این مطلب، نوشتهای کوتاه و در عین حال جذاب است که دالایی لاما برای
سال 2008 تنظیم کرده است. بخوانید و سرخوش گردید.
خواندن و اندیشیدن در این مطلب بیشتر از یکی دو دقیقه وقت نمیگیرد. این پیام را وانگذارید.
1- به خاطر داشته باش که
عشقهای سترگ ودستاوردهای عظیم، به
خطر کردنها و ریسکهای بزرگ محتاجاند.
2- وقتی چیزی را از دست دادی، درس گرفتن از آن را از دست نده.
3- این سه میم را از همواره دنبال کن:
* محبت و احترام به خود را
* محبت به همگان را * مسؤولیتپذیری در برابر کارهایی که کردهای
4- به خاطر داشته باش دست
نیافتن به آنچه میجویی، گاه اقبالی بزرگ است.
5- اگر میخواهی قواعد بازی
را عوض کنی، نخست قواعد را فرابگیر.
6- به خاطر یک مشاجرهی کوچک،
ارتباطی بزرگ را از دست نده.
7- وقتی دانستی که خطایی مرتکب شدهای، گامهایی را پیاپی برای جبران
آن خطا بردار.
8- بخشی از هر روز خود را به
تنهایی گذران.
9- چشمان خود را نسبت به
تغییرات بگشا، اما ارزشهای خود را
بهسادگی در برابر آنها فرومگذار.
10- به خاطر داشته باش که گاه سکوت بهترین پاسخ است.
11- شرافتمندانه بزی؛ تا هرگاه بیشتر عمر کردی، با یادآوری
زندگی خویش دوباره شادی را تجربه کنی.
12- زیرساخت زندگی شما، وجود
جوی از محبت و عشق در محیط خانه و
خانواده است.
13- در مواقعی که با محبوب خویش ماجرا میکنی و از او گله داری، تنها به موضوعات کنونی بپرداز و سراغی از گلایههای قدیم نگیر.
14- دانش خود را با دیگران در
میان بگذار. این تنها راه جاودانگی
است.
15- با دنیا و زندگیِ زمینی بر سر مهر باش.
16- سالی یک بار به جایی برو که تا کنون هرگز نرفتهای.
17- بدان که بهترین ارتباط، آن است که عشق شما به هم، از نیاز شما
به هم سبقت گیرد.
18- وقتی می خواهی موفقیت خود را ارزیابی کنی، ببین چه چیز را از دست دادهای که چنین موفقیتی را به دست آوردهای.
19- در عشق و آشپزی، جسورانه
دل را به دریا بزن.
شیخ حر عاملى رحمه اللّه از بزرگان اصحاب نقل مى كند كه امام صادق علیه السلام فرمود
((شبى كه حضرت قائم (عج ) در آن متولد شد، هیچ نوزادى در آن شب متولد نمى شود مگر اینكه مؤ من خواهد شد، و اگر در سرزمین كفر متولد گردد، خداوند او را به بركت امام مهدى (عج ) به سوى ایمان منتقل مى سازد.))(1) در نیمه شعبان زیارت حضرت امام حسین علیه السلام و همچنین زیارت امام زمان علیه السلام مستحب است ، امام صادق علیه السلام فرمود
((شب نیمه شعبان بهترین شب بعد از شب قدر است و خواندن دو ركعت نماز در شب نیمه شعبان بعد از نماز عشاء مستحب است ، در ركعت اول بعد از حمد، سوره كافرون و در ركعت دوم بعد از حمد سوره توحید خوانده شود)).(2) غسل و شب زنده دارى و عبادت در این شب بخصوص فضائل بسیار دارد، این شب در نزد خدا چنین مقامى دارد كه ولایت با سعادت امام زمان علیه السلام در سحرگاه این شب واقع شده و بر عظمت و رونق آن افزوده . ضمنا روایاتى آمده كه نیمه شعبان همان شب قدر و تقسیم ارزاق و عمرها است ، و در بعضى از این روایات است شب نیمه شعبان شب امامان علیهم السلام است و شب قدر شب رسول خدا صلى اللّه علیه و آله است . از جمله فضائل این شب اینكه ، از شبهاى مخصوص زیارت امام حسین علیه السلام است كه صد هزار پیامبر (صلواة اللّه علیهم ) آن حضرت را در این شب زیارت مى كنند. از نمازهاى مستحبى كه در این شب وارد شده دو ركعت نماز است كه در هر ركعت بعد از حمد صد بار سوره توحید خوانده مى شود. نقل شده
رسول اكرم صلى اللّه علیه و آله فرمود
شب نیمه شعبان در خواب دیدم جبرئیل بر من نازل شد و فرمود
اى محمد
اى محمد صلى اللّه علیه و آله و سلم در چنین شبى خوابیده اى ؟ گفتم
این شب چه شبى است ؟ فرمود
شب نیمه شعبان است برخیز، مرا بلند كرد و به بقیع برد، و سپس فرمود
سرت را بلند كن زیرا در این شبها درهاى رحمت خدا در آسمان بروى بندگان باز است ، همچنین در رضوان ، در آمرزش ، در فضل ، در توبه ، در نعمت ، در جود و سخاوت ، در احسان باز است ، خداوند به عدد پشمها و موهاى چرندگان در این شب گنهكاران را آزاد مى كند، پایان عمرها در این شب ، تعیین مى گردد، رزق هاى یكسال در این شب تقسیم مى شود و حوادث یكسال در این شب معین مى گردد. اى محمد! كسى كه این شب را با تكبیر و تسبیح و تهلیل و دعا و نماز و قرائت قرآن و اطاعت و خضوع و استغفار بسر برد، بهشت منزل و سراى او است ، و خداوند گناهان گذشته و آینده اش را مى آمرزد... اى محمد صلى اللّه علیه و آله و سلم این شب را احیاءدار و به امت خود دستور بده آنها نیز این شب را احیاء بدارند، و با عمل به سوى خدا تقرب جویند، چرا كه این شب شبى شریف است . از اعمال این شب ، خواندن دعاى كمیل در سجده است روایت شده كه كمیل گوید دیدم على علیه السلام این دعا را در شب نیمه شعبان در سجده خواندند. در مورد زیارت امام حسین علیه السلام در این شب بخصوص در صورت امكان در كنار قبرش ، آمده هر كه بشناسد امام حسین علیه السلام را و شهادت او و هدف شهادتش را كه موجب نجات امت گردید و وسیله و راهگشائى براى رسیدن به فوز عظیم شد (خلاصه اینكه عبادتش در این شب از روى توجه و علاقه و معرفت خاص باشد) آنگونه خویشتن را در برابر خدا خاضع نماید كه شایستگى آن را دارا مى باشد و نیز از خدا خواسته هاى شرعیش را تقاضا كند.(3)
بر گرفته از کتاب حضرت مهدى علیه السلام فروغ تابان ولایت
-------------------------------------
1- توضیح المقاصد شیخ بهائى ، صفحه 532.
2- اثباة الهداة جلد 7، صفحه 162.
3- اقتباس از كتاب المراقبات ، نوشته عالم ربانى و عارف صمدانى ، مرحوم حاج میرزا جواد تبریزى
امام صادق علیهالسلام : جوانان را دریاب، زیرا كه آنان سریعتر به كارهاى خیر روى مىآورند.
---------------------------------------------------
* پیامبر صلىاللهعلیهوآله : هر كس در جوانىاش بیاموزد ، آموختهاش مانند نقش بر سنگ است و هر كس در بزرگسالى بیاموزد، مانند نوشتن بر روى آب است.
--------------------------------------------------
* پیامبر صلىاللهعلیهوآله : اى على! چهار چیز را پیش از چهار چیز دریاب : جوانىات را پیش از پیرى؛ و سلامتىات را پیش از بیمارى؛ و ثروتت را پیش از فقر و زندگىات را پیش از مرگ.
امام سجاد، زین العابدین (علیه السلام )، پیشوایان متقین ، در عصرى که سفاکان و دین گریزان ، محراب را با خون اولیاى خداگلگون مى ساختند و حقگویان برخاسته از محراب را به جرم سرفرود نیاوردن در برابر غیر خدا، مورد سخت ترین آزارها و نارواترین دشنامها قرار مى دادند و ماءذنه هاى هدایت و مناره هاى دین را ناجوانمردانه به خون تکبیرگویان عزت و دیندارى مى آغشتند، آرى در چنین عصرى از محراب ، ماءذنه اى رفیع ، رفیعتر از همه برجها ساخته بود نجواهاى پنهانیش را رساتر از هر فریاد به گوش غفلت زدگان و راه گم کردگان زمانش و نیز فرزندان آینده اسلام برساند.
امام سجاد (علیه السلام ) چون براى نماز آماده مى شد وضو مى گرفت ، رنگ رخسارش دگرگون مى شد و چون از علت آن مى پرسیدند، پاسخ مى داد:
((آیا مى دانى که مى خواهم به آستان چه بزرگى راهیابم و در مقابل چه مقامى قرار بگیرم !)).
على بن الحسین (علیه السلام ) چنان در این میدان مى کوشید که وقتى فاطمه ، دختر امیرالمؤ منین (علیه السلام ) آن تلاش طاقت فرسا و آن عبادت بى وقفه را در فرزند برادرش ، مشاهده کرد، بر سلامتى او بیمناک شد و از جابرین عبدالله یارى خواست تا شاید امام سجاد را از آن همه زحمت و مرارت که در مسیر عبادت به خویش روا مى داشت باز دارد.
به جابر گفت : تو مى دانى که ما خاندان رسول خدا، حقوقى بر شما داریم ، از آن جمله این است که اگر خطرى ما را تهدید کند، شما باید به یارى ما بشتابید. اینک فرزند برادرم از کثرت عبادت خویش را در معرض خطر قرار داده است از او دیدار کن و از وى بخواه تا قدرى به استراحت نیز بیندیشد.
جابر به حضرت امام سجاد (علیه السلام ) رسید، حضرت را در حال عبادت یافت در حالى که بدن آن گرامى بشدت ضعیف شده بود. جابر نگرانى عمه آن بزرگوار را به ایشان یادآورى کرد و گفت :
اى فرزند رسول خدا! مگر نه این است که خداوند بهشت را براى شما و دوستان شما قرار داده جهنم را براى دشمنان شما؟ پس تحمل این همه رنج در مسیر عبادت براى چیست ؟
امام سجاد (علیه السلام ) فرمود:
اى جابر! تو از اصحاب رسول خدایى و مى دانى که جدم رسول خدا با این که مورد غفران عام و همه جانبه خدا بود و آیه لیغفرلک الله ما تقدم من ذنبک و ما تاءخر به وى اطمینان همیشگى مى داد، اما باز هم آن عزیز چنان خداى را عبادت مى کرد که قدمهایش متورم مى شد و چون علت آن همه سعى در عبادت را از وى مى پرسیدند مى فرمود: افلا اکون عبدا شکورا یعنى ؛ آیا من نباید در برابر خداوند بنده اى شکرگزار باشم !
امام صادق (علیه السلام ) در توصیف عبادت هاى امیرالمؤ منین (علیه السلام ) مى فرمود: در امت اسلامى هیچ کس نتوانست همانند رسول خدا به عبادت اهتمام ورزد جز على بن ابى طالب (علیه السلام ). او چنان عبادت مى کرد که گویى بهشت و دوزخ را مى بیند..
آنگاه فرمود: در میان اهل بیت امیرالمؤ منین شبیه تر از همه به او زین العابدین (علیه السلام ) مى باشد چه این که در راستاى عبادت چنان پیش تاخت که فرزندش امام باقر (علیه السلام ) در او خیره شد، اثر عبادت را در چهره اش آشکار یافت و از مشاهده حال پدر گریست . امام سجاد که علت گریستن فرزند را دریافته بود فرمود: آن نامه و صحیفه اى که عبادتهاى على (علیه السلام ) در آن ثبت شده بیاور!
امام باقر (علیه السلام ) نامه را به پدر داد و آن حضرت مشغول مطالعه شد. پس از لختى مطالعه ، درنگ کرد و آهى عمیق از سینه آورد و گفت : کیست که بتواند مانند امیرالمؤ منین (علیه السلام )، آن همه عبادت خدا کند. درباره آن حضرت نقل کرده اند که در هر شبانه روز هزار رکعت نماز مى گزارد. وقتى به وى گفتند که شما بیش از جدتان على (علیه السلام ) عبادت مى کنید، امام اظهار داشت :
مه انى نظرت فى عمل على صلوات الله علیه یوما واحدا فما استطعت ان اعدله من الحول الى الحول .
یعنى ؛ من در عمل یک روز على (علیه السلام ) نگریستم و تاءمل کردم و دریافتم که قادر نیستم در طول یک سال اعمالى انجام دهم که با عمل یک روز امیرالمؤ منین (علیه السلام ) برابرى کند.
اى جابر! تو از اصحاب رسول خدایى و مى دانى که جدم رسول خدا با این که مورد غفران عام و همه جانبه خدا بود و آیه لیغفرلک الله ما تقدم من ذنبک و ما تاءخر به وى اطمینان همیشگى مى داد، اما باز هم آن عزیز چنان خداى را عبادت مى کرد که قدمهایش متورم مى شد و چون علت آن همه سعى در عبادت را از وى مى پرسیدند مى فرمود: افلا اکون عبدا شکورا یعنى ؛ آیا من نباید در برابر خداوند بنده اى شکرگزار باشم .
