تبیان، دستیار زندگی

زندگی موهبتی است الهی٬اما همه این را فراموش کرده اند.

هیچکس بابت موهبت زندگی از خدا تشکر نمیکند٬برعکس ٬همه پیوسته شکوه و شکایت میکنند.

مردم شکر گذار نیستند. چنین هدیه ای گران بها و بی همتاو یگانه به انان ارزانی شده اما انان چنان احمق اند که نمیتوانند قدردان ان باشند. زندگی را چنان بدیهی میشمارند که انگار حقشان بوده !

هستی حق ما نیست. ما نمیتوانیم مدعی ان باشیم ٬شایسته ان نیستیم ٬ارزش ان را نداریم٬۰ به این دلیل به ما داده نشده که شایسته ی ان هستیم ٬بلکه خداوند نمی تواند در برابر وسوسه بخشیدن آن به ما مقاومت کند. او سرشار از انرژی است ٬بنا براین ان را بر ما جاری میکند. به ثروتمندان و فقیرها٬به شایسته ها و ناشایسته ها٬به گناهکاران و پرهیز کاران٬به همه ٬برای او هیچ فرقی نمیکند٬به همه می بخشد.

خدا  به همه می بخشد٬زیرا چنان سرشار است که اگر نبخشد گران بار میشود چون ابری پر باران است . باید که بباردبرسنگها ٬بر صخره ها٬بر بیابان٬بر همه جا میبارد.

اگاه شدن از این حقیقت ٬همان دینداری است. این اگاهی ٬خود اگاهی تو را دگرگون میکند. ان گاه تو دیگر نه شکوه و شکایت ٬بلکه شکر گذاری خواهی کرد.... و این شکر گذاری عبادت است.

راستی به کدام علاقه مندتریم و بیشتر در باره کدامیک در اندیشه ایم ؟ آیا غم آراستگی ظاهر خویش داریم یا در اندیشه اراستگی باطنیم؟ ایا نگران درونمایه های ایمانیم یا مراقب جلوه های ظاهر دینداران؟نمیگوئیم ظاهر اراسته مدارید٬اما در این هم تاملی بایسته است که مباد ظاهرمان را فریبکارانه بیارائیم و باطن خویش وانهیم.

فرمود:

من کان ظاهراارجح من باطنه خف میزانه

هرکس ظاهرش پسندیده تر از باطن او ست برترازوی عمل کفه اش سبک است.

اگر دعایت کردم

              اجابت کردی

اگر خواهشت کردم

             عطا کردی

و اگر فرمانت بردم

                 قدر دانی کردی

و اگر شکر نمودم

              افزودی

دعا تجلی فقر است و عشق ورد این حالات است که نیایشگر ٬فرصت انرا می یابد که بطور پیوسته ٬در زندگی روز مره ای که ادمی را با حقارت ها و خاکی ها ی خود می الاید٬روح خویش را جلوه گاه خواستهای متعالی و کنش ها و عشق های ماورایی سازد و عا لیترین و برترین حالات و تمایلات انسانی را ٬که در زندگی مادی سرکوفته و بخواب رفته اند را مجال بیدار شدن و سر براوردن و  در برابر خدا به جلوه امدن دهد ٬ و بدینگونه هر چند یکبار ٬از بندها و سربند های عادی نسبی و حقیر خود را رها کند و در استانه ابدیت ٬مطلق ٬متعال ٬خلود و ماوراء قرار گیرد و به نیروی خواستن ٬خواستن های بلند عاشقانه پر از خلوص ٬از نرمال وجود ٬پله ای بالا رود و صعود ادمی را تجربه کند . !

                                                دکتر علی شریعتی

صبح که از خواب بلند میشوید با خودتان بگویید:

هر روز از هر زمان بهتر و بهتر می شوم

کودک همیشه می تواند به ادم بزرگ ۳ چیز بیاموزد :

بی دلیل شاد بودن

همیشه مشغول کاری بودن

اعلام خواسته های خویش با تمام قوا !

همیشه لازم است که آدم بداند یک مرحله از زندگیش تمام شده -اگر بعد با سختی به آن چنگ بیندازد لذت و معنای بقیه مراحل زندگیش را از دست میدهد .