تبیان، دستیار زندگی

تمام این روزها هم که دروغ باشند ،چشم های من که حقیقت دارند !

هزار بار چشم می گذارم و قایم می شوی ...

هر بار از میان همه ی دخترکان این حوالی پیدایت می کنم !

 می گویی : " این بار من گرگم ..." و چشم می گذاری ...

 من باورم نمی شود که گرگ باشی ، قایم نمی شوم ، تنها کنج دیواری

 پناه می گیرم ... 
 

کمی دنبالم می گردی و از خودم سر می روم که پیدایم کنی .

می آیم که خودم را نشانت دهم مبادا جست و جو خسته ات کند ...

اما باز هم از راه می رسند و تو ... آسوده می روی !

من باورم نمی شود که تو گرگ باشی ... حقیقت ندارد . اما می روی

و تمام جاده می رود ...

تمام جاده هم که حقیقت نداشته باشد ،تمام این روزها هم که دروغ باشند ...

چشم های تو که "حقیقت دارند" !

رفتنت

آن قدرها که فکر می کنی

فاجعه نیست

من مثل بیدهای مجنون ایستاده می میرم ...

نزار قبانی

دل دیوانه من، به غیر از محبت، گناهی ندارد ......خدا داند

شده چون مرغ طوفان، كه جز بی پناهی ،پناهی ندارد.........خدا داند

منم آن ابروحشی، كه در هر بیابان به تلخی سرشكی بیفشاند

به جزاین اشك سوزان

دل نا امیدم ،گواهی ندارد، خدا داند.......

ای بی وفا راز دل بشنو،از خموشی من

"این سكوت مرا ناشنیده مگیر"

ای آشنا چشم دل بگشا، حال من بنگر، سوز وساز دلم را نادیده مگیر.......

می خواهم اندیشه های خدا را بشناسم ...مابقی جزیی است

                                             " آلبرت انیشتن"

کز خیالی،عاقلی مجنون شود!