تبیان، دستیار زندگی

نبودی بی توپنهان گریه كردم،تورادیدم وخندان گریه كردم برای اینكه اشكهایم رانبینی نشستم زیرباران گریه كردم

خوبرویان جهان سنگ است دلشان بایدازجان بگذری تاشوی عاشقشان،آن روزكه ازخاك سرشتندگلشان،سنگ بودهمان شددلشان

زندگی نه همین صورت خندان من است،پشت این لبخندغمی است كه زندان من است،آن غم دوری عزیزان من است

آمدی جانم به قربانت ولی حالاچرا؟بی وفاحالاكه من افتادم ازپاچرا؟ای غنچه ی خندان چراخون دردل مامی كنی ،خاری به خودمی بندی وماراز سر وا میكنی .جوانی شمع ره كردم كه جویم زندگانی رانجستم زندگانی راوگم كردم جوانی را

من زخم های كهنه دارم،بی شكیبم من گرچه اینجاآشیان دارم غریبم،من باصبوری كینه ی دیرینه دارم،من زخم داغ آدم اندرسینه دارم

دوستان شرح پریشانی من گوش كنید،داستان غم پنهانی من گوش كنید،قصه ی بی سروسامانی من گوش كنید،گفت وگوی من وحیرانی من گوش كنید،شرح این آتش جان سوزنگفتن تاكی؟سوختم،سوختم این رازنهفتن تاكی؟؟

عاشق هركس شدم اوشدنصیب دیگری ،دل به هركس دادم زد به قلبم خنجری،من سخاوت دیده ام دل رابه هركس می دهم شرم دارم پس بگیرم آنچه رابخشیده ام

بعضی عشقها آتشین ،اماكم عمق وسطحی هستندوگردبادی بر پای می كنندوزودسردمی شوند، امابعضی عشقهاعمیق است وملایم چون یك نخ باریك شروع می شود ودرطول زمان استمرارمی یابد

ترس ازعشق ،ترس اززندگی است آنان كه ازعشق می گریزند،مردگانی بیش نیستند(برتراندراسل)