تبیان، دستیار زندگی

مقدمه
نزدیک به یک دهه است که رشد پدیده بدحجابى، در سینماى ایران به شکل محسوس سرعت گرفته است؛ به گونه اى که امروزه پدیده غالب در فیلمهاى ایرانى، زنان مو باز و بلوز و شلوارى است. گویى حجاب، ارزان ترین کالایى است که در قایق بر گل نشسته سینماى ایران سنگینى مى کند؛ چرا که برخى از سینماگران، قصد دارند با دور ریختن این ارزش، فیلمهایشان را از فرو رفتن در باتلاق ورشکستگى نجات دهند.
ما در این مقاله، صرفا به دنبال بررسى نمودهاى مختلف پدیده بدحجابى در سینماى ایران نیستیم؛ بلکه قصد داریم چگونگى تأثیرگذارى این پدیده را بر پوشش بانوان بررسى کنیم. البته پرواضح است که گسترش بدحجابى در جامعه امروز ما عوامل گوناگونى دارد و ما تنها به یکى از این عوامل، یعنى روشهاى تأثیرگذارى سینما بر حجاب خواهیم پرداخت؛ بنابراین، قصد ما از منحصر کردن موضوع مقاله به سینما و بررسى آثار آن بر حجاب، این نبوده است که سینما را به عنوان تنها متّهم پرونده رواج بدحجابى معرفى کنیم. امید است که با ارائه این تحقیق بتوانیم گامى در مسیر رشد حجاب و ارزشهاى اسلامى در جامعه برداریم.
در این بخش، از روشهاى سینما براى تغییر در تصورات رایج از حجاب در جامعه و همچنین تضعیف حجاب بحث مى کنیم و در قسمت بعد مباحث طبقاتى کردن حجاب و معرفى شخصیتهاى بدحجاب به عنوان الگو توسط سینما را مورد بررسى قرار خواهیم داد.

برگرفته از : مبلغان ، شماره های 101 و 102
منبع : hawzah.net

چاره چیست؟!
این رسم در آفرینش هست که پدران اگر انگور ترش بخورند، دندان فرزندان کند می شود، اما.... این رسم هم هست که آدمی امروز تمامی دیروز خود را به فراموشی می سپارد و از یاد می برد. تصور اغلب ما این است که ما اینجایی هستیم، برای اینجا آفریده شده ایم و هرچه هست همین جاست!
چه کسی یادش هست آن روز ها را که ما مَلَک بودیم و فردوس برین جایمان بود؟ و... بعد به خطایی مستأجر این خراب آباد شدیم.
آری،گذشتِ زمان، نسیان می آورد و فراموشی خصیصه آدمی است.
این هفدهم دی داغی بود بر دل نجابت. قلب حیا خون شد وقتی که این روز خودنمایی کرد. فغان عفاف برخاست وقتی که این روز در تقویم نشست.
ما بی حجاب نبودیم. نجابت،پوست تنمان شده بود و عفاف، همسایه ی دیوار به دیوار دلمان بود. حیا، درخت ریشه دار حیاتمان بود که هرچه شاخه های آن را می بریدند، بارورتر و تنومندتر می شد.
یک روز به زور، برخی از مادران ما را به نمایش بردند و از آنها بازی خواستند. وقتی نمایش تمام شد، بازیگران یادشان رفت از نقش بیرون بیایند، یادشان رفت ماسک ها و نقاب های تحمیلی را بردارند. و بعد ..... فرزندانشان خیال کردند که هرچه هست طبیعی است، همان باید باشد.
و این شد که حجاب که فطری و طبیعی دختران و زنان ما بود، اضافی و تحمیلی و غیرطبیعی جلوه کرد و بی حجابی که منافات داشت با فطرت و طبیعت عفاف آسای دختران و زنان، طبیعی تلقی شد.
و ما هنوز گرفتار این مصیبتیم که دست هایی از درون و بیرون مرزها، زنانمان را به نمایش می خوانند....
ما اکنون نیازمند کندن نقاب های دروغین و بازگشت به اصل پاک و بی آلایش خویشتنیم!

برگرفته از : کتاب صمیمانه با جوانان وطنم / سیدمهدی شجاعی
منبع: mydeity86.mihanblog.com

ما برخورد خشونت آمیز مسوولان مدارس را در مورد حجاب محکوم می کنیم.
ما عملکرد غیر مسوولانه و شیوه های ناهنجار مسوولان غیر مدارس را نیز در همین زمینه محکوم می کنیم.
اما چند مورد دیگر هم هست که می خواهیم با یاری شما دختران خوب و آزرمگین و حیامند محکوم کنیم.
دستهایتان را برای مشت کردن و دندانهایتان را برای فشردن و دلهایتان را برای اعلام انزجار مهیا کنید.
ما حضور عریان اطلسی ها را در تهاجم بی رحم طوفان ها نمی پسندیم.
ما آرایش نرگس ها را در مقابل چشم های زمستانی محکوم می کنیم.
ما محبت نمی فروشیم ، عاطفه نمی خریم، دلهایمان را زیر پا نمی اندازیم ، نگاه هایمان را حرام نمی کنیم ، گلبرگ های چهره مان را در زیر نگاه های هوس آلوده مدفون نمی کنیم.
ما ساقه های ترد و نازک زلف را به دست گرزهای آتشین نمی سپاریم.
ما به شرافت پایبندیم، در مقابل حیا زانو می زنیم، با نجابت راه می آییم و در قبال عفت تمکین می کنیم.
ما در تفکر و منش و اعتقاد، با بی دینان شرق و لاقیدان غرب، بسیار فاصله داریم.
ما معتقدیم که خدا هست، معاد هست، قیامت هست، و چشم هایی که همیشه نگران ماست.
ما حیا می کنیم از حضور ولی نعمتمان که در منظر نگاهش، گناه کنیم.
ما معتقدیم زمانی که سوز سرد نگاه می ورزد، گل وجود دختران در گلخانه حجاب محفوظ تر می ماند.
سلام ای عزیزان صمیمی و همراه! سلامی فراق آلود و هجران کشیده، سلامی شوق آکنده و وصال دیده. وقتی صحبت از جنگ و جهاد و جبهه می شود، شما رخ می نمایید و جلوه گری می کنید و وقتی صحبت از تلاش و سازندگی است هم باز چشم به جمال شما خیره می ماند و نگاه، دور و بر بارگاه شما می پلکد.
همیشه ملجأ و مرجع نگاه شمایید! همه جا تکیه گاه شمایید! بر بام این خانه، ماه شمایید!
گوهری چون جوانی را قدر بدانید و با آن ارزشهای ماندگار بخرید. آن را به هوی و هوس نفروشید.
از لذت دیروز چه مانده است؟ هیچ، جز خاطره ای. و از لذت امروز برای فردا چه می ماند؟ هیچ، جز خاطره ای.
و خاطره بسان رؤیاست، دستمایه نیست، ملموس و محسوس نیست، مفید فایده و مثمر ثمر نیست. این گوهر را با چیزی ماندنی باید معاوضه کرد. هر چه چشم دید و دل خواست، بلافاصله دست به جیب جوانی نبرید و از طراوت مایه نگذارید. تأمل کنید! جای این سرمایه را هیچ چیز پر نمی کند. این سرمایه آنقدر زیاد است که با آن می توان بهشت را خرید و آنقدر کم است که به غفلتی، چشم به هم زدنی و روی گرداندنی فنا می شود. با این سرمایه چیزی بخرید که به کار فردای این جهان و آن جهان بیاید.
سرمایه آن فردا، یعنی فردای جاودان، می دانید که تقواست و عمل صالح. ضمناً این سرمایه به کار همین دنیا هم می آید.
برای فردای این جهان، شما نیازمند علم و دانش و هنرید. بسازید خود را با این ابزار و پر کنید کوله بار خود را از این آذوقه های حیاتی.
بخوانید، بیاموزید، فرا بگیرید، کار کنید و این همه خلأ تخصص آمیخته به تعهد را پر کنید. سازندگی بالا بردن دیوار نیست، سازندگی یعنی همین! خودسازی اولین قدم در مسیر سازندگی است. آستین همت را بالا بزنید.
همه چشمها خیره به دست اندیشه و دل شماست. یا علی!
حدوداً بیست سال پیش بود که شما مصمم شدید « آقا بالا سر » نداشته باشید، بر روی پای خودتان بایستید، خودتان سرنوشت خودتان را تعیین کنید و بنده و برده غیر خدا نباشید.
به همین دلیل، آمریکا را جواب کردید، دست رد بر سینه شوروی و انگلیس و قدرتهای دیگر زدید و عوامل آنها را - اعم از شاه و دیگران-  بیرون ریختید.
و... شاید فکر کردید که کار تمام شد. آنها با طیب خاطر و رضایت کامل رفتند و دیگر دل و دماغ بازگشتن ندارند.
اما چنین نیست و نبود.
همیشه مار دم بریده و پلنگ زخم خورده و روباه داغ دیده باز می گردد تا انتقام بگیرد و دوباره دامن تسلط بگسترد و این سنت جنگلی است به نام جهان.
که هر که درنده تر و وحشی تر است بالاتر می نشیند و حق « وتو » هم می گیرد.
آنها یک سال بعد برگشتند و جنگ رو در رو را آغاز کردند و هشت سال تمام پا بر سینه ما گذاشتند و بهترین گلهای ما را برچیدند و ... وقتی دیدند ما هنوز بنای زنده ماندن داریم و همچنان نفس می کشیم این تلاش را هم بی ثمر یافتند.
اما ... نرفتند، فکر کردند تیشه را باید به ریشه بزنند، به همان ریشه ای که ما را بر روی زمین نگاه داشته است.
و آن ریشه، اعتقاد ما بود و هست، اعتقادی که به ما شخصیت می دهد و عزت نفس می بخشد. اعتقادی که ما را سر پا نگه می دارد.
و الآن تمام نیرو و تفکر و ابزار و وسایل آنها برای این تهاجم بسیج شده است.
البته این تهاجم سر و صدا ندارد و بوق و کرنا نمی خواهد.
با هر یک کیلو هروئین می توان کمر بیست هزار جوان را شکست.
همین عکسها، مجله ها و نوارهای ویدئو هر کدام سم مهلکی است که آرام و بی سر و صدا می توان به رگهای جوان تزریق کرد و او را از پا در آورد.
این نهایت سادگی است اگر فکر کنیم همه چیز اتفاقی است و هیچ برنامه ای در کار نیست.
و ... همین لباسهای غربی، مدهای متداول، شکل آرایش مو و تقلید رفتار و حرکات، دقیقاً تستهایی است که آنها را به نتایج میزان موفقیتشان واقف می کند.
پس بیایید تصمیم بگیریم که اینقدر ساده نباشیم. همین.

طلیعه
فلسفه پوشش و حجاب اسلامی از مهم‏ترین موضوعاتی است كه امروزه در جامعه اسلامی ما مطرح است و تشریح حكم اسلامی حجاب و پاسخ به شبهات آن برای تمام مبلغان گرامی ضروری است. به این سبب ما در آستانه ولادت امام هشتم علیه السلام به شرح دو سخن حكیمانه امام رضا علیه السلام در این باره می‏پردازیم:

فلسفه عفاف و حجاب
محمّد بن سنان می‏‏گوید: حضرت امام رضا علیه السلام در جواب سؤالات من، نامه‏ای برایم ارسال داشتند كه در فرازی از آن فرموده بودند: «حُرِّمَ النَّظَرُ إِلَی شُعُورِ النِّسَاءِ الْمَحْجُوبَاتِ بِالْأزْوَاجِ وَ غَیْرِهِنَّ مِنَ النِّسَاءِ لِمَا فِیهِ مِنْ تَهْیِیجِ الرِّجَالِ وَ مَا یَدْعُوا التَّهْیِیجُ اِلَی الْفَسَادِ وَ‌ الدُّخُولِ فِیمَا لَا یَحِلُّ وَ لَا یَحْمِلُ [یَجْمُلُ] وَ كَذَلِكَ مَا أشْبَهَ الشُّعُورَ إِلَّا الَّذِی قَالَ اللهُ تَعَالَی وَ الْقَوَاعِدُ مِنَ‌ النِّسَاءِ اللَّاتِی لَا یَرْجُونَ نِكَاحاً فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُنَاحٌ أنْ یَضَعْنَ ثِیَابَهُنَّ غَیْرَ الْجِلْبَابِ وَ لَا بَأسَ بِالنَّظَرِ إِلَی شُعُورِ مِثْلِهِنَّ.»[1]
«نگاه كردن به موهای زنان شوهردار وغیرشوهردار، حرام است؛ زیرا این نگاه، مرد را تهییج و تحریك می‌كند. و تهییج، شخص را به فساد و داخل شدن در حرام و اعمال ناپسندیده می‌كشاند و همچنین است حكم نگاه به غیر مو،‌ [كه نگاه مرد به آنها حلال نیست،] مگر در موردی كه حق‌تعالی [در قرآن، آن را استثنا كرده و] فرموده است: ‏(وَ الْقَوَاعِدُ مِنَ‌ النِّسَاءِ اللَّاتِی لَا یَرْجُونَ نِكَاحاً فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُنَاحٌ)؛ «بر زنان سالخورده كه از ولادت و عادت بازنشسته، امید ازدواج ندارند باكی نیست كه لباسهایشان را غیر از چادر بر زمین بگذارند و اشكالی ندارد كه به موهای مثل این زنان نگاه شود.»

عامل ترغیب زنان به حجاب و عفاف
روزی حسن بن جهم به محضر امام رضا علیه السلام‌ مشرف شد. وی متوجه شد كه حضرت، ظاهری آراسته دارد و خضاب[2] هم كرده است. با تعجب پرسید: «خضاب كرده‌اید؟» امام فرمود: «نَعَمْ بِالْحِنَّاءِ وَ الْكَتَمِ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ فِی ذَلِكَ لَأَجْراً إِنَّهَا تُحِبُّ أَنْ تَرَى مِنْكَ مِثْلَ الَّذِی تُحِبُّ أَنْ تَرَى مِنْهَا یَعْنِی الْمَرْأَةَ فِی التَّهْیِئَةِ وَ لَقَدْ خَرَجْنَ نِسَاءٌ مِنَ الْعَفَافِ إِلَى الْفُجُورِ مَا أَخْرَجَهُنَّ إِلَّا قِلَّةُ تَهْیِئَةِ أَزْوَاجِهِنَّ؛[3] بله، با حنا و برگ نیل خضاب كرده‌ام؛ مگر نمی‌دانی كه این كار، سودی فراوان دارد؛ از جمله آنكه همسر تو دوست دارد در تو همان زیبایی و آراستگی را ببیند كه تو دوست داری در او ببینی، و زنانی [در اقوام گذشته] از دایره عفت، بیرون رفتند و فاسد شدند. و چنین نشدند، مگر به دلیل كم‌توجهی شوهرانشان به آرایش خود.»
حضرت رضا علیه السلام در سخن دیگری در همین باره فرمود: «أَنَّ نِسَاءَ بَنِی إِسْرَائِیلَ خَرَجْنَ مِنَ الْعَفَافِ إِلَى الْفُجُورِ مَا أَخْرَجَهُنَّ إِلَّا قِلَّةُ تَهْیِئَةِ أَزْوَاجِهِنَّ؛[4] زنان یهود از عفت بیرون رفتند و فاسد شدند، و چنین نشدند مگر به دلیل كم‌توجهی شوهران به آرایش و نظافت خود.»
و نیز فرمود: «وَ قَالَ إِنَّهَا تَشْتَهِی مِنْكَ مِثْلَ الَّذِی تَشْتَهِی مِنْهَا؛[5] همسرت از تو همان را می‌خواهد كه تو از او توقع داری.»
با توجه به سخن امام رضا علیه السلام معلوم می‌شود كه هدف دین از ضروری دانستن حجاب، حذف زمینه‌های فساد است. همچنین باید مرد و زن مسلمان، مسائل جنسی خود را منحصر به كانون گرم خانواده قرار دهد؛‌ وگرنه جامعه از سلامت جنسی برخوردار نخواهد بود.

مهم‌ترین دستاوردهای حجاب
1. آرامش روانی
اسلام تدابیری برای تعدیل و رام كردن غریزه جنسی اندیشیده است و در این باره، هم برای زنان و هم برای مردان،‌ تكلیف معین كرده است. یك وظیفه مشترك برای زن و مرد، مربوط به نگاه كردن است: (قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ .... قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ ....)؛[6] «به مؤمنین بگو که چشمهایشان را [از نامحرم] ببندند و فروج خود را [از حرام] حفظ کنند. و به زنان مؤمن هم بگو که چشمهایشان را [از نامحرم] ببندند و فروجشان را [از حرام] نگه دارند.» خلاصة‌ این دستور، آن است كه زن و مرد نامحرم نباید به یكدیگر خیره شوند، نباید چشم‌چرانی كنند، نباید نگاه‌های مملوّ از شهوت به یكدیگر بدوزند، نباید به قصد لذت بردن به یكدیگر نگاه كنند. یك وظیفه هم خاص زنان مقرر فرموده است و آن، این است كه بدن خود را از مردان بیگانه پوشیده دارند و در اجتماع به جلوه‌گری و دلربایی نپردازند، با هیچ شكل، رنگ و بهانه‌ای،‌ كاری نكنند كه اسباب تحریك مردان بیگانه را فراهم كنند.

زدست دیده و دل،‌ هر دو فریاد        هر آنچه دیده بیند دل كند یاد
 
 روح بشر، فوق‌العاده تحریك‌پذیر است. اشتباه است كه گمان كنیم تحریك‌پذیری روح بشر، محدود به حد خاصی است و از آن پس، آرام می‌گیرد. در نتیجه، حجاب را می‌توان،‌ یكی از عوامل مهم آرامش روحی و روانی زن و مرد دانست. همچنان‌كه قرآن شریف، آرامش روحی و روانی و سكینه قلبی را در انحصار زوجین در كانون گرم خانواده می‌داند و می‌فرماید: ‏(هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن)؛[7] «زنان پوشش شما و شما پوشش زنان هستید.»

2. استحكام پیوند خانوادگی
بی‏شك، هر چیزی كه باعث تحكیم پیوند خانوادگی و صمیمیت رابطه زوجین شود برای كانون خانواده مفید است و در ایجاد آن باید حداكثر كوشش مبذول شود؛ برعكس، آنچه باعث سستی روابط زوجین و دلسردی آنان شود به حال زندگی خانوادگی، زیان‏بار است و باید با آن مبارزه كرد. اختصاص یافتن استمتاعات و التذاذهای جنسی به محیط خانوادگی و در كادر ازدواج مشروع، پیوند زن و شوهر را محكم می‌سازد و باعث اتصال بیش‏تر زوجین به یكدیگر می‌شود.
مسئله مهم دیگر، ایجاد پاك‌ترین و صمیمی‌ترین عواطف بین زوجین و برقرار ساختن یگانگی و اتحاد كامل در كانون خانواده است. تأمین این هدف، وقتی ممكن است كه زوجین از هرگونه استمتاع از غیر همسر یا همسران قانونی چشم بپوشند، مرد چشم به زن دیگر نداشته باشد و زن نیز درصدد تحریك و جلب توجه كسی جز شوهر خود نباشد و اصل ممنوعیت هر نوع كامیابی جنسی در غیر چارچوب خانواده حتی قبل از ازدواج هم رعایت شود و این مهم با رعایت اصل قرآنی حجاب و عفاف،‌ میسر است.

3. استواری اجتماع
پوشاندن بدن به استثنای وجه و كفّین،‌ مانع هیچ‌گونه فعالیت فرهنگی یا اجتماعی یا اقتصادی نیست، آنچه باعث فلج كردن نیروی اجتماع است آلوده كردن محیط كار به لذتجویی‌های شهوانی است.
آیا پسر و دختری در محیط جداگانه‌ای تحصیل كنند و یا در یك محیط درس بخوانند دختران بدن خود را بپوشانند و هیچ‌گونه آرایشی نداشته باشند بهتر درس می‌خوانند و فكر می‌كنند و به سخن استاد گوش می‌دهند یا وقتی كه كنار هر پسری، یك دختر آرایش كرده با دامن كوتاه نشسته باشد؟ آیا اگر مردی در خیابان،‌ بازار، اداره، كارخانه و ... با قیافه‌های محرّك و مهیّج زنان آرایش كرده مواجه باشد بهتر سرگرم كار و فعالیت می‌شود یا در محیطی كه با چنین مناظری روبه‌رو نشود؟ بنابراین اگر مسئله حجاب، جدی گرفته و كاملا رعایت شود، جامعه استوار و پابرجا خواهد بود و هرگز متزلزل نخواهد شد و زن و مرد با آرامش خاطر به مسئولیت‌ها و رسالت خود عمل خواهند كرد.

4. حفظ احترام زن
مرد از نظر جسمانی و فكری بر زن تفوّق دارد و زن در این دو مورد در برابر مرد، قدرت مقاومت ندارد؛ ولی زن از طریق عاطفی و قلبی، همیشه تفوّق خود را بر مرد ثابت كرده است. حریم نگه داشتن زن، میان خود و مرد یكی از وسایل مرموزی بوده است كه زن برای حفظ مقام و موقعیت خود در برابر مرد از آن استفاده كرده است.
اسلام، زن را تشویق كرده است كه از این وسیله استفاده كند؛ به‌ویژه تأكید كرده است كه زن، هر اندازه متین‌تر،‌ باوقارتر و عفیف‌تر حركت كند و خود را در معرض نمایش برای مرد نگذارد، بر احترامش افزوده می‌شود.
در آیات سوره احزاب پس از آنكه توصیه می‌كند زنان خود را بپوشانند، می‌فرماید: ‏(ذلِكَ أَدْنى أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْن)؛ «این نزدیک‏تر است به اینکه شناخته شوند و مورد اذیّت قرار نگیرند.» یعنی رعایت حجاب ـ‌ برای اینكه به عفاف شناخته شوند و معلوم شود خود را در اختیار مردان بیگانه قرار نمی‌دهند ـ‌ بهتر است و در نتیجه، فاصله گرفتن و حشمت آنها، مانع مزاحمت افراد سبكسر و هوسران می‌شود.[8] پس بهره دیگر رعایت حجاب اسلامی، حفظ عزت و شخصیت زن در اجتماع است. به همین دلیل است كه اهل‏بیت علیهم السلام  در پاسداری از این اصل قرآنی، همواره تلاش می‌كرده‌اند و از پاسداران حجاب و عفاف، نهایت تجلیل را می‌فرمودند: نمونه‌ای از آن را در ذیل با هم می‌خوانیم.
بعد فرمودند: این،‌ بانویی است كه در دوره بی‌حجابی [رضاخان پهلوی] هفت سال از خانه بیرون نیامده است، مبادا نامحرم، او را ببیند!»

كلام حضرت زهرا علیها السلام
حضرت علی علیه السلام‌ سخن معروف حضرت زهرا علیها السلام را این‌گونه روایت می‌فرماید: با جمعی از اصحاب در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم. پیامبر صلی الله علیه و آله به ما رو كرد و فرمود: «أَخْبِرُونِی أَیُّ شَیْ‏ءٍ خَیْرٌ لِلنِّسَاءِ؛ به من خبر دهید كه خیر و سعادت زن در چیست؟» كسی پاسخی نگفت تا اینكه متفرّق شدیم، و من به خانه آمدم و به حضرت زهرا  علیه السلام گفتم: پیامبر صلی الله علیه و آله چنین سؤالی از ما كرده است.
حضرت زهرا علیها السلام فرمود: پاسخ سؤال رسول خدا صلی الله علیه و آله این است كه «خَیْرٌ لِلنِّسَاءِ أَنْ لَا یَرَیْنَ الرِّجَالَ وَ لَا یَرَاهُنَّ الرِّجَال؛ بهترین دستور برای زنان آن است كه نه آنها مردان نامحرم را بنگرند و نه مردان نامحرم آنها را ببینند.»
به محضر مقدس رسول خدا صلی الله علیه و آله ‌بازگشتم و عرض كردم: پرسیدید: «چه چیز برای زنان، بهتر است؟» پاسخش این است كه برای ایشان بهترین چیز، آن است كه نه مردان نامحرم، آنها را بنگرند و نه آنها مردان نامحرم را ببینند. پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: «این پاسخ از كیست؟» عرض كردم: «از حضرت فاطمه علیها السلام» پیغمبر صلی الله علیه و آله خوشحال شد و فرمود: «إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی؛[9] همانا كه فاطمه  علیه السلام پاره تن من است.»

تقدیر امام زمان علیه السلام از صاحبان عفت
آیت الله سید باقر مجتهد سیستانی پدر آیت الله سید علی سیستانی در مشهد مقدس برای آنكه به محضر امام زمان علیه السلام شرفیاب شود ختم زیارت عاشورا در چهل جمعه هر هفته در مسجدی از مساجد شهر آغاز می‌كند. ایشان فرمود: در یكی از جمعه‌های آخرین، ناگهان شعاع نوری را مشاهده كردم كه از خانه نزدیك آن مسجدی كه من در آن،‌ مشغول زیارت عاشورا بودم می‌تابید. حال عجیبی به من دست داد، از جای برخاستم و به دنبال آن نور به آن خانه رفتم. خانه كوچك و فقیرانه‌ای بود. از درون خانه، نور عجیبی می‌تابید.
در زدم، وقتی در را باز كردند، مشاهده كردم حضرت ولی عصر، امام زمان علیه السلام در یكی از اتاق‌های آن خانه تشریف داشتند و در آن اتاق، جنازه‌ای را مشاهده كردم كه پارچه‌ای سفید، روی آن كشیده بودند. وقتی من وارد شدم و اشك‌ریزان سلام كردم. حضرت به من فرمودند: چرا اینگونه دنبال من می‌گردی و رنجها را متحمّل می‌شوی؟ مثل این باشید (اشاره به آن جنازه كردند) تا من دنبال شما بیایم![10]

مثالی روشن برای حجاب
روزی یك زن مسیحی با شوهرش نزد یكی از علما آمد و گفت: «من مسایلی را از اسلام فهمیده‌ام و از دستورها و قوانین مترقی آن در حیرتم و به آن علاقه‌مندم؛ ولی به دلیل یكی از دستورهای آن، هنوز به اسلام نگرویده‌ام و درباره آن با شوهرم و عدّه‌ای از مسلمانان، بحث كرده‌ام كه متأسفانه پاسخ قانع‌كننده‌ای نشنیده‌ام. اگر شما بتوانید مرا قانع كنید من به دین اسلام مشرف می‌شوم و مسلمان خواهم شد.» او پرسید: «آن دستور، كدام است؟!»
زن مسیحی گفت: «دستور حجاب. چرا اسلام، حجاب را برای زن لازم دانسته است و چرا به او اجازه نمی‌دهد كه مثل مرد بدون حجاب از خانه بیرون بیاید؟ سپس بنا كرد به ایراد و انتقاد كردن، كه حجاب،‌ مانع رشد و ترقی زنان و سبب عقب‌ماندگی در جامعه است.»
آن عالم پس از شنیدن انتقادهای وی، پاسخ داد: «آیا شما تا كنون به بازار جواهرفروشی رفته‌اید؟»
گفت: «آری.» پرسید: «چرا جواهرفروشان، طلا و سایر جواهرات گرانبهای خود را در ویترین شیشه‌ای می‌گذارند و درب آن‌ را قفل می‌كنند؟» گفت: «برای اینكه دست دزدان، خیانتكاران و سارقان به آنها نرسد.»
در اینجا آن عالم دینی به زن مسیحی رو كرد و اظهار داشت: «فلسفه حجاب، نزد ما مسلمانها همین است كه زن، گُلی خوشبو است... زن، گوهر و یاقوت گرانبهاست و چون جنس لطیف زن هم مانند طلا و جواهرات است، باید آن را از دست خیانتكاران و دزدان عِفت و ناموس محافظت كرد و از چشم تبهكاران و اهل فساد حفظ كرد.
آری دخترم... دستور حجاب در اسلام به این دلیل است كه زن از دست خیانتكاران در امان باشد؛ زیرا بدین طریق بدنش پوشیده و زینتهایش مستور است و مردم از او چیزی نمی‌بینند و در او طمع نمی‌كنند و نظرشان را جلب نمی‌كند؛ بلكه از او حساب می‌برند و حیا می‌كنند. همه اینها به دلیل حجاب است، آن خانم مسیحی فكری كرد... و سپس با چهره‌ای گشاده گفت: «من تا به‌حال این‌گونه نشنیده بودم... شما بسیار جالب بیان كردی و اكنون، اسلام را می‌پذیرم.»[11]

در اینجا چند شبهه را درباره حجاب به اختصار بررسی می‌كنیم:
انزوای نیمی از جامعه
مهم‏ترین شبهه‌ای كه همه مخالفان حجاب در آن» متفقند و به عنوان یك ایراد اساسی بر مسئله حجاب ذكر می‌كنند این است كه زنان، نیمی از جامعه را تشكیل می‌دهند؛ اما حجاب، سبب انزوای این جمعیت عظیم می‌شود و به‌طور طبیعی، آنها را از نظر فكری و فرهنگی به عقب می‌راند؛ به‌ویژه در دوران شكوفایی اقتصاد كه احتیاج زیادی به نیروی فعال انسانی است از نیروی زنان در حركت اقتصادی هیچ‌گونه بهره‌گیری نخواهد شد و جای آنها در مراكز فرهنگی و اجتماعی نیز خالی است. به این ترتیب، آنها به صورت یك موجود مصرف كننده و سربار جامعه درمی‌آیند.

پاسخ
آنها كه به این منطق متوسل می‌شوند، از چند امر به كلی غافل شده یا تغافل كرده‌اند؛ زیرا:
اولا: چگونه حجاب اسلامی، زن را منزوی می‌كند و از صحنه اجتماع دور می‌سازد؟ اگر در گذشته لازم بود ما زحمت استدلال در این موضوع را بر خود هموار كنیم امروز بعد از انقلاب اسلامی هیچ نیازی به استدلال نیست؛ زیرا با چشم خود، گروه گروه از زنانی را می‌بینیم كه با حجاب در همه جا حاضرند، در اداره‌ها، در كارگاهها،‌ در راهپیماییها، در رادیو و تلویزیون، در بیمارستانها و مراكز بهداشتی، به‌ویژه در مراقبتهای پزشكی برای مجروحان جنگی، در آموزش و پرورش و دانشگاه و سرانجام در صحنه جنگ و پیكار با دشمن.
ثانیا: آیا اداره خانه و تربیت فرزندان برومند و ساختن انسانهایی كه در آینده بتوانند با بازوان توانای خویش، چرخهای عظیم جامعه را به حركت در آورند، نقش اجتماعی زن را نشان نمی‌دهند؟
آنها كه این رسالت عظیم زن را كار مثبت محسوب نمی‌كنند، از نقش خانواده و تربیت در ساختن یك اجتماع سالم و آباد و پربركت، بی‌خبرند.
آنان می‌پندارند راه صحیح‌ این است كه زن و مرد ما همانند زنان و مردان غربی، اول صبح، خانه را به قصد ادارات،‌ كارخانه‌ها و مانند آن ترك كنند و بچه‌های خود را به شیر‌خوارگاهها بسپارند و یا در اتاق بگذارند و در را روی آنها ببندند و طعم تلخ زندان را از همان زمان كه غنچه ناشكفته‌ای هستند به آنها بچشانند. غافل از اینكه با این عمل، شخصیت آنها را در هم می‌كوبند و كودكانی بی‌روح و فاقد عواطف انسانی بار می‌آورند كه آینده جامعه را به خطر خواهند انداخت.[12]

محدودیت بانوان
ایراد دیگری كه به اصل حجاب می‌كنند این است كه حجاب، یك لباس دست و پاگیر است و با فعالیتهای اجتماعی به‌ویژه در عصر ماشینهای مدرن سازگار نیست. یك زن باحجاب،‌ خودش را حفظ كند یا چادرش را و یا كودكش را؟!
پاسخ
این ایراد كنندگان از یك نكته غافل‌اند و آن اینكه حجاب همیشه به معنای چادر نیست؛ بلكه به معنای پوشش زن است،‌ حال آنجا كه با چادر امكان‌پذیر است چه بهتر و آنجا كه نشد به پوشش قناعت می‌شود.
زنان كشاورز و روستایی ما،‌ به‌ویژه زنانی كه در برنجزارها،‌ کار کاشت و برداشت محصول برنج را بر عهده‌ دارند،‌ عملاً به این پندارها پاسخ داده‌اند كه یك زن با داشتن حجاب اسلامی در بسیاری از موارد، حتی بیش‏تر و بهتر از مرد كار می‌كند، بی‌آنكه حجابش مانع كارش شود.

حریص‌تر شدن مردان
ایراد دیگر اینكه می‌گویند حجاب از این نظر كه میان زنان و مردان فاصله‌ می‌افكند طبع حریص مردان را آزمندتر می‌كند و به جای اینكه خاموش كننده‌ باشد آتش حرص، آنها را شعله‌ورتر می‌سازد كه «الانسان حریص علی ما منع!»
پاسخ
این مغلطه،‌ با مقایسه زنان با حجاب كنونی با زنان در دوران رژیم طاغوت پاسخ داده می‌شود. آن روز، هر كوی و برزن، مركز فساد بود، در خانواده‌ها بی‌بند و باری عجیبی حكمفرما بود، آمار طلاق،‌ بسیار زیاد بود، و هزاران بدبختی دیگر وجود داشت.
نمی‌گوییم امروز همه اینها ریشه‌كن شده است؛ اما بدون شك، کم‏تر شده و اگر به خواست خدا وضع به همین صورت ادامه یابد و سایر نابسامانیها نیز سامان یابد، جامعه ما از نظر پاكی خانواده‌ها و حفظ ارزش زن به مرحله مطلوب خواهد رسید.[13]
با توجه به نكات پیش‌گفته، اهمیت سخن امام رضا علیه السلام درباره حجاب و رعایت عوامل عفاف كاملاً نمایان می‌شود. این مقال را با كلامی درباره عاشورا و حجاب به پایان می‌بریم:

زینب كبری علیها السلام پاسدار عفاف
حضرت زینب علیها السلام درپاسداری از عفت و عصمت، سرآمد دختران روزگار بود. وی با الهام از پیام آسمانی قرآن و طبق آموزه‌های پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل‏بیت علیهم السلام  حجاب و عفت را مانند گوهری ارزشمند برای یك زن مسلمان می‌دانست و بر این باور بود كه زن، هنگامی به خدای خود نزدیك‌تر است كه خود را از معرض دید مردان بیگانه ـ به غیر موارد ضروری ـ حفظ كند. او از مادرش آموخته بود: «لَیسَ شَیءٌ خَیراً لِلمَرأَةِ مِن اَن لاَ یَرَاهَا الرَّجُلُ وَلاَ تَرَاهُ؛[14] چیزی برای زن نیكوتر از این نیست كه مرد [نامحرم] او را نبیند و او هم مرد [نامحرم] را نبیند.»
برای همین، دختر جوان زهرا علیها السلام خود را كاملاً از دید نامحرمان می‌پوشاند.
یحیای مازنی یكی از اهالی مدینه می‌گوید كه من در مدینه و در همسایگی امیر مؤمنان، علی علیه السلام بودم و منزل من، پهلوی منزلی بود كه زینب، دختر علی علیه السلام در آنجا زندگی می‌كرد. به خدا سوگند! هیچ‌گاه كسی، قد و قامت او را ندید و صدای او را هم نشنید. او هرگاه می‌خواست به زیارت جدّ بزرگوارش پیامبر خدا صلی الله علیه و آله برود، در دل شب و به همراه پدرش امیرمؤمنان علیه السلام و برادرانش حسن و حسین علیهما السلام  می‌رفت. علی علیه السلام درباره تشرف این‌گونه زینب علیه السلام به امام حسن علیه السلام می‌فرمود:
«اَخْشَی اَنْ یَنْظُرَ اَحَدٌ اِلَی شَخْصِ اُخْتِكَ زَیْنَبُ؛[15] بیم دارم كه كسی به اندام خواهرت زینب نگاه كند.»

ندای عفاف در مجلس یزید
زینب كبری علیها السلام در مجلس بیداد یزید به اهمیت حجاب اشاره می‌كرد و با ندای رسا اعلام فرمود كه آیا معنای عدالت در قاموس اهل باطل این است كه فرزند طلقا (آزادشدگان) زنان و كنیزان خود را در پس پرده و حجاب نگه دارند؛ اما دختران رسول خدا صلی الله علیه و آله را هتك حرمت كنند و آنان را در كوچه و بازار به عنوان اسیر جنگی بگردانند؟! آری این توقع بیجایی است كه زینب كبری علیها السلام از فرزند هند جگرخواره داشته باشد.
حضرت می‌فرماید: «أَمِنَ الْعَدْلِ یَا ابْنَ الطُّلَقَاءِ تَخْدِیرُكَ حَرَائِرَكَ وَ إِمَاءَكَ وَ سَوْقُكَ بَنَاتِ رَسُولِ اللَّهِ سَبَایَا قَدْ هَتَكْتَ سُتُورَهُنَّ وَ أَبْدَیْتَ وُجُوهَهُنَّ تَحْدُو بِهِنَّ الْأَعْدَاءُ مِنْ بَلَدٍ إِلَى بَلَدٍ وَ یَسْتَشْرِفُهُنَّ أَهْلُ الْمَنَاهِلِ وَ الْمَنَاقِلِ وَ یَتَصَفَّحُ وُجُوهَهُنَّ الْقَرِیبُ وَ الْبَعِیدُ وَ الدَّنِیُّ وَ الشَّرِیفُ لَیْسَ مَعَهُنَّ مِنْ رِجَالِهِنَّ وَلِیٌّ وَ لَا مِنْ حُمَاتِهِنَّ حَمِی؛ ای پسر آزاد شدگان (كسانی كه جدمان پیامبر صلی الله علیه و آله در فتح مكه اسیرشان كرد و سپس آنان را آزاد كرد) آیا این عدالت است كه تو زنان و كنیزان خود را پشت پرده بنشانی؟ و دختران رسول خدا صلی الله علیه و آله را به صورت اسیر به این سو و آن سو بكشانی؟ پوشش آنان را دریدی و روی آنان را گشودی تا دشمنان، آنان را از شهری به شهر دیگر ببرند و بومی و غریب، به آنها چشم بدوزند و نزدیك و دور، شریف و غیرشریف، چهره آنان را بنگرند. از مردان آنها سرپرستی نمانده و برای ایشان حمایت‌كننده‌ و كمك‌كننده‌ای باقی نمانده است.»[16]

پی نوشت ها :
[1] علل الشرایع، شیخ صدوق، نشر داوری، قم، ج 2، ص 565، باب علة تحریم النظر إلی شعور النساء.
[2] آنچه كه موی سر و صورت یا پوست بدن را با آن رنگ كنند مثل حنا یا وسمه و یا سایر لوازم آرایشی كه انسان ظاهرش را زیبا و گلگون كند.
[3] مكارم الأخلاق، حسن طبرسی، نشر شریف رضی، ص 81، الفصل الثالث فی الخضاب.
[4] همان، ص 80.
[5] همان.
[6] نور / 30 و 31.
[7] بقره / 187.
[8] با استفاده از: مجموعه آثار، استاد شهید مطهری، ج 19، ص 436، بخش سوم: فلسفه پوشش در اسلام.
[9] وسائل الشیعه، شیخ حرّ‌ عاملی، مؤسسة آل البیت علیهم السلام ، قم، ج 20، ص 67.
[10] گوهر صدف، دفتر تحقیقات مسجد علی بن حسین علیه السلام . نشر سازمان چاپ و نشر وزارت ارشاد، 1374 ش، ص 48
[11] خواهرم حجاب سعادت است، محمدابراهیم موحد قزوینی، نشر لسان الصدوق، 1384 ش، ص14.
[12] تفسیر نمونه، جمعی از نویسندگان، نشر دار الكتب الاسلامیة، تهران، 1374.
[13] تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1374 ش، چ اوّل، ج 14، ص449.
[14] مناقب امیرالمؤمنین علیه السلام ، محمد كوفی، نشر مجمع إحیاء الثقافة الإسلامیة، قم، ص 210.
[15] وفیات الائمة، جمعی از نویسندگان، نشر دار البلاغة،‌ بیروت، ص 435.
[16] نگاهی به خطبه‌های حضرت زینب علیها السلام ، عبد‏‏الكریم پاك‌نیا تبریزی، نشر فرهنگ اهل‏بیت علیهم السلام ، قم، بخش سوم.

برگرفته از : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره 133 
منبع : magazine.mobaleghan.com

با کمی تأمل در سبک زندگی فردی و اجتماعی خود بی درنگ می توان متوجه شد که آدمی علی رغم همه ی حساسیت ها نسبت به هویت دینی و ملی خود به ناچار باید تابع یک سری از فرهنگ های وارداتی و مدرن غربی شود ، البته این به آن مضمون نیست که یک ایرانی مسلمان که مقید به پاسداری از فرهنگ و هویت ایرانی – اسلامی خود است ذره ذره در گرداب غرب گرایی آلوده می شود.
 
هدف از مطرح کردن این مسئله آن بود که به خود ثابت کنیم که هم می توان به روز بود و هم از فرهنگ و هویت خود پاسداری کرد ، اما شرایط زندگی در عصر حاضر به گونه ای شده که سخت بتوان از هر چیزی پاسداری کرد ، می توان با کمی درایت هم متدین بود و هم مدرن ، اساس جامعه ی ایرانی و اسلامی ما بر این پایه است که خانواده تابع سنت های خویش باشد در عین اینکه این سنت ها باید بر اساس شرایط حال به روز شود.
 
از منظر ما یک خانواده ی کامل خانواده ایست که هم از نظر اتقادی به روز باشند و هم از نظر شرایط زندگی ، می توان هم حجاب داشت و هم تحصیل کرد ، می توان هم عفاف داشت و هم از وسایل پیشرفته ی ارتباط جمعی استفاده کرد ، پس مدرن بودن و به روز بودن به این منزله نیست که اگر پسر یا دختری ظاهری مذهبی یا با حجاب کامل بود او عقب افتاده و بی فرهنگ است و آن دختر و پسری که هم اخلاق را از دست داده و هم حجاب و عفاف را و هم از نظر سبک زندگی در سطح بالایی از ثروت و بسیار مقید به استفاده از لباس با مدهای غربی هستند افرادی بسیار متدین و فهمیده ، در اصل به این گونه نیست ، اصلاح سبک زندگی به جامعه ی مدرن ایرانی اسلامی نیازمند مطالعه و فرهنگ سازی پله پله است.
 
رشد اخلاق در جامعه یکی از عواملی می تواند باشد که به حفظ آرمان ها و ارزش ها کمک کند ، حفظ حریم افراد در جامعه ی آرمانی ما بسیار مهم و اصولی است چرا که در این حیطه از بحث نقش عفاف و حجاب هم می تواند مهم و غیر قابل انکار باشد که همه ی اینها با رشد اخلاقیات در جامعه می تواند کارآمد باشد ، برای رشد و باور این افکار و اصلاح سبک زندگی تبلیغات و فرهنگ سازی نقش موثری را دارد که با ابزارهای دنیای کنونی کاری بسیار سخت و دور از انتظار نیست .
 
امیدواریم با اصلاح سبک زندگی به گسترش اخلاق ، عفاف ، حجاب کمک شود تا با ساخت جامعه ی آرمانی مد نظر که برخوردار است از فرهنگ غنی ایرانی – اسلامی به قطب های صدور فرهنگ و تمدن مانند گذشته تبدیل شویم .
 
منبع : ebeheshti.ir