینم وگر دیندار و بی دینم
چه با كفر و چه با ایمان علی گویم علی جویم

اگر تسبیح می گویم وگر زنار می جویم
به هر اسم و به هر عنوان علی گویم علی جویم

ز سوره سوره ی قرآن ، ز یاسین و ز الرحمان
به هر آیه ز هر تبیان علی گویم علی جویم

اگر از وصل خوشحالم وگر از هجر نالانم
چه با وصل و چه با هجران علی گویم علی جویم

به محشر چون برآرم سر ، به نزد خالق اكبر
به گاه پرسش و میزان علی گویم علی جویم

الفخر بالهمم العالیه لا بالرممم البالیه یعنی سربلندی و افتخار به همت و فكر بلند است نه به استخوان پوسیده گذشتگان .

اکنون که این باران رحمت حق جاری است باید فکری کرد، باید گام برداشت و خود را در معرض این قطرات زلال قرار داد و از نسیم حیات بخش این روزها و ایام بهره برد

روزهای گرم فصل تابستان را در حالی آغاز می كنیم كه این ایام با بهار عبادت و بندگی تلاقی كرده است و این خود به گرمای تلاش و مراقبت بر نفس می افزاید . آری در آستانه ماه رجب واقع شدیم، ماهی که می تواند مقدمه بهره برداری از ماه های پربركت شعبان و رمضان باشد .

ماه رجب اولین ماه از سه ماه خاص و ارزشمند برای مسلمانان است . این سه ماه در شریعت اسلام از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند و هر یک به ترتیب با نامهای خداوند، پیامبر و بندگان شهرت یافته اند .

گرچه همه زمانها مخلوق خالق هستی هستند و درست است که همه ماههاى سال، پرتوى از قدرت جهان آفرین هستند اما برخى از آنها از شرافت و ¬ ویژگى خاصى برخوردارند. و در همین راستا، سه ماه رجب، شعبان و رمضان، داراى امتیاز و برجستگى ویژه اى هستند، به طوری که حتی در عصر جاهلیت نیز مردم ماه رجب را گرامى مى داشتند .

ماه رجب ماه آرایش و پیرایش است. ماه آراستن دل به زینت های الهی و پیراستن دل از ناپاکی های انسانی و آنگاه دیدن نادیدنی ها و شنیدن ناشنیدنی ها. ماه رجب، ماه صفا دادن به دل و طراوت بخشیدن به جان است. ماه توسل، ماه خشوع، ماه ذكر، ماه توبه، ماه خودسازى و پرداختن به زنگارهاى دل و زدودن سیاهى‏ها و تلخى‏ها از جان است. دعاى ماه رجب، اعتكاف ماه رجب، نماز ماه رجب، همه و همه وسیله‏ای است براى این‏كه ما بتوانیم دل و جان خود را صفا و طراوت بخشیم و سیاهى‏ها، تاریكى‏ها و گرفتارى‏ها را از خود دور كنیم .

به نقل از متون معتبر، پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله وسلم) با دیدن هلال ماه مبارک رجب، دست به دعا بر می داشت و پس از حمد و ثنای الهی، سی بار تکبیر و لااله الا اللّه می گفت و می فرمود: «ماه رجب، ماه استغفار برای امت من است. در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خداوند آمرزنده مهربان است». همچنین ایشان در فضیلت این ماه فرموده‌اند: «رجب، «شهرالله الأصم» است» و بدان سبب آن را «اصم» نامیدند که هیچ ماهى به پایه عظمت آن نمى رسد .

گرچه تمام ماه رجب، نزد خداوند و اولیاء الهی عزیز و ارجمند است اما برخى از اوقات آن، فضیلت ویژه اى دارد. هرچند اگر هیچ حادثه اى در ماه رجب رخ نمى داد، باز هم رجب ارزش خاص و ویژگى استثنائى خود را داشت، اما حوادثى در آن به وقوع پیوسته است که موجب شرافت و کرامت مضاعف این ماه شده است .

طلیعه این ماه با ولادت با سعادت خجسته حجت حق، غواص اقیانوس دانش‏ها، رازگشای بی‏هماورد بینش‏ها و پرتوگستر بی‏همتای ارزش‏ها، هفتمین ستاره عصمت، پنجمین آفتاب امامت، امام محمد باقر علیه السلام آغاز می شود و جویندگان علم و عاشقان مكتب حقیقت را نویدی تازه می دهد .

اولین شب جمعه این ماه پربركت نیز كه به «لیله الرغائب» معروف است داراى امتیازى بزرگ می‌باشد. پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) مى فرماید: از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید، فرشتگان آن را «لیلة الرغائب» مى نامند. چرا که وقتى یک سوم از شب گذشت، هیچ فرشته اى نیست مگر اینکه در کنار کعبه مشرفه آید آنگاه خداوند نظر مرحمت به آنان کند و فرماید: فرشتگانم! هر چه خواهید از من بخواهید. فرشتگان گویند: بارالها حاجت و خواسته ما آن است که روزه داران ماه رجب را بیامرزى، خداوند متعال فرماید: آمرزیدم. به همین دلیل روزه گرفتن در این ماه بسیار سفارش شده و در احادیث معتبره آمده است كه هر كس در یكى از ماه‌هاى حرام، سه روز(پنجشنبه، جمعه و شنبه) را روزه بدارد حق تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت می نویسد .

شهادت امام هادى(علیه السلام) درسوم رجب، ولادت حضرت امام جواد(علیه السلام) در دهم رجب، ولادت مبارک امام على(علیه السلام) در خانه کعبه در سیزدهم ماه رجب و شهادت حضرت امام کاظم(علیه السلام) در بیست و پنجم رجب از دیگر مناسبات این ماه عظیم الشان است .

یكی دیگر از مهمترین مناسبت های این ماه عزیز، ایام البیض یا ایام اعتكاف است كه در روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه رجب واقع شده و در این ایام عاشقان مكتب خودسازی،با اعتكاف، نگاهی یكباره، میثاقی دوباره و عهدی صدباره به عمق ناپیدای عشق دارند و در حقیقت حجی كوچك در دل و عمره ای بزرگ در نفس انجام می دهند .

بیست و هفتم این ماه، نیزعید مبارکى است چرا که آخرین پیامبر برگزیده الهى حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) در این روز با پیام توحید، وحدت و همدلی از جانب خداى متعال مأمور هدایت مردم و ابلاغ هدایت و رسالت الهى گردید .

هر چند در متون معتبر حدیثی، برای هر كدام از مناسبت های ماه پربركت رجب اعمال خاصی ذكر شده اما دعاكردن و طلب استغفار، قرائت قرآن، روزه داری، تصدق و انفاق و نیكی به برادران دینی از جمله اموری است كه بسیار در این ماه سفارش شده است .

لذا اکنون که این باران رحمت حق جاری است باید فکری کرد، باید گام برداشت و خود را در معرض این قطرات زلال قرار داد و از نسیم حیات بخش این روزها و ایام بهره برد .

نویسنده: عبدالله دولت آبادی