صدسال از زمانی که جدول برای سرگرم‌کردن مردم ساخته شد می‌گذرد و بعد از ورود به عصر فناوری، جدول هم راه خودش را در این دنیا باز کرد.

البته پیش از آن هم، حسابی پیشرفت کرده بود و انواع مختلفی از آن مثل سودوکو یا جدول‌های تصویری، جدول‌بازان حرفه‌ای را حسابی محصور خود کرده بود.

اما برگردیم به تاریخچه‌ی جدول که چندی پیش صدسالگی را پشت سر گذاشت:

اولین جدول کلمه‌های متقاطع در قرن نوزدهم میلادی و در انگلیس منتشر شد. جدولی بسیار ابتدایی با خانه‌های خالی که باید با حروف پر می‌شد. این حروف در هر ردیف افقی و عمودی، کلمه می‌ساختند و راهنمایی بودند برای خانه‌های خالی. چیزی بسیار شبیه به جدول‌های امروزی، با این فرق که این جدول‌ها خیلی ساده بودند و برای کودکان و نوجوانان طراحی شده بودند و البته در نشریات کودک و نوجوان هم به چاپ رسیدند.

اولین جدول که به‌شکل «الماس دوقلو» طراحی شده بود در سال ۱۸۷۳ و در نشریه‌ی «سنت نیکلاس» به چاپ رسید.

اولین جدول دنیا

بعد از آن، جدول کلمه‌های متقاطع به ایتالیا رفت و در یک نشریه‌ی ایتالیایی به‌عنوان «وقت‌گذرانی» منتشر شد. طراح دومین جدول دنیا «جوزپه آئیرولدی» بود. جدول آئیرولدی یک مربع چهار در چهار بود و هیچ خانه‌ی سیاهی نداشت.

اما در آن‌زمان هردو نوع این جدول‌ها با نام «معما» یا «پازل» شناخته می‌شدند تا این‌که در سال ۱۹۱۳ «آرتور وین» روزنامه­‌نگار انگلیسی‌تبار در نشریه‌ی «دنیای نیویورک» جدولی طراحی کرد که بسیار شبیه به جدول‌های امروزی بود و از آن به بعد نام آن از معما به جدول کلمه‌های متقاطع تغییر کرد.

به همین دلیل بود که از آن به‌عنوان اولین جدول دنیا و از آرتور وین به‌عنوان مبدع جدول یاد می‌کنند.

آرتور وین، مخترع جدول

از آن پس، جدول آرتور وین هرهفته در این نشریه چاپ می‌شد و استقبال مردم باعث شد جدول به نشریات دیگر هم راه پیدا 
کند. دو سال از اختراع جدول گذشته بود که اتفاق جالبی در نیویورک افتاد: در آن روز هردانشجو و  و دانش‌آموزی که به کتابخانه‌ی عمومی نیویورک، مراجعه کرده تا لغت‌نامه یا فرهنگ‌نامه قرض بگیرد با جواب منفی روبه‌رو شده بود: هواداران جدول به کتابخانه هجوم آورده بودند تا جواب‌های جدول این هفته را که سخت‌تر از همیشه بود، ازفرهنگ‌نامه‌ها یا لغت‌نامه‌ها پیدا کنند.

دادِ مسئولان کتابخانه درآمده بود اما یک‌چیز روشن بود: شوق حل کردن جدول مردم را به سوی دانش کشانده بود. این ماجرا توجه روزنامه‌ها را برانگیخت و حتی یک تصویرگر مشهور درباره‌ی این موضوع یک کمیک استریپ کشید. محبوبیت جدول حالا آن‌قدر زیاد شده بود که دیگر یک جدول در هرروزنامه، جواب‌گوی هواداران نبود، به همین دلیل در سال ۱۹۲۴ کتاب جدول منتشر شد.

گوگل به مناسبت ۱۰۰سالگی جدول کلمه‌های متقاطع،‌ لوگوی خود را تغییر داد

تاریخ مصرف جدول اما انگار پایانی ندارد و حالا علاقه‌مندان به جدول می‌توانند برنامه‌ی آن را روی گوشی‌های خود نصب کنند یا به‌طور آنلاین در اینترنت جدول حل کنند.

اگر شما هم یکی از عاشقان جدول هستید، می‌توانید برای حل جدول به‌صورت آنلاین به سایت «جدول‌باز» مراجعه کنید.

طبق رکوردهای جهانی گینس، بزرگ‌ترین طراح جدول، یک انگلیسی به نام «راجر اسکوایرز» است که تا ماه مِی سال ۲۰۰۷، بیش از ۶۶هزار جدول شامل ۲میلیون ستون، منتشر کرده است.

او یکی از چهارطراح جدول‌های رمزی است که برای روزنامه‌های: تایمز، دیلی‌تلگراف، گاردین، فایننشال تایمز و ایندیپندنت جدول طراحی کرده است.

او هم‌چنین رکورددار طراحی طولانی‌ترین کلمه در جدول است که یک کلمه‌ی ترکیبی ۵۸ حرفی است.

روزنامه‌ی مشهور نیویورک‌تایمز همیشه رکورددار جدول بوده است، چرا که بسیاری از علاقه‌مندان جدول، این روزنامه را برای حل آن انتخاب کرده‌اند. جدول‌های نیویورک‌تایمز به سبک آمریکایی است که معتبرترین و محبوب‌ترین سبک جدول در دنیاست.

جدول سبک آمریکایی

در واقع افتادن علت اصلی جراحت و آسیب‌دیدگی در سنین بالا است. در عین حال ترس از افتادن نباید باعث شود از حرکت کردن و فعالیت جسمی پرهیز کنید. این شش راهبرد ساده به شما کمک خواهد کرد تا جلوی افتادن‌تان را بگیرید.

1- با دکترتان مشورت کنید

پیشگیری از افتادن را با مشورت کردن با دکترتان شروع کنید. در ملاقات با دکترتان باید به این پرسش‌ها پاسخ دهید:

- چه داروهایی مصرف می‌کنید؟ فهرستی از داروهای مصرفی‌تان چه داروهای نسخه‌ای و چه داروهای بدون نسخه و مکمل‌ها را تهیه کنید و هنگام ویزیت دکتر همراه داشته باشید. پزشک‌تان با بررسی این داروها از لحاظ عوارض جانبی و تداخل‌هایی که ممکن است خطر افتادن را افزایش دهند، می‌تواند شما را راهنمایی کند. پزشک‌تان برای کاستن از خطر افتادن ممکن است برخی از داروهای‌تان - مانند داروهای خواب‌آور یا برخی از داروهای ضدافسردگی- را قطع یا جایگزین کند.

- آیا تا به حال افتاده‌اید؟ جزئیات حادثه افتادن‌ان، از جمله زمان، مکان و چگونگی آن را یادداشت کنید؛ همچنین مواردی را که در حال افتادن بوده‌اید، اما با کمک فردی دیگر یا چنگ زدن به یک دستگیره تعادل‌تان را در آخرین لحظات حفظ کرده‌اید. بیان جزئیاتی مانند اینها می‌تواند به پزشکتان کمک کند تا راهنمایی‌های معینی را با توجه به موقعیت خاص شما انجام دهد.

- آیا بیماری‌ها ممکن است باعث افتادن فرد شود؟ بیماری‌های معینی در چشم و گوش ممکن است خطر افتادن را افزایش دهد. هنگام ملاقات با پزشک‌تان سابقه بیماری‌های‌تان و اینکه هنگام راه رفتن تا چه حدی راحت هستید، را بیان کنید- برای مثال آیا هنگام راه رفتن احساس سرگیجه دارید، دچار درد مفصل هستید، پاهای‌تان بیحس می‌شود یا نفس کم می‌آورید؟ پزشک‌تان همچنین ممکن است با معاینه قدرت عضلانی، توانایی حفظ تعادل و سبک راه رفتن‌شما را ارزیابی کند.

2- به حرکت کردن ادامه دهید

فعالیت جسمی و تحرک داشتن را نباید به خاطر ترس از افتادن رها کنید. با گرفتن تایید پزشک‌ان می‌توانید به فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، ورزش‌های آبی یا تای چی- یک ورزش ملایم که با حرکات آرامی و رقص‌- مانندی همراه است- را انجام دهید. انجام چنین فعالیت‌هایی با بهبود بخشیدن به قدرت بدنی، توانایی حفط تعادل، هماهنگی عضلات و انعطاف‌پذیری بدنی خطر افتادن را کاهش هم می‌دهد.

اگر به هر علتی می‌ترسید که انجام فعالیت‌های جسمی باعث افتادن‌تان شود، با پزشکتان مشورت کنید. پزشک‌تان ممکن است انجام برنامه‌های ورزشی تحت نظارت مربی را توصیه کنید یا شما را به فیزیوتراپیست ارجاع دهد. فیزیوتراپیست می‌تواند یک برنامه تمرینی خاص شما را تجویز کند که تعادل،انعطاف‌پذیری بدنی، قدرت عضلانی و توانایی راه رفتن شما را بهبود بخشد.

3- کفش مناسب بپوشید

عوض کردن کفش‌ها می‌تواند یکی از کارهایی باشد که به جلوگیری از افتادن شما کمک کند. کفش‌های پاشنه بلند، دمپایی‌های گشاد، و کفش‌های با کف صیقلی ممکن است خطر لغزیدن، از دست دادن تعادل و افتادن را افزایش دهند.

درباره کفش‌های‌تان به این توصیه‌ها توجه کنید:

- هر بار که کفش می‌خرید، پای‌تان را دوباره اندازه بزنید، اندازه پا در طول زمان ممکن است تغییر کند.
- کفش‌های را بخرید که کاملا اندازه پای‌تان باشند، محکم و پردوام باشند و کف‌شان صیقلی نباشد.
- از کفش‌های با کف خیلی ضخیم پرهیز کنید.
- به جای کفش‌های بدون بند، از کفش بنددار استفاد کنید و بندها را محکم ببندید. اگر در بستن بندها مشکل دارید، از کفش‌های دارای بندهای چسبی استفاده کنید.
- اگر زنی هستید که کفش زنانه با پنجه پهن پیدا نمی‌کنید، کفش‌های مردانه را امتحان کنید.

جاهای گوناگون خانه را وارسی کنید؛ اتاق نشیمن، آشپزخانه، اتاق خواب، دستشویی و حمام، راهروها و پلکان‌ها هر کدام ممکن است خطراتی را در خود داشته باشند:

- جعبه‌ها، روزنامه‌ها، سیم‌های برق، سیم‌های تلفن را از راهروها جمع کنید.
- میزهای عسلی، قفسه‌های مجلات و زیرگلدانی‌ها را از مناطق پررفت و آمد خانه بردارید.
- فرش‌های لغزنده را با استفاده از نوار چسب دوطرفه یا سایر وسائل روی زمین ثابت کنید- یا به کلی فرش لغزنده را جمع کنید.
- کف چوبی یا موکت شل‌شده یا کنده شده فورا تعمیر کنید.
- لباس‌ها، ظروف غذا و سایر لوازم ضروری دم دست‌تان قرار دهید.
- فورا مایعات، روغن یا غذای ریخته‌شده روی زمین را پاک کنید.
- از واکس غیرلغزنده برای کف اتاق استفاده کنید.
- در جلوی وان یا دوش‌تان از زیرپایی غیرلغزنده استفاده کنید.

5- فضای زندگی‌تان را روشن نگهدارید

برای جلوگیری از پا گذاشتن روی اشیایی که دیدنشان مشکل است، خانه‌تان را کاملا روشن نگهدارید:

- در اتاق خواب، دستشویی و راهروها از چراغ خواب استفاده کنید.
- یک چراغ در نزدیکی تختخواب‌تان نصب کنید که بتوانید آن را هنگامی در میانه شب برای رفع نیازهای‌تان بیدار می‌شود، روشن کنید.
- مسیر به سمت کلیدهای چراغ‌هایی که نزدیک ورودی اتاق نیستند، را خالی و بدون مانع نگهدارید. عوض کردن کلیدهای برق معمول را با کلیدهای درخشنده در تاریکی یا نورانی در نظر داشته باشید.
- چراغ‌ها را پیش از بالا یا پایین رفتن از پله‌ها روشن کنید.
- چراغ قوه‌هایی را در محل‌هایی به راحتی قابل دسترس بگذارید تا در موارد قطع شدن برق بتوانید از آنها استفاده کنید.

6- از وسائل کمکی استفاده کنید

پزشکتان ممکن است به شما توصیه کند از عصا یا واکر را برای حفط تعادلتان استفاده کنید. از وسائل کمکی دیگری هم می‌توانید استفادده کنید، از جمله:

- میله دستگیره در هر دو طرف پلکان.
- ریسمان‌های غیرلغزنده برای پله‌های چوبی بدون دستگیره.
- بالا بردن نشمینگاه توالت فرنگی یا استفاده از توالت فرنگی دارای تکیه‌گاه دست.
- میل‌های دستگیره برای دوش یا وان.
- نشمینگاه محکم پلاستیکی برای دوش یا وان- به علاوه دوش دستی برای حمام کردن در حین نشستن.

در صورت لزوم، از پزشکتان بخواهید شما را به یک کاردرمانگر معرفی کند. کاردرمانگر می‌توانند با شما درباره سایر راهبردهای پیشگیری از افتادن بحث می‌کند. اجرا کردن برخی از این راه‌حل‌ها ممکن است ساده و نسبتا ارزان قیمت بشد. راه‌حل‌های دیگر ممکن است به کمک حرفه‌ای و صرف هزینه بیشتر داشته باشد.اگر درباره هزینه ها نگران هستید، به یاد داشته باشد که صرف هزینه برای جلوگیری از افتادن در واقع سرمایه‌گذاری برای مستقل ماندن‌تان است.

وارد شدن به یک رابطه عاطفی می‌تواند شما را آسیب‌پذیر کند، زیرا باعث می‌شود شخص دیگری در زندگی شما اهمیت پیدا کند. رفتار و انتخاب‌های فرد دیگر می‌تواند منبعی برای تشویق و دلگرمی شما باشد- یا شما را دچار احساس دل‌شستگی و طرد شدن کند. تضمینی وجود ندارد که شما به درد عاطفی ناشی از این شیوه آسیب‌پذیر شدن دچار نشوید. اما برخی رفتارها وجود دارند که با تمرین کردن آنها می‌توانیم بخت موفقیت‌مان در رابطه‌های عاطفی را بالا ببریم.

حفظ سلامت روانی شخصی اساس مهمی برای هر کاری است که انجام می‌دهیم.

متمرکز شدن بر شخصی دیگر به شیوه‌ای که سلامت روانی خودتان را به خطر بیندازد، کاری محکوم به شکست است. چنین وضعیتی در نهایت همه روابط شما را متزلزل خواهد کرد.

علاوه بر حفظ سلامت روانی شخصی به عنوان اساسی برای هر رابطه؛ عمل به این توصیه‌ها به ایجاد روابط مستحکم‌تر کمک می‌کند:

بر جنبه‌های مثبت متمرکز شوید: ابراز کلامی و غیرکلامی عواطف را تمرین کنید و به علائق و فعالیت‌های مشترک اولویت دهید.

بخشایش را تمرین کنید: حتی بهترین روابط عاطفی نیز ممکن است با نومیدی‌ها و دلشکستگی‌ها همراه باشند. بخشایش به معنای توانایی تصدیق درد، سخن گفتن درباره آ‌ن و در موقع خود، گرفتن تصمیمی فعالانه است که دیگر بر خشم و نومیدی متکی نیست، تا بتوانید به رابطه‌ای مثبت‌تر باز گردید.

مسئولیت کارهای خودتان را بپذیرید: قبول کنید که رفتارهای خود شما نیز ممکن است در سلامت یا آسیب دیدن رابطه‌تان نقش داشته است. مقصر دانستن فرد مقابل در هنگام ناراحتی،‌ عارضه رایجی در موارد به وجود آمدن اختلاف در یک رابطه عاطفی است. این مقصرانگاری به طرف مقابل هم سرایت ‌می‌کند و رابطه را به بن‌بست می‌کشاند. ما کنترل مستقیمی بر انتخاب‌ها و رفتارهای شخص دیگر نداریم و برای همین است که عشق با آسیب‌‌پذیری همراه است. اما ما بر انتخاب‌ها و رفتارهای خودمان کنترل داریم که می‌تواند جو عاطفی رابطه را بهبود بخشد و سلامت روانی‌مان را در تعادل نگهدارد.

خود را متمرکز نگهدارید: سلامت روانی مانند تناسب بدنی و سلامت جسمی نیاز به تلاش خودآگاه و رسیدن به عادات سالم دارد. سلامت جسمی و روانی می‌تواند زندگی شما و افراد محبوب‌تان را لذت‌بخشتر کند.

آیا ممکن است که از دل شکستگی به کلی در امان ماند؟ تضمینی برای آن وجود دندارد. اما با رعایت این توصیه‌ها می‌توان به سالم نگهداشتن رابطه کمک کرد یا از پس نومیدی‌های که پیش می‌آید، برآمد، و مانع از آن شد که این آسیب عاطفی زندگی‌تان را به نابودی بکشاند.

 بارها با خود فکر می‌کنیم؛«من که سعی می‌کنم همیشه با دیگران مهربان باشم اما چرا دیگران با من اینگونه رفتار نمی‌کنند؟ چرا گاهی در ارتباط با آنها شکست می‌خورم و نمی‌توانم ارتباط مؤثری داشته باشم و...».
در واقع بیشتر ما چنین ذهنیتی داریم و دلیل آنکه تحت‌تأثیر این ذهنیت قرار داریم، این است که در بسیاری موارد از چگونگی برقراری ارتباط مؤثر آگاه نیستیم.

ارتباط مؤثر

آیا تا به حال کسی در مورد شما دچار سوءتفاهم شده؟ آیا تا به حال پیش آمده کاری را با نیت و انگیزه‌ای خوب انجام داده باشید ولی دیگران آن را به‌گونه‌ای دیگر تلقی کرده باشند؟
تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از ارتباطات، اشتباه برداشت یا تفسیر می‌شوند. خیلی اوقات ما اصلا متوجه نمی‌شویم معنایی که در ذهن ما بوده در ارتباط با طرف مقابل اشتباه برداشت شده است.
نخستین گام در برقراری ارتباط مؤثر آن است که ما نیت و قصد خود را به بهترین صورت مشخص کنیم اما نباید تصور کنیم که دیگران می‌دانند در فکر و ذهن ما چه می‌گذرد. بنابراین باید صادقانه نظرمان را بیان کنیم ولی گاهی برای ایجاد ارتباط موفق با موانعی روبه‌رو می‌شویم چون یکی از طرفین نسبت به موضوع آگاهی لازم را ندارد، درست گوش نمی‌دهد یا فقط آنچه را که خودش می‌خواهد دریافت می‌کند، قضاوت و پیش‌داوری می‌کند، گوشه‌وکنایه می‌زند، زود نتیجه می‌گیرد و... .

فراموش نکنیم وقتی از ارتباط مؤثر سخن می‌گوییم به این معناست که می‌خواهیم رابطه بهتری با دیگران داشته باشیم و بیشتر از زندگی خود لذت ببریم. میزان موفقیت‌آمیزبودن یک ارتباط نیز به احساسی بستگی دارد که ما از طرف مقابل خود می‌گیریم. در این ارتباط شخص سعی می‌کند نیت و انگیزه طرف مقابل را درک کند، پیش‌فرض خاصی ندارد و قضاوت نمی‌کند. بنابراین برقراری چنین ارتباطی باعث بالارفتن کارایی هر دو طرف ارتباط و کنترل رفتار و عملکرد علمی بین آنها می‌شود.

در واقع به‌کار بردن مهارت‌های ارتباطی باعث درک درست و بهتر دیگران و در نتیجه کاهش اضطراب و فشارهای روانی می‌شود. به این ترتیب بسیاری از ناراحتی‌ها و بیماری‌هایی که بر اثر استرس و اضطراب به‌وجود می‌آیند، کاهش می‌یابد.

گوش‌کردن مؤثر

ما معمولا عادت داریم با قضاوت درباره دیگران به سرعت آنها را تأیید یا رد کنیم. بدین‌ترتیب خوب به حرف‌های طرف مقابل خود گوش نمی‌کنیم و همین موضوع باعث می‌شود نتوانیم موضوع را به خوبی درک کنیم و گفت‌وگوی موفقی داشته باشیم. اما اگر نمی‌خواهیم اینگونه باشد باید بتوانیم به طرف مقابل نشان دهیم که به شنیدن حرف‌هایش علاقه‌مند هستیم و به این ترتیب او را به ادامه حرف‌زدن تشویق کنیم. برای این کار نخست باید به او توجه کنیم و از راه‌های مختلف به او نشان دهیم که کاملا به او توجه داریم. هنگامی که یاد می‌گیریم چطور به حرف‌های یکدیگر گوش دهیم، نخستین گام را برای برقراری ارتباطی موفق برداشته‌ایم؛ یعنی به نیازها و خواسته‌های دیگران اهمیت می‌دهیم و اگر بتوانیم به آنها کمک می‌کنیم و می‌دانیم گاهی نیز نظر دیگران با ما بسیار متفاوت است. در واقع هرکس براساس عقاید و نیازهای شخصی خود عمل می‌کند. این بسیار خوب است که 2 نفر به انتظارات یکدیگر پاسخ دهند اما اگر یکی از این افراد تمایلی به این کار نداشت باید آن را پذیرفت. تلاش برای توضیح یا درک رفتار دیگران به افراد کمک می‌کند تا بهتر یکدیگر را درک کنند و با شناخت بیشتر خود و طرف مقابل، بتوانند ارتباط بهتری داشته باشند.

تلاش برای تغییر

برای برخورداری از یک ارتباط موفق علاوه بر چگونگی صحبت‌کردن یا شنیدن صحبت‌های دیگران باید به موارد دیگری نیز توجه داشت. هنگامی که نمی‌توانیم آنگونه که می‌خواهیم با دیگران ارتباط برقرار کنیم، شاید باید تلاش بیشتری کنیم تا موارد نامطلوب را تغییر دهیم. قرارگرفتن در یک ارتباط ناسالم جسم و روح شما را آزار می‌دهد. هنگامی که دائم از حرف‌های دیگران می‌رنجید، احساس می‌کنید رئیس‌تان به شما ظلم می‌کند، همسرتان رفتار خوبی با شما ندارد و... قطعا نیاز به ایجاد تغییراتی در شیوه تفکر یا رفتار خود دارید. شاید در گذشته به‌گونه‌ای با شما رفتار شده که حال نمی‌توانید به نتایج دلخواه خود برسید.

هنگامی که مریم برای کاهش سردرد، ناراحتی معده، تپش قلب و احساسی از بیم و هراس به مشاور مراجعه می‌کند، به او می‌گوید: «پزشک معالج من فکر می‌کند ناراحتی‌های من از ذهنم ناشی می‌شوند». مشاور هم به او می‌گوید:«پزشک تو چون نمی‌تواند دلایل خاصی برای ناراحتی‌هایت پیدا کند، احتمال می‌دهد در زندگی با مشکلاتی روبه‌رو هستی که بر سلامتی‌ات هم تأثیر می‌گذارد» و وقتی بیشتر درباره زندگی‌اش می‌گوید معلوم می‌شود مریم ساعت‌های طولانی برای یک رئیس سختگیر کار می‌کند و هنگامی که مشاور دلیل آن را می‌پرسد، می‌گوید که چون رئیسش مرد پرکار و موفقی است و از او خواسته بیشتر از ساعات اداری کار کند، او اینگونه کار می‌کند.

مشاور در جریان صحبت‌هایش با مریم به این نتیجه رسید که پدر او نیز مانند رئیسش با او رفتار کرده است. یکی از ناراحتی‌های بزرگ مریم این بود که رئیس او هم مانند پدرش هرگز از این همه تلاش او قدردانی نمی‌کند. مریم نیز برای اینکه تشویق و تحسین شود بیشتر از ساعات اداری کار می‌کند. اما هنگامی که توانست به ارتباط موجود میان رفتار گذشته پدرش و رئیس فعلی‌اش پی ببرد، در شرایط روحی متفاوتی قرار گرفت. مشاور با او در زمینه شجاعت و قاطعیت کار کرد و مریم بالاخره توانست با رئیسش صحبت کند و پس از آن دیگر هیچ‌گاه بیشتر از توانش کار نمی‌کرد.

متأسفانه بسیاری از اشتباهاتی که ما اکنون مرتکب می‌شویم مربوط به گذشته ماست. وقتی نمی‌توانیم مشکلاتمان را در گذشته حل کنیم، مجبور می‌شویم در آینده نیز مرتب خطاهای گذشته را تکرار کنیم. بنا بر این پیشینه، چه کسانی در مشکلات شما حضور دارند و آنها در بروز این مشکلات چه نقشی دارند؟ چند تجربه ناخوشایندبا این اشخاص دارید؟ هنگامی که بتوانید نقش خود و دیگران را در بروز ارتباطات ناموفق پیدا کنید، بهتر می‌توانید درجهت رفع مشکلات موجود گام بردارید.

کیفیت ارتباط

در واقع کیفیت ارتباطات ما به عوامل مختلفی مربوط می‌شود. ما از والدین و مربیان خود چیزهای زیادی می‌آموزیم که می‌تواند بر چگونگی برداشتمان از خود، دیگران و در نتیجه ارتباطاتمان تأثیر بگذارد. اگر کودکی بداند که او را دوست دارند و می‌پذیرند، در شرایطی قرار خواهد گرفت که می‌تواند بر مشکلات خود نیز غلبه کند. در واقع دیگران خواسته یا ناخواسته در بدرفتاری‌هایی که با ما می‌شود دخیل هستند. اگر به کودک اجازه داده شود با مخاطرات دوران کودکی خود مواجه شود، او در مراحل بعدی زندگی نیز در تعیین حد و مرز برای زندگی خود با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شود.

هنگامی که دائم به کودک توجه و به خواست‌های او پاسخ مثبت داده شود، او گمان می‌کند در بزرگسالی نیز در ارتباط با دوست، همسر یا همکار خود نباید جواب منفی بشنود یا برعکس، وقتی کودک همیشه مورد نقد و انتقاد قرار می‌گیرد و در مقایسه با دیگران ضعیف و ناتوان شناخته می‌شود نمی‌تواند اعتماد به‌نفس لازم را داشته باشد بنابراین در آینده نیز اجازه می‌دهد دیگران هر طور می‌خواهند با او رفتار کنند. هنگامی که رئیس یا همسرش تمام مسئولیت‌های کاری را به دوش او می‌اندازد، برای اینکه نشان دهد شخص ناتوانی نیست، همه کارها را به تنهایی انجام می‌دهد اما هیچ‌گاه احساس رضایت نمی‌کند. در واقع همه ما تحت‌تأثیر گذشته خود رفتار می‌کنیم. اما با شناخت مشکلات گذشته، می‌توانیم جلوی تکرار آنها را در آینده بگیریم.

شناسایی مشکل

ممکن است احساس کنید آدم خوبی نیستید و نمی‌توانید موفق شوید. ممکن است احساس کنید قدرتی در اختیار ندارید و درست مانند روزهای کودکی احساس تنهایی می‌کنید. ممکن است نتوانید به‌خود یا دیگران اعتماد کنید و... اما باید برای مقابله با این احساسات، اقدامی کنید و با بالابردن سطح آگاهی خود یا رفتن نزد مشاور دلایل اصلی آن را دریابید. البته شاید شناسایی احساسات و ابراز آنها دشوار باشد. شاید احساسات مختلفی مانند خشم، اندوه و عصبانیت داشته باشید ولی این کار ارزش‌اش را دارد؛ اگرچه می‌تواند ناراحت‌کننده باشد اما مؤثر خواهد بود. بنابراین لحظه‌ای وقت بگذارید و ببینید در گذشته، در دوران کودکی در خانه و مدرسه چگونه با شما رفتار می‌شده؛ آیا احساس ترس و تنهایی می‌کردید؟ آیا به شما می‌گفتند ضعیف و ناتوان هستید و عرضه انجام هیچ کاری را ندارید؟ یا برعکس همیشه همه‌‌چیز برایتان مهیا بوده و اجازه نمی‌دادند زحمت تجربه هیچ مشکلی را به‌خود بدهید؟ پاسخ به اینگونه پرسش‌ها به شما کمک می‌کند دریابید اکنون در چه شرایطی قرار دارید؟ اگر نمی‌توانید با دیگران ارتباط مؤثری داشته باشید و در تعاملات اجتماعی خود یا در ارتباط با زندگی خانوادگی‌تان موفق نیستید، عامل اصلی آن چیست؟ شاید هیچ‌گاه نمی‌دانسته‌ایم باید برای توجه داشتن یا احترام‌گذاشتن به دیگران ابتدا به خوبی به حرف‌هایشان گوش دهیم. شاید در کودکی یاد نگرفته‌ایم چگونه خوب حرف بزنیم، خوب گوش بدهیم و بعد با شجاعت نظرمان را بیان کنیم اما در دوران کودکی هرطور با شما رفتار شده، اکنون می‌خواهید موفق باشید و مصمم هستید که با خود و دیگران روابط سالم و موفقی داشته باشید.

روابط موفق

فراموش نکنید روابط شما تأثیر زیادی بر جسم و روانتان دارد، زندگی شما را متحول می‌کند و بر چگونگی تصمیم‌گیری‌های مهم شما در زندگی تأثیر می‌گذارد. نخستین موضوعی که در ارتباط با دیگران باید به آن توجه کنید این است که بتوانید عزت‌نفس و اعتماد به‌نفس لازم را داشته باشید چون غیرممکن است عزت‌نفس کافی داشته باشید اما اجازه بدهید دیگران با شما بدرفتاری کنند یا شما را آزار دهند. برای بالا بردن اعتماد به نفس خود، توانایی‌هایتان را بشناسید و به جای تمرکز بر نقاط ضعفتان، به نکات مثبتی که دارید توجه کنید. سعی کنید قبل از آنکه به کمک دیگران بروید، به فکر خودتان باشید. البته ممکن است فکر کنید توانایی کمک به دیگران را دارید اما باید بدانید بدون توجه به‌خود و قبل از اینکه کاری برای بالابردن عزت‌نفس خود انجام دهید نمی‌توانید به دیگران نیز به خوبی کمک کنید. وقتی با توجه به مشکلات گذشته و حال، آگاهی بیشتری از خود به‌دست می‌آوریم بهتر می‌توانیم موانع موجود بر سر برقراری ارتباط موفق با دیگران را شناسایی کنیم.