خواستگاری و نامزدی
آبی تر از آنیم که بی رنگ بمیریم از شیشه نبودیم که با سنگ بمیریم تقصیر کسی نیست که این گونه غریبیم شاید که خدا خواست که دلتنگ بمیریم
يکشنبه 1/2/1387 - 17:57
دانستنی های علمی
حکایت وقتی به جهل جوانی بانگ بر مادر زدم ، دل آزرده به کنجی نشست و گریان همی گفت : مگر خردی فراموش کردی که درشتی می کنی ؟ چه خوش گفت زالی به فرزند خویش چو دیدش پلنگ افگن و پیلتنگر از عهد خردیت یاد آمدی که بیچاره بودی در آغوش مننکردی در این روز بر من جفا که تو شیر مردی و من پیر زن
سه شنبه 27/1/1387 - 16:27
خانواده
دلم می خواد همیشه سالم باشه ، موفق باشه ، به آرزوهاش برسه
دلم می خواد همیشه خوشحال باشه ، موفق باشه
کی رو می گم ؟ داداشمو . خیلی گله می خوام همیشه همیشه همیشه موفق تر از روز پیش باشه
هیچ وقت غمی رو دلش نشینه و اگه نشست سنگینی نکنه زودی از دلش بره.
آمین.
دوست دارم داداشی. همیشه موفق باشی
شنبه 24/1/1387 - 21:24
شعر و قطعات ادبی
روزگاری که اجل در عقبش می تازد
هر کسی غصه خورد می بازد
چهارشنبه 21/1/1387 - 16:36
دانستنی های علمی
یا ابا صالح المهدی . ادرکنی
جمعه 16/1/1387 - 18:1
دانستنی های علمی
زیباترین گل با اولین باد پاییز پرپر میشه، باوفاترین دوست هم یه روز بی‌وفا میشه، پرپر شدن از گل نیست، از پاییزه، بی‌وفا شدن هم از دوست نیست، از روزگاره!
دوشنبه 12/1/1387 - 9:37
دانستنی های علمی
بس كه دیوار دلم كوتاه است / هر كه از كوچه تنهایی ما می‌گذرد / به هوای هوسی هم كه شده / سركی می‌كشد و می‌گذرد!
دوشنبه 12/1/1387 - 9:34
دانستنی های علمی
می دانی فرق هنرعشق وهنرشمشیرچیست؟ شمشیر یکی رادوتا میکند ولی عشق دوتارا یکی.
دوشنبه 12/1/1387 - 9:33
شعر و قطعات ادبی
خشکیده رود مهربانی مهربانی نیست
ابر غم از هر سو گرفته آسمانی نیست
پر پر شده گلها ، باغ و بهاری نیست
دلها پر از کینه شده جز غباری نیست ، باغ و بهاری نیست
وقتی غم دل با گریه آمیخت
پروانه خشکید از شاخه ها ریخت
وقتی تبسم شد کهربایی
همخانه با من شد بینوایی
جایی که خورشید گرمی ندارد
درد زمانه شرمی ندارد
مهتاب مهتاب من نیست
در سینه قلب بیتاب بیتاب من نیست
ماوا گرفتم با غم کنج تنهایی
در سینه پروردم رنج شکیبایی
در آشنایی ها ، ناآشنایی ها ، آرامش هستی در بی نشانی ها
شنبه 10/1/1387 - 12:21
دانستنی های علمی
روزگار مرگ انسانیت است
من که از پژمردن یک شاخه گل
از نگاه ساکت یک کودک بیمار
از فغان یک قناری در قفس
از غم یک مرد در زنجیر حتی قاتلی بر دار
اشک در چشمان و بغضم در گلوست
وندرین ایام زخهرم در پیاله زهر مارم در سبوست
مرگ او را از کجا باور کنم
صحبت از پژمردن یک برگ نیست
وای جنگل را بیابان میکنند
دست خون آلود را در پیش چشم خلق پنهان میکنند
هیچ حیوانی به حیوانی نمی دارد روا
آنچه این نامردان با جان انسان میکنند
صحبت از پژمردن یک برگ نیست
فرض کن مرگ قناری در قفس هم مرگ نیسم
فرض کن یک شاخه گل هم در جهان هرگز نرست
فرض کن جنگل بیابان بود از روز نخست
در کویری سوت و کور
در میان مردمی ب ا این مصیبت ها صبور
صحبت از مرگ محبت مرگ عشق
گفتگو از مرگ انسانیت است
گرفته شده از : سایت تبیان
پنج شنبه 8/1/1387 - 10:25
