امیرالمؤمنین (ع) این آیه را تلاوت می فرمود: « فَما بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْاَرْضُ وَ ما كانوُا مُنْظَرینَ » كه درهمان هنگام امام حسین (ع) وارد مسجد شد، امیرالمؤمنین (ع) با توجه به او فرمود:« اَمّا اِنَّ هذَا سَیُقْتَلُ وَ یَبْكی عَلَیْهِ السّماءُ وَ الْاَرْضُ » .
حضرت علی (ع) این آیه را تلاوت می كرد « نه آسمان برآنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد » . درآن هنگام امام حسین (ع) وارد شد و حضرت علی (ع) فرمود « اما این كسی است كه بزودی كشته شود و آسمان و زمین بر او می گریند » .
1- الدخان /29
2- تفسیر برهان، 4/161
و در بعضی از كتب منقولست از عصام بن المصطلق شامی كه گفت داخل شدم در مدینة معظمه پس چون دیدم حسین بن علی علیه السلام را پس تعجب آورد مرا، روش نیكو و منظر پاكیزة او، پس حسد مرا واداشت كه ظاهر كنم آن بغض و عداوتی را كه در سینه داشتم از پدر او، پس نزدیك او شدم و گفتم توئی پسر ابوتراب؟ (مؤلف گوید كه اهل شام از امیرالمؤمنین علیه السلام به ابوتراب تعبیر می كردند و گمان می‌كردند كه تنقیص آن جناب می‌كنند باین لفظ و حال آنكه هر وقت ابوتراب می‌گفتند گویا حلی و حلل به آن حضرت می‌پوشانیدند). بالجمله عصام گفت: گفتم به امام حسین (ع) توئی پسر ابوتراب؟ فرمود بلی. قال فَبالَغْتُ فی شَتْمِهِ وِ شَتْم آبیِه
یعنی هر چه توانستم دشنام و ناسزا به آن حضرت گفتم.
فَنَظَرَ اِلَیَّ نَظْرهَ عاطِفٍ رًؤُفٍ
پس نظری از روی عطوفت و مهربانی بر من كرد و فرمود:
اعوذ باللهِ مِنَ الشَیْطانِ الرَّجیم بِسْم اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ خُذِ الْعَفْوَ وَ اْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ اَعْرِضُ عَنِ الْجاهِلیَ الآیات الی قوله ثُمَّ لایقصرُونَ.
و این آیات اشارتست مكارم اخلاق كه حق تعالی پیغمبرش را به آن تأدیب فرمود از جمله آنكه از خلاق مردم اكتفا كند و متوقع زیادتر نباشد و بد را به بدی مكافات ندهد و از نادانان رو بگرداند و در مقام وسوسة شیطان پناه به خدا گیرد.
ثُمَّ قالَ: خَفّضْ عَلَیْكَ اِسْتَغْفِرِ اللهِ لی وِلَكَ.
پس فرمود به من آهسته كن و سبك و آسان كن كار را بر خود، طلب آمرزش كن از خدا برای من و برای خودت، همانا اگر طلب یاری كنی از ما تو را یاری كنم و اگر عطا طلب كنی ترا عطا كنم و اگر طلب ارشاد كنی تو را ارشاد كنم. عصام گفت: من از گفته و تقصیر خود پشیمان شدم و آن حضرت به فراست یافت پشیمانی مرا فرمود:
لاتَثْریبَ عَلَیْكُمْ الْیَوْمَ یَغْفِرُاللهُ لَكُمْ وَ هُوَ اَرْحَمْ الرّاحِمینَ.
از مقتل خوارزمی و جامع الاخبار روایت شده است كه مردی اعرابی به خدمت امام حسین علیه السلام آمد و گفت یابن رسول الله ضامن شده‌ام ادای دیت كامله را و ادای آن را قادر نیستم لاجرم با خود گفتم كه باید سوال كرد از كریم‌ترین مرد و كسی كریمتر از اهل بیت رسالت صلوات الله علیهم اجمعین گمان ندارم. حضرت فرمود: یا اخا العرب من سه مسئله از تو می‌پرسم اگر یكی را جواب گفتی ثلث آن مال را به تو عطا می‌كنم و اگر دو سوال را جواب دادی دو ثلث مال خواهی گرفت و اگر هر سه را جواب گفتی تمام آن مال را عطا خواهم كرد، اعرابی گفت یابن رسول الله چگونه روا باشد كه مثل تو كسی كه از اهل علم و شرفی از این فدوی كه یك عرب بدوی بیش نیستم سوال كند؟ حضرت فرمود كه از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم كه فرمود: اَلمَعرُوف بِقَدرِ الْمَعرِفَه باب معروف و موهبت به اندازة معرفت بروی مردم گشاده باید داشت، اعرابی عرض كرد هر چه خواهی سوال كن اگر دانم جواب می‌گویم و اگرنه از حضرت شما فرا می‌گیرم ولا قُوّه اِلاّ بِالله.
حضرت فرمود كه افضل اعمال چیست؟ گفت: ایمان به خداوند تعالی. فرمود چه چیز مردم را از مهالك نجات می‌دهد؟ عرض كرد توكل و اعتماد بر حق تعالی. فرمود زینت آدمی در چه چیز است؟ اعرابی گفت: علمی كه به آن عمل باشد. فرمود كه اگر بدین شرف دست نیابد؟ عرض كرد مالی كه با مروت و جوانمردی باشد. فرمود كه اگر این را نداشته باشد؟ گفت فقر و پریشانی كه با آن صبر و شكیبائی باشد. فرمود اگر اینرا نیز نداشته باشد؟ اعرابی گفت كه صاعقه‌ای از آسمان فرود بیاید و او را بسوزاند كه او اهلیت غیر این ندارد.
پس حضرت خندید و كیسه‌ای كه هزار دینار زر سرخ داشت نزد او افكند و انگشتری عطا كرد او را كه نگین آن دویست درهم قیمت داشت و فرمود كه به این زرها ذمة خود را بری كن و این خاتم را در نفقة خود صرف كن.
اَللهُ اَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَه.
حضرت امام زین العابدین علیه السلام فرمود وقتی كه پدرم در صحرای كربلا محصور اهل جور و جفا بود آن سیب را در دست داشت و هرگاه كه تشنگی بر او غالب می‌شد آنرا می‌بوئید تا تشنگی آن حضرت تخفیف می‌یافت چون تشنگی بسیار بر آن حضرت غالب شد و دست از حیوه خود برداشت دندان بر آن سیب فرو برد چون شهید شد هر چند آن سیب را طلب كردند نیافتند، پس آن حضرت فرمود كه من بوی آن سیب را از مرقد مطهر پدرم می‌شنوم گاهی كه به زیارت او می‌روم و هر كه شیعیان مخلص ما در وقت سحر به زیارت آن مرقد معطر برود بوی سیب را از آن ضریح منور می‌شنود.
و از امالی مفید نیشابوری مرویست كه حضرت امام رضا علیه السلام فرمود: برهنه مانده بود حضرت امام حسن و امام حسین علیهاالسلام و نزدیك عید بود پس حسنین علیهاالسلام به مادر خویش فاطمه علیهاالسلام گفتند ای مادر كودكان مدینه به جهت عید خود را آرایش و زینت كرده‌اند پس چرا تو ما را به لباس آرایش نمی‌كنی و حال آنكه ما برهنه‌ایم چنانكه می‌بینی حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود ای نور دیدگان من همانا جامه‌های شما نزد خیاط است هرگاه دوخت و آوَرد، آرایش می كنم شما را به آن روز عید و می‌خواست به این سخن خوشدل كند ایشان را، پس شب عید شد دیگر باره اعاده كردند كلام پیش را، گفتند امشب شب عید است پس چه شد جامه‌های ما؟ حضرت فاطمه گریست از حال ترحّم بر حال كودكان و فرمود ای نور دیدگان خوشدل باشید هرگاه خیاط آورد جامه‌ها را زینت می‌كنم شما را به آن انشاءالله، پس چون پاسی از شب گذشت ناگاه كوبید در خانه را كوبنده‌ای فاطمه علیهاالسلام فرمود كیست؟ صدائی بلند شد كه، ای دختر پیغمبر خدا بگشا در را كه من خیاط می‌باشم جامه‌های حسنین (ع) را آورده‌ام، حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود چون در را گشودم مردی دیدم با هیبت تمام و بوی خوش پس دستار بسته‌ای به من داد و برفت. پس فاطمه علیهاالسلام به خانه آمد گشود آن دستار را دید در وی بود دو پیراهن و دو ذراعه و دو زیر جامه و دو رداء و دو عامه و دو كفش، حضرت فاطمه علیهاالسلام بسی شاد و مسرور شد، پس حسنین علیهاالسلام را بیدار كرد و جامه‌ها را به ایشان پوشانید پس چون روز عید شد پیغمبر صلی الله علیه و آله بر ایشان وارد شد و حسنین را برداشت و به سوی مادرشان برد، فرمود ای فاطمه آن خیاطی كه جامه‌ها را آورد شناختی؟ عرضه داشت نه به خدا سوگند نشناختم او را و نمی‌دانستم كه من جامه نزد خیاط داشته باشم خدا و رسول داناترند به این مطلب فرمود ای فاطمه آن خیاط نبود بلكه او رضوان خازن جنت بوده و جامه‌ها از حلل بهشت بوده، خبر داد مرا جبرئیل از نزد پروردگار جهانیان.
در این ترفند قصد داریم به معرفی یک روش کاربردی بپردازیم که با بهره گیری از آن میتوانید کانکشن خود را طوری تنظیم کنید که به هیچ گاه اشغال نشود ؛ بدین شکل که به هنگام تماس به خط تلفن شما ، میتوانید از اینترنت خارج شوید و پاسخ تلفن را بدهید. البته برای این کار باید خط شما قابلیت پشت خطی را داشته باشد. بدین منظور: اکنون در صورتی که در اینترنت باشید و کسی با شما تماس بگیرد ، با پیام Call wating now active روبرو خواهید شد. لازم به ذکر است که باید برای بهره گیری از این سرویس ، مودم شما از Voice پشتیبانی کند و اینکه سیستم های مخابراتی برخی از مناطق امکان این کار را ندارند. همان طور که ذکر شد خط شما نیز باید قابلیت پشت خطی داشته باشد .1- از منوی Start وارد Control Panel شوید . 2- سپس وارد Network Connections شوید. 3- کانکشنی که با آن به اینترنت وصل میشوید را انتخاب کرده و بر روی آن راست کلیک کنید ، سپس Properties را برگزنید. 4- در پنجره باز شده به تب Advanced بروید . 5- از قسمت پایین ، دکمه Settings را برگزنید. 6- در پنجره جدید باز شده دکمه Edit را بزنید. 7- باز هم در پنجره جدید ، در کادر خالی عبارت Call Waiting را وارد نمایید. 8- در پایان تمام پنجره ها را OK کرده و خارج شوید
عزاداری و انتظار
اشاره :
موضوع زیارت قبور مطهر و مقدّس معصومین(ع) توسل به آنها و سوگواری در ایّام شهادت‌شان، به ویژه در مورد حضرت مقدّس سیدالشهدا(ع)، از موضوعاتی است كه در فرهنگ اسلامی، جایگاه رفیعی دارد. از ناحیه ذات اقدس الهی در احادیث قدسی و نیز از سوی چهارده معصوم(ع) سفارش زیادی به عزاداری سیدالشهدا(ع) شده است، كه این مطلب حاكی از نقش عظیم این امر در احیای دین و زنده نگه داشتن آن است. به عبارت دیگر می توان چنین مجالسی را از مهم‌ترین وسایل صیانت از كیان دین و جامعه اسلامی و نیز بسط روح دین و دینداری دانست. متأسفانه عزاداری‌ها با همه اهمیت و جایگاه مهمی كه در فرهنگ اسلامی دارند، در طول زمان دچار آفات، خطرات و انحرافاتی شده است كه نقش این وسیله مهم را تا حدودی كم رنگ كرده است.در این مطلب، نویسنده می‌كوشد تا بعضی از شرایط ظاهری و باطنی عزاداری یك منتظر را ارائه نماید. باشد كه مورد استفاده قرار گیرد. وظیفه عزادار در قبال امام زمان (عج)
عزادار حقیقی به خوبی می‌داند كه سوگواری و برپایی مجالس بزرگداشت برای اهل بیت(ع) فقط قسمت كوچكی از وظایف الهی او نسبت به آنان است بلكه وظیفه بالاتر، توجه به درس‌ها و عبرت‌های عاشورا و عمل به آنها است. عمل به تكالیف از جمله درس‌هایی است كه عزادار حقیقی از عاشوراییان فرا گرفته است. او خود را نسبت به امام زمانش مكلف و مسئول می‌داند. (1)
عزادار، نیك می‌داند كه باید به تنهایی در دادگاه عدل الهی نسبت به رفتار خود با امام زمانش پاسخگو باشد لذا، برای عمل به وظیفه‌اش منتظر هیچ‌كس نمی‌ماند؛ او منتظر سازمان‌ها، نهادها و اشخاص نیست. او خودش به تنهایی برای خارج كردن امام زمان(ع) از تنهایی، غیبت، اضطرار و آوارگی تلاش می‌كند. او مانند شهدای كربلا كه هرگز به كمی نفرات شان توجه نكردند و هر یك فقط و فقط به فكر انجام وظیفه در قبال امام مظلوم و تنهاییش بود و كاری به نتیجه و تأیید دیگران نداشت، عمل می‌كند. مانند «عبدالله بن حسن(ع)» كه وقتی دید عمویش تنها و مجروح به روی زمین افتاده است و دشمن دور او را گرفته، خود را به عمویش رساند و هنگامی كه «ابجربن كعب» (لعنة الله علیه) شمشیرش را فرود آورد كه امام را بكشد، دست خود را در مقابل شمشیر او گرفت تا از امامش دفاع كند و دستش قطع شد و در آغوش عمویش حسین(ع) افتاد تا این كه «حرمله» (لعنة الله علیه) او را با تیر به شهادت رساند.(2)
2) عزادار حقیقی یا «منتظر حقیقی» در این مرحله می‌داند كه اگر بخواهد رضایت خدا را جلب كند و به هدف خلقت و كمال نهایی و غایی وجودش نایل شود، باید به این «تنها موعظه» خداوند متعال در قرآن كریم عمل كند كه فرمود:
قل إنّما أعظكم بواحدةٍ أن تقوموا لله مثنی و فرادی.(3) ای رسول ما، به امت بگو كه من به یك سخن شما را موعظه می‌كنم و آن سخن این است كه شما، خالص دو نفری، و یا به تنهایی برای خدا قیام كنید.
امام خمینی(ره) دربارهء این موعظه خداوند چنین می فرمایند: خدای تعالی در این كلام شریف، از سر منزل تاریك طبیعت تا منتهای سیر انسانیت را بیان كرده و بهترین موعظه‌هایی است كه خدای عالم از میانه تمام مواعظ انتخاب فرموده و این یك كلمه را پیشنهاد بشر فرموده، این كلمه تنها راه اصلاح دو جهان است. قیام برای خدا است كه ابراهیم خلیل الرحمن را به منزل خُلّت رساند و از جلوه‌های گوناگون عالم طبیعت رهاند.
خلیل آسا در علم الیقین زن
ندای لا اُحبّ الآفلین زن
قیام الله است كه موسای كلیم را با یك عصا بر فرعونیان چیره كرد و تمام تخت و تاج آنها را به باد فنا داد. و نیز او را به میقات محبوب رساند و به مقام صعق و صحرا كشاند. قیام برای خدا است كه خاتم‌النبیّین(ص) را یك تنه بر تمام عادات و عقاید جاهلیت غلبه داد و بت‌ها را از خانة خدا بر انداخت و به جای آن توحید و تقوا را گذاشت و نیز آن ذات مقدس را به مقام «قاب قوسین او أدنی» رساند. خودخواهی و ترك قیام برای خدا ما را به این روزگار سیاه رسانده، همه جهانیان را بر ما چیره كرده، و كشورهای اسلامی را زیر نفوذ دیگران در آورده... موعظت خدای جهان را بخوانید و یگانه راه اصلاحی را كه پیشنهاد فرموده بپذیرید و ترك نفع شخصی كرده، تا به همه سعادت‌های دو جهان نائل شوید و با زندگانی شرافتمندانه دو عالم دست در آغوش شوید.»(4) آری، خودخواهی ما و ترك قیام برای خدا است كه ما را به روز سیاه غیبت امام زمان(ع) و تنهایی و غربت حضرت كشانده و مستكبران را بر كشوهای اسلامی حاكم كرده است. همان‌طور كه خود آن حضرت فرمود: اگر شیعیان نسبت به ما وفادار و هم‌دل بودند، ظهور ما به تأخیر نمی‌افتاد(5). راه چاره همان است كه امام خمینی(ره) فرمود، یعنی موعظه خدای جهان را بخوانیم و یگانه راه اصلاحی را كه پیشنهاد فرموده، بپذیریم و ترك نفع‌های شخصی كنیم و با منتقم اصلی حسین(ع) آشتی كنیم، و با وفاداری نسبت به او، برای رفع موانع ظهورش و نبرد با دشمنانش قیام لله كنیم و از این حالت دنیازدگی و انفعال خارج شویم و با كنار گذاشتن نفع‌های شخصی و جیفه گندیده دنیا، برای ظهورش عملیاتی شویم.(6) امام خمینی(ره) در جای دیگر می فرمایند: نگویید تنها هستیم، تنهایی هم باید قیام بكنیم، اجتماعی هم باید قیام كنیم، باید قیام كنیم، با هم باید قیام كنیم، همه موظفیم به اینكه برای خدا قیام كنیم.(7) برای خدا قیام كنید و از تنهایی و غربت نهراسید.(8) در زیارت عاشورا پس از اعلام برائت از بنیان‌گذاران ظلم به اهل بیت(ع) و نیز كسانی كه آنها را از مقامشان كنار زدند و همچنین كسانی كه مقدمات جنایات ظالمان را فراهم كردند. نسبت به پیروان و تابعین و دوستان آنها نیز اعلام برائت می‌شود، یعنی از همه كسانی كه در طول تاریخ در مصیبت اعظم، به خصوص در غیبت امام زمان(ع) نقش داشته و كار آنها به نحوی مانعی بر سر راه ظهور منجی بشریت بوده است. برای همین است كه بلافاصله خطاب به سیدالشهدا(ع) چنین عرض می‌كنیم: ای اباعبدالله، من تا قیامت با كسانی كه با شما در سلم و صلح هستند در صلحم و با كسانی كه با شما در جنگ هستند، در جنگم.(9) به این ترتیب نظام دوستی و دشمنی عزادار حقیقی به طور كامل روشن و مشخص است. او با همه كسانی كه شیعه و محبّ اهل بیت(ع) هستند و با آنها دشمنی ندارند، در صلح و دوستی است و با همه كسانی كه دشمن اهل بیت(ع) و به خصوص امام زمان(ع) هستند، در جنگ است. و این دوستی و دشمنی تا قیامت ادامه دارد. اگر دشمنان امام زمان تا قیامت هم حضرت مخالفت و دشمنی داشته باشند، عزادار حقیقی هرگز از مبارزه و جهاد علیه آنها خسته و ناتوان نمییشود. لذا پس از اعلام جنگ با دشمنان آنها، ابتدا بنیان‌گذاران ظلم بر آنها را مورد لعن قرار می‌دهیم و پس از این كار انتقام حسین(ع) را به همراه امام زمان(ع) آرزو می‌كنیم. چرا كه مبارزه با دشمنان اهل بیت بدون همراهی با امام زمان(ع) فایده ندارد و انتقام از آنان بدون آن حضرت ممكن نیست. بنابراین عنصر جهاد و مبارزه هرگز از زندگی عزادار حقیقی حذف نمی‌شود. او تا وقتی كه با مصیبت اعظم غیبت امام زمان(ع) آن هم در اوج غربت و مظلومیت و تنهایی رو به روست، هرگز آرام و قرار ندارد. او تا لحظه با شكوه ظهور و از بین رفتن این مصیبت اعظم به مبارزه با دجّال و موانع ظهور ادامه مییدهد. و پس از ظهور نیز به جهاد در راه امامش برای انتقام امام حسین(ع) و سایر اهل بیت(ع) ادامه می‌دهد و رمز این كه این مبارزه و جهاد همیشگی و طولانی است، این است كه قرآن كریم به همه مسلمین دستور داده است كه تا رفع فتنه و حاكمیت دین خدا در سراسر جهان به جهاد مقدس خود ادامه دهند: و قاتلوهم حتّی لا تكون فتنةٌ و یكون الدّین كلّه لله.(10) با كافران جهاد كنید كه دیگر فتنه‌ای باقی نماند و آیین همه ما در دین خدا باشد. كدام فتنه و مصیبت برای جامعه انسانی بالاتر از غیبت امام زمان(ع) و محرومیت جامعه جهانی از رهبر معصوم و متخصص الهی و مظهر خدا است. عزادار حقیقی در این مقطع حساس و سرنوشت‌ساز با تشخیص وظیفه الهی جهاد، بدون فوت وقت تا رفع این بزرگ‌ترین فتنه، و تا رسیدن به امام خود و جهاد در ركاب او، به مبارزه می‌پردازد. او نیك می‌داند بهترین زمان برای سربازی و خدمت و تقرّب نسبت به امام زمان(ع) زمانی كنونی است. نه زمان ظهور كه زمان پیروزی است. چنان كه قرآن كریم می‌فرماید: لا یستوی منكم من أنفق من قبل الفتح و قاتل أولئك أعظم درجةً من الذّین أنفقوا من بعد و قاتلو و كلاً وعدالله الحسنی و الله بما تعملون خبیرٌ.(11) آن مسلمانانی كه پیش از فتح مكه در راه دین انفاق و جهاد كردند با دیگران برابر نیستند آنان درجه‌ای عظیم‌تر دارند، تا كسانی كه بعد از فتح انفاق و جهاد كردند. البته خدا به هر دو طایفه وعده احسان داد. و خدا به آنچه می‌كنید آگاه است. قیام و جهاد برای برطرف كردن موانع ظهور ارزش و اهمیت بیشتری نسبت به سربازی و جهاد در ركاب آن حضرت را دارد، زیرا قرآن كریم همراهی با امام را قبل از پیروزی با ارزش‌تر و مهم‌تر می‌داند. بزرگ‌ترین گناه برای عزدار در مرتبه پنجم، تنها گذاشتن امام زمان(ع) است. عزادار كه در این مرتبه آگاهی زیادی نسبت به درس‌ها و پیام‌های عاشورا دارد، به وفاداری و هم‌دلی نسبت به امام زمانش بیشترین توجه و اهتمام را دارد. او از اصحاب عاشورا درس بزرگ وفاداری نسبت به امام زمان خویش را به خوبی آموخته است. وفاداری یعنی پای‌بند بودن به عهد و پیمانی كه بسته‌ایم. وفای به عهد، به خصوص نسبت به امام و رهبر معصوم از بزرگ‌ترین واجبات است و پیمان شكنی و بی‌وفایی از بزرگ‌ترین محرمات می‌باشد. قرآن كریم و روایات معتبر اسلامی مملوّ از توصیه اكید به رعایت عهد و وفاداری و پرهیز از عهد شكنی و بی وفایی است. سیدالشهدا(ع) در روز عاشورا درباره دو گروه دوستان و دشمنان سخن گفت. دوستان خویش را به وفاداری ستود و دشمنانش را به خاطر بی‌وفایی‌شان مورد نكوهش و سرزنش قرار داد. آن حضرت(ع) در مورد دوستان خود فرمودند: من اصحابی باوفاتر و بهتر از اصحابم نمی‌شناسم. (12) در روز عاشورا وقتی بر بالین «مسلم بن عوسجه» آمد، این آیه شریفه را خواند: فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدّلوا تبدیلاً.(13) از مؤمنین مردانی هستند كه با عهد خویش با خدا صادق بودند، برخییشان به عهد خود وفا كرده و جان باختند، برخی هم منتظرند و عهد و پیمان را هیچ دگرگون نساختند. امام(ع) درباره دشمنان خود نیز چنین فرمودند: «اهل وفا به پیمان نیستند، عهد خویش را شكسته و بیعت مرا از گردن خود كنار نهاده‌اید. به جانم سوگند، با پدرم، با برادرم و با پسر عمویم مسلم بن عقیل نیز همین كار را كردید».(14) در «زیارت اربعین» خطاب به خود آن حضرت چنین عرض می‌كنیم: شهادت می‌دهم كه تو به عهد خود وفا كردی و تا رسیدن به یقین (شهادت) در راه او جهاد كردی.(15)
پی نوشت ها: ٭ برگرفته از: كتاب عزادار حقیقی، نوشته محمد شجاعی. 1. یوم ندعوا كلّ اناسٍ بامامهم؛ روزی كه ما هر گروهی از مردم را با پیشوایشان دعوت می‌كنیم. (سوره اسراء (17)، آیه 71) 2. مجلسی، بحارالأنوار، ج 45، ص 53. 3. امام خمینی(ره)، صحیفه نور، ج 1، ص 3. 4. سوره سبأ (34)، آیه 46. 5. مجلسی، همان، ج 53، ص 177. 6. برای آشنایی بیشتر با كیفیت عملیاتی شدن به بخش چهارم كتاب آشتی با امام زمان(ع) مراجعه شود. 7. امام خمینی(ره)، همان، ج 16، ص 201. 8. همان، ج 20، ص 127. 9. زیارت عاشورا؛ یا اباعبدالله سلمّ لمن سالمكم و حربٌ لمن حاربكم الی یوم القیامة 10. سوره انفال (8)، آیة 39. 11. سوره حدید (57)، آیة 10. 12. موسوعه كلمات الامام الحسین، ص 395؛ فإنّی لا اعلم اصحاباً أوفی و لا خیراً من اصحابی 13. سوره احزاب (33)، آیه 23. 14. موسوعه كلمات الامام الحسین، ص 363. 15. محدث قمی، مفاتیح الجنان، زیارت اربعین. أشهد أنّك وفیت بعهدالله و جاهدت فی سبیله حتّی أتیـٰك الیقین.
احمد شجاعی
و برگرفته از ماهنامه موعود ، شماره 72
زخمی تر از مسیح!
آیت‌الله جوادی آملی، آیت‌الله مصباح یزدی و ... از آداب این ماه می‌گویند توصیه‌های بزرگان برای محرم الحرام
آیت‌الله جوادی آملی (دام ظله) در سال‌های اخیر در درس تفسیر خود به مناسبت آغاز ماه محرم و تبلیغ طلاب توصیه های مهمی به مبلغان داشته‌اند که برخی شواهد و قرائن از کم توجهی به این هشدارها حکایت می کند و «آینده» در آستانه حلول ماه محرم این گفتار منتشر نشده را با هدف استفاده روحانیون و خطبا و جامعه هیئات و بهره بردن از آن، منتشر می کند. این استاد برجسته تفسیر و اخلاق با اشاره به گوشه هایی از تاریخ و دوران معاویه هشدار دادند:«اگر خدای نکرده هدایت و خرافات‌روبی و زدودن عوام‌زدگی نباشد، ممکن است خدای ناکرده بر سر اسلام بیاید آنچه را که «اموی»ها آوردند.» در سخنان این مرجع تقلید آمده است: «.... و چون در آستانه محرمید و شما تشریف می‌برید[تبلیغ]، می بینید اگر خدای نکرده تبلیغ و ارشاد نباشد، هدایت نباشد و خرافات‌روبی نباشد و عوام‌زدگی را زدودن نباشد، ممکن است خدای ناکرده بر سر اسلام بیاید آنچه را که «اموی» آوردند...شما بزرگواران حامل یک چنین پیامی هستید تا برای شما ممکن است منبر را ترک نکنید و جریان سیدالشهدا شرف دنیا و آخرت ماست. مبادا کسی خدای ناکرده خیال بکند که این منبرها آدم را کوچک می‌کند که اگر خدای ناکرده این فکر باشد، اینجا هم متاسفانه نظیر پاکستان می شود که کار به دست «ذاکرین» می‌افتد که علما آنجا مهجورند و کسی حرف علما را گوش نمی‌دهد. شما ببینید در بعضی از روستاها یا شهرهای حتی خود مرکز، متاسفانه بعضی از حسینیه‌ها را مداح‌ها دارند اداره می‌کنند نه علما. وقتی کسی که اهل سخن باشد و اهل استدلال باشد فاصله بگیرد و منبر را رها بکند، مردم که جریان عزاداری را که ترک نمی‌کنند. اگر یک عالم بزرگواری، یک تحصیلکرده‌ای، یک جوان فاضلی، یک سخنران دینی متعهد و متدینی اداره نکند بالاخره با همین خواب‌ها اداره می‌شود. منبر را ترک نکنید این، یک و با هیئات هم هماهنگ باشید، دو. این عزیزانی هم که علمدار و پرچمدارند، اینها یک قدری نیروی جوان‌اند با خواهش، می‌شود از آنها خواهش کرد که شما سینه هر چه بخواهید بزنید، عزاداری کنید زنجیر بزنید اینها بجاست اما آن علم و آن آهن سرد بی‌خاصیت را برای چه بلند می‌کنید؟! اینها را می‌شود دوستانه در همان ایام دهه، روز سوم، چهارم، پنجم قبل از عاشورا، اینها را آدم توجیه بکند و از صدا و سیمای منطقه‌هایتان هم بخواهید وقتی فیلمبرداری می‌کنند این آهن‌های سرد و علم‌ها را نشان ندهند، آن خروش مردمی را نشان بدهند. مسائل دیگر قابل تدبیر و اداره کردن صحیح است ولی جریان کربلا رو به دست هرکسی ندهید. با مداح هم در نیفتید؛ اینها را توجیه کنید. کم‌کم هم مردم عاقل‌تر می‌شوند ، هم اعضای هیات امنا متفکرتر می شوند و هم اینها روشن‌تر می‌شوند. با خواب و قصه‌های غیرصحیح نمی‌شود دین را حفظ کرد... مگر مقتل کم است،مگر مصیبت کم است، مگر حرف‌های گدازنده کم است مگر اشعاری که ترجیع‌بندگونه بعد از مرحوم محتشم کاشانی، سرایندگان فخرآور ما گفتند کم است. همین ترجیع بندی که مال مرحوم محتشم کاشانی است خیلی‌ها هم به همان وضع شعر گفتند؛ آنها پوست و استخوان آدم را می‌سوزاند اگر کسی اهل معرفت باشد دیگر لازم نیست که حتما آن حرفهایی که معقول نیست، مقبول نیست، منقول نیست، آنها را آدم نقل بکند.... ما هم نباید در بیفتیم خدای ناکرده با کسی. مخالفت بکنیم و این وسیله‌ای بشود برای رنجش و چالش. هر چیزی برای خودش یک راه دارد قُولاَ لَهُ قَوْلاً لَّیِّناً این گفتار نرم خیلی اثر دارد کجا ما گفتار نرم داشتیم اثر نکرد؟!» آیت الله مصباح یزدی نیز برای ایام ماه محرم توصیه‌هایی به عزاداران دارند. به گزارش مرکز خبر حوزه رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، ایشان سه‌شنبه شب گذشته در دیدار جمعی از پرسنل نیروی دریایی سپاه پاسداران با تسلیت ایام عزاداری سید الشهدا (ع) و با تاکید بر بهره برداری از این دریای بی کران گفتند: «همه می دانیم که از پیامبر (ص) و ائمه (ع) مطالب بسیار عجیبی درباره امام حسین (ع) نقل شده است، اما گاهی در اثر ضعف علمی و بعضی از شبهه های شیطانی، جمع این مسائل با یک سلسله مباحث دینی و حتی نصوص قرآنی مشکل می شود. قرآن می فرماید« اگر کسی سرسوزنی کار خوب یا بد انجام دهد ثمره‌اش را خواهد دید» و روایات می گویند که اگر قطره اشکی برای امام حسین (ع) ریخته شود تمام گناهان انسان می ریزد و یا با یک زیارت سیدالشهدا(ع) هزار حج عمره برای او نوشته می شود. عکس العمل افراد در مقابل این مسئله متفاوت است، اما آنچه ما قائلیم و حق هم همین است که هر آنچه پیامبر (ص) و ائمه (ع) فرموده‌اند درست است. اگر ما از این شبهات غافل باشیم و برای نسل جوان درباره این آیات و روایات تردید ایجاد شود، محرم و صفر و عزاداری‌ها و نام سیدالشهدا(ع) زیر سوال برود، برای اسلام چیزی باقی نخواهد ماند. زمینه تزلزل فکری در جوان وجود دارد، اما خداوند در جوانان ما، نورانیت و گرایشی به اسلام قرار داده که بی‌نظیر است؛ به طوی که باعث نجات ملت می‌شوند.هیچ راهی در عالم سراغ نداریم که راحت‌تر و آسان‌تر برای مردم از ارتباط با امام حسین(ع) باشد، مسلمان، مسیحی، کافر، سنی، شیعه، همه به اباعبدالله‌الحسین(ع) عشق می‌ورزند و نسبت به آن حضرت محبت دارند. برهمن‌های هندوستان که از اقشار برتر جامعه هند محسوب می‌شوند و بت‌پرست هستند، اسم خود را برهمن حسینی گذاشته‌اند و افتخارشان این است که عاشق امام حسین(ع) هستند. ما امام حسین(ع) را دوست داریم، چون خداوند او را دوست دارد و یک یا حسین گفتن از هزاران عبادت شبانه‌روزی بالاتر است، اما گاهی بعضی خیال می‌کنند امام حسین(ع) دکانی در برابر خداوند باز کرده، این نوع خیال‌ها فریب شیطانی است اباعبدالله‌الحسین (ع) انتظارش این بود که در راه خدا فدا شود و نماز را در دنیا بر پا نماید. گریه با معرفت برای سیدالشهدا(ع) می‌تواند علاج درد باشد، چرا که ابن سعد هم تحت تاثیر قرار گرفت و گریه کرد ولی گریه او با معرفت نبود. اگر خداوند گناه گناهکاران را به خاطر امام حسین(ع) بیامرزد و هر کس محبت آن حضرت در دلش باشد در قیامت آمرزیده می‌شود، هیچ تعجب نکنید، البته حکمت خداوند سرجای خودش باقی است.» به گزارش جهان نیوز علی معلم دامغانی رئیس فرهنگستان هنر و شاعر اهل بیت (ع) در گفت و گویی به مقایسه مجالس مداحی امروز و مجالسی که در گذشته نزدیک برگزار می‌شد، پرداخت و گفت: «مدح مداح امروز در آدم‌هایی که دورش نشسته‌اند و مخصوصا شور و حرارتی که نشان می‌دهند، با دیسکوهایی که آن طرف وجود دارد، شباهت‌های بیشتری دارند تا مجلسی که در گذشته به آن گفته‌اند تعزیه.در گذشته گفته‌اند ای تعزیه‌داران به ادب بنشینید، در تعزیه، مادر حسین(ع) می‌آید. یعنی حتی بچه‌های جوان هم مجبور بودند حد نگاه دارند و درست و با‌ادب بنشینند، برای اینکه چنین پنداشته می‌شد، آنجایی که عزای حسین(ع) وجود داشته باشد، لابد مادرش (س) شرکت می‌کند و این ادب لازمه شرکت در چنین مراسمی بود. اما امروز مجالسی از این دست جایی است که یک جوان، همه مستی و شور جوانی را می‌تواند آشکار کند وهرچه بیشتر و موفق‌تر، مورد عنایت بیشتر.»
