تبیان، دستیار زندگی

تو ای عشق و ای تمام وجودم

تو بود و نبودم

فدای رخ تو

همه عالم

بیا بنگر بر دل غم دیده

که لیلی ندیده

ز غم چه کشیده

به این عالم

یک دم بنگر حال زار مرا

بی قرار مرا

ای تمام امیدم

تو صبح سپیدم

ز نگرس چشمت

ببین چه کشید

*************************************

مرا راهی کن سوی می خانه

بده پیمانه به این دیووانه

تو یا ساقی

تو میدانی که ز عشق تو  خمارم

پیاله ندارم تو دارو ندارم

تو ای ساقی

بنگر که مرغ لب بسته منم

دل شکسته منم

تا سحر بیدارم

سر به زانو دارم

از تو دارم

هر چه که من دارم

ای گل

*************************************

ای جان من

غرق سودای تو

این تماشای تو

دل ندارد زوق

گفت و گویت

*************************************

گر بر کویش برسی برسان

این پیام مرا

ای چراغ رویت

من ندارم دیگر

تاب این شب های

سرد و خاموش

سرد و خاموش

سرد و خاموش

سرد و خاموش

هرگز هرگز باور نکنم

عهد و پیمان ما شد فراموش

عهد و پیمان ما شد فراموش

عهد و پیمان ما شد فراموش

عهد و پیمان ما شد فراموش

عهد و پیمان ما شد فراموش

عهد و پیمان ما شد .....

تقدمی از مرد شب به آرام

قسم به اسمت که تو رو

تنها نزار بعد از این

اسم تو رو داد میزنم

تا دم دم های آخرین

قطره به قطره خونمو

یک جا به نامت میکنم

دل خوشی های دنیا رو

خودم به کامت میکنم

می برمت یه جای درو

میشم واسط سنگ صبور

برات یه کلبه می سازم

پر از یه رنگی و پر نور

روح و دل و جون و تنم

نزر نگاهت میکنم

دنیا ها رو فدای اون

چهره ماهت میکنم

هرچی که باختی پای من

هر چی که بردم مال تو

دفتر شعر پیرمو

وقتی که مردم مال تو

آخه تنها چیز های با ارزش من توی این دنیا همین ها هستن

دوست دارم

دوست دارم با تمام وجودم

تقدیم به بزرگترین کس برای من آرام...

           زندگی هستی و بودن              یعنی خواستن،خواستن تو                                             

           بهترین خاطره از تو                 یادگار عمر من تو

           دورترین راه واسه ی  من          کمترین فاصله از تو 

           پرسیدی از عشق اول               فقط از رو بچگی بود     

           چی بگم از عشق دوم                اونم از رو سادگی بود  

           دلم عادت قریبی                      به هوای عاشقی داشت     

          عشق سوم اومد از راه               رو هوا زد دلمو برد  

          عشق بعد از سر لج بود             چند صباحی بود و بس بود   

          وقتی از سرم بدر شد                دفع صد بلا و شر شد 

          اما تو، تو آخرینی                   عزیزم عزیزترینی    

          همه دنیا یه طرف تو               یه طرف که بهترینی 

          خواستنی ترین وجودی            زندگیم بود و نبـودی     

          می میرم اگر یه روزی            بگـی عاشقـم نبـودی

ای در حرمت ما را ، دیدی و تو پرسیدی                  احوال دل مارا با عشق تو فهمیدی

زان یار سیه چشمم آید خبری سویم                        سر مست شوم جانا ، دیوانه ی آن رویم

با دیدن تو گشتم بازنده هر عالم                             یا نه شدم یکبار ، دارنده هر عالم

تا چند سخن گفتن از عشق خطا باشد؟                    تا کی در این گلزار ، رفتن به فنا باشد

سلام ای غروب قریبانه ی دل

سلام ای طلوع سحرگاه رفتن

سلام ای غم لحظه های جدایی

خداحافظ ای شعر شبهای روشن

خداحافظ ای قصه ی عاشقانه

خداحافظ ای آبی روشن عشق

خداحافظ ای عطر شعر شبانه

 خداحافظ ای همنشین همیشه

خداحافظ ای داغ بر دل نشسته

تو تنها نمیمانی ای مانده بی من

تورا میسپارم به دلهای خسته

تو را میسپارم به مینای مهتاب

تورا میسپارم به دامان دریا

اگر شب نشینم اگر شب شکسته

تورا میسپارم به رویای فردا

به شب میسپارم تورا تا نسوزد

به دل میسپارم تو را تا نمیرد

برای عشق ورزیدن ٫ کسی نیست.
برای دوست داشتن و دوست داشته شدن ٫ مجالی نمانده است .
صدای ضربان قلب من در هیاهوی دنیای ماشینی گم شده است .
آی مردم ... آی ... دلی اینجا می تپد .
ای مردم ..... آی .... هنوز هم عاشقی باقی مانده است .
آی مردم .... خسته ام از جنجال های بی سرانجامتان .......
.... کسی نمی شنود .
.... کسی در ک نمی کند .
مرهمی نیست جز
در خود فرو رفتن .
انتظار و
انتظار و
انتظار........
...........