تبیان، دستیار زندگی

یک کشاورز بومی آمریکایی در یک اقدامی شگفت انگیز یک ذرت چند رنگ پرورش داده است.

به نقل از “دیلی میلâ€، این ذرت ها توسط یک کشاورز بومی آمریکایی پرورش داده شده که متوجه شد هر از چند گاهی، یک چوب بلال، با علامتی از رنگ های غیر معمول درخشان رشد می کنند. کارل بارنز سال ها عمر خود را صرف توسعه این نوع ذرت کرده و و راز آن را تا قبل از مرگش حفظ کرده است. در حال حاضر این ذرت ها به صورت آنلاین قابل دسترسی برای خرید هستند که تقاضاهای زیادی را نیز به خود جلب کرده اند.

این تصاویر فوق العاده ممکن است به نظر برسد این ذرت ها شیرینی های آب پز رنگارنگ و یا حتی دانه های شیشه ای باشند اما در واقع آنها دانه های ویژه ذرت هستند.
 

صاحب این خودرو بنز، یکی از سرشناس ترین چهره های انقلاب اسلامی بود. استاد شهید مرتضی مطهری مالک این بنز بود. خودرویی که الان هم از آن نگهداری می شود و به عنوان یکی از اموال به جا مانده از این شهید گرانقدر در معرض دید عموم گذاشته شده است.

پونتیاک Chieftain خودرویی که از نسل اول تولیدات دهه ۵۰ میلادی بود. صاحب آن را می شناسید؟ یکی از رهبران نهضت ملی شدن صنعت نفت. مرحوم دکتر محمد مصدق.

Aط¢آ«این مسکوویچ هم مثل من است. هروقت دلش بخواهد حرکت می کند. بوق می زند. راه می رود.گاه لج می کند و اصلا حرکت نمی کند.Aط¢آ» صاحب این جمله ها یکی از معروف ترین و محبوب ترین متفکران اسلامی است. مرحوم دکترعلی شریعتی صاحب این خودروی مسکوویچ بود. خودرویی قدیمی ساخت شوروی سابق که یکی از خاص ترین خودروهای آن روز جهان بود. موسکوویچ دکتر شریعتی به شماره شهربانی ۳۲۲۵۹ مشهد الان در موزه شریعتی تهران نگهداری می‌شود.

آخرین شاه قاجار، صاحب یکی از اولین خودروهای وارد شده به ایران بود. Aط¢آ«رولز رویس سیلورگوستAط¢آ» متعلق به احمد شاه قاجار همین چند وقت پیش در نمایشگاهی از خودروهای قدیمی به نمایش درآمده بود.

کرایسلر C300: این خودرو بنا به سفارش دربار سابق برای ثریا اسفندیاری همسر محمدرضا شاه پهلوی طراحی و ساخته شد. علاوه بر طرح منحصر به فرد آن مجهز به یخچال ، گرامافون و تهویه مطبوع هم بود. ضمن این که تمامی بخش های فلزی داشبورد آن با طلا آبکاری شده است.

این هم لندروور معروف شاعر و نقاش محبوب. Aط¢آ«سهراب سپهریAط¢آ»با همین لندروور معروف که ماشین محبوب آن روزگار بود، ایام را می گذراند. خودرویی که حالا با نام او به یادماندنی شده است.

متاسفانه امـروزه برخی افراد به غلط سیـگار کـشـیـدن را نشانـه بلـوغ و یـا حتی "کلاس" در خود محسوب می کنند و با پـک زدنهـای آنچنانی سعی در خود نمایی و فخر فروشی مینمایند! این درحالیست که عوارض و صدمات ناشی از استعمال سیگار تقریـبـا بـرای همگی ما آشکار و معلوم است.

در ایـن ایمیل تنها بـه ۲۳ دلیل مهم برای ترک سیگار اشاره میکنیم:

۱. ظاهر آراسته تر با حذف لکه های روی انگشتان و دندانهایتان.

۲. حذف بوی بد دهان ناشی از کشیدن سیگار و تنفس راحت تر.

۳. حذف بوی سیگار از روی لباس، مو، و بـدنـتـان و تـمـام وسـایـلـی که با آنها سر و کار دارید.

۴. پیشگیری از پیدایش چین وچروک زود هنگام در پوست صورتتان.

۵. حذف مشکلات تنفسی از قبیل:خس خس حین تنفس، سرفه، برونشیت مزمن و از همه مهمتر سرطان ریه.

۶. بازیافت دوباره حس بویایی و چـشـایـی کـه بـر اثر استعمال سیگار از حساسیتشان کاسته شده است. دوباره طعم واقعی غذایتان را احساس خواهید کرد.

۷. احساس سرزندگی و شادابی دوباره در زندگی. افزایش قوای جسمانی.

۸. خواب بهتر و راحت تر.

۹. کاهش خطرات بیماریهای قلبی، نـفـخ، فـشـار خـون بـالا، تـپـش قـلـب، زخـم مـعده، برگشت اسید معده، سرطان دهان و تعداد بیشماری از سرطان های گوناگون.

۱۰. کاهش بیش از ۵۰ بیماری و عارضه های گوناگون.

۱۱. دوباره کنترل رفتار خود را بدست خواهید آورید و با رهایی از زنـدان اعـتـیـاد بـار دیگر حس آزادی را باز پس خواهید گرفت.

۱۲. کاهش خطر آسیب رسیدن به نوزاد در زنان باردار.

۱۳. افزایش طول عمر (افرادی که بطور مستمر سیگار می کشند بطور متوسط ۱۶ سال از عمر خود را از دست میدهند.

۱۴. فراهم آوردن یک محیط سالم و سلامت برای کودکان و تمام افرادی که با آنان زندگی می کنید.

۱۵. الگوی مناسبی برای فرزندانتان خواهید بود.

۱۶. حذف هـزیـنـه هـای خرید سیگار که قابل توجه بوده و میتوان آن را صرف امور بهتری کرد.

۱۷. رهایی از صدها ماده سمی و سرطانزای موجود در سیگار.

۱۸. تردد و مسافرت بوسیله قطار، هواپیما و اتوبـوس بـرای شـما و دیـگر افراد سهل تر و دلپذیرتر خواهد شد.

۱۹. دیگر در محل کارتان مجبور نمی باشد برای سیگار کشیدن به بیرون بروید.

۲۰. آنکه بوسیدن محبوبتان میسر گشته و دیگر بوی دهانتان او را آزار نخواهد داد.

۲۱. بـا تـرک ایـن عـادت نـادرسـت اعـتـمـاد بـنـفس خود را افزایش داده و به اراده خودتان ببالید.

۲۲. از دنبال جاسیگاری گشتن خلاصی می یابید.

۲۳. از آن مهمتر دیگر نیازی به مطالعه دوباره این مقاله نخوهید داشت!

"تصور از خود"‌‌ همان ادراك از خویشتن است؛ به عبارت دیگر، تصور فرد از مهارت‌ها، خصوصیات و توانایی‌هایی است كه دارد. ویژگی‌های شخصیتی كه در این مقیاس بررسی می‌شود مفهومی از خود را ارائه می‌دهند. این مقیاس پنج جنبه از ویژگی‌ها را بررسی و اندازه گیری می‌كند كه عبارت است از:

1. بعد توانایی‌های ذهنی شامل سوالاتی درباره معلومات، هوش، حافظه، توانایی خواندن و هوشیاری.
2. بعد كارآمدی (تحصیلی یا شغلی) شامل سوال‌هایی درباره تلاش و سخت كوشی، موفقیت، تنبلی، به اتمام رساندن كار‌ها و یادگیری مطالب.
۳. بعد جذابیت ظاهری شامل سوال‌هایی درباره قیافه، محبوبیت، وضع ظاهر و مرتب بودن.
۴. بعد مهارت‌های اجتماعی شامل سوال‌هایی درباره شوخ طبعی، حسادت، شخصیت و ورزشكاربودن.
۵. بعد عیب‌ها و حسن‌ها شامل سوال‌هایی درباره حرص و طمع، خودخواهی، بی‌رحمی، مهربانی و خلق و خو.

برای انجام این تست، می‌توانید در هر یك از صفات و ویژگی‌هایی كه در ادامه ارائه می‌شود، خود را با دیگران مقایسه كنید و تنها عنوان آن عبارتی را نزد خود یادداشت کنید كه درباره شما بیشتر مصداق دارد.

۱. قیافه‌ام...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بهتر است.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بهتر است.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بد‌تر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بد‌تر است.

۲. معلوماتم...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.

۳. حرص و طمع من...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.

۴. شوخ طبعی من...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.
ب. بیش از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.

۵. هوش من...
الف. تقریبا بیش از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. بیش از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.

۶. محبوبیت من...
الف. بیشتر از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. بیشتر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. كمتر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ه. تقریبا كمتر از همه كسانی است كه می‌شناسم.

۷. حافظه من...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، قوی‌تر است.
ب. قوی‌تر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، ضعیف‌تر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، ضعیف‌تر است.

۸. جذابیت من...
الف. تقریبا بیش از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. بیش از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. به اندازه بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.

۹. شخصیت من...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بهتر است.
ب. بهتر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بد‌تر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بد‌تر است.

۱۰. تنبلی من...
الف. تقریبا كمتر از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. كمتر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.

۱۱. خودخواهی من...
الف. تقریبا كمتر از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. كمتر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.

۱۲. وضع ظاهری من...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بهتر است.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بهتر است.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بد‌تر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بد‌تر است.

۱۳. خلق و خوی من...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بهتر است.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بهتر است.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. بد‌تر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بد‌تر است.

۱۴. استقلال من...
الف. تقریبا بیش از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. بیش از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.

۱۵. مرتب بودن و پاكیزگی من...
الف. تقریبا بیش از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. بیش از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.

۱۶. موفقیتم...
الف. بیشتر از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. بیشتر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. كمتر از بیشتر كسانی كه می‌شناسم.
ه. تقریبا كمتر از همه كسانی كه می‌شناسم.

۱۷. مهربانی‌ام...
الف. بیشتر از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. بیشتر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. كمتر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ه. تقریبا كمتر از همه كسانی است كه می‌شناسم.

۱۸. در یادگیری مطالب...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بهترم.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بهترم.
ج. مثل بیشتر كسانی هستم كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، ضعیفترم.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، ضعیفترم.

۱۹. حسادتم...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. بیش از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.

۲۰. تلاش و سختكوشی من...
الف. تقریبا بیش از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. بیش از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. به اندازه بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. كمتر از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.

۲۱. توانایی خواندن و مهارت بیان من...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بهتر است.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بهتر است.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بد‌تر است.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بد‌تر است.

۲۲. در به اتمام رساندن كار‌ها...
الف. از همه كسانی كه می‌شناسم، بهترم.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بهترم.
ج. مثل بیشتر كسانی هستم كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بدترم.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بدترم.

۲۳. تیزهوشی و هوشیاری من...
الف. تقریبا بیش از همه كسانی است كه می‌شناسم.
ب. بیش از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ج. به اندازه بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، كمتر هستم.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.

۲۴. از نظر ورزشكار بودن...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بهترم.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بهترم.
ج. مثل بیشتر كسانی هستم كه می‌شناسم.
د. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، بدترم.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بدترم.

۲۵. بی‌رحمی من...
الف. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ب. از بیشتر كسانی كه می‌شناسم، كمتر است.
ج. مثل بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
د. بیش از بیشتر كسانی است كه می‌شناسم.
ه. تقریبا از همه كسانی كه می‌شناسم، بیشتر است.

روش نمره‌گذاری آزمون :

همانطور كه ملاحظه كردید در این پرسشنامه چندین گروه سوال وجود دارد كه هر كدام بیان‌كننده صفتی در فرد است. هریك از این موارد شامل ۵ اظهارنظر درجه‌بندی شده است كه فرد یكی از آن‌ها را انتخاب می‌كند. گزینه‌های این آزمون از ۵ تا 1 نمره گذاری می‌شود. به عبارت دیگر برای هر گروه گزینه الف (5 امتیاز)، گزینه ب (4 امتیاز)، گزینه ج (3 امتیاز)، گزینه د (2 امتیاز) و گزینه هـ (1 امتیاز) را به خود اختصاص دهید. پس از جمع امتیازات حداقل نمره‌ای كه شخص در این مقیاس به دست می‌آورد ۲۵ و حداكثر آن ۱۲۵ است.

بدینصورت که نمره آزمون شما عددی بین ۲۵ تا ۱۲۵ خواهد بود كه تحلیل آن براساس جدول زیر انجام خواهد شد:

۷۱ و كمتر از آن بسیار ضعیف
۷۲ تا ۸۱ ضعیف
۸۲ تا ۹۱ متوسط
۹۲ تا ۱۰۱ قوی
۱۰۲ و بیشتر از آن بسیار قوی



تصور از خود و اهمیت آن :

"تصور از خود" تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد؛ نگرش دیگران بویژه والدین، تعامل‌های اجتماعی، ارتباط فرد با محیط و زمینه‌های محیطی از جمله عواملی است كه روی تصور از خود تاثیر می‌گذارد. به علاوه ارتباط كودك با والدین، موفقیت و شكست در زندگی و انعكاس نگرش‌های دیگران و خود شخص درباره آن‌ها و شرایط اجتماعی ��اقتصادی ازجمله عواملی است كه در شكل گیری و تحول تصور از خود اثر می‌گذارد.

وقتی یك شخص ارزش كمی برای خود قائل است كمتر می‌تواند در برابر فشار عقیده دیگران مقاومت كند. در مقابل كسانی كه ارزش زیادی برای خود قائلند، تصور خدشه ناپذیری از ظرفیت‌ها و فردیت خود دارند. همچنین ثابت شده است كه اشخاص خلاق و اشخاصی كه حرمت بالایی برای خود قائلند، می‌توانند بیش از دیگران، یك نقش فعال در گروه اجتماعی بر عهده گیرند و به صورتی آزاد و مؤثر آنچه را می‌خواهند بیان كنند.

"خود كارآمدی" فرد رابطه مستقیمی با عملكرد او دارد و می‌توان آن را در افراد (بخصوص كودكان و نوجوانان) به شیوه‌های گوناگونی تقویت كرد. كسانی كه خود را كارآمد می‌پندارند، علاوه بر كسب موفقیت از نظر عملكرد نیز بیشتر از زندگی احساس رضایت می‌كنند.
مطالعاتی كه به بررسی تصور از خود در افراد عادی پرداخته‌اند حاكی از آن است كه تصور از خود، نقش اساسی در بهداشت و سلامت روانی افراد به عهده دارد، به گونه‌ای كه با كاهش سطح تصور از خود علایم و نشانه‌هایی چون اضطراب، افسردگی، احساس تنهایی، كمرویی، درون گرایی و... ظاهر خواهند شد و در صورت تداوم، اشكالات جدی به همراه خواهند داشت. همچنین افراد مضطرب، افسرده و كسانی كه خلق و خوی بسیار متغیری دارند، تصور از خودِ ضعیفی دارند. ناتوانی در ابراز وجود، می‌تواند متاثر از تصور از خود نامطلوب فردی باشد. این گروه از افراد از ابراز احساسات، افكار و نظرات خود به دیگران ناتوانند، قادر به دفاع از حقوق خود نیستند و در حضور جمع، مضطرب و ناراحتند.

چه باید كرد؟

آموزش "ابراز وجود" یكی از فنون رایج رفتار درمانی است كه می‌تواند باعث تغییر در تصور از خود شود. یكی از شیوه‌های آموزش ابراز وجود، ایفای نقش است. "مورنو" ایفای نقش را یكی از شیوه‌های درمان گروهی می‌داند. امروزه ایفای نقش كاربردهای متعددی از قبیل تخلیه هیجانی، تغییر نگرش، ایجاد بینش و بصیرت دارد.

خبرگزاری مهر: علیرضا خمسه از آندسته کمدین هایی است که برای همه نسلی خاطره ساز بوده است از نسل پدر و مادرهای ما بچه های این روزها که طرفدار سریالی چون "پایتخت" بوده اند. هنوز هم وقتی تلویزیون "آپارتمان شماره ۱۳" و سایر کارهای خمسه را نشان می دهد، پای تلویزیون می نشینید و نمی توانید لذت بازی های این کمدین محبوب را از دست بدهید.

بازی در "بیست" بود که بعد از سالها توانست سیمرغ بلورین را برای علیرضا خمسه به ارمغان بیاورد. یک بازی متفاوت و جدی و درام از کمدینی که مردم عادت داشتند همیشه آنها را بخنداند. فیلمی که خودش هم در طول مصاحبه از آن به عنوان یکی از فیلم هایش که از همه بیشتر دوست دارد نام می برد. در دو سال اخیر هم بازی موفق او در مجموعه تلویزیونی "پایتخت" توانست هنرنمایی دیگری را از او به نمایش بگذارد و نشان داد که خمسه همیشه متفاوت و تکرارنشدنی است.

برای مصاحبه با او به آموزشگاه هنری وی می روم جایی که در حدود ۶ سال است به آموزش بازیگری می پردازد. از پله ها بالا می روم وارد سالن آموزشگاه که می شوم تصاویری از کارگردانان و بازیگران مطرح و چهره سینمای ایران بر روی دیوار خودنمایی می کند. کنجکاوانه به عکس ها، پوسترها و روزنامه های قدیمی از فیلم ها نگاه می کنم. خود خمسه هنوز در کارگاه و مشغول تدریس است. روی دیوار بعضی از نام هایی نوشته شده اند که در همین کارگاه های بازیگری شرکت کرده اند و بعد وارد دنیای تصویر شده اند. نام ها و چهره هایی که کمتر شناخته شده هستند. صدای علیرضا خمسه از درون اتاق دربسته ای به صورت مبهم به گوش می رسد.

بعضی از جملات را می شنوم و بعضی را خیر؛ درباره تخیل سخن می گوید. کارگاه بازیگری با کودکان است. همهمه و سروصدایشان بلندتر به گوش می رسد. گاهی سکوت می شود گاهی همه می خندند. حالا از غده و سرطان می گویند. هوس می کنم بدانم آن داخل چه خبر است اما باید صبر کنم... تنها وقتی کارگاه تمام می شود و پدرها و مادرها می آیند می توانم به کارگاه وارد شوم و برخورد خمسه را با والدین می بینم. خانواده از او در مورد فرزندشان سوال می کنند و او درباره هریک توضیحاتی ارایه می کند.

علیرضا خمسه آرامش زیادی دارد. چهره اش را انگار با لبخند پیوند زده اند، حتی وقتی از تلخی ها و ناآرامی ها سخن می گوید آرام و متبسم حرف می زند. وی در این گفتگو از تئاتر درمانی و نقش گروه در شکل گیری شخصیت اجتماعی کودکان و نوجوانان سخن می گوید. اینکه نظام های آموزشی ما چندان توجهی به بازسازی شخصت های نوجوانان نداشته اند و شاید حتی بدتر جلوی تخیل و رشد و پیشرفت شخصیت ها را گرفته اند.

خمسه همچنین از جامعه حال حاضر سخن گفت که این روزها در آن حتی کمدین ها هم احساس می کند موتورشان به سختی روشن می شود چه برسد به اینکه بخواهند به مردم دیگر انرژی بدهند و آنها را تحت تاثیر قرار دهند. از علاقمندان به بازیگری می گوید و اینکه چه راهکاری در مقابل آنها می گذارد و اینکه چگونه خودش در این حرفه ماند و نظر خانواده اش در آن زمان چه بود و حالا خودش درباره کار دو دخترش چه فکری می کند یا چه توصیه ای دارد. با ما در قسمت اول این گفتگو همراه شوید ...

- در میان هنرجوها بعضی را دیدم که عکس هایشان را روی دیوار زده بودید و وارد کار شده بودند.

هدف ما اینجا بیشتر آموزش و پرورش و در نتیجه زمینه های پداگوژیک مورد نظر است تا اینکه بخواهیم هنرجو و بازیگر به سینما تحویل دهیم. یعنی بیشتر روانشناسی و مسایل شخصی مطرح است. به طور مثال بعضی از کودکان و نوجوانانی که به اینجا می آیند شخصیت های فعال یا برعکس منفعلی دارند. همچنین اعتماد به نفس ندارند یا ممکن است اعتماد به نفس کاذب داشته باشند. بنابراین اینجا براساس روانشناسی نمایش با این هنرجویان کار می کنیم تا آنها را به این تعادل اجتماعی برسانیم در عین حال ممکن است به فیلم و سریال هم دعوت شوند که این هدف ثانویه است.

- پس به نوعی تئاتر درمانی است؟

بله کارکردهای آموزشی و پرورشی تئاتر مطرح است. درواقع از تئاتر و نمایش برای رسیدن به یک شخصیت مطلوب بهره گرفته میشود.

- در حال حاضر هدف بیشتر کارگاه های بازیگری ما رسیدن به پرده سینماست. چقدر این کار شما در جامعه می تواند جایگاه داشته باشد؟

به نظرم از این مساله خیلی غفلت شده است. جامعه بیشتر از اینکه به بازیگر نیاز داشته باشد به شخصیت های سالم نیاز دارد.

- مخصوصا جامعه ما که هم اکنون اینقدر دچار افسردگی شده است. تاکنون پیش آمده که از میان هنرجوها کسی بعد از مدتی مراجعه کند و بگوید چه تغییراتی بعد از این کارگاه ها داشته است؟

معمولا خانواده ها و ما عادت نداریم وقتی که خوب می شویم، مراجعه کنیم و از حال خوب خود بگوییم برای همین پزشک ها و روانشناسان بیشتر آمار بیماران را دارند. اینجا هم همینطور است هرکسی حالش خوب است می رود و دیگر بازنمی گردد.

- من از بیرون در کارگاه صدای کودکان را می شنیدم که از خورشید و سیب و غده سرطانی حرف می زدند. درباره کلاس امروزتان توضیح می دهید؟

یکی از مهمترین کارهای ما پرورش تخیل است. کودکان ما عادت دارند که هرچیزی را به همان شکلی که هست ببینند مثلا سیب، ماشین، توپ، و هر شیء دیگری را به همان صورت که هست، می شناسند. همین باعث شده که ذهن کودکان ما به سمت خلاقیت نرود یا اگر هم به این سمت حرکت می کرده، جامعه آن را تشویق نکرده است. بنابراین در اینجا تخیل به عنوان زمینه رشد و زمینه تعقل در کودکان مورد توجه است.

من هم در کلاس یک توپ را در دست گرفتم و برای اینکه حالا کودکان بتوانند آن را جور دیگری ببینند توپ را گاز می زدم و بعد همه آن را یک سیب می دیدند یا بالای سرم می گرفتم و عرق می ریختم یا زیر لباسم می گرفتم و آنها حدس می زند که این یک غده سرطانی است که درد هم دارد. یک شیء این قابلیت را دارد که به اشکال و ابزار مختلف تبدیل شود و کودک یاد می گیرد که در هر چیزی عناصر تراژیک و خنده دار پیدا کند یا از جامعه ای که عبوس و افسرده است تصور دیگری از جامعه در ذهنش داشته باشد.

- پس باید تخیل موجود در افراد را هدایت کرد.

بله. ما دو نوع تخیل در جامعه داریم. یک نوع تخیل های لجام گسیخته که بیماری و سرکوب تخیل هستند و نوع دیگر تخیلی که جهت داده شده است. مثال نوع اول مادری است که کودکش را به خاطر بازی با کفگیر دعوا می کند درحالیکه این کفگیر برای کودک می تواند هر چیزی باشد و مادر هم باید به بازی او داخل شود.

- درباره تاثیر این تخیل کتاب های بسیاری مخصوصا در غرب نوشته شده اما در کشور ما کمتر کار شده است. برای آنکه تخیل به سمت درست حرکت کند چه باید کرد؟

باید پدرها و مادرها را آموزش داد. همچنین باید برای مربیان مهدها و آموزش و پرورش دوره هایی گذاشت که به این مسایل توجه کنند. زمانی خود من به مربیان این آموزش ها را می دادم اما متاسفانه در جامعه ما کارها و آموزش های زیربنایی تشویق نمی شود. همه به دنبال سود و ضرر خود هستند. اینکه چه کسی چه اتومبیلی دارد یا خانه اش چقدر می ارزد یا... جامعه از معنا تهی شده است و دارد از اصول بری می شود. اگر آدم هایی مثل ما کم نیاورند و بتوانند بمانند و تاثیرگذار باشند این امید هست که به مرور جامعه تغییر کند.

- کمدین ها شخصیت های شادتری نسبت به دیگران دارند. تابحال شده که شما هم کم بیاورید؟

فراوان پیش آمده است.

- چه زمان هایی؟

در زمان هایی که با بی عدالتی و نامهربانی ها مواجه می شویم.

- چطور دوباره خود را احیا و به اصطلاح موتور خود را روشن می کنید؟

خیلی سخت است. قبل ترها راحت تر بود. الان گازوئیلی شده است و وقتی خاموش می شود چند نفر باید هل بدهند.

- تا بحال شده آشنایان و فامیل و دوستان از شما بخواهند برای فرزندانشان کاری کنید که بازیگر شوند؟ و اگر شده است چطور به این افراد کمک می کنید همان ابتدا آنها را به کار معرفی می کنید؟

ابتدا باید هرکس به هر زمینه ای که علاقمند است کمک کرد تا او را از توهم در آوریم. باید آدم ها را از رویا دور کرد و پای آنها را داخل واقعیت کشید. یکی از آشنایان من زمانی می خواست دامپزشک شود و بعد از او کار سختی در زمینه ارتباط با حیوانات خواسته بودند. کسیکه از کودکی تنها رابطه ای لطیف با گربه و سگ و این نوع حیوانات دارد حالا به یکباره با خشونتی عجیب و غریب مواجه می شود.

برای این کار هم هر کسی که علاقمند به بازیگری و سینما باشد ابتدا به او می گویم یک روز سر صحنه فیلمبرداری بیاید. وقتی می بینند ظل آفتاب یا در اوج سرما و در سخت ترین شرایطی که فقط در پشت صحنه می توان دید یک پلان چندین بار به علل مختلفی مثل هماهنگ نبودن کادر فیلم، لنز دوربین و ... تکرار می شود تازه با واقعیت های این حرفه آشنا می شوند. اغلب در این جور مواقع می گویند "چه کار سختی شما دارید، یک صحنه ۳۰ ثانیه ای را ۸۰ بار تکرار کردید!" بعد از آن طبیعتا اگر بازهم علاقمند بودند و حاضر بودند این سختی ها را تحمل کنند به آنها می گویم یک دوره شش ماهه به همین کلاس های آموزشی بیایند تا با کم و کیف این کارها و تکنیک ها آشنا شوند.

البته باید دید که فقط علاقه دارند یا استعداد هم در کنار این علاقه وجود دارد. اکثر این افراد علاقمند هستند. علاقمندانی که در بهترین شکل در بین آنها ده درصد می توان یافت که استعداد بازیگری داشته باشند. این یک آمار کلی در همه موسسه ها و آموزشگاه های خصوصی و آکادمیک است که از هر ۱۰ نفر ۹ نفر استعداد ندارند. همین امروز در کلاسی که داشتم یک یا دو نفر مستعد بودند بقیه فقط می توانند آموزش ببینند.

- و بعد شما به بقیه می گویید که استعدادی برای بازیگر شدن ندارید؟

خودشان می فهمند. فرض کنید شما با پارتی بازی وارد دانشکده پزشکی می شوید اما به تدریج خودتان می فهمید که علاقه ای به دست زدن به چاقوی جراحی و دیدن خون و ... ندارید.

- برای نسل من این مساله خیلی رواج دارد. فکر می کنید چرا تصمیم گیری درباره حرفه اینقدر سخت است؟ ابتدا فکر می کنیم کاری را دوست داریم و حتی در آن با استعداد هستیم اما بعد به قول شما می فهمیم که استعدادش را نداریم.

مشکل اساسی در نقص نظام آموزش و پرورش ما است. رسالت اولیه همه نظام های آموزشی جهان شناسایی مهارت ها، استعدادها و توانمندی های قوای جسمانی و روحانی افراد است.

دختر من قرار است امسال به دانشگاه برود اما هنوز نمی داند چه رشته ای باید انتخاب کند. مهندسی، پزشکی، موسیقی، نمی داند چه رشته ای را باید انتخاب کند چون در مدرسه اگر موسیقی، تئاتر و یا هر هنر و کار دیگری داشته اند، تفننی بوده است و نه حرفه ای. اگر تئاتر بازی کرده اند به مناسبت ها و مراسم ها محدود شده و با این هدف نبوده است که شخصیت آنها شناسایی شود.

در خارج از ایران یعنی هم در غرب و هم در شرق تئاتر و سینما به عنوان ابزارهای آموزشی تلقی می شوند. از سن پنج سالگی که شخصیت کودکان شروع به شکل گیری می کند کار آموزش و پرورش هم شروع می شود و کودکان با قرارگرفتن در برابر موقعیت ها به تدریج علایق و استعدادهایشان کشف می شود. اینکه به چه چیزی گرایش دارند. پزشک، دیپلمات، مهندس یا هنرمند و ... می شوند. کودکان به صورت دائم در شادی، بازی و فعالیت و کارگاه ها به صورت مستقیم آزمایش می شوند. یک بار در فرودگاه ژاپن کودکان ۶ یا ۷ ساله را دیدم که برای آشنا شدن با هواپیما و این فضاها آنها را آورده بودند. یعنی افراد را از همان کودکی وارد جامعه و با فضاهای متفاوت آشنا می کنند.

- گاهی ما تا میانسالی هم نمی دانیم چه می خواهیم!

بله نمی دانیم چه می خواهیم یا حتی چه کسی را می خواهیم. یک سال با یک نفر ازدواج می کنیم و بعد می فهمیم با او تفاهم نداریم. همه اینها به نقص نظام آموزشی ما بازمی گردد.

- شما چطور درگیر این نقص نشدید و از ۱۳ سالگی فهمیدید که باید وارد کار نمایش شوید؟

ببینید روال معمول اینگونه است که کشتی تایتانیک هم که غرق شد یک یا دو نفر از میان آنها نجات پیدا کردند.

- البته از شوخی گذشته فکر می کنم خانواده هم تاثیر زیادی در روند پیشرفت شما داشته اند و اینکه پدر شما معمار بوده اند.

بله زغال خوب هم بی تاثیر نیست. از شوخی گذشته همه اینها تاثیر دارد ولی واقعا قبل از هر چیز باید درباره نظام های آموزشی صحبت کنیم. ما از بچه هایی که از پدران معمولی متولد می شوند توقعی نداریم که ارشمیدس و افلاطون و ... یا هر آدم بزرگ دیگری بشوند ...

- اما بتهوون و ارشمیدس و افلاطون و ... همه از پدرانی معمولی زاده شدند.

بله من هم همین را می خواستم بگویم ما از پدران معمولی توقع نداریم که آدم های بزرگ از خانواده هایشان متولد شود ولی از نظام های آموزشی این توقع را داریم که اگر پدر و مادری ارشمیدس تحویل آنها داد، این استعدادها و نبوغ را در جایگاه های عوضی قرار ندهند؛ مثلا هنرمند را سیاستمدار کنند.

اینجا آدم های با استعداد زیادی هستند که ظرفیت ها و نیروهایشان هرز رفته است چون شناسایی نشده اند. خیلی مهم است که کشف شوید و از کودکی دیگران بفهمند که به طور مثال شما می توانید بیزنس کنید و تاجر خوبی شوید. از همان کودکی و رفتارهایی که کودکان نسبت به دیگران از خود بروز می دهند، اینها را مشخص می کند اما اصلا توجه نمی شود یا کودکی که دائم دیگران را می خنداند می تواند به یک کمدین تبدیل شود اما خانواده اش ممکن است رفتارهای او را سرکوب کنند و به او بگویند دلقک بازی در نیاور. بچه باید مودب باشد نباید بخندد یا باید متین باشد... مخصوصا اگر دختر باشد بیشتر او را نصیحت می کنند. برای همین ما در ایران کمدین زن نداریم چون نه شناسایی می شود و نه حتی بستر رشد و توسعه این کار فراهم می شود.

- شما چه کرده اید برای اینکه استعدادهای دختران خود را شناسایی کنید؟

(می خندد) دختر اولم قربانی عشق من و مادرش شد اینقدر حواسم به مادرش بود که از او غافل شدم.

- چند سال دارند؟

یکی از آنها ۱۸ سال و دیگری ۶ سال دارد. اولی امسال کنکور داشت و حالا می خواهد وارد دانشگاه شود.

- چه رشته ای؟

رشته ای که خودش دوست دارد موسیقی است اما با توجه به محدودیت ها و مسایلی که این حرفه در ایران برای زنان دارد ترجیح می دهد که آی تی بخواند.

- توصیه شما چه بود؟

توصیه عمده من همیشه به او و دیگران این بوده که به ندای درونشان گوش کنند.

- پس هیچگاه سعی نکردید که آنها را ترغیب به کاری کنید یا برعکس منعشان کنید؟

خیر. من هیچ گاه نگفته ام که مثلا وارد بازیگری بشوند یا نشوند الان هم دختر دوم من تا حدی بازیگری را دوست دارد و گرایش های هنری و آرتیستی دارد و من او را منع نمی کنم.

- خود شما دوست دارید در خانواده یک نفر راه شما را ادامه دهد و یک بازیگر وجود داشته باشد؟

من دوست دارم در خانواده ام شخصیت های سالم وجود داشته باشند. یک زن با شخصیت سالم می تواند خانه دار خوبی باشد اما یک زن با شخصیت ناک

فرهنگ استفاده از ابزارها و سرویس های تکنولوژیک، بحث بسیار مهمی است که همواره بسیاری از مردم خواسته و یا ناخواسته درگیر و دست به گریبان عدم رعایت آن هستند. این روزها که استفاده از این ابزارها که مهمترین آنها موبایل، تبلت و لپتاپ بسیار شایع شده جدا از آگاهی چگونگی استفاده فنی از این ابزارها، فرهنگ رفتاری آن بسیار مهم و قابل توجه است که زیر پا گذاشتن آن در بسیاری از جوامع، بی ادبی و بی احترامی به حساب می آید. در این رابطه امروز به شرح چند مورد از رفتارهای شایع و نادرست می پردازیم. (البته به زبان طنز)

بیائیم چند مورد رو با لحن خودمانی دور هم مرور کنیم !

مورد دوم : (دوم رو اول میگم، چون مهمتره)

یکی از مواردی که همه از ما از اون متنفر هستیم تماس کاری زیاد و اس ام اس بازی بیش از حد کسی، میان جمعی ۲-۳ نفره و یا بیشتر هست، به طوری که جو جمع رو تحت تاثیر قرار میده.

تصور کنید با دو نفر از دوستانتان در حال گپ و گفتگوهستید، برای شما چپ و راست اس ام اس میاد !
حتی امکان داره دوست دوران مهد کودکتون هم این وسط یاد شما بیوفته و بهتون زنگ بزنه ! مسلما دوستان شما بهتون نمیگن اووووه استاد ! چقدر تو باحالی، چقدر سرت شلوغه، ما اصلا به تو نمیخوریم !

تحقیقات ما نشون داده که 73.8 درصد از دوستان اینجور مواقع شما رو مورد لطف و عنایت خودشون قرار میدن و حداقل چیزی که بهتون میگن اینه که جمش کن بابا ایکبیری !
اون 26.2 درصد دیگه هم اگه بهتون چیزی نگن حتما یه چیزای خیلی بدی تو دلشون بهتون میگن، حق دارن دیگه خب.


مورد اول :

عنایت داشته باشید، یکی دیگه از مواردی که خیلی بده اینه که شما به چه حقی بدون اجازه طرف پشت خط، صداش رو توی جمع میذارید رو بلندگو !؟ ها ؟ شرم نمیکنید ؟
باز هم تحقیقات ما نشون میده که توی این جور مواقع، طرفی که صداش داره از بلندگو پخش میشه یکدفه بهتون یه جمله ای میگه که تصورات دوستانتون در مورد شما له میشه آقو ! ها ها ها.. حالت جا اومد !؟


مورد سوم :

تصور کنید که شما با نامزدتون ! در حال اس ام اس بازی هستید یکدفه مهر شما گل میکنه و اس ام اسی ۴ پارتی شامل گزیده ای از کتاب لیلی و مجنون و با هزار آب و تاب براش میفرستین بعد از ۸ دقیقه و ۳۳ ثانیه اس ام اس میاد، شما هم حمله ور میشین سمت گوشی، با کلی عشق دکمه رو فشار میدین و میبینین که "دهکده پارک آبی ! بوده" (ببخشید اس ام اسه دیگه، یهو میاد)

یکم دیگه صبر میکنین تا جواب میده، بازش میکنین میبینین که نوشته "مرسی"
یعنی با این کار یه کپسول آتش نشانی روی شعله های عشق شما خالی میکنه، به خدا حرص داره نکنید این کارو !


مورد چهارم :

همیشه شرایط طرف مقابلتون رو برای جواب دادن به اس ام اس یا تماس خودتون درک کنید. حالا این که گفتی یعنی چه !؟

براتون مثال میزنم :
وقتی میدونید طرفتون پشت فرمونه که خیلی خطرناکه
پشت فرمون که میگم شامل فرمون موتور هوندا ۱۲۵ هم میشه ها !
وقتی میدونید طرفتون توی جلسه خیلی مهمیه (مثلا: جلسه بحرانی جهت پیدایش مادر هاچ زنبور عسل!)
وقتی طرفتون در شرایط فیزیکی برای پاسخ دادن نیست !

مثلا : مورد بوده که طرف توی عسلویه تا کمر تو چاه نفت بوده، از هر انگشتش یه چیکه نفت میچکیده نامزدش گیر داده که چرا تو دیشب موقع خدافظی بوس نفرستادی برام !؟
(محققان ما توی این لحظه به مدت ۱۷ روز کاری هنگ کردن)
وقتی طرفتون در شرایط فکری جهت پاسخ گویی به اس ام اس شما نیست.

مثلا : اصلا خودم، همین لحظه که دارم این مطلبو برا شما مینویسم نیاز به تمرکز دارم، مگه نه ؟
خب حالا طرفم هی اس میده که :
یکی از خصوصیات اخلاقی من که تو خیلی دوست داری چی هست ؟
یکی از خصوصیات اخلاقی من که تورو خیلی آزار میده چی هست ؟
با ذکر مثال توضیح بده
(یکم صبر کنین جواب بدم لطفا، دعوامون میشه اگه جواب ندم، ببخشید.
خب ببخشید معطلتون کردم، جونم براتون بگه که خلاصه از این موارد زیاد هست.
خودتون رعایت کنید دیگه، حتما باید بهتون توهین بشه !؟


مورد پنجم :

این مورد هم خیلی مهمه پس توجه کنید که امکان داره یه روزی خودتون توی این مصیبت قرار بگیرید دوست من !
وقتی یه بنده خدایی توی مکان های عمومی مثل اتوبوس، تاکسی و یا مترو به اجبار در کنار شما قرار گرفته چه گناهی کرده که براش اس ام اس اومده و یا مجبوره که جواب بده که تو چهار چشمی زل زدی تو صفجه گوشیش ؟

شاید سر بریده تو اس ام اس باشه ! فضولی آیا ؟
دوست فضول من، سعی کن در این مواقع سرت رو برگردونی یه طرف دیگه و بذاری طرف با آرامش جواب بده
اگر ارتروز گردن گرفتی با من
مورد بوده که طرف توی مترو توی اس ام اس نوشته : یارو زیپش بازه، یکدفه ۷ نفر نیگا کردن به زیپ شلوارشون !
اصلا ضرب المثل داریم که در حریم خصوصی بازه، حیای تو چی میخواد این وسط !؟


مورد ششم :

وسط مجلس ترحیم همه نشستن که ناگهان صدای زنگ موبایل فراگیر میشه :

آخ، دلُم پی دلته جومه نارِنج... کجا منزلته جومه نارِنج ...

روایت داریم که در این لحظه ۹۹ بار ضربه با دمپاییای نیکتا به دهن شخص مورد نظر حلال است
دوست من، موبایل یه آپشنی داره به اسم سایلنت
کتابخونه، مجالس رسمی، مکان های عمومی که سکوت مهمترین بخش اون هست، جلف بازی و بیشعوری نمیپذیره !
خب دوستان تا اونجا که میدونستم نوشتم، با رعایت نکاتی که بهتون توصیه شد سعی کنید همواره رستگار شوید.