تبیان، دستیار زندگی

[107] م ـ در نایب امورى شرط است:
1 ـ بلوغ، بنا بر احتیاط واجب.
2 ـ عقل.
3 ـ ایمان.(41)
4 ـ وثوق و اطمینان به انجام دادن او، و اما بعد از اجراى عمل نایب، لازم نیست اطمینان به صحت آن، و در صورت شك در صحت، حكم به صحت مى‏شود و استنابه صحیح است هرچند قبل از عمل شك داشته باشد.
5 ـ معرفت نایب به افعال و احكام حج ولو با ارشاد كسى در حال عمل.
6 ـ ذمه نایب، مشغول به حج واجبى در آن سال نباشد.(42)
7 ـ معذور در ترك بعض افعال حج نباشد.
[108] م ـ در منوب‌عنه امورى شرط است:
1 ـ اسلام.
2 ـ در حج واجب شرط است كه منوب‌عنه فوت شده باشد یا اگر زنده است حج بر او مستقر شده و خودش از جهت مرضى كه امید خوب شدن آن نیست یا از جهت پیرى نتواند به حج برود(43) و در حج استحبابى این شرط نیست و در منوب‌عنه بلوغ و عقل شرط نیست و مماثله بین نایب و منوب‌عنه نیز شرط نیست و جایز است كسى كه تا كنون به حج نرفته و مستطیع نیست براى دیگرى نایب شود.
[109] م ـ نایب باید در عمل قصد نیابت نماید و منوب‌عنه را در نیت تعیین كند ولو اجمالاً و شرط نیست اسم او را ذكر كند، گرچه مستحب است.(44)
[110] م ـ ذمّه منوب‌عنه فارغ نمى‏شود مگر به این‏كه نایب، عمل را صحیحاً انجام دهد. بلى اگر نایب بعد از احرام و دخول حرم بمیرد از منوب‌عنه مجزى است و در اجراى این حكم در حج تبرّعى اشكال است بلكه در غیر حَجّةالاسلام خالى از اشكال نیست.(45)
[111] م ـ لباس احرام و پول قربانى در حج نیابى بر اجیر است مگر در صورتى كه شرط شده باشد كه مستأجر بدهد و همچنین اگر اجیر موجبات كفاره را انجام دهد كفاره بر عهده خود او است نه مستأجر.
[112] م ـ نایب در طواف نساء نیز باید قصد منوب‌عنه نماید و احتیاط استحبابى آن است كه به قصد مافى‏الذمّه به‏جا آورد.(46)
[113] م ـ اگر نایب طواف نساء را صحیحاً انجام ندهد زن بر او حلال نمى‏شود و بر منوب‌عنه چیزى نیست.
[114] م ـ استیجار كسى كه وقتش از اتمام حج تمتّع ضیق شده و وظیفه او عدول به اِفراد است براى كسى كه وظیفه او حج تمتّع است صحیح نیست، بلى اگر در سعه وقت او را اجیر كرد و بعد وقت ضیق شد باید عدول كند و بنا بر احتیاط از منوب‌عنه مجزى نیست.(47)
[115] م ـ در حج واجب نیابت یك نفر از چند نفر در یك‏سال جایز نیست و در غیر واجب مانع ندارد.
[116] م ـ كسى كه حج بر او مستقر شده، یعنى سال اول استطاعت حج نرفته، اگر به‏واسطه مرض یا پیرى، قدرت رفتن ندارد یا رفتن براى او حرج و مشقت دارد واجب است نایب بگیرد، در صورتى كه امید خوب شدن و قدرت پیدا كردن نداشته باشد و به احتیاط واجب (48)باید فوراً نایب بگیرد و اگر مستقر نشده باشد بر او، اقوى عدم وجوب است.
[117] م ـ بعد از آن‌كه نایب عمل را به‏جا آورد، حج از معذور ساقط مى‏شود و لازم نیست خودش حج كند اگر چه عذرش برطرف شود و اما اگر قبل از اتمام حج عذر برطرف شد، چه قبل از احرام یا بعد، باید خودش حج برود.
[118] م ـ كسى كه حج بر او واجب باشد چه سال استطاعتش باشد و چه حج بر او مستقر شده باشد، جایز نیست نیابت كند از غیر و اگر نیابت كند باطل است؛ چه عالم به حكم باشد یا نباشد.(49)
[119] م ـ اگر اجیر براى حَجّةالاسلام بعد از احرام بستن و داخل شدن در حرم بمیرد كفایت مى‏كند از حج كسى كه براى او به‏جا آورده است و لازم نیست حج كردن براى او و اگر قبل از احرام یا بعد از آن و قبل از داخل شدن در حرم بمیرد باید دو مرتبه اجیر بگیرند،(50) و همین حكم را دارد كسى كه براى خودش به حج برود.
[120] م ـ اگر كسى را براى حج اجیر كردند و قرار نگذاشتند كه اجرت براى خصوص عمل باشد یا در مقابل عمل و رفت‌وآمدها باشد، پس اگر قبل از داخل شدن در حرم مرد، ظاهراً مستحق اجرت رفتن تا محل موت مى‏باشد و همین‌طور اگر بعد از احرام و دخول حرم بمیرد، بیشتر از آن‌چه ذكر شد و اجرت احرام مستحق نیست، اگر چه حج از میت ساقط مى‏شود،(51) و اگر بعض اعمال را به‏جا آورد و مُرد، مستحق اجرت آن اعمال نیز مى‏باشد، و اگر اعمال را به‏نحوى به‏جا آورده است كه در عرف گفته شود كه عمره و حج را به‏جا آورد، مستحق تمام اجرت است، اگرچه بعض اعمال را كه مضر به صحت حج نیست و محتاج به اعاده نیست نسیاناً ترك كرده باشد.
[121] م ـ كسى كه به عنوان نیابت رفت به مكّه و خودش حج واجب به‏جا نیاورد، احتیاط آن است كه بعد از عمل نیابت، براى خودش عمره مفرده به‏جا آورد و این احتیاط واجب نیست لیكن خیلى مطلوب است.
[122] م ـ كسى كه اجیر شده براى حج تمتّع، مى‏تواند اجیر دیگرى شود براى طواف یا ذبح یا سعى یا عمره مفرده بعد از عمل حج، چنانچه مى‏تواند براى خودش طواف و عمره مفرده به‏جا آورد.
[123] م ـ كسى كه عذر داشته باشد از بعض اعمال حج، نمى‏شود او را اجیر كرد براى حج، و اگر شخص معذور از بعض اعمال، تبرّعاً از غیر، حج بكند اكتفا كردن به آن اشكال دارد.(52)
41. بنا بر احتیاط واجب. (مناسک حج، ص28، شرائط نایب،‌ 3)
42. اما اگر نایب از واجب بودن حج بر خود بى‌خبر باشد بعید نیست که حج نیابى او صحیح باشد. (مناسک حج، ص28، شرائط نایب،‌ 5)
43. یا براى او حرج و مشقت داشته باشد و امیدى به رفع مشقّت حتى در سال‌هاى بعد نداشته باشد.(مناسک حج،‌ م40)
44. متعرّض استحباب نشده‌اند. (مناسک حج، م52)
45. و تفاوتى ندارد که نیابت او مجانى بوده یا با اجرت، و براى حَجة‌الاسلام بوده یا حج واجبى دیگر.(مناسک حج، م62)
46. متعرّض این احتیاط نشده‌اند. (مناسک حج، م66)
47. كفایت از حج تمتّع مى‏كند و مستحق اجرت هم هست. (مناسک حج، م53)
48. باید فوراً به انجام آن مبادرت شود. (مناسک حج، م44)
49. اما اگر نایب از واجب بودن حج بر خود بى‌خبر باشد بعید نیست که حج نیابى او صحیح باشد. (مناسک حج، ص28، شرائط نایب، 5)
50. اگر بعد از احرام و قبل از دخول در حرم بمیرد بنا بر احتیاط واجب مجزى نیست. (مناسک حج، م62)
51. هرگاه نایب پس از احرام و ورود به حرم بمیرد، اگر نایب گرفتن براى برئ شدن ذمّه‌ى منوب‌عنه باشد، كما اینكه ظاهر حال اطلاق قرارداد اجاره چنین است اجیر مستحق تمام اجرت خواهد بود كه باید آنرا به ورثه‌اش بپردازند. (مناسک حج، م54)
52. كسى كه از انجام برخى از اعمال حج معذور است، نمى‌تواند براى نیابت حج اجیر شود. معذور كسى است كه نتواند اعمال اختیارى حج مانند تلبیه و نماز طواف به نحو صحیح، و راه رفتن با پاى خود در طواف و سعى، و رَمْى جمرات به دست خودش، و وقوف در عرفات و مشعر در وقت مقرر، و رَمْى جمرات و بیتوته در منى را انجام دهد به‌طورى كه منجر به نقص بعضى از اعمال حج شود. و اگر منجر به نقص بعضى از اعمال حج نشود و فقط در ارتكاب بعضى از محرمات احرام معذور باشد، نیابت او صحیح است.
ـ در عدم كفایت حج نایبى كه معذور است، فرقى نیست بین اینكه نایب اجیر باشد و یا نیابت مجّانى و تبرّعى انجام شود. و نیز فرقى نیست بین اینكه نایب جاهل به عذر باشد یا نایب‌گیرنده جاهل به آن باشد، و همچنین فرقى نیست بین اینكه نایب یا نایب‌گیرنده جاهل باشد به این كه آن عذر از عذرهایى است كه نیابت با آن صحیح نیست، مانند آن که نایب جاهل باشد كه نمى تواند به وقوف اضطرارى در مشعرالحرام اكتفا كند. (مناسک حج، م57 و60)

2-پاکیزه شدن اعمال

رسول اکرم (ص):صلوات فرستادن شما بر من موجب پاکیزه شدن اعمال شما می شود.

3-باز شدن در عافیت

رسول اکرم (ص):هرکس یک صلوات بفرستد خداوند متعال در عافیت را بر روی او می گشاید.

4-طیب مجلس

رسول اکرم (ص):هر جمعی که در مجلسی بنشیند و متفرق شوند و بر من صلوات نفرستند بویی از آن مجلس بر میخیزد که از هر بویی ناخوش تر باشد.

5-ثواب هفتادو دو شهید

رسول اکرم (ص):هرکس بر محمد و آل او صلوات بفرستد خداوند به او ثواب هفتاد و دو شهید عنایت می فرماید و از گناهان بیرون می آید مانند روزی که از مادر متولد شده باشد.

6- نوری در قبر و صراط و قیامت

رسول اکرم (ص):هرکس بر من صلوات بفرستد خداوند متعال در روز قیامت به بالای سر و طرف راست و طرف چپ و بالا و پایین و به همه اعضا و جوارح او نور میدهد.

7- سنگینی میزان حسنات

امام صادق (ع)سنگین ترین چیزی که در روز قیامت در ترازوی اعمال بنده گذاشته می شود صلوات بر محمد و آل محمد است.

8-ایمنی از تلخی مرگ

رسول اکرم (ص): هرکس بر من بسیار صلوات بفرستد از تلخی مرگ ایمن خواهد بود.

1-اصول کافی ج4 ص 250

2-امالی طوسی ج 1 ص219

3-جامع الاخبار فصل 28 ص 67

4-شرح صلوات ص 105

5-آثار و برکات صلوات ص 58

6-بحارالنوار ج91 ص64

7-وسایل الشیعه ج7 ص 197

8-شرح فضایل صلوات ص 114..منبع فرشته مرگ التماس دعا دارم یا علی مولا.....از دعای خیرتان فراموشم نکنید

امام صادق (ع) فرموده : میان دنیا و آخرت ٬ هزار عقبه است که آسانترین آنها مرگ است . همچنین امام صادق (ع) به ابو بصیر فرموده : به یاد آور آن وقتی را که تنها در قبر باشی و چشمایت از حدقه در بیاید و به صورتت بریزد . و بند بند بدنت از هم جدا شود . و گوشت بدنت را کرمها بخورند. وخیال کن که در آن حال هستی و هیچ زاد و توشه ای هم نداری و از خداوند می خواهی که تو را به دنیا برگرداند و جبران مافات کنی . حال که اینجا هستی تصور کن این خواسته تو را خداوند اجابت کرده و به دنیا برگردانده پس تا وقت باقی است جبران کن و کارهایی که مرضیّ خداوند است انجام بده و از کارهایی که موجب نارضایتی و سحظ خداوند است دست بکش. (کفایة الموحدین ٬ ج ۴ ٬ ص ۲۵۴ به نقل از تفسیر مجمع البیان)

خدایا در تاریکی قبر و حشت قبر و تنهایی بفریادم برس  مرا به کارهای خیر راهنماباش. بین ما وگناهان جدایی بینداز ای خدای مهربان از آتش دوزخ نجاتم بده.. التماس دعا دارم یا علی

مومن
امام جعفر صادق علیه السلام:
کسی که نیکو کاری اش او را شادمان کند و بدی اش وی را بد حال گرداند چنین کسی مومن است

دعایم کن که محتاج دعایت هستم یا علی مولا.

- هرکس با ما دوستی کند با رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم دوستی کرده و هرکه با ما دشمنی کند با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم دشمنی ورزیده است.

- امام حسین علیه السلام جهاد را بر چهار قسم تقسیم کرده، می فرماید: یکی از دو جهاد واجب، جهاد انسان با نفس خود در برابر گناهان است که این از بزرگ ترین جهادها به شمار می آید.

- امام حسین علیه السلام در تبیین حقیقت بزرگواری و بی نیازی می فرمایند: بزرگواری در احسان به خویشاوندان و چشم پوشی از خطاهای آنهاست و بی نیازی آرزوی کم داشتن و خشنود بودن به چیزی است که برای تو کفایت می کند.

- بخشاینده ترین مردم کسی است که در موقع برخورداری از قدرت ببخشاید.

- همانند کسی عمل کن که می داند در مقابل گناهان مؤاخذه خواهد شد و در مقابل کارهای نیکی که انجام می دهد پاداش دریافت خواهد کرد.

- از جمله نشانه های انسان عالم آن است که گفتارهای خود را مورد نقادی قرار می دهد و به شیوه های صحیح اندیشه آشنایی دارد.

- در آنچه ناپسند می شماری ولی تو را به حق و رعایت آن وادار می سازد صبر کن و همین طور در مواردی که هوا و هوس تو را به سویی سوق می دهد، مقاومت کن.

- عقل جز از طریق پیروی از حق کامل نمی شود.

- کسی که دوست دارد عمر طولانی داشته باشد و روزی اش زیاد شود، به صله رحم و ارتباط با خویشاوندان بیشتر بپردازد.

- کسی که بر اثر روی آوردن مشکلات و گرفتاری ها دچار سرگردانی شود، کلید حل مشکلش نرمی و مدارا با مردم است.

- ادب آنست که هر وقت از منزلت بیرون رفتی و به هرکس که برخوردی او را از خودت بهتر بدانی.

- مردی در حضور امام حسین علیه السلام گفت: نیکوکاری در حق نااهل آن را هدر و ضایع می سازد. امام حسین علیه السلام خطاب به آن مرد فرمودند: چنین نیست؛ بلکه احسان همانند باران است که به همه افراد، چه خوب باشند یا بد، سود می رساند.

- اگر خداوند متعال در نتیجه ناسپاسی بنده ای بخواهد به تدریج او را غافل گیر سازد، نعمت فراوان به او می دهد و توفیق سپاسگزاری را از او سلب می کند.

- بر تو لازم است که خود را از هوای نفس در امان نگه داری؛ چرا که هیچ چیز لذّت بخش تر از سامان یابی و خوب شدن نیست. صبحگاهان به گونه ای آماده مرگ باش که گویی تا شب زنده نخواهی ماند. چه بسیار شب رو تن درستی که میان ما بود و نوحه گرانش پیش از بامداد خبر مرگ او را فریاد زدند. پیش از مرگ شتاب کن و در آن کوش که از گناهان بزرگی که کرده ای توبه کنی. صاحب وقار آن نیست که از اصلاح دوری گزیند بلکه باوقار کسی است که همواره برای رستگاری مهیا باشد.امام حسین(ع)

- هر کس خدا را بپرستد و خق بندگی او را بجای آورد , خداوند به او بیش از آنچه می خواهد می رساند .

- اگر سه چیز نبود , هرگز فرزند آدم سر تسلیم فرو نمی آورد : فقر و نیازمندی , بیماری و مرگ .

- اسقاط تدریجی خدا بر بنده خود , این است که تمام نعمتها را بر او می بخشد و شکر و سپاس را از او می گیرد.

- بخیل کسی است که در سلام کردن بخل ورزد. نیز می فرمایند : به کسی که سلام نداده اجازه صحبت ندهید.

- کسی از نظر مقام و منزلت بزرگوارتر است که به زرق و برق دنیا در دست هر که باشد ارزش قائل نشود.

- هر کس از کار فرو ماند و راه تدبیر بر او بسته شود , کلیدش مداراست.

- بپرهیز از کاری که برای آن ناچار به عذرخواهی شوی . زیرا مومن نه بدی کند و نه پوزش طلبد ولی منافق هر روز بدی می کند و عذر می خواهد .

- از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است . امام حسین(ع)

-کسی که گرفتاری و اندوه مؤمنی را برطرف کند و او را آسوده کند، خداوند گرفتاری و اندوه دنیا و آخرت را از او رفع می کند. امام حسین(ع)

- اگر حوادث سه گانه فقر، مرض ، مرگ نمی بود، بنی آدم در برابر هیچ چیز سر فرود نمی آورد. امام حسین(ع)

- شکر نعمت های گذشته موجب می شود که خدای متعال نعمت های تازه ای به انسان لطف کند. امام حسین(ع)

-به شما سفارش می کنم که تقوا را پیشه خود سازید، زیرا خداوند ضامن شده است که افراد باتقوا را از آنچه که مکروه ایشان است ، به آنچه که خوشایندشان است ، رهنمون شود و "او را از آن جا که فکر نمی کند، روزی دهد". امام حسین(ع)

- به یاد آور بستر مرگ و خوابگاه قبر خویشتن را، یاد آور هنگامی را که در پیشگاه عدالت الهی اعضا و جوارحت به زیانت گواهی خواهند داد، روزی را به یاد آور که قدمها در آن روز می لرزد و دلها در تنگنای سینه فشرده می شود، روزی که عده ای در آن رو سفید گردند و رازها از پرده برون افتد و میزان عدالت الهی برای سنجش نیک و بد به کارافتد. امام حسین(ع

- کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش می رسد و زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود . امام حسین(ع)

- چه دارد آن کس که تو را ندارد؟ و چه ندارد آن که تو را دارد؟ آن کس که به جای تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان کرده است . امام حسین(ع)

- به درستی که من بیهوده ، گردنکش ، ستمگر و ظالم حرکت نکردم ، بلکه برای اصلاح در امت جدم محمد (ص ) حرکت کردم و می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به روش جدم محمد (ص ) و پدرم علی بن ابی طالب (ع ) رفتار کنم . امام حسین(ع)

- خداوندا، تو آگاهی که آنچه انجام دادیم ، نه برای رقابت در کسب جاه و مقام بود و نه برای چیزهای پوچ و بیهوده دنیا، بلکه برای این بود که نشانه های راه دینت را ارائه دهیم و (مفاسد را) در شهرهای تو اصلاح کنیم تا بندگان مظلوم تو در امنیت و آسایش باشند و به احکام تو عمل کنند. امام حسین(ع)

- کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.امام حسین(ع)