تبیان، دستیار زندگی

دانشجویی که سال آخر دانشکده خود را می گذراند’ به خاطر پروژه ای که انجام داده بود جایزه اول را گرفت .

او در پروژه خود از 50 نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی بر کنترل سخت یا حذف ماده شیمیایی

" دی هیدروژن مونوکسید"

توسط دولت را امضا کنند و برای این درخواست خود ’دلایل زیر را عنوان کرده بود:

1ـ مقدار زیاد آن باعث عرق کردن  زیاد و استفراغ می شود.

2ـ یک عنصر اصلی باران اسیدی است .

3ـ وقتی به حالت گاز درمی آید بسیار سوزاننده است .

4ـ استنشاق تصادفی آن باعث مرگ می شود .

5ـ باعث فرسایش اجسام می شود .

6ـ حتی روی ترمز اتومبیل ها اثر منفی می گذارد .

7ـ حتی در تومورهای سرطانی یافت شده است.

از 50نفر فوق فقط 6نفر درخواست را امظا کردند .43نفر به طور کلی علاقه ای نشان ندادند واما

فقط یک نفر می دانست که ’ماده شیمیایی "دی هیدروژن مونوکسید" در واقع همان آب است !

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف کرد و آسیب دید

عابرانی که رد می شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند .

پرستاران ابتدا زخمهای پیرمرد را پانسمان کردند. سپس به او گفتند:

"باید ازت عکسبرداری بشه تا مطمئن بشیم جائی از بدنت آسیب دیدگی یا شکستگی نداشته باشه "

پیرمرد غمگین شد، گفت خیلی عجله دارد و نیازی به عکسبرداری نیست .

پرستاران از او دلیل عجله اش را پرسیدند :

او گفت : همسرم در خانه سالمندان است. هر روز صبح من به آنجا می روم و صبحانه را با او می خورم.

امروز به حد كافی دیر شده نمی خواهم تاخیر من بیشتر شود !

یكی از پرستاران به او گفت : خودمان به او خبر می دهیم تا منتظرت نماند .

پیرمرد با اندوه ! گفت : خیلی متأسفم. او آلزایمر دارد . چیزی را متوجه نخواهد شد !

او حتی مرا هم نمی شناسد ! پرستار با حیرت گفت: وقتی که نمی داند شما چه کسی هستید،

چرا هر روز صبح برای صرف صبحانه پیش او می روید؟

پیرمرد با صدایی گرفته ، به آرامی گفت: اما من که می دانم او چه کسی است !

-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-

شادی روح یاران سفر کرده یمان صلوات

 -:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:- 

الا ای همنشین دل که  یارانت  برفت از یاد                       مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

                                                                                                                              " حافظ "

یا رب ز شراب عشق سرمستم کن

یکباره   به بند   عشق   پابستم  کن

از هر چه نه عشق خود تهی دستم کن

در عشق خودت نیست کن و هستم کن