تبیان، دستیار زندگی

۱- از آنجا که این سوره، یک روش محکم و سخت را در مقابل دشمنان پیمان شکن و اظهار برائت و بیزارى از آنان و اعلام جنگ با آنان، در پیش گرفته است، و روشنگر خشم خداوند نسبت به این گروه است، با "بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ" که نشانه صلح و دوستى و محبت و بیان کننده صفت رحمانیت و رحیمیت خدا است، تناسب ندارد[۱۴] و به همین جهت با "بسم الله الرحمن الرحیم" شروع نشده است. حضرت على (ع) در این مورد مى فرماید: "علت نیامدن بسملَه آن است که: «بسم اللَّه براى امان و رحمت است ولى سوره برائت برای برداشته شدن امان، نازل شده است».[۱۵]

۲- این سوره در حقیقت دنباله سوره انفال است؛ زیرا در سوره انفال پیرامون پیمان ها سخن گفته شده، و در این سوره پیرامون الغاى پیمان هاى پیمان شکنان بحث شده است.[۱۶] امام صادق (ع) در روایتی می فرمایند:" انفال و توبه یکی هستند".[۱۷]

البته مضمونی در بعضی از روایت اهل سنت مبنی بر حذف "بسم الرحمن الرحیم" از سورۀ توبه وجود دارد، که اگر چنین چیزی را صحیح بدانیم به معنای تحریف قرآن است (تحریف به نقصان) در حالی که معروف و مشهور بین مسلمانان آن است که هیچ تحریفی در قرآن صورت نگرفته است و قرآنی که امروز در دست ما است همان کتاب آسمانی است که بر پیامبر گرامی اسلام (ص) نازل شده است.

برای آگاهی بیشتر به نمایه: تحریف ناپذیری قرآن سؤال ۴۵۳ (سایت اسلام کوئست: ۴۸۶) مراجعه فرمائید.

[۱۴]. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏۷، ص ۲۷۳، چاپ اول ، تهران، دارالکتب اسلامیه، ۱۳۷۴ ش.[۱۵]. حاکم نیشابوری، مستدرک،ج۲ ،ص۳۳۰ ، دارالمعرفة ، لبنان ،۱۴۰۶ ه.ق.

[۱۶]. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏۷، ص ۲۷۳٫

[۱۷]. مجلسی، بحارالانوار،ج ۸۹ ،ص۲۷۷، ح، مؤسسه الوفا، لبنان،۱۴۰۴ ه .ق .

منبع: www.islampedia.ir

دربارۀ حروف مقطعه آرا و نظریات گوناگونی ارائه شده است که به بعضی از آنها اشاره می کنیم:

۱- این حروف اشاره است به این که این کتاب آسمانی با آن عظمت و اهمیتی که تمام سخنوران عرب و غیر عرب را متحیر ساخته، و دانشمندان را از معارضه با آن عاجز نموده است، از همان حروف "الفباء" و کلمات معمولی که در اختیار همگان قرار دارد، ترکیب یافته است.

۲٫ حروف مقطعه از متشابهات قرآن است که هرگز قابل حل نبوده و از جمله مجهولات مطلق است و راه علم به آن، کاملاً بر مردم بسته است.

۳٫ این حروف، صرفاً حروف مجرده هستند و هیچ رمز و اشاره و معنایی جز خاصیت آوائی ندارند. حکمت آوردن این حروف در اوایل سوره ها از محدودۀ الفاظ و اصوات تجاوز نمی کند و آوای این حروف در آن روزگار هنگام تلاوت قرآن، موجب جلب توجه حاضرین بوده تا به قرآن گوش فرا دهند؛ زیرا معاندین پیوسته در این صدد بودند که سر و صدا ایجاد کنند تا نوای قرآن به گوش رهگذران عرب نرسد.

۴٫ این حروف نشانۀ بیشتر به کار رفتن حروف مزبور در کلمات آن سوره است و یک معجزه است. بدرالدین رزکشی گوید: یکی از اسرار دقیق این حروف آن است که بیشترین کلمات هر سوره با همان حرفی که در ابتدای آن واقع شده ترکیب یافته اند؛ مثلاً حرف "ق " در هریک از سوره های "ق" و"حم عسق" ۵۷ بار تکرار شده است و نسبت به آن حروف دیگر این سوره بیشتر است به جز سوره "شمس"، "قیامت"، " فلق". یک دانشمند مصری بر اساس این نظر محاسبه های پیچیده ای را توسط رایانه انجام داده و نتیجه گرفته است که این حروف نشانۀ غلبه آن در کلمات آن سوره است و این خود یک معجزه است.

۵٫ این حروف به منظور سوگند به کار رفته اند. سوگند خوردن به این حروف بدان سبب است که اصل کلام در تمامی زبان ها بر پایه این حروف است.

۶٫ میان این حروف و محتوای سوره های مربوط، رابطه ای وجود دارد؛ زیرا با تدبر در سوره هایی که با حروف مقطعه مشابه افتتاح شده در می یابیم که این سوره ها از حیث محتوا متشابه به یکدیگرند.[1]

۷٫ برخی از این حروف مقطعه علامت اختصاری و اشاره به اسمی از اسمای حسنای الاهی و برخی نیز رمز اشاره به نام پیامبر اکرم (ص) است، هریک از نامهای الاهی مرکب از چند حرف است و از هر نامی حرفی گزینش شده و به صورت ناپیوسته در ابتدای برخی سور قرآن قرائت می شود. جویریه از سفیان الثوری روایت کرده است که: به جعفر بن محمد بن علی بن الحسین (ع) عرض شد: ای پسر رسول خدا معنای این کلمات از کتاب خداوند متعال که می فرماید: "الم" و ... چیست؟

امام صادق (ع) فرمود: معنای "الم" که در اول سورۀ بقره است، "انا الله الملک" است و اما "الم" که در ابتدای سوره آل عمران است، معنایش "انا الله المجید" است و ...

۸٫ این حروف اجزای اسم اعظم الاهی است.

۹٫ این حروف به تعداد آیات سوره ها اشاره داشته باشد.

۱۰٫ حروف مقطعه هر سوره، نام همان سوره است، چنان که سوره های "یس"، "طه"، "ص"، و هر کدام به نام حروف مقطعه خود موسوم شده است.

۱۱٫ این حروف اشاره به مدت بقای امت اسلامی دارد.

۱۲٫ این حروف برای مرز بندی بین سوره ها و نشانه انقضای سوره قبلی و شروع سوره بعدی است.

۱۳٫ این حروف به منزلۀ خلاصه و پیام اجمالی محتوای سوره است.

۱۴٫ این حروف، ناظر به نام کسانی است که نسخه هایی از قرآن را در اختیار داشتند مثلاً (س) ناظر به نام سعدبن ابی وقاص است.[2]

۱۵٫ این حروف رموزی هستند میان خدا و رسول، که کسی از آن، آگاهی ندارد. رأی مختار محققان این است. [3]

امام صادق (ع) فرمود: "الم"، رمز و اشاره ای است میان خدا و حبیب او محمد (ص) خواسته تا کسی جز او بر آن آگاه نگردد آن را به صورت حروف درآورده تا آن رموز را از چشم اغیار دور نگاه دارد و تنها بر دوست روشن و ظاهر سازد.[4]

از ترتیب حروف مقطعه در کنار هم، کلمات و عبارت های متعددی به دست می آید که اشخاص اهل فکر و نظر با توجه به اعتقادات و ذوق و سلیقه خود با استفاده از این حروف تفأل به مطالب مورد علاقه خود زده اند مثلا بدرالدین زرکشی گوید: از ترکیب این حروف می توان این جمله را ساخت. «نص حکیم قاطع له سر» و فیض کاشانی (ره) جمله «صراط علی حق نمسکه» (راه حضرت علی راه حق است به آن تمسک می کنیم) را استفاده کرده است[5] و ... ، اما هیچ کدام از این جملات منشأ روایتی ندارند.

[1] المیزان، ذیل آیه ۶ سوره شوری

[2] برای اطلاع بیشتر به مقاله حروف مقطه، سایت فرهنگ و معارف قرآنی مراجعه فرمائید.

[3] معرفت هادی ، علوم قرآنی، ص ۱۳۸٫

[4] ابن طاووس، سعد السعود، ص ۲۱۷، چاپ نجف.

[5] تفسیر الصافی، ج ‏۱، ص ۹۱

منبع: www.islampedia.ir

قبل از بیان روایات نیز لازم است بدانیم که به تصریح آیه ای از قرآن کریم، نوزده نفر وظیفه نگاهبانی از دوزخ را بر عهده دارند[۱] و این روایات نیز به نوعی ناظر به همین آیه از قرآن کریم است.

۱٫ روایت اول: قرطبی از مفسران بنام اهل سنت در قرن هفتم روایتی به این مضمون نقل کرده است:روى وکیع عن الأعمش عن أبی وائل عن عبد الله ابن مسعود قال: من أراد أن ینجیه الله من الزبانیة التسعة عشر فلیقرأ" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ" لیجعل الله تعالى له بکل حرف منها جنة من کل واحد؛[۲] هرکس بخواهد که پروردگار او را از نگهبانان نوزده گانه دوزخ رهایی بخشد، بسم الله الرحمن الرحیم را بخواند تا خداوند به پاداش هر حرفی از آن، سپری در برابر خازنان جهنم قرار دهد.

میبدی از مفسران عارف مسلک فارسی زبان قرن ششم نیز از ناقلان و مترجمان این حدیث می باشد که چنین آورده است: "گفته اند زبانیه دوزخ نوزده‏اند- چنان که رب العالمین گفت: عَلَیْها تِسْعَةَ عَشَرَ و این آیت تسمیت نوزده حرف است، هر آن کس که به اخلاص برخواند رب العالمین به هر حرفى از آن زبانیه از وى باز دارد، و او را از سیاست وى ایمن کند."[۳]

مفسران دیگری چون طبرسی، از اندیشمندان شیعی قرن ششم،[۴] ابن کثیر از دانشمندان اهل سنت در قرن هشتم[۵] نیز همین روایت را ذکر کرده اند.

۲٫ روایت دومی نیز در این زمینه وجود دارد که ناظر به نکته دیگری است. متن این روایت که ابن عطیه اندلسی از مفسران قرن ششم[۶] و ثعالبی از مفسران قرن نهم[۷] آن را نقل کرده اند به شرح زیر است:

"فقال بعض الناس: إن روایة بلغتهم أن ملائکة النار الذین قال اللّه فیهم عَلَیْها تِسْعَةَ عَشَرَ [المدثر: ۳۰] إنما ترتب عددهم على حروف بسم اللّه الرحمن الرحیم، لکل حرف ملک، و هم یقولون فی کل أفعالهم: «بسم اللّه الرحمن الرحیم» فمن هنالک هی قوتهم، و باسم اللّه استضلعوا."

ترجمه: برخی نقل کرده اند که روایتی به گوششان رسیده مبنی بر این که تعداد فرشتگان نگهبان جهنم که خداوند آنان را نوزده نفر اعلام کرده است، بر اساس نوزده حرف بسم الله الرحمن الرحیم تنظیم شده اند و همین بسم الله است که به آنان قوت بخشیده و مایۀ پشت گرمی آنان است.

همان گونه که ملاحظه شد، هر دو روایت بیانگر نوعی ارتباط بین شمارگان حروف "بسم الله الرحمن الرحیم" و تعداد فرشتگان نگهبان دوزخ می باشد با این تفاوت که روایت اول حروف بسم الله را سپری در مقابل نگاهبانان دوزخ ارزیابی کرده و روایت دوم همان نگهبانان را پشتگرم به بسم الله می داند.

بعد از مروری در این روایات، می توان نکاتی را در جمع بندی ذیل خاطر نشان کرد:

۱٫ با توجه به تعالیم دینی و آموزه های قرآنی، تردیدی وجود ندارد که یاری گرفتن از خداوند که تعبیر زیبایی از آن در "بسم الله الرحمن الرحیم" آمده و رأفت و رحمت پروردگار به خوبی از آن استفاده می شود، آتش دوزخ را از انسان دور نموده و سپری برای آنان در مقابل جهنم خواهد بود. بر این اساس، این بخش از روایت که می توان با کمک بسم الله از جهنم نجات یافت، جای بحث و گفتگو ندارد.

۲٫ فرشتگان خدا نیز فرمانبران پروردگار بوده و جز با کمک و استعانت از او دست به اقدامی نمی زنند. بر این اساس، بخشی از روایت دوم که ناظر به پشتگرمی این فرشتگان به نام خداست نیز کاملا مورد تأیید است و هیچ گونه تعارضی با روایت اول ندارد.

۳٫ صرف نظر از دو نکتۀ اشاره شده، با توجه به اینکه اسناد موجود در روایت اول نمی تواند مورد پذیرش قطعی اندیشمندان شیعی باشد و روایت دوم نیز بدون سند می باشد، از دیدگاه دانش روایت شناسی نمی توان به صورت قطعی ابراز داشت که دقیقا هر حرف موجود در حروف نوزده گانۀ بسم الله سپر مستقلی در مقابل نگهبانان نوزده گانه جهنم بوده و یا اینکه تنظیم تعداد این نگهبانان بر اساس این حروف نوزده گانه انجام شده است، اما از طرفی موارد یاد شده با اصول کلی مورد پذیرش ما نیز در تعارض نیست تا بتوان چنین مضمونی را کاملاً رد کرد.

به هر حال، عبارت "بسم الله الرحمن الرحیم" دارای آثاری معنوی است که در هر دو فرض اثبات و یا رد وجود خاصیتی در نوزده حرفه بودن آن، قابل دسترسی می باشد و به همین دلیل در روایات فراوانی توصیه به گفتن بسم الله قبل از انجام هر کاری شده است.[۸]

[۲]. قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱، ص ۹۲، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۶۴ هـ ش.

[۳]. میبدی، رشید الدین، کشف الأسرار و عدة الأبرار، ج ۱، ص ۹، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۱ هـ ش.(در صفحه چهارم از جلد دوم همین کتاب، متن عربی روایت نیز بیان شده است)

[۴]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن،ج ۱، ص ۹۰، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۲ هـ ش.

[۵]. ابن کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج ۱، ص ۳۴، دار الکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۱۹ هـ ق.

[۶]. ابن عطیه اندلسی، المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، ج ۱، ص ۶۱، دار الکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۲۲ هـ ق.

[۷]. ثعالبی، عبد الرحمن بن محمد، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۱۵۶، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۱۸ هـ ق.

[۸]. برای مطالعه این احادیث می توانید عبارت "التسمیه" را در موضوعات و فهرستهای کتب روایی جستجو کنید.

**دکتر جوزف منگله

این پزشک که در دوران جنگ جهانی در گروه اس اس عضو بود به عنوان یکی از سران ارشد این گروه در تیم پزشکی شناخته می شد. این مرد مامور بود تا آزمایشات مختلف را به روی زندانیان انجام دهد و از این رو به او لقب "فرشته مرگ" را داده بودند. او معمولا بدون بیهوش کردن بیمار بر روی او عمل جراحی انجام میداد و البته عادت به کشتن تمامی بیمارها داشت. در طول دوران پزشکی اش بیش از 1000 بیمار و زندانی را کشت. او پس از پایان جنگ به آمریکای جنوبی فرار کرد و تاسال 1979 که مرد در همانجا ماند.

** مایک سوانگو

** جان بودکین ادامز

یکی از پزشکان انگلیسی که در میان سال های 1946 تا 1956 طبابت می کرد "جان بوکین ادامز" بود. این مرد بیمارانی که سن بالایی داشتند مجبور می کرد تا وصیت نامه خود را نوشته و نام او را به عنوان یکی از سهم دارها ذکر کند سپس آن ها را می کشت و ثروتی را به دست می آورد. این مرد نزدیک به 160 بیمار را به همین شکل کشت تا اینکه بالاخره دستگیر شد اما نکته جالب آن است که هیچگاه به عنوان قاتل شناخته نشد و توانست از دست قانون بگریزد. او پس از فرار از دست قانون دوباره کار طبابت و کشتار خود را آغاز کرد اما بازهم دولت انگلستان نتوانست او را دستگیر کند. پرونده این دکتر در قانون اساسی انگلستان را تغییر بزرگی ایجاد کرد.

** اچ اچ هولمز

** جایانت پاتل

پزشکان آمریکایی علاقه خاصی به کشتن بیماران خود دارند و این مورد نه تنها در گذشته بلکه در سال های نه چندان دور نیز به چشم می خورد. "جایانت پاتل" پزشک آمریکایی است که در میان سال های 2003 تا 2005 دست به کشتن بیش از 85 نفر از بیمارانش زد اما نکته جالب در مورد او این است که او در دادگاه به هیچ عنوان گناهکار شناخته نشد. این بی گناهی نه تنها یکبار بلکه دوبار در دادگاه به ثبت رسید. با این پرونده بسیاری سیستم قضایی این کشور را ضعیف و بدون قدرت اثبات دانستند.

منبع: www.yjc.ir

به گزارش گروه خواندنی های باشگاه خبرنگاران، کارخانه های خودروسازی که این روزها نمونه کارهایی برای جوانان می سازند به دنبال آن هستند تا در آینده ای نه چندان دور بازار خودروهای جوانان را به دست گرفته و بهره کافی را از آن بدست آورند. این شرکت ها هم اکنون طرح های مختلفی را ارائه کرده اند.

فیات یکی از شرکت هایی است که با خودروی فیات 500 امرروزه بازار خوبی را برای خود به وجود آورده است اما قصد دارد در آینده بیشتر در میان شرکت های بزرگ به حساب آید از این رو طرح های مختلفی را برای آینده دارد.

"جوشا شرکلیف" طراحی است که به تازگی خودروی "پرایم" را برای فیات کشیده است. این خودرو دارای یک صندلی بوده ولی فضای کافی برای حمل بار در آن تهیه شده است و خودروی به حساب می آید که کاربردش تنها برای جوانان است.

این خودرو تمامی امکانات مانند فرمان و سیستم کنترل اتوماتیک را در اختیار خواهد داشت. بدنه آن از مواد بسیار سبک بوده و قسمت راننده تماما با شیشه پوشیده شده است به طوری که دیدی کامل روی محیط اطراف خواهد داشت.

این خودرو با انرژی های پاک کار کرده و توانایی آن را دارد تا در چند ساعت به سرعت شارژ شود. هنوز از نظر مکانیکی و قدرتی که این خودرو خواهد داشت صحبتی نشده است اما می تواند به عنوان یک خودروی مسابقه ای نیز از آن استفاده کرد.

منبع: www.yjc.ir

Infiniti G37 -- مصرف: 12.2 لیتر در 100 کیلومتر

Porsche 911 Carrera -- مصرف: 11.8لیتر در هر 100 کیلومتر

آخرین نسخه «پورشه 911» ادامه‌دهنده سنت همیشگی پورشه در تركیب بالاترین عملكرد و مصرف سوخت مناسب است. روی این ماشین، یك موتور 3.4 لیتری شش سیلندر تعبیه شده كه 350 اسب بخار قدرت دارد. این خودرو در مدت زمان 4.4 ثانیه به سرعت 100كیلومتر بر ساعت می‌رسد. اما Carrera S از این خودرو نیز سریع‌تر است: روی آن موتوری 3.8 لیتری تعبیه شده كه در مدت 4.1 ثانیه به سرعت 100 كیلومتر بر ساعت می‌رسد.

Porsche Boxster -- مصرف: 11.2 لیتر در 100 کیلومتر

دومین خودروی پورشه این لیست نیز مدل باکستر است. روی این خودروی سریع و ظریف، یك موتور 2.9 لیتری شش سیلندر تعبیه شده كه 225 اسب بخار قدرت دارد. Porsche Boxster، در مدت زمان 5.4 ثانیه از سرعت صفر كیلومتر به سرعت 100كیلومتر بر ساعت می‌رسد. اما Boxster S می‌تواند در مدت 4.7 ثانیه به سرعت 100 كیلومتر بر ثانیه برسد. موتوری كه روی آن نصب شده 315 اسب بخار قدرت دارد و شش سیلندر است.

Porsche Cayman -- مصرف: 11.6 لیتر در 100 کیلومتر

پورشه با اتومبیل‌های با كیفیتی كه تولید می‌كند سه رده این فهرست را به قبضه خود در آورده است. این خودروی دو صندلی به عنوان معادل ارزان‌تر «پورشه 911» گران‌قیمت شناخته می‌شود. موتوری كه روی این خودرو نصب شده است 2.9 لیتری است و در عرض 5.4 ثانیه به سرعت 100 كیلومتر بر ساعت می‌رسد. اما موتور Cayman S، 320 اسب‌بخار قدرت دارد و تنها در 4.8 ثانیه به سرعت 100 كیلومتر بر ساعت می‌رسد.

Lotus Evora -- مصرف: 12.2 در هر 100 کیلومتر

روی این خودرو موتوری 3.5 لیتری تعبیه شده است كه 276 اسب‌بخار قدرت تولید می‌كند و در مدت زمان پنج ثانیه از صفر كیلومتر به سرعت 100 كیلومتر بر ساعت می‌رسد. طراحان این خودرو می‌كوشند در نسخه جدید این خودرو مدت زمان رسیدن به سرعت 100 كیلومتر بر ساعت را به 4.5 ثانیه كاهش دهند. آنها در عین حال توان خود را به‌كار گرفته‌اند كه میزان مصرف سوخت Lotus Evora را باز هم كاهش دهند.

Hyundai Genesis Coupe -- مصرف: 12.9 لیتر در هر 100 کیلومتر

این خودرو كه در سال‌جاری میلادی با به‌روز رسانی زودهنگام روبه‌رو شد، یكی از بهترین خودروهای «هیوندای» از نظر سرعت و كمی مصرف سوخت است. علاوه بر این، «هیوندای جنسیس كوپه» فروش خوب و قابل‌قبولی داشته است. روی این خودرو یك موتور 3.8 لیتری نصب شده است كه بالغ بر 348 اسب‌بخار قدرت دارد. علاوه بر این «هیوندای جنسیس كوپه» در مدت زمان 5.2 ثانیه از صفر كیلومتر به سرعت 100 كیلومتر بر ساعت می‌رسد.

Nissan 370Z -- مصرف: 12.2 لیتر در 100 کیلومتر

این خودروی كمپانی «نیسان» به دوصورت كوپه دوصندلی و قابل‌تبدیل در بازار خودرو به فروش می‌رسد. «Z» نیسان نیز مانند دیگر خودروهای تولیدی این كمپانی، از عملكردی چشمگیر، ظاهری جذاب و قیمتی مناسب بهره می‌برد. روی این خودرو موتوری با 332 اسب‌بخار قدرت نصب شده است. وجود چنین موتوری باعث می‌شود كه «Z» نیسان در مدت زمان 5.2 ثانیه از صفر كیلومتر به سرعت 100 ‌كیلومتر بر ساعت برسد.

Audi TT -- مصرف: 10.1 لیتر در 100 کیلومتر

این خودروی كوپه دو در، یكی از زیباترین و جذاب‌ترین اتومبیل‌های تولیدی كمپانی «آئودی» است. موتوری كه روی «آئودی تی‌تی» نصب شده، چهار سیلندر دولیتری است كه 211 اسب بخار قدرت دارد.این مشخصات باعث شده است كه این خودرو در مدت زمان 5.3 ثانیه به سرعت 100 كیلومتر بر ساعت برسد. یكی از ویژگی‌های این خودرو، طراحی چشم‌نواز بدنه با انحنای خاص و دیدنی است.

Mercedes-Benz SLK350 -- مصرف: 11.6 لیتر در 100 کیلومتر

 این خودرو به سقف تاشو مجهز شده و نمونه تمام عیار تعادل میان سرعت و كارایی است. موتوری كه روی آن تعبیه شده است 3.5 لیتری است كه قدرتی بالغ بر 302 اسب بخار برای SLK350 به ارمغان می‌آورد. این توان باعث شده است كه این خودرو در مدت زمان 5.5 ثانیه به سرعت 100 كیلومتر بر ساعت برسد. علاوه بر این ویژگی‌ها، SLK350 مرسدس بنز به عنوان یكی از كم‌مصرف‌ترین خودروهای این كمپانی نیز شناخته می‌شود.

منبع: www.yjc.ir

اغلب می‌شنویم که چیزی به عنوان یک کهکشان « معمولی» وجود ندارد. شاید این موضوع با پافشاری درست باشد،‌اما دسته‌ای از کهکشان‌ها با هسته‌های فعال کهکشانی (AGN ها)، آن‌قدر از دیگر کهکشان‌ها متفاوتند که می‌توان جمله‌ی «عادی» را به دیگر کهکشان‌ها نسبت داد. ما ابتدا به معرفی کهکشان‌های عادی خواهیم پرداخت.

در ابتدا تجربه‌ی ما از کهکشان‌ها به ارائه‌ی داده‌های مشاهده‌ای آنها بر می‌گردد. اکثر اطلاعات ما از پنجره‌های نوری، رادیویی، فروسرخی و پرتو X طیف الکترومغناطیسی می‌آید و اغلب مشاهدات شامل تصویر یا خصوصیات طیفی کهکشان‌ می‌باشد. به محض اینکه مشاهدات ارائه شوند، ما در مورد تعبیرات نظری اساسی بحث خواهیم کرد و به ارزیابی این سوال خواهیم پرداخت که کهکشان چیست؟

نور ستاره‌ای که منبع اصلی نشر انرژی از اکثر کهکشان‌ها می‌باشد،‌ عمدتاً در داخل پنجره‌ی مریی قرار دارد. به علاوه، اکثر گذارهای الکترونی در اتم‌ها دارای انرژی‌هایی از مرتبه چند الکترون ولت می‌باشند، که در بازه‌ی انرژی فوتون‌های مرئی قرار دارند. بنابراین، اغلب گازهای رقیق تابش خطی در پنجره مریی گسیل می‌دارند. به علت اینکه ستارگان و گازها دو جزء فراگیر کهکشان‌ها می‌باشند، مشاهدات مرئی پایه‌ای را برای درک کهکشان‌ها ایجاد می‌کند.

AGNها، قدرتمندترین پدیده‌هایی هستند که ما می‌توانیم مشاهده‌ کنیم (به طور خلاصه، منشأ خود جهان). اگرچه بعضی از ظهورهای آنها در مرئی دیده شده‌اند،‌اما طبیعت حقیقی آنها هرگز نمی‌تواند بدون آشکارسازی فرآیندهای فیزیکی پیچیده شده در چنین پدیده‌هایی نظیر جت‌های رادیویی و منابع گسترده یا با افزودن انرژی کل خروجی ناشی از پرتو X و تابش فروسرخ آنها قابل درک باشد.

مشاهدات تصویرهای کهکشان‌ها، اساسی‌ترین درک را از آنها میسر می‌سازد. اغلب واژگان پایه ما (نظیر ریخت‌شناسی بیضی‌گون یا مارپیچی) ابتدا از بررسی صفحات عکاسی ناشی شد. هم‌چنین، بلافاصله از بررسی‌های عکاسی آشکار بود که اغلب کهکشان‌ها به صورت دوتایی،‌سه‌تایی و غیره می‌باشند. همین‌طور تا خوشه‌های بسیار غنی.

رده‌بندی کهکشان‌ها بر اساس ظاهر

ادوین هابل در مطالعه‌‌ی کهکشان‌ها بر اساس ظاهر آن‌ها پیشقدم شد. اکثر کهکشان‌ها ممکن است در سه رده‌ی اصلی زیر قرار گیرند:

۱) بیضوی

۲) مارپیچی

۳) نامنظم

اگر به شکل توجه کنید، اینگونه سیستم رده‌بندی را که به صورت نمودار « دو شاخه‌ی منشعب‌شده» می‌باشد، نشان می‌دهد که به آن نمودار منشعب‌شده‌ی دوشاخه‌ی هابل گویند. تجزیه‌ی نمودار به این علت ایجاد می‌شود که هر یک از مارپیچی‌های عادی و میله‌ای پیشرفت مشابهی از ساختار را همان‌گونه که از Sa به Sc حرکت می‌کنیم،‌ نشان می‌دهند. هابل هم چنین فکر کرد که رشته‌ی رده‌بندی، احتمالاً یک رشته‌ی تحولی را شکل داده است. به این دلیل:

۱) کهکشان‌های Sc، مارپیچی‌های نوع آخر نامیده می‌شوند.

۲) کهکشان‌های Sa، نوع اول نامیده شده‌اند.

اگرچه هابل انتظار داشت رده‌ی So که از دید او پل تحولی از مرحله‌ی بیضوی‌ها به مارپیچی‌ها بود، وجود داشته باشد، اما در حقیقت هیچ نمونه‌ای پیدا نکرد.

کهکشان‌های So توسط آلن سندیج (Allan Sandage) به آن افزوده شد. او هم چنین ایده‌های اولیه‌ی هابل را به مقدار زیادی توسعه داد. چیزهای اصلی دیگری که به سیستم هابل اضافه شد،‌ توسط جی‌.‌دِ. واکولورس (G. De Vaucouleurs) انجام شد. او بر این حقیقت اصرار کرد که سیستم حقیقتاً پیوسته است و نه فقط رده‌های مجزا. برای همین رده‌های مارپیچی نوع آخر تراز Sc یعنی Sd و Sm را به آن افزود. نوع آخر یک مارپیچی ماژلانی می‌باشد که اغلب باعث تعجب آن دسته از دانشجویانی می‌شود که عکس‌های ابر ماژالانی بزرگ را به صورت ساختار مشخص مارپیچ میله‌ای عوض بی‌قاعده دیده‌اند.

http://bigbangpage.com

www.hupaa.com 

بیگ بنگ: هنگامی که ستاره پر جرمی به شکل ابر نواختر منفجر می‌شود، شاید هسته‌اش سالم بماند. پاسخ این سوال بستگی به جرم داخل هسته ستاره مربوط می شود. اگر این جرم کم تر از دو جرم خورشیدی باشد، هسته مرکزی ستاره به یک ستاره « نوترونی » تبدیل می شود. رمبش سریع هسته ی مرکزی ستاره باعث می شود که پروتون ها و الکترون ها به یکدیگر بپیوندند و نوترون بسازند، در نتیجه آنچه باقی می ماند فقط از نوترون تشکیل شده است. چگالی چنین ستاره ی نوترونی ای که قابل مقایسه با یک هسته اتمی خواهد بود، در حدود ۱۵^۱۰ گرم بر سانتیمتر مکعب است. این بدان معناست که وزن ماده ی ستاره نوترونی به حجم یک بسته کبریت تقریبا معادل هزار میلیارد کیلوگرم خواهد بود!

برای اینکه تصور بهتری از یک ستارۀ نوترونی در ذهنتان به وجود بیاید، می‌توانید فرض کنید که تمام جرم خورشید در مکانی به وسعت یک شهر جا داده شده است. یعنی می‌توان گفت یک قاشق از ستارۀ نوترونی یک میلیارد تن جرم دارد. ویژگی های واقعا جالب توجه ستاره های نوترونی، میدان مغناطیسی و نحوه دوران آنهاست. همه ستاره ها ( از جمله خورشید) می چرخند، منتها خیلی آهسته. همچنان که ستاره می رمبد تا به جرمی فشرده تبدیل شود، سرعت دوران افزایش می یابد. یک ستاره نوترونی فشرده می تواند در هر ثانیه چند صد بار بچرخد، این در حالی است که خورشید هر ۲۷ روز یک بار به درو خودش می چرخد. همه ستاره ها میدان مغناطیسی هم دارند. وقتی ستاره ای می رمبد، شدت میدان مغناطیسی اش افزایش می یابد. یک ستاره نوترونی دارای میدان مغناطیسی بسیار شدیدی در سطحش است، بطوری که اندازه این میدان ممکن است یک میلیارد برابر زمین باشد.

این دو ویژگی -آهنگ بالا و میدان مغناطیسی شدید به ستاره های نوترونی این امکان را می دهد بصورت نوع خاصی از اجرام ستاره ای موسوم به « تپ اختر» جلوه گر شوند.
باید عرض کنم که پاسخ مد نظر ما ستاره های نوترونی بود و در نهایت این ستاره های نوترونی هستند که با فشار ناشی از نوترون ها فقط زمانی می توانند جلوه ی گرانشی را بگیرند، که ستاره نوترونی خیلی پر جرم نباشد. جرم بحرانی وجود دارد موسوم به جرم چاندراسکار که سرنوشت ستاره های نوترونی را تعیین می کند. اگر جرم ستاره نوترونی بیشتر از جرم چاندراسکار باشد، آنگاه انقباض ناشی از جاذبه گرانشی ستاره اصلا متوقف نمی شود، چنین جسمی در نهایت به سیاه چاله تبدیل می شود- عجیب ترین سرنوشتی که یک ستاره ممکن است داشته باشد.

 http://bigbangpage.com

www.hupaa.com

ماه تنها قمر طبیعی زمین و پنجمین قمر بزرگ در سامانه خورشیدی است،‌ این کره درخشان بزرگترین قمر طبیعی نسبت به ابعاد یک سیاره در سامانه خورشیدی به شمار می‌رود.

کره ماه 27 درصد از قطر و 60 درصد از جرم این سیاره را دارد،‌در نتیجه جرم ماه 1/81 سیاره زمین است و در میان قمرهای شناخته شده سامانه خورشیدی، ماه پس از قمر IO سیاره مشتری دومین قمر سنگین به شمار می‌رود. دلیل بی‌همتایی ماه نسبت به دیگر اقمار سامانه خورشیدی قوی بودن کشش گرانش ماه و خورشید نسبت به ماه و زمین است. از این رو است که مسیر آن همواره به سوی خورشید انحنا دارد.

ماه قابل رویت‌ترین جرم کیهانی برای رصد از زمین است. فازهای ماه و مدار آن هنوز برای بسیاری معما به شمار می‌روند زیرا گردش ماه به دور خود و در مدار زمین هردو 27.3 روز طول می‌کشد و ساکنان زمین از این رو همواره یک طرف این کره نقره‌ای را می‌بینند. ماه از آن رو در تاریکی شب دیده می‌شود که نور خورشید را باز می‌تاباند و مقدار سطحی که از ماه دیده می‌شود به موقعیت آن نسبت به زمین و خورشید بستگی دارد.

باوجود اینکه ماه قمر زمین به شمار می‌رود، از سیاره پلوتو بزرگتر است. برخی از دانشمندان آن را به عنوان یک سیاره در نظر می‌گیرند، این درحالی است که چهار قمر بزرگتر از ماه در سامانه خورشیدی وجود دارند، با این‌همه تاکنون کسی این قمر را به صورت رسمی به عنوان سیاره معرفی نکرده‌است. درباره نحوه متولد شدن ماه نظریه‌های متعددی وجود دارد، اما شواهد جدید براین اساسند که ماه درواقع تکه‌ای از سیاره زمین بوده که در اثر برخوردی سهمگین از آن جدا شده‌است.

قابل‌قبول‌ترین توضیحی که تاکنون درباره نحوه متولد شدن ماه ارائه شده این است که برخوردی عظیم مواد خام اولیه را از بدنه اولیه و مذاب سیاره زمین جدا کرده و در مدار زمین قرار داده‌است،‌به گفته دانشمندان بزرگی جرمی که با زمین برخورد کرده 10 درصد از جرم زمین،‌یعنی هم‌اندازه مریخ بوده‌است.

ساختار درونی

ماه از هسته‌ای بسیار کوچک، که تنها یک تا دو درصد از جرم کلی ماه را تشکیل می‌دهد، برخوردار است و وسعت آن 680 کیلومتر است. بخش غالب این هسته از آهن تشکیل شده اما مقادیر زیادی سولفور و دیگر عناصر نیز در آن وجود دارد.

پوسته سنگی ماه ضخامتی برابر هزار و 330 کیلومتر دارد از از سنگ‌های متراکم و آهنی و منیزیمی تشکیل شده‌است. در گذشته‌های دور مواد مذاب درون پوسته خود را به سطح رسانده و در حدود یک میلیارد سال،‌از چهار میلیارد سال پیش تا حدودا سه میلیارد سال پیش، فوران‌های آتشفشانی را ایجاد کرده‌اند.

پوسته خارجی عمقی برابر 70 کیلومتر دارد، خارجی‌ترین بخش پوسته به واسطه برخورد‌هایی که طی سالهای متمادی انجام گرفته خراشیده و پرحفره شده‌است، قلمروی درهم شکسته و آشفته که مسیری برای دسترسی به مواد دست‌نخورده عمق 9.6 کیلومتری سطح ماه را به وجود آورده‌است. بر خلاف زمین، ماه نه دارای آب است، نه هوا، نه زندگی و نه میدان مغناطیسی. با این‌همه نمی‌توان گفت که این کره کاملاً غیر فعال است، زیرا پدیده ماه‌لرزه می‌تواند نشانه‌ای از وجود نوعی حرکت درونی در ماه باشد.

ساختار سطحی

سطح ماه میلیون‌ها سال پیش در اثر برخورد‌ شهاب‌سنگها مملو از خراش و حفره‌ شده‌است و از آنجایی که هیچ سیستم اقلیمی برروی ماه وجود ندارد، حفره‌های ناشی از این برخورد‌ها فرسوده نشده و همچنان وجود دارند.

سطح ماه به صورت میانگین از 43 درصد اکسیژن،‌20 درصد سیلیکون، 19 درصد منیزیم، 10 درصد آهن، سه درصد کلسیم،‌سه درصد آلومینیوم،‌0.42 درصد کرومیوم، 0.18 درصد تیتانیوم و 0.12 درصد منگنز تشکیل شده‌است.

قطعاً ماه در دوران گذشته، آتشفشانهایی داشته است؛ اما غالب حفره‌هایی که در سطح آن دیده می‌شوند، نتیجه اصابت سنگ‌های آسمانی است که بعضی از آنها بسیار عظیم‌اند؛ برای مثال عمق حفره نیوتون ۸٬۰۰۰ متر تخمین زده شده‌است. مطالعاتی که تاکنون برروی این کره درخشان انجام گرفته نشان داده که شکل روی پنهان ماه درست مانند روی آشکار آن نیست. در آنسوی نادیده ماه، حفره‌های بیشتری وجود دارند که ابعاد آنها کوچکتر از حفره‌های روی آشکار ماه است.

اتمسفر ماه

قمر زمین از اتمسفری بسیار رقیق برخوردار است از این رو یک لایه غبار یا یک ردپا می‌تواند برای چندین قرن بروری سطح ماه به جا بماند، و همچنین به واسطه رقیق بودن اتمسفر درجه حرارت ماه نیز به شدت متغیر است،‌در روز حرارت بخش آفتابی ماه به 273 درجه فارنهایت می‌رسد درحالی که حرارت بخش تاریک ماه کمتر از منفی 243 درجه است.

رقیق بودن اتمسفر در ماه همچنین باعث می‌شود صدا قابلیت انتقال خود را در این محیط از دست بدهد و از این رو سطح ماه مکانی خاموش و بی‌صدا است. همچنین عدم وجود اتمسفر به معنی نبودن مولکول‌های هوا است و عدم وجود مولکول‌های هوا به معنی پراکنده نشدن نور خورشید در سطح ماه و سیاه شدن آسمان ماه است. از دیگر آثار نبودن اتمسفر در ماه چهره پرخراش و گودال آن است زیرا شهاب‌سنگ‌ها پیش از رسیدن به ماه از بین نمی‌روند و مستقیما و به آسانی به سطح ماه رسیده و با شدت به آن اصابت می‌کنند.

خاک ماه تقریبا یک‌رنگ و در همه‌جا خاکستری‌رنگ است و با گرد و غباری پوشیده شده که اصطلاحا خاکه‌سنگ نامیده می‌شود. ماه از صفحات زمین‌ساختی برخوردار نیست و از آن‌جا که در زمین کوه‌ها در نتیجه فشرده شدن این صفحات به هم پدید می‌آیند در ماه پدیده کوه‌زایی منشا زیرسطحی ندارد و تنها بر اثر برخورد شهاب‌‌سنگ‌ها است که ماه دارای پستی و بلندی‌هایی شده‌است.

ویژگی‌های مداری ماه

متوسط فاصله ماه تا زمین 384 هزار و 400 کیلومتر است، این کره در 363 هزار و 300 کیلومتری مسیر مداری‌اش به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از زمین و در 405 هزار و 500 کیلومتری مدارش به دورترین فاصله‌اش خواهد رسید.

خواص جزر و مدی

نیروی گرانش ماه برروی زمین اثر می‌گذارد، و منجر به افزایش و کاهش قابل پیش‌بینی ارتفاع سطح آب می‌شود که به جزر و مد شهرت دارند. جرز و مد در مقیاس کوچکتر در دریاچه‌ها،‌اتمسفر زمین و درون پوسته زمین نیز رخ می‌دهد. مد به پدیده‌ افزایش سطح آب و جزر به کاهش سطح آب گفته می‌شود. مد در بخش‌هایی از زمین رخ می‌دهد که نسبت به میدان گرانشی ماه کمترین فاصله و بیشترین فاصله را دارد. جزر در محدوده‌ای میان این دو منطقه ایجاد می‌شود.

کشش ماه درعین حال چرخش زمین را نیز کند می‌کند،‌اثری که به ترمز جزر و مدی شهرت دارد و می‌تواند در هر قرن طول روزهای زمینی را درحدود 2.3 میلی‌ثانیه افزایش دهد. انرژی که زمین از دست می‌دهد توسط ماه جذب شده و فاصله‌اش را از زمین افزایش می‌دهد،‌این به آن معنی است که ماه سالانه 3.8 سانتیمتر از زمین دورتر می‌شود.

کشش گرانشی ماه شاید اصلی‌ترین عامل قابل زیست‌شدن سیاره زمین به شمار رود، زیرا این کشش میزان لرزش زمین در چرخش محوری‌اش را متعادل کرده و منجر به پایدار شدن آب‌و‌هوا طی میلیاردها سال شده‌است و به این شکل حیات اجازه رشد و نمو در زمین را یافته است.

چرا ماه به روی زمین سقوط نمی‌کند

زمین نیز با نیروی گرانشش ماه را به سوی خود می‌کشد و اگر می‌شد ماه را از گردش باز‌داشت، این کره با سرعتی باورنکردنی به سمت زمین آمده و با آن برخورد می‌کرد. اما حقیقت این است که ماه قرن‌ها است که با سرعتی برابر سه هزار و ۶۵۹ کیلومتر در ساعت به دور زمین در حال گردش است. در اثر این گردش، نیروی گریز از مرکزی به سمت خارج ایجاد می‌شود که شدت آن با نیروی گرانش زمین که به سمت داخل کشش دارد، برابری می‌کند. این دو نیروی مخالف، اثر یکدیگر را بطور متقابل خنثی می‌کنند، به نحوی که ماه هموراه بر مدار خود باقی می‌ماند.

گرفت‌ها

طی کسوف یا خسوف، یا ماه‌گرفتگی و خورشید‌گرفتگی، ماه،‌زمین و خورشید در خطی تقریبا مستقیم یا مستقیم قرار می‌گیرند. در ماه‌گرفتگی زمین مستقیما در میان ماه و خورشید قرار می‌گیرد و سایه زمین سطح ماه را به صورت نسبی یا کامل می‌پوشاند. ماه‌گرفتگی تنها زمانی می‌تواند رخ دهد که ماه کامل باشد.

فصل‌ها

محور گردش زمین به دور خودش نسبت به استوا از انحرافی برخوردار است که باعث می‌شود نیم‌کره شمالی و جنوبی زمین متناسب با زمان گاه به سوی خورشید و گاه به دور از خورشید قرار بگیرند و به این شکل فصل‌ها به وجود می آیند. انحراف محور زمین نسبت به خط استوان 23.5 درجه است درحالی که ماه از انحرافی 1.5 درجه‌ای برخوردار است و به همین خاطر است که در ماه هیچ فصلی وجود ندارد،‌این به آن معنی است که بخش‌هایی از ماه همیشه زیر نور خورشید قرار می‌گیرند و بخش‌هایی دیگر همیشه در تاریکی به سر می‌برند.

فازهای ماه

خورشید خود می‌درخشد، و بازتاب نورش از ماه باعث می شود ساکنان زمین بتوانند ماه را نیز ببینند. اگر رخ آشکار ماه به‌طور کامل تحت تابش نور خورشید قرار بگیرد، ماه از زمین به‌صورت قرص کامل دیده می‌شود، اما اگر نور خورشید تنها بخشی از سطح ماه را روشن کند، بر اساس میزان میزان تابش نور خورشید ماه به شکل هلال باریک نوری، نیم قرص و یا به صورت یک قرص گرد نورانی دیده می‌شود؛ پدیده‌ای که به فازها یا صورتهای مختلف ماه شهرت دارد.

درحدود هفت روز پس از ماه نو، ماه از دید ساکنان زمین از پهلو مورد تابش نور خورشید قرار می‌گیرد. در این شرایط انسان نیمی از ماه را تاریک و نیم دیگر را روشن می‌بیند، وضعیتی که به یک‌چهارم نخست شهرت دارد. هفت روز پس از آن، ماه از دید زمین در مقابل خورشید قرار می‌گیرد و قرص کامل دیده می‌شود، پس از آن است که قطر قسمت نورانی ماه کاسته شده و هفت روز پس از بدر یا قرص کامل، وضعیت یک‌چهارم دوم ایجاد می‌شود، یعنی ماه از دید زمین در سمت راست یا در غرب خورشید قرار می‌گیرد و در نهایت دوباره به وضعیت ماه نو باز می‌گردد.

ماموریت‌های اکتشافی ماه

ماه به عنوان درخشان‌ترین جرم در آسمان شب سیاره زمین، هزاران سال است که راهنمای انسان‌ها بوده‌است،‌برای مثال ماه‌های تقویم زمین برابر یک چرخش کامل ماه به دور زمین است. گذشتگان توصیف‌های متفاوتی از ماه داشتند،‌کاسه آتش یا آینه‌ای که زمین را باز‌ می‌تاباند از جمله این توصیف‌ها است. اما فلاسفه یونانی می‌دانستند که ماه کره‌ای است که در مدار زمین در حرکت است که با بازتاباندن نور خورشید در شب قابل دیدن می‌شود. یونانی‌ها همچنین باور داشتند بخش تاریک ماه از دریا پوشیده شده و بخش درخشان آن خشکی است.

اولین انسانی که با استفاده از تلسکوپ برروی ماه رصد‌های علمی انجام داد گالیله بود، وی در سال 1609 طی این رصد‌ها سطح ناهموار و خشن ماه را به تصویر کشید که با باور عموم که ماه را دارای سطحی نرم و صاف می‌دانستند، متفاوت بود.

انسان تاکنون ۷۳ مأموریت فضایی به سوی ماه و برروی سطح ماه انجام داده‌است. تغییرات حرارتی شدید روی ماه و همچنین تشعشات مرگبار کیهانی و احتمال برخورد مداوم شهاب‌سنگ‌ها هرنوع امکان سکونت انسان برروی این کره را از بین برده و به حداقل رسانده‌است. در این میان پژوهشگران آژانس فضایی ژاپن موفق به کشف حفره‌ای گدازه‌ای در ماه شده‌اند که به اعتقاد آن‌ها این حفره مکانی مناسب برای ساخت اقامتگاه‌های فضایی در آینده‌ای نه چندان دور خواهد بود. سفر به ماه با وجود تکنولوژی‌های امروزی درحدود سه روز طول می‌کشد. کره ماه تنها جرمی است که انسان‌ها تاکنون برروی آن قدم گذاشته‌اند.

درسال 1959 شوروی سابق اولین فضاپیمای خود را برای برخورد با سطح ماه به سوی این کره روانه کرده و اولین تصویر از بخش ناپیدای ماه را به ثبت رساند. در سال ۱۹۶۹ سازمان ناسا اعلام کرد که نخستین فضانوردانش،‌ نیل آرمسترانگ و باز آلدرین طی ماموریتی نفس‌گیر به نام آپولو بر سطح ماه فرود آمده‌اند،‌این دو فضانورد حین بازگشت 382 کیلوگرم از خاک و سنگ‌های ماه را برای مطالعه و بررسی با خود به زمین آوردند.

تحقیقات و مطالعات برروی ماه پس از وقفه‌ای طولانی در دهه 1990 با آغاز ماموریت روباتیک کلمنتاین و جستجوگر ماه ناسا از سر گرفته شد. هردو ماموریت احتمال وجود آب در قطب‌های ماه را زنده کردند، نشانه‌هایی که در سال 2009 با پرتاب مدارگرد اکتشافی ماه و رصدگر حفره‌های ماه به اثبات رسید. مدارگر اکتشافی ماه در سال 2011 دقیق‌ترین نقشه از ماه را به زمین ارسال کرد.

همشهری

www.hupaa.com