تبیان، دستیار زندگی

1- می دونید سریعترین راه به چنگ آوردن قلب یک مرد چیه ؟ پاره کردن سینه اش با یک کارد آشپزخانه

2- می دونید مردها مثل مخلوط کن هستند..... برای اینکه تو هر خانه از اون هستش ولی نمی دونین به چه دردی می خوره

3- مردها مثل آگهی بازرگانی هستند..... یک کلمه از چیزهایی را که میگن نمیشه باور کرد

4- مردها مثل کامپیوتر هستند..... کاربری شون سخته هرگز حافظه قوی ندارند

5- مردها مثل سیمان هستند .....وقتی جایی پهنشون می کنید باید با کلنگ آنها را از جا بکنید

6- مردها مثل تعطیلات هستند..... هیچ وقت به اندازه کافی بلند به نظر نمی آیند.

7- چرا مردها دوست دارند با دخترهایی آشنا بشوند که قصد ازدواج با اونها را ندارند؟.....شما بگید چرا سگها به دنبال ماشینهایی واق واق می کنند که قطد رانندگی اون را ندارند؟

9- مردها مثل طالع بینی مجلات هستند..... همیشه بهتون میگن که چیکار بکنید و معمولا هم اشتباه می گویند

10- مردها مثل جای پارک هستند .....خوب هاشون قبلا اشغال شده و اونایی که باقی موندن یا کوچیک هستند یا جلوی در منزل مردم

11- مردها مثل باران بهاری هستند.....هیچوقت نمی دونید کی میاد چقدر ادامه داره و کی قطع میشه

12- مردها مثل نوزاد هستند..... توی اولین نگاه شیرین و با مزه هستند اما خیلی زود از تمیز کردن و مراقبت از آنها خسته میشید

13- مردها مثل ماشین چمن زنی هستند..... به سختی روشن میشن و راه میفتن , موقع کار کردن حسابی سروصدا راه می اندازند و نیمی از اوقات هم اصلا کار نمی کنند.

واقعا برنامه جالبی است. این برنامه که تنها ۲٫۶۷ مگ حجم دارد، می‌تواند روی یک پشت زمینه زیبا، وضعیت آب و هوای محل زندگی‌تان را در روز جاری و سه روز آینده نشان بدهد.

بعد از نصب برنامه سرعت وزش بد، رطوبت، درجه حرارت، ابری، آفتابی یا بارانی بودن هوا، همگی روی پشت زمینه یک دهکده زیبا به صورت دیداری به شما نشان داده خواهد شد.

بعد از نصب برنامه به صورت خودکار از روی IP شما، محل شما را تشخیص می‌دهد، اگر برنامه اشتباه کرد، شما می‌توانید به صورت دستی شهر محل زندگی خود را به برنامه اعلام کنید. این برنامه اطلاعات هواشناسی همه شهرهای بزرگ ایران را دارد.

شما می‌توانید هر زمان که اراده کردید، تصویر پشت‌زمینه را تعویض کنید. فکر کنم من YoWindow را مدت‌های زیادی به عنوان «اسکرین سیور» خودم، نگه دارم.

دوستان میخوام یه نرم افزار خیلی جالب رو معرفی كنم كه به طور اتفاقی در سایت Download.com بهش برخوردم.شما با این نرم افزار میتونید به تصویر بیش از 2000 دوربین كه در سراسر دنیا به طور زنده در حال ضبط تصویر هستند دست رسی داشته باشید و این تصاویر رو به صورت زنده ببینید.جالبه بدونید كه این نرم افزار حتی یك دوربین در تهران داره كه ترافیك و شهر تهران رو نشون میده.خلاصه اینكه نرم افزار جالبیه و بدرد وقتی میخوره كه آدم در اینترنت الكی چرخ میزنه.با این برنامه كلی سرگرم میشید.حتما دانلودش كنید و فایل دوربینهاش رو كه حجم بسیار كمی هم داره رو هم از اینترنت دانلود كنید و لذت ببرید.
اگر در كار با برنامه به مشكلی برخورد كردید حتما بگید تا راهنماییتان كنم. ( كرك در بخش نظرات )

دانلود http://www.webcam-software.com/wcwsetup.exe

محتویات بسته فروش

-          گوشی

-          شارژر

-          باتری

-          هدست سیمی استریو ( بدون برند واکمن )

-     کابل  USB

-     کارت حافظه  2 گیگابایتی M2

-          دفترچه راهنما

 

موقعیت K850 در میان سایر گوشی‏های سونی اریکسون

این گوشی یکی از جدیدترین‏های سونی اریکسون است که حداقل تا فصل دوم سال 2009، قهرمان و باعث افتخار این شرکت خواهد بود؛ چرا که شروعی است برای تولید گوشی هایی با دوربین 5 مگاپیکسل.

براساس سیاست‏های شرکت سونی اریکسون گوشی‏های این شرکت یا برای طرفداران تکنولوژی‏های جدید ساخته شده و یا برای کسانیکه خواهان زیبای گوشی هستند؛ اما K850i گستره‏ی وسیع تری از مشتریان را دربر می‏گیرد و برای هر دو گروه مناسب است.

دوربین این گوشی شباهت زیادی به دوربین‏های دیجیتال دارد و شکل ظاهری آن نیز با گوشی‏های دیگر سونی اریکسون بسیار متفاوت است به طوریکه دو کلید کمکی حساس به لمس آن به قسمت بالای صفحه کلید و درون قاب صفحه نمایش گوشی منتقل شده و کلیدهای جهت‏دار وارد محدوده ‏ی صفحه کلید عددها گردیده است. K850i یک گوشی پیشرفته و در عین حال با کاربری بسیار آسان می‏باشد. این گوشی تنها تلفن همراهی است كه میتواند 2 نوع كارت حافظه را بكارگیرد.

پردازنده اینتل 203 این گوشی سرعت منو بالا و كیفیت پردازش دوربین و تصویر نمایش فوق العاده را دراختیار شما میگذارد.

لازم به ذکر است که سه قهرمان قبلی این برند یعنی K800i,K750i,T610i هر یک در نوع خود اولین بودند به طوریکه T610i اولین گوشی بود که در آن از دوربین استفاده شده بود، K750i نیز اولین گوشی با کیفیت بالای عکس برداری و ترکیبی از قابلیت ها مثل برنامه پخش موسیقی، رادیو و بازی به شمار می آمد. K800i هم دارای قابلیت‏های چند منظوره جاوا، اینترفیس پیشرفته و پلت- فورم A1/A100 بوده و دوربین آن در زمان تولید بالاترین کیفیت را داشته است. اما آیا K850i هم یکی از همین اولین‏ هاست؟ در پاسخ باید گفت که تنها تفاوت این گوشی با مدل‏های قبلی دوربین 5 مگاپیکسلی آن است در حالیکه N95 نوکیا هم دوربین 5 مگاپیکسل دارد. ولی با توجه به قیمت بالای آن به جرأت می‏توان پیش بینی کرد که K850i رقیب خوبی برای N95 باشد.

پیش از این K800i سونی اریکسون در رقابت با N93 پیروز شد زیرا با اینکه N93 یک اسمارت فون بود ولی از نظر طراحی و راحتی استفاده در سطح پایین تری نسبت به K800i قرار داشت.

اما در مورد K850i,N95 نمی‏توان چنین پیش بینی هایی کرد زیرا این دو گوشی از بسیاری جهات شبیه به هم هستند. با این وجود اسمارت فون N95 نسبت به رقیب خود عملکرد قدرتمندتری داشته و لی درب کشویی آن نیز این روزها طرفداران زیادی ندارد.

در کمال تعجب باید گفت که اینترفیس و برنامه‏های K850i کاملا تغییر یافته و حتی شبیه به اینترفیس گوشی‏های سونی اریكسون ندارد. بنابراین کسانیکه با خرید این گوشی انتظار دارند یک گوشی مثل گوشی‏های قبلی سونی اریکسون داشته باشند، کاملا ناامید خواهند شد.

گوشی K850 رقیبان سرسخت بسیاری دارد و به همین دلیل احتمالا نسخه ویرایش شده و ارتقاء یافته‏ی آن زودتر از موعد وارد بازار خواهد شد تا بتواند رقبای خود را شکست دهد. در کل این گوشی نقطه شروع پیشرفت سونی اریکسون است.

 

طراحی و کنترل ها

طراحی K850 دارای زاویه ها و گوشه ‏های تیز و مربع شکل بوده و از این نظر کمی با گوشی‏های قبلی متفاوت است این گوشی کوچک و ضخیم است و در نگاه اول بزرگتر از K800i به نظر می‏رسد، اما هنگامیکه آنها را در کنار هم قرار می‏دهیم K850i باریک‏تر از K800i می‏باشد.

K850i در دو رنگ سبز و آبی لاجوردی تولید شده است. البته سطح پلاستیکی روی گوشی در هر دو مشکی است و تنها رنگ اطراف کلیدهای جهت‏دار و نوارهای کناری گوشی با یکدیگر تفاوت دارند. لبه های کناری K850i آبی رنگ، به رنگ نقره ای و سطح پشت آن از جنس پلاستیک شفاف می‏باشد که برای یک گوشی، کمی غیر عادی به نظر می‏رسد. سطح رویی هر دو رنگ K850i، از نوعی پلاستیک شفاف ساخته شده که به راحتی چربی و اثر انگشتان را به خود جذب می‏کند.

از آنجاییکه تمام بخش های گوشی به جز بخش های کناری از جنس پلاستیک شفاف است و چربی و آلودگی را جذب می‏کند، این امر ممکن است برای عده ای آزاردهنده باشد. سطح پلاستیکی گوشی دارای یک لایه نازک و محکم فلز‏ مانند است که هم از اجزای داخلی محافظت می‏کند و هم باعث سختی گوشی در زیر انگشتان می شود. اگر بخش پشتی گوشی با سطوح سخت برخورد کند ترک های کوچکی روی آن پدیدار می شود؛ ولی این ترک ها بیشتر نشده و به راحتی نیز دیده نمی شوند.

پوشش پشت گوشی را نمی‏توان از آن جدا کرد ولی اگر قسمت پایینی آن یعنی جایی که پورت استاندارد گوشی قرار گرفته را به دقت نگاه کنید، دریچه ای را می بینید که در داخل آن باتری، سیم کارت و محل قرار گرفتن کارت حافظه M2 یا microSD جای گرفته اند.

دریچه مخصوص کارت حافظه K850i دو منظوره است یعنی برای قرار دادن کارت M2 ریز تراشه آن باید رو به بالا باشد ولی برای گذاشتن microSD ریز تراشه باید رو به پایین قرار گیرد؛ البته مطمئنا نمی‏توان هر دوی آنها را به صورت همزمان استفاده کرد. برای گذاشتن یا برداشتن کارت حافظه نیازی به خاموش کردن آن نیست و دارای قابلیت تعویض سریع یا Hot swap می‏باشد.

اگر بخواهید کارت حافظه را به شیوه غلطی وارد گوشی کنید ممکن است بر اثر فشار دادن آن به داخل، نوار باریک فلزی محفظه آسیب دیده و یا در بدترین حالت اتصال کارت حافظه با قطعات گوشی از بین برود. برای حل این مشکل کافیست با یک جسم تیز محفظه را محکم نگاه دارید. برنامه‏ ی پخش موسیقی این گوشی می‏تواند از حافظه داخلی و هم از حافظه جانبی گوشی استفاده نماید.

حس گر حرکتی داخلی

K850i دارای حس گر حرکتی است اما بر خلاف گوشی‏های قبلی نظیر W580i,W710i، به منظور تشخیص وضعیت صفحه نمایش به کار می رود؛ یعنی هنگام تماشای عکس یا ویدئو با چرخاندن گوشی به صورت افقی، تصویر نیز افقی می شود. همچنین این حس گر برای برخی بازیهای خاص نیز مورد استفاده قرار می‏گیرد. تا کنون تنها گوشی آیفون دارای این ویژگی می‏باشد. البته نوکیا هم مدت هاست که از این حس گرها برای چرخاندن اتوماتیک تصویر استفاده می‏کند، اما حس گرهای نوکیا هیچ کاربردی در برنامه‏های دیگر گوشی ندارند.

HSDPA / 3G / EDEG / GPRS

K850i اولین گوشی ساخت سونی اریکسون است که همه نوع ارتباطی را فراهم می‏کند. تنها نکته ای که باید به آن اشاره کرد نبود اینفرارد است، که علت آن قدیمی شدن این استاندارد و ظهور پروتکل های جدید انتقال اطلاعات، مثل USB بی سیم می‏باشد.

در آخر

موسسه بین المللی استاندار CELLPHONE در نشریه می 2009 با برسی 40 تلفن همراه گوشی K850I , K850am را به عنوان برترین تلفن های همراه تا سال 2010 معرفی كرد.

 

جنگ ویتنام (به انگلیسی: Vietnam War) نام مجموعه عملیات و درگیری‌های نظامی است که ازسال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۵ بین نیروهای ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادیبخش ویتنام جنوبی (معروف به «ویت‌کنگ») از یک سو، و نیروهای ویتنام جنوبی و متحدانش (به ویژه آمریکا)، از سوی دیگر رخ داد.

هدف نیروهای ویتنام شمالی و ویت‌کنگ‌ها بیرون راندن آمریکا و متحدانش از ویتنام و سرنگون کردن حکومت ویتنام جنوبی و ایجاد کشور واحد ویتنام بود. تمام این هدف‌ها در پایان جنگ ویتنام تامین شد و کشوری که امروز جمهوری سوسیالیستی ویتنام نام دارد به وجود آمد.

در جریان جنگ جهانی دوم، هندوچین به تصرف نیروهای ژاپن درآمد و دست نیروهای فرانسه که پیش از آن نیروی مستعمراتی آن منطقه بودند از کشورهای منطقه موقتا کوتاه شد. با شکست ژاپن در پایان جنگ نیروهای ملی و نیز کمونیست‌های ویتنام استقلال ویتنام را خواستار شدند و در دوم سپتامبر ۱۹۴۵ هوشی مین تشکیل کشور مستقل ویتنام را در هانوی اعلام کرد.

نیروهای فرانسه که از اسارت نیروهای ژاپن درآمده بودند دوباره سعی در کسب سلطه خود در هندوچین و ویتنام کردند. این امر با مقاومت نیروهای ویتنامی (معروف به ویت مین) زیر فرماندهی هوشی مین روبرو شد و جنگ‌های معروف به جنگ اول ویتنام در گرفت.

در سال ۱۹۵۰ رئیس‌جمهور ترومن ۳۵ نفر از افراد گروه کمک و مشاوره نظامی را برای آموزش و مشاوره به کمک فرانسه فرستاد تا بتواند سلطه مستعمراتی خود را در ویتنام حفظ کند.

در ۱۹۵۴ نیرهای ویت مین شکست سختی در دین بین فو به نیروهای فرانسه وارد کردند و در نتیجه فرانسه در کنفرانس ژنو به استقلال سه کشور مستعمره خود یعنی کامبوج و لائوس و ویتنام رضایت داد اما در موافقتنامه‌های کنفرانس ژنو ویتنام موقتا به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود. هدف ظاهراً آن بود که پس از رای‌گیری از مردم ویتنام تکلیف حکومت در این کشور معلوم شود. حکومت ویتنام جنوبی زیر رهبری نگو دین دیم با تشویق آمریکا از شرکت در مذاکرات مربوط به ترتیبات این رای‌گیری سر باز زد. در همین دوره حکومت ویتنام جنوبی با حمایت آمریکا به سرکوب شدید کمونیست‌ها پرداخت و بسیاری از مردم به اتهام کمونیست بودن اعدام شدند.

برخی از نیروهای ویت مین که در جنوب باقی مانده بودند دست به مقاومت مسلحانه علیه حکومت نگو دین دیم زدند و نیروهای ویتنام شمالی نیز پس از مدتی به حمایت از این مبارزات در جنوب پرداختند.

جبهه ملی آزادیبخش ویتنام جنوبی تشکیل شد. حکومت ویتنام جنوبی افراد این جبهه را ویت‌کنگ می‌نامید که کوتاه شده عبارت «کمونیست ویتنامی» (ویت نام کنگ سان - Việt Nam Cộng Sản) به زبان ویتنامی بود.

حمایت چین و شوروی از نیروهای ویت‌کنگ و ویتنام شمالی و نیز حمایت آمریکا و متحدانش از نیروهای ویتنام جنوبی، درگیری‌های ویتنام بالا گرفت و بتدریج به جنگی بزرگ در سراسر ویتنام و گاه در نقاط دیگر هندوچین تبدیل شد.

در سال ۱۹۶۸ نیروهای ویت‌کنگ و ویتنام شمالی هم‌زمان با عید تت و آغاز سال ویتنامی، حمله‌های گسترده‌ای را در سراسر ویتنام جنوبی آغاز کردند که به حمله عید تت مشهور شد. اگر چه این حمله‌ها از نظر نظامی موفقیت زیادی نداشت اما گسترده بودن و شدت آن و نیز پوشش خبری آن در سراسر جهان و بویژه در داخل آمریکا، افکار عمومی را بشدت بر ضد آمریکا بسیج کرد و تظاهرات ضد جنگ در آمریکا را به دنبال داشت.دولت آمریکا به تدریج مجبور شد تا نیروهای خود را از ویتنام فراخواند و کار دفاع از حکومت ویتنام جنوبی را به خود آن حکومت بسپارد.

در ۳۰ آوریل ۱۹۷۵ نیروهای ویت‌کنگ و ویتنام شمالی سایگون را گرفتند و جنگ ویتنام به پایان رسید.

در سال ۱۹۷۶ انتخاب مجلس ملی، راه را برای وحدت مجدد شمال و جنوب ویتنام فراهم نمود.

جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ که از ۵ ژوئن تا ۱۰ ژوئن ۱۹۶۷ میان اسرائیل و اعراب (مصر، سوریه، اردن و عراق) نقطه اوج بحرانی بود که از تاریخ ۱۵ مه تا ۱۲ ژوئن ۱۹۶۷ به درازا انجامید و در آن اسرائیل با شکست ارتش چند کشور عربی قسمتی از خاک آنها را تصرف کرد. نتایج این جنگ در ساخت ژئوپلوتیک منطقه تأثیرگذار بوده است.

در پی تشکیل کشور اسرائیل، سازمان آزادیبخش فلسطین که در آنزمان تنها سازمان نظامی-سیاسی فلسطینی بود و شرق اورشلیم، کرانه باختری رود اردن و نوار غزه را در اختیار داشت، طی منشوری که در سال ۱۹۶۴ منتشر کرد، خواهان بیرون راندن «صهیونیستها» (اسرائیلیها) از «سرزمینهای عربی» تنها با نیروی قهر و با کمک برادران عرب خود شده بود.^[۱] همچنین برخوردهای مرزی کشور تازه تأسیس اسرائیل با همسایگان عرب خود از جمله در قضیه بحران کانال سوئز، قضیه بحران ملی آب در اسرائیل، حادثه سامو و اختلاف اسرائیل با اردن و همچنین قضیه مالکیت بلندی‌های جولان توسط سوریه، لبنان و اسرائیل همگی دست به دست هم داد تا پیش زمینه جنگی میان این کشورها فراهم شود.

در ۱۴ مه اسراییل مطلع شد که نیروهای نظامی مصر در حالت آماده باش قرار گرفته اند و مصر در حال متمرکز کردن نیروهای خود در صحرای سینا است. به دستور سپهبد عبد الحکیم عامر در فرمان رزمی شماره ۱ نیروهای نظامی مصر از ساعت ۱۴:۳۰ روز ۱۴ مه ۱۹۶۷ برای جنگ در حالت آماده باش کامل قرار گرفتند. روز ۱۵ مه نخست وزیر اسراییل دستور داد تا تعدادی از واحد های زرهی برای تقویت جبهه سینا به مرزهای آن منطقه اعزام شوند. در ۱۶ مه جمال عبدالناصر در نامه ای به سازمان ملل خواستار خروج نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد از منطقه حایل مرزی میان مصر و اسراییل می شود . مضمون نامه به این شرح است که مصر برای مقابله احتمالی با هرگونه تهدید نظامی اسراییل علیه کشور های عربی در حال متمرکز کردن نیرو های خود در امتداد مرز با اسراییل است و به همید دلیل لازم است نیروهایپاسدار صلح فورا منطقه را ترک کنند. در همان روز رادیو قاهره اعلام کرد که « بقای اسراییل بیش از حد طول کشیده ، ما از تهاجم اسراییل استقبال می کنیم. ما از جنگی که مدتها انتظارش را کشیده ایم استقبال می کنیم.نقطه اوج فرارسیده است . زمان جنگی که نابودی اسراییل را به همراه دارد فرا رسیده است.». در ۱۸ مه مصر مجددا از سازمان ملل خواست تا نیروهای پاسدار صلح را از منطقه خارج کند. بحران با خارج شدن نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد از صحرای سینا در ۱۹ مه تشدید شد. پس از خارج شدن این نیروها، دولت مصر به رهبری جمال عبدالناصر به استقرار و وارد کردن نیروهای بیشتر به صحرای سینا ادامه دادو و نیروها و جنگ‌افزارها بر مرز اسرائیل متمرکز شدند. در ۲۲ می، مصر با بستن تنگه تیران یا خلیج عقبه که در دریای سرخ قرار دارد، این راه آبی را بر کشتیهای اسرائیلی بست و بندر تازه‌بنیاد آنزمان بندر ایلات - که در جنوبی‌ترین بخش اسرائیل قرار دارد - را عملاً به حالت تعطیل درآورد. خلیج عقبه تنها راه ارتباطی در یایی اسراییل با شرق بود. اسراییل نفت خود را از عمده ترین شریک نفتی خود یعنی ایران از همین طریق وارد می کرد و بسته شدن این مسیر برای اسراییل تاثیر فلج کننده به دنبال داشت.

هم‌زمان سوریه و اردن و عراق هم نیروهایشان را به طور مشترک در بلندی‌های جولان و کرانه باختری رود اردن برای حمله‌ای غافلگیرانه جمع کردند. در همین حال اسرائیل با توجه به مساحت کم و اندازهٔ نسبتاً کوچکش استراتژی مبنای جنگ در خاک دشمن به جای جنگ در خاک خود را اتّخاذ کرد.در همین حال رادیو مصر که به زبان عربی برنامه‌هایی مهیج و ضد اسرائیلی پخش می‌کرد، هرروزه از فلسطینیان میخواست که از اسرائیل خارج شوند تا «در مسیر بلدوزرهایی که اسرائیلی ها را قرار بود به دریا بریزد قرار نگیرند»

اسرائیل که حمله هم‌زمان ارتشهای مصر، عراق، سوریه و اردن را در چند قدمی خود میدید، دست پیش گرفت و در تاریخ ۵ ژوئن ۱۹۶۷ به نیروهای ارتش مصر در صحرای سینا حمله کرد. اسرائیل با دریافت اطلاعاتی حیاتی به وسیله عوامل اطلاعاتی خود در مصر پی برد که ارتش مصر بیش از چهارصد هواپیمای جنگنده خود را در نقطه‌ای جمع کرده است تا صبح روز بعد صفوف ارتش اسرائیل را شدیدا در هم بکوبد.^[۲] ژنرالهای اسرائیلی که کار کشور تازه تأسیس خود را با بلند شدن هواپیماهای مصری تقریباً تمام شده میدیدند تصمیم به زدن شبانه تمام جنگنده‌های مصری قبل از بلند شدن یکباره آنها بر روی اسرائیل کردند و نیروی هوایی ارتش اسرائیل با حمله غافلگیرانه به فرودگاههای نظامی مصر با فرستادن تمام ۲۰۰ هواپیمای جنگنده‌ٔ فعال خود ^†، در مدت چند ساعت اکثریت هواپیماهای جنگی مصر که شامل جنگنده های میگ و بمب افکن های توپولوف ساخت روسیه بودند را بر روی زمین نابود کرد بدون اینکه مصر بتواند پاسخ مناسبی به حمله بدهددر این حمله بیش از ۳۰۰ هواپیمای مصری از بین رفت .^† . گفته می شود در زمان حمله اسراییل فقط 4 جت آموزشی مصری در حال گشت زنی یودند. با این حمله اسرائیل برتری مطلق هوایی در جنگ را به دست آورد و با استفاده از این امتیاز ابتکار عمل را به دست گرفت. مصر با انکار ضربه شدیدی که دریافت کرده بود مدعی شد که حمله بسیار موفقی علیه اسراییل ترتیب داده است . بر اساس این اخبار اشتباه، شاه حسین شاه اردن دستور حمله به اسراییل را صادر کرد. اردن با گلوله باران تل آویو، پایگاه هوایی رمات داوود بزرگترین پایگاه هوایی اسراییل، حمله هوایی به شهر های ناتانیا و کفر سافا و حمله خمپاره ای به بیت المقدس غربی، وارد جنگ شد. باافروخته شدن آتش جنگ، بعد از ۲ روز سوریه هم وارد جنگ شد و از بلندی‌های جولان شروع به پرتاب موشکهای کاتیوشا و آتش توپخانه شدید به دشت هولا در اسرائیل کرد.

ارتش مصر نهایتا با عقب‌نشینی از خاک خود (صحرای سینا) تا آنسوی کانال سوئز عقب رانده شد. در همین حال ارتش اسرائیل با تغییر میدان جنگی به سوی بلندی‌های جولان و کرانه باختر رود اردن که مقر نیروهای اردنی و سوری بود توانست آن‌ها را شکست دهد و بلندی‌های جولان و کشتزارهای شبعا را به اشغال خود درآورد

در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۶۷ اسرائیل آخرین حملات به بلندی‌های جولان را تکمیل نموده بود. قرارداد آتش‌بسی به پیشنهاد اعراب در روز بعد از آن یعنی ۱۱ ژوئن به امضاء رسید. به این ترتیب اسرائیل نوار غزه، صحرای سینا، کنارهٔ باختری رود اردن (شامل اورشلیم شرقی) را تصرّف کرد. در کل با پیروزی های بدست آمده و سرزمینهای اشغالی مساحت اسرائیل ۳ برابر شد و در حدود یک میلیون عرب که در مناطق اشغال‌شده زندگی می‌کردند به زیر کنترل مستقیم اسرائیل درآمدند.

اسرائیل بعد از پایان قرارداد آتش‌بس به کسانی که اسرائیل را ترک و جهت تسریع حمله اعراب به کشورهای عربی همسایه وارد شده بودند اجازه بازگشت نداد و به این ترتیب موجی از مهاجران فلسطینی در کشورهای مصر، سوریه، اردن و لبنان پدید آمد. امّا از آنجا که هیچ یک از کشورهای میزبان علاقه‌ای به پذیرایی از میهمانان زمانی خوانده ولی اکنون ناخوانده خود نداشتند با تشکیل اردوگاه‌های پناهندگی در بیابانهای خود به دور از تمام امکانات اوّلیه زندگی را برایشان رقم زدند.

در نهایت خصومت میان مصر و اسرائیل با امضای پیمان‌نامه صلح میان این دو کشور در ۲۶ مارس ۱۹۷۹ پایان یافت. خصومت میان اردن و اسرائیل هم با امضای پیمان نامه صلح میان این دو کشور در ۲۶ اکتبر ۱۹۹۴ رسما پایان پذیرفت.

مذاکرات هر از چند یک بار میان اسرائیل با سوریه و لبنان در جهت دستیابی به صلح، هنوز به نتیجه مطلوبی نرسیده‌است.

 

حزب‌الله لبنان (به عربی: حزب الله) یک سازمان سیاسی-‌نظامی در لبنان است. گروه حزب الله در اوایل سال‌های ۱۹۸۰ و با ایدئولوژی اسلام سیاسی اما خمینی در لبنان ظهور کرد. در زمان جنگ داخلی لبنان، حزب‌الله لبنان به کمک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، تعلیم نظامی داده شده و تحت حمایت مالی و سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت.حزب‌الله لبنان ۳ هدف اصلی را به عنوان آرمان خود اعلام کرده که عبارتند از: محو آثار امپریالیستی غربی در لبنان، مجازات فالانژهای لبنان و برپایی حکومت اسلامی در لبنان.گروه حزب‌الله لبنان در لیست برخی کشورهای غربی به عنوان «گروهی تروریستی» قرار دارد.

هستهٔ اولیه حزب الله و ساختار تشکیلاتی آن متشکل از اسلام گرایان ، نیروهای حزب الدعوه به رهبری علامه سید محمدحسین فضل‌الله، شاخه دانشجویی حزب الدعوه، مسئولان جنبش امل، اعضای جنبش فتح به رهبری ابوجهاد (خلیل الوزیر) و تمام گروه هاو جریان‌هایی که از انقلاب اسلامی ایران و روح‌الله خمینی تاثیر گرفته بودند شکل گرفت. سید عباس موسوی که در حمله هلی کوپترهای اسرائیلی به خودرو حامل وی و همسر و فرزند خردسالش در سال ۱۹۹۲ کشته شد، شیخ صبحی طفیلی، شیخ راغب حرب، شیخ عبدالکریم عبید، سید حسین موسوی، سید حسن نصرالله، سید ابراهیم امین السید، شیخ حسین الکورانی، شیخ نعیم قاسم، شیخ محمد یزبک، حسین خلیل، محمد رعد، و محمد فنیش از جمله افرادی بودند که از حزب الدعوه و جنبش امل وارد حزب الله شدند.

از جنبش فتح نیز شمار زیادی از نیروها به حزب الله پیوستند که عماد مفنیه از چهره‌های برجسته امنیتی حزب و ابوحسن سلامه مسئول امنیتی و نظامی حزب که در سال ۱۹۹۱ توسط اسرائیل کشته شد از جمله این افراد بودند.از حزب کمونیست نیز عبدالهادی حماده که از چهره‌های فعال امنیتی حزب الله به شمار می‌آید، به این جنبش پیوست.سید حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله لبنان در اولین سالگرد جنگ اسرائیل حزب‌الله لبنان، در مصاحبه اختصاصی با صدا و سیمای جمهوری اسلامی اعلام کرد که در طول جنگ از «مولایش»، سیدعلی خامنه‌ای «رهنمود و راهنمایی» دریافت می‌کرده‌است.مبارزه با اسرائیل شعاری است که حزب الله توانست باعث وحدت احزاب گوناگون اعتقادی، کمونیستی، لائیک و ناسیونالیستی شود. این حزب در سالهایی که تمام کشورهای عربی گزینه سازش را مطرح می‌کردند، با شعار مقاومت برای شکست اسرائیل و بازپس گیری زمین‌های اشغالی، توانست جوانان را جذب نماید. در این مبارزات نیز موفق بود و توانست اسرائیل را در سال ۲۰۰۰ مجبور به عقب نشینی از جنوب لبنان نماید.به جز در خارج لبنان این گروه منتقدانی در درون این کشور نیز دارد. برای مثال حامیان دولت فؤاد سینیوره (نخست وزیر پیشین لبنان) با تاکید بر اینکه فقط دولت لبنان از حق تصمیم‌گیری در باره مقابله با تهدیدهای خارجی برخوردار است، سازمان سیاسی حزب‌الله را به مثابه «دولت در دولت» و شبه نظامیان آن را «ارتش در ارتش» می‌نامند و در مجموع حزب‌الله را به دنبال کردن منافع ایران و سوریه متهم می‌کنند.در تاریخ ۲۸ آوریل ۲۰۰۹ میلادی، و یک ماه پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی لبنان، بان کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل متحد در گزارشی به شورای امنیت سازمان ملل متحد، حزب‌الله لبنان و سایر گروه‌های شبه‌نظامی را متهم به ایجاد بی‌ثبات‌ی در این کشور کرد. بان کی‌مون، هم‌چنین حزب‌الله لبنان را خطری برای آرامش و پیشبرد مردم‌سالاری در لبنان خواند.بسیاری از کشورها برسر نحوه نامگذاری گروه حزب‌الله لبنان به عنوان «گروه سیاسی مشروع» و یا «گروهی تروریستی و نامشروع» یا هر دو، اختلاف نظر دارند. بصورتی که در میان اکثر کشورهای جهان عرب و برخی کشورهای اسلامی منجمله ایران، از حزب‌الله لبنان به عنوان «مقاومتی مشروع» یاد می‌کنند. این در حالی است که دولت لبنان از گروه حزب‌الله به عنوان حزبی مشروع و قانونی یاد می‌کند. سازمان اینترپل پس از حادثه بمب‌گذاری آمیا و به درخواست دولت آرژانتین ، عماد مغنیه یکی از اعضای حزب الله را را به اتهام ارتباط با این حادثه مورد پیگرد قرار داد.در سال ۲۰۰۵ دولت اکوادر اعلام کرد که سود یک حلقه بین المللی قاچاق مواد مخدر در این کشور نصیب حزب الله می‌شده‌است اکوادر اعلام کرد که این حلقه قاچاق بیش از یک میلیون دلار از قبال هر محموله موادمخدر درآمد داشته‌است که در این بین ۷۰٪ سود آن در اختیار حزب الله لبنان قرار می‌گرفته‌است. مقامات دولت آمریکا نیز حزب الله را متهم به داشتن ارتباط باقاچاق موادمخدر کرده‌اند. در سال ۲۰۰۸ کمیسیون امنیتی پارلمان بلغارستان اعلام کرد که سود حاصل از قاچاق موادمخدر نصیب گروه‌هایی همچون حزب الله می‌شود.

دادستانی مصر در تاریخ ۱۲ آپریل ۲۰۰۹ میلادی، با متهم کردن حزب‌الله لبنان به جاسوسی، قاچاق اسلحه و تلاش برای بی‌ثبات کردن مصر، از بازداشت گروه ۴۹ نفره‌ای خبر داد که با دستور گرفتن از سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله لبنان، علیه امنیت ملی مصر فعالیت می‌کردند.سید حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله در واکنش به این دستگیری‌ها اعتراف کرد که تنها یکی از دستگیرشدگان لبنانی، به نام سامی شهاب، عضو حزب‌الله بوده و در حال انجام مأموریتی برای رساندن تدارکات نظامی به فلسطینی‌های نوار غزه بوده است. با وجود ادعای نصرالله، سامی شهاب در اعترافات خود مدعی شده که برنامه حملهٔ تروریستی در اصل «حرکتی انتقامجویانه در برابر کشته شدن عماد مغنیه، از رهبران نظامی ارشد گروه حزب‌الله لبنان بوده است».

جنگ داخلی لبنان حرب أهلیة لبنانیة نام مجموعه جنگ‌های داخلی و دخالت‌های نیروهای خارجی است که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ میلادی در لبنان جریان داشت.

جنگ داخلی لبنان سرانجام با اخراج سازمان آزادی‌بخش فلسطین (PLO) از لبنان متوقف شد.

در فرودین ۱۹۷۵ میلادی، تنی چند از اعضای عضو سازمان آزادی‌بخش فلسطین به قصد ترور پیر جمیل موسس و رهبر حزب فالانژ لبنان به سوی کلیسایی متعلق به مسیحیان مارونی در شرق بیروت آتش گشودند. او از سوءقصد جان سالم به در برد، ولی این کار باعث مجموعه‌ای از اقدامات متقابل شد که در نهایت به جنگ داخلی ۱۵ ساله در لبنان منجر شد.

از وقایع مهم در جنگ داخلی لبنان می‌توان به کشتار اهالی دو اردوگاه پناهندگان فلسطینی در لبنان موسوم به «صبرا و شتیلا» اشاره کرد که در تاریخ ۱۶ سپتامبر تا ۱۸ سپتامبر ۱۹۸۲ میلادی، بوسیله شبه‌نظامیان فالانژ لبنانی و به انتقام ترور بشیر جمیل، رئیس جمهور لبنان و رهبر حزب فالانژ از فلسطینیان به وقوع پیوست.

مسیحیان مارونی عضو حزب فالانژ، بین ۷۰۰ تا ۳۵۰۰ نفر از فلسطینیان را به انتقام قتل بشیر جمیل کشتند.

 

ر ۲۵ ژوئن سال ۱۹۵۰ نیروهای تحت فرمان حکومت کمونیستی کیم ایل سونگ در منطقه شمالی شبه جزیره کره تهاجم خود را برای تصرف منطقه جنوبی آغاز کردند. ایالات متحده آمریکا در همان روز از طریق شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را به تصویب رساند که بر اساس آن، نیروهای سازمان ملل متحد با ارتش کره شمالی وارد جنگ شدند. از آنجا که بخش عمده نیروهای سازمان ملل را سربازان آمریکایی تشکیل می‌دادند، جنگ کره به جنگ آمریکا علیه کمونیست‌ها در شرق آسیا تبدیل شد.

از سال ۱۹۰۵ شبه جزیرهٔ کره تحت حکومت ژاپنی ها بود و در تمام سالهای جنگ جهانی دوم نیز تحت اشغال نیروهای ژاپنی باقی ماند.پس از آنکه آلمان در بهار ۱۹۴۵ تسلیم متفقین شد، امپراتور ژاپن هیروهیتو تمام نیروها را برای دفاع از جزیره اصلی ژاپن ، از شرق و جنوب شرقی آسیا فرا خواند . نیروهای ژاپنی مستقر در کره نیز مجبور به عقب نشینی شدند و تنها تعداد معدودی از سربازان ژاپنی در این شبه جزیره باقی ماندند. دو روز پس از بمب باران اتمی هیروشیما در ششم اوت ۱۹۴۵ اتحاد جماهیر شوروی به ژاپن اعلان جنگ داد و بر منچوری و شمال شبه جزیرهٔ کره هجوم برد . نیروهای ایالات متحده آمریکا نیز از جنوب این شبه جزیره وارد شدند و بطور موقت این شبه جزیره میان قوای شوروی و آمریکا در مدار سی و هشت درجه تقسیم گردید.

پس از اشغال شمال کره توسط قوای شوروی در سال ۱۹۴۵ ، کیم ایل سونگ که یک کمونیست کره‌ای بود وارد کره شد و با کمک شوروی و طرفدارانش توانست قدرت را در شمال تصاحب کند . ترومن رئیس جمهور وقت آمریکا ، قبل از به قدرت رسیدن کیم ایل سونگ در منطقهٔ شمالی ،از استالین رهبر شوروی خواسته بود تا یک انتخابات آزاد ، در این شبه جزیره برپا شود . اما شوروی عملا ، با به قدرت رساندن کیم ایل سونگ این خواستهٔ آمریکا را رد کرد و از همین جا اختلافات سیاسی در این شبه جزیره آغاز شد .

آرزوی کیم ایل سونگ برای وحدت کره و نیز تشکیل یک حکومت کمونیستی در شبه جزیرهٔ کره، زمینهٔ مناسبی را برای آغاز یک جنگ فراهم آورد و سرانجام در ژوئن ۱۹۵۰ با تشویق و حمایت استالین رهبر شوروی و مائو رهبر حکومت نوپای چین، ارتش کمونیستی کره به رهبری کیم ایل سونگ به منطقه جنوبی حمله کرد.مردم کرهٔ جنوبی که تمایلی نسبت به کمونیست‌ها نداشتند، دستِ کمک به سوی آمریکا دراز کردند.پرزیدنت ترومن از سازمان ملل متحد تقاضا کرد که علیه متجاوز ، بی درنگ اقداماتی نظامی معمول گردد و قوای جنگی ایالات متحده آمریکا را به شرکت در این جنگ مکلف ساخت.

ارتش کمونیستی کره توانست سئول را اشغال کند و کیم ایل سونگ در شرف تشکیل یک حکومت کمونیستی ، در تمامی شبه جزیرهٔ کره بود، اما با پیاده شدن نیروهای آمریکا و سازمان ملل در بندر بوسان در جنوب شبه جزیرهٔ کره و برتری هوایی ارتش آمریکا، ارتش کمونیستی کره با اینکه مقاومت خوبی از خود نشان داد ولی مجبور به عقب نشینی شد و نیروهای سازمان ملل توانستند ارتش کیم ایل سونگ را تا نزدیکی مرزهای چین عقب برانند، کیم ایل سونگ از ترس شکست و از دست دادن منطقهٔ شمالی کره، از چین در خواست کمک کرد، چین نیز با اعزام صدها هزار تن از جوانان خود و تعدادی از جوانان دیگر کشورهای کمونیستی و با پشتیبانی هواپیماهای جت ساخت روسیه، توانستند دوباره تا سئول پیش بروند اما دوباره توسط نیروهای ایالات متحدهٔ آمریکا تا مدار ۳۸ درجه و حتی اندکی بالاتر عقب رانده شدند.

با دخالت حکومت خلق چین در جنگ و بالا رفتن تلفات ایالات متحده در این جنگ ، دربارهٔ نحوهٔ ادامهٔ جنگ میان رئیس جمهور ترومن و ژنرال مک آرتور فرماندهٔ نیروهای آمریکایی در کره ، اختلافاتی بوقوع پیوست . مک آرتور خواستار بمب باران شهرهای چین بود ولی ترومن از وقوع جنگ جهانی سوم بیم داشت. به همین دلیل ژنرال مک آرتور را از سمتش عزل کرد. در آن طرف کیم ایل سونگ ، که می‌دانست قادر به تصرف منطقهٔ جنوبی نیست، با آغاز مذاکرات آتش بس در سال ۱۹۵۱موافقت کرد اما این مذاکرات تا دو سال بعد به نتیجه نرسید تا اینکه در ژوئیه ۱۹۵۳ قرار ترک مخاصمات به امضا رسید و مدار ۳۸ درجه مرز بین دو کره تعیین گردید. جنگ کره جنگی دامنه دار بود ، هفده کشور به رهبری ایالات متحده آمریکا، لشکریان سازمان ملل متحده را تشکیل داده بودند . تخمین زده شد که مجموع کل تلفات وارده بر طرفین اعم از مقتول ، مجروح و یا مفقود الاثر در این جنگ بالغ بر سه میلیون نفر بود، که بیشتر آنها کره‌ای و چینی بودند . تلفات وارده بر قوای آمریکایی در این جنگ ، تقریبا به 36000 نفر رسید .

 پس از پایان جنگ، سازمان کشورهای بی طرف متشکل از نیروهای حافظ صلح سوئیس و چند کشور بی طرف دیگردر جنگ کره برای نظارت بر رعایت آتش بس دو طرف، در خاک کرهٔ جنوبی تاسیس گردید.آمریکا نیز برای حفظ جایگاه خود پس از جنگ، چند پایگاه نظامی در خاک کرهٔ جنوبی ایجاد کرد. شوروی نیز برای تقویت کره شمالی تجهیزات نظامی و هم چنین پایگاه اتمی در کره شمالی تاسیس کرد.