حجتالاسلام والمسلمین اکبر دهقان، نویسنده کتاب «امام حسین (ع) وارث پیامبران» در نوشتاری به 8 پرسش اساسی در مورد عزاداری پاسخ گفته است.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، حجتالاسلام والمسلمین اکبر دهقان از نویسندگان موفق حوزوی و مؤلف بیش از 35 اثر است. کتاب «هزار و یک نکته از قرآن کریم» به قلم وی حائز رتبه برتر حوزوی شد. با توجه به این که این کتاب هم اکنون به جلد سوم رسیده، مؤلف توانسته است 3 هزار نکته از قرآن کریم را جمعآوری و تدوین کند.
این استاد حوزوی همچنین تدریس دروس «روشهای دستهبندی آیات قرآن» و «روشهای نکتهیابی از قرآن» را در کارنامه درخشان خود دارد.
* چه دلیلی از قرآن کریم برای عزاداری وجود دارد؟
ـ در قرآن کریم آیاتی وجود دارد که موضوع تعظیم شعائر را نشانه تقوای قلب دانسته است، (حج/32). علاوه براین، یاد بزرگان و مجاهدان راه خدا مورد توجه قرار گرفته است (مریم/41) و ( آل عمران/146). و از کسانی که به ناحق کشته شدند یاد شده که به خاطر ایمان به خدا به شهادت رسیدند (تکویر/8-9) و (بروج4-8).
موضوع عزاداری برای امام حسین (ع) نیز دارای این جهات مختلف است. هم تعظیم شعائر است، هم یادی از مجاهدان است و هم روشن میشود که به جهت ایمان به خدا آن حضرت تسلیم دشمنان اسلام نشد. دست آخر این که عزاداری برای امام حسین مزد رسالت است (قُل لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَی. شوری/23).
در مورد نذری دادن برای امام حسین (ع) نیز حدیثی در بحارالانوار (44/ 287) مبنی بر تأئید این عمل وجود دارد؛ قال علی (ع): «انّالله اختارنا واختار لنا شیعه ینصروننا و یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا و یبذلون أموالهم و أنفسهم فینا اولئک منّا و الینا. » (همانا خداوند ما را برگزید و گروهی را برای ما برگزید تا یاریمان کنند و به سبب شادی ما شاد باشند و به خاطر حزن ما اندوهگین باشند و اموال و جان هایشان را در راه ما بذل کنند. آنان از ما و به سوی ما هستند).
* آفات عزاداری چیست؟
ـ در پاسخ به این سؤال به 20 آفت عمده میتوان اشاره کرد:
1ـ احتمال وجود ریا و تظاهر؛
2ـ مزاحمت برای مردم و سدّ معبر؛
3ـ مزاحمت از طریق صدای بلندگو؛
4ـ اسراف کردن در میهمانیها؛
5ـ چشم و همچشمیها؛
6ـ رعایت نکردن محرم و نامحرم؛
7ـ مستحبات به واجبات ضرر نزند؛ قال علی (ع): «لا قربه بالنّوافل اذا أضرّت بالفرائض»؛
8ـ قربانی کردن احشام در مسیر تردد مردم؛
9ـ ایجاد مزاحمت برای مردم با اقامه عزا در ساعات پایانی شب؛
10ـ گرفتن پول با رودربایستی برای خرج در هیئت؛
11ـ خرج دادن برای هیئت بدون پرداخت خمس و زکات؛
12ـ جدا شدن عزاداریها از روحانیون؛
13ـ تعصبات محلی قومی قبیلهای؛
14ـ طولانی شدن برنامهها و خسته کردن مردم؛
15ـ تبعیض در پذیرایی از عزاداران؛
16ـ برخورد نامناسب با کودکان؛
17ـ عدم رعایت اعتدال در نذرکردن برای هیئتها و حسینیهها؛
در مداحی و مرثیهسرایی نیز نکاتی باید مورد توجه قرار بگیرد، از جمله اینکه:
18ـ نباید حرفی زد که بوی غلوّ بدهد و نباید حرفی زد که مقام و منزلت امام معصوم پایین بیاید.
19ـ در اوقات نماز باید عزاداری تعطیل شود.
20ـ کلماتی را نباید گفت که دشمنان سوء استفاده کنند، مانند «هیئت دیوانگان حسینی»، بلکه به جای آن باید گفت: «هیئت عاشقان حسینی».
همچنین روضههای بسیار جانسوز را نباید خواند، مگر در ایام تاسوعا و عاشورا که مردم حق آن را ادا کنند و با اشک ریختن احترام آن را حفظ کنند.
* عزاداری برای امام حسین (ع) تا چه حد مجاز است؟
ـ در حدی که شعور بر شور غالب باشد و موجب انحراف نشود. کارهایی مانند قمهزدن، آهن و زنجیر به خود بستن و سینهخیز رفتن روی زمین، راه رفتن زیر علم و آهن سرد و سنگین که گاهی عوارض جسمی دارد و این گونه کارها هیچ دلیل عقلی و شرعی ندارد. اما سینهزنی و زنجیرزنی که سنگین و وزین انجام میشود درست است و به فرموده امام امت عزاداری باید به شیوه سنتی انجام شود.
* آیا طرح مباحث و اشعاری که موجب خفت و خواری امام حسین (ع) میشود، جایز است؟
ـ بدیهی است که جایز نیست، مانند نوحه: «زینب مضطرم مهربان خواهرم، الوداع! الوداع!»، چرا که قیام امام حسین برای حفظ عزت بود: «هیهات منّا الذّلّه».
* آیا تشکیل جلسات بحث و گفتوگو و میزگرد و سمینار بهتر از عزاداری نیست؟
ـ انسان دارای دو بعد عقلانی و عاطفی است. صِرف بحث عالمانه و معرفتی باعث تحول روحی نمیشود، اما این عزاداریها و سیاهپوشیها موجب ریختن اشک میشود و یک نوع تحوّل درونی حاصل میشود که به برکت این اشک بر امام حسین، افراد زیادی موفق به توبه و تهذیب نفس میشوند.
* ذکر ثوابهای عجیب و دور از ذهن برای عزاداری تا چه اندازه صحیح است؟
ـ ذکر این ثوابها مانند تأثیر نماز در نهی از فحشاء و منکر است که مقتضی است نه علت تامّه. مانند اینکه میگوییم آتش علت سوزاندن است، در صورتی که مانعی نباشد. یا میگوییم آب علت خاموش کردن آتش است، هر آب و هر آتشی این تأثیر و تأثّر را ندارد، هر آبی نمیتواند هر آتشی را خاموش کند!
* چرا فقط برای امام حسین (ع) عزاداری ویژه انجام میشود، نه برای امامان دیگر؟
ـ به خاطر ویژگیهای مختلفی که در حادثه عاشورا اتفاق افتاده است از جمله محاصره شدن این افراد، بسته شدن آب بر آنان، غارت شدن اموالشان، به اسارت رفتن زنان و کودکان و شهادت فرزند 6 ماهه تا پیرترین افراد با لب تشنه. در واقع قیام امام حسین (ع) بی نظیر است.
* فلسفه سیاهپوشی در ایام عزاداری چیست؟
ـ رنگ سیاه از جهات مختلف آثاری دارد که هر گروهی به منظوری از آن بهره میبرد:
1ـ استتار و پوشش برای پنهان شدن؛
2ـ رنگ هیبت و تشخص (از این جهت لباس رسمی شخصیتها نوعاً سیاه یا سورمهای سیر است).
3ـ رنگ حزن آور و دلتنگی و مناسب مجالس ماتم و عزاست.
کسی که در ماتم عزیزی لباس سیاه میپوشد و در و دیوار را سپاهپوش میکند، میخواهد به عزیز از دست داده بگوید: تو مایه روشنی چشم من بودی و با رفتن تو زمین و زمان سیاه شد. حضرت فاطمه (س) نیز در فراق پدر فرمود: «یا ابتاه ...اسودّ نهارها» (ای پدر! ...روز دنیا تاریک شد) بحارالانوار 43/ 176.
امام باقر (ع) نیز فرموده است: «لمّا قتل الحسین بن علی لبس نساء بنی هاشم السواد» (زنان بنیهاشم در سوگ اباعبدالله جامه سیاه بر تن کردند) وسایل الشیعه 3/ 238.