تبیان، دستیار زندگی

ـ منظورم اینه که شوخی با نامحرم تفریح و سرگرمی نیست، بلکه سرگردونی و یه جوری خودکشیه. من که یه مرد هستم اینو می­ فهمم؛ این شوخی ها اگر چه اولش برا سرگرمی هست و هیچ نیت دیگری در کار نیست ولی در ادامه این برخوردها منجر به گناه و فساد میشه و ممکنه برای آقایون ایجاد شبهه یا برداشت نادرست کنه، بعضی از مردها هم که نفسشون ضعیفه و به قولی شامل «فی قلوبهم مرضٌ» میشن، اصلاً به دنبال لذت­جویی هستند و از اول به همین قصد با خانما شوخی می­ کنن و بگو و بخند راه میندازن؛ ببخشید که به این صراحت گفتم.

****

عادی شدن شوخی­ در میان کارمندان زن و مرد

امروزه طنزگویی و خنده در میان اغلب همکاران زن و مرد در ادارات و شرکت ها آنچنان رایج شده که زشتی و قبح آن از میان رفته و به آن به عنوان امری عادی نگاه می ­کنند، اصلاً کسی به عواقب آن توجهی ندارد و اگر فردی بخواهد در محیط کار از این مسأله اجتناب کرده و حریم میان محرم و نامحرم را نگه دارد، او را فردی به دور از ارتباطات و اجتماعی و فاقد روابط عمومی و حسن خلق می دانند که نحوه برخورد با دیگران را نمی ­داند.

اگر چه سخن گفتن زن و مرد نامحرم و داشتن روابط کاری امری مجاز است ولی در آن محدودیت ­هایی وجود دارد که یکی از آنها پرهیز از شوخی و خنده ­های بیجا است؛ شوخی با نامحرم به همراه خود عواقب و پیامدهایی دارد که به راحتی نمی­ توان از آن گذشت و اگر کسی به این مسأله توجه داشته باشد همیشه در برخورد با نامحرم حریم نگه می ­دارد.

پیامدهای شوخی با نامحرم در محیط کار

۱ـ از بین رفتن شرم و حیا میان زن و مرد نامحرم و متزلزل شدن عفت و پاکدامنی، این بزرگترین و مهمترین پیامد شوخی با نامحرم است و شاید بتوان گفت عواقب دیگر از این مسأله ناشی می شوند. شوخی و خنده با نامحرم در محیط کار باعث می ­شود که شرم و حیای برخورد و ارتباط با نامحرم از میان برود و زن و مرد به راحتی و بدون هیچ مانعی با یکدیگر ارتباط داشته باشند؛ وکم کم به اصطلاح خودمانی بی پروایی در کلام رواج پیدا کند و کار به صحبت هایی غیر معمول بکشد.

امام علی علیه­ السلام می­ فرماید: علت پاکدامنی حیاست. بنابراین زمانی که میان نامحرمان حیا از میان برود دیگر به راحتی مرتکب هر عملی می شوند و لذا عفت و پاکدامنی محور و ستون اصلی یک محیط کاری است.

۲ـ سست شدن بنیان خانواده، خانم و آقایی که خنده و شوخی ­هایشان را با همکارانشان کرده ­اند، از لحاظ عاطفی تا اندازه ­ای اقناع شده و دیگر در محیط خانه نیازی به ابراز محبت و عاطفه ندارند و همین باعث سردی روابط زن و شوهر می­ شود و از طرف دیگر، مرد و زنی که شاهد بگو و بخند همسرشان با نامحرم هستند دیگر با عشق و مهربانی با آنها زندگی نمی­ کنند، و این رفتار را ناشی از بی علاقگی همسر خود می دانند، چون معتقدند که اینان به زندگیشان خیانت کرده ­اند و اینهاست که بعضاً باعث جدایی و طلاق می­ شود.

به ویژه که دامنه مکالمات و پیامک بازی ها به محیط خانه هم کشیده شود.

۳ـ ایجاد رابطه ­های پنهانی، همین شوخی­ های به ظاهر ساده در محیط کار و رد و بدل کردن حرف­ های طنز و مسخره بعضاً باعث ایجاد دوستی و محبت و به مرور زمان دلبستگی در میان زن و مرد شده و علاوه بر آن کار به قیاس طرف مقابل با همسر و شوهر خود کشیده شده و به مرور همان احساس حقارت و یا شکست ایجاد می شود و ادامه همین دوستی در خارج از محل کار ممکن است تبدیل به رابطه ­ای پنهانی شود که آشکار کردن آن برای هر دو طرف مشکلاتی به همراه داشته باشد، یکی از این مشکلات جدایی زنان یا مردان همکار متأهل از همسرانشان است. بررسی بسیاری از پرونده های موجود در دادگاه خانواده و دفاتر مشاوره خانواده موید همین موضوع است که روابط صمیمی بین زن و مرد همکار که با یک شوخی و بزله گویی کوچک برای تلطیف فضا شروع می شود در دراز مدت باعث آشفتگی خانواده می شود.

۴ـ ناامنی محیط کار برای زنان، در جامعه­ ای که خنده و شوخی ­های مبتذل در محیط کار و در میان همکاران نامحرم امری عادی شده و برخی مردان چنین فضایی را عاملی برای لذت­ جویی ­های آزاد و نامحدود خود انتخاب می­ کنند، دیگر به زن به عنوان یک انسان نگاه نمی­ شود بلکه او ابزاری برای ارضا نیازهای عاطفی و لذت­جویی برخی مردان محسوب می­ شود.

چه باید کرد؟؟؟

اگر چه شوخی در میان همکاران زن و مرد در همه موارد حرام شمرده نمی شود، ولی از آنجا که فکاهی و طنازی در میان نامحرم باعث ایجاد وسوسه ­های شیطانی شده و فساد و فحشا را به دنبال دارد، لذا باید:

۱ـ حتی الامکان محیط و فضای کاری زنان و مردان تفکیک شود.

۲ـ  در صورت ضرورت همکاری کارمندان زن و مرد در یک محیط، از ارتباط کلامی غیرضروری پرهیز شود.

۳ـ  پرهیز از رد و بدل کردن سخنان طنز و شوخی در حین کار.

۴ـ  تکبر حالتی ناپسند است ولی تکبر زن در مقابل نامحرم امری پسندیده است، پس زنان کارمند باید در مقابل مردان نامحرم تکبر داشته باشند.

پیامبر اکرم می­ فرماید: هر کس با نامحرم شوخی کند، خداوند در مقابل هر کلمه­ ای که در دنیا با او سخن گفته، هزار سال او را در جهنم زندانی خواهد کرد.

(ثواب الاعمال ص ۲۸۳)

1-بی حجابی خانم ها چه ضرری برای دیگران دارد؟

پاسخ این سؤال را با سخن یکی از بزرگان آغاز می کنم که می گوید:

اسلام می خواهد انواع التذاذهای جنسی، چه بصری و لمسی و چه نوع دیگر، به محیط خانوادگی و درکادر ازدواج قانونی اختصاص یابد. اجتماع منحصراً برای کار و فعالیت باشد. برخلاف سیستم غربی عصر حاضر که کار و فعالیت را با لذت جویی های جنسی به هم می آمیزد. اسلام می خواهد این دو محیط را کاملاً از یکدیگر تفکیک کند.

به نظر تو اگر محیط کار، درس، تحقیق، آزمایش و تولید کالاهای مختلف محیطی خالی از زمینه های وسوسه ی شیطان و دور از نگاه های آلوده و سخن های غرض آلود باشد میزان موفقیت بیشتر است، یا هنگامی که توجه هرکسی در این محیط ها به جنس مخالف باشد؟

-بی حجابی خانم ها چه ضرری برای دیگران دارد؟




پاسخ این سؤال را با سخن یکی از بزرگان آغاز می کنم که می گوید:

اسلام می خواهد انواع التذاذهای جنسی، چه بصری و لمسی و چه نوع دیگر، به محیط خانوادگی و درکادر ازدواج قانونی اختصاص یابد. اجتماع منحصراً برای کار و فعالیت باشد. برخلاف سیستم غربی عصر حاضر که کار و فعالیت را با لذت جویی های جنسی به هم می آمیزد. اسلام می خواهد این دو محیط را کاملاً از یکدیگر تفکیک کند.
به نظر تو اگر محیط کار، درس، تحقیق، آزمایش و تولید کالاهای مختلف محیطی خالی از زمینه های وسوسه ی شیطان و دور از نگاه های آلوده و سخن های غرض آلود باشد میزان موفقیت بیشتر است، یا هنگامی که توجه هرکسی در این محیط ها به جنس مخالف باشد؟
نداشتن پوشش مناسب بانوان و مهار نکردن نگاه آقایان و اختلاط زن و مرد در محیط های مختلف فعالیت-های اجتماعی به قدری آثار زیان بار دارد که اگر کمی در آن ها دقت شود، قطعاً هیچ زن و مرد متعهد و دلسوز جامعه حاضر نیست به چنین وضعی راضی شود.
خواهرم، من یقین دارم تو هم اگر در آنچه برایت می نویسم دقت کنی و متوجه شوی با عدم رعایت پوشش مناسب چه صدمات جدی و مهمی به افراد و جامعه وارد می شود، هرگز حاضر نیستی در این جرائم سهیم باشی. من به طور خلاصه برخی از ضررهای رعایت نکردن پوشش بانوان را برایت می نویسم:

الف: برهم خوردن آرامش روانی
هنگامی که مردان و زنان در جامعه با حالتی برانگیزاننده ظاهر و هرلحظه با صحنه ای وسوسه گر مواجه شوند، هوس ها و امیال نفسانی در افراد جامعه بیدار شده و از آنجا که نفس انسان با رسیدن به یک هوس سیر نمی شود و این هوسبازی همچون شعله ی آتشی می ماند که هر چه هیزم به آن برسد فروزان تر می شود، و از طرفی همه ی هوس ها پاسخ خود را نمی یابد و نمی تواند بیابد، فشارهای عصبی و هیجانات روحی کم-کم زیاد می شود و نتیجه ی آن در شکل استرس، نگرانی، تفرق حواس، بداخلاقی و...ظاهر می شود.

ب: سست شدن بنیاد خانواده
مردی که هر روز ده ها زن آرایش کرده و بی حجاب را می بیند و در محیط کار و درمسیر حرکت با آنان مواجهه می شود، بویژه هنگامی که لبخند و سخنان صمیمی و دلنشین آنان را می بیند و می شنود، وقتی به خانه می رسد از مشاهده ی همسر خود که از زحمات کار روزانه خسته و غبارگرفته است لذت نمی برد. دراین صورت کافی است که از تعهد و تقوی هم کم بهره باشد تا همسر خود را با آن بانوان مقایسه کند و درنتیجه از زندگی خود دلسرد گردد و زمینه ی انحراف و کژ روی و احیاناً جدایی فراهم شود. بارها در جراید خوانده یا از اشخاص شنیده ایم که آقایی با خانمی که در محیط کار یا تحصیل اوست ازدواج کرده و به تقاضای او همسر قبلی خود را طلاق داده است.
افزایش طلاق، افزایش تعداد کودکان فراری و خیابانی، کثرت فرزندان نامشروع که ناشی از اختلافات خانوادگی و بی میلی زن و شوهر نسبت به ادامه زندگی است قابل انکار نیست، و بیشتر این موارد ریشه در توجه به زنان و مردان کوچه و خیابان و محل کار دارد.

خواهرم،
تو تصور می کنی چرا جوانانِ امروز کمتر میل به ازدواج دارند؟ در قدیم که محیط عمومی از خودنمایی زنان محفوظ تر بود، شیرین ترین آرزوی جوانان ازدواج بود و در سنین ابتدایی بلوغ، جوانان به سراغ ازدواج می-رفتند. اما متاسفانه امروز می بینیم برخی از جوانان زمانی که نشاط و شور دارند به کامجویی از دختران و زنان بی حجاب مشغول اند و زمانی ازوداج می کنند که زن را تنها برای خدمتکاری و خلاصی از اصرار والدین به ازدواج می خواهند و نشاطی برای زندگی ندارند.
راستی اگر این همه صحنه های برانگیزاننده و چهره ها و آرایشی های گوناگون را نمی دیدند باز هم چنین بود؟
چه کسی باید خسارت از هم پاشیدگی خانواده ها، دربدری فرزندان، افزایش اضطراب ها و فشارهای عصبی و تبعات این وضع را بپردازد؟
آیا خانمی که با عدم رعایت پوشش لازم . یا لباس ها و زینت ها و آرایش های مهیج در کوچه و خیابان و محل کار ظاهر می شود متوجه آثار عمل خود هست؟ و آیا ممکن است عامدانه چنین کند؟

ج: تضعیف فعالیت های اقتصادی و فرهنگی در جامعه
خواهرم، از تو می پرسم:
در کارگاهی که همه مرد باشند یا همه زن، کارها بهتر و با دقتِ بیشتر انجام می شود، یا آنجا که دائم توجه مردی معطوف قیافه ی خانمی آراسته باشد و بالعکس؟
آیا در کلاسی که پسر و دختر در فکر ارتباط با یکدیگر و مشاهده ی طرز لباس پوشیدن و راه رفتن و حرف زدن یکدیگر هستند بیشتر تحصیل علم و کمال می شود یا آنجا که افراد همجنس در یک کلاس هستند و تمام توجه معطوف درس و استاد است؟!
بسیار روشن است که اختلاط زن و مرد و عدم رعایت پوشش لازم از سوی برخی زنان و نیز روحیه ی هوسرانی برخی مردان، ذهن ها را مشغول می کند و بازده کار را کاهش می دهد. علاوه بر این، بارها اتفاق افتاده جوانی که با علاقه مشغول فعالیت اقتصادی یا با اشتیاق مشغول تحصیل بوده با مشاهده ی زنان و دختران جوانی که بدون پوشش صحیح و با خودنمایی و جلوه فروشی های مسموم در جامعه ظاهر شده اند تحریک شده و به وادی هرزگی و پوچی در غلتیده و درس و کار را رها کرده و سر از زندان یا مراکز فساد و اعتیاد در آورده است. آیا جبران خسارت ضایع شدن عمر این جوان ها کار ساده ای است؟ و آیا ضرری که از این ویرانگری های فکری و فرهنگی متوجه می شود خسارتی ناچیز و قابل جبران است؟

د: افزایش ناامنی و خیانت
سارقان همیشه در پی سرقت و تصاحب اموال دیگران هستند، اما هنگامی که شخصی بی احتیاطی می کند و مثلاً در خودرو خود را باز می گذارد یا درب منزل را نمی بندد و یا طلا، جواهرات و پول خود را در معرض دید قرار می دهد بیشتر در معرض دستبرد قرار می گیرد چرا که سارقان زمینه را برای فعالیت خود مهیا تر می بینند.
همین طور افراد بیمار دل و کسانی که دنبال هوسرانی و کامجویی هستند، وقتی خانمی را می بینند که پوشش لازم را ندارد و یا در مکان های عمومی با آرایش و لباس های برانگیزاننده حضور پیدا کرده، بیشتر تحریک می شوند، به او تعرض می کنند و با ایجاد مزاحمت های مختلف به اذیت و آزار می پردازند تا آنجا که آبرو و حتی جان چنین خانم هایی بارها به دست این گونه افراد به خطر افتاده است.
اگر پرونده ی جانیانی که با عنوان هایی نظیر خفاش شب، گروه عقرب، گروه باغ آلو و.. محاکمه شده اند را مرور کنی می بینی تقریباً تمام کسانی که به دام اینان افتاده و پس از تحمل آزارهای فراوان جان خود را از دست داده اند، خانم هایی بوده اند که پوشش لازم و خداپسند را نداسته اند. و متأسفانه این گونه قربانیانِ حوادثِ ناگوار کم نیستند و شک ندارم که اکثر آن قربانیان هرگز نه قصد ایجاد ناامنی در جامعه داشته اند و نه از جان خود سیر شده بودند، بلکه به گمان خود می خواستند با لباس و آرایش مورد علاقه ی خود در کوچه و خیابان ظاهر شوند. غافل از اینکه این کار چه نتایج تأسف باری به دنبال دارد.
تداوم چنین مسائلی باعث افزایش ناامنی و فساد در جامعه و ازبین رفتن آسایش فردی و اجتماعی خواهد شد.

ه: کم شدن ارزش و احترام زن در خانواده و جامعه
هنگامی که زنان در جامعه خودآرایی و خودنمایی نکنند و زینت و آرایش و دلربایی را به محیط خانواده محدود کرده ویژه ی همسران خود قراردهند، هر مردی برای همسر خود ارزش و احترام لازم را قائل است و نعمت زیبایی وسیله ای برای گرمی زندگی و حفظ حرمت همسران می شود. اما زمانی که این کار همگانی شود و هرمردی براحتی از ده ها زن در کوچه و خیابان با نگاه و ارتباط نادرست بهره برد، دیگر حرمت جایگاه زنان و نقش اصلی و امتیازات واقعی آنان به فراموشی سپرده خواهد شد و زنان تنها وسیله ای می-شوند برای کامجویی مردان. و در چنین شرایطی است که ممکن است مردی در کمال بی انصافی و نمک نشناسی به همسر خود بگوید: زن، هر چه بخواهم در کوچه و خیابان ریخته است.
چه زشت است این تعبیر، و چه سنگین است جرم کسانی که سبب می شوند ارزش زن تا این حد پایین بیاید.
و از این دردناک تر سوء استفاده ی برخی پول پرستان و دنیا طلبان از دختران و زنان و تبدیل کردن آنان به کالا و بلکه کمتر از کالاست.
چقدر تأسف آور است که می بینیم برای فروش یک مجله و به دست آوردن پول بیشتر، از چاپ عکس یک خانم روی جلد آن استفاده می کنند. و برای جلب مشتری بیشتر فروشنده ی خانم در فروشگاه می گذارند و برای افزایش تماشاچیان یک فیلم کسانی را که حاضرند خودنمایی بیشتر کنند به کار می گیرند. آیا این استفاده ی ابزاری از زن توهین به مقام زن نیست، و آیا زنانی که خود را از نگاه دیگران حفظ نمی کنند باعث این بی حرمتی نسبت به خود و دیگر زنان نشده اند؟
موضوع ابزار شدن زنان و سوء استفاده از چهره و زیبایی آنان به حدی گسترش یافته که گاهی در جراید می خوانیم حتی زنانی که به نظر می رسد، انسان هایی هنرمند، مفید و آگاهی بخش هستند، خود به این حقیقت تلخ اعتراف می کنند.

به این عبارات که اعترافات یک هنرپیشه معروف سینماست، توجه کن:
من خودم را ستاره به معنی کسی که فروش یک فیلم را تضمین کند نمی دانم. منتقدان مطبوعات و نشریات در نقد فیلم های من زیاد به بازی هایم توجه نمی کنند. این روزها احساس بدی به من دست داده است. خیلی بد است که یک بازیگر به این نتیجه برسد که تماشاگران صرفاً برای دیدن چهره اش به سینما می آیند نه به خاطر بازی اش. خودم به این نتیجه تلخ رسیده ام که باید در بازی هایم تجدید نظر کنم... .
( روزنامه خراسان/ دوشنبه 26 شهریور1380 )

آری این نتیجه بسیار تلخ است که به جای توجه به هنر، علم، تلاش و فعالیت های صحیح و رشدآور، توجه جامعه به چهره ها و هوسرانی ها معطوف شود، اما باید پاسخ این سؤال را بیابیم که چه کسانی به این سوء استفاده ها و این بی حرمتی ها دامن می زنند و چه شیوه ی پوشش و حضوری زمینه ساز این تلخی هاست؟

آیا اگر زنان جز با رعایت پوشش و وقار لازم حاضر به حضور در اجتماع نباشند و از عشوه گری و برخورد های سبکسرانه و وسوسه انگیز پرهیز کنند و اجازه ی استفاده ابزاری از خود را به دیگران ندهند، باز هم این رویدادهای تلخ تکرار می شود؟

می گویند انسان ها نسبت به چیزی كه از آن منع می شوند، حریص تر می گردند، پس چرا اسلام بر پوشش و عدم روابط زن و مرد تأكید دارد؟ 

طرفداران اخلاق جنسی معتقدند: آتش میل و رغبت بشر در اثر منع و محدودیت فزونی می گیرد و مشتعل تر می گردد اما در اثر ارضا و اشباع، كاهش می یابد و آرام می گیرد. برای این كه بشر را از توجه دائم به امور جنسی و عوارض ناشی از آن منصرف كنیم، یگانه راه صحیح آن است كه هر گونه قید و ممنوعیتی را از جلوی پایش برداریم و به او آزادی بدهیم.(1) فروید و پیروان وی بر این اساس معتقد به آزادی غریزة جنسی شده اند اما استاد مطهری می گوید: "اشتباه فروید و امثال او در این است كه پنداشته اند تنها راه آرام كردن غرایز، ارضا و اشباع بی حد و حصر آن ها است. این ها فقط متوجه محدودیت ها و ممنوعیت ها و عواقب سوء آن ها شده اند. طرحشان این است كه برای ایجاد آرامش این غریزه باید به آن آزادی مطلق داد..................................