باز هم بیماری ادامه دارد. «دنا» یکی از همین بیماران است، بیماری‌اش از حدود ۳هفته پیش شروع شده و نه‌تنها بهبودی ایجاد نشده که هر بار، علایم جدیدی از خود نشان می‌دهد.
، وزارت بهداشت می‌گوید ویروس جدید نیست، همان آنفلوآنزای قبلی است. عده‌ای که بدنشان ضعیف است، دیرتر به سمت بهبودی می‌روند و عده‌ای که مقاوم، زودتر. این توضیح «سروش» رئیس اداره آنفلوآنزای وزارت بهداشت به است، وقتی از او درباره ویروسی که این روزها خیلی‌ها را گرفتار کرده و مانند کنه به آنها می‌چسبد، می‌پرسیم.
او اما از دادن هر اطلاعات دیگری خودداری می‌کند. مردم هنوز نمی‌دانند ماجرا از چه قرار است.
ظاهر بیماری، همان سرماخوردگی ساده است، کم‌کم اما پیشرفت می‌کند، هرچه می‌گذرد، روند بیماری شدیدتر میشود، قرص‌ها و آمپول‌ها بیش از آن‌که بیمار را بهبود بخشد، بدترش می‌کند، سرفه‌های خشک، تهوع، اسهال، استفراغ، حالت مسمومیت، سردرد و استخوان‌درد، به تدریج خودش را به جای سرماخوردگی ساده می‌دهد.
حداقل دو هفته و حتی اعلام میشود تا یک ماه هم بیمار را درگیر می‌کند، در این مدت اما بیمار، برای رهایی از وخامت حال، چندین‌بار هم به پزشک مراجعه می‌کند، سرم، آمپول، شربت‌ها، قرص‌های سرماخوردگی، کپسول‌های آنتی‌بیوتیک و… هرچه دست پزشک رسد، تجویز میشود، اما فرقی به حال بیمار نمی‌کند.
باز هم بیماری ادامه دارد. «دنا» یکی از همین بیماران است، بیماری‌اش از حدود ۳هفته پیش شروع شده و نه‌تنها بهبودی ایجاد نشده که هر بار، علایم جدیدی از خود نشان می‌دهد.
او می‌گوید: «بیماری با سرفه‌های خشک شروع شد، سرفه‌هایی که عفونی و التهابی نبود و فقط با گلودرد همراه بود، به تدریج حالت تهوع هم به آن اضافه شد، پزشک تشخیص داد که بیماری ویروسی است که وارد سیستم گوارشی هم شده، تا چند روز پس از مصرف داروها، حالم بهتر شد اما چند روز بعد اسهال و استفراغ هم به آن اضافه شد. سرفه‌های خشک هم ادامه داشت.»
او ادامه می‌دهد: «وقتی برای بار دوم به پزشک رفتم، اعلام کرد که بیماری عود کرده، در این مدت هم مقدار زیادی سفکسین و گرفین مصرف کردم، چندین آمپول هم برایم تجویز شد.» با گذشت نزدیک به ۳ هفته، حال این دختر جوان، هنوز رو به بهبودی که نرفته، وخیم‌تر هم شده، حالا تنها استراحت می‌کند تا حالش بهتر شود.
او می‌گوید: «ویروس درحال انتشار است، خیلی از اطرافیانم مبتلا شده‌اند، حتی یکی از داروخانه‌داران تأکید کرده که ویروس جدید است.» آرش هم بیمار دیگری است که نزدیک به یک هفته به شدت درگیر این بیماری بود، حالا اما شرایط بهتری دارد.
او می‌گوید: «در ابتدا تشخیص سرماخوردگی داده شد، دفعه بعد اما به من گفتند به دلیل آلودگی هواست.» او هم کمابیش همین نشانه‌های بیماری را داشت.
می‌گوید: «در محل کارم چند نفر دیگر هم مبتلا شده بودند که به دلیل نزدیک بودن به آنها، من نیز مبتلا شدم.» مبتلایان تأکید می‌کنند که این ویروس منشأ خارجی دارد، یعنی از کشورهای مجاور وارد کشور شده. «الهام» یکی از کسانی است که به تازگی از شهرهای زیارتی عراق بازگشته.
او هم به سختی مبتلا به این بیماری با همین نشانه‌ها شده. آنقدر شدید که مجبور به استراحت مطلق شده. با اینکه حتی نمونه این بیماری در خارج از کشور هم دیده میشود اما در داخل همه آن را به‌عنوان چیزی شبیه آنفلوآنزا می‌شناسند.
اماکن زیارتی، منشأ ورود بیماری‌ها به کشور
ایرج خسرونیا، رئیس انجمن پزشکان متخصص داخلی است. او هم وجود این ویروس را تأیید می‌کند با این توضیح که یک ماه پیش میزان ابتلا خیلی بیشتر بود. «بیماری جدید نیست، همان آنفلوآنزاست که شدیدتر شده و سیستم گوارشی و تنفسی را درگیر می‌کند.» به گفته او، اسهال، استفراغ، تب شدید، استخوان درد و سرفه‌های مکرر، از نشانه‌های این بیماری به شمار می‌رود.
خسرونیا درباره شایعه ورود این بیماری از عتبات عالیات، اما می‌گوید: «با توجه به اینکه مسافرت‌ها آسان شده، احتمال انتقال بیماری‌های ویروسی و عفونی زیاد است، این ویروس‌ها به ویژه از قسمت‌های شرقی کشور ازجمله افغانستان و پاکستان به راحتی وارد میشود، چرا که رفت و آمدها به این دو کشور هم فراوان است. البته دیده شده که برخی از این بیماری‌ها از تایلند هم از طریق مسافران وارد میشود.» رئیس انجمن متخصصان داخلی بیماری تنفسی «کرونا» را هم یکی از همین بیماری‌ها می‌داند.
«رفت و آمد به اماکن زیارتی به دلیل تجمع بالای زائران در آن اماکن، احتمال انتقال ویروس و بیماری‌ها را زیاد می‌کند، بنابراین با یک عطسه یا سرفه انواع بیماری‌ها می‌توانند منتقل شوند.» با این همه خسرونیا، تأکید می‌کند که منشأ این بیماری مشخص نیست، چرا که ویروس‌ها، هر لحظه خودشان را تغییر می‌دهند و هر بار به شکلی خود را نشان می‌دهند. به گفته او، افراد مسن و کودکان بیش از دیگران در معرض خطر قرار دارند، همین هم شده تا عربستان ورود زائران بالای ۶۰سال را ممنوع اعلام کرده است.
او با بیان اینکه تا یک ماه پیش روند ابتلا به این نوع از سرماخوردگی بسیار بیشتر بود، ادامه می‌دهد: «حالا هم مواردی دیده میشود، اما کمتر شده است.» رئیس انجمن متخصصان داخلی با این همه می‌گوید که هیچ آماری از روند ابتلا به این بیماری وجود ندارد.
چرا که معمولا گزارش نمی‌شوند. هرچند علایم این سرماخوردگی با آنچه در عربستان شایع شده، کاملا متفاوت است، اما این نگرانی را در میان بیماران ایجاد کرده که علایم هر دو بیماری شبیه یکدیگر است.
در کنار همه این اظهارنظرها اما سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده علایم «کرونا» هنوز ناشناخته است. بر اساس اعلام این سازمان نشانه های اصلی این بیماری تب، سرفه، تنگی نفس و مشکلات حاد تنفسی است. بیمار ممکن است سرفه‌های چند روزه ظاهرا بدون دلیل نیز داشته باشد. در موارد حاد مشکلات گوارشی نظیر اسهال، نارسایی حاد تنفسی، اختلالات انعقادی، پریکاردیت و نارسایی کلیه نیز گزارش شده است که مورد اخیر در صورت بروز بیمار را به همودیالیز نیازمند می‌سازد.
منبع:شهروند
هر کسی نمی تواند بهترین دوست شما باشد دوست خوب بودن و همچنین دوست خوب داشتن شرایط خاص خودش را دارد هر کسی را که در زندگی روزمره با آن سرو کار داریم نمی توان دوست خوب دانست برخی از صفت های دوست خوب در زیر آمده است :
۱. درباره ی یکدیگر قضاوت نکنید
دوستان خوب دوستانی هستند که یکدیگر را قضاوت نکنند . دوست واقعی شما نباید در شرایط مختلف راجع به شما قضاوت اشتباه کند چون شما را به خوبی می شناسد و همانطور که هستید شما را پذیرفته است .
۲٫ بدون قید و شرط مراقب یکدیگر با شید
دوستان واقعی بدون قید و شرط پشتیبان و مراقب یکدیگر هستند پس زمانی که متوجه شدید در همه ی شرایطتان می توانید روی دوستتان حساب کنید بدانید که او بهترین دوست و دوست واقعی شما است.
۳. رازهای یکدیگر را نگه دارید
زمانی که رازهایتان را با دوستانتان در میان می گذارید از آنها می خواهید که آن را حفظ کنند هرچقدر که آن موضوع پیش پا افتاده باشد.
۴٫ همدیگر را تشویق کنید
دوستان خوب یکدیگر را برای رسیدن به خواسته هایشان در زندگی تشویق می کنند و به هم انرژی مثبت می دهند. دوست خوب همیشه به فکر شماست و به شما در راه رسیدن به هدف و موفقیتتان کمک می کند و همیشه به فکر خوشحالی و هیجان شماست زمانی که به اهدافتان می رسید و موفق می شوید.
۵٫ شوخی های خصوصی با هم داشته باشید
باعث خوشحالی و شادی یکدیگر شوید همزمان به مسایل خودتان که دیگران از آن بی خبرند بخندید و با هم شادیتان را تقسیم کنید.
۶٫ باهم احساس راحتی کنید
همیشه و در هر شرایطی با هم احساس راحتی کنید هیچگاه از یکدیگر چیزی را پنهان نکنید.
منبع : www.magforwomen.com
روانشناسان در مطالعات اخیر خود هشدار دادند که استرس زیاد در خانواده، تاثیر منفی بر عملکرد سیستم ایمنی کودکان دارد و مقاومت آنها را در برابر میکروب‌ها کاهش می‌دهد.
سیستم ایمنی بدن وظیفه حفاظت از بدن در برابر ویروس‌ها و باکتری‌ها را برعهده دارد.
همچنین بدن ما به طور طبیعی قابلیت کنترل و مهار استرس ناشی از اتفاقات عادی روزانه را دارد به همین خاطر در حالت عادی استرس‌ها گذرا هستند.
اما از سوی دیگر قرار گرفتن در موقعیت‌های دشوار و استرس‌زا برای مدت طولانی میتواند تاثیر منفی بر عملکرد سیستم ایمنی بدن داشته باشد. استرس طولانی معمولا در پی فوت یکی از اعضای نزدیک خانواده و یا گرفتار شدن آنها در موقعیت‌های سخت و غیرقابل کنترل بروز می‌کند.
کودکانی که در خانواده‌های پرتنش زندگی می‌کنند اغلب با مشکل ترشح مقدار زیادی هورمون استرس موسوم به «کورتیزول» مواجه می‌شوند که این هورمون شاخص بیولوژیک استرس است.
بنابراین افزایش استرس و در پی افزایش سطح هورمون کورتیزول از عوامل مهم کاهش مقاومت و ایمنی بدن در برابر عوامل بیماری‌زا است.
روانشناسان در این مطالعه که روی گروهی از کودکان پنج ساله انجام گرفت میزان استرس آنها را در ارتباط با عوامل تنش‌زایی نظیر طلاق و بیکاری اندازه‌گیری کردند.
مطالعات انجام گرفته از سوی متخصصان دانشکده علوم پزشکی دانشگاه «یونشوپینگ» و دانشکده علوم پزشکی دانشگاه «لینشوپینگِ» سوئد که نتایج آن در «مجله ایمونولوژی» منتشر شده ارتباط بین استرس زیاد در خانواده و ضعف سیستم ایمنی بدن کودکان را تایید می‌کند.
منبع : ایسنا
باید بدانید که تغییر زندگیتان به آن چیزی که واقعا می خواهید، بسیار لذت بخش تر از آن است که مدام از آن فرار کنید. شما می خواهید که این کار را انجام دهید چون در حال خواندن این مطلب هستید ، پس این را هم باید بدانید که همین حالا زمان مناسب است !
بی توجه به تعداد اشتباهاتی که داشتید و یا اینکه چقدر کند پیشرفت کرده اید ، شما هنوز یک قدم از آنهایی که هیچ تلاشی نکرده اند جلوتر هستید.اگر همین امروز شروع به انجام دادن این ۷عادت کنید ، قول می دهم در عرض یک هفته تغییرات قابل توجهی را می بینید، فقط قول دهید که آنها را تبدیل به عادت کنید وبعد از یک هفته هم مدام اجرا کنید !
۱٫ شادی را با کلمات انتخاب کنید.
خوشبختی یک حالت ذهنیست. نه!! منظور این نیست که ما می توانیم درد یک فاجعه وحشتناک و غیر منتظره شخصی را تنها با فکر کردن در مورد خوشحال بودن التیام دهیم، بلکه منظور سطح شادی ما در روزهای معمولیست که همه چیز خوب پیش می رود. در چنین زمان های خنثی و بی طرفی که ما نه شدیدا ناراحتیم و نه آنقدر خوشحالیم که از خود بی خود باشیم کوچکترین تغییر در روند، میتواند میزان شادی مارا به سمت یک جهت مثبت یا منفی پیش ببرد.یکی از عوامل اصلی که در نگرش ما تاثیر دارد انتخاب کلمات است.
کلمات قدرت بالایی دارند و بر گوینده و شنونده تاثیر می گذارند. وقتی از کلمات منفی استفاده میکنیم، ذهن ناخودآگاه ما آنها را باور می کند !کلمات قدرت بالایی دارند و هم بر گوینده هم بر شنونده تاثیر می گذارند.زمانی که صحبت می کنیم گاهی ناخواسته کلماتی را انتخاب می کنیم که لحنی منفی دارند. این مسئله باعث می شود به چشم دیگران ناراحت(و منفی) به نظر بیائیم. بدترازآن این است که وقتی از این کلمات استفاده می کنیم، ذهن ناخودآگاه ما شروع به باور این موضوع می کند که”اگه این حرفا از دهن من در اومده پس باید احساس واقعیم هم همین باشه.”
اما همیشه هم اینطور نیست. اولین کلمات زود گذری که به ذهن می آیند الزامأ مناسب ترین بازگوکننده افکار و نیات ما نیستند. ما باید درک کنیم که قدرت انتخاب کلمات را داریم ، و اگر آنها را به دقت انتخاب کنیم می توانند روی حس و حال ما تاثیر بگذرانند.
اگر مرتبا این کار را انجام دهیم ، بقیه متوجه تغییرات مثبتی در ما می شوند .خودمان هم حس بهتری خواهیم داشت .همچنین اینطور به نظرمی آید که آدم های دور و بر هم بیشتر لبخند می زنند. مثبت اندیشی مسری است!
۲٫ درگیر شوید و چیزهای جدید را امتحان کنید.
برایان تریسی می گوید:” از منطقه امن خود خارج شوید.تنها زمانی می توانید رشد کنیدکه وقتی دارید چیز جدیدی را امتحان می کنید، از احساس بی دست و پایی و ناراحتی ، نترسید.
از منطقه امن خود خارج شوید.تنها زمانی می توانید رشد کنید که هنگام آزمایش چیزهای تازه ونو ، از احساس بی دست و پایی نترسید.
یکی از بزرگترین دلایل اینکه مردم در شرایطی بیهوده و بی ارزش گرفتار می شوند و هیچ تلاشی برای بهبود زندگیشان نمی کنند این است که طی کردن این مراحل ناراحت کننده است. اما برای ایجاد تغییری مثبت در زندگی باید حتی برای مدت کوتاهی از منطقه امن خود پا به بیرون بگذارید.
شما به جای پذیرفتن خودتان به عنوان “بنده مخلص عادات” ، می توانید با پرورش آگاهانه عادات تازه دست به تغییرخود بزنید. در واقع ، هر چه چیزهای جدید بیشتری را امتحان کنید،هر چه بیشتر از منطقه امن خود بیرون بیایید، هم در کار و هم در زندگی شخصی خود خلاق تر خواهید شد.
روزمرگی ها ما را از حرکت باز می دارند. تجربه های جدید، زندگی را جالب کرده و کمکمان می کنید بزرگ شویم. تلاش کنید هر روز این هفته چیز تازه ای را تجربه کنید. می تواند یک فعالیت کاملا جدید یا فقط تجربه ای کوچک مثل حرف زدن با یک غریبه باشد. و همین که شروع به این کار کنید، بسیاری از تجربه های جدید در به روی فرصت های تغییر زندگی باز می کنند.
با استفاده از استراتژی برداشتن گام های کوچک مداوم به سمت تجربه های تازه، قادر خواهیم بود بزرگترین مانع بر سر راه تغییرات مثبت یعنی ترس را کنار بگذاریم.
۳٫ به روشی که خاص شماست به دیگران کمک کنید.
همه ما دارای نقاط قوت و استعدادهای طبیعی هستیم که می تواند به طور چشمگیری به کسانی که در اطراف ما هستند کمک کند. آنچه به نظر شما آسان می آید، بی شک برای بقیه دشوار است. ما همیشه فکر می کنیم که این استعداد ها خاص دیگران هستند و اغلب به سختی متوجه می شویم که ما هم چیزی برای عرضه کردن داریم و به ندرت آن را با دیگران قسمت می کنیم. شور وشوق درونی ما از استفاده معمول این استعداد های ذاتی ناشی میشود.
از خود بپرسید “آدما برای چی از من تشکر می کنند؟” مردم به طور معمول در چه زمینه هایی از شما کمک می خواهند؟ احساسات و استعدادهای اکثر مردم، به روش یا روش هایی به دیگران کمک می کند. شاید برای شما در زمینه نقاشی ، آموزش ریاضی ، پختن یک غذای خوشمزه یا اداره یک کلاس ورزش باشد. هر روز برای به اشتراک گذاشتن استعداد های خود وقت بگذارید.
۴٫ برای انجام کارهایی که دوست دارید وقت بگذارید.
در فعالیت هایی که نسبت به آن مشتاقید شرکت کنید. می تواند هر چیزی باشد. برخی مردم نقش فعالی در شورای شهرشان دارند، بعضی ها به باورهای مذهبی پناه می برند، بعضی ها به باشگاه های حمایت از چیزهایی که به آن معتقدند می پیوندند و باقی هم علاقه خود را در سرگرمی های خود می یابند. نتیجه روانی در همه این موارد یکسان است. آنها خود را درگیر چیزی می کنند که به شدت آن را باور دارند. و این درگیری به زندگیشان شادی و معنا می بخشد.
همین اصول در مورد کار و حرفه شما هم صدق می کند. چرا شما باید عاشق کاری که برای امرار معاش انتخاب می کنید باشید؟ تمرکز مداوم به تنهایی برای موفقیت وخوشحالی شما کافی نیست. تمرکز مهم است ، اما چه اتفاقی می افتد هنگامی که مسیری که انتخاب کرده اید سخت تر یا طولانی تر از پیش بینی شما می شود؟ اینجاست که تو باید عاشق کارت باشی!
کار کردن روی مسائلی که به آن علاقه مندید نه تنها برایتان لذت بخش است بلکه می تواند شما را از ترک آن، زمانی که فکر می کنید دیگر راهی وجود ندارد، بازدارد. این عشق کمک می کند تا آنقدر از مسیری که به سمت هدفتان طی می کنید لذت ببرید که لازم نباشد فقط روی تمرکزی که شما را هدایت می کند، تکیه کنید. عشق میتواند با به جلو راندن شما در بدترین شرایط ، زندگیتان را تغییر دهد.
۵٫هر روز تغییرات کوچک و مثبت ایجاد کنید.
چطور یک فیل را می خورید؟ هربار یک لقمه. همین اصل برای ایجاد تغییرات در زندگیتان صادق است. ایجاد تغییرات کوچک و مثبت،مثلأ سالم تر غذا خوردن، ورزش کردن، ایجاد عادت های کوچک سازنده، راه خوبی برای مشتاق شدن به زندگی ست.
اگر از چیزهای کوچک شروع کنید به انگیزه زیادی هم برای آغاز نیاز نخواهید داشت. فقط ادامه دهید. حرکت ساده شروع کردن و انجام کاری، نیرویی را که لازم دارید به شما می دهد، و خیلی زود خود را در مارپیچی از تغییرات می یابید،یکی پس از دیگری.
۶٫ درس بگیرید، لبخند بزنید، و دوباره تلاش کنید.
پیروز واقعی در زندگی خوشبینی را به وجود می آورد و می پرورد. می تواند شادی خودش را ایجاد کند و پیش برود. او شکست را فرصتی برای رشد و آموختن درسی جدید از زندگی می داند. کسانی که خوشبینانه فکر می کنند، دنیا را مکانی پیچیده شده در فرصت های بی شمار می بینند، مخصوصأ زمانی که تلاش می کنند.
مهم است که به یاد داشته باشید هر چیزی درسی از زندگی ست. هر کس را که می بینید، هرچه که با آن رو به رو می شوید و غیره. همه اینها بخشی از تجربه آموختن است که به آن “زندگی” می گوییم. فراموش نکنید که درس بگیرید، مخصوصأ زمانی که کارها آنطور که شما می خواهید پیش نمی روند. اگر شغلی را که می خواستید پیدا نکردید یا رابطه ای که به جایی نمی رسد، تنها به این معنی است که چیزبهتری انتظارتان را میکشد. و درسی که گرفتید اولین قدم به سمتش است.
باید مثبت فکر کنید. فکر مثبت مقدمه هر پیروزی بزرگی ست. ذهن باید باور کند که می تواند کاری را انجام دهد، قبل از اینکه بتواند واقعأ آن کار را انجام دهد.
وقتی حیوانات وحشی را برای اولین بار در قفس های باغ وحش می اندازند، هر چیزی را امتحان می کنند که از قفس فرار کنند. گاز میگیرند، با تمام وزنشان به سمت دیوارها می دوند، چنگ می زنند، تا هفته ها و ماه ها برای هر فرصتی که بتوانند خود را آزاد کنند، پافشاری می کنند.بعد از گذشت سالها زندانی بودن، این حیوانات وحشی میل شدید خود را به آزاد بودن از دست می دهند. می توانید در قفس را باز بگذارید که حیوانات اگر خواستند فرار کنند اما نمی خواهند. حتی تلاش هم نمی کنند، چون حالا راحت هستند و اینکه می توانند باز هم آزاد باشند را فراموش کرده اند.
آیا شما هم مثل حیوانات وحشی در قفس هستید؟ آیا ذوق خود را برای موفقیت و اتفاقات خوب زندگی از دست داده اید؟ آیا ذهن شما درگیر است؟
آیا شما هم مثل این حیوانات وحشی در قفس هستید؟ آیا ذوق خود را برای موفقیت و اتفاقات خوب زندگی از دست داده اید؟ آیا ذهن شما درگیر است؟
ممکن است فکر کنید گذشته شما نشانگر آینده شماست. و اینکه در یک قالب نگاهدارنده گرفتار شده اید. ممکن است فکر کنید فقط به خاطر اینکه در فلان و بهمان قضیه موفق نبوده اید دیگرهرگزموفق نخواهید شدو ممکن است این را به عنوان سرنوشت خود بپذیرید.
این طرز فکر که گذشته شما نشانگر آینده شماست، یک تله است، تله ای بی نهایت ساده و غیر ضروری! اما واقعیت این است که حقیقت شما می تواند همانی باشد که شما می خواهید. محدودیت گذاشتن بر آنچه می توانید به آن برسید، توهم است. این محدودیت ها همه در ذهن شما هستند. باید دید مثبتی داشته باشید و در زمان سختی به جلو رفتن ادامه دهید تا از بهترین لحظه های زندگیتان لذت ببرید.
۷٫ حواستان را جمع کنید و از زندگیتان در لحظه حال لذت ببرید.
هیچ اشکالی ندارد به آینده نگاه کنیم. مطمئنم همه موافق این هستیم که خیلی خوب است بدانیم قرار است اتفاق های لذت بخشی بیفتد. مشکل اینجاست که وقتی که اتفاق خوبی که منتظرش بودیم در حال رخ دادن است، ما همچنان در انتظار اتفاق خوب بعدی هستیم.
فکر نمی کنم کسی بتواند این را بهتر از بودائیست ذن “تیش نات هان” بیان کند:
(( دوستی صمیمی به نام “جیم فورست” دارم. وقتی هشت سال پیش او را برای اولین بار ملاقات کردم، او با یک شورای صلح کار می کرد. زمستان قبل، جیم به دیدارم آمد. معمولأ بعد از خوردن شام ، قبل از لم دادن و چای نوشیدن با دیگران ، ظرفها را می شستم. یک شب جیم خواست که ظرفها را اوبشوید. گفتم:”اشکالی نداره. اما اگه میخوای ظرفها روبشوری، باید روش شستنشون رو بلد باشی.” جیم جواب داد:”شوخی می کنی! فکر میکنی نمیدونم چطور ظرفها رو بشورم؟” جواب دادم:”دو روش برای شستن ظرفا وجود داره:اولیش شستن ظرفا برای اینه که ظرفای تمیزی داشته باشیم ، و دومیش شستن ظرفا صرفأ برای شستنشونه.” جیم خندید و گفت:”روش دوم رو انتخاب میکنم، شستن ظرفها فقط برای اینکه ظرفها رو شسته باشم.” از آن به بعد جیم می دانست چطور ظرفها را بشوید. من این مسئولیت را برای یک هفته کامل به او محول کردم.))
اگر هنگام شستن ظرفها، تنها به فنجان چایی فکر کنیم که منتظر ماست، عجله کنیم که ظرفها را از سر راه برداریم انگار که مزاحممان هستند، پس ما ظرفها را برای شستن ظرفها نشسته ایم. در ضمن در طول مدتی که ظرف می شوییم زنده نیستیم! در واقع وقتی کنار ظرفشویی ایستاده ایم، از شناختن معجزه زندگی کاملأ ناتوانیم. اگر نمی توانیم ظرفها را بشوییم، فرصت نوشیدن چای را هم نخواهیم داشت. هنگام نوشیدن یک فنجان چای، فقط به چیزهای دیگرفکر می کنیم، بعید است حواسمان به فنجانی که در دستمان است باشد. پس در آینده غرق می شویم و ناتوانیم از اینکه یک لحظه از زندگی را واقعأ زندگی کنیم.
چقدر از زندگیتان را واقعأ زندگی کرده اید؟ احتمالأ جوابتان این است:” نه به اندازه کافی” ! راه درست این است که روی انجام دادن کمتر و بودن بیشتر تمرکز کنید.
چند ماه پیش وقتی “آکادمی اوارد” را نگاه می کردم، فهمیدم که بیشتر صحبتهای بازیگرها هنگام دریافت جایزه چیزی شبیه این است:” این خیلی برام ارزشمنده. همه زندگیم برای رسیدن به این لحظه بوده.” اما حقیقت این است که همه زندگی ما برای داشتن همه لحظه هاست. یک ثانیه به این فکر کنید.هر کاری که در طول زندگیتان انجام داده اید، هر پستی و بلندی وهر چیز دیگری برای رساندن شما به این لحظه است.
از خودتان بپرسید: چقدر از زندگیتان را واقعأ زندگی کرده اید؟ اگر مثل بیشتر آدم ها هستید، احتمالأ جوابتان این است:” نه به اندازه کافی” ! راه درست این است که روی انجام دادن کمتر و روی بودن بیشتر تمرکز کنید.
یادتان باشد، لحظه اکنون تنها لحظه ایست که می توانید از آن مطمئن باشید. لحظه اکنون زندگی است. از دستش ندهید.
متخصص جراحی استخوان و مفاصل دانشگاه علوم پزشکی بوشهر گفت: استفاده نامناسب از صندلی میتواند عوارضی از جمله کمردرد، پادرد، ناراحتی‌های عضلانی داشته باشد و البته صندلی خانم‌ها بهتر است که سبک‌تر بوده پشتی داشته و چرخ‌دار باشد.
محمدرضا دهقان فرد در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در بوشهر با اشاره به نحوه استفاده صحیح کاربران از صندلی، عوارض نشستن نادرست بر روی صندلی را تشریح کرد.
دهقان فرد گفت: صندلی یکی از لوازمی است که باید در طراحی و ساخت آن حتماً استانداردها و نکات ایمنی و حفاظتی رعایت شود.یک صندلی اداری مناسب باید به گونه‌ای باشد که چهار ناحیه ستون فقرات (گردن، پشت کمر و دنبالچه) را پوشش دهد.
این متخصص ارتوپدی اضافه کرد: متأسفانه اغلب صندلی‌های اداری به واسطه‌ی محرک بودن تکیه‌گاه و نشیمن‌گاه به شخص اجازه نمی‌دهد که به راحتی بالاتنه خود را در وضعیتی که تماس دارد حرکت دهد برای حل این مشکل فرد از پشتی صندلی فاصله می‌گیرد که در نتیجه حمایت پشتی صندلی را از دست می‌دهد.
دهقان فرد بیان داشت: یک صندلی مناسب باید امکان حرکت مناسب مفاصل لگن، ران، زانو و مچ پا را فراهم کند چون که تغییر وضعیت بدن در حالت نشسته توسط این مفاصل صورت می‌گیرد.
وی با اشاره به اینکه تنظیم پشتی صندلی و چگونگی قرار گرفتن مهره‌ها روی آن از مهمترین عوامل است، تصریح کرد: پشتی صندلی بهتر است از انواع فنری باشد، قسمت میانی صندلی نباید گردش خون در پاها به خصوص در زانوها را دچار لخته کند و حفظ یا تغییر وضعیت بر روی صندلی به آسانی صورت گیرد.
متخصص ارتوپدی اظهار داشت: صندلی مناسب باید تکیه گاهی برای ستون فقرات داشته باشد، سطح آن باید اصطکاک لازم را برای جلوگیری از لغزش و سرخوردگی داشته باشد و نشیمن‌گاه آن تا اندازه زیاد با فرم نشیمن‌گاه آدمی هماهنگ شده باشد.
وی اضافه کرد: ارتفاع صندلی باید قابل تنظیم باشد، ارتفاع مناسب برای صندلی آن است که موقع نشستن کف پاها به خوبی روی زمین قرار گیرند، پشتی صندلی باید از ناحیه کمر بخوبی محافظت کند و بهتر است یک پشتی برای سر داشته باشد تا از دردهای گردن نیز جلوگیری نماید.
متخصص جراحی استخوان و مفاصل تأکید کرد: صندلی خانم‌ها بهتر است که سبک‌تر باشد، پشتی داشته و چرخ دار باشد؛ مفاصل بدن به ویژه مفاصل لگن، گردن، زانو و آرنج در صورت نشستن طولانی مدت روی صندلی خصوصاً صندلی نامناسب یا بد نشستن آسیب می‌بینند.
وی با نظر به اینکه اگر هنگام نشستن بر روی صندلی، بدن زیاد به جلو خم شود مشکلاتی همچون احساس درد در ناحیه گردن و کمر ایجاد میشود، گفت: نشستن بر روی لبه صندلی میتواند تا حد زیادی فشار بر دیسک کمر را افزایش دهد.
متخصص جراحی استخوان و مفاصل بیان داشت: اگر فرد به مدت طولانی به صورت ثابت بر روی صندلی بنشیند ممکن است با مشکلاتی مانند خستگی زودرس، درد و ضعف عضلات گردن، از بین رفتن تناسب اندام، کاهش گردش خون، کاهش راندمان قلب و ریه و مشکلات گوارشی مواجه شود.
وی تصریح کرد: توصیه میشود افراد بر روی صندلی صاف بنشینند و پاهای خود را در وضعیتی قرار دهند که به صورت کامل روی زمین قرار داشته باشد. ارتفاع صندلی باید به صورتی باشد که زاویه بین ران و ساق در مفاصل زانو ۹۰ درجه باشد و در صورتی که صندلی غیر قابل تنظیم است و پا به راحتی بر روی زمین قرار نمی‌گیرد از زیرپایی باید استفاده شود.
این متخصص با تأکید به اینکه از میزی که ارتفاع آن برای شما کوتاه است استفاده نکنید، تصریح کرد: نگه داشتن گردن در حالت خمیده فشاری معادل سه برابر وزن سر روی مهره‌های ستون فقرات منتقل می‌کند که میتواند باعث صدمه به ستون فقرات گردن شود.
وی اظهار داشت: به مدت طولانی پشت میز کار در یک حالت قرار نگیرید و برای لحظاتی بلند شوید و قدم بزنید و حرکات نرمشی شانه‌ها، گردن و اندام‌ها را انجام دهید، تغییر دادن وضعیت بدنی از اهمیت زیادی برخوردار است.
متخصص ارتوپدی خاطرنشان کرد: بعد از انجام کار یکنواخت و طولانی زمان استراحتی داشته باشید و سر را در جهت مخالف کار، کشش و حرکت دهید و از نگه داشتن تلفن با گردن و شانه خودداری کرده و در هنگام تایپ، مانیتور و کاغذ نوشته‌ها را روبروی خود قرار دهید.
