دو نکته مهم در اعتکاف

بهترین زمان برای اعتکاف دهه آخر ماه مبارک رمضان، و ایام البیض ماه رجب است

 اعتکاف چیست؟

اعتکاف در لغت به معنای اقامت کردن و ماندن در جایی و ملازم بودن با چیزی است، ولی در شرع اسلام، اقامت در مکانی مقدس به منظور تقرب جستن به خداوند متعال است. اعتکاف مخصوص دین اسلام نیست، بلکه در ادیان الاهی دیگر وجود داشته و در اسلام نیز استمرار یافته است، اگرچه ممکن است در شرع مقدس اسلام پاره ای از خصوصیات و احکام و شرایط آن تغییر یافته باشد.

اعتکاف از نظر زمان محدود به وقت خاص نیست، تنها از آن رو که لازمه اعتکاف، روزه گرفتن است، باید در زمانی اعتکاف شود که شرعاً بتوان روزه گرفت. پس هر گاه روزه گرفتن صحیح باشد، اعتکاف نیز صحیح است، ولی بهترین زمان برای اعتکاف دهه آخر ماه مبارک رمضان، و ایام البیض ماه رجب است. اعتکاف از نظر مکان محدودیت خاص دارد. نظریه معروف آن است که اعتکاف تنها در یکی از مساجد چهارگانه (مسجدالحرام، مسجدالنبی، مسجد کوفه و مسجد بصره) جایز است، ولی گروهی از فقها اعتکاف در مسجد جامع هر شهر و منطقه را نیز روا دانسته اند.

اعتکاف همچون نماز نیست تا بتوان آن را در هر مکانی به جا آورد و ارزش اعتکاف به حدی است که یکی از برجسته‌ترین ارکان دین یعنی «روزه» شرط آن قرار می‌گیرد!

آیت‌الله جوادی آملی از جمله کسانی است که به طور مفصل درباره حکمت و فلسفه اعمال عبادی دین مبین اسلام سخن گفته است. آنچه در ادامه می‌خوانید به موضوع «حکمت اعتکاف» می‌پردازد که برگرفته از بیانات این عالم فرزانه است

حکمت اعتکاف
در فضیلت اعتکاف همین بس که معادل طواف خانه خدا قرار گرفته و عدل و قسیم و همتای رکوع و سجود به شمار آمده است.

دو تن از پیامبران بزرگ الهی مأمور شدند تا کعبه و حریم آن را از لوث وجود «وثنیّت» و «ثنویّت» تطهیر کنند تا عبادت‌کنندگان در مطاف و کنار قبله و حرم ذات اقدس اله به طواف و اعتکاف و رکوع و سجود بپردازند.

ذات اقدس اله در این زمینه می‌فرماید: «وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهیمَ مُصَلًّی وَ عَهِدْنا إِلی‏ إِبْراهیمَ وَ إِسْماعیلَ أَنْ طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطَّائِفینَ وَ الْعاکِفینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ» و به یاد آورید زمانی که خانه کعبه را محل بازگشت و جایگاه امنیت مردم قرار دادیم و از مقام ابراهیم، عبادتگاهی برای خود برگزینید و ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف‌کنندگان و معتکفان و رکوع‌کنندگان و سجده‌کنندگان، از هر گونه آلودگی می‌شود که بارزترین مصادیق بندگی در پیشگاه ذات اقدس اله است.

 اعتکاف همچون نماز نیست تا بتوان آن را در هر مکانی به جا آورد

 
 * دو نکته مهم در اعتکاف
آنچه بر اهمیت و فضیلت اعتکاف می‌افزاید دو نکته است که یکی مهم و دیگری مهمتر است؛ نکته مهم آن است که اعتکاف همچون نماز نیست تا بتوان آن را در هر مکانی به جا آورد. در مورد نماز، بر پایه «جُعِلَتْ لِی الْأَرْضُ مَسْجِدًا وَطَهُورًا» می‌توان آن را در هر مکانی انجام داد؛ حال آنکه اعتکاف، چنین نیست.

اعتکاف باید در مسجد و خانه خدا باشد. آن هم نه هر مسجدی، بلکه مسجد اعظم، یا به تعبیری دیگر مسجد جامعه و یا مسجدالحرام و مسجد النبی (ع) یا مسجدی که معصوم (ع) در آن نماز جمعه و یا جماعت اقامه کرده باشد؛ یا امامی عادل هر چند غیر معصوم در آن نماز جمعه و یا یا جماعت برپا کرده باشد.

پس اعتکاف باید در مسجدی باشد که مصلای توده مسلمانان است؛ یعنی مسجد جامعه و جماعت‌های رسمی در آن اقامه می‌شود، بنابر این، مسجد بودن خود مزیت است و اقامه نماز جمعه یا جماعت در آن، مزیتی دیگر.

انعقاد اعتکاف در مسجد متروک و مهجور صحیح نیست. عده‌ای که اعتکاف را به خصوص مسجد‌الحرام و مسجد‌النبی (ع) یا مساجد چهارگانه اختصاص داده‌اند، باید سخن آنان را را بر افضلیت حمل کرد و نه تعیّن.

نکته مهمتر آن است «روزه»‌ خود از ارکان مهم دین و از مبانی مهم و اصیل اسلام است، که «بُنی الإسلام علی خمس: علی الصلاة والزکاة والصوم والحجّ والولایه»؛ اسلام بر پنج پایه استوار است: نماز، زکات،‌روزه، حج و ولایت. عبادتی که بدین پایه از اهمیت است، شرط اعتکاف قرار گرفته است، ارزش اعتکاف به حدی است که یکی از برجسته‌ترین ارکان دین، شرط آن قرار می‌گیرد! همانگونه که نماز بدون طهارت تحقق نمی‌یابد؛ که: «لاصلاة الا بطهور» اعتکاف هم بدون روزه صحیح نیست؛ که: «لا اعتکاف الا بصوم» و این از سخنان بلند ائمه اطهار (ع) است.

* اعتکاف باطل
اعتکاف، از برجسته‌ترین مقام بندگی و بردگی در پیشگاه ذات اقدس اله است عده‌ای همین عکوف و اقبال و تعظیم را در برابر «اوثان»‌ و «اصنام»‌ داشته‌اند، مانند سامری که در برابر گوساله خود عکوف داشت. خداوند متعال بر روی همه اعتکاف‌ها و بندگی‌ها دروغین، مهر بطلان زده است.

ذات اقدس اله، سخنان یاوه و بیهوده بت‌پرستان و دوگانه‌پرستان را اینگونه نقل می‌کند:«فَأَتَوْاْ عَلَى قَوْمٍ یَعْکُفُونَ عَلَى أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُواْ یَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَـهًا کَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ»؛ بنی اسرائیل به گروهی رسیدند که با تواضع و خضوع گرداگر بت‌هایشان جمع شده بودند. آنان به موسی(ع) گفتند: تو هم برای ما خدایی قرار بده، همانگونه که آنان خدایانی دارند؛ موسی(ع) گفت: شما مردمی جاهل هستید.

در جایی دیگر از زبان حضرت موسی(ع) درباره سامری می‌فرماید: «وَانظُرْ إِلَى إِلَهِکَ الَّذِی ظَلْتَ عَلَیْهِ عَاکِفًا لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِی الْیَمِّ نَسْفًا» و نگاه کن به معبودت که پیوسته بر آن معتکف بودی؛ آن را خواهیم سوزاند و ذرات آن را به دریا می‌ریزیم.

عکوف در این آیه همان اقبال و تعظیم و گرایش و کرنش است؛ که چون در مقابل باطل بوده، مردود و نکوهیده است.

پیامبران بزرگ الهی از جمله ابراهیم خلیل مردم را از خضوع و عکوف و کرنش در برابر بت‌ها بازداشته‌اند. در قرآن مجید از زبان حضرت ابراهیم می‌خوانیم که به عمو و قومش گفت: «مَا هَذِهِ التَّمَاثِیلُ الَّتِی أَنتُمْ لَهَا عَاکِفُونَ»‌ این مجسمه‌ها و بت‌هایی که بر آن عکوف و کرنش می‌کنید، چیست؟

اینگونه عکوف‌ها، همگی باطل و محرّم است؛ ولی عکوف و اعتکاف با آداب و سنن خاص خود که تنها برای ذات اقدس‌اله باشد، صحیح و مشروع و سازنده است.

منابع:

farsnews.com

islamquest.net

چگونه می‌توانیم تغییر افکار دهیم؟

مهترین راه برای تغییر احساس و در نتیجه رفتار کسی تغییر افکار اوست

 تغییر افکار افراد

به نظر می‌رسد افراد مختلف در یک موقعیت مشابه، به طرز متفاوتی رفتار کرده، احساس متفاوتی داشته و افکار آن ها متفاوت است. آیا می‌توان گفت که علّت رفتار هر فردی نوع احساس اوست؟ پس برای تغییر افکار افراد، باید احساس آنها را نیز تغییر دهیم.

از سوی دیگر، مشخص شد که طرز فکر افراد نیز تعیین‌کنندة احساس آنهاست. پس بهترین راه برای تغییر احساس (و در نتیجه رفتار) کسی، تغییر افکار اوست. ولی این‌جا یک سؤال مطرح می‌شود:
 
چگونه می‌توانیم تغییر افکار دهیم؟

گام اول : افکار منفی خودآیند را شناسایی کنید
نخستین گام در تغییر افکار، شناختن آنهاست. اینجا اصطلاح افکار منفی خودآیند به‌کار می‌رود. این افکار منفیهستند، چون احساس بدی در فرد ایجاد می‌کنند و خودآیند می‌باشند چون بدون این‌که بخواهیم به سراغ‌مان می‌آیند.
 
گام دوم : خطاهای شناختی خود را بررسی کنید
به این جمله‌ها توجه کنید: "حالا آنها فکر می‌کنند که من آدم پرمدّعایی هستم"؛ "حتماً از من بدشان آمده"؛ "از دست من رنجیده است"؛ "سر و وضع من به نظرش خنده‌دار است"؛ "حتماً عصبانی است"؛ "دلش نمی‌خواهد کسی متوجه شود".

آیا شما تا به حال از این جملات استفاده نکرده‌اید؟ به نظر می‌رسد در تمام این موارد داریم ذهن دیگران را می‌خوانیم یا سعی می‌کنیم افکار، احساسات یا عقاید دیگران را حدس بزنیم و از سویی به حدس خود اعتقاد کامل داریم.

ولی آیا ما واقعاً توانایی خواندن یا تغییر افکار دیگران را داریم؟ مسلماً پاسخ منفی است. یا در مثال زیر: "همه زندگی‌ام پر از شکست است"؛ "هیچ‌وقت نتوانسته‌ام کاری را درست انجام دهم"؛ "اصلا نمی توانم" " من همسر خوبی نیستم"؛ "اصلاً بلد نیستم".

آیا تمام مواردی که گفته شده، کاملاً درست است؟ مثلاً آیا این فرد واقعاً نتوانسته حتّی یک کار را درست انجام دهد؟ مسلماً این‌طور نیست و در مثال‌های گفته شده حتماً مواردی از موفقیت، درست انجام دادن کارها یا بلد بودن وجود دارد. به‌نظر می‌رسد در این موارد به نکات مثبت توجهی نشده است شاید بهتر باشد این فرد تغییر افکار دهد.

اما چرا گاهی این‌طور فکر می‌کنیم؟ آیا این افکار منفی نیست؟ گاهی تجزیه و تحلیل اطلاعات در ذهن ما تحریف می‌شود. این تحریف‌ها که "خطاها یا تحریف‌های شناختی" نامیده می‌شوند، به اَشکال گوناگونی ظاهر می‌شوند. مثال‌های بالا دو نمونه از این خطاها هستند.

اولین مورد، "ذهن‌خوانی" و دومی "بی‌توجهی به امر مثبت" نامیده می‌شوند. در ذهن‌خوانی، فرد تلاش می‌کند افکار، احساسات و تمایلات دیگران را حدس بزند یا باعث تغییر افکار آنان شود. بی‌توجهی به امر مثبت نشان می‌دهد که فقط موارد منفی در نظر گرفته شده و فرد توجهی به موارد مثبت نمی‌کند.

یکی دیگر از خطاهای شناختی "تغییر افکار" است. این خطای شناختی گویای این است که اگر فرد به کامل‌ترین و بالاترین سطح موردنظر خود نرسد، گویی هیچ مؤفقیتی به دست نیاورده است.

برای مثال، دانشجویی برای یک امتحان تلاش زیادی کرده و نمره‌اش نسبت به امتحان قبلی خیلی بیشتر می‌شود، ولی به حدّ ایده‌ال خود نمی‌رسد. وی فکر می‌کند: "تلاش‌هایم هیچ فایده‌ای نداشته و هیچ چیز نسبت به سابق تغییری نکرده است ایا این افکار منفی نیست؟

حال اگر این دانشجو فکر کند که "من آدم شکست‌خورده‌ای هستم و تمام تلاش‌ها و تمام زندگی‌ام بی‌حاصل بوده!" می‌توان از خطای شناختی دیگری به نام "تعمیم مبالغه‌آمیز" نام برد.

"فیلتر ذهنی" باعث می‌شود که فرد بخشی از واقعیت‌ها را ندیده و فقط به واقعیت‌های محدودی توجه کند.

برای مثال، وقتی کسی می‌گوید "هیچ‌کس مرا دوست ندارد، "من آدم بی‌مصرفی هستم و به دردی نمی‌خورم" یا "هر وقت با کسی دوست شده‌ام، نتوانسته‌ام دوستی‌ام را حفظ کنم" درواقع نمی تواند هیچ موردی را که خلاف این افکار منفی را نشان دهد به یاد بیاورد.

مثلاً این که مادرش به او خیلی علاقه دارد یا دوستانی دارد که با او تماس می‌گیرند، یا این‌که او تنها کسی است که جزوه‌هایش در کلاس دست به دست می‌گردد.

گاهی‌اوقات افکار ما بیشتر در مورد آینده است. ولی آن‌چه را که برای آینده پیش‌بینی می‌کنیم، بیشتر منفی است. مثلاً "حتماً امتحانم را خراب خواهم کرد"، "مطمئنم که به حرفم گوش نخواهد کرد"، "بلیط پیدا نخواهم کرد" تغییر افکار در این نوع افراد واجب است.

به نظر نمی‌رسد چنین پیش‌بینی‌هایی در مورد آینده کاملاً درست باشند، به‌خصوص اگر تا این حد یک‌طرفه باشند. این خطای شناختی "پیش‌گویی" نامیده می‌شود.

گاهی‌اوقات افکار ما اغراق‌آمیز هستند و به‌نظر می‌رسد که موضوع را خیلی بزرگ می‌کنیم. از این خطا با نام "درشت‌نمایی" یاد می‌شود. مثلاً "آبرویم رفت"، "افتضاح شد"، "تمام زندگی‌ام خراب شد".

"استدلال احساسی" زمانی است که ما بدون دلیل کافی و صرفاً به علّت احساسی که داریم قضاوت می‌کنیم و ممکن است تغییر افکار دهیم. مثلاً فردی که اضطراب دارد می‌گوید: "نگران هستم، پس حتماً قرار است اتفاق بدی بیافتد".

برخی افراد بایدها و نبایدهای زیادی را برای خود و دیگران به‌کار می‌برند. هرچند وجود این بایدها و نبایدها تا حدّی انگیزه ایجاد می‌کند و باعث تغییر افکار می شود، ولی نمی‌تواند چیزی را تضمین کند. مثلاً گفتن این‌که "باید نمرة خوبی بگیرم"، یا "نباید این حرف را می‌زد" نمی‌تواند تضمین‌کننده این باشد که آن فرد واقعاً نمره خوبی بگیرد.

بلکه تنها اثری که ایجاد می‌کند این است که اگر فرد نمرة خوبی نگیرد، خود را سرزنش کند یا به علّت حرفی که دیگری زده شدیداً عصبانی باشد. این خطا، "بایدها" نام دارد.

افراد غمگین تمایل زیادی دارند که نام‌ها و القابی را به خود دهند که این یکی از افکار منفی است. آن‌ها خود را تنبل، بی‌عرضه، خنگ و نظایر آن می‌نامند. ما بسیاری اوقات حتّی دیگران را نیز به همین نام‌ها و خصوصیات ملقب می‌کنیم یا حادثه‌ای را بدبختی می‌نامیم. این خطای شناختی "برچسب‌زدن" نام دارد.

بسیاری از افراد خود را مسئول وقایع و حوادث منفی می‌دانند. آنها هر رویداد منفی را به خود نسبت داده و به خاطر آن خود را سرزنش می‌کنند که این افراد نیاز به تغییر افکار دارند. مثلاً ممکن است خود را مسئول شکست دوستشان در امتحان بدانند، چون معتقدند باید به اتفاق او درس می‌خواندند تا او هم یاد بگیرد.

یا اگر رابطه‌شان با دوستی به هم خورده تمام تقصیرها را خود به‌عهده می‌گیرند. این خطا را "شخصی‌سازی" می‌نامند.
شناخت خطاهای شناختی موجود در تغییر افکار کمک زیادی در تغییر آنها می‌کند.
 
گام سوم : دلایل و شواهد تغییر افکار را بررسی کنید
علاوه بر بررسی تغییر افکار خطاهای شناختی، راه‌های دیگری نیز برای مقابله با افکار منفی وجود دارد. مثلاً می‌توانید دلایل و شواهدی را که بر له و علیه فکر شما وجود دارد بررسی کنید و آنها را از خود بپرسید.
 
گام چهارم : سحر و جادو را مشاهد می کنید
اگر شما سه وظیفه اول ار انجام دهید سحر و جادو اتفاق خواهد افتاد. اگر اعتقاد داشته باشید که می توانید سه مرحله اول ار انجام دهید ، جادوی تغییر افکار را مشاهده می کنید.
به زودی افکار منفی در مورد همه چیز از ذهن شما پاک می شود.

علاوه بر این سه گام روش‌های دیگری نیز برای کمک به تغییر افکار وجود دارد. با توجه به این‌که سایر روش‌ها تخصصی‌تر بوده و احتیاج بیشتری به کار با یک متخصص دارد از ذکر آنها در این متن خودداری می‌شود.

علاوه بر موارد تغییر افکار که گفته شد، توصیه‌هایی نیز وجود دارد که رعایت آن‌ها به افراد کمک می‌کند بر حالت غمگینی خود مسلط شده و روحیة بهتری پیدا کنند.در این قسمت برخی از این توصیه‌ها را خواهید دید.

‎

برای تغییر افکار افراد، باید احساس آنها را نیز تغییر دهیم

توصیه‌هایی که به شما کمک می‌کند حالتان بهتر شود:
_ سعی کنید هر روز سر ساعت خاصی از خواب بیدار شوید. حتّی اگر دلتان نخواهد، به محض بیدار شدن، از رختخواب بیرون بیایید.

_ وقتی حوصله ندارید شاید خوشتان نیاید با دیگران صحبت کنید، ولی بهتر است بدانید در چنین شرایطی حرف زدن با دیگران می‌‌تواند به تغییر افکار شما کمک کند. با کسی که دوست دارید و در مورد موضوعی که دوست دارید، صحبت کنید.

_ وقتی دلتان گرفته سعی کنید در زندگی و افکار خود تغییرات کوچکی ایجاد کنید. چیدمان اتاقتان را تغییر دهید، لباس‌های خود را عوض کنید، موهایتان را کوتاه کنید، اگر دارید به جایی می‌‌روید، از مسیر دیگری بروید.

_ به یک دوست یا فرد مورد علاقه تلفن کنید. به دیدن یکی از آشنایان قدیمی بروید.
_ سعی کنید حالت چهره خود را تغییر دهید. پژوهش‌گران نشان داده‌اند که حالت صورت شما می‌‌تواند باعث تغییر افکار شما شود. پس لبخند بزنید و اگر بی‌اختیار اخم کرده‌اید، سعی کنید اخم‌هایتان را باز کنید.

_ زمانی که حالتان خوب است، فهرستی از آن‌چه که شما را خوشحال می‌‌کند تهیه کنید. همچنین فهرست دیگری از افرادی که دیدن و حرف زدن با آن‌ها برایتان لذّت‌بخش است، درست کنید. در هنگام ناراحتی به این فهرست‌ها مراجعه کرده و مواردی را که می‌‌توانید انجام دهید تا افکار منفی از شما دور شود.

_ سعی کنید علّت افسردگی خود را پیدا کرده و به خود یادآوری کنید که با از بین رفتن این علّت حال شما نیز بهتر خواهد شد.

_ فهرستی از خصوصیات مثبت و توانایی‌های خود و فهرست دیگری از مؤفقیت‌های خود تهیه کنید. حتّی موارد کوچک را نیز در این فهرست بنویسید. می‌‌توانید از نزدیکان خود در این مورد کمک بگیرید. هر وقت احساس بی‌ارزشی و ناراحتی می‌‌کنید، این فهرست را مرور کنید نا تغییر افکار در شما رخ دهد.

_ هر بار کاری را خوب انجام می‌‌دهید یا هر وقت که حالتان خیلی خوب است، احساس و افکار خود را یادداشت کنید. مرور این نوشته‌ها در زمان‌هایی که احساس خوبی ندارید، به شما نشان می‌‌دهد که این حال بد شما پایدار نبوده و مدتی بعد احساس بهتری خواهید داشت.

_ سرگرمی‌هایی برای خود پیدا کنید. منظور از سرگرمی، کارهایی است که صرفاً برای لذّت بردن انجام می‌‌دهید.

_ از نرمش و ورزش غفلت نکنید. هر کاری که شامل فعالیت و تحرّک جسمانی باشد، حالتان را بهتر خواهد کرد. اگر هنگام پیاده‌روی افکار منفی به شما هجوم می‌‌آورد، به ورزش دیگری بپردازید. نرمش و ورزش‌های موسوم به ایروبیک (ورزش‌های هوازی) و شنا بسیار مفید می‌‌باشند.

_ در کارهای داوطلبانه و خیریه شرکت کنید.
_ اعتقادات مذهبی خود را تقویت کرده و به خدا توکل کنید.
_ بپذیرید که هر فرد توانایی‌ها و خصوصیات متفاوتی دارد. روی خصوصیات خاص خود تأکید کنید.

_ اهداف واقع‌بینانه‌ای داشته باشید. اهداف سخت و مشکل برای خود تعیین نکنید و مسئولیت بیش از حدّی را به دوش نگیرید. از خود انتظار زیادی نداشته باشید. هر روز یک هدف کوچک برای خود تعیین کنید و سعی کنید به آن برسید.

به یاد داشته باشید که افسردگی انرژی و انگیزة ما را کاهش می‌‌دهد و باعث ایجاد افکار منفی می شود. انجام حتّی یک کار کوچک در روز به شما کمک می‌کند احساس بهتری راجع به خود داشته باشید.

_ برای هر روز خود کارهای لذّت‌بخشی، هر چند کوچک، تعیین کنید.
_ به خود اجازه دهید که احساساتتان را عملی کنید، ولی به‌شیوه‌ای مناسب. اگر احتیاج به گریه دارید، گریه کنید.اگر عصبانی هستید، راه مناسبی برای ابراز خشم خود پیدا کنید.

_ دقت کنید دورة غمگینی شما با چه علایمی شروع می‌‌شود (خواب زیاد، از کوره در رفتن، و...). وجود این علایم را به‌عنوان یک هشدار در نظر گرفته و کمک به خود را شروع کنید که یکی از مهم ترین راه های کمک به خود تغییر افکار است.

_ خودگویی‌های منفی نداشته و افکار منفی به خود راه ندهید. به جای نتیجه‌گیری سریع، سعی کنید بر آن‌چه که می‌‌دانید درست، واقعی و قابل مشاهده است، تأکید کنید. فقط روی منفی‌ها تأکید نکنید.

به یاد داشته باشید که ممکن است تمام این موارد برای شما مفید نباشد. بهتر است آنها را امتحان کرده و مواردی را که برای شما مؤثرتر است پیدا کنید تا تغییر افکار را حس کنید و نتیجه آن را ببینید.

منبع : ravvan.com

طرز تهیه شیرینی قهوه

درست کردن شیرینی قهوه

زمان پخت : 40 دقیقه

مواد لازم :

طرز تهیه :
پودر قهوه را با آب داغ مخلوط کرده و می گذاریم تا کمی سرد شود. کره ، پودر قند و وانیل را با هم مخلوط و با همزن برقی به مدت ۵ دقیقه می زنیم ، زرده تخم مرغ را دانه دانه به مواد اضافه و با همزن می زنیم (وقتی اولی جذب مواد شد دومین زرده را اضافه می کنیم) قهوه سرد شده را به مخلوط می افزاییم.

آرد الک شده را کم کم اضافه و با دست هم می زنیم تا خمیری بدست بیاید (دو قاشق از آرد را کنار گذاشته و در زمان ورز دادن به خورد خمیر می دهیم) سطح صافی را آردپاشی کرده و روی آن خمیر را ورز می دهیم تا نرم شود.

سپس بین دو کیسه نایلون خمیر را با وردنه به ضخامت ۳ میلی متر پهن می کنیم و با کاتر گرد شیرینی ها را برش زده و در سینی فر چرب شده می چینیم و در فر با حرارت ۱۷۵ درجه سانتیگراد به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه قرار می دهیم. وقتی زیر شیرینی قهوه کمی طلایی شد ، شیرینی را از فر خارج کرده و بعد از خنک شدن از سینی جدا می کنیم و به ظرف مورد نظر منتقل می نماییم.

نکته: برای راحتی کار می توان داخل سینی فر را کاغذ روغنی انداخته و شیرینی ها روی آن قرار بدهیم.

منبع : chibokhorim.ir

دانستنی هایی راجع به تغذیه تکمیلی کودک

   غذای كمكی برای شیرخوار باید پس از 6 ماهگی شروع شود.

شیر مادر بهترین و كاملترین غذا برای شیرخواران زیر 6 ماه می‌باشد و در این دوران شیر مادر به تنهایی به علاوه قطره مولتی ویتامین (از 15 روزگی) كلیه نیازهای تغذیه‌ای شیرخوار را تامین می‌كند.

 غذای كمكی برای شیرخوار باید پس از 6 ماهگی شروع شود، زیرا بعد از6ماهگی نیازهای غذایی شیرخوار به تنهایی با شیر برآورده نمی‌شود و لازم است علاوه بر شیر مادر، تغذیه كودك با غذاهای نیمه جامد نیز شروع شود. تغذیه تكمیلی علاوه بر تامین انرژی، دوران بسیار حساسی برای ایجاد عادات صحیح غذایی و استفاده از غذای سفره خانواده است.

از سن 6 ماهگی به بعد شیرخوار علاوه بر شیر مادر به غذاهای سالم و مناسب، كم حجم و پرانرژی نیاز دارد. این غذاها در شروع باید غلظتشان كمی بیشتر از شیر مادر باشد و به تدریج بر مقدار، غلظت و تنوع آنها افزوده شود تا شیرخوار بتواند ضمن آشنا شدن با مزه و قوام غذاها به جویدن هم عادت كند. همچنین نحوه استفاده از وسایل لازم برای غذاخوردن را بیاموزد تا كم كم بعد از یك سالگی بتواند از غذاهای سفره خانواده، بر اساس رشد و تكامل خود استفاده نماید.

از 6 تا 12 ماهگی هنوز غذای اصلی شیرخوار شیر مادر است و غذاهای كمكی همراه با شیر مادر برای آماده سازی و تكامل روانی -اجتماعی وی نقش بسزایی دارد. بنابراین استفاده از یك الگوی صحیح غذایی و ایجاد عادت غذایی مناسب، بسیار ضروری و قابل توجه است.

شروع تغذیه تكمیلی قبل از 6 ماهگی به دلیل آماده نبودن دستگاه گوارش شیرخوار برای پذیرش غذاهای دیگر غیر از شیر، اقدام نادرستی است. چون دستگاه گوارش كودك هنوز تكامل نیافته و با كوچكترین آلودگی به علت عدم رعایت بهداشت امكان ابتلا به عفونت‌ها از جمله اسهال افزایش می‌یابد و باعث كاهش یا توقف رشد شیرخوار می‌شود. از طرف دیگر شروع زودرس تغذیه تكمیلی سبب كاهش مدت زمان مكیدن پستان مادر می‌شود. بعلاوه ممكن است غذای كمكی در مقایسه با شیر مادر، انرژی و مواد مغذی كمتری به كودك برساند كه موجب اختلال رشد كودك و در نهایت سوءتغذیه او می‌شود. همچنین زود شروع كردن تغذیه تكمیلی احتمال بروز حساسیت به بعضی از مواد غذایی را در كودك افزایش می‌دهد.

نتیجه‌ این كه بهترین سن شروع غذای كمكی بعد از پایان ماه ششم زندگی است. البته‌ این به آن معنی نیست كه باید دفعات شیردهی را كم كرد، بلكه باید مادر ترغیب شود هر زمان كه كودك تمایل دارد شیر خود را به او بدهد و براساس سن كودك چند نوبت نیز غذای كمكی بعد از شیر مادر به او داده شود. اگر غذای كمكی دیر شروع شود كودك تمایل خود را به خوردن غذاهای دیگر و امتحان كردن مزه و طعم‌های جدید از دست می‌دهد. همچنین تكامل عمل جویدن به تعویق می‌افتد و كودك غذای دیگری جز شیر مادر و یا مایعات را نمی‌خورد كه‌ این خود منجر به كم غذایی، اختلال رشد و سوء تغذیه می‌شود.

غذای کمکی باید از مقدار كم شروع و به تدریج بر مقدار آن افزوده شود. 

چرا پایان 6 ماهگی بهترین زمان برای شروع غذای كمكی است :
1- وزن شیر خوار حوالی 5 ماهگی دو برابر وزن تولد می شود و شیر مادر بعد از 6 ماهگی به تنهایی قادر به رفع نیاز های غذایی كودك نیست.

2-  ذخیره آهن بدن شیر خوار كه در سه ماهه آخر جنینی، ذخیره كرده بوده در حوالی 6 ماهگی به حداقل می رسد.

3- دستگاه گوارش شیرخوار، آمادگی لازم برای پذیرش غذای نیمه جامد را پیدا می كند.

4- با توجه به اینكه تكامل تغذیه ای بخشی از تكامل عمومی بدن است، در نیمه دوم سال اول زندگی است كه كودك توانایی گردن گرفتن و نشستن را پیدا می كند، رفلكس بیرون دادن غذا از دهان را از دست می دهد، دندانهایش شروع به رویش نموده و حركات دست و انگشتانش هدف دار می شود. همه اینها شیرخوار را برای پذیرش غذای كمكی آماده می سازد.

اصول كلی كه باید در مورد تغذیه تكمیلی رعایت شوند عبارتند از
* مواد غذایی باید از نظر مقدار و نوع به تدریج به غذای شیرخوار اضافه شود.

*  ابتدا از یك نوع غذای ساده شروع و به تدریج مخلوطی از چند نوع غذا داده شود.

*  از مقدار كم شروع و به تدریج بر مقدار آن افزوده شود.  

*  بین اضافه كردن مواد غذایی مختلف حدود 7ـ5 روز فاصله لازم است. زیرا شیرخوار باید به یك نوع غذا عادت كند و بعد غذای جدید اضافه شود. اضافه كردن یك به یك مواد سبب می‌شود اگر كودك ناسازگاری به یك ماده غذایی داشته باشد شناخته شود و بتوان آن را از غذا حذف كرد. همچنین دستگاه گوارش كودك فرصت پیدا كند تا به غذا عادت كند.

*  ابتدا باید غذا رقیق تهیه شود به طوری كه غلظت آن كمی‌بیشتر از شیر مادر باشد. سپس به تدریج بر غلظت آن افزوده شود. سفت كردن تدریجی غذا سبب یاد گرفتن عمل جویدن می‌شود.

*  اگر در شروع غذای تكمیلی، شیرخوار به غذای خاصی بی‌میل بود، نباید در خوردن آن پافشاری كرد و می‌توان یك تا دو هفته آن غذا را حذف و سپس دوباره به او داد.
 برای اطلاعات بیشتر در مورد اهمیت شیر مادر اینجا را كلیك كنید.

اگر غذای كمكی زودتر از موقع شروع شود وقایع نامطلوبی می تواند سلامتی شیرخوار را به خطر بیندازد. از جمله:
*  احتمال ابتلاء شیرخوار به اسهال زیاد می شود، زیرا دستگاه گوارش شیرخوار هنوز كاملا تكامل نیافته است، به علاوه ممكن است ماده غذایی تهیه شده نیز آلوده باشد و یا در تهیه و نگهداری آن دقت كافی نشده باشد.

*  چون گنجایش معده شیرخوار كم است، غذای كمكی ممكن است جایگزین یك وعده شیر مادر شده و رغبت شیرخوار به مكیدن پستان كم شود، در نتیجه هم شیر كمتری ترشح می شود و هم به دلیل كمبود انرژی از مواد غذایی دریافتی در مقایسه با شیر مادر، شیرخوار انرژی كمتری به دست می آورد كه این خود سبب سوء تغذیه و عدم رشد كافی كودك می گردد.

*  احتمال بروز آلرژی (حساسیت) بیشتر می شود.

منابع:

shiremadar.com

irteb.com

روشهایی برای کاهش بدخلقی های پیش از قاعدگی

مصرف نوشیدنی های کافئین دار را قبل از قاعدگی کاهش دهید

روشهایی برای کاهش بدخلقی های پیش از قاعدگی
بسیاری از خانم ها با نشانگان پیش از قاعدگی آشنا هستند. برای برخی، روزهای قبل از قاعدگی شبیه کابوس است و حدود یک سوم از خانم ها هم معتقدند این نشانگان زندگیشان را تحت تاثیر قرار می دهد. نشانگان پیش از قاعدگی در ۵ تا ۱۰ درصد از افراد به صورت جدی وجود دارد. این نوسانات خلقی پیش از قاعدگی معمولا در پس زمینه ای از خلق و خوی کلی مانند افسردگی و اضطراب اتفاق می افتد اما راه هایی برای کاهش علائم این نشانگان وجود دارد که با هم برخی از آن ها را مرور می کنیم.

•  امگا 3 مصرف کنید
امگا 3 نقشی مهم در پایداری خلق وخو دارد. حتما می دانید که ماهی منبع غنی این ماده است و مصرف آن می تواند موثر باشد. اگر گیاهخوار هستید، می توانید به جای ماهی از بذر کتان استفاده کنید که آن هم منبع امگا 3 است.

• حمام آب گرم بگیرید
برخی از علائمی که زنان دچار نشانگان پیش از قاعدگی از آن رنج می برند شامل استرس، تحریک پذیری، اضطراب، نوسانات خلقی، از دست دادن اعتماد به نفس و گریه بی دلیل است. از پزشک درباره درمان های رفتار شناختی سوال کنید. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند روش های جدیدی برای مدیریت نشانه ها یاد بگیرید. ورزش را در برنامه تان قرار دهید و سعی کنید رژیم غذایی روزانه تان سالم باشد. این موضوع باعث آزاد شدن اندورفین می شود که در بهبود خلق و خو موثر است. حمام آب گرم بگیرید و روی لیفتان دو قطره گل یاس و روغن بابونه بچکانید و روی پوستتان بکشید. این کار مانند نوعی ماساژ است که به آرامش شما کمک خواهد کرد.

• قندتان را تنظیم کنید
می دانید نوسانات قند خون می تواند در خلق و خوی شما موثر باشد. به هر حال نوسانات هورمونی به طور طبیعی در تمام زنان قبل از قاعدگی اتفاق می افتد اما در خانم هایی که نشانگان پیش از قاعدگی دارند، نوسانات قند خون می تواند تشدید شود. توصیه می شود برای داشتن خلق و خوی آرام و با ثبات، تعادل قند خون را در تمام طول ماه نگه دارید و آن را محدود به روزهای منتهی به قاعدگی نکنید.

بسیاری از زنان ممکن است در دوران قاعدگی احساس کمبود انرژی و خستگی کنند

•مصرف کافئین را کاهش دهید
مصرف نوشیدنی های کافئین دار را قبل از قاعدگی کاهش دهید.

بدون شک کافئین به شما انرژی می دهد اما از سوی دیگر خلق و خوی شما را به هم می ریزد. نوشیدنی های کافئین دار به دلیل کافئین و شکری که دارند، می توانند نوسانات هورمونی و متعاقب آن نوسانان خلقی ایجاد کنند. خانم های مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی به میزان کم کافئین هم حساس هستند و علائم شدیدی نشان می دهند. بهتر است میزان مصرف این نوشیدنی را کم کنید و آن را با چای سبز که آنتی اکسیدان دارد، جایگزین کنید تا ببینید چه تغییری در خلق و خوی شما اتفاق می افتد.

• آرامش را تمرین کنید
بهتر است تمرین های آرام بخش انجام دهید. به جای هر واکنشی بهتر است ابتدا نفس عمیقی بکشید. اگر چه آسان نیست اما بهتر است امتحان کنید. تا ۱۰ بشمارید و خودتان را در یک موقعیت آرامش بخش تصور کنید. این تکنیک ها بدون شک همیشه شما را خونسرد و متعادل نگه نمی دارد اما با تمرین بیشتر، تعداد دفعاتی که آرام برخورد می کنید، بیشتر خواهد شد.

• غذاهای غنی از آهن بخورید
بسیاری از زنان ممکن است در دوران قاعدگی احساس کمبود انرژی و خستگی کنند. این حالت معمولا به دلیل خونی که در این مدت از بدن خارج می شود، بروز می کند. بهترین کار این است که مقدار زیادی غذاهای غنی از آهن مانند اسفناج، تخم مرغ، لوبیا، آجیل و غلات سبوس دار به رژیمتان اضافه کنید. در بسیاری از زنان مصرف مواد غذایی غنی از کلسیم مانند شیر و ماست نیز می تواند به کاهش احساس خستگی کمک کند. میان وعده های کم و با شاخص قند خون پایین مانند کیک های ساخته شده از آرد جو هم می تواند به افزایش سطح انرژی کمک کند. از مصرف تنقلات شیرین خودداری کنید.

• ورزش کنید
اینکه در حال حاضر افسرده هستید، یا علائم نشانگان پیش از قاعدگی دارید، دلیل نمی شود ورزش را کنار بگذارید. اتفاقا در این حالت ورزش و فعالیت بدنی می تواند استرس را از شما دور کند و باعث شود در واکنش به محرک ها آرام تر برخورد کنید. سعی کنید حداقل ۳۰ دقیقه پیاده روی تند، دوچرخه سواری، شنا یا سایر ورزش های هوازی را در برنامه روزانه خود یا حداقل بیشتر روزهای هفته بگنجانید. ورزش منظم برای بهبود سلامت عمومی شما و کاهش شدت بعضی از علائم نشانگان پیش از قاعدگی همچون خستگی و افسردگی مفید است.

منبع :

هفته نامه زندگی مثبت

ir-med.com

بیماری سالَک یا لیشمانیوز پوستی

زخم سالک به دو نوع خشک و مرطوب تقسیم می‌شود.

سالک نوعی بیماری پوستی است که بیشتر در مناطق گرمسیری مشاهده می‌شود.
این بیماری از راه گزش نوعی پشه خاکی که در مکان‌های گرم و مرطوب مثل زیر زمین‌خانه‌ها، فضاهای متروک، پشت لوازم و اشیای ثابت منزل و... زندگی می‌کنند، به انسان منتقل می‌شود. یکی دیگر از راه‌های انتقال این بیماری، تماس زخم‌های عادی با ترشحات زخم سالک است.

عامل بیماری سالک انگلی به نام لیشمانیا است که در زخم‌های سالک وجود دارد که با خونخواری پشه از محل زخم‌ سالک، وارد بدن پشه می‌شود و چرخه انتقال آن طی می‌شود.

زخم سالک به دو نوع خشک و مرطوب تقسیم می‌شود. در سالک خشک تعداد زخم‌ها کم و بدون درد است و زخم‌ها از نظر ظاهری هم خشک هستند اما سالک‌ مرطوب دردناک است یا گستره وسیع‌تری از زخم‌ها که این نوع سالک بیشتردر دست و پا دیده می‌شود.
 

سالک خشک به نوعی بیماری مشترک انسان و سگ به شمار می‌رود به طوری که سگ‌ها منبع این بیماری به شمار می‌روند.
مهم‌ترین منبع بیماری سالک مرطوب جوندگانی مثل موش‌های صحرایی هستند.
در ایران 2 نوع از این بیماری وجود دارد که توسط 2 گونه انگل ایجاد می شود. نوع خشک یا شهری و نوع مرطوب یا روستایی.

• سالک خشک یا شهری که توسط گونه انگل لیشمانیا تروپیکا ایجاد می شود. در این نوع پس از یک دوره کمون بیش از دو ماه، ندول کوچکی درمحل گزش به رنگ قرمز قهوه ای ظاهر می شود و بتدریج طی 6 ماه بزرگتر می شود و معمولا در مرکز آنها زخم سطحی ایجاد می شود و دلمه می بندد. در صورت عدم درمان معمولا طی 12-8 ماه ضایعه روبه بهبودی می رود و از خود جوشگاه به جای می گذارد دوره زمانی این نوع سالک از نوع مرطوب طولانی تر است.

• سالک مرطوب یا روستایی توسط گونه لیشمانیا ماژور ایجاد می شود. در این بیماری پس از دوره کمون کمتر از دو ماه در محل گزش دانه جوش مانندی ایجاد می شود. طی 3-2 ماه زخم بزرگتر شده و گاهی اطراف آن ندول های کوچک و متعدد ظاهر می شود که از عوارض این بیماری محسوب می شود. گاهی ممکن است انگل از طریق مسیر لنفاتیک گسترش پیدا کند. بهبود معمولا طی 6-2 ماه دیده می شود و جوشگاهی از آن باقی می ماند.

آمپول گلوکانتیم داروی موثر در درمان سالک است.

روشهای تشخیص
در صورت پیدایش یک یا چند زخم جلدی در مناطقی که سالک به عنوان بیماری بومی وجود دارد و در مناطقی که پشه خاکی دیده می شود بایستی به احتمال وجود بیماری توجه شود.تشخیص قطعی بر اساس مشاهده انگل لیشمانیا در ضایعات حاصله  پس از تهیه نمونه و رنگ آمیزی و همچنین استفاده از محیط کشت مخصوص می باشد.

روشهای پیشگیری از بیماری سالک
در حال حاضر اقدامات‌ پیشگیری‌ كننده‌ شامل‌موارد زیر می‌باشد:
1- حذف عوامل مساعد کننده
· بهسازی و ترمیم شکاف دیوارها در مناطق مسکونی و نگهداری دام و طیور
· بهسازی کانالهای روباز،دفع صحیح فاضلاب و تفاله های ساختمانی
· جمع آوری و دفع صحیح فاضلاب و نخاله های ساختمانی
· اتلاف سگهای ولگرد و مبارزه با جوندگان
· تخریب و تسطیح اماکن مخروبه و متروکه

2- محافظت در برابر نیش پشه
· نصب توری ریز بر روی پنجره ها و دربهای ورودی
· استفاده از پشه بند معمولی و ترجیحا آغشته به حشره کش که برای مدت طولانی اثر آن باقی می ماند.

· استفاده از پمادها و مواد دور کننده حشرات هنگام استراحت و خواب در مناطق آلوده
· پوشانیدن زخمهای سالکی به منظور جلوگیری از آلوده شدن پشه خاکی های جدید و انتشار بیماری به دیگران

3- سمپاشی
با توجه به عوارض زیست محیطی سم و تاثیر کم آن در کنترل بیماری فقط در نوع شهری می توان در کنار دیگر اقدامات بهسازی و پیشگیری در شرایط خاص گاهی از این روش استفاده نمود. معمولا سمپاشی موجب مهاجرت پشه ها به مناطق مجاور و پیدا شدن انواع مقاوم ناقل می شود و بهترین راه برای از بین بردن رشد و تکثیر پشه خاکی بهسازی محیط است.

چگونه از انتقال بیماری به افراد خانواده و سایرین پیشگیری كنیم؟
درمان منظم و به مدت لازم موجب از بین رفتن انگل در زخم و بهبودی می شود و مانع از انتقال بیماری به دیگران می شود. بعلاوه پیشگیری ازگزش پشه و پوشاندن دائمی زخم می باشد. سایر اقدامات لازم شامل استفاده از دوركننده های حشرات در اطراف زخم، اسپری حشره كش داخل خانه،استفاده از پشه بند آغشته به سم بخصوص در زمان غروب و طلوع خورشید، نصب توری در پنجره ها، استفاده از پرده های آغشته به سم در مقابل پنجره ها و دربهای ورودی، معدوم و مدفون كردن صحیح زباله ها و نخاله های ساختمانی ، بهسازی محیط.

عامل بیماری سالک انگلی به نام لیشمانیا است.

درمان سالک
انتخاب روش درمان در صلاحیت پزشک متخصص پوست مو است. بهتر است هم زمان از چند روش بهره گرفته شود تا از ایجاد مقاومت دارویی جلوگیری شود. داروهای موثر به اجمال عبارتند از : تزریق آمپول گلوکانتیم در حاشیه زخم، سرمادرمانی یا کرایوتراپی ، تزریق عضلانی آمپول گلوکانتیم و پمادپارومومایسین.

آمپول گلوکانتیم داروی موثردر درمان سالک است

واکسن و لشمانیزاسیون
هنوز واکسن موثری برعلیه سالک وجود ندارد.لشمانیزاسیون به معنی تلقیح انگل زنده و ایجاد زخم در مناطق پوشیده بدن است .با این روش از بروز زخم در صورت پیشگیری می شود. بیماری که یک بار به سالک مبتلا می شود تا 90% نسبت به انگل ایمنی پیدا می کند.

منابع:tehranhair.com