[1] الوافی، ج3، ص154 به نقل از من لا یحضره الفقیه، صدوق، ج4، ص418.
هر آن دل كه از آز شد دردمند نیایدش پند خرد سودمند
چو سودت بسی این چنین رنج و آز كه از بیشتر كم نگردد نیاز
[1] به سوی آز و كینه هیچ گاه دست دراز مكن!
[2] فردوسی.
[1] وافی، ج3، ص152 به نقل از كافی، ج2، ص316.
[1] ابن یمین فریومدی.
[1] سفینة البحار، ج2، ص451.
[1] كشكول شیخ بهایی.
[1] سفینة البحار، ج1، ص483.
چو دونان درین خاكدان دنی مباش از برای دونان مضطرب
