تبیان، دستیار زندگی

عشق به دوستی گفت : فرق من و تو چیه ؟ دوستی گفت : من آدمها را با سلامی آشنا می کنم تو با نگاهی ، من آنها را با اشک از هم جدا می کنم تو با مرگ .
 

اینجا آسمون ابریه اونجا را نمیدونم ، اینجا هوا بهاریه اونجا را نمیدونم ، اینجا عاشقها تنها هستند اونجا را نمیدونم ، اینجا یک دلی برات تنگ شده اونجا را نمیدونم .
 

به همان قدر که چشم تو پر از زیبایی است ، بی تو دنیای من ای دوست پر از تنهایی است .

عشق را گدایی نکن زیرا چیز با ارزش به گدا داده نمی شود .

نمی دانم چرا با اینکه می دانم از من نخواهی بود ، باز هم از تار و پود جانم برایت خانه می سازم .

پروانه امشب پر مزن اندر حریم یار من ، شاید صدای پرپرت از خواب بیدارش کند .

میگن یه ماه تو آسمونه ، یه فرشته رو زمین ، خسته نمیشی دو شیفت کار می کنی ؟
 

نگاه عاشقت رادوست دارم

زبان صادقت را دوست دارم

غزلهای دل تو مهربانیست

زبان شعر من بر همزبانیست

به آب و آینه آمیزههستی.تو در یك بیشه با سبزه نشستی.

دل تو عاشقی را می شناسد .زبان رزاقی را می شناسد

وفا آمیزه با آب و گل توست.شمیم مهربانی حاصل توست

همیشه با دل من راست گفتی.عزیزم گفتی و جانم شنفتی

دروغ آمیزه اندیشه ات نیست.خزان در فكر سبز ریشه ات نیست

كسی اندازه تو مهربان نیست.وبا سوگ شقایق همزبان نیست

زلالی تو را بیشه ندارد. و كینه در دلت ریشه ندارد

دیشب به سیل اشك ره خواب میزدم. نقشی بیاد خط تو بر آب میزدم

دیشب شب رویای تو بود و تو نبودیدر گوش من آوای تو بود و تو نبودی

دل زیر لب اهسته تمنای تو میكرد

در حسرت ایمای تو بود و تو نبودی

نقاشی دریا كه كشیدم تك و تنها محتاج تماشای تو بود و تو نبودی

ان خط قلم جوهر عشق و دل رسوا خواهان هوسهای تو بود و تو نبودی صد قافیه زد دل به هوای سر كویتدل وسعت دریای تو بود و تو نبودیدیشب كه گل از اینه ماه گل انداخت در فكر تمنای تو بود و تو نبودی

می دونی اگه یه کسی عاشق بشه ، براش مهم نیست که عشقش کنارش نیست ، اگه فقط بدونه که اون زندست و از زندگیش در کنار کس دیگه ای لذت می بره ، براش کافیه .
 

تو زخم زندگی منی ، همه به زخمشون دستمال می بندن ، ولی من به زخمم دل بستم .