تبیان، دستیار زندگی

مردى به نام (ابو ایوب انصارى ) محضر پیغمبر صلى الله علیه و آله رسید و عرض كرد:

یا رسول الله ! به من وصیتى فرما كه مختصر و كوتاه باشد تا آن را به خاطر سپرده ، عمل كنم .

پیغمبر فرمود:

پنج چیز را به تو سفارش مى كنم :

1- از آنچه در دست مردم است ناامید باش ! چه این كه ، براستى آن عین بى نیازى است .

2- از طمع پرهیز كن ! زیرا طمع فقر حاضر است .

3- نمازت را چنان بخوان كه گویا آخرین نماز تو است و زنده نخواهى ماند تا نماز بعدى را بخوانى .

4- بپرهیز از انجام كارى كه بعدا به ناچار از آن پوزش طلبى .

5- براى برادرت همان چیزى را دوست بدار كه براى خودت دوست دارى .

حضرت علی ( ع ) به وقتى كه در نبرد جمل پیروز شد، یكى از یارانش گفت: «دوست داشتم برادرم در این صحنه بود و مى دید چگونه خداوند تو را بر دشمنانت یارى داد»

امام به او فرمود: آیا میل برادرت با ماست؟

گفت: آرى، فرمود:

بى شك با ما حضور داشته، بلكه اقوامى با ما در این لشكر حضور داشتند كه هم اكنون در صلب

مردان و رَحِم زنها هستند، آنان كه زمانهاى آینده ظهورشان مى دهد، و ایمان به وسیله ی آنان تقویت مى شود.

اى كرده تو را خدا ولى ادركنى

اى كرده تو را نبى وصى ادركنى

دستم تهى و لطف تو بى پایان است

یا حضرت مرتضى على ادركنى

اگر به آدم بزرگ ها بگویید :

 یک خانه ی قشنگ دیدم از آجر قرمز که جلوی پنجره هاش غرق شمعدانی و بامش پر از کبوتر بود

 محال است که بتوانند مجسمش کنند.

باید حتما بهشان گفت یک خانه ی صد میلیونی دیدم تا صداشان بلند شود که :  وای ! چه قشنگ !...

اى عین بقا! در چه بقایى كه نیى ؟

در جاى نیى ، كدام جایى كه نیى ؟

اى ذات تو از جا و جهت ، مستغنى

آخر تو كجائى و كجائى كه نیى ؟ ........

خداوندا به قدر معرفتم تو را میپرستم ،

به حق فاطمه ی زهرا ، معرفتم را افزون کن ........

بود آیا كه در میكده ها بگشایند؟

گره از كار فرو بسته ی ما بگشایند

به صفای دل رندان صبوحی زدگان

بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند

خداوند به حضرت موسی (ع) فرمود:

من شش چیز را در شش چیز قرار دادم ولی مردم در جای دیگر به دنبال آن هستند .

راحتی را دربهشت قرار دادم ولی مردم در دنیا به دنبال آن هستند.

فهم و معرفت و علم را در كم‌خوری قرار دادم ولی مردم در سیری به دنبال آن هستند.

عزت را درشب‌زنده‌داری قرار دادم ولی مردم در مراوده و رفت و آمد با سلاطین به دنبال آن هستند.

بزرگی و حرمت را در تواضع قراردادم ولی مردم با تكبر به دنبال آن هستند.

اجابت دعا را در لقمه ی حلال قرار دادم ولی مردم با سروصدای بسیار به دنبال آن هستند.

بی‌نیازی را در قناعت قرار دادم ولی مردم در ریخت و پاش به دنبال آن هستند .

یك روز شیخ ما, ابوسعید,در نیشابور مجلسی می گفت.
خواجه ابوعلی سینا,رحمةالله- علیه,از درِ خانقاه شیخ درآمد و ایشان هردو پیش از ان
یكدیگر ندیده بودند, اگرچه میان ایشان مكاتبت بود. چون بوعلی از در درآمد شیخ ما
روی به وی كرد و گفت:«حكمت دانی آمد.» خواجه بوعلی درآمد و بنشست. شیخ به سرِ سخن
شد. و مجلس تمام كرد و از تخت فرود آمد و در خانه شد و خواجه بوعلی با شیخ در خانه
شد و درِ خانه فرازكردند و سه شبانه روز با یكدیگر بودند به خلوت, و سخن میگفتند
كه كس ندانست, و هیچ كس نیز به نزدیك ایشان در نیامد, مگر كسی كه اجازت دادند, و
جز به نماز جماعت بیرون نیامدند.

بعد از سه شبانه روز, خواجه بوعلی برفت. شاگردان
از خواجه بوعلی پرسیدند كه:«شیخ را چگونه یافتی؟» گفت:« عجبا هرچه من میدانم او
میبیند » و متصوّفه و مریدان شیخ, چون نزدیك درآمدند, از شیخ سؤال كردند كه:«ای
شیخ! بوعلی را چگونه یافتی؟» گفت :« هرچه ما می بینیم او می داند ».

پیامبر اکرم (ص) می فرماید :
نماز نور چشم مومن است