تبیان، دستیار زندگی

          ای برتر از خیال و قیاس و وهم

      وز هر چه دیده ایم و شنیده ایم و خوانده ایم

 قطره دریاست اگر با دریاست                      

   ور نه آن قطره و دریا دریاست

امام علی(ع):

((خرد نگه داشتن تجربه است و بهترین تجربه آن است که تو را اندرز دهد.))

زمان گذشت و گذرش دوباره به چهاردهم خرداد افتاد...

 به روز بازگشت آن مرد آسمانی به آسمان و به روز غم مریدانش و به روز اشک مردم ایران ...

 گر چه من نبودم آن هنگام که بود و سال ها بعد از رفتنش پا به این دنیا نهادم اما باز از وجودش بهره های بسیار به ارث برده ام.

 سال 68 بود که رخت از این خاک بربست درست 19 سال پیش...

مهم نیست چند سال می گذرد مهم اینجاست که یاد و خاطرش در قلب و روح مردم ایران جاویدان است و جاوید خواهد ماند تا هست ایرانی و تا هست ایرانی ای و تا جهان پا برجاست ...

در خاطرمان می مانی روح الله برای همیشه

رسول اکرم(ص): ((نشستن سر سفره را طولانی کنید که این از عمر شما به حساب نمی آید.))

این شعر رو می خواستم 15 خرداد  بنویسم اما انگار سایت تبیان پیش دستی کرد...خوب پس من حالا کاملش رو براتون می نویسم:

انتظار

از غم  دوست  در این میکده فریاد  کشم

دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم

 

سالها  می گذرد  حادثه ها  می آید

انتظار  فرج  از  نیمه ی  خرداد  کشم

 

دیوان امام خمینی(ره)

 

عشق چیزی نیست جز یک

حس ناشناخته و غریب

که در اعماق وجود همه جاریست...

اما ما تنها و فقط حسش می کنیم نمی شناسیمش...!

 

شبی غمگین شبی بارانی و سرد* مرا با غربت فردا رها کرد* دلم در حسرت دیدار او ماند* مرا چشم انتظار کوچه ها کرد* تمام هستی ام بود و ندانست* که در قلبم چه آشوبی به پا کرد* و او هرگز شکستم را نفهمید* اگر چه تا ته دنیا صدا کرد*

پیامبر اکرم(ص): ((لبخند زدن تو به روی برادرانت برای تو صدقه است.))

بی هوای دوست ای جان دلم جانی ندارم

 دردمندم عاشقم بی دوست درمانی ندارم

 آتشی از عشق در جانم فکندی خوش فکندی

                                                              من که جز عشق تو آغازی و پایانی ندارم

عشق آورده ام در این میخانه با مشتی قلندر

                                                           پر گشایم سوی سامانی که سامانی ندارم

عالم عشق است هر جا بنگری از پست و بالا

                                                           سایه ی عشقم که خود پیدا و پنهانی ندارم

هر چه گوید عشق گوید هر چه سازد عشق سازد

                                                      من چه گویم من چه سازم من که فرمانی ندارم

غمزه کردی هر چه جز عشق را بنیان فکندی

                                                         غمزه کن بر من که غیر از عشق بنیانی ندارم

 سر نهم در کوی عشقت جان دهم در راه عشقت

                                                  من چه می گویم که جز عشقت سر و جانی ندارم

عاشقم جز عشق تو در دست من چیزی نباشد

عاشقم جز عشق تو بر عشق برهانی ندارم

 

دیوان امام خمینی(ره)