تبیان، دستیار زندگی

من امشب از بلور اشکهای پنهانم افسانه ها دارم

از زخمی که بر روی شانه هایم سنگینی میكند

در شبگیر نیایش خالصانه تو! ای بهترین بهانه تداعی

شقایقهای سوخته! ای خوشترین ترانه ی مرغ عشق

ای پیچش نیلو فرانه !ای تمنای عارفانه شبهای نیاز

رو به قبله ای دل نهاده ام که کعبه امال من است و سر به خاكی  

ساییده ام که قبله حاجات من است

من چه می خواهم از این گردون تیزرو جز خلوتی سوخته و اشكی از  

سر خلوص و استغاثه ای به در گاه احدیت

 وتو را می خواهم تا ابدیت

رفتی و خاطره های تو نشسته تو خیالم

بی تو من اسیر دست آرزو های محالم

 یاد من نبودی اما.من به یاد تو شکستم

 غیر تو که دوری از من.دل به هیچ کسی نبستم

  هم ترانه یاد من باش

 بی بهانه یاد من باش

عاشقانه یاد من باش  وقت بیداری مهتاب

 اگه باشی با نگاهت.میشه از حادثه رد شد

 میشه تو آتیش عشقت.گر گرفتن و بلد شد

 اگه دوری.اگه نیستی.نفس فریاد من باش

 تا ابد تا ته دنیا.تا همیشه یاد من باش

من همان ستاره دنباله داری هستم که سرگردان در فضای بی کران می گردم ...

من همان دلی هستم که گرفتار عشقی شده است و رهایی از آن ممکن نیست .....

این ستاره دنباله دار چراغ هدایتی می خواهد ..... تا راه را به او نشان دهد .....

این دل گرفتار عشق توست ... او را از سرگردانی و گرفتاری نجات ده .......

چگونه .................؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تنها یک راه ....

بدان با تمام وجود دوستت دارم ..... مر از صمیم قلب بپذیر  

درهای قلبت را به روی من باز کن ....... آرزومند آرزوهایت

ای صدای صادقانه ای هوای عاشقانه

فصل با تو بودن من فصلی از گل و ترانه

همدم همیشگی من موندن و رفتن من باش

چشم پاك و زلال من عطش گفتن من باش

هرچه هستی هر كه هستی واسه من عزیزترینی

با تو بودن آرزومه تو امید آخرینی

دوستت دارم چون تنها ستاره ای زندگی  منی

دوستت دارم چون تنها ترین مصراع شعرمنی

دوستت دارم چون تنهاترین فكر تنهایی منی

دوستت دارم چون زیباترین لحظات زندگی منی

دوست دارم چون زیباترین رویایی خواب منی

دوستت دارم چون زیباترین خاطرات منی

دوستت دارم چون همه ی وجودمی

دوستت دارم چون بهونه ی زیبایی دلتنگی منی

بسیجی دیده ی بیدار عشق است

                                                         بسیجی پیر میدان دار عشق است

هفته ی بسیج بر همه ی بسیجیان مبارک باد

از پنجره نگاهم

کوچه انتظار را می نگرم

که جای تو در لحظه های آن خالیست،

اینک این منم که دعای آمدنت را می خوانم

... و تویی که نمی آیی

کی این دعای من به استجابت می رسد؟

... پس کی می آیی؟

به چشمانم سرمه ی امید می کشم

و هر روز کوچه را آب می زنم

می دانم که خواهی آمد

پنجره ی امیدم همیشه باز است

و من در قاب پنجره ایستادم

... می مانم تا بیایی

من آن طوطی ناکامم ، که کرد آخر اجل رامم        

  بجای رخت دامادی ، کفن شد زیب اندامم

 ای که دور از من و در یاد منـــــــــی 

با خبر باش که دنیای منــــــــــی

شادیت شادی من غصه ات غصه من

قلب من خانه تو خانه ات قبله من