تبیان، دستیار زندگی

با عزیزان نیامیزد دل دیوانه ام

در میان آشنایانم ولی بیگانه ام

از سبک روحی گران ایم یه طبع روزگار

در سرای اهل ماتم خنده مستانه ام

نیست در این خکدانم آبروی شبنمی

گر چه بحر مردمی را گوهر یکدانه ام

از چو من آزاده ای الفت بریدن سهل نیست

می رود با چشم گریان سیل از ویرانه ام

آفتاب آهسته بگذارد درین غمخانه پای

تا مبادا چون حباب از هم بریزد خانه ام

بار خاطر نیستم روشندلان را چون غبار

بر بساط سبزه و گل سایه پروانه ام

گرمی دلها بود از ناله جانسوز من

خنده گلها بود از گریه مستانه ام

هم عنانم با صبا سرگشته ام سرگشته ام

همزبانم با پری دیوانه ام دیوانه ام

مشت خکی چیست تا راه مرا بند رهی ؟

گرد از گردون بر آرد همت مردانه ام

رفـت و همـــه خاطــره شم به خاطرت برداشت و برد
                                     
بهش بگیــن نشـســت به پــات بهـش بگین نیومدی
                                                 

بـگیـن هنـــوز دوستــت داره با ایـنــكه قیــدش و زدی

                            

نشــونیه قبـــر مــن و بهــش نــدین خـــوب می دونم
                                 

میـــاد جـــای همیشــگی ســر قـــرار تــو رودخــــونــه

                            

بــــرو آتیـــش به قــلب مـن نــزن بــذار نگــاهــت از یـادم بـــره
                                 

آخ بذار واسه همیشه قلب من چال بشه و من و كلی خاطره

               

مـــــی خـــــوام رو ســنــــگ قـــبــــــرم ایــــــن بـــــاشـــــه :
                    

طــــلـــــــــــوعــــی كـــه خیــــــلــــی غـــــم انــگیـــــز بــــود

قشنگ ترین خاطره ی عمرم غروبی كه خیلی دل انگیز شد
                                                         

رو ســـــنـــــــگ قـــــــــــــــبــرم بـــنـــــویــــــس : 
                                                        

روزی اومد به امید آخر ولی حالا بدرقه ی راهش
                                                      

  داغــــــــی كــــه مـــــــونــــــدش رو دل مـــن

""گاهی دلم برای خودم تنگ میشود""

ازبس حضور ناب تو پررنگ میشود

دنبال خویش هستم  وپیدا نمی کنم

من بودنم" با تو هماهنگ می شود

شاید ترا برای دلم افریده اند

دل تنگ غیر!! به نیرنگ می شود؟

مرغ دلم که نغمه شیوا بلد نبود

با لحن دلفریبت-شباهنگ میشود

چهچه بزن که مرغ دلم بینوا-شده

خوپوسه* با تو بلبل هفرنگ* می شود

بامن بمان که بی تو نفس گیر می شوم

بی تو دلم برای خودم تنگ می شود!!

 یک باغ نسترن زتو ترسیم می کنم

آری! زتو-وجود من ارژنگ می شود!!

شاه منی زکشورجانم  -مرو- مرو

تیمور وار پای دلم لنگ می شود

یک شهر بی تو درنظرم حبس گشته است

مغلوب عشق تو یله!! درجنگ میشود

زان تابناک آتش پنهان بمن بتاب

شریان من پراز می~ گلرنگ میشود

ازمن مگیر خودرا که گمنام می شوم

بی تو تمام حیثیتم ننگ میشود

"روشن "گلوی شوقت اگر پاره پاره شد

این بخت مخملین تو چون سنگ میشود

ماه من غصه نخور زندگی جز و مد داره

دنیامون یه عالمه ادم خوب وبد داره

ماه من غصه نخور همه که دشمن نمیشن

همه که پر ترک مثل تو ومن نمیشن

ماه من غصه نخور مثل ماها فراونه

خیلی کم پیدا میشه کسی رو حرفش بمونه

ماه من غصه نخور گریه پناه ادماست

تر وتازه موندن گل مال اشک شبنم هاست

ماه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه

اونی که غصه نداشته باشه ادم نمیشه

ماه من غصه نخور خیلی ها تنهان مثل تو

خیلی ها با زخمهای زندگی اشنان مثل تو

ماه من غصه نخور زندگی خوب داره واسه عشق

خدا رو چه دیدی شاید فردامون باشه بهشت...

خیلی ساده پا گذاشتی توی قاب این نگاه 

                                        اومدی زندگی رنگ بزنی رنگ سیاه

خیلی وقته که دیگه قرارمونه یادت میره   

                                       غزلای ناسروده توی سینم می میره

خیلی وقته  که دیگه با خاطره سر می کنم   

                                      گلای شقایق و با کینه پرپر می کنم

دیگه تو خونه دل هیشکی هویدا نمیشه   

                                    آخه عصر آهنه عشق دیگه پیدا نمیشه

خیلی وقته چشمامو دوختی به انتهای راه   

                              من شدم پلنگ قصه هات تو شدی شبیه ماه

خیلی وقته رد پام رو ماسه ها تنها میرن   

                            دیگه مرغ عشقا هم توی قفس زود می میرن

خیلی وقته که پشیمونی خودم خوب می دون  

                                   ولی من تنها دیگه تاآخر خط می مونم

دیگه گل سپیدم هیچ کجا وا نمیشه   

                                    آخه  عصر آهنه عشق دیگه پیدا نمیش