داستان و حکایت
پسر بچه ای بود كه اخلاق خوبی نداشت. پدرش جعبه ای میخ به
او داد و گفت هر بار كه عصبانی میشود یك میخ به دیوار بكوبد. روز اول پسر
بچه 37 میخ به دیوار كوبید. طی چند هفته بعد، همان طور كه یاد میگرفت چگونه
عصبانیتش را كنترل كند، تعداد میخهای كوبیده شده به دیوار كمتر میشد. او
فهمید كه مهار كردن عصبانیتش آسانتر از كوبیدن میخها به دیوار است. او این
نكته را به پدرش گفت و پدرش هم پیشنهاد كرد كه از این به بعد هر روز كه
میتواند عصبانیتش را كنترل كند یكی از میخها را از دیوار بیرون آورد. روزها
گذشت و پسر بچه سر انجام توانست به پدرش بگوید كه تمام میخها را از دیوار
بیرون آورده است. پدر دست پسر بچه را گرفت و به كنار دیوار برد و گفت: پسرم
تو كار خوبی انجام دادی. اما به سوراخهای روی دیوار نگاه كن. دیوار دیگر
هرگز مثل گذشته اش نمیشود. وقتی تو در هنگام عصبانیت حرفهای بدی میزنی، آن
حرفها همچنین آثاری به جای میگذارند. تو میتوانی چاقویی در دل انسانی فرو
كنی و آن را بیرون آوری. اما هزاران بار عذر خواهی هم فایده ندارد. آن زخم
سر جایش است. زخم زبان هم به اندازه چاقو دردناك است.
سه شنبه 5/7/1390 - 16:8
داستان و حکایت
یکی بود یکی نبود ، غیر از خدا هیچکس نبود.
یک روز شیر در میدان جنگل نشسته بود و بازی کردن بچه هایش را تماشا می کرد
که ناگهان جمعی از میمونها و شغالها در حال فرار به آنجا رسیدند. شیر
پرسید: « چه خبر است؟» گفتند: « هیچی، یک آدمیزاد به طرف جنگل می آمد و ما
ترسیدیم.»
شیر با خود فکر کرد که لابد آدمیزاد یک حیوان خیلی بزرگ است و می دانست که
خودش زورش به هر کسی می رسد. برای دلداری دادن به حیوانات جواب داد: «
آدمیزاد که ترس ندارد.»
گفتند: « بله، درست است، ترس ندارد، یعنی ترس چیز بدی است، ولی آخر شما تا
حالا با آدم جماعت طرف نشده اید، آدمیزاد خیلی وحشتناک است و زورش از همه
بیشتر است.»
شیر قهقه خندید و گفت: « خیالتان راحت باشد، آدم که هیچی، اگر غول هم باشد تا من اینجا هستم از هیچ چیز ترس نداشته باشید.»
اما شیر هرگز از جنگل بیرون نیامده بود و هرگز در عمر خود آدم ندیده بود.
فکر کرد اگر از میمون ها و شغال ها بپرسد آدم چییست به او می خندند و
آبرویش می رود. حرفی نزد و با خود گفت فردا می روم آنقدر می گردم تا این
آدمیزاد را پیدا کنم و لاشه اش را بیاورم اینجا بیندازم تا ترس حیوانات از
میان برود. شیر فردا صبح تنهایی راه صحرا را پیش گرفت و آمد و آمد تا از
دور یک فیل را دید. با خود گفت اینکه می گویند آدمیزاد وحشتناک است باید یک
چنین چیزی باشد. حتماً این هیکل بزرگ آدمیزاد است.
پیش رفت و به فیل گفت: « ببینم، آدم تویی؟ »
فیل گفت: « نه بابا، من فیلم، من خودم از دست آدمیزاد به تنگ آمده ام.
آدمیزاد می آید ما فیلها را می گیرد روی پشت ما تخت می بندد و بر آن سوار
می شود و با چکش توی سرما می زند. بعد هم زنجیر به پای ما می بندد و یا
دندان ما را می شکند و هزار جور بلا بر سرما می آورد. من کجا آدم کجا.»
شیر گفت: « بسیار خوب، خودم می دانستم ولی می خواستم ببینم یک وقت خیال به سرت نزند که اسم آدم روی خودت بگذاری.»
فیل گفت: « اختیار دارید جناب شیر، ما غلط می کنیم که اسم آدم روی خودمان بگذاریم.»
شیر گفت: « خیلی خوب، پر حرفی نکن برو پی کارت.» و همچنان رفت تا رسید به
یک شتر قوی هیکل و گفت ممکن است آدم این باشد. او را صدا زد و گفت: « صبر
کن ببینم، تو آدمی؟»
شتر گفت: خدا نصیبم نکند که من مثل آدم باشم. من شترم، خار می خورم و بار
می برم و خودم اسیر و ذلیل دست آدمها هستم. اینها می آیند صد من بار روی
دوشم می گذارند و تشنه و گرسنه توی بیابانهای بی آب و علف
می گردانند بعد هم دست و پای ما را می بندند که فرار نکنیم. آدمیزاد شیر ما
را می خورد، پشم ما را می چیند و با آن عبا و قبا درست میکند دست از جان
ما هم بر نمی دارد، حتی گوشت ما را هم می خورد.»
شیر گفت: « بسیار خوب، من خودم می دانستم . می خواستم ببینم یک وقت هوس
نکنی اسم آدم روی خودت بگذاری و میمونها و شغالها را بترسانی.»
شتر گفت: « ما غلط می کنیم. من آزارم به هیچ کس نمی رسد و اگر یک میمون یا
شغال هم افسارم را بکشد همراهش می روم. من حیوان زحمت کشی هستم و ...»
شیر گفت: « خیلی خوب، پر حرفی نکن برو پی کارت.» و همچنان رفت تا رسید به
یک گاو. با خود گفت این حیوان با این شاخهایش حتماً آدمیزاد است. پیش رفت و
از او پرسید: « تو از خانواده آدمیزادی؟»
گاو گفت: « نخیر قربان، آدم که شاخ ندارد. من گاوم که از دست آدمیزاد دارم
بیچاره می شوم و نمی دانم شکایت به کجا برم. آدمیزاد ماها را می گیرد، شبها
در طویله می بندد و روزها به کشتزار می برد و ما مجبوریم زمین شخم کنیم و
گندم خرد کنیم و چرخ دکان عصاری را بچرخانیم آن وقت شیر هم بدهیم و آخرش هم
ما را می کشند و گوشت ما را می خورند.»
شیر گفت: « بله، خودم، می دانستم. گفتم یک وقت هوس نکنی اسم آدم روی خودت
بگذاری و حیوانات کوچکتر را بترسانی، این میمونها و شغالها سواد ندارند و
از آدم می ترسند.»
گاو گفت: « نه خیر قربان، موضوع این است که من با این شاخ...»
شیر گفت: « خیلی خوب، پر حرفی نکن برو پی کارت.»
شیر با خود گفت: « پس معلوم شد آدمیزاد شاخ ندارد و تا اینجا یک چیزی بر
معلوماتمان افزوده شد.» و همچنان رفت تا رسید به یک خر که داشت چهار نعل
توی بیابان می دوید و فریاد می کشید. شیر با خود گفت این حیوان با این صدای
نکره اش و با این دویدن و شادی کردنش حتماً همان چیزی است که من دنبالش می
گردم. خر را صدا زد و گفت:« آهای، ببینم، تویی که می گویند آدم شده ای؟»
خر گفت: « نه والله، من آدم بشو نیستم. من خودم بیچاره شده آدمیزاد هستم. و
هم اینک از دست آدمها فرار کرده ام. آنها خیلی وحشتنا کند و همینکه دستشان
به یک حیوان بند شد دیگر او را آسوده نمی گذارند. آنها ما را می گیرند بار
بر پشت ما می گذارند. آنها به ما می گویند دراز گوش و مسخره هم می کنند و
می گویند تا خر هست پیاده نباید رفت. آدمها آنقدر بی رحم و مردم آزارند که
حتی شاعر خودشان هم گفته:
گاوان و خران باردار
به ز آدمیان مردم آزار
شیر گفت: « بسیار خوب، خودم می دانستم که تو درازگوشی اما من دارم می روم ببینم آدمها حرف حسابی شان چیست؟»
خر گفت: « ولی قربان، باید مواظب خودتان...»
شیر گفت: « خیلی خوب، پر حرفی نکن برو پی کارت. من می دانم که چکار باید بکنم.»
اما شیر فکر می کرد خیلی عجیب است این آدمیزاد که همه از او حساب می برند،
یعنی دیگر حیوانی بزرگتر از فیل و شتر و گاو و خر هم هست؟ قدری پیش رفت و
رسید به یک اسب که به درختی بسته شده بود و داشت از تو بره جو می خورد. شیر
پیش رفت و گفت:« تو کی هستی؟ من دنبال آدم می گردم.»
اسب گفت: « هیس، آهسته تر حرف بزن که آدم می شنود. آدم خیلی خطرناک است،
فقط شاید تو بتوانی انتقام ما را از آدمها بگیری. آدمها ما را می گیرند
افسار و دهنه می زنند و ما را به جنگ می برند، به شکار می برند، سوارمان می
شوند و به دوندگی وا می دارند و پدرمان را در می آورند. ببین چه جوری مرا
به این درخت بسته اند.»
شیر گفت: « تقصیر خودت است، دندان داری افسارت را پاره کن و برو، صحرا به این بزرگی، جنگل به آن بزرگی.»
اسب گفت: « بله، صحیح است، چه عرض کنم، در صحرا و جنگل هم شیر و گرگ و
پلنگ...» شیر گفت: « حرف زدی، حیف که کار مهمتری دارم وگرنه می دانستم با
تو چه کنم، ولی امروز می خواهم انتقام همه حیوانات را از آدمیزاد بگیرم.»
شیر قدری دیگر راه رفت و رسید به یک مزرعه و دید مردی دارد چوبهای درخت را
بهم می بندد و یک پسر بچه هم به او کمک می کند و شاخه ها را دسته بندی می
کند.
شیر با خود گفت: ظاهراً این بی بته ها هم آدمیزاد نیستند ولی حالا پرسیدنش
ضرری ندارد. پرسش کلید دانش است. پیش رفت و از مرد کارگر پرسید: « آدمیزاد
تویی؟»
مرد کارگر ترسید و گفت: « بله خودمم جناب آقای شیر، من همیشه احوال سلامتی شما را از همه می پرسم.»
شیر گفت: « خیلی خوب، ولی من آمده ام ببینم تویی که حیوانات را اذیت می کنی و همه از تو می ترسند؟»
مرد گفت: « اختیار دارید جناب آقای شیر، من واذیت؟ کسی همچو حرفی به شما
زده ؟ اگر کسی از ما بترسد خودش ترسو است وگرنه من خودم چاکر همه حیوانات
هم هستم. من برای آنها خدمت می کنم، اصلا کار ما خدمتگزاری است منتها مردم
بی انصافند و قدر آدم را نمی دانند. شما چرا باید حرف مردم را باور کنید،
از شما خیلی بعید است، شما سرور همه هستید و باید خیلی هوشیار باشید.»
شیر گفت: « من دیدم فیل و گاو و خر و شتر و اسب همه از دست تو شکایت دارند،
میمونها و شغالها از تو می ترسند و همه می گویند آدمیزاد ما را بیچاره
کرده.» مرد گفت: « به جان عزیز خودتان باور کنید که خلاف به عرض شما رسانده
اند. همان فیل با اینکه حیوان تنه گنده بی خاصیتی است باید شرمنده محبت من
باشد. ما این حیوان وحشی بیابانی را به شهر می آوریم و با مردم آشنا می
کنیم، به او علف می دهیم، او را در باغ وحش پذیرایی می کنیم. همان شتر را
مانگاهداری می کنیم، خوراک می دهیم، برایش خانه درست می کنیم. چه فایده
دارد که پشمش بلند شود، ما با پشم شتر برای برهنگان لباس تهیه می کنیم. اسب
را ما زین ولگام زرین و سیمین برایش می سازیم و مثل عروس زینت می کنیم.
بعد هم ما زورکی از کسی کار نمی کشیم. گاو و خر را می بریم توی بیابان ول
می کنیم ولی خودشان راست می آیند می روند توی طویله. آخر اگر کسی راضی
نباشد خودش چرا بر می گردد؟ شما حرف آنها را در تنهایی شنیده اید و می
گویند کسی که تنها پیش قاضی برود خوشحال می شود. آنها که حالا اینجا نیستند
ولی اگر می خواهید یک اسب اینجا هست بیاورم آزادش کنم اگر حاضر شد به جنگل
برود هر چه شما بگویید درست است. ملاحظه بفرمایید ما هیچ وقت روی شیر و
پلنگ بار نمی گذاریم. چونکه خودشان راضی نیستند. ما زوری نداریم که به کسی
بگوییم، اصلا شما می توانید باور کنید که من با این تن ضعیف بتوانم فیل را
اذیت کنم؟ من که به یک مشت او هم بند نیستم.»
شیر گفت: « بله، مثل اینکه حرفهای خوبی بلدی بزنی.»
مرد گفت: « حرف خوب که دلیل نیست ولی ما کارهایمان خوب است. باور کنید هر
کاری که از دستمان برآید برای مردم می کنیم. حتی درست همین امروز به فکر
افتاده بودم که بیایم خدمت شما و پیشنهاد کنم که برای شما یک خانه بسازم،
آخر شما سرور حیوانات هستید و خیلی حق به گردن ما دارید.»
شیر پرسید: « خانه چطور چیزیست؟»
مرد گفت: « اگر اجازه می دهید همین الان درست می کنم تا ملاحظه بفرمایید که
ما مردم چقدر مردم خوش قلبی هستیم. شما چند دقیقه زیر سایه درخت استراحت
بفرمایید.» مرد شاگردش را صدا زد و گفت: پسر آن تخته ها و آن چکش و میخ را
بیاور.
پسرک اسباب نجاری را حاضر کرد و مرد فوری یک قفس بزرگ سرهم کرد و به شیر
گفت: « بفرمایید. این یک خانه است. فایده اش این است که اگر بخواهید هیچ کس
مزاحم شما نشود می روید توی آن و درش را می بندید و راحت می خوابید. یا
بچه هایتان را در آن نگهداری می کنید و وقتی در این خانه هستید باران روی
سرتان نمی ریزد و آفتاب روی سرتان نمی تابد و اگر یک سنگ از کوه بیفتد روی
شما نمی غلطد برای شما که سالار و سرور حیوانات هستید داشتن خانه خیلی واجب
است. البته همه جور خانه می شود ساخت، کوچک و بزرگ. حالا بفرمایید توی
خانه ببینم درست اندازه شما هست؟»
شیر هر چه فکر کرد دید آدمیزاد به نظرش چیز وحشتناکی نیست و خیلی هم مهربان
است. این بود که بی ترس و واهمه رفت توی قفس و مرد نجار فوری در قفس را
بست و گفت « تشریف داشته باشید تا هنر آدمیزا را به شما نشان بدهم.» مرد
آهسته به شاگردش دستور داد« پشت دیوار قدری آتش روشن کن و آفتابه را
بیاور.» بعد خودش آمد پای قفس و باشیر صحبت کرد و گفت: « بله. اینکه می
گویند آدمیزاد فلان است و بهمان است مال این است که هیکل آدمیزاد خیلی نازک
نارنجی است اما مغز آدمیزاد بهتر از همه حیوانات کار می کند. شما آدمیزاد
را خیلی دست کم گرفته اید که از توی جنگل راه می افتید می آیید پوست از کله
اش بکند، آدمیزاد صد جور چیزها اختراع کرده که برای خودش فایده دارد و
برای بدخواهش ضرر دارد. البته چنگ و دندان شما خیلی خطرناکتر است و اگر همه
حیوانات از ما می ترسند برای همین چیزهاست. حالا من با یک آفتابه کوچک بی
قابلیت چنان بلایی بر سرت بیاورم که تا عمر داری فراموش نکنی و دیگر درصدد
انتقام جویی برنیایی.» بعد صدایش را بلند کرد و گفت: « پسر، آفتابه را
ببار.»
مرد آفتابه آب جوش را گرفت و بالای سر قفس شروع کرد به ریختن آب جوش روی سر و تن شیر.
شیر فریاد می کرد و برای نجات خود تلاش می کرد ولی هر چه زور می زد صندوق
محکم بود. عاقبت بعد از اینکه همه جای بدن شیر از آب جوش سوخت و پوستش تاول
زد و کار به جان رسید گفت:« بله، من می توانم تو را در این قفس نگاه دارم،
می توانم تو را نفله کنم، می توانم پوست از تنت بکنم اما نمی کنم تا به
جنگل خبر ببری و حیوانات نخواسته باشند با آدمها زور آزمایی کنند. خودم هم
برایت در قفس را باز می کنم، اما اگر قصد بدجنسی داشته باشی صدجور دیگر هم
اسباب دارم که از آفتابه بدتر است و آن وقت دیگر خونت به گردن خودت است.
مرد در قفس را باز کرد و شیر از ترسش پا به فرار گذاشت و دیگر پشت سرش را
هم نگاه نکرد. رفت توی جنگل و از سوزش تن و بدنش ناله می کرد. دوسه تا شیر
که در جنگل بودند او را دیدند و پرسیدند: « چه شده، چرا اینطور شدی؟»
شیر قصه را تعریف کرد و گفت: « اینها همه از دست آدمیزاد به سرم آمد.»
شیرها گفتند: « تو بیخود با آدمیزاد حرف زدی و از او فریب خوردی. بایستی از
او انتقام بگیریم. آدمیزاد تو را تنها گیر آورده، با دشمن نباید تنها
روبرو شد، اگر با هم بودیم اینطور نمی شد. گفت: « پس برویم.»
سه شیر تازه نفس جلو و شیر سوخته از دنبال دوان دوان آمدند تا به مزرعه
رسیدند. مرد نجار خودش به خانه رفته بود و شاگردش مشغول جمع کردن ابزار کار
بود که شیرها سر رسیدند. پسرک موضوع را فهمید و دید وضع خطرناک است. فوری
از یک درخت بالا رفت و روی شاخه درخت نشست.
شیرها وقتی پای درخت رسیدند گفتند حالا چکنیم. شیر سوخته گفت: « من که از
آدم می ترسم. من پای درخت می ایستم شماها پا بر دوش من بگذارید، روی هم
سوار شوید و او را بکشید پایین تا با هم به حسابش برسیم.»
گفتند: « یاالله». شیر سوخته پای درخت ایستاد و شیرهای دیگر روی سرهم سوار
شدند و درخت کوتاه بود. شاگرد نجار دید نزدیک است که شیرها به او برسند و
هیچ راه فراری ندارد. ناگهان فکری به خاطرش رسید و به یاد حرف استادش افتاد
و فریاد کرد: « پسر، آفتابه را بیار.»
شیرها دنبال او دویدند و گفتند: « چرا در رفتی؟ نزدیک بود بگیریمش.»
شیر گفت: چیزی که من می دانم شما نمی دانید. من تمام اسرار آدمیزاد را می
دانم و همینکه گفت « آفتابه را بیار» دیگر کار تمام است. این بدبختی هم که
بر سر من آمد مال این بود که ما نمی توانیم آفتابه بسازیم. آدمها داناتر از
ما هستند و کسی که داناتر است به هر حال زورش بیشتر است.
سه شنبه 5/7/1390 - 16:7
داستان و حکایت
پسرکی از پدرش قول گرفته بود که آن روز با هم به گردش بروند
و پدر هم گفته بود که آن روز به خاطر پسرش زود به خانه می آید.پسرک نگاهش
به کت پدر که آویزان بود افتاد.به سمت آن رفت ودستش را در جیب کت کرد.جیب
پدر پر بود از اسکناس های هزار تومانی.پسرک وسوسه شد و پولها را برداشت.و
همه ی آن را به مغازه دار محل داد تا هر چه دلش می خواهد بخرد.مغازه دار که
این همه پول یک جا به دستش رسیده بود پولها را برداشت و بدون دلیل
خاصی،سوار اتومبیلش شد.در راه به این فکر می کرد که با این همه پول چه
کند.که به یکباره با یک موتور تصادف کرد.فکر کرد که ترمز ماشینش بریده
است.با اضطراب فراوان ماشینش را کناری پارک کرد و یک تاکسی گرفت. به بالای
سر موتورسوار رفت .حالش خیلی بد بود.به سرعت به کمک یک عابر او رادرون
ماشین انداخت و خودش هم روی صندلی جلو نشست.در راه بیمارستان دائم به سمت
عقب بر می گشت تا از حال موتورسوار باخبر شود.به بیمارستان رسیدند.از ترس
زیاد،کرایه یادش رفت که با فریاد راننده ،دست و پای خود را گم کرد و همه ی
آن پول را به راننده داد.راننده در راه پیرمردی را سوار کرد.پیرمرد از
بدبختی های خود تعریف کرد تا جایی که قلب راننده را به درد آورد و راننده
که فکر می کرد که شاید آن پول از راه درست به دست نیامده باشد همه ی آن پول
را به پیرمرد داد.پیرمرد با تشکر فراوان از ماشین پیاده شد.پیرمرد به
داروخانه رفت و با تمام آن پول برای همسرش دارو خرید.دکتری که در داروخانه
بود بدون اینکه دیگران بفهمند پولها را در جیبش گذاشت.ساعت کاری تمام شد و
او به سمت خانه به راه افتاد.در راه به یکباره ایست قلبی کرد و روی زمین
افتاد. تمام مردم به بالای سرش رفتند و در جستجوی آدرس یا شماره تلفن به یک
نامه برخورد کردند.روی نامه اینگونه نوشته شده بود:
برای پسرم...
پسرم،میدانم که به تو چه قولی داده بودم ولی از صبح می ترسیدم که شاید
امروز روزآخر زندگی ام باشد.به همین خاطر این نامه را نوشتم.اگر به هر دلیل
امروزبه خانه نرسیدم کت من روی چوب لباسی آویزان است.در جیب آن هر چه قدر
بخواهی پول هست.پول ها را بردار و هر کاری می خواهی با آنها بکن.
سه شنبه 5/7/1390 - 16:5
داستان و حکایت
اول از همه برایت آرزومندم که عاشق شوی،
و اگر هستی، کسی هم به تو عشق بورزد،
و اگر اینگونه نیست، تنهائیت کوتاه باشد،
و پس از تنهائیت، نفرت از کسی نیابی.
آرزومندم که اینگونه پیش نیاید، اما اگر پیش آمد،
بدانی چگونه به دور از ناامیدی زندگی کنی.
برایت همچنان آرزو دارم دوستانی داشته باشی،
از جمله دوستان بد و ناپایدار،
برخی نادوست، و برخی دوستدار
که دست کم یکی در میانشان
بی تردید مورد اعتمادت باشد.
و چون زندگی بدین گونه است،
برایت آرزومندم که دشمن نیز داشته باشی،
نه کم و نه زیاد، درست به اندازه،
تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قرار دهد،
که دست کم یکی از آنها اعتراضش به حق باشد،
تا که زیاده به خودت غرّه نشوی.
و نیز آرزومندم مفیدِ فایده باشی
نه خیلی غیرضروری،
تا در لحظات سخت
وقتی دیگر چیزی باقی نمانده است
همین مفید بودن کافی باشد تا تو را سرِ پا نگهدارد.
همچنین، برایت آرزومندم صبور باشی
نه با کسانی که اشتباهات کوچک میکنند
چون این کارِ ساده ای است،
بلکه با کسانی که اشتباهات بزرگ و جبران ناپذیر میکنند
و با کاربردِ درست صبوری ات برای دیگران نمونه شوی.
و امیدوام اگر جوان که هستی
خیلی به تعجیل، رسیده نشوی
و اگر رسیده ای، به جوان نمائی اصرار نورزی
و اگر پیری، تسلیم ناامیدی نشوی
چرا که هر سنّی خوشی و ناخوشی خودش را دارد
و لازم است بگذاریم در ما جریان یابند.
امیدوارم حیوانی را نوازش کنی
به پرنده ای دانه بدهی، و به آواز یک سَهره گوش کنی
وقتی که آوای سحرگاهیش را سر می دهد.
چرا که به این طریق
احساس زیبائی خواهی یافت، به رایگان.
امیدوارم که دانه ای هم بر خاک بفشانی
هرچند خُرد بوده باشد
و با روئیدنش همراه شوی
تا دریابی چقدر زندگی در یک درخت وجود دارد..
بعلاوه، آرزومندم پول داشته باشی
زیرا در عمل به آن نیازمندی
و برای اینکه سالی یک بار
پولت را جلو رویت بگذاری و بگوئی: این مالِ من است.
فقط برای اینکه روشن کنی کدامتان اربابِ دیگری است!
و در پایان، اگر مرد باشی، آرزومندم زن خوبی داشته باشی
و اگر زنی، شوهر خوبی داشته باشی
که اگر فردا خسته باشید، یا پس فردا شادمان
باز هم از عشق حرف برانید تا از نو بیاغازید.
اگر همه ی اینها که گفتم فراهم شد
دیگر چیزی ندارم برایت آرزو کنم
سه شنبه 5/7/1390 - 16:5
داستان و حکایت
معروفترین داستانهای عاشقانه تاریخ و ادبیات آیا شما به عشق
حقیقی اعتقاد دارید؟ آیا شما به عشق در نگاه اول معتقدید؟ به عشق همیشگی و
مداوم چطور؟ من فکر میکنم داستانهای عاشقانه ای که پیش روی شماست اعتقاد
شما به عشق را محکم میکند. آنها مشهورترین داستانهای عاشقانه در تاریخ و
ادبیات هستند. عشق آنها عشقی ابدی و جاودانه است.۱
- رومئو و ژولیت تا به امروز شاید این داستان مشهورترین دلدادهها
باشد. این زوج مترادفی برای عشق هستند. رومئو و ژولیت یک داستان حزن انگیز
نوشته ویلیام شکسپیر است. داستان عاشقانه آنها بسیار غم انگیز است. داستان
این دو جوان که از دو خانواده مخالف هم هستند، به این گونه است که در نگاه
اول عاشق شده و عشق آنها به ازدواج انجامیده سپس دو عاشق واقعی گشته و
زندگیشان را به خاطر عشقشان به خطر انداختند. بی شک گرفتن زندگی خود به
خاطر همسر یکی از نشانههای عشق واقعی است. در نهایت مرگ نابهنگام آنها
خانوادههایشان را به هم پیوند داد.
۲ - کلوپاترا و مارک آنتونی داستان عاشقانه آنتونی و کلوپاترا یکی
از به یاد ماندنیترین و عاشقانه ترین داستانهاست که در همه زمانها نقل
میشود. داستان این دو شخصیت تاریخی بعدها توسط ویلیام شکسپیر به نمایش
درآمد و هنوز هم در همه جای دنیا نمایش داده میشود. رابطه آنتونی و
کلوپاترا نمونه واقعی عشق است. آنها در نگاه اول عاشق گشتند. رابطه بین این
دو جوان مقتدر، کشور مصر را در یک موقعیت قدرتمندی قرار داد. اما عشق آنها
رومیهایی که از قدرتمند شدن مصریها نگران بودند را عصبانی میکرد. با وجود
تهدیدهایی که وجود داشت، آنتونی و کلوپاترا ازدواج کردند. میگویند که در
زمان جنگ علیه رومیها آنتونی خبر دروغین مرگ کلوپاترا را دریافت کرد و با
شمشیر خودش را کشت. زمانی که کلوپاترا از مرگ آنتونی آگاه شد، وحشت زده شد و
خودکشی کرد. عشق بزرگ به قربانی بزرگی هم نیازمند است.
۳ - پاریس و هلن به نقل از ایلیاد اثر هومر، داستان هلن و جنگ تروآ
یک افسانه حماسی یونانی و ترکیبی از واقعیت و افسانه است. هلن به عنوان
زیباترین زن در عرصه ادبیات در نظر گرفته شده است. او با منلوس، شاه اسپارت
ازدواج کرد. پاریس پسر پریام شاه تروا عاشق هلن شد و او را ربود. یونانیها
ارتش عظیمی به رهبری برادر منلوس، اگاممنون، فراهم کردند تا هلن را
بازگردانند. هلن به سلامت به اسپارت بازگشت که ادامه زندگی خود را در
شادمانی با منلوس زندگی کند.
۴ - ناپلئون و ژوزفین ازدواج این دو یک ازدواج مصلحتی بود که
ناپلئون در سن ۲۶ سالگی به ژوزفین علاقهمند شد و با او ازدواج کرد. ژوزفین
بانویی برجسته و ثروتمندترین زن به حساب میآمد. هرچه زمان میگذشت عشق
ناپلئون به ژوزفین همچنین ژوزفین به ناپلئون بیشتر میشد اما این باعث کم
شدن احترام متقابل آنها و همچنین کم شدن علاقه شدید آنها به هم نمیشد و به
مرور زمان کهنه نمیشد. درحقیقت عشق آنها یک عشق حقیقی بود. آنها سرانجام در
عشقشان شکست خوردند زیرا ناپلئون یه یک وارثی نیاز داشت درحالیکه ژوزفین
از داشتن این نعمت محروم بود. آنها با ناراحتی از هم جدا شدند و هر دوی
آنها عشق و علاقه شان را تا ابد در دلهایشان پنهان کردند.
۵ - اسکارلت اوهارا و رِت باتلر بربادرفته نشاندهنده یکی از آثار
جاویدان ادبی است. اثر معروف مارگارت میچل، عشق و نفرت بین اسکارلت و رت
باتلر را شرح میدهد. تنظیم وقت چیزی بود که اسکارلت و رت باتلر هیچگاه در
آن با همدیگر هماهنگ نبودند. در سراسر این داستان حماسی، این زوج هیچگاه
احساسات واقعیشان را به طور دائمی تجربه نکردند و این حاصل بروز جنگ در
پیرامونشان بود. اسکارلت که دختر بی قید و آزادی بود نمیتوانست بین
خواستگاران خود یکی را انتخاب کند. تا جایی که سرانجام تصمیم به ادامه
زندگی با رت باتلر شد. درحالیکه ذات دمدمی اسکارلت از قبل بینشان فاصله
انداخته بود. امید به طور غیرمستقیم و همیشگی در قهرمان داستان ما ظاهر شد.
بنابراین رمان با این جمله اسکارلت «فردا روز دیگری است» پایان مییابد.
۶ - جین ایر و رچستر در داستان معروف شارلوت برونته، شخصیتهای تنها و
بی دوست، علاجی برای تنهایی خود یافتند. جین، دختر یتیمی که به عنوان مربی
وارد خانه ادوارد رچستر، مردی ثروتمند، میشود. این زوج غیرقابل تصور به هم
نزدیک و نزدیک تر شدند تا زمانی که رچستر قلب لطیف و مهربانی را خارج از
قلب خشن خود یافت. رچستر علاقه شدید خود را به خاطر تعدد زوجین آشکار
نمیکرد اما در سالگرد ازدواجشان جین متوجه ازدواج سابق رچستر شد. جین با
قلبی شکسته از آنجا دور شد اما بعد از یک آتش سوزی مهیب به عمارت ویران شده
رچستر بازگشت. جین، رچستر را نابینا یافت در حالیکه زن، خود را کشته بود.
عشق پیروز شد و دو عاشق دوباره به هم پیوستند و در خوشی و سعادت زندگی
کردند.
۷ - ملکه ویکتوریا و آلبرت این داستان عاشقانه درمورد خانواده
سلطنتی انگلیسی است که ۴۰ سال در مرگ همسرش به سوگ نشست. ویکتوریا دختری با
نشاط، خوش رو و شیفته نقاشی بود. او در سال ۱۸۷۳ بعد از مرگ عموی خود
ویلیام ششم بر تخت سلطنت انگلیس جلوس کرد. در سال ۱۸۴۰ او با اولین پسرعموی
خود پرنس آلبرت، ازدواج کرد. در ابتدا پرنس آلبرت در بعضی محافل، ناآشنا
به نظر میرسید چون او آلمانی بود. او میخواست که خانواده اش را به خاطر
پشتکارش،صداقت و فداکاری بیش از حدش شگفت زده کند. این زوج دارای نه فرزند
شدند. ویکتوریا فرزندانش را بسیار دوست داشت. او به توصیههای آنها در مملکت
داری به ویژه سیاست اعتماد میکرد. زمانی که آلبرت در ۱۸۱۶ فوت کرد،
ویکتوریا آسیب شدیدی دید. او به مدت ۳ سال در محافل عمومیظاهر نشد. گوشه
نشینی او باعث انتقاد عموم به او شد. کوششهای بسیار در زندگی ویکتوریا شد.
اما تحت نفوذ نخست وزیر بنیامین در اسرائیل، ویکتوریا زندگی عمومی خود را
از سر گرفت و مجلسی در ۱۸۶۶ افتتاح شد. اما ویکتوریا هرگز سوگ همسرش را
پایان نمیداد و تا سال ۱۹۰۱ تا پایان زندگی خود سیاه به تن کرد. در طی
سلطنتش که طولانی ترین سلطنت در تاریخ انگلیس بود بریتانیا یک قدرت جهانی
شد (خورشید هرگز غروب نمیکند).
۸ - لیلی و مجنون شاعر برجسته ایران، نظامیگنجوی، شهرت خود را مدیون
شعر عاشقانه اش لیلی و مجنون که از یک افسانه عربی الهام گرفته، میباشد.
لیلی و مجنون یک تراژدی درمورد عشق نافرجام است. این داستان برای قرنها نقل
و بازگو شده است و در نسخ خطی و حتی روی سرامیکها نگاشته شده است. عشق
لیلی و قیس به دوران مدرسه شان برمیگردد. عشق آنها کاملاً قابل مشاهده بود
اما آنها از آشکارشدن عشقشان جلوگیری میکردند. قیس به دلیل تهیدستی خود را
به بیابانی تبعید کرد تا میان حیوانات زندگی کند. او از خوردن غفلت میکرد و
بسیار لاغر شده بود. به دلیل همین رفتارهای عجیب و غریب او، به وی لقب
دیوانه دادند. او با عربهای بادیه نشین دوستی میکرد. آنها به قیس قول داده
بودند لیلی را طی ستیز و زد و خوردی نزد او بیاورند. در طی این زد و خورد
قبلیه لیلی شکست خورد اما پدر لیلی به دلیل رفتارهای مجنون وار قیس با
ازدواج آنها مخالفت کرد و بالاخره لیلی با شخص دیگری ازدواج کرد. پس از مرگ
همسر لیلی، بادیه نشینها جلسه ای بین لیلی و مجنون ترتیب دادند اما آنها
هیچ وقت کاملاً با هم آشتی نکردند. فقط بعد از مرگشان هر دو کنار هم دفن
شدند.
۹ - شاه جهان و ممتاز محل در سال ۱۶۱۲ دختری جوان، به نام
ارجمند بانو، با فرمانروای امپراتور مغول، شاه جهان ازدواج کرد. ارجمند
بانو یا ممتاز محل ۱۴ فرزند به دنیا آورد و همسر مورد علاقه شاه جهان شد.
بعد از مرگ ممتاز محل در ۱۶۲۹ امپراتور بسیار غمگین شد و تصمیم گرفت مقبره
ای برای او بسازد. او بیست هزار کارگر و ده هزار فیل را استخدام کرد و
نزدیک به ۲۰ سال طول کشید تا مقبره تاج محل کامل شد. شاه جهان هرگز قادر
نبود تا سنگ سیاه مقبره را که طراحی کرده بود کامل کند. او توسط پسرش عزل
شد و در قلعه قرمز آگرا زندانی شد و ساعتهای تنهایی خود را به تماشای
رودخانه جاونا در مقبره ممتاز محل میگذراند. او سرانجام کنار معشوقش در تاج
محل به خاک سپرده شد.
سه شنبه 5/7/1390 - 16:3
داستان و حکایت
لقمان حكیم در توصیه به فرزندش اظهار نمود:
فرزندم ! دل بسته به رضاى مردم و مدح و ذم آنان مباش ؛ زیرا هر قدر انسان
در راه تحصیل آن بكوشد به هدف نمى رسد و هرگز نمى تواند رضایت همه را به
دست آورد فرزند به لقمان گفت :
- معناى كلام شما چیست ؟ دوست دارم براى آن مثال یا عمل و یا گفتارى را به من نشان دهى .
لقمان از خواست با هم بیرون بروند بدین منظور از منزل همراه درازگوشى خارج
شدند. پدر سوار شد و پسر پیاده دنبالش به راه افتاد در مسیر با عده اى
برخورد نمودند. بین خود گفتند: این مرد كم عاطفه را ببین كه خود سوار شده و
بچه خویش را پیاده از پى خود مى برد. چه روش زشتى است ! لقمان به فرزند
گفت :
- سخن اینان را شنیدى . سوار بودن من و پیاده بودن تو را بد دانستند؟
گفت : بلى !
- پس فرزندم ! تو سوار شو و من پیاده به دنبالت راه مى روم پسر سوار شد و
پدر پیاده حركت كرد باز با گروهى دیگر برخورد نمودند آنان نیز گفتند: این
چه پدر بد و آن هم چه پسر بى ادبى است اما بدى پدر بدین جهت است كه فرزند
را خوب تربیت نكرده لذا او سوار است و پدر پیاده به دنبالش راه مى رود در
صورتى كه بهتر این بود كه پدر سوار مى شد تا احترامش محفوظ باشد اما اینكه
پسر بى ادب است به خاطر اینكه وى عاق بر پدر شده است از این رو هر دو در
رفتار خود بد كرده اند
لقمان گفت : سخن اینها را نیز شنیدى ؟
گفت : بلى !
لقمان فرمود:
- اكنون هر دو سوار شویم هر دو سوار شدند در این حال گروهى دیگر از مردم
رسیدند آنان با خود گفتند: در دل این دو آثار رحمت نیست هر دو سوار بر این
حیوان شده اند و از سنگینى وزنشان پشت حیوان مى شكند اگر یكى سواره و
دیگرى پیاده مى رفت ، بهتر بود. لقمان به فرزند خود فرمود: شنیدى ؟
فرزند عرض كرد: بلى !
لقمان گفت : حالا حیوان را بى بار مى بریم و خودمان پیاده راه مى رویم
مركب را جلو انداختند و خودشان به دنبال آن پیاده رفتند باز مردم آنان را
به خاطر اینكه از حیوان استفاده نمى كنند سرزنش كردند.
در این هنگام لقمان به فرزندش گفت :
- آیا براى انسان به طور كامل راهى جهت جلب رضاى مردم وجود دارد؟ بنابراین
امیدت را از رضاى مردم قطع كن و در اندیشه تحصیل رضاى خداوند باش ؛ زیرا
كه این كار آسانى بوده و سعادت دنیا و آخرت در همین است .
سه شنبه 5/7/1390 - 16:0
داستان و حکایت
لقمان حكیم در توصیه به فرزندش اظهار نمود:
فرزندم ! دل بسته به رضاى مردم و مدح و ذم آنان مباش ؛ زیرا هر قدر انسان
در راه تحصیل آن بكوشد به هدف نمى رسد و هرگز نمى تواند رضایت همه را به
دست آورد فرزند به لقمان گفت :
- معناى كلام شما چیست ؟ دوست دارم براى آن مثال یا عمل و یا گفتارى را به من نشان دهى .
لقمان از خواست با هم بیرون بروند بدین منظور از منزل همراه درازگوشى خارج
شدند. پدر سوار شد و پسر پیاده دنبالش به راه افتاد در مسیر با عده اى
برخورد نمودند. بین خود گفتند: این مرد كم عاطفه را ببین كه خود سوار شده و
بچه خویش را پیاده از پى خود مى برد. چه روش زشتى است ! لقمان به فرزند
گفت :
- سخن اینان را شنیدى . سوار بودن من و پیاده بودن تو را بد دانستند؟
گفت : بلى !
- پس فرزندم ! تو سوار شو و من پیاده به دنبالت راه مى روم پسر سوار شد و
پدر پیاده حركت كرد باز با گروهى دیگر برخورد نمودند آنان نیز گفتند: این
چه پدر بد و آن هم چه پسر بى ادبى است اما بدى پدر بدین جهت است كه فرزند
را خوب تربیت نكرده لذا او سوار است و پدر پیاده به دنبالش راه مى رود در
صورتى كه بهتر این بود كه پدر سوار مى شد تا احترامش محفوظ باشد اما اینكه
پسر بى ادب است به خاطر اینكه وى عاق بر پدر شده است از این رو هر دو در
رفتار خود بد كرده اند
لقمان گفت : سخن اینها را نیز شنیدى ؟
گفت : بلى !
لقمان فرمود:
- اكنون هر دو سوار شویم هر دو سوار شدند در این حال گروهى دیگر از مردم
رسیدند آنان با خود گفتند: در دل این دو آثار رحمت نیست هر دو سوار بر این
حیوان شده اند و از سنگینى وزنشان پشت حیوان مى شكند اگر یكى سواره و
دیگرى پیاده مى رفت ، بهتر بود. لقمان به فرزند خود فرمود: شنیدى ؟
فرزند عرض كرد: بلى !
لقمان گفت : حالا حیوان را بى بار مى بریم و خودمان پیاده راه مى رویم
مركب را جلو انداختند و خودشان به دنبال آن پیاده رفتند باز مردم آنان را
به خاطر اینكه از حیوان استفاده نمى كنند سرزنش كردند.
در این هنگام لقمان به فرزندش گفت :
- آیا براى انسان به طور كامل راهى جهت جلب رضاى مردم وجود دارد؟ بنابراین
امیدت را از رضاى مردم قطع كن و در اندیشه تحصیل رضاى خداوند باش ؛ زیرا
كه این كار آسانى بوده و سعادت دنیا و آخرت در همین است .
سه شنبه 5/7/1390 - 15:57
ریزه کاری های خانه داری
چگونه یک خانه آشفته را مرتب کنیم؟
تمیز و مرتب بودن خانه، تاثیر زیادی بر آرامش اهل خانه دارد. همه دوست
دارند در محیطی تمیز، مرتب و آرام زندگی کنند.اما هر چقدر هم برای تمیزی
خانه تلاش کنید، باز هم سروکله به هم ریختگی در گوشه و کنار خانه پیدا می
شود. به کار بردن این راه حل ها به شما در از بین بردن به هم ریختگی های
روزمره خانگی کمک می کند.
فضای کافی برای آویزان کردن حوله ها ندارید؟
به جای استفاده از آویز حوله از جالباسی استفاده کنید. با قرار دادن یک
جالباسی کنار دیوار بدون نیاز به فضای افقی جای بیشتری برای آویزان کردن
حوله ها خواهید داشت و به علاوه به این شیوه حوله ها روی هم قرار نمی گیرند
و زودتر خشک می شوند.
جاکفشی و کمدتان خیلی شلوغ است؟
کفش هایتان را در یک جاکفشی از جنس پلاستیک شفاف قرار دهید. با این اقدام
به راحتی می توانید کفش مورد نظرتان را پیدا کنید. همچنین می توانید کفش ها
را در جعبه خودشان نگهدارید و روی جعبه رنگ و مدل کفش را بنویسید تا بدون
نیاز به باز کردن در جعبه بدانید کدام کفش در آن قرار دارد.
کودکتان لباس هایش را به جالباسی آویزان نمی کند؟
شاید کودکتان به خاطر اینکه جالباسی در ارتفاع بالایی قرار دارد لباس هایش
را به آن آویزان نمی کند. یک جالباسی دیگر در ارتفاع پایین جالباسی خودتان
نصب کنید اینطوری هم کودکتان می تواند لباس ها و کیفش را به راحتی آویزان
کند و هم برای لباس های خودتان فضای بیشتری خواهید داشت.
فضای کافی برای نگهداری لباس هایتان ندارید؟
از یک سبد بزرگ استفاده کنید. با این کار، فضای کم کمدها و کشوها برای لباس
را جبران خواهید کرد. یک سبد چوبی بزرگ با در صاف به راحتی تعداد زیادی
لباس و عرقگیر و ژاکت را در خودش جا می دهد و گاهی هم می توانید از این سبد
به عنوان میز استفاده کنید.
روزنامه و مجله از سر و کول خانه تان بالا می رود؟!
برای رفع این مشکل از جامجله ای که انواع مختلفش در فروشگاه های وسایل
خانگی وجود دارد و خودتان هم می توانید بدوزید، استفاده کنید. با استفاده
از پیچ و گیره آن را پشت در و یا کنار کتابخانه نصب کنید. اینطوری مجله ها
به راحتی در دسترستان هستند و دیگر جلوی دست و پا نیستند.
کابینت های آشپزخانه تان چندان بزرگ نیستند؟
به کابینت آشپزخانه، طبقه اضافه کنید. اگر دیوارها و سطوح افقی با جعبه ها و
قوطی ها شلوغ شده است از در کابینت ها استفاده کنید. یک طبقه کوچک روی در
آویزان کنید و وسایلی مانند نمک و ادویه ها و روغن که بیشتر از آنها
استفاده می کنید در آن قرار دهید.
شامپوها و نرم کننده ها و وسایل اضافی، حمامتان را زیادی شلوغ کرده؟
تنها وسایل مورد نیاز خودتان را در حمام بگدارید. یک سبد برای مهمان ها
انتخاب کنید و شامپوها و نرم کننده های اضافه را در آن قرار دهید تا وقتی
مهمان به خانه می آید از آن استفاده کنید. وسایل اضافه ای که هیچ وقت از
آنها استفاده نمی کنید را هم دور بیندازید.
خانه تان پر از کاتالوگ شده؟
از یک پوشه بزرگ استفاده کنید و کاتالوگ ها را در آن قرار دهید. بهتر است
از پوشه های کشویی و آکاردئونی استفاده کنید. کاتالوگ ها را بعد از دو ماه
دور بیندازید. می توانید آدرس وب سایت شرکت تولیدکننده را یادداشت کنید و
هر بار که قصد سفارش و خرید محصول را داشتید از این طریق اقدام کنید.
جای کافی برای جا دادن لباس های فصل گذشته ندارید؟
از کیسه های وکیوم استفاده کنید تا بتوانید تعداد زیادی لباس را در فضایی
کوچک قرار دهید این طوری، لباس ها از گرد و خاک و حشرات هم در امان می
مانند.
سه شنبه 5/7/1390 - 15:54
ریزه کاری های خانه داری
برای برطرف کردن شوری غذا می توانید از سیب زمینی، سرکه، آبلیمو و قند یا شکر کمک بگیرید.
استفاده از این مواد بستگی به نوع غذا دارد. اگر غذا، آبگوشت، سوپ یا تاس کباب است از سیب زمینی استفاده کنید.
اگر غذا بدون سیب زمینی است، سیب زمینی را داخل آن قراردهید و پس از پخته شدن سیب زمینی و بر طرف شدن
شوری غذا، آن را خارج کنید.روش دیگر: یک قاشق سرکه یا آبلیمو به همراه یک قاشق شکر به غذای شور بیفزایید.
سه شنبه 5/7/1390 - 15:52
دانستنی های علمی
1- حتماً استفاده از اتاق و نوع کاربرد آن را در نظر داشته باشید .
2- فرشی را که در اتاق پذیرایی پر رفت و آمد و یا در یک اتاق ناهارخوری انداخته می شود باید قابلیت پاخور بودن را داشته باشد
و برای استفاده طولانی مدت مقاوم باشد و در برابر گرد و غبار دوام بیاورد.
3- برای فضایی مثل اتاق خواب و اتاق هایی که رفت و آمد کمتر است و مکان استراحت می باشد می توانید از فرشی با جنسی
لطیف و از طیف رنگهای روشن استفاده کنید . با استفاده از این نوع فرش فضای اتاق ملایم و لطیف تر نمایان می شود.
4- به سبک زندگیتان هم توجه خاصی داشته باشید.
5- اگر کودک نوپایی دارید از طرح ها و نقش هایی استفاده کنید که شلوغ و تیره هستند و کثیفی را نمایان نمی کنند .
6- اگر از آن دسته افرادی هستید که کم جمعیت هستید و رفت و آمد کمی دارید و شلوغ نیست بهتر است از فرشی
که دارای نقوش کم و روشن تر و کم رنگ تر است استفاده کنید چون کمتر کثیف می شود .
7- اگر در شهرهای بزرگ زندگی می کنید و محیط خارج خانه کثیف و آلوده است و میزان آلودگی و دود و دم را در نظر بگیرید
و از فرشهایی استفاده کنید که تیره رنگند.
8- توجه داشته باشید فرش های سفید و کرم رنگ ، گرد و غبار و حتی رد پا را نشان می دهد و زود کثیف می شود.
9- اگر می خواهید فضای خانه تان بزرگتر جلوه دهد از فرش رنگ روشن استفاده کنید .
10- اگر خانه تان بزرگ است و وسایل و اثاثیه خانه تان کم است اگر می خواهید کوچکتر نشان دهید از فرش های دارای رنگ تیره
استفاده کنید .
11- اگر خانه تان در معرض گرد و غبار زیادی است از آن دسته فرش هایی استفاده کنید که چند رنگ هستند و رنگهای مختلفی
در آن به کار برده شده و طرح هایی تودرتو دارند ، چون این فرشها ذرات کوچک گرد و غبار و خاک را کمتر از دیگر فرش ها نشان
می دهند.
12- به نحوه استفاده و نوع کاربرد فرش ها هم بسیار توجه داشته باشید .
13- به یاد داشته باشید فرشهای نایلونی ( فرشهایی که در بافتشان نایلون بکار رفته ) بسیار با دوام هستند و در برابر تغییر شکل
مقاومند و دارای قیمت مناسب و ارزانتری نسبت به سایر فرشها هستند ولی ایرادی که دارند این است که گرد و خاک را به اطراف
منتقل می کنند .
14- فرش های پشمی دارای ماندگاری زیادی هستند و در برابر عوامل محیطی مقاومت بالایی دارند اما گرد و خاک به سختی از آنها
جدا می شود و جذب آنها می شود .
15- فرش های پلی استری زیاد مناسب نیست و خرده هایشان از خودشان جدا می شود .
سه شنبه 5/7/1390 - 15:49
