تبیان، دستیار زندگی

 در مورد اندوه

رسول الله (صلى الله علیه وآله) : اُذكُرِ اللهَ عِندَ هَمِّكَ إذا هَمَمتَ، وعِندَ لِسانِكَ إذا حَكَمتَ، وعِندَ یَدِكَ إذا قَسَمتَ . پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) : هر گاه اندوهى به تو دست داد خدا را به اندوه خود یادآورى كن، هر گاه خواستى داورى كنى خدا را به یاد زبان خود بیاور و هر گاه خواستى چیزى را تقسیم كنى خدا را به دست خود یادآورى كن.

 (البحار : 103 / 102 / 47 و 77 / 171 / 7)

سفارش به پرهیزکاری و یادآوری مرگ

ای مردم،‌شما را سفارش می کنم به پرهیزکاری و ترس از عقوبت خدا ، و بسیار او را ستودن برای نعمتهایش که به شما داده ، و بخششهائی که به شما فرموده ،‌و بلیاتی که شما را بدانها آزموده است ، پس چه بسا نعمتی را که خاص شما گردانید،‌و رحمتی که برایتان تدارک دید ،‌ شما کارهای زشت و گناهان خود را هویدا ساختید و او پوشاند ، و با اینکه در معرض مواخذه از کردار ناپسندتان قرار گرفتید ،‌امانتان داد. و شما را سفارش می کنم به یاد مرگ باشید و از آن غافل نمانید ، چگونه شما غافلید از مرگی که از شما غافل نیست ؟ و چسان ممکن است نزد کسی که لحظه ای مهلتتان نمی دهد دم از طمع و دلبستگی به دنیا بزنید ؟ پس کافی است شما را از جهت پند دادن مردگانی که شما دیدید ، بدون اینکه سوار باشند به سوی قبورشان بردند ،‌ و بدون اینکه فرد آینده باشند در آن قبرها فرودشان آوردند ، گوئی هرگز در دنیا نزیسته و در آبادیشان نکوشیده اند ،‌ و یا اینکه همیشه ساکن خانه آخرت بوده اند ،َ‌ از جهانی که آن را جایگاه گرفته بودند رمیدند، و در قبری که از آن می رمیدند ،‌ وطن گزیدند ،‌ آلوده بودند به دنیائی که از آن دست کشیدند ، و تباه ساختند آخرتی را که به سوی آن منتقل گشتند ،‌ نمی توانند از کار زشت باز گردند ،‌ نه افزایش در نیکی را توانائی دارند. به دنیا انس گرفتند ،‌دنیا ایشان را فریب داد ، و به آن اعتماد کردند آنها را به خاک انداخت ، پس پیش تازید ، خدایتان بیامرزد در آبادی خانه های آخرتتان که برای رفتن به آنها تشویق و دعوت شده اید بشتابید، و با شکیبائی به طاعت و دوری از معصیت بپردازید تا نعمت های پروردگار را چنان که شاید و باید دریابید ،‌ و چه بسیار ساعات در روز و روزهای در ماه ، و ماههای در سال ، و سالهای در عمر تند و به شتاب گذراندند.

آدرس:خطبه ۱۸۸ نهج البلاغه

زیارت رسولخدا صلی الله علیه و آله در خواب

وآیه مبارک این است:

وکفی بالله وکیلا وکفی بالله نصیرا وکفی بالله حسیبا وکفی باللهولیا وکفی بربک هادیا ونصیرا وکفی الله المومنین القتال وکان الله قویا عزیزا وکفی بالله شهیدا.

 عاشق شویم

خدایا: آخر چگونه می توان شكوه تو را در زیبایی گل بجوییم درحالی كه این تكرار همیشگی اشتیاق خوب دیدن را از من گرفته است. چگونه میتوانم حمد و ثنای تو را از زبان چكاوكها بشنوم در حالی این تكرار اشتیاق خوب شنیدن را از من سلب كرده است

خدایا: به من اشتیاقی ده تا دوباره چشمانم قادر به دیدن شگوه تو در زیبایی گل ها باشد.

خدایا: به من اشتیاقی ده كه دوباره بتوانم صدای مناجات تو را از زبان چكاوك ها بشنوم.

 خدایا: به من عشقی ده كه روز به روز به تو نزدیكتر شوم

خدایا : چگونه می توانم روی به سوی تو بیاورم و زبان به حمد و ثنایت بگشایم در حالی كه خود از كرده خویش آگاهم . چگونه می توانم دوستار تو باشم در حالی كه بر عهد و پیمانی كه با تو بسته ام وفادار نبوده ام . چگونه می توانم طلب عفو و بخشش كنم در حالی هنوز شعله های عصیان در درونم فروزان است.

بارالها:چگونه می توانم روی به توبه آورم درحالی كه اسیر هواهای نفسانی خویشم.

 بارالها: تو از علاقه ی من نسبت به خودت آگاهی و میدانی كه چقدر مشتاق رسیدن توام ولی هر وقت كه تصمیم گرفتم كه به سوی تو بیایم گناه به سراغم آمد و مرا از تو دور ساخت . همیشه آرزویم این بوده است كه حتی برای یك روز هم كه شده آنچه باشم كه تو می خواهی وآنچه كنم كه تو می پسندی ولی افسوس این نفس سركش تا كنون مجال برآورده شدن این آرزو را به من نداده است

بارالها : می ترسم، از خویش و از این سرنوشتی كه در انتظار من است می‌ترسم . از این بیابان و شوره زاری كه در پیش روی من است می‌ترسم. می ترسم كه مرگ به سراغم بیا ید و آرزوی رسیدن به تو را این بار از من بستاند. پس ای پروردگار بی همتا به لطف و كرم خویش مرا از مرداب رهایی ده و توانی ده تا خویشتن را از هر چه بدی است پاك كنم.