تبیان، دستیار زندگی

برگ در انتهای زوال می افتد و میوه در انتهای کمال. بنگر که چگونه می افتی، چون برگ زرد یا سیب سرخ؟

زمانی روستایی فقیری بود كه از مال دنیا دو چیز داشت، پسری 16 ساله و اسبی خاكستری و زیبا. مرد روستایی این دو را بیش از هر چیز در دنیا دوست داشت. روزی اسبش ناپدید شد. مرد روستایی دچار غم و ناراحتی بسیاری شد. هیچ كس نمی توانست او را تسلی دهد تا اینكه سه روز بعد اسبش مراجعه كرد، همراه با یك اسب نر سیاه و زیبای عربی. مرد كه از دیدن اسب بیش از اندازه خوشحال شده بود او را بغل گرفت و زین كرد.
پسرش با شوق از او خواست كه سوار اسب وحشی شود و چون پدر نمی خواست كه به پسرش جواب نه بدهد، با درخواست او موافقت كرد. یك ساعت بعد به او خبر رسید كه پسرش از اسب به زیر افتاده و به شدت مجروح شده است. پسر را با حالتی زار درحالی كه دو جای پایش شكسته بود، خونین به خانه آوردند. با مشاهده پسر، شادی پدر دوباره به غم تبدیل شد.
او در مقابل كلبه نشست و به گریه و زاری پرداخت. در همین زمان گروهی از سربازان پادشاه از آن جا عبور می كردند. جنگ نزدیك بود و ارتشیان آمده بودند تا سربازانی را از دهكده جمع كنند. آن ها با بی رحمی هر كه را به سن 15 سالگی رسیده بود می گرفتند. وقتی به در خانه مرد روستایی رسیدند و پسرش را مجروح دیدند از بردنش منصرف شدند. اشك های پدر دوباره به شادی تبدیل شد و از صمیم قلب از خدا تشكر كرد.
برگرفته از كتاب زندگی بی قید وشرط نوشته دیپاك چوپرا، ترجمه توراندخت تمدن

گویند بهشت هور و عین خواهد بود .

انجا می شیر و انگوین خواهد بود .

گر ما می و معشوق گزیدیم چه باک .

چون عاقبت کار چنین خواهد بود . . . !

عشق یعنی پاکی و صدق و صفا

خود شناسی حق شناسی از وفا

عشق یعنی دور بودن از خطا

بنده بودن خلوت دل با خدا

عشق یعنی نفس را گردن زدن

پاک و طاهر گشتن روح و بدن

عشق یعنی صیقل زنگار دل

دیدن اسرار غیب در جام دل .....!

به من می گفت آنقدر دوستت دارم که اگر بگویی بمیر می میرم ..... باورم نمی شد ..... فقط یک امتحان ساده بود به او گقتم بمیر ....! سال هاست در تنهایی به سر می برم ......کاش امتحانش نمی کردم!

فرشته از سنگ پرسید :چرا از خدا نمیخوای که تورو انسان کنه ؟

سنگ گفت :هنوز اونقدر سخت نشدم که انسان بشم !!!!!

 

دنیا به مثال کوزه ای زرین است این آب کمی تلخ کمی شیرین است
از دوست جدا شدن چه سخت است این بازی تلخ سرنوشت است
مرغ شب خوابید و من از گریه بیدارم هنوز گر چه رفتی از برم مشتاق دیدارم هنوز
شمع سوزان توام این کونه خاموشم نکن از کنارت میروم اما فراموشم نکن

سنگ قبرم را نمی سازد کسی

مانده ام در کوچه های بی کسی

بهترین دوستم مرا از یاد برد

سوختم خاکسترم را باد برد . .

دربيابان بي وفايان باوفاي من تويي گرنترسم از خدا گويم خداي من تويي