تبیان، دستیار زندگی

وقتي دهکده اي مي سوزد همه دودش را ميبينند اما وقتي قلبي مي سوزد کسي حتي شعله اش را نمي بيند

عشق کليد شهر قلب است به شرط اينکه قفل دلت هرز نباشه که با هر کليدي باز بشه

اوقات آرزو می کنم ای کاش تک پرنده عاشقی بودم که میان صدها هزار پرنده بتوانم به قله بلند سرزمین هستی برسم و پرواز کان نغمه سر دهم که... من شیدای تو وعاشقانه دوستت دارم

گر نيايی تا قيامت انتظارت می کشم

 منت عشق از نگاه پرشرابت می کشم

 ناز چندين ساله ی چشم خمارت می کشم

تا نفس باقيست اينجا انتظارت می کشم

من در اين کلبه خوشم تو در آن اوج که هستی خوش باش من به عشق تو خوشم تو به عشق هرکه هستی خوش باش

اي عشق بي بهونه اي حرف عاشقونه
براي تو ميميرم بزار دنيا بدونه
از شب نمي هراسم وقتي دنيام تو باشي
ميرم به جنگ دنيا اگه از من جدا شي

خیال آمدنت دیشبم به سر می زد

نیامدی که ببینی دلم چه پر می زد

به خواب رفتم و نیلوفری به آب شکفت

خیال روی تو نقشی به چشم تر می زد

شراب لعل تو می دیدم و دلم می خواست

هزار وسوسه ام چنگ در جگر می زد

دریچه ای به تماشای باغ وا می شد

دلم چو مرغ گرفتار بال و پر می زد

تمام شب به خیال تو رفت و می دیدم

که پشت پرده اشکم سپیده سر می زد

زنده بودن را به بيداري بگذرانيم که سالها به اجبار خواهيم خفت

 یه روز ازم پرسید : ــ چقدر منو دوست داری ؟ گفتم : ــ از اینجا تا خدا ............. یه دفعه اشک توی چشماش جمع شد و گفت : ــ مگه تو نگفتی خدا از همه چیز به من نزدیکتره

شمع سوزان توام اینگونه خاموشم مکن از کنارت رفته ام هر گز فراموشم مکن