دنیای گیاهان و حیوانات
شاه بلوط هندی: Scientific name: Aesculus hippocastanumLatine name: Horse Chestnut(بذر شاه بلوط سرشار از ساپونین می باشد. اگر چه ساپونین سمی می باشد ولی به مقدار کمی توسط بدن جذب می شود و بقیه دفع می شود. ساپونین تلخ مزه می باشد و با شستن دقیق بذر از روی آن حذف می شود. با اینحال نباید به مقدار زیاد مصرف شود.)از خانواده Hippocastanaceae ، جنس Aesculus می باشد.گستره:اروپا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درخت برگ ریز تا 30 متر رشد می کند. این گیاه نسبت به سرما حساس می باشد. گلدهی شاه بلوط در اردیبهشت و رسیدگی بذر در شهریور ماه صورت می گیرد. گلها دو جنسی و گرده افشانی بوسیله زنبورها صورت می گیرد. شاه بلوط هندی در خاکهای شنی، لومی و رسی با زهکش خوب رشد می کند.در ضمن در خاکهای فقیر هم می تواند رشد بکند. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند. آن محیط آفتابی و تا حدی سایه را می پسندد. در برابر بادهای قوی مقاوم می باشد ولی در برابر بادهای بحری مقاومت چندانی ندارد. در برابر آلودگی هوا هم مقاوم می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:شاه بلوط داروی قابض می باشد. این گیاه باعث دوباره جذب شدن مواد آبکی درون بدن می شود. این گیاه بدون نظارت نباید مصرف شود. پوست داروی قابض، ادرارآور، تب بر، ماده مخدر، مقوی و انقباض کننده رگهای خونی می باشد. آن را در بهار برداشت کرده، خشک نموده و بعد استفاده می کنند. مقدار کم آن در درمان رگهای واریسی، التهابی وریدی، بواسیر و سرمازدگی مؤثر می باشد. از پوست آن چای می سازند که در درمان مالاریا و اسهال و بصورت خارجی در درمان زخمهای پوستی و سل جلدی بکار می رود. از برگ چایی می سازند که در درمان تب و سیاه سرفه بکار می رود. ار بذر در درمان رماتیسم، اعصاب و بواسیر بکار می برند. هر 10 دانه این گیاه برابر با 3 دانه افیون می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)میوه شاه بلوط هندی محتوی 28% ساپونین، آسین و آسکولین، فراکسین و تانن است. از این مواد در ترکیبات داروهای صنعتی جهت درمان ناراحتی های قلبی یا گردش خون استفاده می شود. (ولاگ و استودولا 1382 )جزئیات کاشت:شاه بلوط در خاک لومی عمیض زهکشی شده رشد می کند. درخت تند رشد و تزئینی می باشد. وقتی این گیاه در دوره خواب باشد، مقاوم به سرما می باشد اما گیاه جوان در برابر سرما حساس می باشد. این درخت شاخه های سنگین و قدیمی خود را ناگهان می اندازد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر را تا موقعیکه برسد در شاسی سرد نگهداری کنید. بذر سریعاً جوانه می زند. بذرهای انبار شده را به مدت 24 ساعت در آبی سرد خیسانده و بعد بکارید. اگر بذرها را در شاسی سرد نگهداری می کنید آن را در تابستان به زمین اصلی منتقل کنید. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:31
دنیای گیاهان و حیوانات
درخت پرسیاوشان مویی:Scientific name: Ginkgo bilobaLatine name: Maidenhair(بذر گیاه پرسیاوشان طعم و مزه تندی دارد، وقتی این بذور را گرم کنید این تندی از بین می رود، پس بهترین موقع برای استفاده از آن وقتی است که پخته شود و با اینکار ما مطمئن می شویم که هیچ ماده سمی در آن وجود ندارد. ماده سمی درون آن برای بچه ها مضر می باشد.)از خانواده Ginkgoaceae، جنس Ginkgo می باشد.گستره:شرق آسیا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درخت پرسیاوشان تا 30 متر رشد می کند. گلدهی آن در بهار و بذر آن در ماههای آبان و آذر می رسد. گیاه دو پایه می باشد. پرسیاوشان مویی خاک شنی، لومی و رسی با زهکش خوب را ترجیح می دهد. این گیاه درخاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند. در سایه نمی تواند رشد کند. آلودگیهای جوی و همچنین خشکی را تحمل می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:این گیاه تاریخچه طولانی در پزشکی دارد. تحقیقات جدید نشان داده که برگ تحریک کننده جریان خون می باشد، اثر خوبی روی حافظه انسان دارد، در ضمن از بین برنده بیحالی و فراموشی، درمان کننده شنوایی و زنگ گوش می باشد. برگ حساسیت را کم می کند. بهترین موقع برای برداشت برگ در تابستان و اوایل پاییز می باشد، زمانیکه هنوز برگ ها رنگ خود را از دست نداده اند. آنها را ابتدا خشک کرده و بعد بکار می برید. میوه ضدباکتری، ضدقارچ، داروی قابض، ضد سرطان، ضد سوء هاضمه، خلط آور، مسکن، ضد کرم می باشد. میوه را ریز ریز کرده و آنرا بمدت 100 روز در روغن نباتی نگهداری می کنند، از این خمیر در درمان بیماریهای ریوی که به واسطه سل، تنگی نفس و همچنین برونشیت بوجود می آید استفاده می کنند.دانه پخته شده ضدسرفه، داروی قابض و مسکن، درمان کننده بی اختیاری ادرار، بلغم و تقویت کننده قوای جنسی می باشد. گفته می شود دانه نارس ضدسرطان و ضدسم می باشد. آن را باید با احتیاط مصرف کرد. (ملک شادخت و فولاد1387)مهمترین تر کیبات موجود هیدروکابورها، اسیدها و استرهای آلی، اسید آمینه، پلی فنلها، سیستوسترول، پینتیول، کاتکل ها، فلاونها، سسکویی ترپنها، دی ترپنها و غیره می باشند اما ترکیبات فعال این گیاه همچنان ناشناخته اند. (والنت 1387)جزئیات کاشت:درخت پرسیاوشان مویی در خاک با زهکش خوب رشد می کند. با اینحال خاکهای لومی نسبتاً خشک را که در جای دور از بادهای قوی می باشد، ترجیح می دهد. این درخت در برابر آلودگیهای هوا مقاوم می باشد، پس درختان نر را می توان در شهرها کاشت ولی درختان ماده را نمی توان در شهرها کاشت چون بوی میوه آن تهوع آور می باشد.(این بو بخاطر اسید بوتانوئیک می باشد). رشد گیاه خیلی ضعیف می باشد. در هر سال حدوداً 30 سانتی متر رشد می کند و ممکن است در بعضی از سال ها اصلاً رشدی نداشته باشد. در ضمن این گیاه مقاوم به آفات و بیماری می باشد. یک گیاه نر می تواند 5 گیاه ماده را گرده افشانی کند. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر پرسیاوشان مویی را تا موقعی که برسد در شاسی سرد یا بستر محافظت شده نگهداری می کنند. بذر کاری در بهار صورت می گیرد. به این نکته باید توجه داشت که بستر بذر نباید خشک شود. جوانه زنی آن اغلب خوب و سریع می باشد. جوانه ها را تا موقعیکه رشد کافی بکند در گلدانهای مجزا بکارید و اجازه دهید گیاه زمستان را در گلخانه بگذراند. قلمه زنی چوب های نیمه بالغ در ماههای تیر و مرداد و در شاسی سرد صورت می گیرد. چوب های بالغ را در ماه آذر قلمه زده و در شاسی نگهداری کنید. شاید قلمه ها در سال اول رشدی نداشته باشند ولی بعدها برشد خود ادامه می دهند. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:30
دنیای گیاهان و حیوانات
بلوط همیشه سبز:Scientific name: Quercus ilexLatine name: Holly Oakاز خانواده Fagaceae ، جنس Quercus می باشد.گستره:اروپا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درخت همیشه سبز تا 25 متر رشد می کند. این گیاه در تمام طول سال برگهای خود را حفظ می کند. گلدهی در ماههای اردیبهشت و خرداد و رسیدگی بذر از ماه شهریور تا مهرماه می باشد. گلها یک پایه و گرده افشانی بوسیله باد صورت می گیرد. بلوط در خاکهای شنیریال لومی، رسی و حتی خیلی رسی رشد می کند. این گیاه خاک اسیدی، خنثی، قلیایی و حتی خیلی قلیایی را ترجیح می دهد. بلوط در محیط نیم سایه و بدون سایه رشد می کند و در برابر بادهای بحری مقاوم می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:هر تاولی که روی درخت ایجاد می شود، ماده قابضی ایجاد می کند که از آن برای درمان خون ریزش، اسهال مزمن و اسهال خونی استفاده می کنند. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:بلوط همیشه سبز خاک لومی حاصلخیز را ترجیح می دهد. این گیاه در خاکهای کمی گچی و خاک شنی و حتی خاکهای بدون زهکشی هم رشد می کند. بلوط گیاه تزئینی می باشد. بذر در اولین سال رشد می رسد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر بلوط همیشه سبز، خاصیت زنده بودن خود را وقتیکه خشک شود، سریعاً از دست می دهد. بهتر است بذر را در بستر کشت بکارید و از آن در برابر موش ها و سنجابها مراقبت کنید. اگر بذر مستقیماً در زمین اصلی کاشته می شود، درختان بهتری می دهد. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:28
دنیای گیاهان و حیوانات
زیتون تلخ:Scientific name: Melia azederachLatine name: Bead Tree(میوه زیتون تلخ گاهی اوقات سمی می باشد. میوه رسیده سمیت آن بیشتر از میوه سبز می باشد. خوردن شش میوه از آن باعث مرگ کودکان می شود. همه قسمتهای گیاه که سمی می باشد باعث مشکلات در شکم و از کارافتادن کبد و کلیه می شود.)از خانواده Meliaceae ، جنس Melia می باشد.گستره:شرق آسیا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درخت تا 9 متر رشد می کند. گلدهی در ماه خرداد و رسیدگی بذر هم در ماههای مهر و آبان می باشد. گلها دوجنسی هستند. زیتون تلخ خاک شنی، لومی و رسید با زهکش خوب را می پسندد. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند. آن نمی تواند در سایه رشد کند و مقاوم به خشکی می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:ظاهراً زیتون تلخ در درمان رماتیسم بکار می رود. مایعی از آن می گیرند که شدت حملات آسمی را کاهش می دهد. عصاره برگها کرم کش، ضدسنگ، ادرارآور و قاعدگی آور می باشد. جوشانده آن داروی قابض و اشتهاآور می باشد. برگها را می توان در طول فصل رشد برداشت کرد و بعد بصورت تازه یا خشک شده مصرف کرد. برگها و گلها را مثل ضماد بر روی سردردهای عصبی و پی درد می گذارند. پوست ساقه داروی قابض کرم کش و مقوی است. پوست ساقه را در هر موقعی از فصل رشد می توان از درخت جدا کرد و بصورت تازه و خشک شده مصرف کرد. میوه ضدعفونی کننده و تب بر می باشد. بذر زیتون تلخ ضدرماتیسم می باشد. پوست ریشه تأثیر زیادی روی کچلی و دیگر بیماری پوستی دارد. صمغی که از درخت می گیرند برای قوای جنسی بسیار مفید می باشد. گیاه را باید با دقت زیاد و تحت سرپرستی یک کارشناس خبره استفاده کرد. استفاده زیاد از آن باعث اسهال، استفراغ و نشانه های مسمومیتهای مخدری می شود. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:زیتون تلخ به محیط کاملاً آفتابی نیاز دارد. این گیاه خاک شنی را خیلی دوست دارد. یک درخت تزئینی می باشد. در درجه حرارت پایین از بین می رود. درخت زیتون تلخ اغلب به هرس نیاز دارد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر را در اواخر زمستان در گلخانه بکارید. بذر به خوبی جوانه می زند وقتی به قدر کافی بزرگ شد آنها را در گلدانهای مجزا کاشته و در گلخانه نگهداری کنید تا زمستان بگذرد. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان بعد از سرمای بهاره درون زمین اصلی بکارید. از آن قلمه های ریشه می گیرند. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:28
دنیای گیاهان و حیوانات
به لیمو:Scientific name: Aloysia triphyllaLatine name: Verbena(روغن اسانس دار گیاه باعث حساسیت پوست به نورخورشید می شود.)از خانواده Verbenaceae، جنس Aloysia می باشد.گستره:آمریکای جنوبی و در مدیترانه بومی شده است. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:یک درخت تا 3 متر رشد می کند. به لیمو حساس به سرما می باشد. دوره برگدهی گیاه از اردیبهشت تا آبان ماه، دوره گلدهی مردادماه و دوره رسیدگی بذر در ماههای شهریور و مهرماه می باشد. گل ها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله حشرات صورت می گیرد. گیاه خاک شنی، لومی با زهکش خوب را ترجیح می دهد. گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی قلیایی رشد می کند. به لیمو در محیط بدون سایه و تا حدی سایه رشد می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:روغنی که از گیاه به لیمو می گیرند آرامش دهنده و برای سوءهاضمه مفید می باشد. همچنین اثر قوی بر روی سیستم عصبی می گذارد که باعث از بین رفتن افسردگی می شود. برگها و سرگلها، ضدتشنج، تب بر، داروی مسکن و اشتهاآور می باشد. چایی که از برگهای آن می سازند در درمان اختلالات گوارشی بکار می رود. مصرف زیاد آن برای معده ضرر دارد. شاخ و برگ گیاه برای درمان افسردگی و بیحالی و تب ناشی از سرماخوردگی بکار می رود. روغن آن در درمان اکنه، جوشها و ... بکار می رود. (ملک شادخت و فولاد1387)اسانس آن بوی بسیار مطبوع دارد و باید دور از نور در شیشه های کوچک و در بسته و پر نگهداری شود. برگ وسرشاخه های گلدار این گیاه اثر مقوی معده، محرک، ضد تشنج، رفع کننده دردهای عصبی و پایین آورنده درجه گرما در بیماری ها دارد. از برگ این گیاه مانند بادرنجبویه در سوء هضم ها، درد معده، نفخ، تپش قلب، سر دردهای یکطرفه، سرگیجه، حالات عصبی، احساس صدای مبهم در گوش و خستگیهای روحی استفاده به عمل می آید. (مؤمنی و شاهرخی)جزئیات کاشت:به لیمو به آب و هوای مرطوب نیاز دارد. این گیاه تا دمای 10 درجه سانتی گراد را تحمل می کند. کلاً در زمستان رشدش تقلیل می یابد و دوباره در بهار به رشد خود ادامه می دهد. ریشه ها در زمستان وقتی به رشد خود ادامه می دهد که مالچ ضخیم آلی روی آنرا بپوشاند. هرس بهاره خیلی خوب می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:پیشنهاد می شود بذر به لیمو را در اواخر بهار دورن گلخانه بکارید. روی بذر را بپوشانید و آنرا درون محیط آفتابی پرورش دهید. وقتی جوانه ها به قدر کافی بزرگ شدند آنها را درون گلدانهای مجزا بکارید. گیاه را در اوایل تابستان به زمین اصلی انتقال بدهید. چوبهای نرم را در ماههای اردیبهشت و خرداد تقسیم کنید و درون شاسی قرار دهید. در اولین زمستان آنرا درون گلخانه نگه می دارید و در اواخر بهار بعد از سرمای بهاره خارج می کنید. اگر چه این قلمه ها ممکن است در زمستان از بین برود، قلمه ها سریعاً ریشه می زنند و به آسانی و سریع رشد می کنند. قلمه زنی از چوبهای نیم بالغ، در ماه مرداد صورت می گیرد. آنها را در زمستان درون گلخانه نگهداری می کنید و در اواخر بهار بعد از سرمای بهاره از آنجا خارج می کنید. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:27
دنیای گیاهان و حیوانات
زیرفون:Scientific name: Tilia X europaeaLatine name: Common Lime(اگر از گلهای آن چای بسازیم و این چای مدتی بماند، ممکن است آنتی اکسیدانهای مخدر تولید کند.)از خانواده Tillaceae، جنس Tilia می باشد.ویژگیهای فیزیکی:درخت زیرفون3 تا 5 متر رشد می کند. این گیاه به سرما حساس نمی باشد. گلدهی در تیرماه می باشد. گرده افشانی بوسیله حشرات صورت می گیرد. زیرفون در خاک شنی، لومی، و رسید با زهکش خوب رشد می کنند. این گیاه در خاکهای فقیر هم رشد می کند. زیرفون در محیط بدون سایه یا تا حدی سایه دار رشد می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)از مشخصات این درخت آن است که جوانه های آن عاری از کرک است. (زرگری 1360)کاربرد دارویی:گل های زیرفون برای درمان بسیاری از بیماریهای مزمن مثل سرماخوردگی کاربرد دارد. چایی که از گلهای خشک شده یا تازه آن ساخته می شود ضد تشنج، معرق، خلط آور، ضدیبوست و مسکن می باشد. این چای حتی برای درمان سوءهاضمه، فشارخون، سخت شدن سیاهرگ ها، تشنج و تپش عصبی کاربرد دارد. گلها چون حالت اعتیادی دارند زمانی باید برداشت شوند که به تازگی باز شده است. یک زغال از چوب آن ساخته می شود که برای درمان اختلالات گوارشی و شکمی کاربرد دارد. از این زغال برای درمان زخم های و سوختگی ها استفاده می کنند. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:در خاکهای قلیایی لومی و خنثی بهتر از خاک های اسیدی جواب می دهد. گیاه اغلب بوسیله شپشک ها مورد تهدید قرار می گیرد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:توصیه می شود بذرهایی که کاملاً توسعه نیافتند را سریعاً در شاسی سرد بکارید. این بذور ممکن است در بهار جوانه بزنند با وجود اینکه 18 ماه طول می کشد تا جوانه بزند. بذور انبار شده خیلی آهسته جوانه می زنند. این بذور پوشش سخت بذری، خواب جنینی و پوشش سخت پریکارپی دارند. همه این فاکتورها باعث می شود که 8 سال طول می کشد تا یک بذر جوانه بزند.یک راه برای کم کردن این مدت این است که بذر را به مدت 5 ماه در درجه حرارت 10 درجه سانتی گراد در شب و 30 درجه سانتی گراد در روز استرافیکاسیون کنید و 5 ماه استرافیکاسیون سرمایی بکنید. وقتی جوانه ها به قدر کافی بزرگ شدند آنها ر در کلدان های مجزا قرار داده و در گلخانه نگهداری کنی. بعد از سرمای بهاره یا اوایل تابستان آنها را در زمین اصلی بکارید. خوابانیدن در بهار فقط قبل از باز شدن برگ ها صورت می گیرد. پاجوش ها وقتی شکل گرفته اند با تعداد زیادی ریشه دیگر در فصل خواب برداشته شده و دوباره کاشته می شود. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:26
دنیای گیاهان و حیوانات
چای:Scientific name: Camellia sinensisLatine name: Tea Plantاز خانواده Theaceae، جنس Camellia می باشد.گستره:شرق آسیا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:یک درخت همیشه سبز چای تا 4 متر رشد می کند. این گیاه برگ ها را در طول سال حفظ می کند، گلدهی در ماههای اسفند تا اردیبهشت می باشد. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله زنبور صورت می گیرد. گیاه خود گرده افشان نمی باشد. چای خاک شنی و لومی با زهکش خوب را ترجبح می دهد. در ضمن در خاکهای اسیدی، خنثی و حتی خیلی اسیدی رشد می کند. چای محیط بدون سایه یا تا حدی سایه را ترجیح می دهد. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:تحقیقات جدید نشان داده که چای تأثیرات خوبی روی بدن دارد. این گیاه بدن را در برابر بیماری های قلبی محافظت می کند. بخاطر وجود فلوراید در آن از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. با این حال چای دارای تانن می باشد که سرطان زا می باشد. برگ چای ادرارآور، خلط آور و محرک و مقوی می باشد. چای سیستم عصبی را وادار به نشاط و آرامش می کند. ولی اگر در مقدار بالا مصرف شود منجر به بی خوابی می شود.آن همچنین در درمان اسهال، اسهال خونی، هپاتیت و آماس معده و روده بکار می رود. استفاده زیاد از آن باعث سرگیجگی، یبوست، سوءهاضمه، لرزش و بی خوابی می شود. چای را می توان مثل یک ضماد بر روی گزیدگی حشرات، سوختگی، شستن چشم ها، کوبیدگی بدن و آماس قرار داد. چای را بر روی چشم باد کرده و خشک شده قرار می دهند و همچنین روی قسمت آفتاب سوخته هم قرار می دهند. (ملک شادخت و فولاد1387)دم کرده ای که از برگهای چای و جوانه های آن تهیه می شود، مقوی معده، ضد تشنج و معرق، تقویت کننده اعصاب، نرم کنده سینه ومدر، آرامبخش، ضد اسهال خونی و محرک قلب و مغز است. (میر حیدر 1372)جزئیات کاشت:چای PHحدود 5 تا 7 را ترجیح می دهد. گیاهی کند رشد می باشد.چای در محیطهایی با بارندگی سالیانه 70 تا 310 سانتی متر، درجه حرارت 14 تا 27 درجه رشد می کند. گلهای معطر آن برای حشرات جذاب می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر چاس را تا موقعیکه برسد در گلخانه می کارند. بذرهای انبار شده باید به مدت 24 ساعت در آب گرم خیسانده شود و بعد آنرا در یک پوشش قرار داد. چای در درجه حرارت 23 درجه ای در مدت 1 تا 3 ماه جوانه می زند. جوانه ها را تا موقعکیه رشد کافی بکند در گلدانهای مجزا بکارید و اجازه دهید گیاه زمستان را در گلخانه بگذراند. اندازه گیاه وقتی 15 سانتی متر شد آنها را در محیط اصلی می کارید در ضمن از آن باید مراقبت های ویژه بشود. هر کیلو چای در حدود 500 بذر می باشد. در ماههای مرداد و شهریور، از چوبهای رسیده قلمه های پاشنه دار به اندازه 10 تا 15 سانتی متر بریده در شاسی محافظت شده قرار می دهید. در ماه خرداد از چوبهای سفت قلمه های پاشنه دار اندازه 7 تا 10 سانتی متر بریده و در شاسی قرار دهید. در سال اول آنها را در یک گلخانه خنک نگه می دارید. قلمه جوانه برگ را در ماههای تیر و مرداد درون شاسی قرار می دهید. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:26
دنیای گیاهان و حیوانات
سرخدار:Scientific name: Taxus baccataLatine name: Yew(همه قسمتهای گیاه بغیر از گوشت میوه، سمی می باشند. این قسمتها اثرات فلج کننده ای روی قلب دارد.)از خانواده Taxaceae ، جنس Taxus می باشد.گستره:اروپا، از شرق تا شمال آفریقا، ایران و هیمالیا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درخت همیشه سبز سرخدار تا 15 متر رشد می کند. این گیاه نسبت به سرما حساس می باشد. سرخدار برگهای خورد را در طول سال حفظ می کند. گلدهی در ماههای اسفند و فروردین و رسیدگی بذر از شهریور تا آبان ماه صورت می گیرد. گلها دوپایه و گرده افشانی بوسیله باد صورت می گیرد. گیاه خود گرده افشان نمی باشد. آن برای طبیعت جذاب می باشد. سرخدار در خاکهای شنی، لومی، رسی و خیلی رسی رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسیدی، خیلی اسیدی، خنثی، قلیایی و خیلی قلیایی رشد می کند. سرخدار در محیط کاملاً آفتابی، بدون سایه و تا حدی سایه رشد می کند. این گیاه مقاوم به خشکی می باشد. در برابر بادهای قوی مقاوم می باشد ولی در برابر بادهای بحری مقاومت چندانی ندارد. سرخدار مقاوم به آلودگی هوا می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:سرخدار گیاه سمی می باشد و در پزشکی برای درمان مشکلات قفسه سینه بکار می رود. تحقیقات جدید نشان داده که گیاه دارای تاکسول می باشد که ضدسرطان بویژه سرطان تخمدان می باشد. همه قسمتهای گیاه به استثنا گوشت آن ضداختلاج، معرق، قاعدگی آور، خلط آور، مسکن و مسهل می باشد. برگها در درمان تنگی نفس، برونشیت، سکسکه، سوءهاضمه، رماتیسم و صرع بکار می رود. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:سرخدار به آسانی رشد می کند و مقاوم به سرما یا گرما، محیط آفتابی با سایه و خاک خشک یا مرطوب می باشد در ضمن هر PH را تحمل می کند.میوه آن روی شاخه های یکساله رشد می کند. گزارشی می گوید که این درخت تا 4000 سال عمر می کند. پوست آن نرم است طوریکه وقتی بچه ها از آن بالا می روند پوست آن کنده می شود. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر گیاه سرخدار خیلی آهسته جوانه می زند، اغلب دو سال طول می کشد. برای بذرهای انبار شده 4 ماه استرافیکاسیون سرمایی و بدنبال آن 4 ماه استرافیکاسیون گرمایی دوره جوانه زنی را کاهش می دهد. اگر بذر سبز را بچینید و سریعاً بکارید شاید جوانه زنی سریعتر صورت بگیرد. نهالها را در گلدانهای مجزا کاشته تا موقعیکه به قدر کافی بزرگ شود از آنها مراقبت کنید و درون شاسی سرد نگهداری کنید. نهال ها خیلی آهسته رشد می کنند. شاخه های انتهایی نیمه بالغ به اندازه 5 تا 8 سانتی متر را در ماههای تیر و مرداد بریده و درون شاسی محافظت کنید. شاخه های رسیده انتهایی را در زمستان بریده و در شاسی محافظت شده قرار دهید. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:25
دنیای گیاهان و حیوانات
میچلا:Scientific name: Mitchella repensLatine name: Partridge از خانواده Rubiaceae، جنس Mitchella می باشد.گستره:آمریکای شمالی. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:یک درختچه همیشه سبز تا 5 سانتی متر رشد می کند. در همه فصل سال برگ دارد. گلدهی در ماههای خرداد و شهریور می باشد. گلهای میچلا دوجنسی می باشد. میچلا خاک شنی و لومی با زهکش خوب را ترجیح می دهد. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی و حتی خیلی اسیدی رشد می کند. میچلا در محیط آفتابی و تا حدی سایه رشد می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:در آمریکای شمالی می گویند میچلا برای دنیا آوردن بچه خیلی مفید می باشد.(در ضمن در شش ماه اول زایمان نباید آنرا بکار برد چون ممکن است باعث سقط جنین شود.) از آن همچنین برای درمان دردهایی مثل بی خوابی روماتیسم استفاده می کنند. گیاه داروی قابض، ادرارآور، خواب آور و مقوی می باشد. چای آنرا مثل یک شوینده برای کهیر، تورم، جراحتهای جزئی و رماتیسم بکار می برند. برگها را در تابستان برداشت کرده و بعد خشک می کنند. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:میچلا نیاز به خاکی خالی از آهک با زهکش خوب و مقداری سایه دارد. خاک پیتی را ترجیح می دهد. گلها عطر خوشی دارند. در سایه درختان خوب رشد می کنند. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بهتر است بذر را به مدت 3 ماه استرافیکاسیون سرمایی کنید و بعد آنرا بکارید تا در پاییز برسد. بهتر است بذرهای انبار شده را در همان سال اول بکارید. گوشت میوه را از روی بذر پاک کنید چون بازدارنده جوانه زنی می باشد. وقتی جوانه ها به قدر کافی بزرگ شدند آنها را در گلدانهای مجزا کاشته و برای اولین زمستان در گلخانه نگهداری کنید. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان بعد از سرمای بهاره خارج می کنید. تقسیم ساقه های خوابیده در بهار صورت می گیرد. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:24
دنیای گیاهان و حیوانات
دیوخار:Scientific name: Lycium barbarumLatine name: Box Thorn(اگر چه هیچ سمیتی در آن مشاهده نشده است ولی در استفاده از آن باید دقت لازم را نمود، بویژه وقتی از برگهای خوراکی آن استفاده می شود. میوه رسیده آن بی خطر می باشد ولی میوه نارس آن مشکوک می باشد.)از خانواده Solanaceae ، جنس Lycium می باشد.گستره:اروپای جنوب شرقی، آسیای جنوب غربی. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درخت خزان پذیر تا 4 متر رشد می کند. گلدهی از ماه خرداد تا مرداد و رسیدگی بذر از ماه مرداد تا مهر صورت می گیرد. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله زنبورها صورت می گیرد.دیوخار در خاکهای شنی، لومی و رسی با زهکش خوب رشد می کند، این گیاه در خاکهای خیلی فقیر هم رشد می کند. دیوخار در خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند. این گیاه در محیط آفتابی و تا حدی سایه رشد می کند. همچنین در برابر بادهای بحری مقاوم می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:یک جوشنده قوی از میوه دیوخار ساخته می شود که کلسترول خون و فشار خون را پایین می آورد. این جوشنده بر روی کبد و کلیه ها هم اثر می گذارد. میوه در درمان فشارخون بالا، دیابت، بینایی کم، سرگیجه، کمردرد، ناتوانی جنسی و دردهای مربوط به یائسگی کاربرد بسیاری دارد. میوه را وقتیکه کاملاً رسید، برداشت می کنند، آنرا خشک کرده و بعداً مصرف می نمایند. پوست ریشه تلخ، خنک کننده، ضدباکتری، پایین برنده تب، پایین آورنده کلسترول و فشارخون، تصفیه کننده جریان خون و درمان کننده خون دماغ، سل، آسم و غیره است. آنرا بصورت استعمال خارجی در درمان خارش های قسمتهای تناسلی بکار می برند. پوست را در زمستان برداشت و خشک می کنند تا بعداً مصرف کنند. منبع عالی ویتامین ها و اسیدهای چرب می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:دیوخار گیاهی است که نیاز به خاک غنی ندارد، ولی در خاک های اصلاح شده بهتر رشد می کند. گیاهی است که مقاوم به هرس می باشد به طوریکه شاخه های مسن دوباره رشد خود را شروع می کنند. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذرپاشی گیاه دیوخار در اوایل بهار درون گلخانه صورت می گیرد. جوانه زنی آن اغلب سریع و خوب می باشد. نهال ها را تا وقتیکه به قدر کافی بزرگ شوند در گلدانهای مجزا کاشته و از آنها در گلخانه مراقبت نمائید تا زمستانگذرانی صورت بگیرد. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان خارج می کنید. در ماه های تیر و مرداد از چوبهای نیمه بالغ قلمه های پاشنه دار 5 تا 10 سانتی متر تهیه کرده و در شاسی نگهداری کنید. در طول فصل رشد از چوبهای رسیده قلمه بگیرید و آنها را درون شاسی سرد قرار بدهید. پاجوشها را می توان بطور مستقیم در زمین اصلی کاشت. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:24
