• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 38736
تعداد نظرات : 5244
زمان آخرین مطلب : 3358روز قبل
دانستنی های علمی
آب نیشکر، نوشیدنی انرژی زا
نیشکر،گیاهی است که در هوای گرم معتدل و استوایی به عمل می آید.
به گزارش «HeaHhmad»، نیشکر سرشار از قند است. آب نیشکر که سرشار از مواد مغذی ضروری می باشد، بسیار سالم است.
آب نیشکر که نوعی نوشیدنی انرژی زای طبیعی است جایگزین خوب نوشیدنی های تهیه شده سرشار از قند است.
در این مطلب به خواص این گیاه می پردازیم:
* از آن جا که شاخص گلیسمی آن پایین است در سالم نگه داشتن بدن مفید است.
* آب این گیاه در جلوگیری از سرماخوردگی، آنفلوآنزا و گلودرد موثر است.
* از آن جا که این گیاه حاوی قند طبیعی است برای بیماران دیابت به جز بیماران دیابت ۲ که باید مصرف خودشان را محدود کنند، مانعی ندارد.
* طبیعت قلیایی آن باعث می شود، آب آن به بدن کمک کند تا در برابر سرطان پروستات و سینه مقابله کند.
* نیشکر گلوکز بدن را تامین می کند و به عنوان Glycogen ذخیره شده در صورت نیاز، به انرژی تبدیل می شود. بنابراین یکی از بهترین منابع انرژی به حساب می آید.
* پس از انجام دادن فعالیت های جسمی و قرار گرفتن در معرض حرارت به مدت طولانی مصرف آب این میوه باعث می شود تا آب بدن به سرعت تامین شود.
* این گیاه معده، کلیه، قلب، چشم و مغز را تقویت می کند.
* نیشکر، به عملکرد راحت کلیه ها کمک می کند.
* برای سرعت یافتن بهبود پس از یرقان آب نیشکر مصرف کنید.* کربوهیدرات موجود در آن برای انرژی بخشیدن به بدن کمک می  کند.* پتاسیم بالا در نیشکر برای سیستم گوارش و هضم غذا موثر است.* جویدن نیشکر، نوعی ورزش دندان به حساب می آید و باعث تقویت، طول عمر و تمیزی آن ها می شود.* نیشکر برای افرادی که قصد افزایش وزن دارند می تواند مفید باشد.

يکشنبه 27/10/1388 - 9:15
بیوگرافی و تصاویر بازیگران




















يکشنبه 27/10/1388 - 9:3
دانستنی های علمی



 موضوع: ترك خوردگی فنجان ها و ظروف چینی را با شیر می توان برطرف كرد !

ترك خوردگی فنجان ها و ظروف چینی با شیر می توان برطرف كرد بدین منظور فنجان را درون شیر قرار داده و به آرامی به مدت نیم ساعت بجوشانید اگر ترك فنجان زیاد نباشد پروتئین موجود در شیر ترك را كاملأ می پوشاند و چینی شما جوش خواهد خورد.
شنبه 26/10/1388 - 16:30
کامپیوتر و اینترنت

چكیده امروزه با توجه به فراوانی ویروس های كامپیوتری از یك طرف و صدمات حاصل از انتشار آنها از سویی دیگر شناخت و نحوه مبارزه با آنها بسیار حائز اهمیت می باشد . در این مقاله آشنایی با نحوه عملكرد ویروسهای كامپیوتری بیان شده است . مقدمه امروزه با توجه به تعدد ویروس های كامپیوتری در كشور،كه اغلب آنها نیز ایرانی می باشند، شناخت و جلوگیری از تخریب آنها مفید ولازم به نظر می رسد . پیش از هر گونه بحث فنی لازم است توضیحی در مورد ویروس و خوب وبد بودن ویروس سازی از دیدگاه مثبت آن بررسی شود تا مبادا افراد بد گمان و احتمالا متنفر از ویروس ، سیل بدو بیراه خود را نثار ویروس نویسان! كنند بد نیست بدانیم جدای از هنر و تكنیك زیبای عملكرد ویروس های مختلف و شیرینی جدال با ویروس یابها ، خود ویروس عاملی برای حمایت از برنامه های كاربردی می توامند به شمار آید، چرا كه اولین ویروس ها در راه جلوگیری از كپی برداریهای غیر مجاز طرح و نوشته شده و زمان فعالیت آن را موكول به وقتی كرده اند كه فرد خاطی از "" خواهش عدم كپی غیر مجاز"" نیاز به گوش مالی دارد ! تا شاید همین فرد عادت به خرید و تهیه ی برنامه های مورد استفاده خود از طریق اصولی بنماید. واما ویروس ها برنامه هایی هستند كه به شكل پنهانی، موقع اجرا شدن برنامه آلوده خود را به برنامه های اجرایی نظیر فایل های COM و EXE می چسبانند و معمولا بدون اینكه تاثیری در كار اصلی برنامه آلوده بگذارند، منتظر زمان فعالیت نهایی یا برقراری شرط خاصی می شوند . حال این فعالیت می تواند بزرگتر كردن فایلهای مختلف DATA باشد ، یا آلوده كردن فایلهای اجرایی و یا از بین بردن اطلاعات PARTITION TABLE، معدوم كردن اطلاعا ت با ارزش یا از كار انداختن فایل های اجرایی و ... باشد . ولی در هر حال یك چیز در اكثر ویروس ها مشترك می باشد و آن انتقال ویروس از فایل های آلوده به فایل های سالم است . در این مقاله سعی شده است كه نحوه عملكرد یكی از انواع ویروس های كامپیوتری بیان شود كه قبل از مطالعه لازم است به نكته ذیل توجه گردد. افرادی كه مایل به مطالعه مقاله می باشند لازم است كه : 1- با زبان اسمبلی آشنا باشند . 2- به DEBUG و دستورات آن مسلط باشند . 3- از اطلاعات برنامه نویسی سیستم در حد آشنایی با Header فایل های اجرایی برخوردار باشند . بنابراین اگر ملاحظه می شود كه روشها بسیار خلاصه مطرح شده، تنها بدلیل عدم دسترسی عمومی به اطلاعاتی كه ممكن است خطرناك باشد،است و هدف، ارائه روش بوده و باقی جزئیات بر حسب توان با خود برنامه نویس است . (توضیح اینكه ویروس ها برنامه كامپیوتری هستند و نه چیز دیگری و می توانند با انواع زبان های برنامه سازی Assenbly، C++، Pascal،Basic، ... طراحی شوند و ما از قویترین زبان یعنی اسمبلی جهت اینكاراستفاده كرده ایم .) قبل از بیان الگوریتم كلی ویروس نویسی بهتر است به توضیح یكسری عناوین زیر بپردازیم : انواع دستكاری و تخریب ویروس های كامپیوتری صرف نظر از ویروس هایی كه كاربران را مورد لطف قرارداده و تنها با صدورپیامی، نمایش تصویری و یا پخش موزیكی حضور خود را اعلام می كنند،سایر ویروس ها به گونه های مختلف باعث نابودی اطلاعات و در برخی موارد باعث خرابی سخت افزار كامپیوتر می شوند. در زیر نمونه هایی از خسارات ویروس ها بیان می شود: الف: اختلال در كار سیستم(تخریب نرم افزاری) در این حالت ویروس با ایجاد خطا دربرنامه موجب اختلال در اجرای آن می شود. این اختلال گاه همراه با تصویری بر روی صفحه نمایش و یا صدای خاصی بلندگو یا قفل شدن كامپیوتر می باشد . بعضی از دلایل اختلال در سیستم بدلیل ویروس ها عبارتند از: 1-خطاهای برنامه نویسی توسط برنامه نویس ویروس 2 - ناسازگاری ویروس با سیستم یا نرم افزارهای نصب شده بر روی آن 3- تخریب اطلاعات كه شامل حذف، تغییر ویا اشغال و تكثیر در حافظه 4- اختلال عمدی سیستم توسط ویروس(اهداف نویسندگان ویروس) كه به عنوان مثال می توان به كندی سرعت سیستم اشاره كرد. ب:تخریب سخت افزرای عده ای معتقدند كه ویروس ها نمی توانند به سخت افزار آسیب برسانند وتا به امروز، هیچ ویروسی پیدا نشده است كه كه این كار را انجام دهد. ولی در خلاف انتظار از بین بردن سخت افزار توسط برنامه های نرم افزاری امكان پذیر و عملی است . گرچه خسارات سخت افزاری در موارد اندكی توسط ویروسها وجود دارد ولی باید آنها را جدی گرفت . به عنوان مثال كامپیوترهای سری آمیگا از شركت كمو دور، به خاطر نداشتن كنترل در قسمت های مختلف در مقابل ویروس آسیب پذیرند. در این كامپیوتر ها می توان به كمك نرم افزار ،موتور دیسك گردان را از حركت باز داشت و همزمان فرمان خواندن یك تراك كه وجو ندارد ، را به هد داد به این ترتیب هد به دیواره های دیسك گردان برخورد كرده و می شكند . نمونه دیگر این است كه CPU و Icهای آمیگا از جمله اگنس ، دنیس و پائولا از نوع CMOS بوده و در مقابل الكتریسیته حساس هستند . اگر همزمان به تمام ورودیهای بیت یك اعمال می شود ولتاژ اضافی باعث خرابی ICها می شود.به كمك یك برنامه كوتاه چند خطی به زبان ماشین می توان كلیه ثباتهایی كه به نام CPU می روند را حاوی بیت یك نمود و CPU را خراب كرد . در رایانه های شخصی ویروس می تواند هد خواندن و نوشتن دیسك گردان را روی یك تراك داخلی ، كه وجودندارد قرار بدهد. در بعضی از دیسك گردانها، اینكار باعث می شود كه هد ، به بستی در داخل دیسك گردان گیركندو فقط با باز كردن دیسك گردان و جابه جا كردن هد با دست ، مشكل حل می شود. ویروس می تواند تراك صفر دیسك را نابود كند در اینصورت ، این دیسك دیگر قابل استفاده نیست یا اینكه ویروس بطور مكرر هد از سیلندر بیرونی به سیلندر داخلی حركت دهد این امر سبب سایش ونهایتا خرابی دیسك خواهد شد . در اینجا ممكن است مستقیما چیزی تخریب نشود ولی باعث فرسودگی می شود. برای مثال ویروس AMP2P كه روی فایل CAMMAND.COM ویندوز 95 وجود دارد ،قادر است تنظیم اصلی كارخانه را تغییر دهد و ویروسی كه بتواند اینكار را انجام دهد قادر است به تمام اجزای سیستم دسترسی داشته و آنها را خراب كند . این ویروس معمولا هارد دیسك را دچار تعدادی بد سكتور می كند ویا تراك صفر را از كار می اندازد كه با فرمت فیزیكی مجدد نیز دیسك قابل اصلاح نیست . تا چندی قبل ویروس ها فقط فایل ها را خراب می كردند كه معمولا چاره اینكار آسان بود ولی اكنون ویروس ها به آنچنان توانایی رسیده اند كه قادرند سخت افزار سیستم را مورد هدف قرار دهند كه در این صورت خسارات ایجاد شده شدید و جبران آن سنگین است . تازه ممكن است پس ازتعویض قسمت خراب شده ، ویروس مجددا آنرا تخریب كند. ساختار كلی فایل های COM وEXE تحت DOS ساختار كلی فایل های اجرایی از نوع COM تحت DOS با توجه به شكل ، مشخص می شود كه معمولا و نه همیشه اولین دستور از فایل های اجرایی COM، حاوی یك آدرس پرش (Jump) می باشد كه اجرای برنامه را به مكان دیگری از داخل حافظه انتقال می دهد و سپس دستورات اصلی برنامهاز مكان XXXXX در شكل فوق آغاز می گردد.اما اگر همین آدرس پرش اولیه را بتوانیم طوری تغییر دهیم كه به ابتدای برنامه خودمان منتقل شود .می توان گفت كه نصف كار آلوده سازی را انجام داده ایم . بصورت كلی جهت انجام این كار ابتدا آدرس پرش اولیه XXXXX را در مكانی از حافظه ذخیره كرده (برای استفاده بعدی ) و سپس آدرس شروع برنامه خود را درآن قرار می دهیم . خوب تا اینجا توانسته ایم كنترل اجرایی فایل های COM را بدست گیریم . سپس كافی است در داخل ویروس عملیات مربوط به یافتن فایل های اجرایی غیر آلوده ، درستكاری آنها و انجام یكسری تخریب ها ( چاپ یكسری مطالب جهت ترساندن كاربر معرفی خود) و نهایتا برگشت به آدرس اولیه پرش XXXXX جهت اجرای عادی فایل آلوده شده مراجعه كرده تا برنامه ازاین پس روال عادی اجرایی خود را انجام دهد. ساختار كلی فایل های اجرایی از نوع EXE تحت DOS ساختار كلی فایل های EXE پیچیده تر است . طبق شكل،تمام فایل های EXE دارای یك Header یا عنوان بوده كه شامل اطلاعات تخصصی فایل اجرایی نظیر مشخصه فایل،اندازه واقعی فایل،آدرس های Data Segment،Code Segment و..... می باشد. بنابراین بر خلاف فایل های COM كه اولین دستور از آنها حاوی آدرس شروع برنامه است ، در این فایل ها بایت های 20و22 در داخل Header حاوی آدرس شروع برنامه است و چون فایل های EXE از نظر اندازه می توانند خیلی بزرگتر از COM باشند، این آدرسها شامل SEGMENT:OFFSET است با توجه به توضیح فوق در مورد نحوه آلوده سازی فایل های COM كافی است آدرس های X1:X2 را به ابتدای برنامه خود تغییر داده وسپس در پایان كار نیز به محل اولیه X1:X2 باز گردیم . اما این نكته قابل ذكر است كه بدلیل پیچیدگی ساختار فایل های EXE، آلوده سازی اینگونه فایل ها از فایل های COM مسكلتر است . دلایل خراب شدن فایل های اجرایی همانطور كه توضیح داده شد، به هنگام آلوده سازی فایل های اجرایی ممكن است، در محاسبه تغییر آدرس ها اشتباهاتی صورت گیرد و یا یك فایل اجرایی چندین بار آلوده گرددو در جریان چنین اعمالی نیز امكان دارد سیستم روال اجرایی عادی خود را ازدست داده و داخل یك حلقه بی نهایت قرار گیرد و یا به مكانی از حافظه پرش كند كه هیچگونه دستور العملی وجودنداردو سرانجام باعث HANG كردن یا قفل كردن كامپیوتر می شود كه گاهی اوقات بعضی از ویروس ها به هنگام آلوده سازی دچار این مشكل شده و احتمالا با این مسئله برخورد كرده اید كه به هنگام آلوده بودن كامپیوترتان سیستم بدلیل نامشخصی قفل می كند. باتوجه به توضیحات داده شده،هم اكنون الگوریتم كلی یكی از انواع ویروس های كامپیوتری را به صورت زیر می نویسیم : 1- اولین فایل اجرایی در مسیر جاری را پیدا كنید 2- گر فایل پیدا شده ، آلوده است و دیگر فایل آلوده دیگری جهت جستجو وجود ندارد به مرحله 6بروید 3- اگر فایل پیدا شده آلوده است به مرحله 1بروید 4- فایل آلوده شده را پیدا كنید و فایل را طوری تغییر بدهید تا به صورت عادی كار كند(آسیب نبینید) 5- به مرحله 7بروید 6- عملیات مربوط به دستكاری یا تخریب را انجام دهید 7- برنامه اولیه را اجرا كنید نتیجه گیری با توجه به اینكه اغلب ویروس ها جهت آلوده سازی كامپیوتر ، طبق توضیحات داده شده، فایل های اجرایی حمله ور می شوند و آدرس های داخل فایل را تغییر می دهند، پس چه بهتر است بتوانیم این مكان ها را هر چه دقیقتر كنترل كنیم و همچنین با شناخت هر چه بیشتر كار ویروس ها، آمادگی كاملتری جهت مبارزه با آنها كسب نماییم .

چهارشنبه 23/10/1388 - 10:39
کامپیوتر و اینترنت

نام :: W32/Rbot-UU
نام مستعار :: Backdoor.Win32.Rbot.gen و W32/Sdbot.worm.gen.j
طریقه پخش :: اشتراکات شبکه
سیستم عامل هدف :: ویندوز
شدت پخش ::

وظایف ::
1 - دسترسی دیگران به منابع سیستم
2 - دانلود کد های خود از اینترنت
3 - کم کردن قدرت امنیت سیستم
4 - نصب خود بر روی رجیستری
5 - استفاده از سیستم آسیب پذیری

تشریح ::
این کرم حاوی کد های تروجان مانندی است که از طریق کانال های IRC اجازه نفوذ به هکر می دهد . این سرویس در پشت پردازش ها اجرا می شود به دور از چشم کاربر . همچنین این کرم خود را در داخل شاخه سیستم ویندوز به نام فایل USBHARDWARE32C.EXE کپی می کند . و این شاخه ها را برای اجرا مجدد خود می سازد ::


HKLM\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Run
HKLM\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Run Services
HKCU\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Run


همچنین این مقدار ها را تغییر می دهد ::
""HKLM\SOFTWARE\Microsoft\Ole\EnableDCOM = ""N
""HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\Lsa\restrict anonymous = ""1


چهارشنبه 23/10/1388 - 10:38
کامپیوتر و اینترنت

RootKit چیست؟

برنامه هایی هستند که از نظر ساختار کاری بسیار شبیه Trojan ها و Backdoor ها هستند ولی با این تفاوت که شناسایی RootKit بسیار مشکلتر از درب های پشتی است زیرا RootKit ها علاوه بر اینکه به عنوان یک برنامه کاربردی خارجی مثل شنونده Netcat و ابزارهای درب پشتی مثل Sub7 بر روی سیستم اجرا می شوند بلکه جایگزین برنامه های اجرایی مهم سیستم عامل و در گاهی مواقع جایگزین خود هسته کرنل می شوند و به هکرها این اجازه را می دهند که از طریق درب پشتی و پنهان شدن در عمق سیستم عامل به آن نفوذ کنند و مدت زیادی با خیال راحت با نصب ردیابها ( Sniffer ) و دیگر برنامه های مانیتورینگ بر روی سیستم اطلاعاتی را که نیاز دارند بدست آورند.

در دنیای هکرها دو نوع RootKit اصلی وجود دارد که هر کدام تعریف جداگانه ای دارند.

1- RootKit سنتی: RootKit های سنتی با شناسایی اولین RootKit بسیار قدرتمند در اویل سال 1990 در طول یک دهه گسترش پیدا کردند و تا آنجا پیش رفتند که امروزه انواع مختلفی از RootKit های سنتی وجود دارند که به طور عملی خودشان نصب شده و به هکرها اجازه می دهند که به سرعت سیستم قربانی را فتح کنند.

RootKit های سنتی برای سیستم عامل های مختلف نوشته شده اند ولی به طور سنتی بر روی سیستم های یونیکس مثلHP-UX - AIX - Linux - Solaris - SunOS و از این قبیل تمرکز کرده اند.

ولی برای ویندوزهای سرور مثل NT/2000 نیز RootKit هایی نوشته شده اند که جایگزین کتابخانه های پیوند پویا ( DLL ) شده و یا سیستم را تغییر می دهند ولی تعداد زیادی از RootKit ها برای سیستم های یونیکس نوشته شده اند.

RootKit ها اجازه دسترسی Root یا Administrator را به ما نمی دهند و ما هنگامی قادر به نصب آْنها بر روی یک سیستم هستیم که دسترسی ریشه ای و مدیر یک سیستم را توسط روش های دیگری مثل سرریز بافر ... به دست آورده باشیم. بنابراین یک RootKit یک سری ابزارهایی است که با پیاده سازی یک درب پشتی ( Backdoor ) و پنهان کردن مدارک استفاده از سیستم و ردپاها به هکر اجازه نگهداری دسترسی سطح ریشه را می دهد.

ساختار کار تروجن ها به این صورت است که فایلی را در داخل هسته سیستم مثل پوشه System32 اضافه می کند و این فایل تمامی پسوردهای قربانی را Log کرده و برای هکر می فرستد و یا با باز کردن پورتی اجازه ورود هکر را از طریق پورت باز شده می دهد ولی RootKit های سنتی به جای اینکه فایلی در هسته سیستم قربانی اضافه کنند، سرویسها و فایل های اصلی و مهم سیستم عامل قربانی را با یک نسخه تغییر یافته آن که عملیاتی مخرب انجام می دهد جایگزین می کنند.

برای مثال RootKit های معروف در سیستم های یونیکس برنامه /bin/loginرا که یکی از اساسی ترین ابزارهای امنیتی در Unix است را با یک نسخه تغییر یافته که شامل یک کلمه عبور درب پشتی برای دسترسی سطح ریشه می باشد عوض می کنند.

سیستم های یونیکس از برنامه /bin/login برای جمع آوری و تست UserID های کلمات عبور استفاده می کند.

/bin/login شناسه کاربری و پسورد تایپ شده توسط کاربر را با فایل پسوردها مقایسه می کند تا تعیین کند که پسورد داده شده توسط کاربر صحیح است یا خیر. اگر پسورد داده شده درست باشد روتین /bin/loginبه آن User اجازه ورود به سیستم را می دهد.

خب با این توضیحی که دادیم فرض کنید که یک RootKit این برنامه را با برنامه نوشته شده خود عوض کند.

اگر هکر از پسورد ریشه درب پشتی استفاده کند، برنامه /bin/login تغییر یافته و اجازه دسترسی به سیستم را می دهد.

حتی اگر مدیر سیستم پسورد ریشه اصلی را عوض کند، هکر هنوز می تواند با استفاده از کلمه عبور ریشه درب پشتی به سیستم وارد شود.

بنابراین یک روتین RootKit ، /bin/login یک درب پشتی است زیرا می تواند برای دور زدن کنترل های امنیتی نرمال سیستم مورد استفاده قرار گیرد.

علاوه بر آن یک اسب تروا هم هست زیرا فقط چهره آن یک برنامه نرمال و زیبای Login است ولی در اصل یک Backdoor است. اکثر RootKit ها سرویس ها و برنامه هایی مثل DU - Find - Ifconfig - Login - ls - Netstat - ps را با RootKit خود جابه جا می کنند.

هر یک از این برنامه های سیستمی با یک اسب تروای منحصر به فرد جایگزین می شود که عملکرد آنها شبیه به برنامه عادی است. همه این برنامه های Unix مانند چشم و گوش های مدیران سیستم می باشد که تعیین می کنند چه فایل ها و سرویس هایی در حال اجرا هستند.

هکرها با پوشاندن چشم و گوشهای مدیران سیستم که توسط RootKit انجام می شود می توانند به صورت موثری حضورشان را در یک سیستم مخفی نگه دارند.

linux RootKit 5 ( lrk5 ) و Tornkit دو نمونه از RootKit های سنتی هستند که برای سیستم های Linux و Solaris نوشته شده اند و در سایت آشیانه می توانید این RootKit ها را پیدا کنید.

این RootKit ها به محض نصب شدن در سیستم قربانی خود را با سرویس های حیاتی و مهم سیستم عامل که در بالا ذکر شد جایگزین می کنند.

2- RootKit سطح هسته : این نوع از RootKit ها نسبت به نوع سنتی بسیار حرفه ای تر هستند و از نظر سطح پنهان سازی بسیار پا را فراتر از نوع سنتی گذاشته اند زیرا این RootKit ها در سطح ریشه پیاده سازی می شوند و این کار شناسایی و کنترل کردن آنها را بسیار مشکل تر کرده است. RootKit های سطح هسته به ما کنترل کاملی از سیستم اصلی و یک امکان قدرتمند برای جایگیری می دهد.

یک هکر با ایجاد تغییرات اساسی در خود هسته، می تواند سیستم را در سطحی بسیار اساسی کنترل کرده و قدرت زیادی برای دسترسی به درب پشتی و پنهان شدن در ماشین را به دست آورد.

خود هسته در حالی که یک کرنل زیبا و کارآمد به نظر می رسد تبدیل به یک اسب تروا می شود و در حقیقت Kernel فاسد می شود ولی صاحب سیستم از این موضوع بی خبر می ماند.

درحالی که یک RootKit سنتی جایگزین برنامه های سیستمی حیاتی مثل برنامه های ifconfig - ls ... می شود ، یک RootKit سطح هسته در حقیقت جایگزین هسته می شود و یا آن را تغییر می دهد.

تمامی فایل ها - دستورها - پردازشها و فعالیت های شبکه ای در سیستم آلوده به RootKit هسته پنهان می شوند و تمامی اعمال به سود هکر ضبط می شود.

اغلب RootKit های سطح ریشه توسطLKM ها پیاده سازی می شوند.

نصب RootKit های سطح هسته ای که توسطLKM ها پیاده سازی شده باشد، بسیار راحت است. برای مثال برای نصبKnrak Rootkit که برای هسته لینوکس نوشته شده است، یک هکر که با Account سطح ریشه یا همان Root به آن سیستم وصل است تنها کافی است insmod knark.o, را تایپ کند و ماژول نصب می شود و منتظر دستورات هکر می ماند و حتی نیازی به بوت کردن دوباره سیستم هم ندارد.

RootKit های سطح هسته برای ویندوز NT هم وجود دارند که یک Patch را بر روی خود هسته اجرایی ویندوز NT بدون استفاده ازLKM ها اعمال می کند.

چند تا از معروف ترین RootKit های سطح هسته Knrak و Adore برای سیستم های لینوکس ، Plasmoid برای سیستم های Solaris و RootKit سطح هسته ویندوز NT برای سیستم های سرور ویندوز نام دارند که همگی در لینک RootKit در سایت آشیانه برای اعضای سایت قرار داده شده اند.

راه های مقابله با RootKit های سنتی و RootKit های سطح هسته مهمترین راه دفاع در برابر RootKit ها اجازه ندادن به هکرها در دسترسی به حساب مدیر است. همانطور که در بالا ذکر شد یک هکر برای نصب یک RootKit باید دسترسی سطح ریشه داشته باشد و اگر ما بتوانیم همیشه راه های نفوذ و آسیب های جدید سیستم عاملمان را شناسایی و آنها را از بین ببریم شانس دستیابی هکر به حساب ریشه سیستم خود را تقریباً به صفر رسانده ایم. در مرحله بعد اگر فرض کنیم که با بی احتیاطی ما ، هکری توانست بر روی سیستم ما RootKit نصب کند، یکی از راه های تست این که سیستم ما RootKit شده است یا خیر استفاده از دستورEcho است. تعداد بسیار کمی از RootKit ها ، دستور echo را که برای لیست کردن محتویات یک دایرکتوری می باشد تروا می کنند و اکثر RootKit ها بر روی تروا کردن ls تمرکز کرده اند.

به همین دلیل echo یک لیست قانونی از محتویات یک دایرکتوری را برمی گرداند و اگر نتیجه ای که echo بر می گرداند با چیزی که دستور ls برای دایرکتوری داده شده نشان می دهد متفاوت باشد ممکن است چیزی در آن دایرکتوری پنهان شده باشد که این نتیجه را می رساند که سیستم شما RootKit شده است. ولی در کل این روش زیاد موثر نیست چون جستجوی تمام سیستم فایل برای یافتن هر اختلافی بین فایل های لیست شده در خروجی Echo و ls وقت زیادی را صرف می کند.

امروزه ابزارهای مختلفی برای آنالیز برنامه Rootkit/bin/login وجود دارد که مشخص می کنند آیا RootKit شناخته شده ای نصب شده است یا خیر. این ابزارها وقتی که بر روی سیستم نصب می شوند به صورت دوره ای فایل های مهم بر روی سیستم را مثل /bin/login چک می کنند تا از وجود RootKit باخبر شوند که برنامه ChRootkit ابزاری جالب در این زمینه است ولی درکل بهترین راه دفاع در برابر RootKit ها استفاده از تکنولوژی اثر انگشت دیجیتالی قوی می باشد تا به صورت دوره ای درستی فایل های سیستم بحرانی را تحقیق نماید.

MD5 ( یک تابع درهم ساز یک طرفه ) یک الگوریتم بسیار مناسب برای محاسبه این نوع اثر انگشتهای قوی می باشد.

با محاسبه یک اثر انگشت Encrypt شده قوی برای فایل های سیستمی مهم یک هکر قادر نخواهد بود که فایلی را تغییر داده و با همان اثر انگشت وارد شود.

TripWire یک ابزار قوی برای تست صحت است که در سایت آشیانه برای دانلود قرار داده شده است. TripWire درهم سازی MD5 ای از فایل های بحرانی مثل/etc/passwd/bin/login - ls - ps و ... ساخته و به صورت دوره ای این درهم سازی را با یک پایگاه داده ای امن مقایسه می کند.

در صورت تغییر در MD5 یک سرویس سریع به مدیر سیستم اطلاع می دهد.

همچنین در RootKit های سطح هسته Scan پورت ها در شبکه که با استفاده از ابزارهایی مثل Nmap صورت گیرد پورت های شنونده را به مدیر امنیتی سیستم نشان خواهد دد.

به همین دلیل پویش دوره ای سیستم در طول شبکه برای پیدا کردن رد RootKit بسیار مفید است. در آخر ذکر این نکته لازم است که اگر سیستم شما با تمام این ملاحظات آلوده به RootKit شد بهترین راه از بین بردن آن فرمت هسته و نصب مجدد سیستم عامل است.

چهارشنبه 23/10/1388 - 10:36
کامپیوتر و اینترنت

آموزش power point (بخش اول)

مقدمه برنامه Power Point یکی از برنامه های بسته نرم افزاری Office به شمار میرود که با آن میتوانید مجموعه اسلایدهایی که متن را با متن های رسم شده Clipart ، عکس، صدا، تصویر ، و حتی جلوه های ویژه متحرک نمایش دهید. پس میتوانید کارتان را به اسلایدهای 35mm تبدیل کنید . علاوه بر اینها چون Power Point یک Package است میتوانید سند های Word ، کاربرگهای Excel را به صورت گرافیک و متن و به Power Point اضافه نمایید. در حقیقت Power Point قسمت سمعی – بصری برنامه Office است. برنامه Power Point با نصب برنامه Office در سیستم شما دیده میشود. برای مطالعه ی این دوره ی آموزشی نیاز است کاربران محترم آشنایی مقدماتی با محیط Windows داشته باشند . جهت نصب و اجرای نرم افزارهای Office که Power - Point نیز شامل آن می شود ، نیاز به سیستمی با مشخصات ذیل می باشد : - حداقل سیستم مورد نیاز پنتیوم 233 - 16 مگابایت Ram - حدود 600 مگا بایت فضای آزاد Presentation - نمایش مجموعه ای از اسلایدها میباشد که برای گروهی از افراد نمایش میدهید. Power Point فایلهای خود را با پسوند .ppt ذخیره میکند که برای اجرای اینگونه فایلها حتماً باید نرم افزار Power Point را روی سیستم داشته باشیم. همچنین میتوان فایلهای Power Point را با پسوند .pps که حالت اجرایی ( exe) دارد نیز ذخیره کرد که در این حالت برای اجرای این فایلها نیازی به خود برنامه وجود ندارد. پسوند .pot مخصوص فایلهایی است که به عنوان الگو یا Template ذخیره میشوند. ( که در ادامه بحث توضیح بیشتری به این مقوله داده میشود. ) هنگام اجرای برنامه Power Point پنجره Start up باز میشود که سه راه برای شروع را پیشنهاد میکند. روش فعال شدن Start up از منوی Tools گزینه Option ، برگ نشان View ، گزینه Startup Dialog را فعال میكنیم. Auto contact wizard : آسانترین راه ایجاد یک کار جدید است. پس از دریافت اطلاعات یک مجموعه اسلاید ایجاد میکند که درباره موضوعی که مشخص میکنیم ایجاد میشوند. Design Template : با انتخاب این گزینه پنجره New Presentation باز میشود. با انتخاب یک Template و زدن کلید OK پنجره دیگری باز میشود که نمونه اسلایدی را که میخواهید بر اساس آن مورد طراحی شود را انتخاب میکنید. به این مجموعه Layout میگوییم که شامل 24 نمونه کار میباشد . با انتخاب هر کدام نام آن را میتوانیم سمت راست پنجره مشاهده کنیم. هر کدام از این Layout ها دارای معیار های ( متن ، جدول ، نمودار و گرافیک ) است . تفاوت استفاده از Auto content wizard با Design template در این است که در حالت اول مجموعه ای از اسلایدها ظاهر میشود که در نوار وضعیت میتوانیم از تعداد آن اطلاع پیدا کنیم. ولی در Design Template فقط یک نمونه کاری در اختیار کاربر قرار داده میشود. Blank Presentation : یک اسلاید خالی و بدون طرح را در اختیار شما قرار میدهد که بر اساس انتخاب Layout مناسب میتوانید محتویات آن را ویرایش کنید. نما های Power Point در قسمت پایین پنجره اصلی Power Point در منتهی الیه سمت چپ نما هایی وجود دارد که با انتخاب هر یک نحوه نمایش اسلاید شما تغییر میکند. همچنین از منوی View نیز میتوانید به این نما ها دسترسی پیدا کنید. نمای Slide view : نمایی است که در آن میتوان اقدام به ویرایش اسلاید نمود. در حقیقت در این قسمت است که میتوان تغییراتی را از جمله شمای ظاهری طرح اسلاید و محتوی اسلاید ها اعمال نمود . نمای Slide Sorter : اسلاید ها را از چپ به راست و از بالا به پایین صفحه نمایش مرتب میکند . وقتی بخواهیم تمام کار را یکجا ببینیم یا ترتیب قرار گرفتن اسلاید ها را تغییر دهیم از نمای Slide Sorter استفاده میکنیم. در این حالت نمایشی نمیتوانیم تغییری در محتوای اسلاید ها بدهیم ولی به راحتی میتوانیم اسلایدی را حذف یا اضافه نماییم. Slide Show : هنگامی که اسلاید ها برای نمایش آماده شدند میتوان آن را در Slide Show مشاهده نمود و نتیجه نهایی کار نمایش به عنوان یک سلسله اسلاید الکترونیکی استفاده میشود. در این حالت میتوان چگونگی تفسیر صفحه نمایش هنگام حرکت میان اسلاید ها و همچنین انیمیشن یا جلوه های ویژه ای که به کار افزوده اید را ببینید. در این نما امکان هیچ تفسیری در اسلاید ها وجود ندارد. کلید میان بر Slide Show کلید F5 میباشد. Outline View : نمایی را در اختیار میگذارد که فقط در آن میتوان اقدام به تایپ متن نمود. در این نما از هیچ گونه امکانات گرافیکی نمیتوان استفاده کرد. با فعال شدن این نما، نوار ابزار Outlining پدیدار میشود. ذکر این نکته ضروری است که در Power Point در هر اسلاید از 5 سطح نوشتاری میتوان استفاده کرد. بنا به قرار گرفتن در هر سطح فونت نوشته نیز تغییر میکند. در Power Point هر اسلاید میتواند یک عنوان جداگانه برای خود داشته باشد ( با توجه به اینکه در Power Point به اولین اسلاید ( شماره 1) اسلاید عنوان گفته میشود. همانطور که گفته شد اگر اقدام به تایپ متن در اسلاید نماییم میتوانیم این کار را در نمای Outline انجام دهیم. با زدن کلید Enter یک اسلاید جدید اضافه میشود. هنگامی که مکان نما روی شماره اسلاید است با زدن کلید های Ctrl+ Enter میتوانیم داخل اسلاید شده و به آن محتوی بدهیم. ( یک نمای اسلاید 5 سطحی ). نمای Outline نوار ابزاری به نام Outlining را پدیدار مینماید. برای خاتمه دادن به محتوای اسلاید و ایجاد اسلاید دیگر مجدداً باید کلید Ctrl+ Enter را بزنیم. برای سطح بندی متون همان طور که گفته شد در Power Point از 5 سطح میتوان استفاده کرد. که این کار را با نوار ابزار Outlining براحتی میتوانیم انجام دهیم . کافی است سطر مورد نظر را انتخاب کرده و یا با دکمه های Promote ( ترفیع) و Demote ( تنزل) سطح های مورد نظر را ایجاد کنیم. اگر روی سطح اول قرار گرفته باشیم و دکمه Promote را بزنیم آن سطح یک درجه ارتقاع پیدا میکند. و عنوان اسلاید در سطح گرفته میشود. دکمه Demote پاراگراف را یک سطح پایین میبرد. همچنین اگر روی سطح 5 باشیم دکمه Demote از نوار ابزار غیر فعال میشود یعنی کمتر از سطح 5 نمیتوان ایجاد کرد. ایجاد Outline به ویژه با ترکیب های Ctrl+ Enter و Enter ممکن است طول بکشد تا به آن عادت کنید. دکمه Move up : ( حرکت به بالا ) و Move down ( حرکت به پایین ) برای پیمایش در بین متن های Outline . Collapse : باعث بسته شدن سطوح در اسلاید جاری میشود. Expand : باعث باز شدن سطوح در اسلاید جاری میشود. Collapse all : باعث بسته شدن کلیه سطوح در همه اسلاید ها میشود و فقط عنوان اسلاید ها نمایش داده میشود. Expand all : باعث نمایش کلیه سطوح در کلیه اسلاید ها میشود. Summery : یک اسلاید با عنوان Summery slide به لیست اسلاید ها اضافه میکند. Formal : باعث تغییر فرمت در نمایش اسلاید میشود. نمای Normal view : ترکیبی از Outline و Slide view است. شناسایی نوار ابزار ها و توانایی ایجاد یک نوار ابزار سفارشی نوار ابزار ها نحوه دسترسی سریع به گزینه های موجود در منو ها را فراهم میسازند. نوار ابزار ها را میتوان از منوی View گزینه Toolbar فعال کرد. برای سفارشی کردن نوار ابزار برای اینکه بتوانیم ابزار های دلخواه را به طور پراکنده از منو های مختلف انتخاب کنیم در برگ نشان Toolbar گزینه New را انتخاب کرده و نام مناسبی برای آن انتخاب میکنیم سپس از برگ نشان Command ابزار های انتخابی را به نوار ابزار جدید Drag میکنیم. از این پس میتوان نام این نوار ابزار را در منوی View/ Toolbar مشاهده نمود. برای اینکه بتوان مکان Screen tip را برای ابزار های نوار ابزار فراهم نمود و همچنین کلید های میان بر ابزارها را همراه با Screen Tip نشان داد گزینه Show shortcut keys in screen Tip را از منوی View/ Toolbar/ Customize/ Option فعال میكنیم. آشنایی با چند اصطلاح در Power Point : Placeholder : به مکانهایی در اسلاید گفته میشود که هنگام انتخاب ، گیره هایی در اطراف آن ظاهر میشود که میتوان از نظر نوشتاری مستقل عمل کنند. Handout : میتوان از اسلاید چاپ گرفت و در اختیار کسانی که در کنفرانس شرکت کرده اند قرار داد كه اصطلاحاً Handout گفته میشود. تنظیمات لازم برای بهینه کردن نحوه نمایش Tools/ Option/ View Startup dialog : در صورت فعال بودن باعث میشود هنگام شروع کار با Power Point پنجره Startup ظاهر شود. New slide dialog : هنگام ایجاد یک اسلاید جدید نمای Layout ها را در اختیار ما قرار نمیدهد. Status bar : باعث نمایش نوار وضعیت در پایین پنجره میشود. Virtual ruler : خط کش عمودی را در صفحه میتوان مشاهده کرد . البته به شرطی که Ruler ا از منوی View فعال کرده باشیم. Windows in taskbar : در صورت باز نمودن بیش از یک برنامه میتوان برای بستن Presentation جاری بین Presentation دیگر حرکت نمود. Popup menu on right mouse click : باعث فعال بودن Right clickو ظاهر شدن منوی کرکره ای هنگام نمایش در نمای Slide Show میشود. Show popup menu button : باعث میشود دکمه ها عملیاتی در منتهی الیه سمت چپ Slide show فعال باشد. End with black slide : در خاتمه نمایش اسلاید ها ، اسلایدی سیاه نمایش داده میشود . در صورت غیر فعال بودن این گزینه هنگام خاتمه نمایش ، وارد برنامه Power Point میشویم. طراحی یک اسلاید با ایجاد زمینه جدید برای طراحی اسلاید میتوان از روشهای پیشنهاد شده در ابتدای درس کمک گرفت . به طور مثال از Design Template که یک اسلاید با طرح انتخابی در اختیار ما قرار میدهد و با اضافه کردن اسلاید طرح انتخابی به بقیه اسلاید ها نیز اعمال میشود. یا از Presentations که از منوی File/ new میتوان به آن دسترسی پیدا کرد و عملکرد تقریباً مشابه Auto content wizard دارد که در این حالت گروهی از اسلاید ها هم از نظر طرح و هم از نظر فونت میتوانیم داشته باشیم و امکان جایگزین کردن متن های دلخواه با متن های داخل اسلاید وجود دارد.در این حالت نیز با ایجاد یک اسلاید جدید طرح انتخاب شده به این اسلاید هم اعمال میشود. اکنون میخواهیم ببینیم چگونه میتوانیم یک اسلاید را خودمان طراحی کنیم. از منوی Insert گزینه New slide را انتخاب میکنیم . یا کلید ترکیبی Ctrl+M را میزنیم و از پنجره ظاهر شده New slide- Layout مناسبی مثلاً Blank را انتخاب میکنیم . با ظاهر شدن این Layout در حالت Normal view با Right click روی اسلاید و انتخاب گزینه Background از لیست باز شدنی رنگ دلخواهی را انتخاب میکنیم . برای تنوع انتخاب رنگ از More color هم میتوانیم استفاده کنیم. رنگ مورد نظر را اگر تعدادی اسلاید ایجاد کرده باشیم با دکمه Apply to all به کلیه اسلاید ها اعمال میکنیم و با انتخاب Apply فقط به اسلاید جاری . فرق Apply و Preview در پنجره Background را خودتان امتحان کنید. با انتخاب Fill Effects ( پر کننده ) از لیست باز شدنی پنجره ای با 4 برگ نشان داخلی ظاهر میشود. از برگ نشان Gradient در قسمت Colors با انتخاب One color میتوانید رنگ مورد علاقه خود را با درجه در اختیار داشته باشید و همزمان از قسمت Shading style انواع طیف های رنگی در رابطه با رنگ شما نمایش داده میشود. طیف نور افقی Horizontal طیف نور عمودی Vertical طیف نور مورب از بالا Diagonal up طیف نور مورب از پایین Diagonal down طیف نور از گوشه From corner اعمال طیف نور از مرکز From title Two color هم عملی مشابه One color ارائه میدهد با این تفاوت که ترکیبی از دو رنگ گرافیک های جالبی ایجاد میشود. گزینه Present : طرح های از پیش تهیه شده ای است که با انتخاب هر طرح و با تنظیم در قسمت Shading style میتوان اسلاید را طراحی نمود. برگ نشان Texture : طرح های موزائیکی در برگ نشان وجود دارد که میتوان از آن به عنوان پشت زمینه اسلاید استفاده کرد و میتوان با گزینه Other texture نمونه کاری را به این طرح ها اضافه نمود. جهت اضافه نمودن عنوان میتوان از فایلهایی که پسوند .bmp و .gif و .jpg دارند استفاده نمود. برگ نشان Pattern : در این برگ نشان نیز با انتخاب رنگهای Foreground ( پیش زمینه ) و Background ( پشت زمینه ) و با انتخاب از لیست Pattern اسلاید طراحی میشود. برگ نشان Picture : در این برگ نشان با انتخاب دکمه Select Picture میتوان تصویری را به عنوان پشت زمینه اسلاید انتخاب نمود که این تصویر تمام سطح اسلاید را میپوشاند. در اینجا نیز میتوان از فایلهایی با پسوند .jpg و .gif و .bmp استفاده کرد که عملکردی متفاوت با Texture دارد که بهتر است خودتان امتحان کنید. طراحی با استفاده از Apply design در اثر Right click روی اسلاید زمینه دیگری با نام Apply design را انتخاب میکنیم پنجره ای ظاهر میشود که نمونه های Template را در اختیارمان قرار میدهد که میتوان طرح های قبلی را با این طرح ها جایگزین کرد. با Right click روی اسلاید گزینه Slide color scheme را انتخاب میکنیم و روی اسلاید های موجود اثر آن را امتحان کنید. اکنون در مرحله ای قرار دارید که میتوانید انتخاب عملکرد هر یک از 3 روش توضیح داده شده در حالت های متفاوت را تشخیص دهید. اضافه کردن توضیحات به یک اسلاید : یک اسلاید میتواند یک Comment box ( جعبه توضیحات ) داشته باشد که در صورت نیاز بتوان از آن استفاده نمود برای اضافه کردن توضیح به یک اسلاید از منوی Insert گزینه Comment را انتخاب میکنیم. برای اینکه یتوانید نام نویسنده جعبه توضیحات را به نام خودتان تغییر دهید کافی است در منوی Tools گزینه Option را انتخاب کنید و در قسمت General/ User information نام خودتان را تایپ کنید . از این پس با اضافه کردن جعبه توضیحات نام نویسنده این Box با نام خودتان ظاهر میشود. برای پنهان کردن یا آشکار کردن جهبه توضیحات، از منوی View گزینه Comment را انتخاب میکنیم . در این حالت هر چند تعداد Comment که در اسلاید داشته باشیم آشکار یا پنهان میشود

چهارشنبه 23/10/1388 - 10:9
کامپیوتر و اینترنت

آموزش power point (بخش پایانی)


آشنایی با پنجره New slide و معرفی چند Layout برای باز شدن پنجره New slide کافی است از منوی Insert گزینه New slide یا فشار دادن کلید های ترکیبی Ctrl+M استفاده کنیم. در این پنجره 24 طرح موجود است که میتوانیم مرتبط با موضوعی که میخواهیم اسلاید را طراحی کنیم نمونه مورد نظر را انتخاب کنیم. اولین Layout : با Title slide ( اسلاید عنوان ) معرفی میشود که معمولاً برای انتخاب اولین اسلاید استفاده میشود. دومین Layout : اسلایدی است که در آن اقدام به تایپ متن میکنیم که این متن در یک ستون نوشته میشود. نکته : کلیه Layout ها دارای یک عنوان جداگانه در قسمت بالای اسلاید برای خود هستند به غیر از Blank سومین Layout : مخصوص نوشتن متن به صورت 2 ستونه می باشد. چهارمین Layout : برای ایجاد جدول در اسلاید میباشد که با انتخاب این گزینه و دابل کلیک روی نماد جدول پنجره ای ظاهر میشود که در آن میتوانیم تعداد سطر ها و ستونها را مشخص کنیم. مثلاً با وارد کردن عدد 4 برای Columns و عدد 3 برای Rows جدولی با 4 ستون و 3 سطر رسم کنیم. ( نوار ابزار Table ) پنجمین Layout -Text & Chart : پنجمین Layout را میتوان با متن و نمودار پر نمود که با انتخاب این اسلاید روی نماد Chart دبل کلیک میکنیم . در این لحظه پنجره Power Point شبیه پنجره Excel در می آید و با پر کردن داده دلخواه درون جدول فعال شده و میتوان با Right click کردن در محیط نمودار شکل ظاهری نمودار را نیز تغییر داد. هفتمین Layout -Organization chart : است که میتوان از آن برای رسم نمودار های سازمانی استفاده کرد که با Double click روی نماد آن در داخل اسلاید پنجره Microsoft organization chart باز میشود که با محیط آن آشنا میشویم. در این پنجره در قسمت Chart title میتوانیم عنوان مناسبی برای نمودار سازمانی وارد کنیم. معمولاً در نمودارهای سازمانی مدیر در رأس و در Box manager قرار میگیرد. بقیه همکاران را میتوان در قسمتهای مختلف نمودار وارد نمود که در شکل دیده میشود. ( این کار را میتوان با نوار ابزار سازمان دهی نمودارانجام داد) در منو های موجود در این پنجره گزینه هایی وجود دارد که براحتی میتوانید عملکرد آنها را روی نمودار پیاده سازید. به طور مثال در منوی View میزان Zooming را تنظیم میکنیم یا در منوی Styles شکل ظاهری نمودار را تغییر دهیم . همچنین میتوان از منو های دیگر برای تهیه رنگ ؛ تغییر فونت و .... استفاده کرد. برای بردن نمودار آماده شده به داخل اسلاید اصلی از منوی File گزینه Close and return to presentation 1 … را انتخاب میکنیم و در پاسخ پنجره ای که باز میشود کلمه Yes را میزنیم. مجدداً به پنجره New slide برمیگردیم. ادامه ی معرفی Layout Layout شماره 8 : در این Layout میتوانیم فقط اقدام به ایجاد نمودار کنیم. Layout شماره 10-9: وارد اسلاید میشویم و توسط گیره هایی ( Handle ) که اطراف تصاویر ایجاد شده اند میتوانیم اندازه آن را تغییر دهیم. همچنین با قرار دادن مکان نما در مرکز شکل اقدام به جابجایی نمود. با فعال شدن تصاویر نوار ابزار Picture ظاهر میشود. اگر این نوار ابزار را نمیبینید همان طور که قبلاً گفته شد از منوی View/ Toolbars/ Picture را فعال میکنیم که با گزینه های موجود در این نوار میتوانیم تصویر را به دلخواه تغییر دهیم. مثلاً میزان نگهای بکار رفته را کم یا زیاد کرد یا شدت نور را کاهش یا افزایش داد. یکی از ابزار های این نوار Crop میباشد که برای برش قسمتی از تصور از آن استفاده میشود. همچنین ابزار Recolor picture که عملکرد جالبی دارد با انتخاب این گزینه لیستی از رنگهای استفاده شده در تصویر نشان داده میشود و قسمتی که میتوانیم این رنگهای Original را تغییر دهیم. مثلاً میتوان تمام رنگهای سبز بکار رفته در تصویر را به رنگ زرد تبدیل کرد. با استفاده از ابزار Format picture هم میتوان کادری برای شکل در نظر گرفت و رنگ و ضخامت خط این کادر را نیز تغییر داد. گزینهReset picture باعث میشود تمام تغییرات داده شده در تصویر نادیده گرفته شود و تصویر به همان شکل قبلی که وارد شده بود در آید. کار ابزار Set transparent color و Insert picture from file به عهده خود شما گذاشته میشود. Layout شماره 11 : ( Title only ) فقط دارای عنوان است. Layout شماره 12 : که Blanc است و در این اسلاید حتی عنوان هم دیده نمیشود و به کاربر اجازه میدهد تا به دلخواه موارد مورد نظر را اضافه کند. بقیه Layout ها هم عملكردی مشابه موارد ذكر شده دارند. استفاده از Master و ضرورت استفاده از آن : (View/ master/ Slid Master ) برای اعمال تعییرات کلی در اسلاید از گزینه Slide master که همه موارد اسلاید ها را كنترل میکند یا از Title master که فرمت اسلاید های عنوان را كنترل میکند استفاده میکنیم. همه اسلاید های کادر در آغاز بر مبنای Slide master قالب بندی میشوند. مثلاً اگراز قسمت Presentations در منوی New اسلایدی را انتخاب کنیم و بخواهیم تغییری در تمامی آنها اعمال کنیم از Master استفاده میکنیم. میتوان عنوان اسلاید ها و همچنین اطلاعاتی را که در منطقه های Date، Footer، Number ظاهر میشوند فرمت کرد. همچنین اگر تصویری را به Master اضافه کنیم به این مناسبت که به کلیه اسلاید ها این تصویر اضافه شده حتی با اضافه کردن (Ctrl + M) نیز مشاهده میکنیم که تغییر اعمال شده در اسلاید جدید هم دیده میشود. استفاده از Master باعث جلوگیری از انجام کارهای تکراری میشود و همچنین میتوان به راحتی تنظیم ها را قبل از شروع کار انجام داد و تا به آخر از آن استفاده نمود. در Master جاجایی اشکال گرافیکی و همچنین تغییر رنگ آنها نیز به راحتی انجام میگیرد كه در حالت عادی ممكن نیست و فقط وقتی كه در Master هستیم مجاز به انجام چنین كاری میباشیم. همچنین در درون Slide Master چندین ورودی متن نشان داده میشود . هر یك از این ورودی ها معادل یك سطح از متن روی اسلاید هستند كه قبلاً در این مورد در قسمت Outline صحبت شد كه میتوانید برای هر یك از سطح ها فرمت متناسبی را بقیه در نظر گرفت ( نوع قلم ، رنگ قلم، اندازه قلم، انتخب Bullet ) Bullet ها نمادهای گرافیكی كوچكی هستند كه معمولاً در ابتدای سطر آورده میشود . برای دسترسی به این نمادها میتوان از منوی Format گزینه Bullet را انتخاب كرد و از جدول باز شده متناسب با موضوع ، Bullet را انتخاب نمود. نکته : ابزار Bullet كه در نوار ابزار Formatting وجود دارد صرفاً برای فعال و غیر فعال كردن آن در متن میباشد. نکته : با پایین نگه داشتن کلید Shift روی نمای Slide show میتوان به Title Master دسترسی پیدا کرد. Title Master : همانطور كه در بالا گفته شد میتوان با كلید Shift روی نمای Slide View به این حالت دسترسی پیدا كرد یا از منوی View از گزینه Master و سپس Title Master را انتخاب نمود. تغییرات داده شده در این قسمت باعث اثر گذاری روی اسلایدهای عنوان میشود و بقیه اسلایدها این تغییرات را نمیپذیرند. این امر در مورد قبلی یعنی Slide Master صادق است. یعنی تغییراتی كه در آن قسمت میدهیم، روی اسلایدهای عنوان اعمال نمیشود. گروه بندی اشیاء داخل اسلاید با زدن کلید Ctrl + M از Layout ، Blank را انتخاب کنید. سپس از نوار ابزار Drawing که پایین صفحه قرار دارد ابزار Oval ( بیضی) و Rectangle ( چهار ضلعی ) را انتخاب کنید و با Drag کردن روی اسلاید اقدام به رسم آنها نمایید. مشاهده میکنید که با انتخاب هر یک از این تصاویر دیگری از حالت انتخاب خارج میشود و در آن واحد فقط روی یکی از اشکال میتوان کنترل نمود. برای اینکه بتوان تمامی اشیاء داخل یک اسلاید را Group نماییم کافی است با پایین نگه داشتن کلید Shift همه را انتخاب نمایید سپس با Right click روی یکی از اشیاء گزینه Grouping را انتخاب کنید.?Group در این حالت کلیه اشیاء انتخاب شده عضو یک گروه میشوند و هر گونه تغییری اعم از Color, Size و ر وی تمامی اعضاء گروه اعمال میشود. برای خارج کردن از حالت Group میتوان ا Right click روی یکی از اشیاء گزینه Grouping / Ungroup را انتخاب نمود که در این حالت تمامی اشیاء به حالت قبل میروند و هر کدام جداگانه انتخاب میشوند. Regroup : برای برگرداندن به حالت Group یا Ungroup میباشد. Slide Number - شماره گذاری اسلایدها به هنگام نمایش اسلایدها بهتر است موقعیت هر اسلاید را از نظر شماره بدانیم . این امكان در كنترل اسلایدها هنگامی كه از دكمه های عملیاتی یا خاصیت Hyperlink استفاده میكنیم ضروری به نظر میرسد. برای اضافه كردن شماره اسلاید از منوی Insert گزینه Slide Number را انتخاب میكنیم سپس در كادر محاوره ای نشان داده شده OK را میزنیم كه در این موقع ماوس به طرف منوی View رفته و پنجره Header & Footer را باز میكند. در این پنجره در صورت فعال بودن گزینه Date & Time میتوان ساعت و تاریخ جاری سیستم را روی اسلاید یا همه اسلایدها اعمال نمود. ( Apply To All یا Apply ) همچنین میتوان فرمت نمایشی ساعت و تاریخ را از لیستی در این پنجره انتخاب كنیم. گزینه Fixed در صورت فعال بودن امكان تایپ عبارتی را به ما میدهد كه آن را میتوان در قسمت پایین اسلاید ، سمت چپ ملاحظه نمود و با فعال كردن Slide Number هم میتوان شماره اسلایدها را اعمال نمود. همچنین در صورت فعال بودن Don’t Show on Title Slide باعث میشود كلیه تغییرات داده شده در این پنجره روی اسلاید عنوان كه معمولاً اولین اسلاید است دیده نشود. اجرایی كردن یك فایل در Power Point همانطور كه گفته شد پسوند فایلهایی كه .pps باشند حالت اجرایی پیدا میكنند یعنی هنگام نمایش ( Slide Show ) احتیاجی به برنامه Power Point نمیباشد . حال ببینیم چگونه میتوان یك فایل را به این حالت تبدیل نمود و هنگام ذخیره كردن، هنگامی كه در پنجره Save as قرار داریم كافی است در قسمت File Name اسم دلخواه برای فایل انتخاب كنیم و در قسمت Save as Type گزینه Power Point Show (*. pps) را انتخاب كنیم. توجه : یك فایل را یك بار با پسوند .ppt و یك بار با پسوند .pps ذخیره كنید . حال شكل آیكن ها را با یكدیگر مقایسه كنید. هنگامی كه بخواهیم اسلایدهایی را كه تهیه كرده ایم به عنوان الگو یا Template ذخیره كنیم نیز از پنجره Save as از قسمت Save as Type گزینه Design Template -*.pot را انتخاب میكنیم كه باز شكل آیكن این گونه فایل متمایز از بقیه میباشد. ضرورت تبدیل فایلها به شكل الگو در این است كه میتوان مانند Design Template كه در قسمت Startup توضیح داده شده است به كرات از طرح آن استفاده نموده پس میتوان طرح های خودمان را به پوشه Template كه در مسیر زیر قرار دارد اضافه مینمائیم. C:\program file\ Microsoft office\ templates اضافه كردن اسلاید از فایلهای دیگر به فایل جاری از منوی Insert گزینه Slide From File را انتخاب كرده گزینه Slide From Files را انتخاب كرده و در پنجره باز شده آدرس فایلی كه میخواهیم از یك یا چندین اسلاید آن استفاده كنیم را پیدا میكنیم. با زدن دكمه Insert All یا Insert میتوانیم یك اسلاید یا همه اسلاید ها را به فایل جاری اضافه كنیم. به عبارت دیگر میتوان توسط این گزینه ادغام فایل ها را در Power Point انجام داد. اضافه كردن متون یا فایل های دیگر با اسلاید ها : از منوی Insert گزینه Slide From Outline را انتخاب میكنیم. نكته ای كه باید به آن توجه كرد آن است كه میتوان متن را از یك محیط ویراستاری مثل WordPad یا Note Pad و ... داخل اسلاید كرد منتهی هر پاراگراف در محیط های ویراستاری بجای عنوان اسلاید ها مینشیند. هر تعداد پاراگراف كه در فایل متنی وجود داشته باشد به همان تعداد اسلاید با عنوان همان پاراگراف اضافه میشود. نکته : در محیطهای متن هر كجا كه Enter زده شود ، پاراگراف ایجاد میشود. ایجاد پیوند در Power Point در Power Point میتوان متن ، تصویر و کلید های عملیاتی را با ایجاد پیوند یا Link به دیگر اسلاید ها هدایت نمود. برای این کار کافی است آیتم مورد نظر را انتخاب کرده و از نوار ابزار استاندارد گزینه Insert Hyperlink را انتخاب میکنیم. روش دیگری برای اعمال Link به آیتم ، راست کلیک بر روی آن و انتخاب Hyperlink است. با انتخاب این گزینه پنجره ای باز میشود که با انتخاب : Existing file or Webpage ، میتوان به سایتهای اینترنتی یا فایلهای موجود در کامپیوتر عمل Link را انجام داد. گزینه Place in this Document ، لیست اسلایدهایی را که فایل جاری ایجاد کرده است را در اختیار شما قرار میدهد که با انتخاب هر کدام از آنها میتوان لینک به شماره اسلاید مربوطه انجام داد. نکته : هنگامی که در Power Point اقدام به ایجاد Link میکنیم، حتماً باید در نمای Slideshow قرار بگیریم تا نتیجه حاصل را بتوان مشاهده نمود. متن هایی که Link شده اند تغییر رنگ داده و Underline میشوند. ایجاد دکمه های عملیاتی برای ارتباط بین اسلاید ها : فرض کنید روی پرونده ای کار میکنید که در مورد رشته های Office توضیح میدهد. طبیعتاً اولین اسلایدی که ایجاد میکنید لیستی از رشته های Office است که با قرار گرفتن روی هر کدام از رشته ها ، پیوند به اسلایدی که توضیح در مورد آن رشته را میدهد دارید. برای بازگشت به اولین اسلاید باید دائو دکمه Previous را بزنیم تا به اسلاید اول برسیم. پس بهتر است دکمه ای در هر اسلاید تعبیه کنیم تا در هر شماره اسلایدی که باشیم ما را به اولین اسلاید هدایت کند. همچنین دکمه هایی مانند Back ، و Forward که بتوان راحت تر بین اسلاید ها جابجا شد. برای درج دکمه های عملیاتی از نوار ابزار Drawing از گروه Auto Shape میتوان Action Buttons را انتخاب نموده و یا از منوی Slide show این گزینه را فعال نمود. هر کدام از دکمه ها عملکرد خاصی را دارند که با ثابت نگه داشتن ماوس روی آنها مشخص میشود. همچنین میتوانیم خودمان برای دکمه ها عملکردی تعریف کنیم. یکی از دکمه ها ، مثلاً Home، را انتخاب میکنیم و با Drag روی اسلاید در محل مناسب قرار میدهیم. به محض اینکه دکمه روی صفحه قرار گرفت پنجره Action Setting باز میشود که در قسمت Hyper link to ، لیستی از عملکرد دکمه ها مشاهده میشود. به طور مثال Last Slide viewed ، ما را به آخرین اسلاید مشاهده شده میبرد و یا اگر URL را انتخاب کنیم ، میتوانیم با دادن آدرس سایت اینترنتی دلخواه ، برنامه را توسط این دکمه به آن سایت هدایت کنیم. اگر بخواهیم دکمه ای داشته باشیم که ما را به یکی از فایلهای ذخیره شده در Power Point هدایت کند ، گزینه Other PowerPoint Presentation را انتخاب میکنیم. همچنین میتوانیم دکمه های عملیاتی را خودمان طراحی کنیم. به این شکل که با یکی از ابزار های Drawing شکلی بر روی اسلاید میکشیم . سپس وقتی که به حالت انتخاب است روی آن راست کلیک میکنیم و گزینه Action Setting را انتخاب میکنیم و در لیست موجود در Hyperlink عملکردی برای آن تعریف میکنیم. همچنین میتوانیم در پنجره Insert Hyperlink برای دکمه، Screen Tip تعریف کنیم و در Slide Show مشاهده کنیم. Setup Show پنجره Setup Show را میتوان از منوی Slide Show ظاهر کرد. در این پنجره تنظیماتی انجام میدهیم که روی نمای Slide Show میتوانیم نتیجه آن را با انتخاب یکی از سه راه زیر مشاهده کنیم : 1- Presented by a Speaker - Full screen : نمایش اسلاید در حالت تمام صفحه که حالت پیش فرض نمایش در Power Point است. 2- Browsed by an Individual - window : نمایش Slide show در داخل یک پنجره 3- Brows at a kiosk - Full screen : نمایش Slide show به صورت تمام صفحه با این تفاوت که در این حالت راست کلیک روی Slide show عمل نمیکند. Loop Continuously until "Esc" : با فعال کردن این گزینه نمایش اسلاید ها در Loop یا حلقه افتاده و وقتی به آخرین اسلاید برسیم مجدداً نمایش اسلاید ها از اول آغاز میشود. این کار تا وقتی که کلید "Esc" را بزنیم ، ادامه پیدا خواهد کرد. Show without Narration : اگر نمایش اسلاید ها همراه با سخنرانی باشند ، با انتخاب این گزینه این امکان غیر فعال میشود. Show without Animation : با انتخاب این گزینه امکان انیمیشن یا متحرک سازی اسلاید ها غیر فعال میشود و حتی اگر برای آنها انیمیشن در نظر بگیریم ، اسلایدها بدون آن نمایش داده میشوند. Show Scrollbar : این گزینه وقتی فعال است که حالت Browsed by an Individual را انتخاب کرده باشیم و باعث آشکار شدن Scroll bar در پنجره میشود. در قسمت Slides در پنجره Setup Show ، با انتخاب All نمایش اسلاید ها به ترتیب ایجاد و نشان داده میشوند. در قسمت بعدی میتوان حالت نمایش را با دادن شماره اسلاید تعیین نمود. بطور مثال از اسلاید 5 تا اسلاید 14 . Custom Show : اگر این گزنه غیر فعال است ، پنجره را ببندید و از منوی Slide show این گزینه را انتخاب کنید. پنجه custom Show ظاهر میشود که با زدن دکمه New میتوانیم نام ناسبی را برای نمایش بگذاریم و نمایش اسلاید ها را با انتخاب اسلاید و زدن کلید Add سفارشی کنیم. در این حالت نمایش اسلاید ها متواند به طور دلخواه انتخاب شود. مثلاً اگر اول اسلاید 7 را انتخاب کنیم و بعد اسلاید 12 ،سپس 18 و .... . مشاهده میکنید که در این حالت خودمان ترتیب نمایش اسلاید ها را انتخاب میکنیم. به پنجره Setup Show برمیگردیم. این قسمت با تنظیم قبلی فعال شده و میتوانیم از آن استفاده کنیم. در قسمت Advanced Slides میتوانیم نحوه نمایش را با انتخاب گزینه Manually ( به طور دستی ) یعنی با زدن کلید Enter ا کلیک ماوس انجام دهیم. اگر تنظیمات زمان گذاری شده را قبلاض انجام داده باشیم میتوان با انتخاب Using Timing if Present نمایش اسلایدها را با توچه به زمان داده شده نشان داد. Slide Transition : از منوی File گزینه New و سپس تب Presentation را انتخاب کنید و نمونه ای را برگزینید. مثلاً Generic به نمای Slide Sorter بروید در نوار ابزار اختصاصی این نما اولین گزنه یعنی Transition Effect را باز کنید. با انتخاب هر کدام از گزینه های این بخش میتوانیم جلوه ای را برای جابجایی بین اسلاید ها انتخاب کنیم و در اسلاید انتخابی نتیجه کار ا مشاهده کنید. در اینجا میتوانید این تنظیم را برای تک تک اسلاید ها انجام دهید. با اعمال این Effect ها به هر اسلاید ، علامت Slide Transition در پایین اسلاید ظاهر میشود که نشان دهنده این موضوع است که این اسلاید این جلوه را دریافت نموده . اما اگر بخواهیم به تمام اسلاید های موجود یک Effect واحد اعمال کنیم ، تا هنگام رفتن به اسلاید بعدی نشان داده شود ، مراحل زیر را دنبال میکنیم : منوی Slide show گزینه Slide Transition را انتخاب میکنیم. در این پنجره نیز لیستی از جلوه ها که در Slide sort وجود داشته دیده میشود و میتوان سرعت جابجایی را بین اسلاید با یکی از سه گزینه ( Slow ( آهسته ) ، Medium ( متوسط ) و Fast ( سریع ) ) مشخص نمود. در قسمت Advance ، که بسیار مهم هم میباشد شما میتوانید انتقال به اسلاید بعدی را با کلیک ماوس و یا به طور اتوماتیک Automatically After تنظیم کنید. در قسمت آخر میتوان زمان را بر حسب دقیقه و یا ثانیه تنظیم نمود. پس هر عددی که در این قسمت وارد کنید مقدار زمانی است که بین جابجایی که طول میکشد و به این طریق میتوان بدون هیچ گونه کنترلی نمایش اسلاید ها را نشان داد. همچنین در قسمت Sound میتوان برای این جابجایی ها صدایی را انتخاب کرد. در پایان با انتخاب Apply یا Apply to All تنظیمات به یک اسلاید یا همه اسلاید ها اعمال میشود.

چهارشنبه 23/10/1388 - 10:8
کامپیوتر و اینترنت

آموزش اكسس ( بخش اول )


مقدمه مدیریت پایگاه داده ها (چه داده های متنی یا تصویری یا غیره) شاید مهمترین كاربردی بوده است كه همواره از كامپیوترهای تجاری خواسته شده است. به همین دلیل در چند سال گذشته قبل از ظهور محیطهای مبتنی بر رابط گرافیكی شاهد حكومت زبان cobol بر امپراطوری كامپیوتر بودیم. بعد از این امر ظهور برنامه dBase و فروش حیرت آور آن خبر از همین احتیاج مبرم به پایگاه داده ها می داد. باز در این عرصه نیز شركت مایكروسافت بیكار ننشست و Access كه كاستیها و اشكالات برنامه های قبلی را برطرف نموده و كار با داده ها را به صورت فوق العاده ای راحت تر میکند عرضه کرد. این برنامه كه همراه با كار در محیط كاملا گرافیكی ویندوز حتی قابلیت نصب در شبكه و internet را نیز دارد بدون شك یك نیاز شركتهای تجاری, برنامه نویسان, طراحان صفحات وب و حتی برای اشخاص معمولی برای كنترل داده ها و اطلاعات خود بوده است. ما در این دوره آموزشی شما را با قابلیت access آشنا كرده و شاید اگر اغراق نكرده باشم شما را استاد این برنامه بی نظیر خواهیم كرد شما نیز لحظه به لحظه به آشنایی با قابلیتهای این برنامه مطمئنا مشتاق یاگیری هرچه سریع آن خواهید شد. قابل ذكر است كه ما در این دوره برنامه اكسس 2000 را برای آموزش انتخاب كرده ایم كه البته نسخه های دیگر این برنامه فرق چندانی با نسخه 2000 آن ندارد و شما می توانید با یادگیری این نسخه با ان نیز به راحتی كار كنید. (البته توصیه خود من به استفاده از نسخه 2000 است) آشنایی با اكسس اكسس كه یكی از برنامه های موجود در بسته نرم افزاری آفیس( Microsoft Office ) است برای ساماندهی و كنترل و مدیریت پایگاه داده ایجاد شده است. این برنامه دارای قابلیتهای بسیار است , مانند ایجاد صفحه ورود اطلاعات به شكل دلخواه. به عنوان مثال وقتی شما می خواهید اطلاعات موجود در یك چك را در كامپیوتر خود ذخیره كنید شما با استفاده از برنامه اكسس می توانید صفحه ای درست همانند صفحه چك ایجاد كنید و اطلاعات را به صورت كاملا گرافیكی در آن وارد كنید. شما پس از ایجاد پایگاه داده هایتان حتی می توانید از آنها گزارش گرفته و یا در بین اطلاعات خود جستجو كرده البته تمامی این امكانات را شما با دستان قدرتمند خود ایجاد خواهیدكرد. از موارد استفاده برنامه اكسس به طور شهودی می توان به استفاده آن در قسمت حسابداری یك شركت و یا نگهداری اطلاعات اشخاص عضو در سایتتان و حتی نگهداری اطلاعات كارمندان (حتی عكس آنها) و موارد بسیار متنوع دیگر اشاره کرد. شما پس از ایجاد این پایگاه داده حتی می توانید آن را در شبكه در اختیار دیگران قرار داده یا بر روی آن كلید رمز گذاشته یا حتی در سطح كاربران مختلف مقدار دسترسی هر كاربر را تعیین كنید. روش ادامه درس ما در جلسات بعدی به صورت زیر خواهد بود: ابتدا آشنایی با محیط اكسس و تسلط كامل بر آن كار با help برنامه(به صورت مختصر) آشنایی با پایگاه داده های نمونه بررسی و كار با اجزای اصلی طراحی یك پایگاه داده جدید كار با جدولها كار با داده ها كار با بازجست ها ( Query ) كار با فرمهای ورود اطلاعات كار با گزارشها خودكارسازی با ماكروها برنامه نویسی با مدولها كاربرد پیشرفته اجزای اكسس حفظ امنیت در پایگاه داده كار با برنامه های كمكی اكسس سوالات خود را به طور كامل بیان كنید تا امكان پاسخگویی به آنها باشد. برای مطالعه ی این دوره ی آموزشی نیاز است کاربران محترم آشنایی مقدماتی با محیط Windows داشته باشند . جهت نصب و اجرای نرم افزارهای Office که اکسس نیز شامل آن می شود ، نیاز به سیستمی با مشخصات ذیل می باشد : - حداقل سیستم مورد نیاز پنتیوم 233 - 16 مگابایت Ram - حدود 600 مگا بایت فضای آزاد شروع کار با اکسس در درس قبل با قابلیتها و كاربردهای اكسس آشنا شدید و ضرورت استفاده از این برنامه در جهات مختلف زندگی آشنا شدید و با توجه به كاركرد راحت اكسس و شی گرا بودن آن اكسس نسبت به برنامه های دیگر مدیریت پایگاه داده ها امتیازات بیشتری دارد. مفهوم شی گرائی: وقتی كه در مورد یك برنامه از مفهوم شی گرایی صحبت می كنیم یعنی در هنگام كار با آن همواره با شی های مختلف سروكار دارید و حتما لازم نیست كه زبان برنامه نویسی خاصی بلد باشید یعنی در واقع شی گرایی كنترل و مدیریت اشیا و نحوه قرارگیری آنها به جای استفاده از دستورات است. به عنوان مثال وقتی ما می خواهیم در محیطی مانند faxpro یك دكمه ایجاد كنیم كه هنگام فشاردادن آن اطلاعات كاربری مشتری در جدول ثبت شود باید دستورات بسیار پیچیده و ویژه ای بنویسیم ولی در محیط اكسس كافی است از قسمت ابزار با استفاده از شی دكمه (وسیله ای جهت ساخت دكمه های مختلف) این دكمه را به راحتی ایجاد می كنیم . آغاز كار با اكسس: شما بعد از نصب بسته نرم افزاری آفیس می توانید با رفتن به قسمت start سپس قسمت programs و انتخاب microsoft access وارد محیط اكسس شوید. البته بسته به نحوه نصب شدن برنامه ممكن است برنامه اكسس در قسمت ذكر شده نباشد و به صورت معمول این برنامه در این قسمت قرار می گیرد. با وارد شدن به محیط اكسس با پنجره ای مانند شكل 21 ظاهر می شود كه به شما امكان می دهد تا آنچه را كه می خواهید انجام دهید انتخاب كنید.گزینه های موجود در این قسمت به ترتیب زیر است: 1- Blank access database : با استفاده از این گزینه شما می توانید یك پایگاه داده جدید ایجاد كنید. 2 - access database wizards : با استفاده از این گزینه شما می توانید با استفاده از جادوگر اكسس كه كار شما را بسیار آسانتر می كند یك پایگاه داده بسازید (بعدا به طور مفصل توضیح خواهم داد) 3- open an exiting file: با این گزینه شما می توانید پایگاه داده ای را كه قبل ایجاد كرده اید برای ایجاد تغییرات دوباره باز كنید. 4- از كادر زیر قسمت 3 شما می توانید پایگاه داده ای را كه به تازگی برروی آن كار كرده اید باز كنید. بعد از انتخاب گزینه مورد نظر شما باید با زدن Ok به مرحله بعدی بروید. اگر هر خواستید با زدن دكمه Cancel به محیط اكسس وارد شوید. (فعلا برای آشنایی با محیط اكسس Cancel را بزیند) ضمن قابل ذكر است كه برای ساختن پایگاه داده جدید آنرا باید در همان ابتدا ذخیره كنید و اینگونه نیست كه بعد از پایان كار آنرا ذخیره كنید. آشنایی با محیط كار: محیط كار اكسس همانطور كه در شكل 22 می بینید بسیار شبیه محیطهای دیگر ویندوز است و كار با آن بسیار آسان است. حال به صورت كوتاه به معرفی قسمتهای مختلف محیط كار می پردازیم: - میله عنوان (Title bar): عنوان پایگاه داده در حال كار در این قسمت ثبت می شود و همچنین كنترل پنجره اكسس از همین قسمت صورت می گیرد(چون فرض ما بر این است كه شما بر محیط ویندوز و كنترل پنجره ها مسلط هستید نیاز به توضیح بیشتر نیست) 2- میله منو (Menu bar): در این میله شما به وسیله منوهای مختلف اقدام به ایجاد. كنترل و ویرایش پایگاه داده می كنید. در زیر توضیح كوتاهی در مورد هر منو آمده است. ------------------ الف) File (فایل): فرامین لازم برای بازكردن و بستن پایگاه داده. دریافت داده از سایر پایگاه داده ها. ذخیره داده ها. تغییر خصوصیات پایگاه داده. چاپ و غیره ب) Edit (ویرایش): فرامین لازم برای ویرایش و وارد كردن داده ها پ) View (مشاهده): فرامین لازم برای انتخاب اجزا مختلف پایگاه داده. تغییر خصوصیات پایگاه داده فعال و غیره را در اختیار شما می گذارد. ت) Insert (درج): فرامین لازم برای درج اقلام مختلف پایگاه داده ج) Tools (ابزارها): فرامین لازم برای اجرای برنامه های كمكی مختلف. تحلیل پایگاه داده. امنیت و گزینه های متفاوت پیشرفته پایگاه داده چ) Windows (پنجره ها): فرامین لازم برای تغییر آرایش پنجره ها در محوطه كاری پایگاه داده ح) Help (كمك): دسترسی به كمك مستقیم ------------------- 3- میله ابزار (Tool bar): در این قسمت تعدادی از فرامین ضروری و پراستفاده در برنامه قرار دارد. 4- محوطه كاری پایگاه داده: در این محوطه بزرگ شما بر روی پایگاه داده كار می كنید و داده ها را به آن می افزایید و آنها را ویرایش می كنید. 5- دستیار: این دستیار برای آن است كه شما سوالات احتمالی ممكن خود را به طور مستقیم از او پرسیده و او با جستجو در خود برنامه و همچنین اینترنت تا حد ممكن جواب شما را پیدا كند(البته به صورت انگلیسی) 6- میله وضعیت: در میله وضعیت اطلاعاتی راجع به كاری كه انجام می دهید. نمایش داده می شود. و همچنین خطاها را مشاهده خواهید كرد. توجه به این نكته ضروری است كه در بعضی مواقع كه امكان استفاده از بعضی از فرامین موجود نمی باشد آنها به صورت غیر فعال در می آیند. در اینجا باید تین نكته هم ذكر شود كه شما در هنگام انتخاب فرامین از منوها هم می توانید با استفاده از ماوس آنها را انتخاب كنید و هم از كلیدهای میانبر استفاده كنید. روش كار كلیدهای میانبر با استفاده از كلیدهای Ctrl و Alt و حرفی كه در هر فرمان زیر آن خط كشیده شده است شما می توانید به صورت خیلی سریع به فشار همزمان آنها به فرمان دسترسی پیدا كنید. این قابلیت هنگامی مفید است كه شما در محیط اكسس بسیار ماهر شده اید كه دیگر نیاز به استفاده از ماوس ندارید. خروج از محیط اكسس: شما می توانید با انتخاب فرمان Exit از منو File از محیط اكسس خارج شوید. پایگاه داده های نمونه در درس قبل كار با اكسس را آغاز كردیم و در مورد محیط برنامه صحبت كردیم. در این درس قصد داریم ابتدا مختصرا در مورد Help در برنامه صحبت كنیم و سپس به صورت مفصل در مورد پایگاههای داده نمونه كه در خود اكسس موجود است صحبت كنیم. دسترسی به راهنما: راهنمای برنامه برای كسانی كه آشنایی كامل به زبان انگلیسی دارند می تواند مانند یك مرجع كامل و معتبر باشد مثلا هرگاه در مورد عملكرد پایگاه داده. طراحی جدول. یا تعریف بازجست مشكل داشتید می توانید از راهنمای برنامه كه به زبان انگلیسی ساده و روان نوشته شده استفاده كنید و مسلما در مورد سوال شما چه در خود برنامه یا تحت وب جوابی پیدا خواهد شد. در اكسس راههای مختلفی برای دسترسی به راهنما وجود دارد كه متداولترین آنها استفاده از منو Help است.كه فرمامین موجود در این منو را شرح می دهیم: 1- Microsoft access Help : این فرمان دستیار را فعال می كند در صورتی كه دستیار فعال باشد وارد سیستم راهنمایی می شود. شما می توانید با انتخاب این گزینه سوالات خود را از دستیار بپرسید و او نزدیكترین جواب را به سوال شما خواهد داد این امكان بسیار می تواند برای شما مفید باشد و دستیار مانند یك شخص ماهر به تمامی سوالات شما به طریقی پاسخ خواهد داد. 2- Hide The Office Assistant: شما می توانید با استفاده از این فرمان دستیار را مخفی كنید و این در مواقعی به كمك شما می آید كه دستیار قدرت دید شما در محیط را كاهش دهد. 3- What`s This: با استفاده از این گزینه ماوس شما به یك علامت سوال تبدیل می شود و هر كجایی از محیط كه كلیك كنید در مورد آن شما را راهنمایی می كند. 4- Office On The Web: به كمك این گزینه می توانید به سایت ماكروسافت رجوع كنید و آخرین امكانات و اصلاحات در برنامه و همچنین متداولترین سوالها را بپرسید. 5- Detect and Repair: با استفاده از این گزینه اگر در برنامه اكسس شما ایرادی باشد به صورت اتوماتیك رفع می شود. 6- About Microsoft Access: در مورد نسخه فعلی اكسس اطلاعاتی در اختیار شما می گذارد. یكی دیگر از راهنمایی ها كه در اكسس موجود است راهنمای شناور است به این ترتیب كه با نگه داشتن نشانه ماوس بر روی یك فرمان به مدت چند ثانیه اسم و شاید راهنمایی كوچكی در مورد آن فرمان ظاهر شود. با توجه به اینكه بیشتر خوانندگان این درس با محیط ویندوز و راهنمای آن آشنا هستند و راهنمای اكسس نیز مانند آن است من نیاز بیشتری به توضیح نمی بینم. سیری در پایگاه داده های نمونه: در اكسس چهار پایگاه داده نمونه وجود دارد كه می توانید آنها را باز كرده. بررسی نموده و یا مورد استفاده قرار دهید.(البته این نكته قابل ذكر است كه شما حتما باید در موقع نصب این پایگاهها را انتخاب كرده باشید تا نصب شوند وگرنه با قراردادن CD در درایو و نصب دوباره آنها كار را دنبال كنید) این پایگاهها برای كسانی كه تازه شروع به كار با اكسس می كنند بسیار مفید است و چیزهای مفیدی را در برمی گیرد. بعد از نصب پایگاه داده نمونه شما می توانید با استفاده از منو File و گزینه Open به پوشه Samples در جایی كه اكسس را نصب كرده اید رفته و پایگاه داده را بازكنید(امكان دارد این پایگاه داده به صورت پیش فرض در پایین ترین قسمت منو File موجود باشد) ما در این درس به توضیح پایگاه داده Northwind خواهیم پرداخت. قبل از شروع كار باید این نكته را ذكر كنم كه تمامی فایلها و جدولهای اكسس در فایلی با پسوند MDB ذخیره می شود. پایگاه داده Northwind امكان تمرین با یك نرم افزار پایگاه داده كامل را به شما می دهد. این پایگاه داده یك نرم افزار كنترل موجودی برای شركت فرضی Northwind Traders است. بعد از باز كردن این پایگاه داده كه ممكن است مدتی طول بكشد. صفحه ابتدایی ظاهر می شود كه شما می توانید با كلیك روی Ok این پنجره را رد كنید. بعد از این كار پنجره Database این پایگاه نشان داده خواهد شد. این پنجره جایی است كه اكثر كارهای اكسس در آن انجام می شود. این پنجره هفت شاخص دارد كه شما را به شش جز اصلی Access می برد. این پنجره در شكل 31 نشان داده شده است. برای حركت در صفحات پنجره Database با ماوس برروی شاخصهای كناری پنجره كلیك كنید. كلماتی كه در هر صفحه مشاهده می كنید. معرف جداول. پرسانه ها. فرمها. گزارشها. ماكروها و برنامه های خاص این پایگاه است. مثلا نام یكی از جداول پایگاه داده Shippers است. اگر برروی هر یك از جداول دوبار كلیك كنید جدول مورد نظر باز می شود. دیگر موارد را نیز می توانید با دوبار كلیك باز كنید به جز ماكروها كه این اشیا به دلیل اینكه شما تازه كار هستید از دسترسی شما حفاظت می شوند و من پیشنهاد می كنم زیاد با آنها ورنروید و این كار را به زمانی كه به طور كامل با عملكرد آنها آشنا شدید موكول كنید. هنوز انتظار درك پایگاه داده های نمونه را به طور كامل نداشته باشید مثلا با كلیك زدن مكرر به روی جدولOrders. Access جدول مورد نظر را نشان می دهد كاری كه با این جدول می توانید انجام دهید این است كه به سفارشات نگاه كنید. جدول مانند یك صفحه گسترده الكترونیكی كه سطر و ستون دارد كار می كند. با جدول كارهای متنوعی می توانید انجام دهید اما در این مقطع فقط سعی كنید با اكسس. منوهای آن و صفحه رابط آن آشنا شوید. در ادامه دروس جزئیات لازم برای تسلط شما بر هر یك از این موارد ذكر خواهد شد. شما در این مرحله به تمامی فرمها و جدول یك نگاهی بیاندازید و سعی كنید كه با انها بیشتر از قبل آشنا شوید. در اینجا توضیحات من در مورد این پایگاه داده به پایان میرسه شما تا درس بعدی تمامی پایگاههای نمونه را یك مرور كلی كنید و با آنها آشنا شوید و این نكته را از یاد نبرید كه عجله نداشته باشید با تمامی قسمتها به مرور آشنا خواهید شد تا اینجا كه شما می توانید در بین پایگاهها به راحتی گردش كنید كار بسیار موثری انجام داده اید. از جلسات بعد بحث پیشرفته تری را در مورد اكسس شروع خواهیم كرد یعنی تا این قسمت دروس چیز خاصی را بیان نكرده ایم و فقط با محیط آشنایی كامل پیدا كرده اید و كار اصلی ما از درس بعد شروع خواهد شد.(ضمنا كار با پایگاه داده های نمونه دیگر را فراموش نكنید)

چهارشنبه 23/10/1388 - 10:0
کامپیوتر و اینترنت

آموزشDirectX-Graphic (قسمت سوم)

موضوع : رسم اشکال دو بعدی
مروری بر object های DirectX8
1 DirectX8 : این شی ، شی مرکزی برای directX است و به شما امکان دسترسی به توابع و اشیا DirectX را می دهد .

? - Direct3D8 : شی اصلی برای کار با محیط سه بعدی می باشد . هدف از آن ، ساخت Direct3DDevice8 است و همچنین شامل توابعی برای مشخص کردن توانایی های کارت گرافیک است .

? - Direct3DDevice8 : این شی مسئول ساخت بافتها textures ، مدیریت نورها در یک صحنه ، مدیریت مواد materials و همچنین render صحنه است . در واقع این شی ، قلب نمایشی کار شماست .

4 - D3DX8 : گر چه همیشه نیازی به استفاده از این شی نیست ، اما این شی شامل توابعی برای ساخت برنامه های userfriendly تر توسط DirectX است .

مثلاً ساخت اشیا سه بعدی ( مثل کره ، مکعب و ... ) ، ساخت بافتها ، ساخت سطوح و غیره

شروع کار برای رسم اشیا دوبعدی

ابتدا ثابت FVF را تعریف می کنیم . این ثابت توصیف "" فرمت قابل انعطاف نقطه flexible-vertex-format "" برای یک vertex دو بعدی انتقال یافته و ساده شده می باشد .

سپس بایستی یک ساختار برای توصیف این vertex معرفی کنیم :

Const FVF = D3DFVF_XYZRHW Or D3DFVF_TEX1 Or D3DFVF_DIFFUSE Or D3DFVF_SPECULAR
Private Type TLVERTEX
X As Single
Y As Single
Z As Single
rhw As Single
color As Long
specular As Long
tu As Single
tv As Single
End Type

فرض کنید بخواهیم یک مربع را در صفحه رسم کنیم . برای رسم آن نیاز به 4 عدد vertex داریم . بنابراین آرایه TriStrip را از نوع TLVERTEX تعریف میکنیم
:Dim TriStrip (0 To 3) As TLVERTEX

حال به سراغ تابع initialize که در درس ? با آن آشنا شدید می رویم و دستورات زیر را به آن اضافه می کنیم :

Private Function Initialize as Boolean

.
.
.

ابتدا سیستم سایه زنی vertex را طوری تنظیم می کنیم که از FVF استفاده کند .
D3DDevice.SetVertexShader FVF

حال سیستم lighting را برای vertex های دو بعدی غیر فعال می کنیم زیرا نیازی به آن نداریم :
D3DDevice.SetRenderState D3DRS_LIGHTING,false
حال بایستی تابع initializeGeometry را اجرا کنیم . این تابع را در ادامه توضیح خواهم داد . اگر نتیجه این تابع true باشد دراینصورت initialize به درستی انجام شده است :
if initializeGeometry()=true then initialize=true
end function

تابع initializeGeometry در این درس ، تابعی ساده است که تنها آرایه Vertex ها را مقدار دهی می کند . برای رسم یک مربع نیاز به مقداردهی ? vertex در جهت عقربه های ساعت داریم ( این مربع شامل ? مثلث است )
Private Function InitialiseGeometry() As Boolean
On Error GoTo BOut:
color = RGB(200, 100, 0)
TriStrip(0) = CreateTLVertex(100, 100, 0, 1, color, 0, 0, 0)
TriStrip(1) = CreateTLVertex(300, 100, 0, 1, color, 0, 0, 0)
TriStrip(2) = CreateTLVertex(100, 300, 0, 1, color, 0, 0, 0)
TriStrip(3) = CreateTLVertex(300, 300, 0, 1, color, 0, 0, 0)
InitialiseGeometry = True
Exit Function
BOut:
InitialiseGeometry = False
End Function

همانطور که مشاهده می کنید برای تعریف vertex از تابع CreateTLVERTEX استفاده شده است . این تابع صرفاً مقادیر ساختار TLVERTEX را مقداردهی می کند :

Private Function CreateTLVertex(X As Single, Y
As Single, Z As Single, rhw As Single, color As Long, specular
As Long, tu As Single, tv As Single) As TLVERTEX


نکته : ضمن اینکه شما می توانید مقادیر اعشاری floating point را برای مختصاتهای x و y و z بکار ببرید ، Direct3D مختصاتها را با گردکردن آنها تخمین می زند و بنابراین ممکنست باعث ایجاد نتایج ناخواسته شود .
CreateTLVertex.X = X
CreateTLVertex.Y = Y
CreateTLVertex.Z = Z
CreateTLVertex.rhw = rhw
CreateTLVertex.color = color
CreateTLVertex.specular = specular
CreateTLVertex.tu = tu
CreateTLVertex.tv = tv
End Function
حال بایستی تابع Render را بنویسیم :
Public Sub Render()
D3DDevice.Clear 0, ByVal 0, D3DCLEAR_TARGET, 0, 1#, 0
D3DDevice.BeginScene
D3DDevice.DrawPrimitiveUP D3DPT_TRIANGLESTRIP, 2, TriStrip(0), Len(TriStrip(0))x
D3DDevice.EndScene
D3DDevice.Present ByVal 0, ByVal 0, 0, ByVal 0
End Sub

ساختار اصلی برای اجرای توابع فوق بصورت زیر است :
--Main part—
Initialize
Do While yourevent=true
Render
DoEvents
Loop
چهارشنبه 23/10/1388 - 9:59
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته