تبیان، دستیار زندگی

برای تقویت اتحاد ملی باید هفت قدم را پیمود:

1. خوش فهمی: شرط اول قدم آن است که اهمیت حفظ وحدت را همگان درک کنند. خواستن توانستن است. از کتاب های درسی تا صدا و سیما و رسانه های گوناگون وظیفه ای شرعی و میهنی دارند که اهمیت اتحاد ملی را به زبان های مختلف و روش های متنوع برای مردم را بیان کنند.

2. خوش بینی: بدبینی بسان عینکی است که در اندیشه آدمی اثر منفی برجا می گذارد و حتی محاسن طرف مقابل را نیز زشت جلوه می دهد. در این باره، مقام معظم رهبری تأکید دارند همه گروهها و تشکلات و جناحهای گوناگون (داخلی نظام) به هم خوشبین باشند:معنای وفاق این نیست که گروها و تشکلات و جناحهای گوناگون اعلام انحلال کنند، نه، هیچ لزومی ندارد. معنای وفاق این است که نسبت به هم خوشبین باشند، رحماء بینهم ،باشند، همدیگر را تحمل کنند، در جهت ترسیم هدفهای والا و عالی و برای رسیدن به آنها به یکدیگر کمک کنند و از ایجاد تشنج، بد اخلاقی، درگیری، اهانت و متهم کردن بپرهیزند. امروز به نظر من وظیفه ما این است.

3. خوش فکری: تدابیر صحیح و به موقع برای حل مشکلات جامعه و پیشگیری از بروز وقایعی که می تواند به تنش های اجتماعی بینجامد، از جمله اندیشه هایی است که به اتحاد ملی کمک می کند.

4. خوش خلقی: اخلاق نرم و خوب از جمله مواردی است که به تقویت اتحاد ملی کمک می کند. در قرآن مجید خطاب به پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم آمده است:

فَبِمَا رَحمَةٍ مِنَ اللهِ لِنتَ لَهُم وَ لَو کِنتَ وَ لَو کِنتَ فَظلا غَلِیظَ القَلبِ لَانفَضّوا مِم حَولِکَ ... .

پس به [برکت] رحمت الهی، با آنان نرمخو [و پر مهر] شدی، و اگر تندخو و سختدل بودی قطعا از پیرامون تو پراکنده می شدند ... .

5. خوش زبانی: شیوه سخن گفتن اهمیت فراوان دارد. بسیاری از منازعات اجتماعی ناشی از بد زبانی است. به تعبیر سعدی:

تا مرد سخن نگفته باشد عیب هنر نهفته باشد.

پرهیز از سخنان نیش دار و تحقیر و تمسخر اقوام مختلف به اتحاد ملی کمک می کند. چنین کاری

وظیفه الهی ماست زیرا این سخن خدای بزرگ ات که:

یا ایهَا الَّذینَ اَمَنُوا لَا یَسخَر قَومَ مِن قَومِ عَسَی أن یکُونُوا خَیرأ مِنهُم ...

ای کسانی که ایمان آورده اید ، نباید قومی قوم دیگر را ریشخند کند، شاید آنها از اینها بهتر باشند، ...

6. خوش سلیقگی: درست است مدیران نظام هر تصمیمی بگیرند عده ای خواهند رنجید اما از طریق مشورت با نخبگان جامعه می توان چنان سلیقه ای به کاربرد که عده کم تری برنجند. از سوی دیگر، در بیان اختلافات خود با خودی ها، باید سلیقه نشان داد و چنان انتقاد نکرد که قلب مردم بلرزد و دشمن شاد شود. انتقاد را می توان خصوصی به فرد مقابل انتقال داد. در بیان انتقاد نباید بزرگ نمایی کرد.

رفتار آینه وار برای حفظ اتحاد ملی یک ضرورت زیباست.

7. خوش رفتاری: در رفتارها باید مراقب جانب عدالت بود و از تبعیض بی دلیل پرهیز کرد. تبعیض و بد رفتاری می تواند منشأ پاره ای فساد ها و فتنه ها باشد. امیر المومنین علی ابن ابی طالب علیه السلام زمانی که مالک اشتر را به فرمانداری مصر منصوب فرمود خطاب به او نوشت:

و آس بینهم فی اللحظه و النظره

و بین آنان مساوات را برقرار کن [حتی] در نگاه کردن عادی و نگاه با گوشه های چشم

بعد دیگر خوش رفتاری این است که گاهی باید کوتاه آمد. بدون تنازل ممکن نیست وحدت ایجاد شود. به تعبیر مردم عادی، گاهی باید نیم من شد تا غائله بخوابد و دعوایی ایجاد نشود. در این باره ، مقام معظم رهبری می فرماید:

اتحاد و نزدیک شدن به هم، تنازل لازم دارد. نمی شود که ما همان جای خودمان بایستیم، دیگری هم همان جای خودش بایستد، و بعد بگوییم که به یکدیگر نزدیک بشویم. نزدیکی به این است که یک قدم شما بردارید، یک قدم هم او بردارد.