محمد رضا هدایتی، بازیگری که در آثار مهران مدیری با گریم های متفاوتی ظاهر شده است. طغرل در پاورچین، یاور طغرل در شب‌های برره، منصور خان در باغ مظفر و جهانگیر شاه دولو در قهوه تلخ از آن دسته‌اند.
قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند " چه کس مرده است؟ "
رژیم صهیونیستی بعد از گذشت 10 سال از به شهادت رساندن "محمد جمال الدره" كودك 12 ساله فلسطینی در آغوش پدرش همچنان سعی می كند افكار عمومی مردم جهان را از این جنایت ننگین پاك سازد.
به گزارش ایرنا از بیروت،محمد جمال الدره در همان روزهای اولیه شهادت خود به سنبل انتفاضه دوم تبدیل شد و همچنان در سروده های فلسطینی و مؤسساتی كه در فلسطین و سایر كشورهای عربی و اسلامی به اسم وی نامگذاری شده حضور معنوی دارد و همچنان ذهن مسؤولان رژیم صهیونیستی را به خود مشغول كرده است. دفتر "بنیامین ناتنیاهو" نخست وزیر رژیم صهیونیستی 31 ماه گذشته میلادی با صدور اسنادی مدعی شد كه گلوله ای كه در سال 2000 میلادی به سمت محمد الدره شلیك و باعث به شهادت رسیدن وی شد از طرف سربازان اسرائیلی نبوده است بلكه از طرف دیگری شلیك شده است. همچنین در این اسناد آمده است: به شهادت رسیدن محمد الدره در واقع نقشه یك شبه كسانی بوده كه خواستار زشت جلوه دادن وجهه اسرائیل در سراسر جهان بودند و این فیلم با وجود حضور ده ها خبرنگار و فیلمبردار در صحنه فقط توسط دوربین های تلویزیون فرانسه گرفته شده است. در پی انتشار این خبر جمال الدره پدر شهید محمد الدره در گفت و گو با پایگاه اطلاع رسانی "الانتقاد نت" لبنان گفت: این اظهارات بی معنا است و ما در طول این 10 سال در مناسبت های مختلف چنین ادعاهایی را شاهد بودیم و به آن عادت كردیم. وی كه همچنان از ناحیه دست راست احساس ناراحتی می كند افزود: تلاش رژیم صهیونیستی برای فرار از این جنایت هرگز واقعیت را تغییر نخواهد داد و جنایت های بعدی آنان نشان دهنده میزان كینه رژیم اشغالگر قدس نسبت به فلسطینی ها از كوچك و بزرگ زن و مرد است. 10 سال پیش در چنین ایامی در سال 2000 میلادی ، محمد الدره، نوجوان دوازده ساله فلسطینی به طرز فجیعی به دست نظامیان رژیم صهیونیستی به درجه شهادت نایل شد. تصویر شهادت او هنگامی كه پشت پدر خود مخفی شده بود تا از شّرحمله نظامیان صهیونیست در امان باشد بارها ازشبكه های تلویزیونی جهان پخش شد واسباب رسوایی رژیم اشغالگر قدس و حامیان آنان را دردنیا فراهم آورد.
مرد پرنده که اهل سوئیس است، با پرواز در ارتفاع دو هزار و۴۰۰ متری رکورد جدیدی را به نام خود در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رساند.
به گزارش ایسنا، «ایو روسی» ۵۱ ساله موفق شد با استفاده از بالهای موتوردار پر قدرت خود، در ارتفاع دو هزار و ۴۰۰ متری پرواز کند. تمام عملیات پرواز این مرد ۵۱ ساله هم ۱۸ دقیقه به طول انجامید.
این مرد در مصاحبه‌ای با خبرگزاری فرانسه، خاطر نشان کرد: بالهایی که از آنها برای پرواز اخیر استفاده کردم، اختراع خودم است. تلاش فراوان به خرج دادم تا این با‌لها را بسازم.
وی اضافه کرد: ۳۵ کیلومتر را طی کردم و پرواز ۱۰ دقیقه به طول انجامید. هشت دقیقه هم طول کشید تا پیش از رسیدن به زمین، چترهای نجات را باز کنم. بالهای پرنده‌ام دو متر طول دارد.
به گزارش ایسنا، این مرد پرنده پیش از این مسیر میان کانال مانش را با بالهای خود پیموده بود.
دلم گرفته است
به ایوان می روم و انگشتانم را
بر پوست كشیده شب می كشم
چراغهای رابطه تاریكند
كسی مرا به آفتاب
معرفی نخواهد كرد
كسی مرا به میهمانی گنجشكها نخواهد برد
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی است
*تو به من خندیدی و نمی دانستی من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم باغبان از پی من تند دوید سیب را دست تو دید غضب آلود به من کرد نگاه سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک و تو رفتی و هنوز، سالهاست که در گوش من آرام آرام خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم و من اندیشه کنان غرق در این پندارم که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت
حمید مصدق
*****************************************
جوابیه فروغ به حمید مصدق
من به تو خندیدم چون که می دانستم تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی پدرم از پی تو تند دوید و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه پدر پیر من است من به تو خندیدم تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک دل من گفت: برو چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را ... و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام حیرت و بغض تو تکرار کنان می دهد آزارم و من اندیشه کنان غرق در این پندارم که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت
نگاه کن که غم درون دیده ام چگونه قطره قطره آب می شود چگونه سایه سیاه سرکشم اسیر دست آفتاب می شود نگاه کن تمام هستیم خراب می شود شراره ای مرا به کام می کشد مرا به اوج می برد مرا به دام میکشد نگاه کن تمام آسمان من پر از شهاب می شود تو آمدی ز دورها و دورها ز سرزمین عطر ها و نورها نشانده ای مرا کنون به زورقی ز عاجها ز ابرها بلورها مرا ببر امید دلنواز من ببر به شهر شعر ها و شورها به راه پر ستاره ه می کشانی ام فراتر از ستاره می نشانی ام نگاه کن من از ستاره سوختم لبالب از ستارگان تب شدم چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل ستاره چین برکه های شب شدم چه دور بود پیش از این زمین ما به این کبود غرفه های آسمان کنون به گوش من دوباره می رسد صدای تو صدای بال برفی فرشتگان نگاه کن که من کجا رسیده ام به کهکشان به بیکران به جاودان کنون که آمدیم تا به اوجها مرا بشوی با شراب موجها مرا بپیچ در حریر بوسه ات مرا بخواه در شبان دیر پا مرا دگر رها مکن مرا از این ستاره ها جدا مکن نگاه کن که موم شب براه ما چگونه قطره قطره آب میشود صراحی سیاه دیدگان من به لالای گرم تو لبالب از شراب خواب می شود به روی گاهواره های شعر من نگاه کن تو میدمی و آفتاب می شود ...
فروغ فرخزاد ...
خیابان زند ، سال 1310
ارگ كریم خان 1280
دروازه قرآن
