دنیای گیاهان و حیوانات
مورد سبز:Scientific name: Myrtus communis Latine name: Myrtle
از خانواده Myrtaceae ، جنس Myrtus می باشد.گستره:منطقه پراکندگی آن در مدیترانه، آسیا و ایران است. در ایران در نواحی شمالی از جمله منجیل در اطراف درختان زیتون، شیراز، اصفهان، خرم آباد و یزد می روید. (فلوک 1371)ویژگیهای فیزیکی:یک درخت همیشه سبز به طور متوسط تا 5/4 متر رشد خواهد کرد. برگهای آن همیشه در روی گیاه وجود دارد و گلدهی آن در تیر و مرداد ماه و رسیدگی بذر آن هم ماههای مهر و آبان می باشد. گلها دوجنسی می باشد و گرده افشانی بوسیله زنبور صورت می گیرد. مورد سبز گیاه خو گرده افشان می باشد. مورد سبز خاک سبک، لومی و رسی با زهکش خوب را ترجیح می دهد. این گیاه در سایه رشد نمی کند. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:درخت مورد حاوی اسانس فراری به نام دپانتین و نیز میرتنول است که هردو اسانس در اعضاء مختلف گیاه مخصوصا در برگ گیاه یافت می شود و اثر درمانی آن نیز مربوط به این ترکیبات است. علاوه بر این مقداری نیز اسید تانیک (تانن) و اسیدهای آلی در آن یافت میشود. از اسانسهای این گیاه که از طریق تقطیر برگها با بخار آب تهیه می شود برای مصارف داخلی و استعمال خارج استفاده می شود. در مصارف داخلی بیشتر برای بیماریهای تنفسی از قبیل برونشیت و سرفه های شدید اثر مفیدی دارد. این دارو علاوه این که فاصله سرفه ها را زیاد می کند (ضدسرفه)، همچنین خاصیت خلط آوری نیز دارد و موجب تسهیل خروج خلط می شود. در استعمال خارج خاصیت ضد عفونی کنندگی دارد و بیشتر برای رفع ناراحتیهای مخاط دهان بکار می رود. (فلوک 1371)برگهای مورد سبز معطر، منعقد کننده خون و مقوی است. تحقیقات جدید نشان داده که ماده ای در گیاه وجود دارد که به عنوان آنتی بیوتیک عمل می کند. عناصر فعالی در مورد سبز وجود دارد که در عرض 15 دقیقه یک رنگ بنفش به ادرار می دهد. گیاه عفونت های ادراری، سوء هاضمه، تخلیه مهبلی، گرفتگی نایچه ای و سرفه های خشک را درمان می کند. در هند از آن برای درمان بیماریهای مغزی مثل صرع استفاده می کنند. همینطور در درمان جوشهای غرور جوانی، عفونتهای لثه، زخمهای مختلف و بواسیر بکار می رود. روغنی که در برگ ها است را به عنوان دوای ضدعفونی استفاده می کنند. روغن داری میترول است که برای درمان ورم لثه از آن استفاده می کنند. همینطور بصورت موضعی برای درمان روماتیسم استفاده می شود. میوه ضدنفخ می باشد. همینطور برای درمان اسهال خونی، بواسیر، اسهال، زخمهای درونی و روماتیسم بکار می رود. (ملک شادخت و فولاد1387)اسانس مورد از تقطیر برگ یا میوه مورد با بخار آب بدست می آید و بازده آن 300 گرم برای هر 100 کیلو گرم مورد تازه است. اسانس مورد مایعی به رنگ زرد و دارای بویی مطبوع و وزن مخصوص بین 895/0 تا 920/0 استو در الکل 80 درجه نیز حل می شود. (حاتمی 1379)جزئیات کاشت:موردسبز در خاکهایی که زهکش خوبی دارد خوب رشد می کنند. خاک با زهکش خوی و حاصلخیزی مناسب و خنثی تا لومی قلیایی و یک محیط آفتابی را ترجیح می دهد. گیاه تزئینی می باشد. وقتی دردوره خواب است دمای 10 تا 15 درجه زیر صفر را به خوبی تحمل می کند. گیاه جوان به سرمای بهاره حساس می باشد و صدمه می بیند. هرس بهاره برای گیاه خوب می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر را به مدت 24 ساعت در آب ولرم خیسانده و سپس در زمستان آنرا در گلخانه بپاشید. نهالها را در گلدانهای مجزا کاشته و تا وقتیکه به قدر کافی رشد بکند در گلخانه نگهداری کنید و بعد گیاه را در بهار بعد از سرمای ناگهانی یا اوایل تابستان در زمین اصلی بکارید. قلمه زنی چوبهای نیمه بالغ به اندازه 7 تا 10 سانتی متر در ماههای تیر و مرداد و در شاسی سرد صورت می گیرد. گیاه را در بهار خارج کنید. قلمه زنی چوبهای بالغ در فصل رشد به اندازه 7 تا 12 سانتی متر و با یک پاشنه در ماه آبان و در یک شاسی محافظت شده در برابر سرما و یخبندان صورت می گیرد. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل پاییز در زمین اصلی بکارید. (ملک شادخت و فولاد1387) شنبه 21/5/1391 - 17:8
دنیای گیاهان و حیوانات
عنبر سائل:Scientific name: Comptonia peregrineLatine name: Sweet Fernاز خانواده Myricaceae، جنس Comptonia می باشد.گستره:آمریکای شمال شرقی. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درختچه تا 105 سانتی متر رشد می کند. گلدهی در ماههای اسفند و فروردین می باشد. گلها یک پایه است. گیاه تثبیت کننده نیتروژن هم می باشد. عنبرساحل خاک شنی، لومی با زهکش خوب را ترجیح می دهد در ضمن در خاک اسیدی و خیلی اسیدی رشد می کند. آن در محیط بدون سایه و تا حدی سایه رشد می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)عنبرسائل چوب سختی دارد و نیاز به محل های آفتاب گیر و خاک مرطوب اما خوب زهکشی شده دارددربرابر یخبندان مقاوم می باشد. (کریمی 1384)کاربرد دارویی:عنبرسائل را مثل ضماد بر روی بعضی از جراحتها می گذراند. برگها داروی قابض، پالاینده خون، خلط آور و مقوی می باشند. چای برگ برای درمان اسهال، سردرد، زکام، تب، استفراغ خونی و رماتیسم بکار می رود. دم کرده آن برای درمان کچلی بکار می رود. برگها را مثل ضماد بر روی دندان درد گرفته و قسمت رگ به رگ شده بکار می برند. یک ترکیب آن با آب سرد برای شستشوی محل زخم و خونریزی های کوچک بکار می رود. برگ را در اوایل تابستان برداشت کرده و خشک می کنند. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:عنبر سائل به خاک لومی سبک یا پیتی یا خاک اسیدی با زهکش خوب و یک محیط آفتابی نیاز دارد. گیاه تزئینی می باشد. عطر گیاه در اول صبح و غروب بیشتر محسوس است. برگها وقتی خشک می شوند عطر آن بیشتر می شوند. این گیاه وابستگی نسبی با میکروارگانیسم های خاک دارد(گره هایی در روی ریشه ایجاد می شود که تثبیت نیتروژن را انجام می دهد). (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر گیاه پوشش محکمی دارد که جوانه زنی آنرا مشکل کرده است. بهتر است بذر را وقتی کاملاً رسیده تا حدی که خشک نشده باشد برداشت کرده و فوراً در یک شاسی سرد بکارید. اگر بذر انباری دارید آنرا در آب داغ به مدت 24 ساعت قرار دهید تا پوشش بذر نرم شود. استرافیکاسیون سرمایی هم به کوتاه شدن این دوره کمک می کند. تا وقتیکه گیاه به قدر کافی بزرگ شود آنها را در گلدان های مجزا نگه داری کنید. در اولین زمستان آنها را در شاسی سرد یا در گلخانه نگه داری کنید و در اواخر بهار یا اوایل تابستان در محیط اصلی اش بکارید. در ماه آذر قلمه های ریشه را به اندازه 4 سانتی متر بریده و در شاسی نگهداری کنید. گیاه به طور افقی ریشه می زند. پاجوشها را در دوره خواب برداشته و در گلدان یا محیط اصلی بکارید. خوابانیدن در بهار صورت می گیرد. (ملک شادخت و فولاد1387)بوسیله قلمه ترکه های چوبی نرم در تابستان یا به وسیله بذر در پاییز زیاد می شود. (کریمی 1384)
شنبه 21/5/1391 - 17:7
دنیای گیاهان و حیوانات
مورد مومی:Scientific name: Myrica ceriferaLatine name: Wax Myrtle(می گویند که ترکیب مومی آن سرطانزا می باشد).از خانواده Myricaceae، جنس Myrica می باشد.گستره:آمریکای شمال شرقی. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درختچه برگ ریز تا 9 متر رشد می کند. گلدهی از فروردین تا خرداد و رسیدگی بذر در مهرماه صورت می گیرد. گلها یک پایه و گرده افشانی بوسیله باد صورت می گیرد. این گیاه تثبیت کننده نیتروژن می باشد. موردمومی خاک شنی، لومی و رسی با زهکش خوب را ترجیح می دهد. این گیاه در خاکهای اسیدی و خنثی رشد می کند. این گیاه در محیط بدون سایه و تا حدی سایه رشد می کند. در برابر بادهای قوی مقاوم می باشد ولی در برابر بادهای دریایی مقاوم نمی باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:موردمومی را نباید در دوره آبستنی مصرف کرد. پوست ریشه ضدباکتری، داروی قابض، عطسه آور، محرک، مقوی و در مقدار زیاد قی آور می باشد. آنرا در پاییز برداشت می کنند. از آن در درمان اسهال، سندروم شکمی، زردی، تب، سرماخوردگی، آنفولانزا، زکام و قاعدگی زیادی استفاده می کنند. آن را بصورت استفاده خارجی در درمان خارش پوست، زخم، زخم لثه و شوره سر بکار می رود. موم آن داروی قابض و کمی مسکن می باشد. از برگ چایی می سازند که از آن برای درمان تب و همچنین با شستن بر روی پوست برای از بین بردن خارش پوست بکار می رود. (ملک شادخت و فولاد1387)مهمترین ترکیبات موجود در این گیاه را مواد مومی و تانن ها تشکیل می دهد. در برگ مورد اسانسی وجود دارد که خاصیت آنتی سپتیک دارد. (پویان 1386)جزئیات کاشت:خاک مرطوب را ترجیح می دهد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:در پاییز بذر را تا موقعیکه برسد درون شاسی سرد نگهداری بکنید. بذر انبار شده را 3 ماه استرافیکاسیون سرمایی بدهید و بعد درون شاسی سرد بکارید. جوانه زنی خوب می باشد. تا وقتیکه جوانه به قدر کافی بزرگ شوند، در گلدانهای مجزا کاشته و از آنها درون شاسی سرد برای اولین زمستان محافظت می کنید. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان خارج می کنید. در ماههای تیر و مرداد قلمه های پاشنه دار به اندازه 5 تا 8 سانتی متر بریده و درون شاسی نگهداری می کنید. گلدانها را برای زمستانگذرانی درون شاسی سرد می گذارید و در اواخر بهار یا اوایل تابستان به زمین اصلی انتقال می دهید. خوابانیدن در بهار صورت می گیرد. (ملک شادخت و فولاد1387(
شنبه 21/5/1391 - 17:7
دنیای گیاهان و حیوانات
درخت لیکلی:Scientific name: Gleditsia sinensisLatine name:از خانواده Leguminosae ، جنس Gleditsia می باشد.گستره:شرق آسیا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درخت خزان پذیر تا 12 متر رشد می کند. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله حشرات صورت می گیرد. گیاه تثبیت کننده نیتروژن می باشد. درخت لیکلی در خاکهای شنی، لومی و رسی با زهکش خوب رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند. این گیاه در سایه نمی تواند رشد بکند و مقاوم به خشکی می باشد. در برابر آلودگیهای محیطی مقاوم می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:جوشانده برگ لیکلی برای شستشوی زخمها و بیماریهای پوستی بکار می رود. پوست ساقه کرم کش و تب بر می باشد. میوه و بذر ضدباکتری، ضدقارچ، ضدسرفه، داروی قابض، قی آور، خلط آور، منعقد کننده خون و محرک می باشد. بذر در درمان سرطان مقعد بکار می رود. پوست ریشه کرم کش و تب بر می باشد. زنان باردار نباید از آن استفاده کنند. گیاه در درمان فقل شدن دهان، گرمازدگی و صرع بکار می رود. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:درخت لیکلی در خاکهای لومی و محیط آفتابی بخوبی رشد می کند. برگها در پاییز می ریزند. باکتریهای گره ریشه تثبیت کننده نیتروژن می باشند. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر را به مدت 24 ساعت در آب گرم خیسانده و در بهار درون گلخانه بکارید. بذر در دمای 20 درجه به مدت 2 تا 4 هفته جوانه می زند. وقتیکه گیاه به قدر کافی بزرگ شد آنها را در گلدانهای مجزا کاشته و در تابستان به زمین اصلی انتقال دهید. از گیاه در برابر سرما محافظت کنید. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:6
دنیای گیاهان و حیوانات
رویبوس:Scientific name: Aspalathus linearisLatine name: Rooibosاز خانواده Leguminosae، جنس Aspalathus می باشد.گستره:جنوب آفریقا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درختچه رویبوس تا 2 متر رشد می کند. گلدهی در ماههای تیر و مرداد صورت می گیرد. گلها دوجنسی و گیاه نیز تثبیت کننده نیتروژن می باشد. رویبوس در خاک شنی و لومی با زهکش خوب رشد می کند. این گیاه خاک اسیدی و حنثی را می پسندد. رویبوس در سایه نمی تواند رشد کند. این گیاه مقاوم به خشکی می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:چایی که از برگ رویبوس می سازند برای سیستم گوارشی مفید می باشد و تشنج را کم می کند. آن همچنین در درمان استفراغ، اسهال و دیگر مشکلات معده ای بکار می رود. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:رویبوس گیاهی است که در خاک شنی اسیدی با زهکش خوب و یک محیط آفتابی رشد می کند ریشه آن تشبیت کننده نیتروژن می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:در اواخر بهار بذر را در زیر 10 میلی متر خاک و درون گلخانه بکارید؛ شاید خیساندن بذر به مدت 12 ساعت در آب گرم برای گیاه مفید باشد. جوانه ها را در گلدانهای مجزا کاشته(خاک گلدانها شنی زهکشی شده باشد) و از آنها مراقبت کنید. جوانه ها زمستانگذرانی خود را در گلخانه می گذرانند و بعد از سرمای بهاره آنها را به بیرون انتقال بدهید. در اوایل تابستان قلمه های نیمه بالغ را در شاسی محفوظ شده بکارید. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:5
دنیای گیاهان و حیوانات
ساویان:Scientific name: Lindera benzoinLatine name: Spice Bushازخانواده Lauraceae، جنس Lindera می باشد.گستره:آمریکای شمال شرقی. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درختچه برگ ریز تا 3 متر رشد می کند. گلدهی در فروردین ماه و رسیدگی بذر در مرداد و شهریور صورت می گیرد. گلها دوپایه و گیاه خود گشن نمی باشد. ساویان خاک شنی، لومی و رسی را می پسندد. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی و حتی خیلی اسیدی رشد می کند. ساویان در محیط با کمی سایه رشد می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:ساویان سالیان طولانی در درمان اسهال، سرماخوردگی، انگل روده ای بکار می رود. پوست آروماتیک، داروی قابض، معرق، تب بر، محرک و مقوی می باشد. پوست را در هر زمانی از سال می توان از درخت جدا کرد و بصورت تازه و خشک شده مصرف کرد. میوه ضدنفخ می باشد. روغنی که از میوه می گیرند در درمان کوبیدگی و دردهای رماتیسمی بکار می رود. شاخه های جوان را در طول فصل سال می توان از درخت چیده و استفاده کرد. پوست کرم کش و معرق می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:ساویان به خاک بدون آهک و نسبتاً مرطوب و PH حدود 5/4 تا 6 نیاز دارد. گیاه دمای 25 درجه زیر صفر را به راحتی تحمل می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر بهتر است در پاییز و تا موقعیکه برسد در گلخانه کاشته شود. وقتی جوانه ها به قدر کافی بزرگ شدند آنها را در گلدانهای مجزا کاشته و از آنها در برابر سرمای زمستانه محافظت بکنید. گیاه را در اوایل تابستان به زمین اصلی انتقال دهید. در ماههای شهریور و مهر از گیاه قلمه های پاشنه دار به اندازه 10 تا 12 سانتی متر بریده و درون شاسی سرد نگهداری کنید. این قلمه ها در بهار ریشه می زند. خوابانیدن هم در گیاه صورت می گیرد. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:4
دنیای گیاهان و حیوانات
برگ بو:Scientific name: Laurus nobilis Latine name: Bay tree
از خانواده Lauraceae ، جنس Laurus می باشد.گستره:جنوب اروپا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:جنس برگ بو در جهان دارای دو گونه بوته ای یا درختی کوچک همیشه سبز می باشد. این گونه بومی جنوب اروپا و جزایر قناری می باشد. گونه برگ بو ذکر شده بومی نواحی دریای مدیترانه و به عنوان زینت در باغات و پارک ها و در آشپزخانه به عنوان چاشنی مورد مصرف دارد. برگ بو در دوران قاجاریه وارد ایران شده ودر شمال کشور به خوبی می روید و دو پایه می باشد. برگهی برگ بو سر نیزه ای بدون دندانه، دائمی، همیشه سبز، سفت، ضخیم بدون کرک با برگ کوتاه و لبه ای کمی موجدار است و کلا معطر می باشند. گلها به رنگ سفید مایل به سبز، گلبرگها چهار قسمتی و میوه به بزرگی حبه انگور به رنگ سیاه و مانند گوجه دارای یک هسته و همانند برگ معطر است. گلهای خوشه ای مایل به سبز نیز تولید میکند. (کریمی 1384)درخت همیشه سبز تا 12 متر رشد می کند. برگ بو، برگها را در تمام طول سال حفظ می کند. گلدهی در ماههای فروردین و اردیبهشت صورت می گیرد. گلها دوپایه و گرده افشانی بوسیله زنبورها صورت می گیرد. گیاه خود گرده افشان نمی باشد. برگ بو خاک شنی، لومی و رسی با زهکشی خوب را ترجیح می دهد. آن در خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند. این گیاه در محیط بدون سایه و یا تا حدی سایه رشد می کند. گیاه در برابر بادهای قوی مقاوم می باشد ولی در برابر بادهای بحری مقاومت چندانی ندارد. (ملک شادخت و فولاد1387)اسامی دیگری که برای این گلاه ذکر کرده اند «غاروباهستان» و «غازوندور» می باشد. (نورانی 1380)کاربرد دارویی:برگ بو در درمان بسیاری از بیماریها بویژه بیماریهای گوارشی، برونشیت و آنفولانزا بکار می رود. آن همچنین در درمان سرطانهای مختلف بکار می رود. برگ بو همچنین در درمان تشنج، فقدان قاعدگی و گاز معده نفخ دار بکار می رود. برگ و میوه ضدعفونی کننده، آروماتیک، گوارشی، مسکن و محرک می باشد. از میوه روغنی می گیرند که در درمان پیچ خوردگی، کوبیدگی و غیره بکار می رود. روغن اسانس داری که از برگ می گیرند مسکن، ضدباکتری و قارچکش می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)اسانس برگ Laurel(اسانس برگهای برگ بو) از برگهای لاروس نوبیلیس از تیره برگ بو (لوراسه) بدست می آید. و حاوی سینئول و اوژنول است. اسانسی است زرد رنگ بسرعت در معرض هوا تیره می شود، با بوی خوشایند و طعم ادویه ای این اسانس تقریبا شبیه اسانس میخک است که از تقطیر برگهای Pimenta acris وشاید انواع دیگر از تیره مورد (میرتاسه) بدست می آید حاوی 65% اوژنول و همراه با مواد مختلف دیگر می باشد. (مومنی و شاهرخی)جزئیات کاشت:برگ بو در خاک با حاصلخیزی متعادل خوب رشد می کند. یک محیط کاملاً آفتابی را ترجیح می دهد. در دوره کمون تا 5 درجه زیر صفر را تحمل می کند. این گیاه درخت تزئینی می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بهتر است بذرپاشی تا موقعیکه گیاه برسد درون گلخانه و در اواخر پاییز صورت بگیرد. جوانه ها را در گلدانهای مجزا کاشته و تا موقعیکه به قدر کافی بزرگ شوند و زمستانگذرانی را بگذراند در گلخانه نگهداری کنید. در اوایل تابستان و بعد از محافظتهای ویژه در برابر سرما، آنها را خارج کنید. در تیرماه و مرداد قلمه های نیمه بالغ را بریده و درون شاسی نگهداری کنید. ماههای آبان و آذر قلمه پاشنه دار از چوبهای رسیده، به اندازه 10 تا 12 سانتی متر بریده و درون شاسی سرد نگهداری کنید. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر برگ بو به کمک بذر و هسته ی میوه صورت می گیرد و کند رشد است. (کریمی 1384) شنبه 21/5/1391 - 17:4
دنیای گیاهان و حیوانات
ساسافراس:Scientific name: Sassafras albidumLatine name: Sassafras(روغن اسانس داری از آن استخراج می شود در مقدار بالا سمی می باشد. این روغن سافرول دارد، می گویند برای انسان سرطان زا و خطرناک می باشد.)ازخانواده Lauraceae ، جنس Sassafras می باشد.گستره:شمال شرق آمریکا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:یک درخت تا 25 متر رشد می کند. این گیاه به سرما حساس می باشد. دوره برگ دهی از بهار تا مهرماه، دوره گل دهی از اردیبهشت تا خرداد ماه و رسیدگی بذر از مرداد تا مهرماه می باشد. گلها دو پایه و گیاه دگر گرده افشان می باشد. ساسافراس در خاک شنی، لومی و رسی با زهکش خوب رشد می کند. در ضمن در خاکهای اسیدی و خنثی رشد می کنند. این گیاه در محیط بدون سایه و تا حدی سایه رشد می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:ساسافراش اثر تقویتی خوبی روی بدن دارد. پوست و مغز ریشه، مقوی، مسکن، ضدعفونی کننده، عطری، ضدنفخ، معرق، ادرارآور، محرک و رگ گشا می باشد. چایی که از پوست ریشه ساخته می شود پالاینده خون، درمان کننده دردهای معده ای، سرماخوردگی، درد کلیه، رماتیسم و جوش روی پوست می باشد. مغزو غضروفی که از شاخه های آن گرفته می شود مثل یک پماد یا شستشودهنده برای دردهای چشمی یا مثل چای برای درمان دردهای قفسه سینه، جگر سیاه، و کلیه کاربرد دارد. روغن اسانس داری که از پوست ریشه می گیرند به عنوان ضدعفونی کننده در دندانپزشکی و همچنین مثل یک مسکن عمل می کند. این روغن شامل سافرول است در مقدار بالا سمی می باشد و باعث استفراغ، گیجی، ازحدقه درآمدن جشم، غش و صدماتی به کبد و کلیه می شود. این روغن برای از بین بردن حشرات و درمان اثرات نیش حشرات بکار می رود، اگر چه باعث تحریک و خارش پوست هم می شود. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:ساسافراس به خاک عمیق، حاصلخیز، زهکشی شده، خنثی و یک محیط آفتابی یا با نور زیاد نیاز دارد. گیاه در جوانی حساس است بویژه اینکه شاخه های جوان آن به واسطه سرمای بهاره ممکن است صدمه ببیند. بیشترین عطر در این گیاه را پوست ساقه اصلی دارد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بهتر است بذر را تا موقعیکه برسد در شاسی سرد نگه داری کنید. بذر نیاز به 4 ماه استرافیکاسیون در دمای 4 درجه سانتی گراد دارد. جوانه ها را در گلدانهای مجزا در گلخانه نگهداری می کنید. سعی شود این جوانه ها در زمستان در گلخانه بسر ببرد و در تابستان آنرا در زمین اصلی بکارید. در آذرماه، قلمه ریشه را از قسمت های پاجوش به اندازه 1 تا 2 سانتی متر می گیرند. گیاه بطور افقی در گلدانها و در گلخانه رشد می کند. بعد از زمستان گیاه را به زمین اصلی می برید. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:3
دنیای گیاهان و حیوانات
گل صدتومانی:Scientific name: Arctostaphylos tomentosaLatine name: Downy Manzanitaاز خانواده Ericaceae ، جنس Arctostaphylos می باشد.گستره:آمریکای شمال غربی. (ملک شادخت و فولاد1387)نواحی رویشی نواحی شمال ایران، منجیل. (زرگری 1360)ویژگیهای فیزیکی:درختچه همیشه سبز تا 150 سانتی متر رشد می کند. گیاه برگ را در تمام طول سال حفظ می کند. گلدهی از اسفند تا اردیبهشت ماه صورت می گیرد. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله زنبور صورت می گیرد. گیاه خود گرده افشان می باشد. گل صدتومانی خاک شنی و لومی با زهکش خوب را ترجیح می دهد. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی، قلیایی و خیلی اسیدی رشد می کند. گل صدتومانی در محیط کاملاً آفتابی، آفتابی و تا حدی سایه رشد می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:برگهای خشک شده گل صدتومانی در درمان بسیاری از دردها بکار می رود. این برگها را در اوایل پاییز برداشت کرده و فقط برگهای سبز را انتخاب کنید و در یک آتش ملایم خشک کنید. از برگها چایی می سازند که داروی قابض قوی و ادرارآور می باشد. آن همچنین در درمان دردهای کلیوی و مثانه بکار می رود. دم کرده پوست مثل دهان شوی برای زخم لثه و مثل ضماد بر روی قسمتهای رماتیسمی و سوختگی بکار می رود. (ملک شادخت و فولاد1387)جزئیات کاشت:گل صدتومانی نیاز به خاک عمیق سبک با زهکش خوب و بدون آهک و محیط آفتابی نیاز دارد. در برابر بادهای بحری مقاوم می باشد. به انتقال ریشه حساس می باشد. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر گل صدتومانی را تا موقعیکه برسد در گلخانه بکارید. بذر خشک شده گل صدتومانی را به مدت 10 تا 20 ثانیه در آب جوش قرار داده و بعدا آنرا در درجه حرارت 2 تا 5 درجه به مدت 2 ماه استرافیکاسیون کنید. بذر در درجه حرارت 15 درجه به مدت 2 تا 3 ماه جوانه می زند. تا وقتی جوانه ها به قدر کافی بزرگ شود از آنها مراقبت می کنید و بعد آنها را در گلدانهای مجزا کاشته و این گلدانها را در گلخانه یا شاسی سرد نگهداری کرده تا اولین زمستان بگذرد. از مرداد تا آذرماه قلمه های پاشنه دار را به اندازه 5 تا 8 سانتی متر بریده و درون شاسی قرار دهید. قلمه بعد از یکسال ریشه می زند. تقسیم در اوایل بهار انجام دهید. اینکار باید با دقت انجام شود چون گیاه به توزیع ریشه حساس می باشد. قسمتها را در گلدانها و در محیط محافظت شده درون شاسی سرد یا گلخانه قرار دهید. خوابانیدن در بهار صورت می گیرد. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:2
دنیای گیاهان و حیوانات
گیاه بج یا انگور خرس:Scientific name: Arctostaphylos uvaursiLatine name: Bearberry(گیاه بج نباید توسط زنان باردار خورده شود چون تأمین خون برای جنین را کاهش می دهد.)از خانواده Ericaceae، جنس Arotostaphylos می باشد.گستره:شمال اروپا، شمال آسیا و شمال آمریکا. (ملک شادخت و فولاد1387)ویژگیهای فیزیکی:درختچه ای کوچک و خزنده ای است که شاخه های پوشیده از برگهای چرمی بیضی شکل و مقاوم دارد. گل ریز، کوچک و سفید یا قرمز به صورت خوشه ای باز روی آن قرار دارند. میوه آن قرمز و دارای پنج هسته هستند. (ولاگ و استودولا 1382)این گیاه به سرما حساس نمی باشد. بج برگهای خود را در تمام طول سال حفظ می کند. گلدهی از فروردین تا تیرماه و رسیدگی بذر از تیرماه تا شهریور می باشد. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله زنبور صورت می گیرد. گیاه بج خود گرده افشان می باشد. بج خاک شنی و لومی با زهکش خوب را ترجیح می دهد. در ضمن در خاکهای فقیر هم رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی، قلیایی و خیلی اسیدی رشد می کند. در ضمن در محیط کاملاً آفتابی، آفتابی و تا حدی سایه رشد می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)کاربرد دارویی:مردم بومی آمریکای شمالی از گیاه بج استفاده زیادی می کنند بویژه از آن به عنوان ضدعفونی کننده استفاده می کنند. برگهای گیاه بج ماده آنتی اکسیدان دارد که شدیداً ضدباکتری می باشد. گیاه باید به دقت مصرف شود چون این مواد سمی باشد. چایی که از برگهای خشک شده می سازند برای درمان دردهای مثانه و کلیه بکار می رود. دم کرده برگها برای شستن چشم و بعنوان دهان شوی برای زخم لثه و مثل ضماد بر روی قسمتهای رماتیسمی و سوختگی گذاشته می شود. برای بچه ها و زنان باردار و افرادی که مشکلات کلیوی دارند، نباید تجویز شود. (ملک شادخت و فولاد1387)این گیاه حاوی دو ماده آربوتین و متیل آربوتین است که در شرایط خاصی در بدن به مواد گندزدای قوی شبیه فنل تبدیل می شود. این عمل به ویژه در اندام های بیمار (وجود چرک در کلیه یا مثانه) و نه در اندامهای سالم اتفاق می افتد و بدین جهت انگور خرس یک داروی ضد عفونی کننده است. به علت داشتن فلاونوییدها یک پیشاب آور ملایم نیز هست. (فلوک 1371)برگ های این گیاه محتوی گلوکوزید تا 12 %، آربتون و متیل آربتون، تانن 10 %، اسیدهای آلی و دیگر مواد هستند. (ولاگ و استودولا 1382) جزئیات کاشت:بج نیاز به خاک عمیق سبک با زهکش خوب و محیط آفتابی دارد. این گیاه در خاکهای قلیایی به خوبی رشد می کند. (ملک شادخت و فولاد1387)تکثیر:بذر بج را تا موقعیکه برسد درون گلخانه نگهداری کنید. بذر خشک شده بج را به مدت 10 تا 20 ثانیه در آب جوش قرار داده و بعد آنرا در درجه حرارت 2 تا 5 درجه به مدت 2 ماه استرافیکاسیون کنید. بذر در درجه حرارت 15 درجه به مدت 2 تا3 ماه جوانه می زند. تا وقتی جوانه ها به قدر کافی بزرگ شود ازآنها مراقبت می کنید و بعد آنها را در گلدانهای مجزا کاشته و این گلدانها را درون گلخانه یا شاسی سرد نگهداری کرده تا اولین زمستان بگذرد. از ماه مرداد تا آذرماه قلمه های پاشنه دار را به اندازه 5 تا 8 سانتی متر بریده و در شاسی قرار دهید. قلمه بعد از یکسال ریشه می زند. تقسیم گیاه در اوایل بهار صورت می گیرد، اینکار باید با دقت انجام شود چون گیاه به توزیع ریشه حساس می باشد. قسمتها را در گلدانها، درون محیط محافظت شده در شاسی سرد یا گلخانه قرار دهید. خوابانیدن در اوایل بهار صورت می گیرد. (ملک شادخت و فولاد1387)
شنبه 21/5/1391 - 17:1
