تبیان، دستیار زندگی

مرد دیر وقت، خسته از کار به خانه برگشت.دم در پسر ?ساله اش را دید که در  انتظار او بود: 

        به نام سرچشمه ی عشق

    در عشق، ابهامی وجود ندارد ـ  ابهام، در ماست

    نه تشریفاتی در عشق هست و نه فرضیاتی فلسفی .

    عشق، رهیافتی ساده و مستقیم به زندگی ست

    كلمه ی ساده و بی پیرایه ی عشق.

    معجزه ای را در خود نهفته دارد.

    مهم نیست كه به چه كسی عشق می ورزی،

    متعلق عشق موضوعیت ندارد.

    آنچه مهم است این است كه

    بیست و چهار ساعت روزت را عاشقانه سپری كنی،

    همان طور كه در بیست و چهار ساعت روزهایت،

    بی استثنا نفس می كشی.

    نفس كشیدن هدفی را دنبال نمی كند،

    عشق نیز خواهان چیزی جز خود نیست.

    اگر با دوستی هستی، نفس می كشی.

    اگر در كنار درختی نشسته ای، نفس می كشی.

    اگر در آب شنا می كنی، نفس می كشی.

    یعنی هر كاری كه می كنی،

    با نفس كشیدن همراه است.

    عشق نیز باید همین ویژگی را داشته باشد،

    یعنی باید هسته ی مركزی همه ی كارهای تو باشد.

    عشق باید طبیعی باشد، مثل نفس كشیدن.
 
              در واقع،عشق

  همان نسبتی را با روح دارد

    كه نفس كشیدن با جسم.

ارسطو گفته است : سعادت ، سه گونه است . یا در جانست ، و آن دانش ‍است و پاكدامنى و دلیرى . و یا در تنست و آن تندرستى است و زیبایى و نیرومندى و یا از این دو

بیرونست ، چون مال و جاه و نسب .

به نام خدای مهربون ، خدای خوب آسمون

وقتی که یوری گاگارین به فضا رفته بود ، خبر نگاری در ِ خانه اش می رود

و از بچه اش می پرسد :

پدر کجاست ؟

بچه می گوید :  " رفته است به فضا "

می پرسد : " کی بر میگردد ؟ "

می گوید : " ساعت 2 و 35 دقیقه و 7 ثانیه "

بعد می پرسد : " مادرت کجاست ؟ "

می گوید : " رفته است نان بخرد. "

می پرسد  : " کی بر می گردد ؟ "

می گوید : " معلوم نیست. "

آن پدر اینجا مظهر پیشرفت علمی است و آن مادر مظهر حقیقت انسان است که  در روی زمین میماند و این بچه انسان فرداست که از موفقیت پدرش جز پیشرفت علمی (

البته علم به این معنی ) چیزی به ارث نمیبرد. اما از رنج مادرش زندگی می کند. خلاصه ، یعنی مقدس ترین چیزی که می توانست بشر را نجات بدهد ، امروز به صورت فاجعه

آمیزترین و فاجعه آفرین ترین چیزها در آمده است  !..... .

پروردگارا سه خصلت مرا از اینكه چیزى از تو بخواهم بازمى‏ دارد، و یك خصلت مرا به درخواست از تو ترغیب مى‏كند، آن سه عبارت است از امرى كه به آن فرمان داده‏اى و من

در انجامش كندى كردم، و کارى كه مرا از آن نهى نمودى و به سویش شتافتم، و نعمتى ‏كه به‏من بخشیدى ولى در شكر گزاریش کوتاهى كردم. اما آنچه مرا بر درخواست از تو

ترغیب مى‏كند احسان توست به آن‏كه با نیّت پاك به تو روى آورده، و از طریق خوش گمانى به درگاه تو آمده، زیرا كه تمام احسانهایت از روى تفضّـل است، و نعمتهایت همه

بى‏سبب و بدون سرآغاز.

" چه بارانی است در بیرون اتاق !

باران ؟

ابرهای غمهای همه ی تاریخ ،

یک باره بر سرم باریدن گرفت ِ اند .

کسی نمیداند که در چه دردی و تبی

میسوزم و مینویسم . "