دعا و زیارت
چرا بعضى سورهها با حروف مقطّعه آغاز مىشود؟
از میان 114 سورهى قرآن، 29 سورهى آن با حروف مقطّعه شروع شده كه در 24 مورد آن سخن از قرآن و معجزه بودن آن است. در یكى از این سورهها (سوره شورى) مىخوانیم: «حم.عسق. كذلك یوحى...» یعنى وحى خداوند با همین حروف است. قرآن از همین حروف و كلماتى است كه شما با آن سخن مىگویید؛ امّا ببینید كه ما با همین حروف چه كتابى آوردهایم و شما چه كلمات و جملاتى مىسازید. درست مانند خاكى كه شما از آن خشت و آجر و سرامیك و كوزه مىسازید؛ ولى خداوند از دل همین خاك، صدها نوع گیاه و میوه با مزهها و رنگها و عطرها و شكلهاى گوناگون مىسازد.
برگرفته از سخنان آقای قائتی
يکشنبه 26/8/1387 - 17:3
شعر و قطعات ادبی
هر كجـا كردم بــه یــاد سجــدهات ساز ركــوع
چــون مــه نــو تا فلك رفـــتم به پـــرواز ركوع
پیش از آن كز خاك من بالد نهــــال زنــــدگی
میرســــد از بــــار دل در گوشـــم آواز ركوع
پیچ و تاب موجها، یكسر گهر گـردیــدنی اسـت
سجده انجــام اســت هــر جا دیدی آغاز ركوع
شخـص تسلیمی زپــرواز هــوســــــها شــرم دار
بــا هــوا كــاری نـدارد ســـرنگون تــا ز ركوع
مــا ضعیفــان را به ســامــان سلیمــانی بس است
ســـجده ایجــــاد نگــین و خاتـــم انداز ركوع
گــرمنــافق از تــواضــع صـــاحب دین میشود
تیــــغ هـم خـواهدنمـازی شد به پـــرواز ركوع
راست میتازم چو اشك از دیده تا دامان خاك
بـــــرنمــیدارد دمـــاغ سجـــدهام نـــاز ركوع
سركشیهــا زیــن ادا آغــوش رحمــت میشود
دیگر ای غافل!چه میخواهـی زاعــجاز ركوع؟
پیكــــرت خـــم كــرد پیـری، از فنــا غافل مـشو
سخت نزدیك است «بیدل» سجده باساز ركوع
بیدل دهلوی
يکشنبه 26/8/1387 - 17:3
دعا و زیارت
نسبت دادن خُدعه و مكر و حیله به خدا در قرآن به چه معناست؟
امام رضاعلیه السلام مىفرماید: مكر خداوند همان كیفر او به اهل مكر است، بگذریم كه بر خلاف اصطلاح ما مكر را به معناى حیله مىدانیم، مكر به معناى تدبیر است و تدبیر مىتواند خوب باشد و مىتواند بد باشد و لذا مىفرماید: «و لایحیق المكر السىّء الاّ بأهله»(73) یعنى تدبیر به جز تدبیر كنندهاش را در بر نمىگیرد، بنابراین معناى «و اللّه خیر الماكرین»(آلعمران، 54 ؛ انفال 30) آن است كه خداوند بهترین تدبیر كننده است و امّا اینكه چگونه مكر انسان به خودش ضربه مىزند.
به یك مثال توجه كنید:
اگر پزشكى به بیمارش دارو داد و بیمار مصرف نكرد و به دروغ گفت: مصرف كردهام، او در حقیقت خود را فریب داده و به خود خدعه كرده است. «یخادعون اللّه والّذین آمنوا و ما یخدعون الاّ أنفسهم و ما یشعرون»(بقره، 9.)
برگرفته از سخنان آقای قرائتی
دوشنبه 20/8/1387 - 17:20
دعا و زیارت
رستگاران چه كسانى هستند؟
با یك نگاه اجمالى به اوصاف رستگاران در قرآن مىفهمیم كه آنان اهل عبادت و كار خیرند. «و اعبدوا ربّكم وافعلوا الخیر لعلّكم تفلحون»(حج، 77)
از بخل دورى مىكنند. «و من یوق شُحّ نفسه فاولئك هم المفلحون»(حشر، 8)
غافل نیستند و خدا را زیاد یاد مىكنند. «و اذكروا اللّه كثیراً لعلّكم تفلحون»(انفال، 45)
در راه او جهادگرند. «جاهدوا فى سبیله لعلّكم تفلحون»(مائده، 35)
اهل توبه و استغفارند. «توبوا الى اللّه... لعلّكم تفلحون»(نور، 31)
و در جامعه، اصلاحگر و آمر به معروف و ناهى از منكرند.(ل عمران، 104)
و به پیامبران خدا ایمان دارند و آنان را احترام و یارى مىكنند.(اعراف، 157)
كوتاه سخن آنكه اگر مىبینیم همیشه در طول تاریخ گروهى به دنبال مكتبهاى مختلف و دانشمندان و عُرفا و مصلحان و فیلسوفان و حاكمان و شاعران مىروند، آرزوى همه آنها رسیدن به رستگارى است كه هركسى آن را در چیزى و كسى مىجوید؛
یكى رستگارى را (همچون فرعون) در زور و قدرت مىپندارد و مىگوید: «قد أفلح الیوم من استعلى» آنكس كه پیروز است، رستگار است كه این تفكّر هنوز در ابرقدرتها وجود دارد.
یكى رستگارى را در هنر و صنعت و جمعیت و داشتن منابع طبیعى و پیشرفت تكنولوژى، توسعه سیاسى، اقتصادى، نظامى، علمى و... مىداند.
امّا اسلام رستگارى را در جوهر خود انسان جستجو مىكند و مىفرماید: اگر این انسان روابط خود را با خدا از طریق نماز عاشقانه و با مردم نیازمند از طریق پرداخت زكات و با جامعه از طریق وفاى به عهد و امانتدارى و با خود از طریق كنترل غرایز و هوسرانىها حفظ كند، به رستگارى رسیده است.
با نگاهى گذرا به جوامع بشرى به خوبى مىتوان دریافت كه پیشرفتها و توسعههاى گوناگون، ابزار رفاه و آسایش را فراهم كرده؛ ولى از آمار خیانتها و جنایتها و تجاوزها، هوسبازىها و حقكشىها چیزى نكاسته و سردمداران حركت غیرالهى تمام فكر و قدرت پیروان خود را در راه رسیدن به هوسهاى پوچ و بیهوده صرف كردهاند.
برگرفته از سخنان آقای قرائتی
دوشنبه 20/8/1387 - 17:18
دعا و زیارت
رسول اکرم(ص):
«اَجوَدُکُم مِن بَعدی رَجُلٌ عَلِمَ عِلماً فَنَشَرَ عِلمَهُ»
ترجمه:
بخشندهترین شما پس از من کسی است که دانشی بیاموزد آنگاه دانش خود را پراكنده سازد.
(میزان الحکمه، ح13825)
دوشنبه 20/8/1387 - 2:37
دانستنی های علمی
فرا رسیدن سالروز میلاد با سعادت شمس الشموس هشتمین نور امامت علی بن موسی الرضا (علیه السلام)را به شما دوستان تبیانی تبریک میگم. دوشنبه 20/8/1387 - 2:35
شعر و قطعات ادبی
نماز است شمع شبستان دل دل بی نماز است بدتر ز گل
نماز است معراج ما خاكیان بر او غبطه ورزند افلاكیان
نماز است آرامش زندگی چه آزادگی بهتر از بندگی
پیمبر چنین كرد این نغمه ساز مرا نور چشم است اندرنماز
نماز است سر خط آزادگی دوای غم و درد دل مردگی
نماز است چون مه به شبهای تار نماز است رهبر به كوی نگار
هر آنكس نمازی كند با حضور بگردد سراپای غرق سرور
به هر حالتی از خدا یاد كن به یاد خدا جان ودل شاد كن
شنبه 18/8/1387 - 19:34
دعا و زیارت
آیا به نمایش گذاشتن قدرتها، هنرها و صنعتها از نظر قرآن جایگاهى دارد؟
اگر به نمایش گذاشتن، بر اساس رشد جامعه و ترساندن دشمنان و عزّت اسلام و مسلمانان باشد، كارى لازم و معقول است؛ ولى اگر این نمایش برخاسته از غرور و تكبّر خود و استضعاف و تحقیر دیگران باشد، منفى است.
به چند نمونه توجه كنید:
1. خداوند اطلاعاتى را به حضرت آدم آموخت و براى فرشتگان به نمایش گذاشت تا ظرفیت علمى آدم را بر آنان ثابت كند. «ثمّ عرضهم على الملائكة»(بقره، 31.)
2. حضرت سلیمان با آوردن تخت بلقیس - ملكه سرزمین سبأ - قدرت یاران خود را به نمایش گذاشت و نتیجهاش ایمان آوردن بلقیس بود.
3. حضرت موسى معجزه خود را در چاشتگاه روز عیدى در مركز شهر به نمایش گذاشت و ساحران را به سجده واداشت.
4. پیامبرصلى الله علیه وآله براى فتح مكه مانورى از سپاه مسلمانان براى ابوسفیان و لشكریانش به نمایش گذاشت كه سرانجام اهل مكه بدون خونریزى تسلیم شدند و نظام شرك برچیده شد.
امّا اگر نمایش بر اساس تكبّر خود و استضعاف دیگران باشد، جایز نیست. نظیر احضار ساحران از مناطق مختلف براى حفظ حكومت فرعون. «اِئتونى بكلّ ساحر علیم»(یونس، 79.)
فخرفروشى و مغرور شدن به كاخ و باغ و به نمایش گذاشتن آن، كار فرعونى است. «ألیس لى ملك مصر»(زخرف، 51.)
نمایش قدرت و به رخكشیدن ثروت و دارایى (همچون قارون) و هر گونه تشریفات، نهى شده و توبیخ در پى دارد. «فخرج على قومه فى زینته»(قصص، 79)
منبع:برگرفته از سخنان آقای قرائتی
شنبه 18/8/1387 - 19:16
دعا و زیارت
امام علی علیه السلام :
«مَن یَطلُبُ العِزَّ بِغَیرِ حَقٍّ یَذِلُّ وَ مَن عانَدَ الحَقُّ لَزِمَهُ الوَهنُ»
ترجمه:
هر کس به جز حق جویای عزت شود به ذلت در افتد و هر کس با حق عناد ورزد خوار گردد.
(تحف العقول، ص95)
شنبه 18/8/1387 - 19:4
شعر و قطعات ادبی
میكده باز و خمره ها در جـوش
عاشقان مست و عــارفــان مـدهـــوش
سرخوش از باده و به كف ساغــر
یكـدیگـر را گـــرفتـــه در آغــــوش
یك طرف می كشند جام از هم
یك طـرف خمـره هــا بُرنــد بر دوش
می زند مطرب این نـوا با چنـگ
نغـمــة دلنـــــواز نـــوشـــــــانـــوش
ناگهان زان میان یكی برخــاست
گفت این نكته را، به جوش و خروش
ای همــه عــــارفــــان ربــــّـانی
مســت از ســاغـــر اَلَسـت، خـمـوش
بشنویـد ایـن كــلام یـــــزدان را
كه بــرد از ســـر خـــلایــق هــــوش
می رســد از فــراز مــأذنــــه هـا
بـانـگ «حـی علـی الصلـوه» به گوش
بشتــابیــد جمـله ســـوی نمـــاز!
كـه چنـین است خــود پـیام ســروش
عباس براتی پور
چهارشنبه 15/8/1387 - 18:14