خدایا!
ای خدای عالم الخفيات!
ای پناه اشک های پنهان!
خوشا به حال آنان که اشک را نه بر گونه های خويش که بر دامان دستهای تو می بارند. خوشا به حال آنان که در گريه های شبانه سر بر شانه تو دارند.
ما را آغوش اجابتی اين چنين عنايت کن.
خدايا!
از يادمان مبر که اصل زندگی آن سوی اين ديوار است تا برای اين نصفه روز عمر جاودانه مان را تباه نکنيم.
زندگی تکرار جان فرسودن است رنج ها تاوان انسان بودن است
آزمون زندگی دشت غم است شادی اش اندوه، عشقش ماتم است