۱- ای مردم، ماه خدا، همراه برکت و رحمت و آمرزش گناهان به شما روی آورده است.
۲- ماهی است که از همه ماهها ارزشمندتر و با فضیلت‌تر است.
۳- روزهایش ارزشمندترین روزهاست.
۴- شب‌هایش با فضیلت‌ترین شب‌هاست.
۵- ساعت‌هایش از همهٔ ساعت‌ها ارزشمندتر و ارجمندتر است.
۶- ماهی است که شما به میهمانی خدا دعوت شده‌اید.
۷- و خدا شما را در این ماه گرامی داشته است.
۸- نفس‌های شما در ماه رمضان تسبیح است.
۹- و خوابتان عبادت خداست.
۱۰- و عمل شما مورد قبول درگاه خداست.
۱۱- و دعایتان در این ماه عزیز مستجاب است.
۱۲- با نیت‌های درست و دل‌های پاک، خواسته‌هایتان را از خدا بخواهید.
۱۳- و بخواهید که شما را در این ماه به گرفتن روزه توفیق دهد.
۱۴- و نیز به تلاوت قرآن موفق سازد.
۱۵- انسان شقی کسی است که در این ماه مورد بخشش و آمرزش خدا قرار نگیرد.
۱۶- با گرسنگی و تشنگی این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت بفتید.
۱۷- و به فقرا و محرومان صدقه بدهید.
۱۸- در ماه رمضان به بزرگانتان احترام کنید.
۱۹- و به کودکان و افراد کوچک‌تر، از هیچ محبتی دریغ نورزید.
۲۰- در این ماه بیشتر صلهٔ رحم نمایید.
۲۱- زبان خود را از گفتار ناپسند و زشت نگهدارید.
۲۲- و از آنچه خدا بر شما حلال نکرده است، چشمانتان را ببندید.
۲۳- و آن چه را که شنیدنش بر شما حلال نیست، گوش ننمایید.
۲۴- و به یتیمان مهر و محبت کنید تا بر یتیمان شما مهرورزند.
۲۵- و از گناهانتان توبه کنید.
۲۶- به هنگام نماز، دو دست خود را به دعا به پیشگاه خدا بلند کنید.
۲۷- چه آن که آن لحظه‌ها بهترین لحظه‌هاست.
۲۸- خداوند در آن لحظات با مهر و لطف بر بندگان می‌نگرد.
۲۹- و اگر از او درخواست کنند، جواب می‌دهد.
۳۰- و وقتی او را بخوانند، لبیک می‌گوید.
۳۱- و دعای آنان را اجابت می‌کند.
۳۲- ای مردم! جانتان در گروه اعمال شماست، با طلب مغفرت از خدا، آزادش کنید.
۳۳- و شانه‌های شما از وزر و وبال گناه و زشتی‌های سنگینی می‌کند، با سجده‌های طولانی، آن وزر و وبال را سبک کنید.
۳۴- بدانید که خداوند به عزت خود قسم یاد کرده است که نمازگزاران و سجده کننده‌گان را عذاب نکند.
۳۵- ای مردم! هر کسی از شما روزه‌دار مؤمنی را افطار دهد، چنان است که گویا بنده‌ای را آزاد کرده، و خداوند از لغزش‌های گذشته‌اش می‌گذرد.
۳۶- یکی عرض کرد! ای رسول خدا، همهٔ ما قدرت افطاردادن و سیرکردن شکم افراد را نداریم.
۳۷- پیامبر فرمود: با پاره خرما، و مقداری آب، آتش را از خود دور کنید.
۳۸- ای مردم! اگر کسی در این ماه اخلاق خودش را نیکو و اصلاح کند، جواز عبور از پل صراط برای او خواهد بود.
۳۹- و آن کسی که در این ماه بر زیردستان خود آسان گرفته و سخت گیری نکند، خداوند حساب را بر او آسان می‌گیرد.
۴۰- و کسی که در این ماه مردم از شرش در امان باشند، خداوند در قیامت غضب خود را از او باز می‌دارد.
۴۱- و کسی که یتیمی را نوازش نماید، در قیامت مورد نوازش خداوند خواهد بود.
۴۲- و کسی که صله رحم کند، خداوند رحمتش را در قیامت بر او فرومی‌فرستد.
۴۳- و کسی که قطع رحم کند، خداوند رحمتش را در قیامت از او دور دارد.
۴۴- و کسی که یک نماز مستحبی به قصد اطاعت و بندگی به جا آورد، خداوند برآت آزادی از آتش جهنم را برای او صادر می‌کند.
۴۵- و کسی که یک واجب را انجام دهد ثواب ۷۰ واجب به او داده می‌شود.
۴۶- و کسی که در این ماه بر من زیاد درود فرستد، خداوند کفهٔ میزان عمل نیک او را در قیامت سنگین می‌کند.
۴۷- و کسی که یک آیه در این ماه از قرآن تلاوت کند، پاداش یک ختم قرآن را خواهد داشت.
۴۸- ای مردم، درهای بهشت در این ماه باز است، از خدا درخواست کنید که آن را بر روی شما نبندد.
۴۹- و درهای جهنم بر روی شما بسته است، از خداوند بخواهید که آن را بر روی شما نگشاید.
۵۰- و شیطان در این ماه درغل و زنجیر است، از خداوند بخواهید که آن را بر شما مسلط نکند.
۵۱- امیرالمؤمنین گفت: از جا برخاستم و عرض کردم: ای رسول خدا، کدام عمل در این ماه ارزشمندتر است؟
فرمود: ای ابالحسن، ارجمندترین عمل در رمضان آن است که انسان از آن چه خدا حرام کرده است، دوری جوید.
آن گاه گریه کرد. عرض کردم: چه چیزی باعث گریهٔ شما شد؟
فرمود: علی جان، گریهٔ من برای این است که در این ماه در حالی که به نماز ایستاده‌ای فرق سرت به دست شقی‌ترین انسان شکافته می‌شود، و محاسن شریف تو خضاب می‌گردد.
امیرالمؤمنین عرض کرد: ای رسول خدا، آیا دین من سالم است؟
رسول خدا فرمود: آری، در سلامت کامل دینی قرار داری.
۵۲- سپس فرمود: یا علی، قاتل تو، قاتل من است، و کسی که بر تو غضب کند بر من غضب کرده است.
۵۳- و کسی که به تو دشنام دهد به من دشنام داده است، تو برای من به منزلهٔ جان من هستی، روح تو از روح من است و طینت تو از طینت من است.
۵۴- خدای تبارک و تعالی، من و تو را آفرید و انتخاب کرد.
۵۵- مرا برای نبوت و پیامبری، و تو را برای امامت امت اسلامی اختیار کرد، و هر کسی امامت تو را انکار کند، در حقیقت منکر نبوت من شده است.
بسیاری از ما در مورد اهمیت چربی قهوه‌ای در بدن شنیده‌ایم و می‌دانیم که تبدیل این نوع چربی توسط بدن به حرارت میتواند نقش مؤثری در کاهش وزن داشته باشد؛ اما پژوهش محققان مؤسسه کارولینسکا در استکهلم، سوئد نشان می‌دهد این چربی ممکن است نقش قابل‌توجهی در تصلب شرائین داشته باشد.
پژوهشگران این مؤسسه در ابتدا به کمک مهندسی ژنتیک موش‌هایی خلق کردند که به شکل ارثی شانس بیشتری برای ابتلا به تصلب شریان داشتند. پس از 8 هفته این موش‌ها به 2 گروه تقسیم شدند. عده‌ای از آنها در دمای 30 درجه سلسیوس که دمای مطلوب موش‌ها است نگهداری شدند و گروه دوم زندگی 8 هفته‌ای در دمای 4 درجه سانتیگراد را تجربه کردند.
در موش‌های گروه دوم چربی سفید بیشتری به چربی قهوه‌ای تغییر شکل داده بود تا تخریب شده و طی فرایندی برای بدن گرما تولید کند.
کلسترول بد (LDL)
بررسی این گروه روی تجزیه چربی قهوه‌ای در هر دو گروه از موش‌ها نشان می‌داد این فرایند به آزاد شدن اسیدهای چرب و گلیسرول منجر می‌شود و در نتیجه کبد را برای تولید بیشتر کلسترول بد یا (LDL) تحریک خواهد کرد که میتواند باعث انسداد شریان‌ها شود.
در موش‌هایی که در سرما نگهداری شده بودند، روند تبدیل چربی سفید به قهوه‌ای و تولید LDL شتاب بیشتری داشت و باعث شده بود ذخیره بیشتری از چربی تشکیل شود. علاوه بر این در رگهای خونی این موش‌ها نیز ذرات چربی بیشتری وجود داشت و به سادگی می‌توانست احتمال تشکیل لخته و انسداد عروق را بالا ببرد.
پژوهشگران برای اینکه میزان ارتباط تصلب شرائین را با تولید گرمای داخلی از چربی‌های قهوه‌ای در بدن مورد بررسی قرار دهند، در آزمایش‌های بعدی از موش‌هایی استفاده کردند که از لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به تصلب شرائین بودند؛ اما نمی‌توانستند از چربی قهوه‌ای بدن خود برای ایجاد گرما استفاده کنند. این موش‌ها کاملا از بالا رفتن میزان کلسترول بد بدن و عواض جانبی ناشی از آن در امان مانده بودند.
گروه سوم را 14 موش با سطح بالای LDL در خون تشکیل داده بودند که به مدت دو روز و هر روز 4 ساعت را در دمای 16 درجه سانتیگراد سپری کردند. بررسی‌ها نشان می‌داد نسبت به روزهای عادی به شکل قابل‌توجهی سطح کلسترول بد در خون این افراد بالا رفته است.
کریشنان بهاسکاران از دانشکده بهداشت و طب استوایی لندن که پیش از این روی اثرات سرما در افزایش احتمال حملات قلبی کار کرده، می‌گوید: «این یافته‌ها اطلاعات باارزشی را در مورد ارتباط میان فصل سرد و افزایش حملات قلبی در اختیار ما قرار می‌دهند. تحقیق 4 ساله ما در انگلستان و ولز نشان می‌داد به ازای هر درجه کاهش دمای هوا باید انتظار 200 مورد بیشتر حمله قلبی را داشته باشیم».
بهاسکاران می‌گوید: «ما نمی‌توانیم شرایط آب‌وهوایی را کنترل کنیم؛ اما می‌توانیم در صورت لزوم لباس گرم بپوشیم و رفت‌وآمد در هوای سرد بیرون را به حداقل برسانیم. رعایت این نکته مخصوصا برای اشخاص مسن و کسانی که پیش از این تجربه مشکلات قلبی را داشته‌اند، بسیار حائز اهمیت است».
وقت و عمر بدون شک ارزشمندترین دارایی انسان است، چرا كه هرگز قابل برگشت نیست و بازتولید نمی شود. وقت را نه توان به كسی داد و نه می توان از كسی قرض گرفت. عمر تنها ماشینی كه دنده عقب ندارد. فقط می توان از زمان به نحو احسن استفاده كرد. وقت تنها دارایی مشترك بین انسانهاست كه برخی درست از آن بهره می برند و حتی ثانیه ها برایشان ارزشمند است و در ثانیه ها موفقیت خود را مشاهده می كنند. ولی برای برخی روزها و ماهها و سال ها و کل عمر ارزشی ندارد.
ما فقط یك بار حق زیستن داریم و دیگر فرصت دومی برایمان نخواهد بود. هر چه صحیح تر از وقت استفاده کنیم، برنده تر هستیم. در جلد 5 بحارالانوار از امام صادق (ع) نقل شده که می فرماید: انسان عاقل موظف است زمان خودش را بشناسد و متوجه وظایف خودش باشد. كسی عالم به مقتضیات زمان خود باشد، مورد هجوم اشتباهات قرار نمی گیرد. پیامبر بزرگوار اسلام (ص) هم می فرمایند: در ایام زندگی، لحظه های الهی وجود دارد. در كمین آن فرصت ها باشیم و از آن استفاده كنیم.
مهمترین چیز در زندگی انسان که از ارزش والایی برخوردار است، وقت است. در واقع شیرازه حیات ما را تشکیل می‌دهد. ارزش وقت از آن جا دانسته می‌شود که خداوند در قرآن کریم سوره ای را به نام "العصر" فرستاده و در جاهای دیگر به برهه‌هایی از زمان اشاراتی داشته است.
در احادیث نیز داریم که رسول اعظم(ص) فرمودند: در روز قیامت از عمر انسان به طور عموم و از جوانی به طور خصوص پرسیده می‌شود که در چه راهی سپری شده و فرمودند: فراغت را قبل از این که مشغول شوی غنیمت بشمار.
اولین و مهمترین وظیفه انسان مسلمان در برابر وقت خویش آن است که آن را حفظ کرده و مراقب و مواظب آن باشد، باید بیشتر از مال از وقت مراقبت کرد، زیرا مال دوباره به دست می آید، ولی وقت بازگشت ندارد. باید از آن در مواردی که به سود سعادت خود و رشد و ترقی روحی و مادی آن باشد صرف کند و از آن بهره گیرد.
شایسته است که مومن و مسلمان از مرور گذشت ایام برای نفس خویش عبرت اندوزد و پند گیرد، زیرا روز ها وشب ها هر تازه ای را کهنه و هر دوری را نزدیک می کند و عمرها را در می نوردند و کودکان را پیر و پیران را به فنا و نیستی می کشاند. همانا مومن نباید از این شب و روز غافل باشد، بلکه باید به تفکر پردازد و عبرت گیرد.
همچنین لازم است که انسان نگرش صحیح و درست و توجه به گذشته داشته باشد تا از رویدادها و سرنوشت ملل گذشته و سنت الهی درباره آنان عبرت بگیرد، چون گذشته ظرف رویدادها و گنجینه عبرت ها است. همچنین ضروری است که انسان توجهی به آینده داشته باشد، زیرا انسان بر حسب فطرت به آینده بسته شده و نمی تواند از آن غفلت کند. اما نکته مهم این است که انسان باید در حال زندگی کند و تمام همت خود را برای زمان حال به کار برد و تنها از گذشته عبرت و پند گرفته و در تلاش برای ساختن آینده باشد.
در حدیثی از امام محمد باقر(ع) آمده است: خداوند از کسی که وقت خود را تلف می کند متنفر است. و از رسول اکرم (ص) نیز نقل شده است: انسان در قیامت از حسرت لحظه هایی که گناه نبوده، ولی از آن استفاده مناسبی نیز نکرده انگشتان خود را در دهان می جود، ولی از شدت حیرت و ناراحتی متوجه آن نمی شود.
چگونگی استفاده بهینه از وقت به این است كه انسان با برنامه‌ریزی صحیح، كارهای مثبت خود را با تنظیم خاصی بین ساعات شبانه روز تقسیم كند و هر ساعت یا هر چند ساعت را برای انجام كاری قرار داده و به این برنامه و نظم ادامه دهد، به گونه ای كه اگر روزی در نظم و برنامه اش خللی وارد شد احساس چالش و كمبود كرده و به جبران آن بپردازد.
