تبیان، دستیار زندگی

دفتری گر بنویسند خوبان جهان ، تو به سر دفتر خوبان جهان فهرستی .

ای دوست دلت همیشه زندان من است ، آتشکده عشق تو از آن من است ، آن روز که لحظه وداع من و توست ، آن شوم ترین لحظه پایان من است .

آن سوی دیوارها خدایی هست که داشتنش جبران همه ی نداشتن هاست .

به تو گفتم زنده ام با نفس خیال چشمات ، چشماتم تنهام گذاشتند ، حالا من موندم و اشک و بغض و آه .

معلمم گفت الف ، گفتم او ، گفت ب ، گفتم با او ، گفت پ ، گفتم پیش او ، گفت ج ، خواستم بگویم جدایی ، گفت نگو .

آسمان وقف نگاهت گل من ، مانده ام چشم به راحت گل من ، هر کجا هستی و باشی ، گویم خدا پشت و پناهت گل من .
 

در ساحل قلب ها فقط ردپای دوست می ماند ، وگرنه موج روزگار هر ردپایی را گم می کند .

می خواستم تو قلبت خونه کنم ، اونجا زمین گرونه ، ما که فقیریم ، تو چشات چادر می زنم .

صبح که چشمای قشنگت رو باز میکنی ، یادت باشه که دیشب یکی به یاد تو چشماشو بست

اگه نیوتون قبل مرگش چشمای تو را می دید ، معنی واقعی جاذبه رو می فهمید .