… به این منتهى شد که یک هیأت سه نفره‏ اى باشد، یک نفر از طرف آقاى رئیس جمهور، یک نفر هم از طرف آن آقایان، و یکى هم من تعیین کنم، اینها حَکَم باشند. بعد از اینکه حَکَم رفته است و دیده است و موارد خلاف را دیده و یک جایى صحبت کرده است، در روزنامه‏ هایشان بود که این حکمیت مثل حکمیت ابو موسى اشعرى است! یعنى این سه نفرى که یکیش را خود ایشان تعیین کرده و یکیش را هم مجلس تعیین کرده است، و آن دو نفر دیگر یعنى رئیس مجلس و آن دوتاى دیگر، و یکیش را هم من تعیین کردم و اینها حکمیت کردند، نظیر آن حکمیتى است که ابو موسى اشعرى بر خلاف حضرت امیر رأى داده! …

 

***

آقایان در هر چه صحبت مى‏کنند و در هر چه اعلامیه مى‏دهند، یکى از مطالبشان این است که قانون. از اول هم قانون باید به آن عمل بشود. این سال هم «سال قانون» اسم گذاشته شد؛ یعنى اجراى قانون. آقایان این همه بساطى که الآن به حسب قانون در ایران بر پا است. مجلس شوراى اسلامى یک مجلسى است که قانون او را تأیید کرده است، و شوراى نگهبان آنى است که قانون تعیین کرده، و دولت هم آنى است که مجلس شورا تعیین کرده، این هم دولت قانونى، قوه قضائیه هم این است که قانون تعیین کرده؛ خوب، شما اگر واقعاً به قانون مى‏خواهید عمل بکنید، و ما هم مى‏خواهیم که همه شماها بیایید به قانون عمل کنید، و آمدید اینجا بنا بر همین هم شد، و بنا بر این شد که دیگر روزنامه هاتان و صحبتهاتان براى تشنج نباشد، آیا شما وفا کردید به عهد خودتان؟ در اینجا آمدید و قرار دادید به اینکه، یعنى بعد از اینکه مى‏خواستید به جنگ هم بروید، به این منتهى شد که یک هیأت سه نفره‏اى باشد، یک نفر از طرف آقاى رئیس جمهور، یک نفر هم از طرف آن آقایان، و یکى هم من تعیین کنم، «۱» اینها حَکَم باشند. بعد از اینکه حَکَم رفته است و دیده است و موارد خلاف را دیده و یک جایى صحبت کرده است، در روزنامه‏ هایشان بود که این حکمیت مثل حکمیت ابو موسى اشعرى است! یعنى این سه نفرى که یکیش را خود ایشان تعیین کرده و یکیش را هم مجلس تعیین کرده است، و آن دو نفر دیگر یعنى رئیس مجلس و آن دوتاى دیگر، و یکیش را هم من تعیین کردم و اینها حکمیت کردند، نظیر آن حکمیتى است که ابو موسى اشعرى بر خلاف حضرت امیر رأى داده! من فرض مى‏کنم که اینها حکمیتى که کردند مثل حکمیت ابو موسى- [است‏] من فرض مى‏کنم که این تهمت را به چند نفر عالم و چند نفر متدین که یکیش هم خود ایشان تعیین کردند- ما فرض مى‏کنیم که این روزنام ه‏اى که این [را] نوشته صحیح است. خوب، بیایند مثل حضرت امیر عمل کنند. حضرت امیر در عین حالى که در فشار ابو موسى را تعیین کرد- نمى‏خواست تعیین کند. ایشان مى‏خواست یک کس دیگر را تعیین کند. لکن فشار آوردند دوستان خودش، همان دوستانى که باید حضرت امیر از آنها فریاد کند، فشار آوردند که نه، ابو موسى براى این کار خوب است. حضرت، ابو موسى را تعیین کرد- بعد که ابو موسى آن حکمیت را کرد، همین دوستها مى‏خواستند نقض کنند! حضرت امیر مقاومت کرد و گفت حالا که- حَکَم حکم کرده بودند بر ضد حضرت امیر، یعنى حضرت امیر را از خلافت به حسب این حکمیت خلع کردند و معاویه را به حسب این حکمیت نصب کردند- حضرت امیر فرمود که این حکمیت بوده است، و ما باید به آن احترام قائل بشویم. در صورتى که بر ضد او بود. خوب، شما هم که این قدر دعوا دارید، خوب، مثل حضرت امیر بشوید. مگر اینکه بگویید اشتباه کردند! ما نمى‏کنیم- چنانچه گاهى مى‏گویید. شما کجا را قبول دارید؟ این آقایانى که با هم ائتلاف کردند، این آقایانى که با این منافقین ائتلاف کردند، ائتلاف کردند که مملکت ما را به هم بزنند، ائتلاف کردند که آشوب بپا کنند؛ شمایى که ائتلاف کردید، براى چه ائتلاف کردید؟ آقایان مى‏گویند که این بازى قبول نیست، از سر! دیروز من گفتم این را که خوب، این را ملت تعیین نکرده یا کرده؟ اگر ملت تعیین نکرده. خوب، ببینید کى تعیین کرده؟ از کجا آمدند و رأى دادند؟

آرا زیاد. قانون اساسى را [که‏] آن قدر زیاد رأى دادند، آن طرفش، همین منافقین و اینها، رأى ندادند. همین مؤتلفین. همینها. البته نه آن جناح متدینشان. همه این چیزهایى که پیدا شده است از آرا همین مردم است. خوب، شما هى مى‏گویید مردم را ما قبول داریم، مردم را قبول داریم. خوب، بسیار خوب، کى هست که این مردم را قبول ندارد! این مردم تعیین کردند. خوب، قبول دارید، اگر مى‏گویید میزان رأى مردم است؛ خوب، رأى مردم. حالا ائتلاف کردید که به ضد رأى مردم عمل کنید؟ ائتلاف کردید که مجلس شوراى اسلامى را کنار بگذارید؟ ائتلاف کردید که قوه قضائیه را کنار بگذارید؟

ائتلاف کردید دولت را کنار بگذارید؟ این ائتلاف براى چیست؟ این چه ائتلافى است؟

***

پی‏نوشت:

۱- اشاره به آقایانى که براى داورى درباره اختلافات بین آقاى بنى صدر (رئیس جمهور) و آقایان بهشتى، خامنه‏ اى و هاشمى رفسنجانى برگزیده شدند یعنى آقایان: محمدرضا مهدوى کنى (به نمایندگى از سوى امام خمینى)، شهاب الدین اشراقى (به نمایندگى از سوى آقاى بنى صدر) و محمد یزدى (از سوى آقایان بهشتى، خامنه‏ اى و هاشمى رفسنجانى).

***

زمان: صبح ۲۵ خرداد ۱۳۶۰/ ۱۲ شعبان ۱۴۰۱
مکان: تهران، حسینیّه جماران‏
موضوع: اخطار شدید به مخالفان لایحه قصاص و اعلام ارتداد مخالفین احکام ضرورى اسلام‏
مرجع: صحیفه امام خمینی(ره)، جلد ‏۱۴، صفحه ۴۵۳‏

***

متن کامل و فایل صوتی این سخنرانی را می‏توانید در پایگاه اینترنتی «روح‏ الله» بیابید.