به نام خدا
سروده ای از مرجع عالیقدر حضرت آیتالله صافی گلپایگانی
در خصوص فضیلت ماه مبارک رمضان
در آمــد بـــار دیگــر مــاه یزدان به فرّ و شوکت و فیض فراوان
صـبـاح مـکـرمـت گـردیـد طـالــع مــنــوّر شـد جهان از طلعت آن
بــهــار تــوبــه و آمـرزش آمـــد مــه ایــمان و عـید حـق پرستان
نسیم مغفرت هر سو وزان است سحاب مرحمت باشد خروشان
مــه روزه است و هنگام عبادت خوشا حــال نـکــوی روزه داران
درآ در مکتب«صوموا تصحوا» که در آن میشود امراض درمان
هلا بــر خــود بـنـازیـد و ببـالید که ایزد را در این ماهید مهمان
الا ای معصیـت کـار گـرفــتــار! که از کردار خود هستی پشیمان
چـرا بـیـگانـهای از درگه دوست؟ چرا حال تو زار است و پریشان؟
بـنـه تـاریـکـی جـهـل و ضـلالـــت بــیـا در پــرتــو انــــوار قـــــرآن
مـپــو زیـن پس ره شرّ و شقاوت بیــا انـدر طـــریـق خیـر و احسان
مشــو نومــیـــد از عـفـو خـداوند و گر هسـتـی غـریق بحر عصیان
بیـا در مــکتـب «تـوبوا الی الله» ز قـرآن آیـه «لاتـقـنـطوا» خوان
جهان را نور رحمت کرده روشن منـوّر شـد ز اشـراقـش دل و جان
مـبـادا کــفـر ایــن نـعـمـت نـمایـید که نعمت، سلب میگردد ز کفران
مبارک ماه و اوقات شریفی است به لهو و بیـهده ضـایع مگــردان
غنیمت دان دعا و عرض حاجات نمـاز و روزه و نیـکی به اخـوان
به خود آ ای گنه کار نگون حال! رها کـن رشتــه بـیــداد و طــغیان
بـیـا بــا خـالـق خـود آشـنـا شـــــو مرو زین بیش، اندر راه شیــطان
خـدایـا! از کــــرم بـر من ببخشای به رویم باز کـن ابــواب عــرفـان
ز ما بر احمد(ص) و آلش تحیّات فــروزان تـا بـود مـهـر درخــشان
منبع خبر: مرکز خبر حوزه