یک روانپزشک با اشاره به اینکه بهترین سن برای ورود به مهدکودک در کودکان، سه سالگی است، گفت: بسیاری از والدین بنا به شرایط کاری که دارند ممکن است کودکان خود را برای 2 یا 3 روز به مهد کودک بفرستند که این وابستگی را بیشتر می‌کند درحالی که رفتن کودک به مهد کودک باید به طور مرتب باشد.
والدین کودکان را برای حضور در مهدکودک آماده کنند
دکتر حامد محمدی کنگرانی در گفت‌وگو با ایسنا ، با اشاره به اینکه مهدکودک مکان مناسبی برای روند استقلال و اجتماعی شدن کودک است، افزود: برای اینکه کودک آماده رفتن به مهدکودک شود باید بتواند خودش به تنهایی به خواب برود، غذایش را بخورد و همچنین در توالت رفتن مستقل باشد.

این روانپزشک ادامه داد: کودکانی که از رفتن به مهدکودک می ترسند، والدین باید به تدریج آنها را با محیط جدید آشنا کنند و در آغاز، مادر یا پدر می‌توانند همراه کودک باشند و نزدیک او بمانند تا زمانی که کودک مشغول بازی است. با این روش کودکان هر روز می‌توانند مدت بیشتری در مهد بمانند تا اینکه جزیی از گروه کودکان شوند.

وی بیان کرد: اگر کودک با فراهم آوردن تمام شرایط باز هم مساله دارد و بعد از حدود یک ماه هنوز برای رفتن به مهد گریه می‌کند، نیاز است که به وسیله یک متخصص مشکل او بررسی شود.
دکتر محمدی کنگرانی با اشاره به اینکه بهترین سن برای ورود به مهدکودک در کودکان، حدود ۳ سالگی است، اظهار داشت: بسیاری از والدین بنا به شرایط کاری که دارند ممکن است کودکان خود را برای 2 یا 3 روز به مهد بفرستند که این وابستگی را بیشتر می‌کند درحالی که رفتن کودک به مهدکودک باید به طور مرتب باشد.

این روانپزشک با تاکید بر اینکه تعویض زیاد و مکرر و همچنین تعویض مربی در مراحل خاص بحرانی تکامل کودک می تواند برای کودک استرس زا باشد، گفت: والدین باید توجه داشته باشند که مربی کودکشان توانایی برقراری ارتباط با توجه به سن کودکشان را داشته باشد.
وی گفت: گاهی افراد فقط با یک طیف محدود سنی کودکان، خوب ارتباط برقرار می‌کنند که طبیعتا باید سن کودک و توانمندی ارتباط مربی‌اش با هم متناسب باشد، والدین نیز بدانند چه مدت است مربی در این مهدکودک کار می‌کند و قرار است چه مدت دیگر آنجا بماند.

ایسنا

رشد استخوانی در اکثریت قریب به اتفاق جمعیت ایران برای دخترها در سن 17 سالگی و برای پسرها در سن 18 سالگی کامل می‌شود.

رئیس پژوهشکده غدد درون‌ریز و متابولیسم گفت: اگر رشد قدی کودک و نوجوان تا قبل از رسیدن به سن بلوغ سالانه از 3 سانتی‌متر کمتر باشد خانواده‌ها باید نگران باشند و برای درمان آن قبل از بلوغ اقدام کنند.

دکتر عزیزی اظهار داشت: رشد استخوانی در اکثریت قریب به اتفاق جمعیت ایران برای دخترها در سن 17 سالگی و برای پسرها در سن 18 سالگی کامل می‌شود. وی تصریح کرد: کامل شدن رشد استخوانی بدین معنی است که هیچ عاملی چون دارو و هورمون‌ها نمی‌توانند حتی افزایش یک سانتی‌متری در قد افراد ایجاد کنند.

ایشان  ادامه داد: دریافت هورمون در صورتی مؤثر است که فرد دچار کمبود هورمون باشد که این امر باید توسط پزشک اثبات شود. عزیزی افزود: آنهایی که کمبود هورمون رشد دارند و درمانی در این زمینه انجام ندهند قد نهایی‌شان معمولاً پایین‌تر از 140 سانتی‌متر است لذا اگر نوجوانی قد بالاتر از آن دارد به احتمال زیاد اشکال هورمونی ندارد.

دکتر عزیزی در پاسخ به این پرسش، مبنی بر علائم وجود اختلالات رشد قدی گفت: اگر رشد قدی کودک و نوجوان تا قبل از رسیدن به سن بلوغ سالانه از 3 سانتی‌متر کمتر باشد خانواده‌ها باید نگران باشند و آن موقع به فکر رفع مشکل رشد قدی کودکشان باشند چرا که قبل از بلوغ می‌توان برای درمان این مشکل اقدام کرد.

منبع : farsnews.com

شایع‌ترین علائم بروز کم‌خونی در کودکان را می توان بی قراری‌های شبانه، اختلالات خواب، کج‌خلقی و بی‌اشتهایی دانست.

مهری نجفی اظهار داشت: شایع‌ترین علت کم‌خونی، فقر آهن است که شیرخواران به دلیل عدم تغذیه با قطره آهن دچار کم‌خونی می‌شوند.

رئیس بخش گوارش مرکز طبی کودکان گفت: البته کم‌خونی می‌تواند به دلیل خونریزی دستگاه گوارش نوزاد نیز به وجود بیاید که احتمال آن خیلی کم است.

ایشان ادامه داد: کم‌خونی در کودکان می‌تواند به دلیل ابتلا به فاویسم یا تالاسمی نیز دیده شود.

فوق تخصص گوارش کودکان، شایع‌ترین علائم بروز کم‌خونی در کودکان را بی قراری‌های شبانه، اختلالات خواب، کج‌خلقی و بی‌اشتهایی دانست و افزود: در بچه‌های بزرگتر کم‌خونی می‌تواند به صورت کثیف‌خواری بروز پیدا کند. نجفی اظهار داشت: خوردن مهر نماز، گچ دیوار ، یخ و امثال آن می‌‌تواند از علائم مهم کم‌خونی و فقر آهن باشد.

رئیس بخش گوارش مرکز طبی کودکان تصریح کرد: اگر کودکی دچار کم‌خونی متوسط باشد رنگ‌پریدگی، سرگیجه و افت فشار خون در او بروز پیدا می‌کند و در موارد خفیف‌تر کم‌خونی، فقط آزمایش می تواند نشان‌دهنده این بیماری‌ باشد.

فوق تخصص گوارش کودکان به اهمیت مصرف قطره آهن در کودکان اشاره داشت و افزود: کودکان شیرخوار باید از حوالی 4 تا 5 ماهگی از قطره آهن استفاده کنند، همچنین نوزادانی که نارس به دنیا می‌آیند وقتی وزنشان به دو برابر زمان تولدشان رسید باید از قطره آهن استفاده کنند و مانند سایر نوزادان تا 2 سالگی مصرف این قطره را ادامه دهند.

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: بعد از دو سالگی باید در غذای کودک گوشت قرمز، زرده تخم‌مرغ، جگر، عدس، اسفناج گنجانده شود تا مقدار آهن مورد نیاز بدن کودک تأمین شود.

نجفی  تصریح کرد: اگر کودک به مقدار کافی از این مواد به خصوص از گوشت قرمز استفاده نمی‌کند باید به پزشک مراجعه شود تا قطره آهن برای جلوگیری از کم خونی و فقر آهن تجویز شود.

نجفی به کم‌خونی شایع در دختران در سن نوجوانی اشاره داشت و افزود: مصرف گوشت قرمز می‌تواند تا حدی از کم‌خونی دختران بکاهد اما بهتر است در مقطعی که دچار عادت ماهانه می‌شوند از قرص آهن استفاده کنند.

رئیس بخش گوارش مرکز طبی کودکان به مراجعه و معاینه دوره‌ای اشاره داشت و افزود: کودکان زیر یک سال هر یکماه ، بعد از یک سالگی هر 3 ماه و در سنین بالاتر هر 6 ماه به پزشک مراجعه کنند تا معیارهای رشدی آنها چک شود و همچنین برای استفاده از مکمل‌های تغذیه‌ای مثل مولتی ویتامین و آهن دستورات کافی داده شود.

منبع : farsnews.com

نتایج یک تحقیق جدید نشان می دهد که تماشای بیش از حد تلویزیون می تواند به ساختار مغز کودک صدمه بزند.
صدماتی که تماشای تلویزیون به ساختار مغز کودک وارد می‌کند
به گزارش مهر، محققان دریافتند که هرچقدر کودک زمان بیشتری را به تماشای تلویزیون اختصاص دهد، تغییرات عمیق تری در مغزش رخ می دهد.
یک تحقیق ژاپنی 276 کودک و نوجوان 5 تا 18 سال را که بین صفر تا چهار ساعت با میانگین حدود دو ساعت در روز تلویزیون تماشا می کردند بررسی کرده است. اسکنهای ام آر آی مغزی نشان می دهد که کودکانی که تعداد ساعات بیشتری را در مقابل تلویزیون سپری کرده اند دارای حجم بیشتری از ماده خاکستری در مناطق اطراف قطب جلویی قشر مغز ( منطقه جلویی نیمکره قدامی) بودند.
نویسندگان این تحقیق از دانشگاه توهوکو اظهار داشتند: اما این افزایش حجم یک مسئله منفی بود چرا که این امر موجب کاهش هوش کلامی می شود. آنها اظهار داشتند که ماده خاکستری با وزن بدن قابل مقایسه است و این مناطق مغزی باید در زمان کودکی به دور از هرگونه حجم اضافی باشد تا بتواند عملکرد موثری داشته باشد. آنها این حقیقت را مورد تأکید قرار دادند که برخلاف یادگیری یک ابزار موسیقی، برنامه های تلویزیونی الزاما مغز کودک را به سطح بالاتری منتقل نمی کند.
وقتی این نوع افزایش ها در این سطحی که هنوز تجربه ای صورت نگرفته مشاهده می شود عملکرد شناختی کمتر شده و تحت تأثیر قرار می گیرد.
نویسنده اظهار داشتند که تأثیر تماشای تلویزیون در رشد ساختاری مغز پیش از این مورد بررسی قرار نگرفته بود. نتایج این تحقیق در مجله قشر مغز منتشر شده است.

در حال حاضر بیش از 360 میلیون نفر به دیابت مبتلا هستند که این میزان در حال افزایش است. از سوی دیگر سن ابتلا به این بیماری نیز در حال کاهش است. در واقع دیابت نوع یک رشد بیش از 3 درصدی در میان کودکان پیش‌دبستانی داشته و این رشد رو به افزایش است. براساس تحقیقات جهانی سالانه بیش از 70 هزار نوجوان زیر 15 سال به دیابت مبتلا می‌شوند که به عبارتی 200 نوجوان در روز را شامل می‌شود بنابراین تخمین زده می‌شود 500 هزار کودک و نوجوان در محدوده سنی 14 سال در دنیا مبتلا به دیابت باشند.
متاسفانه در کشور خودمان آمار دقیقی از مبتلایان وجود ندارد اما آنچه مسلم است این روند رو به افزایش است زیرا تا پیش از این به ندرت کودک زیر 4 ساله مبتلا دیده می‌شد اما در حال حاضر حتی در نوزاد 15 روزه نیز این بیماری مشاهده شده است.
والدین باید توجه داشته باشند که علائم این بیماری را با بیماری‌های دیگر اشتباه نگیرند زیرا در این صورت روند تشخیص و درمان به تعویق می‌افتد بنابراین ممکن است کودک با علائم حادتری مانند کمای دیابتی مواجه شود. در این حالت کودک به حتم قند بالای 300 دارد. متاسفانه در کشور ما بیشتر دیابتی‌ها با این علائم مراجعه می‌کنند در حالی که در کشورهای اروپایی این اتفاق فقط در کتاب‌ها توضیح داده شده است و نمونه عینی برای آن وجود ندارد.
 آنچه مسلم است اینكه دیابت در کودکان و نوجوانان با بزرگسالان متفاوت است و زمانی که والدین متوجه بیماری در فرزندشان می‌شوند، تغییراتی مثل کنترل روزانه و تزریق روزانه در زندگی‌شان اتفاق می‌افتد اما باید حمایت روانی و اجتماعی از آنان انجام شود تا دچار مشکل نشوند.
دیابت نوع یک که معمولا بیشتر کودکان و نوجوانان به آن مبتلا می‌شوند، در شروع علامت بارزی ندارد و والدین زمانی متوجه ابتلای فرزندشان به دیابت می‌شوند که سلول‌های تولید کننده انسولین ناگهان 80 تا 90 درصد عملکردشان را از دست می‌دهند . دیابت نوع یک، بیماری سیستم دفاعی بدن است و اگر پدر و مادر به موقع متوجه علائم این بیماری نشوند ممکن است زمانی مراجعه کنند که کودک حتی قند بالای 400 دارد. بنابراین در اینجا برخی از علائم هشدار را با هم مرور می‌کنیم.
شب ادراری غیرمعمول را جدی بگیرید
در کودکان تا 4 سالگی ممکن است شب‌ادراری وجود داشته باشد اما از این سن به بعد باید نسبت به این مشکل حساس بود. برخی والدین ممکن است تصور کنند شب‌ادراری فرزندشان به علت مایعاتی است که خورده است یا حتی به اصطلاح سردی‌اش کرده که در این مواقع هم حتی به کودک خوراکی‌های شیرین داده می‌شود. اما والدین باید بدانند وقتی کودک‌شان تا پیش از این مشکلی نداشته و حالا به یکباره دچار مشکل شده باید علت‌یابی شود.
حواستان به لیوان‌های آبش باشد
طبیعی است وقتی کودک شب‌ادراری داشته باشد، متعاقب آن پرنوشی هم دارد. به دنبال دفع زیاد آب از بدن کودک دچار تشنگی و عطش شده و مبتلا به پرنوشی آب می‌شود. اگر کودک و نوزادی نتواند تشنگی خود را بیان کند، در این صورت آب از بدن از طریق ادرار دفع می‌شود ولی فرد نمی‌تواند آب را جبران کند و بدن دچار کم‌آبی شدید می‌شود. وقتی آب بدن زیاد دفع می‌شود، غلظت املاح در خون افزایش پیدا می‌کند. این افزایش غلظت املاح خون باعث بروز احساس تشنگی و خشکی دهان خواهد شد.
کاهش وزن یا افزایش اشتهای کاذب
وقتی کودکی زیاد آب می‌خورد امکان دارد اشتهای خود را برای خوردن غذا از دست بدهد و دچار کاهش وزن شود. این احتمال نیز وجود دارد که کودک دچار اشتهای کاذب شود و به دنبال آن اضافه وزن پیدا کند. کودکی که تا پیش از این وزن طبیعی داشته، افزایش ناگهانی وزن می‌تواند یک علامت قابل تامل باشد.
علائم دیابت را در فصل شیوع آن دنبال کنید
از آنجا که دیابت نوع یک در اواخر زمستان و اوایل بهار و همچنین در اواخر تابستان و اوایل پاییز بیشتر است ممکن است با اتفاقاتی مانند خانه تکانی اواخر زمستان یا فصل مدارس در اوایل پاییز مورد غفلت قرار گیرد بنابراین با بروز علائم ذکر شده خانواده‌ها نباید تصور کنند که خب حالا که زمستان است او دچار آنفلوآنزا شده یا وقتی مدارس شروع می‌شود دچار استرس شده است.
اگر وزن تولد بیش از 4 کیلو باشد
اگر نوزادی با وزن بالای 4 کیلو متولد شود این احتمال وجود دارد که مادر به دیابت بارداری مبتلا بوده است زیرا این نوع دیابت می‌تواند بدون علامت باشد. افرادی که مادر‌شان در دوران بارداری دچار دیابت بارداری شده در نوجوانی با احتمال بیشتری به دیابت دچار می‌شوند بنابراین بهتر است مادران باردار در هفته 24 تا 28 بارداری از نظر دیابت کنترل شوند. اگر مادر یا پدر دچار دیابت باشند هم احتمال اینکه فرزندشان بعد از 20 سالگی به دیابت مبتلا شود 30 تا 40درصد است

منبع:bartarinha.ir

بی گمان زینب (س) روایات زیادی از پیامبر، پدر و برادرانش که درود خدا بر آنها باد نقل کرده است.

این دو حدیث را که از کتاب "زندگانی حضرت زینب از ولادت تا رحلت" نوشته آیت الله سید محمد کاظم قزوینی توسط خبرآنلاین گلچین شده است در ادامه می خوانید.

* از آن بانوی اهل دانش و کمال آورده اند که فرمود: « بی گمان نیای گرانقدرم محمد (که درود خدا بر او باد) برای ما زنان، حقوقی مقرر داشت که همسرانمان باید آن را رعایت کنند، درست همان طور که بر آنان حقوقی مقرر فرمود که رعایت آنها بر ما لازم است.»

* حضرت زینب (که درود خدا بر او باد) در روایت دیگری گفته است: « نیای گرانقدرم محمد (که درود خدا بر او باد) می فرمود: هنگامی که زن درست اندیش و درست کردار نمازهای پنجگانه اش را بخواند، و روزه ی رمضان را بگیرد، و دامان خود را پاک و پاکیزه دارد، و با همسرش هماهنگ گردد و حقوق او را رعایت کند، به او گفته می شود از هر یک از درهای بهشت که می خواهی بر بهشت زیبا و پرنعمت خدا درآی. »

khabaronline.ir

عبادت

آنچه که خصّیصین حضرت حقّ، عرفای عظیم‌الشّأن و بندگان حقیقی پروردگار عالم برای مرز بندگی پروردگار عالم و بندگی شیطان و نفس امّاره، تبیین می‌کنند؛ خیر است و شرّ.

یعنی اگر کسی در اعمال خیر قرار گرفت، طبیعی است بنده خدا و عبد الهی شده است و هر کس به شرّ ورورد پیدا کند، یعنی به جند شیطان و به همه آنچه که غیر از انسانیّت است، ورود پیدا کرده است. لذا ممیّز بین عبد خدا بودن و عبد شیطان و نفس بودن، همین خیر و شرّ بودن است.

اوّلین راه برای عبد شدن

برای اینکه انسان بتواند عبد شود، اوّل از همه، تا می‌تواند باید از شرّ، دوری کند. اگر از شرّ، دوری نکرد، طبیعی است گرفتار این نفس دون می‌شود و آرام آرام از بندگی خدا خروج پیدا می‌کند و یک موقعی نگاه می‌کند می‌بیند به جای اینکه جزء حزب پروردگار عالم قرار بگیرد، جزء سپاه ابلیس شده است! پس همه این‌ها بستگی دارد به اینکه عمل انسان، خیر باشد، یا شرّ.

نشانه مخلصین عالم

یک نکته بسیار عالی که اولیا خدا آن را از نشانه‌های مخلصین عالم هم شمرده‌اند، این است که اگر کسی بخواهد بفهمد جدّاً عملش خالص است و بعد از این عمل خالص، به مقام مخلصین عالم می‌ر‌سد یا خیر، باید دقّت کند تا ببیند در عمرش، چقدر اعمال شرّ انجام داده است؟ اگر نبود، یعنی جزء گروه مخلصین عالم است. امّا اگر اعمالش ، همراه با شرّ بود، معلوم می‌شود دیگر عمل او (ولو اعمالی که به ظاهر عمل خوب است)، با نفس امّاره گره خورده است. این نکته خیلی عجیبی است که اگر انسان دقّت کند، آن موقع است که حقیقت بندگی را هم متوجّه می‌شود.

برای اینکه انسان بتواند عبد شود، اوّل از همه، تا می‌تواند باید از شرّ، دوری کند. اگر از شرّ، دوری نکرد، طبیعی است گرفتار این نفس دون می‌شود و آرام آرام از بندگی خدا خروج پیدا می‌کند و یک موقعی نگاه می‌کند می‌بیند به جای اینکه جزء حزب پروردگار عالم قرار بگیرد، جزء سپاه ابلیس شده است! پس همه این‌ها بستگی دارد به اینکه عمل انسان، خیر باشد، یا شرّ

مۆمن؛ محل امن و آرامش مردم

مۆمن سعی می‌کند که شرّ نداشته باشد. اتّفاقاً حسب روایات شریفه از نشانه‌های مۆمن این است که وقتی کسی دلش می‌گیرد، مأمن و جایگاه آرامش او باشد. طوری که دیگران بگویند: برویم کنار فلانی بنشینیم و درد و دل کنیم تا آرام شویم، نه اینکه بگویند: اگر با او درد و دل کنیم، شرارت نفس او عامل می‌شود حیثیت و آبرویمان برود و گرفتار و بیچاره شویم، مۆمن این‌ طور نیست و مرکز آرامش برای دیگران است.

یکی از نکاتی که اولیا خدا در آخر عمرشان به خصّیصین یا آن شاگرد یا شاگردان مخصوصشان توصیه می‌کردند این بود که عزیزان! سعی کنید مردم به سمت شما بیایند و محل امن و محلّ آرامش مردم باشید. لذا آن‌قدر بندگان خاصّ خدا و اولیا الهی به آن مقام رسیده بودند که با وجود تمام مشکلاتی که خودشان داشتند امّا سنگ صبور دیگران می‌شدند. طوری بود که این‌ها عامل آرامش بودند و برای خدا صبر می‌کردند و گوش می‌دادند.

اگر فردی این حال را داشت که کسی از او نترسید و مأمن و آرامش برای دیگران بود؛ پروردگار عالم به او عنایت می‌کند و به او علم مرحمت می‌شود امّا اگر شرّ بود، ولو به صورت ظاهر عالِم هم باشد، از بدترین انسان‌ها می‌شود.

چه کنیم تا خیر، خود به خود بر ما نازل شود؟

اولیا خدا می‌گویند: راه رستگاری و نزول خیرات بر آدمی همین است که شرارت را در وجودمان کم کنیم؛ چون بعد از آن، خوبی‌ها خودش می‌آید.

یک موقعی آیت‌الله آسیّد عبدالاعلی سبزواری - که از مراجع تقلید در نجف اشرف هم شدند - از استاد بزرگوارشان، ابوالعرفا، آیت‌الله العظمی ادیب نصیحت خواسته بودند، آقا فرموده بودند: عزیزم! شرّ در وجودت نباشد، خیر خود به خود بر تو نازل می‌شود.

یعنی نمی‌خواهد دنبال خیر برویم، فقط اگر از شرّ دوری بجوییم؛ خیر است که مِن ناحیه الله تبارک و تعالی بر وجودمان نازل می‌شود.

منبع: خبرگزاری فارس

پس از ورود به بهشت و جهنم، آخر کار انسان کجاست؟ آیا در یک جا ماندن انسانی که میل به بی‌نهایت دارد، تکراری نمی‌شود و دیگر آن که آیا ممکن است که یک جهنمی، اهل بهشت شود؟

آخر کار انسان کجاست؟
اگر نگاه به آن عالَم نیز نگاه مادی و فیزیکی باشد، قطعاً این سۆال پیش می‌آید که آخرش کجاست؟ یا آخر کار انسان کجاست؟ چرا که عالم ماده محدود است و به بیان امیرالمۆمنین علیه‌السلام: «هر محدودی قابل شمارش است»؛ چنان چه برای طبیعت آخری بیان شده است، چه در علوم قرآنی و چه در علوم تجربی. اما اگر نگاه عاقلانه، حکیمانه و غیر مادی، یعنی معنوی باشد، آخری ندارد، چنان چه هیچ یک از امور غیر مادی آخر ندارند.

انسان می‌تواند با استناد به آیات قرآن کریم و یا تجربیات عملی بگوید که آخر خورشید خاموش شدن است و یا آخر زمین متلاشی شدن در فضاست، اما در معنویات چنین نمی‌باشد؛ آخر علم کجاست؟ آخر زیبایی کجاست؟ آخر قدرت کجاست؟ آخر ثروت و غنا کجاست و ...؟

بدیهی است که حدّی ندارند، چرا که اینها همه کمالات هستند و تجلی آن هستی محض.  «کمال حقیقی» همان الله جلّ جلاله می‌باشد که محدود به حدّی نیست. لذا سیر تکاملی بشر نیز چون «انّا الیه راجعون» است، حدّی ندارد که بدان متوقف شده و بگوید این آخرش است. هر چه رشد کند، هر چه بیشتر وجودش تجلی کمالات گردد، باز به پایان یا آخر نمی‌رسد. چنان چه هیچ کس نمی‌تواند در این عالم (یا حتی عالم دیگر) به آخر علم یا ثروت و غنا برسد و اگر تمامی علوم و سرمایه‌ها را نیز یک جا جمع کنند و به کسی بدهند، باز هم جای بیشتر شدن دارد و آخرش نیست. پس فرض آخر و پایان، یک خطای تصور ذهنی است و نه یک ضرورت عقلی.

 آیا یک جا ماندن بی‌میلی (زدگی) نمی‌آورد؟
البته که یک جا ماندن، بی‌میلی و زدگی می‌آورد. آن هم برای انسانی که به قول شما، میل به بی‌نهایت دارد. اما دقت شود که یک جا ماندن یعنی «سکون»، که عاقبت موجب فساد نیز می‌شود (همان دلزدگی خود نوعی فساد در شوق است)، اما در بهشت سکونی نیست که خستگی و دلزدگی بیاورد، بلکه «ثبات» است و معنای این دو خیلی با هم فرق دارد.

انسان از این که مثلاً ده ساعت روی یک صندلی بنشیند و به یک منظره نگاه کند، خسته و دلزده می‌شود، اما هیچ‌گاه از ثبات وجودی خود یا ثبات عقل و ایمانی خود، خسته و دلزده نمی‌شود.

متأسفانه، اغلب ما مردم (مسلمان یا اهل کتاب و معتقد به بهشت و جهنم)، نه جهنم را درست شناخته‌ایم و نه بهشت را؛ لذا گمان می‌کنیم که بهشت یعنی کاخی در وسط یک جنگل سبز و مملو از انواع و اقسام خوردنی‌ها، نوشیدنی‌ها، لباس‌ها و تجویزها و سایر لذاتی که برای بدن بهشتی است.

شباهت‌هایی بین این عالم و آن عالم هست و البته تفاوت‌هایی هم وجود دارد. اما همین شباهت‌ها سبب می‌شود تا شناخت و درک عالم دیگر برای ما در این عالم، ممکن و میسر گردد؛ چه زیبا سرود میرفندرسکی:

چرخ با این اختران، نقض و خوش و زیباستی                   صورتی در زیر دارد، آن چه در بالاستی
صورت زیرین اگر با نردبان معرفت                                     بر رود بالا همان با اصل خود یکتاستی

 در این عالم انسان هم لذت مادی دارد و هم لذت معنوی، این دو از هم جدا هستند، هر چند که در امتداد یک دیگر باشند و یا در یک دیگر تأثیر بگذارند. به عنوان مثال: تناول یک غذای خوب و خوش مزّه، بسیار لذت (مادی) دارد، اما به هیچ وجه با لذت «لقای محبوب»، هم سنخ و قابل قیاس نیست، و اگر آن غذای خوب در کنار یار میل شود، لذتش چند برابر شده و دیگر قابل توصیف نمی‌باشد.

بهشت نیز همین‌طور است. لذت اکله، اشربه، حور و قصور یک لذت است، اما لذت لقاء الله، وصال محبوب و قرار گرفتن در «عند ملیک مقتدر»، یک لذت دیگر است.

دقت شود که نعمات بهشتی، سفره‌ی محبوب است برای عاشق از سفر رسیده، نه این که هدف و مقصود و محبوب همان باشد.

پس، بهشت یک جا ماندن، یک جا ساکن شدن، مدتی طویل خوردن و آشامیدن و تزویج نیست که دلزدگی بیاورد، بلکه ثباتِ بدون تزلزل، بدون دغدغه، بدون خطر، بدون احتمالات و ...، در مسیر رشد و کمال همیشگی است که بسیار لذت بخش، شورآفرین و شوق‌آور می‌باشد و این سیرِ کمالی، پایانی ندارد.
بهشت

آیا جهنمی، اهل بهشت می‌شود؟
هم بهشت طبقات و درجات دارد و هم جهنم. اما تفاوت‌ سیر در این طبقات و درجات در این است که کسی که وارد بهشت شد، هیچگاه از آن اخراج یا خارج نمی‌شود، اما دلیلی نیست که هیچ کس در هیچ شرایطی از جهنم خارج نگردد.

بدیهی است که انسان دارای باورهای اعتقادی و نیز رفتارهای عملی می‌باشد. پس هر کدام ثواب یا عقاب مخصوص خود را دارند. از این رو کسانی که در زندگی دنیوی اعتقادی به پروردگار عالم، مبدأ و معاد، نبوت و ولایت نداشتند، در این دنیا سیر قهقرایی طی کرده‌اند و خداوند متعال برای آنان «خلود = جاودانگی» در جهنم را وعید داده است، اما اگر کسانی اعتقادات درستی داشته‌اند، ولی در عمل درگیر گناهانی شده بوده‌اند که هر چند آنها را به کفر نکشانده است، اما با عذاب‌های مرگ، قبر، برزخ پاک نشده و یا قابل شفاعت نیز نگردیده‌اند چه؟ از یک سو به خاطر اعتقادات‌شان لایق بهشت می‌باشند و از سوی دیگر به خاطر کردارشان لایق جهنم می‌گردند.

مرحوم علامه حلّی، برای خروج مۆمنین گناهکار جهنمی و ورودشان به بهشت دو دلیل اقامه می‌نماید:

1. انسانی که هم ایمان و عمل صالح دارد و هم گناه، به خاطر ایمان و عمل خویش مستحق پاداش است و به خاطر انجام گناهش مستحق عذاب است و در نتیجه اگر اول وارد بهشت شود برای دریافت پاداش اعمال و بعد جهنم رود درست نیست.

به اتفاق مسلمین کسی از بهشت آخرتی خارج نمی‌شود و اگر برعکس شود که اول جهنم رود و بعد از مدتی وارد بهشت شود این مشکلی ندارد و مورد نظر ما می‌باشد، صورت سوم این است که عذاب و پاداش با هم باشند که این امکان ندارد و محال است، تنها راه همان راه دوم است.

2. دلیل دوم این است که بر خداوند قبیح است که بنده خود را به خاطر یک خطا و یا چند خطا که از او سر زده، با این که ایمان و عمل صالح دارد برای همیشه در جهنم نگهدارد و با کسی که در تمام عمر مشرک و کافر بوده است یکجا عذاب نماید و امر قبیح و زشت نسبت به خداوند محال است و از او صادر نمی‌شود.(کشف المراد، همان، ص 414).

در نتیجه ممکن است اگر شیعه از گناه خویش توبه نکند و شفاعت و دستگیری او را نکند مدتی در جهنم بماند و بعد از پاک شدن نجات یابد.

* در قرآن کریم، برای 13 جرم و معصیت (که کفر و شرک در رأس آنها قرار داده است)، خلود در جهنم تصریح شده است:

1. کافران (آل عمران116) - 2. مشرکان (نحل29) - 3. منافقان (مجادله17) - 4. مرتدان (آل عمران86-88) - 5. تکذیب کنندگان آیات الهی (اعراف36) - 6. دشمنان خدا و پیامبر(ص) (توبه63)

7. ظالمان و ستمگران (شوری45) - 8. اشقیاء (هود106-107) - 9. آنها که غرق در گناهند (بقره81) - 10. قاتل مومن (نساء 93) - 11. رباخواران (بقره 275) - 12. سبک اعمالان (مومنون102-103) - 13. گنهکاران به طور عام (جن23).

اما از سوی دیگر می‌فرماید که خداوند متعال به غیر از شرک، هر گناهی را که بخواهد می‌بخشد و او عادل است، به هیچ کس، اندک ظلمی نمی‌شود:

«إنَّ اللّهَ لاَ یغْفِرُ أَن یشْرَكَ بِهِ وَیغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن یشَاءُ وَمَن یشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِیمًا * أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یزَكُّونَ أَنفُسَهُمْ بَلِ اللّهُ یزَكِّی مَن یشَاءُ وَلاَ یظْلَمُونَ فَتِیلًا» (النساء، 48 و 49)

ترجمه: مسلماً خدا این را كه به او شرك ورزیده شود نمى‏بخشاید و غیر از آن را براى هر كه بخواهد مى‏بخشاید و هر كس به خدا شرك ورزد به یقین گناهى بزرگ بربافته است * آیا به كسانى كه خویشتن را پاك مى‏شمارند ننگریسته‏اى [چنین نیست] بلكه خداست كه هر كه را بخواهد پاك مى‏گرداند و به قدر نخ روى هسته خرمایى ستم نمى‏بینند».

براساس روایتی كه از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است، انسان‏ها در قیامت سه دسته‏اند : یك دسته انسان‏هایی‏اند كه در عالم حشر در آن هنگام كه مردم درگیر مواقف و عوالم حشرند، تحت سایه خداوند و در جوار قرب حقند و نیاز به طی آن عوالم و مواقف ندارند چون آن مراحل را در این دنیا پشت سر گذاشتند.

گروهی دیگر انسان‏هایی‏اند كه باید از حساب و عذاب بگذرند كه از جمله آن جهنم موقت است تا پس از پس تطهیر و تسویه در عالم قیامت به خدا برسند و عده‏ای دیگر انسان‏هایی‏اند كه چون مجموع وجودشان رو به غیر خدا داشته و در حال فرار از خدا بوده‏اند به قعر جهنم فرو خواهند رفت، (بحارالانوار، ج 7، ص 183، روایت 31).

بنابراین عده‏ای مستقیم وارد بهشت و بهشت‏ها می‏شوند، عده‏ای پس از گذر از مواقف‏ها و از جمله جهنم موقت وارد بهشت می‏گردند و عده‏ای نیز در جهنم جاودانه خواهند بود.

به بیانی دیگر: همه كسانی كه وارد جهنم می‏شوند برای همیشه در جهنم نخواهند بود و تنها عده‌ی خاصی مانند كافران برای همیشه در جهنم خواهند بود، (ر.ك: آیت‌الله مكارم شیرازی، پیام قرآن، ج 6، ص 483، دار الكتب الاسلامیه).

منبع: x-shobhe.com

والدینی که می‌خواهند در «تربیت مهدوی» فرزندانشان موفق باشند و فرزندانی عاشق خدا، قرآن و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) تربیت نمایند و آن گاه مهدی یاورانی رشید را به تاریخ بشر هدیه نمایند، باید از عامل دعا در حق فرزندانشان کمال استفاده و بهره را ببرند.

دعای پرنفوذ پدر و مادر

امام صادق (علیه السلام): «ثَلاثُ دعوات لا یحجُبنَ عَنِ اللهِ تَعالی: دُعاءُ الوالِدِ لِوَلَدِه إِذا بَرَّهُ و دعوتُهُ علیهِ إذا عَقَّهُ ، و دعاءُ المظلومِ علی ظالِمه و دعاؤُهُ لمن اِنتَصَر لهُ مِنهُ ، و رجلٌ مؤمنٌ دَعا لِاخٍ لَه مؤمنٌ واساهُ فینا ، و دعاؤُه علیه إذا لم یُواسهُ مع القدرةُ علیه ، و اِضطرارُ أخیه إلیه ؛ سه دعاست که از پروردگار در حجاب نمی‌ماند و قطعاً مستجاب می‌گردد: (نخست) دعای پدر و مادر در حق فرزندی که نسبت به والدین خود نیکوکار باشد؛ و دعای ایشان آنگاه که در حق فرزند نفرین نماید. (دوم) نفرین مظلوم نسبت به ظالم، و دعای او (مظلوم) در حق کسی که انتقام وی را از ستمگر بستاند و (سوم) دعای مومن آنگاه که دعای مرد مؤمن در حق برادر مؤمن خود که به خاطر ما، او را کمک مالی کرده باشد و نفرین او در حق برادرش که به وی محتاج شده و او می توانسته است نیازش را برطرف سازد و نکرده است »1

کلیدی ترین رمز موفقیت فرزندان

یکی از کلیدی‌ترین رمزهای موفقیت فرزندان در طول زندگی، دعای خیر والدین در حق ایشان می‌باشد. دعای پدر و مادر در حق فرزند آن گاه که از دل برآید، دعایی است که آسمان‌های هفت‌گانه را در می‌نوردد و بدون هیچ حجابی در محضر پروردگار به اجابت می‌رسد.2 از سوی دیگر نفرین پدر و مادر فراتر از ابرها به سوی پروردگار بالا می‌رود و سریع‌تر از ضربت شمشیر به اجابت می‌رسد.3

از این رو باید پدران و مادران با نیت‌های صادقانه در تربیت فرزندانی منتظر و آماده جان فشانی در رکاب حضرت مهدی، پیاپی دست دعا به سوی پروردگار بردارند و برای موفقیت خود در پرورش فرزندانی مهدی یاور دعا نمایند.

یکی از کلیدی‌ترین رمزهای موفقیت فرزندان در طول زندگی، دعای خیر والدین در حق ایشان می‌باشد. دعای پدر و مادر در حق فرزند آن گاه که از دل برآید، دعایی است که آسمان‌های هفت‌گانه را در می‌نوردد و بدون هیچ حجابی در محضر پروردگار به اجابت می‌رسد. از سوی دیگر نفرین پدر و مادر فراتر از ابرها به سوی پروردگار بالا می‌رود و سریع‌تر از ضربت شمشیر به اجابت می‌رسد
پدر علامه مجلسی
مهمترین اساتید وشاگردان علامه مجلسی

خاطره پدر علامه مجلسی؛ درباره استجابت دعای والدین در حق فرزند، به عنوان یک شاهد تاریخی، بسیار قابل تأمل است. آن جناب می‌گوید:

در سحرگاهی پس از به پایان رساندن نماز شب و به هنگام مناجات با پروردگار، حال خوشی دست داد که دریافتم اگر در آن هنگام درخواستی نمایم، اجابت خواهد شد. اندیشیدم که چه دعا و درخواستی نمایم که ناگاه صدای گریه محمد باقر از گهواره‌اش بلند شد. بی درنگ گفتم: «پروردگارا، به حق محمد و آل محمد (صلوات الله علیه و آله) این کودک را از مبلّغان دینت، ناشران احکام پیامبرت و از یاران امام زمانت قرار ده و در این راه او را به توفیق‌های بی پایان نایل گردان!»4

سرافرازی شیعه در طول تاریخ مدیون تلاش‌های احیا گرانه علامه محمد باقر مجلسی؛ است.

از این رو والدینی که می‌خواهند در «تربیت مهدوی» فرزندانشان موفق باشند و فرزندانی عاشق خدا، قرآن و اهل‌بیت: تربیت نمایند و آن گاه مهدی یاورانی رشید را به تاریخ بشر هدیه نمایند، باید از عامل دعا در حق فرزندانشان کمال استفاده و بهره را ببرند.

1173 سال است که رادمردی الهی منتظر به ثمر رسیدن 313 سردار و تربیت یافتن یاورانی مخلص و کامل است. دعا نماییم که خانواده‌های ما مهد پرورش آن سرداران و این مهدی یاوران گردد و به زودی آن امام نور را از انتظار به درآورد!

تبیان

پی‌نوشت‌ها:

1. شیخ طوسی، امالی، ص280؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعه، ج7، ص130.

2. همان.

3. امام صادق7: «إیاکُم وَ دَعوَةَ الوالِدِ... تُرفَعُ فَوقَ السَّحابِ... أحَدُّ مِنَ السَّیفِ» کلینی، الکافی، ج2، ص509؛ حلّی، ابن‌فهد، عدّة الدّاعی، ص132 و 133.

4. رفیعی، سید علی محمد، زندگی ملامحمدباقر مجلسی، ص42.

خانواده و تربیت مهدوی، آقا تهرانی و حیدری کاشانی

در فرهنگ دینی، اسلام به ما توصیه می كند، روابط دختر و پسر در حد ضرورت باشد و فرد روح و ذهن خود را از این گونه امور آزاد گرداند؛ هنگامی هم كه فرد به سن رشد و بلوغ می رسد، با مشورت بزرگان و خانواده،....

آیا چت با فرد نامحرم (در صورتی كه چت نه گفتاری باشدونه تصویری) اشكال دارد؟

پاسخ :
چت فی نفسه اشكالی ندارد و به فتوای همه مراجع عظام، ارتباط متعارف دختر و پسر نامحرم در صورتی كه در چهارچوب احكام و قوانین شرعی باشد، اشكالی ندارد؛ اما در صورتی كه خوف مفسده و به گناه افتادن وجود داشته باشد و یا به قصد لذت و شهوت باشد، اشكال دارد
.
در فرهنگ دینی، اسلام به ما توصیه می كند، روابط دختر و پسر در حد ضرورت باشد و فرد روح و ذهن خود را از این گونه امور آزاد گرداند؛ هنگامی هم كه فرد به سن رشد و بلوغ می رسد، با مشورت بزرگان و خانواده، مقدمات امر مقدس ازدواج را فراهم ساخته، و محبت های صادقانه خویش را در كانون گرم خانواده بارور سازد و بقیه ذهن خویش را از شهوات منصرف و به كارهای عقلایی و شرعی مشغول شود، چنان چه در روایت است كه امیرالمؤمنین(ع) همیشه در سلام كردن پیشقدم بوده اند، مگر به بانوان جوان؛ و در وجه آن می فرموده اند: می ترسم آنچه از دست می دهم بیش از آنی باشد كه بدست می آورم، و این لزوم احتیاط در این رابطه را به ما نشان می دهد.
بیتوته